Search the Community

მსაჯულთა წიგნში, რომელიც შედის ძველ აღთქმაში, წერია იმის შესახებ, თუ როგორ ხოცავდნენ და იმონებდნენ ე.წ. „ღვთის რჩეული ერი“ ანუ ებრაელები (ისრაელიანები) სხვა ხალხებს ანუ მათი პრიმიტიული მონოთეისტურ-სადისტური გაგებით ე.წ. „წარმართებს“. მაგალითაც მსაჯულთა წიგნის პირველ თავში ნახსენებია თუ როგორ დახოცეს ებრაელებმა 10 000 ქანაანელი და ფერიზეველი, ხოლო მესამე თავში წერია თუ როგორ გაჟლიტეს 10 000 მოაბელი და ა.შ. მსაჯულთა წიგნში პირდაპირ არის ნათქვამი, რომ ებრაელებს მათი „ღმერთისგან“ ჰქონდა აღებული ქანაანში და მის შემოგარენში მცხოვრები „წარმართი“ ხალხების დახოცვის ან აყრის „ნებართვა“. ბიბლიური „უფალი“ ებრაელებს აქეზებდა და შთააგონებდა არ მიეღოთ თავიანთ გარშემო მცხოვრები „წარმართების“ ღმერთები და დაენგრიათ მათი „წარმართული“ ტაძრები, დაემსხვრიათ მათი „კერპები“ და მოესპოთ მათი სამსხვერპლოები. ქანაანელები და სხვანი იმიტომ იყვნენ „ცუდები“ და „ბოროტები“ თურმე, რადგანაც „სხვები“ იყვნენ და ებრაელთა ციურ ეგომანიაკს არ უმღეროდნენ დითირამბებს. ბიბლიაში წერია: „იესოს სიკვდილის შემდეგ ჰკითხეს ისრაელიანებმა უფალს: რომელი ჩვენგანი გავიდეს პირველი ქანაანელებთან საომრად?“ (მსაჯულთა წიგნი 1-1). „თქვა უფალმა: იუდა გავიდეს. აჰა, ხელში ჩამიგდია მისთვის ეგ მიწა.“ “ (მსაჯულთა წიგნი 1-2). „უთხრა იუდამ თავის ძმას სიმონს: გამომყევი ჩემს წილხვდომილში, ერთად ვეომოთ ქანაანელებს. მერე მე გამოგყვები შენს წილხვდომილში. და გაჰყვა სიმონი.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-3). „გავიდა იუდა და უფალმა ხელში ჩაუგდო ქანაანელები და ფერიზელები. ამოხოცეს ისინი ბეზეკში - ათი ათასი კაცი.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-4). ბეზეკშივე შეეყარნენ ადონი-ბეზეკს. შეებნენ და დაამარცხეს ქანაანელები და ფერიზელები.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-5). „უკუიქცა ადონი-ბეზეკი, დაედევნენ, შეიპყრეს და ხელებზე და ფეხებზე ცერები დააჭრეს.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-6). „თქვა ადონი-ბეზეკმა: სამოცდაათი მეფე, ხელებზე და ფეხებზე ცერები რომ დავაჭერი, ჩემი სუფრის ქვეშ აგროვებდა ნამვსრევს. რასაც ჩავდიოდი, იგივე მომაგო ღმერთმა. წაიყვანეს იგი იერუსალიმში და იქ მოკვდა.“ “ (მსაჯულთა წიგნი 1-7). „შეუტიეს იუდიანებმა იერუსალიმს, აიღეს, მახვილით მოსრეს და ცეცხლს მისცეს ქალაქი.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-8). „მერე ჩავიდნენ იუდიანები მთის, სამხრეთისა და ბარის ქანაანელებთან საომრად.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-9). „გაილაშქრა იუდამ ხებრონში მცხოვრებ ქანაანელებზე (უწინ ჰებრონს კირიათ-არბა ერქვა); დაამარცხეს შეშაი, ახიმანი და თალმაი.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-10). „იქიდან დაბირის მცხოვრებლებზე გაილაშქრა (უწინ დაბირს კირიათ-სეფერი ერქვა).“ (მსაჯულთა წიგნი 1-11). „თქვა ქალებმა: ვინც დაამარცხებს და აიღებს კირიათ-სეფერს, ცოლად მიმიცია მისთვის ჩემი ასული ყაქსა.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-12). „ღოთენიელმა, ქალების უმცროსი ძმის კენაზის ძემ, აიღო ქალაქი და ქალებმა ცოლად მისცა მას თავისი ასული ყაქსა.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-13). „ვიდრე შინ გაემგზავრებოდნენ, ცოლმა დაარიგა ღოთენიელი და თავისი მამისაგან მიწა გამოათხოვინა. თვითონ კი ჩამოხდა სახედრიდან და როცა ქალებმა ჰკითხა, რა გინდაო,“ (მსაჯულთა წიგნი 1-14). „მიუგო: მომეცი კურთხევა, რაკი ურწყავ მიწას მაძლევ, ბარემ წყალსატევვბიც მომეცი. შეუსრულა სათხოვარი. მისცა ქალებმა ზემო წყალსატევები და ქვემო წყალსატევები.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-15). „მოსეს სიმამრის, იოთორ კენიელის შთამომავლებიც თან ამოჰყვნენ იუდიანებს ფინიკთა ქალაქიდან იუდას უდაბნოში, რომელიც არადის სამხრეთით მდებარეობს. მოვიდნენ და ადგილობრივ ხალხში ჩასახლდნენ.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-16). „გავიდა იუდა თავის ძმასთან სიმონთან ერთად. დაამარცხეს ცეფათის ქანაანელები, ააოხრეს ქალაქი და უწოდეს ხორმა (ნაოხარი).“ (მსაჯულთა წიგნი 1-17). „აიღო იუდამ ღაზა და მისი შემოგარენი, ასკალონი და მისი შემოგარენი, ყეკრონი და მისი შემოგარენი, აშდოდი და მისი შემოგარენი.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-18). „უფალი იყო იუდასთან და მან მთიანეთი დაიმკვიდრა, ბარელები კი ვერ აჰყარა, რადგან მათ რკინის ეტლები ჰქონდათ.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-19). „მისცეს ხებრონი ქალებს, როგორც მოსესაგან იყო დანაბარები. დაიმკვიდრა მან ყანაკის ძეთა სამი ქალაქი და ყანაკის სამივე ძე აჰყარა იქიდან.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-20). „მაგრამ იებუსეველები - იერუსალიმის მკვიდრნი ვერ აჰყარეს ბენიამინიანებმა და იებუსეველები დღემდე ცხოვრობენ იერუსალიმში ბენიამინიანთა გვერდით.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-21). „იოსების სახლიც გავიდა ბეთელის წინააღმდეგ და უფალი იყო მასთან.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-22). „შეჩერდა და ზვერავდა იოსების სახლი ბეთელს (უწინ ამ ქალაქს ლუზი ერქვა).“ (მსაჯულთა წიგნი 1-23). „დაინახეს მზვერავებმა ქალაქიდან გამომავალი კაცი, შეიპყრეს და უთხრეს: გვიჩვენე ქალაქში შესასვლელი და წყალობას გიზამთ.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-24). „უჩვენა კაცმა ქალაქში შესასვლელი. მახვილით მოსრეს ქალაქი, ხოლო ის კაცი და მთელი მისი სახლობა გაუშვეს.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-25). „წავიდა ის კაცი ხეთელების ქვეყანაში. ააშენა იქ ქალაქი და უწოდა ლუზი. ეს სახელი ჰქვია მას დღემდე.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-26). „მენაშემ ვერ აჰყარა ბეთ-შეანი თავისი სოფლებითურთ, ვერც თაყანაქი თავისი სოფლებითა და მცხოვრებლებითურთ, ვერც დორი თავისი სოფლებითა და მცხოვრებლებითურთ, ვერც იბლეყამი თავისი სოფლებითა და მცხოვრებლებითურთ, ვერც მეგიდო თავისი სოფლებითურთ. დარჩნენ და ცხოვრობდნენ ქანაანელები ამ მიწაზე.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-27). „როცა მომძლავრდა ისრაელი, დახარკა ქანაანელები, აყრით კი ვერ აჰყარა.