Jump to content
Planeta.Ge

ირანმა ნაბუქო-ში მეც მინდაო


Recommended Posts

ოფიციალური ირანის განცხადებით, “ნაბუქოს” მშენებლობა ირანის გარეშე შეუძლებელია. “ტრენდის” ინფორმაციით, ამის შესახებ დღეს გამართულ პრესკონფერენციაზე აზერბაიჯანში ირანის ელჩმა მუჰამედ ბაგირ ბაჰრამიმ განაცხადა.

“ირანის მონაწილეობის გარეშე “ნაბუქოს” პროექტის რეალიზაცია შეუძლებელია”, - აღნიშნა ელჩმა.

მისი თქმი, “ნაბუქოში” ირანის მონაწილეობისთვის დაბრკოლებებს გარკვეული ქვეყნები ქმნიან.

 

http://www.interpressnews.ge/ge/index.php/...l&hd_line=1

 

პ.ს. აგვისტოს ომის შემდეგ ყველა ლიდერი სახელმწიფო რეგიონში გააქტიურდა...ვფიქრობ რუსეთის გავლენა ნელნელა აუცილებლად შემცირდება

 

მაგრამ ახალი რეალობა ჩვენ რას მოგვიტანს?!

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ოფიციალური ირანის განცხადებით, “ნაბუქოს” მშენებლობა ირანის გარეშე შეუძლებელია. “ტრენდის” ინფორმაციით, ამის შესახებ დღეს გამართულ პრესკონფერენციაზე აზერბაიჯანში ირანის ელჩმა მუჰამედ ბაგირ ბაჰრამიმ განაცხადა.

“ირანის მონაწილეობის გარეშე “ნაბუქოს” პროექტის რეალიზაცია შეუძლებელია”, - აღნიშნა ელჩმა.

მისი თქმი, “ნაბუქოში” ირანის მონაწილეობისთვის დაბრკოლებებს გარკვეული ქვეყნები ქმნიან.

 

http://www.interpressnews.ge/ge/index.php/...l&hd_line=1

 

პ.ს. აგვისტოს ომის შემდეგ ყველა ლიდერი სახელმწიფო რეგიონში გააქტიურდა...ვფიქრობ რუსეთის გავლენა ნელნელა აუცილებლად შემცირდება

 

მაგრამ ახალი რეალობა ჩვენ რას მოგვიტანს?!

 

 

გავკარი ყველა ლიდერი სახელმწიფოს ატიურობას გარდა ევროკავშირისა.

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

სომხეთი “ნაბუქოს” პროექტში მონაწილეობას არ მიიღებს, - ამის შესახებ ბაქოში ვიზიტისას ევროკომისარმა ენერგეტიკის საკითხებში ანდრის პიებალგსმა განაცხადა.

“ნაბუქოს” პროექტის მომზადებით მე ვარ დაკავებული და ევროპაში არ განიხილება სომხეთის ტერიტორიაზე გაზსადენის გავლის ვარიანტი. არსებობს გეგმა, რომლის თანხმადაც, ევროპაში გაზის ტრანზიტი განხორციელდება. ამ გეგმაში სომხეთი არ შედის~, - აღნიშნა ევროკომისარმა.

 

http://www.interpressnews.ge/ge/index.php/...l&hd_line=1

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

რაც შეეხება ირანს, ნაბუკოს საწყის ვარიანტში სწორედ ირანი იყო და არა საქართველო. მერე ამერიკის ზეწოლის შედეგად შეიცვალა. ირანის შემთხვევაში არც საქართველოა საჭირო და სომხეთი
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

რაც შეეხება ირანს, ნაბუკოს საწყის ვარიანტში სწორედ ირანი იყო და არა საქართველო. მერე ამერიკის ზეწოლის შედეგად შეიცვალა. ირანის შემთხვევაში არც საქართველოა საჭირო და სომხეთი

ხო, ირანი დააპაშოლეს

 

ეს ჩვენტვის ამ ეტაპზე კარგია....

 

ცუდი ისაა რომ ეჭვი მაქვს მიშა ამას თავის გამარჯვებად მონათლავს :)

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ძალიან საინტერესო სტატიაა, ირანზე პრო-ზე და ისრაილზე

 

Отказ США от планов размещения элементов ПРО в Чехии и Польше внешне выглядит и будет представлен во всех воскресных аналитических телепрограммах как большой успех российской дипломатии в защите интересов национальной безопасности. На самом деле вся борьба вокруг этого проекта была абсурдом с обеих сторон.

 

Реклама :

 

 

 

 

 

Истерика, устроенная Кремлем по его поводу, была совершенно неадекватной. Радар в Чехии и 10 перехватчиков в Польше никак не угрожали российскому потенциалу ядерного сдерживания. Если уж говорить о такой возможной угрозе, больше оснований беспокоиться было бы относительно развития других аспектов глобальной ПРО США (позиционные районы на территории США, элементы морского базирования и т.д.)

