Search the Community

ჯერ, ეს პანიკა ქვეყნის დასასრულზე ამ წელს სისულეაააააააააააა! მეორე, ამ ორ სიტყვაში "ქვეყნის დასასრული" აქ მთავარია სიტყვა, "დასასრული" მაგალითად: დემოკრატიის გაჩენა, იყო ქვეყნის დასასრული ან რომის დაცემა, და ბიზანტიის გაჩენა, შავი ჭირი ევროპაში, და ასე შემდეგ. და მესამე თარგმანი არასწორია რადგან ქვეყნის დასასრული იქნება ოღონდ სამი–ოთხი მილიარდის შემდეგ ასე რო სამი მილიარდის მერე რა იქნება სულ მქიდია. :grr:

ამ თემის გაკეთება, თავში მომივიდა იმის მერე რაც ერთი ფილმი ვნახე.და მინდა გკითხოთ რა არის ცოდვა, და ვინა წმინდა? მაგალითად: ტერორიზმი, მოღალატე,ინცესტი,კანიბალიზმი, და ასე შემდეგ. ცოდვა! და კიდო, ასეთი რამე:სექსი, მრუშობა, მკლელობა, სადიზმი, განაცალკეთ და დაასაბუთედ. იმიტომ რომ გესმით არ გესმით განსხავება არის!

ბუდიზმი ეს რელეგიურ-ფილოსოფიური კი არა არამედ, ფილოსოფიურ-რელეგიური სწავლება. აქ მთავარია სიტყვა, ფილოსოფია რადგან აღმოსალეთის ქვეყნებში გაგებაში არა რელიგია (ასეტი მცნება უბრალოთ არა ისე როგორც დასავლეთში). მერე ეგ სისულელე, რო იოგა ან მედიტაცია მისტიკურია ან რაღაც ზებუნებრივ ძალას გაძლევს, ეს უბრალო რბილათ, რო ვთქვათ სისულელეა. იოგა უბრალოთ, ტანვარჯიშია. მედიტაცია კი ფსიქოლოგიური, ტანვარჯიშია. "ვინც,მედიტაციას არ ვარჯიშობს ბრმა არი"ბუდა

