ლ ი ც ი Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 (edited) ნიკო ლორთქიფანიძეს აქვს ერთი ასეთი მოთხრობა-"ქედუხრელნი", რომელშიც თავისებურად არის გადააზრებული სურამის ციხის ლეგენდა.მოკლედ: დიდი წვალების მიუხედავად ვერ ააშენას თავდაცვითი ციხე. ჩიხში არიან, აღარ იციან რა გზას დაადგნენ. მაშინ ერთმა კაცმა, რომელსაც მოთხრობაში ნალეკარს ეძახიან, ურჩია ხალხს: მოვძებნოთო უპოვარი ახალგაზრდა, რომელსაც არაფერი არ გააჩნია და თუ ნებაყოფლობით დათანხმდება, ცოცხლად ციხის კედელში ჩაატანოთ, მაშინ ციხე აშენდებაო. ყველამ დაცინა: ამისთანა საშინელ საქმეს რომელი გონზე მყოფი ადამიანი დათანხმდებაო. მოკლედ, ყველამ ამაო საქმედ მიიჩნია. მაგრამ ნალეკარმა თავისი დაიჩემა-არ შეიძლება ასეთი ადამიანი არ არსებობდესო და ძებნას შეუდგა.მთელი საქართველო მოიარა ნალეკარმა, მაგრამ ვინც კი მისი მოგზაურობის მიზანი შეიტყო, ყველა მწარედ დაცინოდა, გადარეულს ეძახდნენ. მაინც არ მოიშალა თავისი ნალეკარმა . ბოლოს ერთ სოფელში იპოვნა ღარიბი დედა-შვილი. როცა ბიჭმა მოისმინა რა უნდოდა ნალეკარს, ცოტა კი დაფიქრდა, მაგრამ მერე მტკიცედ განაცხადა-მე ჩავეტენებიო.ყველა, აბსოლუტურად ყველა შეიყარა ყმაწვილის სანახავად.ყველას უნდოდა საკუთარი თვალით დაენახა ადამიანი, რომელმაც არნახული ნაბიჯი გადადგა.მოიყვანა ნალეკარმა ახალგაზრდა და ხალხს ჩააბარა. უხმოდ ჩადგა ყმაწვილი კედელში. დაიწყეს კალატოზებმა მუშაობა-უნდოდათ რაც შეიძლება ჩქარე მორჩენილიყვნენ ამ საშინელ საქმეს. და აი, როცა თითქმის ჩაატანეს კედელში ყმაწვილი, მაშინ წამოხტა ნალეკარი და იყვირა "ეს მე ვთქვი, რომ კედელში ჩაეტანებინათ ადამიანი, მაგრამ ამეხსნაო თვალი. თუ ქვეყანას ჰყავს ერთი უარარაო, რომელიც თავის-თავს შესწირავს, -იმ ქვეყნის ციხენიც ურყევია და ხალხიც უძლეველი" რავი, ძალიან ლამაზი მოთხრობაა, მაგრამ ...და...ვაი საქართველო... ჩვენს სინამდვილეში არანაირად არ ჯდება. ჩერჩილმა ერთხელ თქვა:" სახელმწიფო მოღვაწესა და პოლიტიკოსს შორის ის განსხვავებაა, რომ პოლიტიკოსის ორიენტირი მომავალი არჩევნებია, ხოლო სახელმწიფო მოღვაწის -ქვეყნის მომავალი"-ო. ჰოდა, ჩემო ძვირფასო თანაფორუმელებო, ჩვენი უბედურებაც ისაა, რომ ჩვენი პოლიტიკოსები პოლიტიკოსებად დარჩნენ, ვერ ჩამოყალიბდა ეს ხალხი სახელმწიფო მოღვაწეებად, და ამიტომაც არის, რომ სამშობლო ყველას თავის სამრეკლოდან უყვარს, თავის ვიწრო ჭუჭრუტანიდან აკვირდება-საიდანაც ქარი ქრის, ან სულაც- სულო ცოდვილო-მატერიალური გამორჩენის მიზნით ეტრფის მას. ასეა ეს, სამწუხაროდ. მოკლედ, მერანი არ ჩანს ქართულ პოლიტიკაში. ქართული პოლიტიკურ არენაზე სახედრების დოღია. უზერებო, იქნებ ვცდები? რავი, მე მაინც ალასანიას იმედი მაქვს, რატომღაც მგონია, რომ ეს ადამიანი ღირსეული ქართველია. თქვენ ვისი და რისი იმედი გაქვთ? Edited January 23, 2010 by ლ ი ც ი ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