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-28). „ეფრემმა ვერ აჰყარა გაზერის ქანაანელები, ცხოვრობდნენ ქანაანელები გაზერში მათ გვერდით და ხარკს უხდიდნენ.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-29). „ზაბულონმა ვერ აჰყარა კიტრონელები და ნაქლოლელები, ცხოვრობდნენ ისინი მათ გვერდით და მისი მოხარკენი შეიქნენ.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-30). „აშერმა ვერ აჰყარა ყაქოელები, რომლებიც ხარკს უხდიდნენ, ვერც დორელები და სიდონელები, ვერც ახლაბელები, აქზიბელები, ქელბელები, აფიკელები და რექობელები.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-31). „ცხოვრობდა აშერი იქაურ ქანაანელებს შორის, რადგან ვერ აჰყარა ისინი.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-32). „ნაფთალიმ ვერ აჰყარა ბეთ-შემეში და ბეთ-ანათი; ცხოვრობდა იქაურ ქანაანელებს შორის. ბეთ-შემეშელებიც და ბეთ-ანათელებიც მისი მოხარკენი შეიქნენ.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-33). „ამორეველებმა მთებში შეიმწყვდიეს დანელები და ბარად არ ჩამოუშვეს.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-34). „დარჩნენ და ცხოვრობდნენ ამორეველები ქარ-ქერესში, სადაც დათვები და მელებია, აიალონში და შაყალბიმში, მაგრამ იოსების სახლის ხელი მძიმედ დააწვა ამორეველებს და მოხარკედ გაუხდნენ ისინი.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-35). „ამორეველების საზღვარი ყაკრაბიმის მაღლობზე, სელაზე და მის მაღლა გადიოდა.“ (მსაჯულთა წიგნი 1-36). „მოვიდა უფლის ანგელოზი გილგალიდან ბოქიმში და ბეთელში ისრაელის სახლთან და თქვა: ასე ამბობს უფალი: გამოგიყვანეთ ეგვიპტიდან და მოგიყვანეთ ამ ქვეყანაში, რომელიც თქვენს მამა-პაპას აღვუთქვი. ვუთხარი, არ დავარღვევ-მეთქი თქვენთან დადებულ აღთქმას უკუნისამდე.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-1). „ოღონდ ნუ შეკრავთ-მეთქი კავშირს ამ ქვეყნის ხალხთან, ნუ იწამებთ მათ ღმერთებს, დაამსხვრიეთ მათი კერპები, დაანგრიეთ-მეთქი მათი სამსხვერპლოები. თქვენ კი არ ისმინეთ ჩემი. ეს რა ჩაიდინეთ!“ (მსაჯულთა წიგნი 2-2). „ამიტომაც გეუბნებით: მათ, ვის აყრასაც ვაპირებდი, აღარ ავყრი. აღარ ავყრი მათ თქვენგან, რომ ხუნდებად გექცნენ ისინი, მახედ გექცნენ მათი ღმერთები.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-3). „როცა უფლის ანგელოზები ამ სიტყვებს ეუბნებოდა ისრაელიანებს, ხმამაღლა ატირდა ხალხი.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-4). „ამიტომ უწოდეს იმ ადგილს სახელად ბოქიმი (მოტირალნი). მსხვერპლი შესწირეს იქ უფალს.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-5). „დაითხოვა იესომ ხალხი და წავიდ-წამოვიდნენ ისრაელიანები თავ-თავიანთ სახლებში, თავ-თავიანთ წილხვდომილ ქვეყნებში, რათა დაემკვიდრებინათ იგი.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-6). „უფალს ემსახურებოდა ერი იესოს მთელ სიცოცხლეში და უხუცესთა მთელ სიცოცხლეში, რომლებიც იესოს შემდგომ იყვნენ და ნანახი ჰქონდათ ყველა დიადი საქმე, ისრაელისათვის რომ აღასრულა უფალმა.