ტექსტის შესახებ: შემდგომი ტექსტში წარმოდგენილია ახალი რეზულტატები ნერვოლოგიაში, ასევე გვხვდება ბევრი გადაჭრილი და გადაუჭრელი პრობლემები ფიზიკაში. ეხება ფილოსოფიურ თემებსაც და არის ცოტა რამ სამყაროზე. იმის გათვალისწინებით, რომ ტექსტში ძალიან ბევრი ახალი ინფორმაციაა, მისი გაგება ერთი წაკითხვით შეიძლება ვერ შეძლოთ, იმისდა მიუხედავად თუ რამდენად ვეცადეთ ამ ტექსტის გასაგებ ენაზე დაყვანას. ყველაფერი ამ ტექსტში დამტკიცებულია მეცნიერულად. ნაწილი 2: სარკისებური ნეირონები და შეცნობა თვითდამკვიდრება,ადამიანური სურვილი, რომელიც სოციოლოგიაში ჩვეულებრივ მოვლენად მიიჩნევა. წლების მატებასთან ერთად ჩვენი მორალური და ეთიკური შეხედულებები იცვლება, ცვლილება კი გარემოცვის მიხედვით ხდება, ამიტომ ჩვენი ქმედება დამოკიდებულია იმაზე, თუ როგორ გვაფასებს ჩვენ საზოგადოება. თანამედროვე ნევროლოგია გვაძლევს კარგ ახსნას თუ რას წარმოადგენს კულტურა და ინდივიდუალურობა. ალბათ იცით რომ ჩვენი ნებისმიერი ქმედების დროს აქტიურდება გარკვეული ნერვული წნულები, ასევე როდესაც ჩვენ ვუყურებთ იგივე ქმედებას ან წარმოვიდგენთ, თითქმის ზუსტად იგივე ნერვული წნულები აქტიურებიან, ეს არის სარკისებული ნეირონები. სარკისებული ნეირონების არსებობის გამო როდესაც გვიყვებიან რაიმე ისტორიას, ჩვენ განვიცდით ემოციურ აგძნებას, ეს არის თანაგრძნობა, ფაქტიურად ჩვენ, უფრო მარტივ ფორმებში, განვიცდით იმას, რაც განიცადა მთხრობელმა. ასევე სარკისებული ნეირონების დახმარებით ჩვენ შეგვიძლია თვითანალიზი, ჩვენ ყოველთვის ვფიქრობთ თუ როგორ მოვიქეცით გარკვეულ სიტუაციაში და როგორი შთაბეჭდილება დავტოვეთ სხვების თვალში, ეს ხელს უშლის ინდივიდუალიზმს. თვითშეცნობის დროს ჩვენ შეგვიძლია შევცვალოთ ემოციები, იმიტომ რომ ვაკონტროლებთ საკუთარ აზრებს, რომლებიც იწვევენ ემოციას. თვითშეცნობა ძალიან მოქმედებს თვის ტვინის მოქმედებაზე, ის ააქტიურებს თვითრეგულაციას ნეო-კორტიკალური რეგიონის, რაც გვაძლევს საშუალებას ვაკონტროლოთ გრძნობები. რაც უფრო ხშირად ვაკეთებთ ჩვენ ამას, ჩვენი რაციონალური და ირაციონალური სტაბილურობა უფრო ძლიერდება. თვითკონტროლის გარეშე ჩვენი აზრები და ქცევები იმპულსურია, ამ დროს გვახასიათებს ინსტიქტური მოქმედება, ხოლო როდესაც ვფიქრდებით რომ ჩვენი ქცევა ინსტიქტური იყო, ეს გვაღიზიანებს. რათა ძლიერი გაღიზიანება არ მოხდეს, თავის ტვინი გვაჯერებს რომ მოქმედება განზრახ მოხდა. ამ ხერხით ხდება ბევრი უარყოფითი ემოციების გადაუჭრელად მიტოვება, დავიწყება, მაგრამ ისინი შეიძლება ნებისმიერ დროს გაგვახსენდეს, უარყოფითი ემოციები იწვევენ ჩვენ დისკომფორტს იმ მომენტში როცა თავის ტვინი ამართლებს ჩვენს ირაციონალურ ქმედებას. ყველა ქმედებას თავისი გარკვეული ნერვული წნული გააჩნია თავის ტვინში, ჩვენი გამოცდილება კი ამყარებს კავშირს ამ ნერვულ წნულებს შორის, ფიზიკურად ცვლის პარალელურ აზროვნებას, ჩვენს ქვეცნობიერს. თუკი ჩვენ თავის ტვინის ნახევარსფეროებს დავაცილებთ ერთმანეთს, მარცხენა ნახევარსფეროს დაშველებით შეგვეძლება ფიქრი და საუბარი. მარხენა ნახევარსფეროსთვის მნიშვნელობა არ ექნება ჩვენ გვაქვს თუ არა მარჯვენა ნახევარსფერო, ვერც კი შევამჩნევთ მის არქონას, მაგრამ მისი არქონა იმოქმედებს ჩვენს ქმედებაზე, მაგალითად, თქვენ ვერ შეძლებთ აღწეროთ ადამიანის მარცხენა სახე, თქვენ ვერ შეამჩნევთ იმას რომ ვერ ამჩნევთ ამ ყველაფერს, ამიტო თქვენთვის ეს ნორმა იქნება. მაგრამ მხოლოდ ამით არ შემოიფარგლება მარჯვენა ანხევრსფეროს არქონა, თქვენი აზროვნება შეიცვლება ფუნდამენტურად. გაგრძელება იქნება…