newstudio Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 ლ ი ც ი მოკლედ, მერანი არ ჩანს ქართულ პოლიტიკაში. ქართული პოლიტიკურ არენაზე სახედრების დოღია. უზერებო, იქნებ ვცდები?არ ცდებით, და იმედია მალე ეს ვიტარება შეიცვლება! ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted January 23, 2010 Author დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 (edited) მალე ეს ვიტარება შეიცვლება!newstudio ღმერთმა გისმინოს, ბატონო არჩილ. გუშინ ვეუბნებოდ Lo Janko-ს, მაგარი დაბნეული ვარ, აზრი ალთას და ბალთას გამირბის -მეთქი. ასეა ეს, მაგარი ავიჭერი, მაგარი Edited January 23, 2010 by ლ ი ც ი ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
bebiko Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 ალასანია +სუბარი+ხმალაძე ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
Lo Janko Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 რავი, ძალიან ლამაზი მოთხრობაა, მაგრამ ...და...ვაი საქართველო, რომ ჩვენს სინამდვილეში არანაირად არ ჯდებანამდვილად ლამაზი მოთხრობაა ლ ი ც ი, მაგრამ რა არ ჯდება ჩვენს სინამდვილეში, ის რომ ძლიერნი ამა ქვეყნისა ვერ პოულობენ სამშობლოსათვის თავგანწირულ ხალხს, თუ ის რომ ასეთი ხალხი ბუნებაში არ არსებობს? მოვძებნოთო უპოვარი ახალგაზრდა, რომელსაც არაფერი არ გააჩნია და თუ ნებაყოფლობით დათანხმდებანალეკარმა თავისი დაიჩემა-არ შეიძლება ასეთი ადამიანი არ არსებობდესო და ძებნას შეუდგამთელი საქართველო მოიარა ნალეკარმა, მაგრამ ვინც კი მისი მოგზაურობის მიზანი შეიტყო, ყველა მწარედ დაცინოდა, გადარეულს ეძახდნენ. მაინც არ მოიშალა თავისი ნალეკარმა და განაგრძო ძებნა.ეს ბედოვლათი ნალეკარი ასეთი მგზნებარე პატრიოტი თუ იყო, რას დაწიწინებდა მთელს ქვეყანაში? თვითონ ჩატანებულიყო იმ დაწყევლილ კედელში, მაგრამ არა, ყველა მგზნებარე პატრიოტს თვითონ სურს თავისი ღვაწლის შედეგებს ცოცხლად დაესწროს, ამიტომ სხვისი შეწირვა ყოველთვის მომგებიანია. იყვირა "ეს მე ვთქვი, რომ კედელში ჩაეტანებინათ ადამიანი, მაგრამ ამეხსნაო თვალი. თუ ქვეყანას ჰყავს ერთი უარარაო, რომელიც თავის-თავს შესწირავს, -იმ ქვეყნის ციხენიც ურყევია და ხალხიც უძლეველი"თვითონ რომ ჩაყოლებოდა კედელში ამას ვიღა იტყოდა? გუშინ ვეუბნებოდ Lo Janko-ს, მაგარი დაბნეული ვარ, აზრი ალთას და ბალთას გამირბის -თქო.ყველაფერი კარგად იქნება ლ ი ც ი. ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted January 23, 2010 Author დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 ყველაფერი კარგად იქნება ლ ი ც ი.იმედი ნუ მოგვიშალოს ღმერთმა, ჩემო ბატონო. იმედია ერთხელაც ჩვენსკენაც გამოიდარებს ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ვეფხვი Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 (edited) ვირების დოღია და ესე გაგრძელდება სამუდამოდ... იმიტომ რომ ჩვენს საზოგადოებას გაუცნობიერებლად კულტის, ავტორიტარიზმისაკენ ლტოლვის ბძაფრი მიდრეკილება გააჩნია...... იმიტომ რომ ქვეყანა მართლა არჩევნებიდან არჩევნებამდე ცხოვრობს და პოლიტიკოსების მთავარი მიზანი მათთვის ხელისუფლების და შესაბამისად ძალაუფლების შენარჩუნებაა...პოლიტიკურ ზედაპირზე ტივტივი... Edited January 23, 2010 by ვეფხვი ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
