ნოდარ დუმბაძე (1928-1984)

[მდა]

ნოდარ დუმბაძე (1928-1984)

 

http://s57.radikal.ru/i156/0812/d1/d9ad75f20dd7.jpg

 

ქართველი მწერალი.

 

დაიბადა ჩოხატაურის რაიონში. სწავლობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ეკონომიკურ ფაკულტეტზე. 1967-72 წლებში იყო ჟურნალ "ნიანგის" რედაქტორი. 1972 წლიდან საქართველოს მწერალთა კავშირის გამგეობის მდივანი. მისი მოთხრობების პირველი კრებული "სოფლელი ბიჭი" გამოქვეყნდა 1960 წელს. აღიარება მოუპოვა პირველივე რომანებმა: "მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი" და "მე ვხედავ მზეს". მის კალამს ეკუთვნის რომანები: "მზიანი ღამე", "ნუ გეშინია, დედა", "თეთრი ბაირაღები", "მარადისობის კანონი". ნათელმა ოპტიმიზმმა და განუმეორებელმა იუმორმა განაპირობა მწერლის პოპულარობა როგორც ჩვენში, ისე საზღვარგარეთ. ნოდარ დუმბაძის თხზულებები გამსჭვალულია დიდი ჰუმანიზმითა და ადამიანური თანაგრძნობით. მისი მშობლიური კუთხის - გურიისათვის დამახასიათებელი კოლორიტულობითაა გადმოცემული ქართული სოფლის ცხოვრება ("მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი"), წრფელი სიყვარული და უანგარო მეგობრობა ("მე ვხედავ მზეს", "მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი"), პატრიოტიზმი და საბჭოთა რეპრესიის შედეგები ("ნუ გეშინია, დედა"), ინტელიგენციის როლი და მდგომარეობა თანამედროვე საზოგადოებაში ("მარადისობის კანონი", "თეთრი ბაირაღები"), ადამიანის სწრაფვა ზოგადსაკაცობრიო იდეალების განხორციელებისაკენ ("მარადისობის კანონი"). ნოდარ დუმბაძე ასევე არაერთი შესანიშნავი მოთხრობის ავტორია: "კუკარაჩა", "ძაღლი", "ხაზარულა", "HELLADOS" და სხვ. ძალზე პოპულარულია აგრეთვე მისი საბავშვო ლექსები. ნოდარ დუმბაძის ნაწარმოებები თარგმნილია რუსულ, უკრაინულ, მოლდოვურ, სომხურ, აზერბაიჯანულ, ინგლისურ, ფრანგულ, გერმანულ, პოლონურ, თურქულ, არაბულ და სხვა ენებზე. მისი რომანები გადაკეთდა პიესებად და იდგმება მსოფლიოს მრავალ ქვეყანაში. 1975 წელს მწერალს მიენიჭა რუსთაველის სახელმწიფო პრემია. დუმბაძის რომანების მიხედვით გადაღებულია ფილმებიც: "მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი", "მე ვხედავ მზეს", "გზა მშვიდობისა, ჯაყო", "თეთრი ბაირაღები" და სხვ. მწერლის ინიციატივით თბილისში დაარსდა ბავშვთა ქალაქი "მზიური", სადაც დაკრძალეს კიდეც.