თუ თქვენ სუნთქავთ. თუ თქვენ სუნთქავთ თქვენ საუბრობთ. თუ თქვენ საუბრობთ თქვენ ეკითხებით. თუ თქვენ ეკითხებით ფიქრობთ. თუ ფიქრობთ ეძიებთ. თუ თქვენ ეძიებთ შეიცნობთ. თუ თქვენ შეიცნობთ იცით. თუ იცით თქვენ იზრდებით. თუ თქვენ იზრდებით გსურთ. თუ გსურთ პოულობთ. და თუ თქვენ პოულობთ ეჭვი გაქვთ. თუ თქვენ ეჭვი გაქვთ თქვენ კითხულობთ. თუ თქვენ კითხულობთ გესმით და თუ გესმით თქვენ იცით. თუ იცით, გაინტერესებთ მეტი. თუ გსურთ უფრო მეტი თქვენ ცოცხალია ხართ. :v: If you are you breathe. If you breathe you talk. If you talk you ask. If you ask you think. If you think you search. If you search you experience. If you experience you learn. If you learn you grow. If you grow you wish. If you wish you find. And if you find you doubt. If you doubt you question. If you question you understand and if you understand you know. If you know you want to know more. If you want to know more you are alive.

გჯერათ წყევლისა?მე არ, მჯერა და თქვენ?

ვისაც,არ სჯერა. და ვისაც, სჯერა.http://docvideos.ru/news/2010-02-01-474 იფიქრეთ

რისი იმედი გაქ? რისი რწმენა გაქ? რა არის სული? რა არის ზნეობა? მოდით, განვსაზღვროთ,