მალინა Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 ნიკო ლორთქიფანიძეს აქვს ერთი ასეთი მოთხრობა-"ქედუხრელნი", რომელშიც თავისებურად არის გადააზრებული სურამის ციხის ლეგენდა.მოკლედ: დიდი წვალების მიუხედავად ვერ ააშენას თავდაცვითი ციხე. ჩიხში არიან, აღარ იციან რა გზას დაადგნენ. მაშინ ერთმა კაცმა, რომელსაც მოთხრობაში ნალეკარს ეძახიან, ურჩია ხალხს: მოვძებნოთო უპოვარი ახალგაზრდა, რომელსაც არაფერი არ გააჩნია და თუ ნებაყოფლობით დათანხმდება, ცოცხლად ციხის კედელში ჩაატანოთ, მაშინ ციხე აშენდებაო. ყველამ დაცინა: ამისთანა საშინელ საქმეს რომელი გონზე მყოფი ადამიანი დათანხმდებაო. მოკლედ, ყველამ ამაო საქმედ მიიჩნია. მაგრამ ნალეკარმა თავისი დაიჩემა-არ შეიძლება ასეთი ადამიანი არ არსებობდესო და ძებნას შეუდგა.მთელი საქართველო მოიარა ნალეკარმა, მაგრამ ვინც კი მისი მოგზაურობის მიზანი შეიტყო, ყველა მწარედ დაცინოდა, გადარეულს ეძახდნენ. მაინც არ მოიშალა თავისი ნალეკარმა . ბოლოს ერთ სოფელში იპოვნა ღარიბი დედა-შვილი. როცა ბიჭმა მოისმინა რა უნდოდა ნალეკარს, ცოტა კი დაფიქრდა, მაგრამ მერე მტკიცედ განაცხადა-მე ჩავეტენებიო.ყველა, აბსოლუტურად ყველა შეიყარა ყმაწვილის სანახავად.ყველას უნდოდა საკუთარი თვალით დაენახა ადამიანი, რომელმაც არნახული ნაბიჯი გადადგა.მოიყვანა ნალეკარმა ახალგაზრდა და ხალხს ჩააბარა. უხმოდ ჩადგა ყმაწვილი კედელში. დაიწყეს კალატოზებმა მუშაობა-უნდოდათ რაც შეიძლება ჩქარე მორჩენილიყვნენ ამ საშინელ საქმეს. და აი, როცა თითქმის ჩაატანეს კედელში ყმაწვილი, მაშინ წამოხტა ნალეკარი და იყვირა "ეს მე ვთქვი, რომ კედელში ჩაეტანებინათ ადამიანი, მაგრამ ამეხსნაო თვალი. თუ ქვეყანას ჰყავს ერთი უარარაო, რომელიც თავის-თავს შესწირავს, -იმ ქვეყნის ციხენიც ურყევია და ხალხიც უძლეველი" რავი, ძალიან ლამაზი მოთხრობაა, მაგრამ ...და...ვაი საქართველო... ჩვენს სინამდვილეში არანაირად არ ჯდება. ჩერჩილმა ერთხელ თქვა:" სახელმწიფო მოღვაწესა და პოლიტიკოსს შორის ის განსხვავებაა, რომ პოლიტიკოსის ორიენტირი მომავალი არჩევნებია, ხოლო სახელმწიფო მოღვაწის -ქვეყნის მომავალი"-ო. ჰოდა, ჩემო ძვირფასო თანაფორუმელებო, ჩვენი უბედურებაც ისაა, რომ ჩვენი პოლიტიკოსები პოლიტიკოსებად დარჩნენ, ვერ ჩამოყალიბდა ეს ხალხი სახელმწიფო მოღვაწეებად, და ამიტომაც არის, რომ სამშობლო ყველას თავის სამრეკლოდან უყვარს, თავის ვიწრო ჭუჭრუტანიდან აკვირდება-საიდანაც ქარი ქრის, ან სულაც- სულო ცოდვილო-მატერიალური გამორჩენის მიზნით ეტრფის მას. ასეა ეს, სამწუხაროდ. მოკლედ, მერანი არ ჩანს ქართულ პოლიტიკაში. ქართული პოლიტიკურ არენაზე სახედრების დოღია. უზერებო, იქნებ ვცდები? რავი, მე მაინც ალასანიას იმედი მაქვს, რატომღაც მგონია, რომ ეს ადამიანი ღირსეული ქართველია. თქვენ ვისი და რისი იმედი გაქვთ?ეგ წაკითხული მაქვს, და იდეაც სწორედ ეგაა, ოღონთ, რა თქმა უნდა, ლორთქიფანიძის დროინდელი საქართველოსი, თუმცა ახლაც ასეა.. სამწუხაროდკარგი იქნებოდა რომ ,,იყიდება საქართველო'' მოგეყვანა მაგალიტად, ვგონებ საუკეთესო ნოველაა, რაც ძალიან მაგრად ასახავს რეალობას ლიც, პოლიტიკას რაც შეეხება, ჩემზე კარგად იცი რომ ყველაზე ბინძური რამაა რამე არსებობს! მე, იტოგში, მაინც არავის მჯერა, მაგრამ, რარაც პროცენტით მომწონს ნათელაშვილის აზრები, მოქმედებები (ოღონთ ,,ფხუტოები'' არა ) ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ბადრი_წიქორაძე Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 (edited) ჰოდა, ჩემო ძვირფასო თანაფორუმელებო, ჩვენი უბედურებაც ისაა, რომ ჩვენი პოლიტიკოსები პოლიტიკოსებად დარჩნენ, ვერ ჩამოყალიბდა ეს ხალხი სახელმწიფო მოღვაწეებად, და ამიტომაც არის, რომ სამშობლო ყველას თავის სამრეკლოდან უყვარს, თავის ვიწრო ჭუჭრუტანიდან აკვირდება-საიდანაც ქარი ქრის, ან სულაც- სულო ცოდვილო-მატერიალური გამორჩენის მიზნით ეტრფის მას. ასეა ეს, სამწუხაროდ. მარტო პოლიტიკოსებს არ ეხებათ ეს. ეს მთლიანად ქართულ საზოგადოებას ეხება. ამის დამწერს ეს რავი, მე მაინც ალასანიას იმედი მაქვს, რატომღაც მგონია, რომ ეს ადამიანი ღირსეული ქართველია. თქვენ ვისი და რისი იმედი გაქვთ? რამ დაგაწერინათ? იქნებ გვითხრათ, რატომაა ალასანია მერანი? Edited January 23, 2010 by ბადრი_წიქორაძე ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
bebiko Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 საქართველო ვიღას ახსოვს?საქართველო ვიღას უყვარს?ზოგს "სკამის და ზოგს სიმდიდრისმოლანდება სულ მთლად ღუპავს სამშობლოზე ვინღა ფიქრობს?მამა ღმერთი ვიღას ახსოვს?როცა შურისძიებისაზოგიერთებს ბოღმა ახრჩობს. ერთი რჩევა ყველას გვარგებს,ალალ გულით დარიგება-სხვაში დამნაშავის ძებნა?ეს არაფრით არ იქნება. ჩვენი სული გამოვჩხრიკოთ,ჩვენს გულებში ჩავიხედოთ,საქართველოს განდიდებისძეგლი ერთად გამოვკვეთოთ. ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted January 23, 2010 Author დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 (edited) იქნებ გვითხრათ, რატომაა ალასანია მერანი? ბადრი_წიქორაძე მე არ მითქვია, რომ მერანია. მხოლოდ ავანსი გავეცი და ბასტა!. მერანი მერაბი იყო კოსტავა. გახსოვს მისი ლექსი: "მუდამ ვიჯექი ინახად, არ გავთიშულვარ აროდეს ორად". ამ ლექსში ქართველი პოლიტოსის კრედოა გადმოცემული. დღესდღეობით მხოლოდ მერაბი ჯდება ამ კრიტერიუმში და აქედან გამომდინარეა ის ქართული პოლიტიკის მერანი Edited January 23, 2010 by ლ ი ც ი ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
lasha1997 Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 (edited) ლ ი ც ი მაგარი კაცი ხარ ლიც და მაგარი მიყვარხარ კიდევ.წავედი ღვინის საყიდლად. Edited January 23, 2010 by lasha1997 ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
Lo Janko Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 იმედია ერთხელაც ჩვენსკენაც გამოიდარებსდა არა მარტო გამოიდარებს ლ ი ც ი, შეიძლება დათბეს კიდეც. ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted January 23, 2010 Author დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 ლ ი ც ი მაგარი კაცი ხარ ლიც და მაგარი მიყვარხარ კიდევ.წავედი ღვინის საყიდლად.lasha1997 მეც მაგრად მიყვარხარ, ჩემო დიტო :maladec: ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