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-7). „მოკვდა იესო, ნავეს ძე, უფლის მორჩილი, ას ათი წლისა,“ (მსაჯულთა წიგნი 2-8). „და დამარხეს თავის წილხვდომილში, თიმნათ-სერახში, ეფრემის მთაზე, გაყაშის მთის ჩრდილოეთით.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-9). „მთელი ის თაობაც გადავიდა მამა-პაპასთან. მოვიდა სხვა თაობა რომელსაც არ გაეგონა უფალი, არც მისი საქმენი, ისრაელისთვის რომ აღასრულა.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-10). „უკუღმართად იქცეოდნენ ისრაელიანები უფლის თვალში და ემსახურებოდნენ ბაალებს.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-11). „დაივიწყეს უფალი, თავიანთი მამა-პაპის ღმერთი, რომელმაც ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოიყვანა ისინი, მიიქცნენ უცხო ღმერთებისკენ, მეზობელ ხალხთა ღმერთებისაკენ და თაყვანს სცემდნენ მათ.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-12). „დაივიწყეს უფალი და ემსახურებოდნენ ბაალებსა და აშთორეთებს.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-13). „აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელიანთა მიმართ, ხელში ჩაუგდო ისინი მძარცველებს და აძარცვინა. ხელში ჩაუგდო გარშემორტყმულ მტერს და ვეღარ უმკლავდებოდნენ მათ.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-14). „სადაც არ უნდა წასულიყვნენ, ავბედითად წარმართავდა მათ უფლის ხელი, როგორც უთხრა მათ უფალმა და დაემუქრა მათ უფალი. დიდად შეაჭირვა ისინი.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-15). „დაუდგინა მათ უფალმა მსაჯულები, რომლებიც მძარცველებისაგან იფარავდნენ მათ.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-16). „მაგრამ არც მსაჯულებს უჯერებდნენ, უზნეობდნენ უცხო ღმერთების კვალზე, თაყვანს სცემდნენ მათ და მალევე უხვევდნენ იმ გზიდან, რომლითაც დადიოდა მათი მამა-პაპა, უფლის მცნებათა მორჩილი. ესენი იმათ მსგავსად არ იქცეოდნენ.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-17). „მას შემდეგ, რაც მსაჯულები დაუდგინა მათ უფალმა, უფალი იყო მსაჯულთან და მტრებისაგან იფარავდა მათ მსაჯულის სიცოცხლეში. რადგან ებრალებოდა ისინი უფალს, როცა ესმოდა, როგორ გმინავდნენ მჩაგვრელთა და შემავიწროებელთა ხელში.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-18). „მაგრამ მოკვდებოდა თუ არა მსაჯული, მამებზე უარესს ჩადიოდნენ, მიიქცეოდნენ უცხო ღმერთებისკენ, ემსახურებოდნენ და თაყვანს სცემდნენ მათ. არ ეშვებოდნენ თავიანთ ბოროტ საქმეს და ურჩობის გზას არ სტოვებდნენ.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-19). „აღიგზნო უფლის რისხვა ისრაელის მიმართ და თქვა მან: რაკი ამ ერმა უღალატა ჩემსა და მათ მამაპაპას შორის დადებულ აღთქმას და აღარ მიჯერებს,“ (მსაჯულთა წიგნი 2-20). „აღარ ავყრი მათგან აღარცერთ ამ ხალხს, რომელიც აუყრელი დარჩა იესოს, როცა მოკვდა,“ (მსაჯულთა წიგნი 2-21). „რათა გამოვცადო ისრაელი მათით, დაადგებიან თუ არა უფლის გზას და ივლიან თუ არა იმ გზით, როგორც მათი მამა-პაპა დადიოდა.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-22). „ამიტომ იყო, აუყრელი რომ დატოვა ეს ხალხები უფალმა, თავიდანვე რომ არ აჰყარა და არ ჩაუგდო ხელში იესოს.