მიხეილ ბულგაკოვი, 1920-1930-ანი წლების ყველა მწერალიდან რუსეთის საზოგადოებრივ მეხსიერებაში ალბათ ყველაზე მეტად რჩება მიხაილ აფანასიევიეჩ ბულგაკოვი. რჩება არა მხოლოდ თავისი ბიოგრაფიით, საიდანაც ჩვეულებრივ იხსენებენ მის მიერ სტალინისთვის მიწერილ წერილებს და ერთადერთ სატელეფონო საუბარს ტირანთან,არამედ მისი გენისლური ნაწარმოებებით რომლებიდანაც მთავარი არის "ოსტატი და მარგარიტა". მკიტხველთა ყოველ ახალ თაობას რომანი ეხსნება ახალი წახნაგებით... რომანის გამოცანების ასახსნელად კრიტიკოსები იხსენებ გოგოლს. ბულგაკოვი "მკვდარი სულების" ავტორ გოგოლს თვლიდა თავის მასწავლებლად. მაგრამ კრიტიკოსების აზრით ბულგაკოვის წინამორბედები გოგოლის გარდა არიან დოსტოევსკი, სალტიკოვ-შჩედრინი, ბელი, მაიაკოვსკი //როგორც დრამატურგი//, საზღვარგარეთიდან პირველ რიგში ჰოფმანი, სამყაროს როგორც არარეალურობის აღმდგენი გერმანელი რომანტიკოსი. უეჭველია რომ ეს სია გაგრძელდება. დღემდე ვერავის აუხსნია თუ რას წარმოადგენს სატირული, ფილოსოფიური, ფსიქოლოგიური და ერშალაიმის თავებში ეპიკური რომანი "ოსტატი და მარგარიტა". მას განიხილავდნენ როგორც მსოფლიო ლიტერატურული განვითარების შედეგს,როგორც კონკრეტულ გამოხმაურებას 1920-1930-ანი წლების მოვლენებზე, როგორც მწერლის წინა ნაწარმოებების იდეების კონცენტრაციას. თვითონ ბულგაკოვი კი სიკვდილის წინათგრძნობისას ამ რომანს თვლიდა მწუხრის უკანასკნელ რომანად, ანდერძად, თავის მთავარ მიმართვად კაცობრიობისადმი. ყველაზე საოცარი ისაა რომ ბულგაკოვი ამ რომანს წერდა თავისთვის,უჯრაში ჩასადებად, ისე რომ არ იყო დარწმუნებული ამ შედევრის გამოქვეყნების შესაძლებლობაში. ცოტა რომანს თუ გამოუწვევია იმდენი კამათი რამდენიც გამოიწვია ამ რომანმა. კამათობენ მოქმედი პირების პროტოიპებზე,სიუჟეტის ამა თუ იმ შემადგენელი ნაწილის წიგნიერ წყაროებზე,რომანის ფილოსოფიურ-ესთეტიკურ ფესვებზე,იმაზე თუ ვინაა ნაწარმოების მთავარი გმირი-ოსტატი, ვოლანდი, იეშუა თუ ივან უსახლკარო //მიუხედავად იმისა რომ ავტირმა სრულებით ცხადად გამოხატა თავისი პოზიცია იმით რომ მე-13 თავს დაარქვა გმირის გამოჩენა//. დაბოლოს კამათობენ რომანის ჟანრის შესახებ. ამ უკანასკნელის ცალსახად განსაზღვრა შეუძლებელია. საკმაოდ ხშირად რომანს თვლიან სიმბოლისტურ, პოსტსიმბოლისტურ თუ ნეორომანტიულ ნაწარმოებად. ამას გარდა მას შეიძლება ეწოდოს პოსტრეალისტური თხზულებაც... საბჭოთა ყოფაში ღრმად აღწევს ჯოჯოხეთური ფანტასტიკა. რომანის ჟანრის მრავალპლანიანობის წინაპირობა შეიძლება იყოს ის რომ თვითონ ბულგაკოვმა დიდხანს ვერ განსაზღვრა რომანის საბოლოო სიუჟეტი და სახელი. არსეობდა რომანის 3 რედაქცია რომლებშიც იყო სახელების შემდეგი ვარიანტები: "შავი ჯადოქარი", "ინჟინერის ჩლიქი", "დიდი კანცლერი", "აი მეც", "ჟონგლიორი ჩლიქით", "სატანა", "ქუდი ბუმბულით", "შავი ღვთისმეტყველი", "გასტროლი( ვოლანდის ?), და ა.შ... ერთი წლის შემდეგ კი გაჩნდა დღევანდელი სათაური "ოსტატი და მარგარიტა". უნდა ითქვას რომ რომანის დაწერისას ბულგაკოვი სარგებლობდა რამოდენიმე ფილოსოფიური თეორიით: მათზეა დაფუძნებული ზოგი კომპოზიციური მომენტი,მისტიკური ეპიზოდები და ერშალაიმის თავების ეპიზოდები. იდეათა უმრავლესობა მწერალმა აიღო მე-18 საუკუნის უკრაინელი ფილოსოფოსი გრიგოლ სკოვოროდასგან. რომანში ხდება სამი სამყაროს ურთიერთქმედება: ადამიანურის//ყველა ადამიანი რომანში//,ბიბლიური//ბიბლიური პერსონაჟები// და მთაავარი სამყაროს-კოსმიურის //ვოლანდი და მისი ამალა//. სკოვოროდას