FIORENTINO

ასე ლომიც ჭამს თავის პაწაწებს, მაგრამ ლომზე ცუდს მაინც არავინ არაფერს ამბობს ხოლმე... :spy: დისკრიმინეიშენია იმენა... :

RAZIEL ნწ, მაგრამ ასეთები ბევრი მყავდა... : Malina სხვასაც განახებ... ჩემთანაც იყო შემთხვევები, როცა ერთი მეორეს ჭამდა... ნუ, პატარებს ხშირად ჭამენ ხოლმე მშობლები, მაგრამ დიდი რომ დიდს შეჭამს, იშვიათობაა, მაგრამ ხდება...

ჩავიგდე ხელში ეს წიგნი, წავიკითხავ და მოგახსენებთ ჩემ აზრს... მანამდე კი მოკლედ ამ წიგნის შესახებ: MEIN KAMPF - ჩემი ბრძოლა ადოლფ ჰიტლერის ავტობიოგრაფიული ნაშრომი, რომელიც მან 1925 წელს გამოსცა. წიგნში ავტორი მოგვითხრობს თავის მოღვაწეობასა და 1900-1924 წლებში ევროპის პოლიტიკურ-ეკონომიკურ სიტუაციაზე. აქტიურად იგი ეხება პირველი მსოფლიო ომის თემასაც, რომელშიც გერმანიის დამარცხების ერთ-ერთ ძირითად მიზეზად კომუნიზმს თვლის, რომელმაც გერმანია 1918 წლის შემოდგომაზე მოიცვა. ჰიტლერი გერმანიის მძიმე მდგომარეობაში ყოფნის მიზეზებს ებრაელებსაც აბრალებს, რომლების მთავარი მიზანი ჩვენი ქვეყნის გაძარცვა არისო. ქვეყნის გარე მტრებად კი დასავლეთის ქვეყნები და საბჭოთა კავშირი მიაჩნია.

მაგის პეჩენიაა და მეტი არავისი... :

ხომ საყვარელია? :hello: HjlwUgXVn70

+ თუ არ ვცდები, საერთოდ, რუსული IP-დან შემოსული მომხმარებელი არ ითვლება ტოპ-ზე თუ ის ძალიან არ იაქტიურებს და მინიმუმ რამდენიმე გადასვლას არ გააკეთებს გვერდებზე...

:კანფეტი: :hello:

კოცნას, მოფერებას, სითბოს, სიყვარულს... :DD

სიამოვნებით მოვკვდებოდი 3-4 თვით მაინც...

სიკვდილი...

http://s60.radikal.ru/i167/0911/9a/7c6b783a0742.jpg

მთავარი ნაკლი სულიერი დაუნიზმია, რაც ორივეს ახასიათებს ხოლმე... სუბიექტური აზრის უქონლობა... პიროვნებად ჩამოუყალიბებლობა...

ზანგებს არა (არ მევასებიან ვიდზე მაგათი ქალები) და კარგ იაპონელ გოგოს სიამოვნებით... :wit:

:ena:

:psix:

კოწახურის კანფეტებს...

http://s61.radikal.ru/i174/0911/4e/15294573cbe3.gif

ადამიანი, რომელიც 7 დღის პონჩიკს დაემსგავსება, რომელსაც არავინ ჭამს, განწირულია...

სისხლს ჩამოვუსხამდი უფასოდ...

ნდობა იმედია პონტში გადის... ანუ - ცუდია ნდობა, მაგრამ უნდობლობა უარესია...

რეალობიდან მოწყვეტა უაზრობაა... ამით ადამიანი თავის თავს ატყუებს... ასეთი ხერხებით მოწყენილობის დაძლევა შეუძლებელია (თუ ნამდვილ მოწყენილობაზეა ბაასი)... პირიქით, მერე უარესად ხდება... გამოსავლის ძიებაა ყველაზე კარგი ვარიანტი...

არა, მაგრამ სურათებში ზოგჯერ როგორც დიდი ისე მოჩანს... :

სიცხე რომ მქონდა ხოლმე, სულ მელანდებოდა, რომ შკაფიდან ვიღაც კაცი გამოდიოდა და თოფს მიმიზნებდა...