“ (მსაჯულთა წიგნი 2-23). „აი, ის ხალხები, აუყრელი რომ დატოვა უფალმა, რათა გამოეცადა მათით ისრაელიანება, ყველანი, ვინც ვერცერთ ქანაანურ ომს ვერ შეესწრო.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-1). „მხოლოდ იმისთვის, რომ შესწრებოდნენ და ესწავლათ ომი ისრაელიანთა შემდგომ თაობებს, რომლებიც უწინდელ ომებს ვერ შეესწრნენ:“ (მსაჯულთა წიგნი 3-2). „ფილისტიმელთა ხუთი სამთავრო და ყველა ქანაანელი, ციდონელი და ხივიელი, ლიბანის მთიანეთში რომ ცხოვრობენ, ბაალ-ხერმონის მთიდან ხამათამდე.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-3). „სურდა გამოეცადა ისრაელიანები მათით, ენახა დაიცავდნენ თუ არა უფლის მცნებებს, მოსეს პირით რომ ამცნო მათ მამა-პაპას.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-4). „ცხოვრობდნენ ისრაელიანები ქანაანელთა, ხეთელთა, ამორეველთა, ფერიზელთა, ხივიელთა და იებუსეველთა შორის.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-5). „ირთავდნენ მათ ქალებს, ათხოვებდნენ თავიანთ ქალებს მათ ვაჟებზე და ემსახურებოდნენ მათ ღმერთებს.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-6). „უკუღმართად იქცეოდნენ ისრაელიანები უფლის თვალში, დაივიწყეს უფალი, თავიანთი ღმერთი, და ემსახურებოდნენ ბაალებსა და აშერებს.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-7). „რისხვით აღიგზნო უფალი ისრაელის მიმართ, ხელში ჩაუგდო ისინი ქუშან-რიშთაიმს, არამის ორმდინარეთის მეფეს, და მორჩილებდნენ ისრაელიანები ქუშან-რიშთაიმს რვა წელი.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-8). „მაშინ შეჰღაღადეს ისრაელიანებმა უფალს და უფალმა გამოუჩინა მათ მხსნელი, რომელმაც იხსნა ისინი: ღოთენიელი, ქალების უმცროსი ძმის, კენაზის ძე.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-9). „უფლის სული იყო მასზე და გახდა იგი ისრაელის მსაჯული. გავიდა სალაშქროდ და ხელში ჩაუგდო უფალმა ქუშან-რიშთაიმი, არამის მეფე. სძლია მისმა ხელმა ქუშან-რიშთაიმს.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-10). „დაისვენა ქვეყანამ ორმოცი წელი. მერე მოკვდა ღოთენიელი, კენაზის ძე.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-11). „კვლავ უკუღმართად იქცეოდნენ ისრაელიანები უფლის თვალში და ამძლავრა უფალმა ისრაელზე ყეგლონი, მოაბის მეფე, რადგან უკუღმართად იქცეოდნენ ისინი უფლის თვალში.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-12). შემოიკრიბა მთელი ყამონი და ყამალეკი, დაიძრა, დაამარცხა ისრაელი და აიღო ფინიკ-ქალაქი.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-13). „მორჩილებდნენ ისრაელიანები ყეგლონს, მოაბის მეფეს თვრამეტი წელი.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-14). „მაშინ შეჰღაღადეს ისრაელიანებმა უფალს და გამოუჩინა მათ უფალმა მხსნელი აჰუდ გერას ძე, ბენიამინელი, ცაცია კაცი. ხარკი გაატანეს მას ისრაელიანებმა ყეგლონთან, მოაბის მეფესთან.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-15). „ორლესული ერთწყრთიანი მახვილი გააკეთებინა აჰუდმა და წამოსასხამქვეშ შეიბა მარჯვენა თეძოსთან.