 

Кипел наш разум возмущенный совсем по другой причине - а что там чужие пацаны в соседнем дворе без нашего разрешения делают?!

 

Поведение "чужих пацанов" тоже, впрочем, не отличалось стратегической глубиной. Сама идея щита, прикрывающего США и их союзников от возможных в будущем ракетных ударов Ирана, предполагала молчаливо, что американцы уже смирились с неизбежностью обретения Ираном ядерного оружия и не попытаются остановить его "Манхэттен" военным путем. Такой сигнал фактически развязывал руки иранским муллам, убеждая их в безопасности продвижения к финишу своей программы.

 

Оставался, однако, фактор Израиля, который воспринимает ядерный Иран как угрозу своему существованию. В результате сегодня практически неизбежным становится превентивный удар Израиля по иранским ядерным объектам, то есть крупный военный конфликт на Ближнем Востоке. Кто-то, возможно, скажет, что в этом и заключался макиавеллиевский план американцев. Но если США окажутся втянутыми еще в одну войну, это им сегодня совершенно не нужно. Золотое правило Черномырдина оказывается справедливым и по ту сторону океана.

 

Планы республиканской администрации по развертыванию элементов ПРО в Центральной Европе определялись ни какими-то серьезными геополитическими расчетами, а идеологизированным, почти религиозным отношением республиканцев еще со времен Рейгана ко всей проблематике ПРО.

 

Демократы же воспринимают эту проблему с противоположным знаком, и поэтому отказаться от планов предшественников им легко и приятно. Но наивностью с их стороны являются надежды, внушаемые блестящей вашингтонской четверкой кремлевских лоббистов (Киссинджер, Бейкер, Саймс, Грэм): Кремль, мол, будет так растроган американской уступкой по ПРО, что поддержит наконец серьезные санкции против Ирана в Совете Безопасности, что позволит остановить иранский ядерный проект и избежать катастрофических сценариев.

 

У кремлевских совсем другая повестка дня. Угрозой поставки Ирану комплексов С-300, контракт на которую уже давно подписан и скорее всего оплачен, включая откаты, они окончательно загнали Израиль в угол и оставили ему совсем узкое окно возможностей. Видимо, о временных параметрах этого окошка или скорее форточки и шел торг во время секретного визита Нетаниягу в Москву.

 

Израиль будет теперь полагаться только на собственные силы, хотя прекрасно отдает себе отчет во всех негативных политических и военных последствиях попытки ядерной кастрации Ирана - новая волна террористов-смертников, удары ракет, заботливо поставленных нашим сирийским геополитическим союзником, и т.д.

 

Я как-то спросил об этом на семинаре в Гудзоновском институте у генерал-лейтенанта Моше Яалона, начальника Генштаба Армии обороны Израиля в 2001–2005 годах. "Мы готовы к этим ударам, мы их выдержим", - ответил он.

 

Ответ Ирана и исламистских радикалов не ограничится, впрочем, только Израилем. Наверняка будут уничтожены саудовские нефтяные платформы, блокирован Ормузский пролив. Экспорт нефти с Ближнего Востока прекратится. Чекистско-нефтяное окружение Путина уже радостно потирает руки в предвкушении этого сценария. 200 долларов за баррель? 300? 400? Просчитать, что будет дальше, в том числе и с российской экономикой, у них просто не хватает воображения.

 

Неумолимо приближает израильский удар и призывающий к окончательному решению еврейского вопроса иранский юдофоб номер один. В его безумии, как это часто бывает, есть своя логика. В чем-то он намного рациональнее "умеренных аятолл". Те надеются, затягивая время и обманывая всех и самих себя, дотянуть до атомной бомбы. Для Ахмадинежада же удар Израиля гораздо важнее любой бомбы. Во-первых, он резко укрепит его политические позиции внутри Ирана, заметно пошатнувшиеся после последних выборов. А во-вторых, иранский президент свято верит в приход двенадцатого "сокрытого" имама и считает своим долгом мусульманина способствовать этому приходу, провоцируя по мере своих возможностей катастрофические события на Ближнем Востоке.

 

И в этом своем стремлении он не одинок.

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

  • 4 months later...
Guest ჭანო
რაც შეეხება ირანს, ნაბუკოს საწყის ვარიანტში სწორედ ირანი იყო და არა საქართველო. მერე ამერიკის ზეწოლის შედეგად შეიცვალა. ირანის შემთხვევაში არც საქართველოა საჭირო და სომხეთი

ჩვენთვის არც მაგას არ აქვს მნიშვნელობა, ისეც და ასეც უჩვენოდ ხდება.

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

შეუერთდი განხილვას

თქვენ შეგიძლიათ შექმნათ პოსტი ახლა და დარეგისტრირდეთ მოგვიანებით. თუ თქვენ გაქვთ ანგარიში, გაიარეთ ავტორიზაცია რათა დაპოსტოთ თქვენი ანგარიშით.

Guest
ამ თემაში პასუხის გაცემა

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • შექმენი...