მიხეილ და გიორგი ჯაშიაშვილები ახმეტის რაიონის სოფელ აწყურში საფუტკრე მეურნეობას უძღვებიან. ქალაქიდან სოფლად წასული ძმები წლებია, მუხლჩაუხრელად შრომობენ. მიხეილი პიანისტია და წლების წინ სხვადასხვა ადგილზე მუშაობდა, მათ შორის, მამასთან სტუდიაში, წერდა ფონოგრამებსაც მომღერლებისთვის, ინსტრუმენტალისტებისთვის. გიორგი ჯაშიაშვილს სპორტისა და ფიზკულტურის აკადემია აქვს დამთავრებული კარატეს განხრით. შავი ქამრის, პირველი დანის მფლობელია და თბილისში ბავშვებს ავარჯიშებდა, შეჯიბრებებზე გაჰყავდა, პარალელურად პრესტიჟულ სკოლაში ფიზკულტურის მასწავლებელიც გახლდათ. ყოველივე ეს ახლა მათთვის წარსულია, რადგან ძმები მეფუტკრეობამ შეიყოლია.

მიხეილ ჯაშიაშვილი:

- გასული საუკუნის 20-იან წლებში ჩემი დიდი პაპა სოფელ ვარდისუბნიდან თბილისში სამუშაოდ გადმოვიდა, დედაქალაქში დარჩა და მეუღლეც აქაური შეირთო. შემდეგ პაპა, მამა, მე და გიორგი თბილისში დავიბადეთ, სოფელი არ გვქონია. ეზო-კარი, სადაც ახლა ვცხოვრობთ, 1989 წელს მამამ სააგარაკედ იყიდა ახმეტის რაიონის სოფელ აწყურში, ზაფხულობით ჩამოვდიოდით მხოლოდ. სახლი მაინც მიტოვებულივით იყო. აქაურობას ყურადღებას ნათესავები აქცევდნენ... 2007 წლიდან დამებადა იდეა, სკები შემეძინა. საერთოდ, რაღაც ისეთი საქმის წამოწყება გვინდოდა სოფლის მეურნეობაში, რომ საკუთარი თავის ბატონ-პატრონი ვყოფილიყავით. სოფელიც ძალიან გვიყვარდა და გადავწყვიტეთ, სოფლის ცხოვრება აგვერჩია. განსაკუთრებით მეფუტკრეობა მოგვეწონა, ცოტათი არაორდინარულია, მასობრივიც არ არის, ამ საქმეს ბევრი არ მიჰყვება, უმეტესად მაინც მოხუცები.

განაგრძეთ კითხვა: kvirispalitra.ge