სამი სამყაროს თეორიის თანახმად ყველაზე მთავარია კოსმიური სამყარო, სამყარო,ყოვლისმომცველი მაკროკოსმი. სხვა ორი სამყარო კერძოა. ერთი მათგანია ადამიანური სამყარო,მიკროკოსმი, მეორეა- სიმბოლური-ბიბლიური სამყარო. ყოველ სამყაროს აქვს ორი ბუნება,ხილული და უხილავი. სამივე სამყარო ნაქსოვია სიკეთისგან და ბოროტებისგან და ბიბლიური სამყარო სკოვოროდასთან არის მაკროკოსმის და მიკროკოსმის ხილულ და უხალავ ბუნებათა დამაკავშირებელი რგოლი. ადამიანს აქვს ორი სხეული და ორი გული: ხრწნადი და მარადიული,მიწიერი და სულიერი. ეს ნიშნავს იმას რომ არის ადამიანი "გარეგანი" და არის ადამიანი "შინაგანი". და უკანასკნელი არ იღუპება, ის უბრალოდ კარგავს თავის მიწიერ სხეულს. რომანში "ოსტატი და მარგარიტა " ორმაგობა გამოიხატება სიკეთისა და ბოროტების ბრძოლაში და დიალექტიკურ ურთიერთობაში //ესაა რომანის მთავარი პრობლემა//. სკოვოროდას თანახმად სიკეთე ვერ იარსებებს ბოროტების გარეშე.ადამიანები უბრალოდ ვერ გაიგებენ რომ ეს სიკეთეა. როგორც უთხრა ვოლანდმა ლევი მათეს:"რას იზამდა შენი სიკეთე რომ არ არსებობდეს ბოროტება და რას დაემსგავსებოდა დედამიწა მისგან რომ გაქრეს ყველა ჩრდილი?", უნდა იყოს სიკეთისა და ბოროტების გარკვეული წონასწორობა რომელიც მოსკოვში მკვეთრად დაირღვა ბოროტების სასარგებლოდ და ვოლანდი მოვიდა ბოროტების დასაჯელად და ამით წონაწორობის აღსადგენად. რომანის სამნაწილედობა შეიძლება შეეფარდოს ცნობილი რუსი რელიგიური ფილოსოფოსი,ღვთისმეტყველი და მათემატიკოსი პ.ა.ფლორენსკის//1882- 1937// შეხედულებებს რომელთა თახმადაც სამნაწილედობა არის არსებობის ყველაზე ზოგადი დამახასიათებელი ნიშანი,რაც უკავშირდება ქრისტიანულ სამებას. ის ასევე წერდა რომ ჭეშმარიტება არის ერთიანი არსი სამი იპოსტასით. რომანის კომპოზიცია შედგება სამი პლასტისგან,რომელთაც მივყავართ რომანის მთავარ იდეასთან- ადამიანი ზნეობრივად პასუხისმგებელია თავის ქმედებებზე,რომ ყველა ადამიანს ყოველთვის უნდა სურდეს ჭეშმარიტების წვდომა. ბულგაკოვის შემოქმედების უკანასკნელმა გამოკვლევებმა გააჩინა აზრი რომ რომანის ფილოსოფიურ კონცეფციებზე გავლენა ასევე მოახდინა ზიგმუნდ ფოიდის შეხედულებებმა, მისმა ნაშრომმა "მე და ის", მეს, იმის და მე-იდეალის გამოყოფამ ადამიანში. რომანის კომპოზიციას ქმნის სამი ერთმანეთთში უცნაურად ჩახლართული სიუჟეტური ხაზი. ყოველ მათგანში თავისებურად გარდატყდა ფროიდის წარმოდგენა ადამიანის ფსიქიკაზე: ბიბლიურ თავებში მოთხრობილია მე-იდეალის //სიკეთისაკენ, ჭეშმარიტებისკენ, მხოლოს სიმართლის თქმისკენ სწრაფვის// განმასახიერებელი იეშუა გა-ნოცრის ცხოვრება და სიკვდილი. მოსკოვის თავებში ნაჩვენებია ადამიანთა ქვენა, მდაბალი ვნებების, უხამსი ავხორცობის მამხილებელი იმის //ვოლანდი და მისი ამალა// თავგადასავლები. და ვინ განსახიერებს მეს? ოსტატის ტრაღედიაა საკუთარი მეს,მეობის დაკარგვა. "მე ეხლა არარაობა ვარ...მე არა მაქვს ოცნებები, და შთაგონებაც არ მაქვს.. მე გამტეხეს, მე მოწყენილი ვარ და მინდა სარდაფში ყოფნა", ამბობს ის. როგორც ჭეშმარიტად ტრაღიკული გმირი ოსტატი დამნაშავეცაა და არცაა დამნაშავე. მარგარიტას დახმარებით უწმინდურ ძალასთან გარიგებით "მან არ დაიმსახურა ნათელი, მან დაიმსახურა სიმშვიდე",მე-იდეალისა და იმის სასურველი წონასწორობა. რომანის იდეისა და პრობლემების საბოლოოდ გასარკვევად აუცილებელია მოქმედი პირების,ნაწარმოებში მათი როლის და ისტორიაში,ლიტერატურაში თუ ავტორის ცხოვრებაში პროტოტიპების უფრო დაწვრილებით განხილვა.