proletari Posted January 23, 2010 დარეპორტება გაზიარება Posted January 23, 2010 ნიკო ლორთქიფანიძეს აქვს ერთი ასეთი მოთხრობა-"ქედუხრელნი", რომელშიც თავისებურად არის გადააზრებული სურამის ციხის ლეგენდა.მოკლედ: დიდი წვალების მიუხედავად ვერ ააშენას თავდაცვითი ციხე. ჩიხში არიან, აღარ იციან რა გზას დაადგნენ. მაშინ ერთმა კაცმა, რომელსაც მოთხრობაში ნალეკარს ეძახიან, ურჩია ხალხს: მოვძებნოთო უპოვარი ახალგაზრდა, რომელსაც არაფერი არ გააჩნია და თუ ნებაყოფლობით დათანხმდება, ცოცხლად ციხის კედელში ჩაატანოთ, მაშინ ციხე აშენდებაო. ყველამ დაცინა: ამისთანა საშინელ საქმეს რომელი გონზე მყოფი ადამიანი დათანხმდებაო. მოკლედ, ყველამ ამაო საქმედ მიიჩნია. მაგრამ ნალეკარმა თავისი დაიჩემა-არ შეიძლება ასეთი ადამიანი არ არსებობდესო და ძებნას შეუდგა.მთელი საქართველო მოიარა ნალეკარმა, მაგრამ ვინც კი მისი მოგზაურობის მიზანი შეიტყო, ყველა მწარედ დაცინოდა, გადარეულს ეძახდნენ. მაინც არ მოიშალა თავისი ნალეკარმა . ბოლოს ერთ სოფელში იპოვნა ღარიბი დედა-შვილი. როცა ბიჭმა მოისმინა რა უნდოდა ნალეკარს, ცოტა კი დაფიქრდა, მაგრამ მერე მტკიცედ განაცხადა-მე ჩავეტენებიო.ყველა, აბსოლუტურად ყველა შეიყარა ყმაწვილის სანახავად.ყველას უნდოდა საკუთარი თვალით დაენახა ადამიანი, რომელმაც არნახული ნაბიჯი გადადგა.მოიყვანა ნალეკარმა ახალგაზრდა და ხალხს ჩააბარა. უხმოდ ჩადგა ყმაწვილი კედელში. დაიწყეს კალატოზებმა მუშაობა-უნდოდათ რაც შეიძლება ჩქარე მორჩენილიყვნენ ამ საშინელ საქმეს. და აი, როცა თითქმის ჩაატანეს კედელში ყმაწვილი, მაშინ წამოხტა ნალეკარი და იყვირა "ეს მე ვთქვი, რომ კედელში ჩაეტანებინათ ადამიანი, მაგრამ ამეხსნაო თვალი. თუ ქვეყანას ჰყავს ერთი უარარაო, რომელიც თავის-თავს შესწირავს, -იმ ქვეყნის ციხენიც ურყევია და ხალხიც უძლეველი" რავი, ძალიან ლამაზი მოთხრობაა, მაგრამ ...და...ვაი საქართველო... ჩვენს სინამდვილეში არანაირად არ ჯდება. ჩერჩილმა ერთხელ თქვა:" სახელმწიფო მოღვაწესა და პოლიტიკოსს შორის ის განსხვავებაა, რომ პოლიტიკოსის ორიენტირი მომავალი არჩევნებია, ხოლო სახელმწიფო მოღვაწის -ქვეყნის მომავალი"-ო. ჰოდა, ჩემო ძვირფასო თანაფორუმელებო, ჩვენი უბედურებაც ისაა, რომ ჩვენი პოლიტიკოსები პოლიტიკოსებად დარჩნენ, ვერ ჩამოყალიბდა ეს ხალხი სახელმწიფო მოღვაწეებად, და ამიტომაც არის, რომ სამშობლო ყველას თავის სამრეკლოდან უყვარს, თავის ვიწრო ჭუჭრუტანიდან აკვირდება-საიდანაც ქარი ქრის, ან სულაც- სულო ცოდვილო-მატერიალური გამორჩენის მიზნით ეტრფის მას. ასეა ეს, სამწუხაროდ. მოკლედ, მერანი არ ჩანს ქართულ პოლიტიკაში. ქართული პოლიტიკურ არენაზე სახედრების დოღია. უზერებო, იქნებ ვცდები? რავი, მე მაინც ალასანიას იმედი მაქვს, რატომღაც მგონია, რომ ეს ადამიანი ღირსეული ქართველია. თქვენ ვისი და რისი იმედი გაქვთ? ვფიქრობ ალასანიაში ცდებით. არა ვიცი, მაგრამ შიძლება 2003 წელს. მიხეილის იმედც ასევე გქონდათ! ჩენი უბედურება რომ ხალხის დიდი ნაწილი ვერ ჩამოყალიბდა იმ საზოგადოებად, რომელსაც აქვს სურვილი ჰქონდეს და ცხოვრობდეს დემოკატიულ ქვეყანაში. არის უკაცრავად და მონობის ზეიმი, და რა პლიტიკაზე საუბარი. ამიტომ სანამ მონობის ფსიქოლოგია არ გადავარდება საქართველოში და პატარა კაცუნებსი ომპლექსები არ დამარცხდება არაფერი გვეშველება ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
Recommended Posts