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-16). „მივიდა და მიართვა ხარკი ყეგლონს, მოაბის მეფეს. ძალზე მსუქანი კაცი იყო ყეგლონი.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-17). „როგორც კი ძღვენი მოართვეს, უკან გაისტუმრა ძღვენის მომტანნი.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-18). „თავად გილგალის საკერპოდან გამობრუნდა და უთხრა: საიდუმლო სიტყვა მაქვს შენთან, მეფეო! ბრძანა ყეგლონმა: ჩუმად! და ყველა კარისკაცი გარეთ გაიკრიფა.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-19). „შევიდა აჰუდი მასთან. საგრილობელ ოთახში იჯდა, ცალკე რომ ჰქონდა ზემო სართულზე. უთხრა აჰუდმა: უფლის სიტყვა მაქვს სათქმელი შენთვის! და წამოიმართა ტახტიდან ყეგლონი მის დანახვაზე.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-20). „და როგორც კი წამოიმართა, გაიკრა აჰუდმა მარცხენა ხელი, იძრო მარჯვენა თეძოსთან შებმული მახვილი და მუცელში აძგერა.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-21). „ვადიანად ჩაეფლო შიგ მახვილი და ქონმა გადაფარა ვადა, რადგან მუცელშივე ჩაატოვა მახვილი, რომელსაც მეორე მხარეს გაეწვერა.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-22). „მერე ტალანში გამოვიდა აჰუდი, გამოიხურა და ჩაკეტა ოთახის კარი.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-23). „როგორც კი გავიდა, მოვიდნენ მისი მსახურებიც და, აჰა, ჩაკეტილი დახვდათ ოთახის კარი. თქვეს: მოსასაქმებლად შეიკეტებოდაო საგრილობელ ოთახში.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-24). „კარგა ხანს უცადეს და, როცა ნახეს, არავინ აღებდა ოთახის კარს, კლიტე მოარგეს, გააღეს და რას ხედავენ: მკვდარი აგდია ძირს მათი ბატონი.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-25). „სანამ გონს მოეგებოდნენ, აჰუდმა სამშვიდობოს გამოაღწია, არავის გახსენებია იგი. გამოსცდა საკერპოს და თავი სეყირს შეაფარა.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-26). „მოსვლისას ბუკსა ჰკრა ეფრემის მთაში, ჩამოიყვანა მთიდან ისრაელიანები და წინ წაუძღვა.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-27). „უთხრა: მომყევით, რადგან ხელში ჩაგიგდოთ უფალმა მოაბელები, თქვენი მტრები! გაჰყვნენ და გადაუჭრეს მოაბელებს იორდანეზე გადასასვლელი ფონი და არავინ გაატარეს.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-28). „ათი ათასამდე მოაბელი დახოცეს იმჟამად, ყველანი ბრგე და ძლიერნი, თავს ვერავინ უშველა.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-29). „დაემორჩილა იმ დღეს მოაბი ისრაელს და დაისვენა ქვეყანამ ოთხმოცი წელი. სიკვდილამდე ისრაელის მსაჯული იყო აჰუდი.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-30). „მის შემდეგ იყო შამგარი, ყანათის ძე, სახრით რომ დახოცა ექვსასი ფილისტიმელი, და მანაც იხსნა ისრაელი.“ (მსაჯულთა წიგნი 3-31). მსაჯულთა წიგნში წერია, თუ როგორ დაესხნენ თავს დანის ტომელი ებრაელები ქალაქ ლაიშის მაცხოვრებლებს და დახოცეს ისინი: „დაეცნენ ლაიშში წყნარ და უზრუნველ ხალხს, მახვილით მოსრეს და ცეცხლს მისცეს ქალაქი.“ (მსაჯულთა წიგნი 18-27). ხედავთ რა ბოროტება და სიბრიყვე წერია? ხედავთ რა ბოროტებას ჩადიოდნენ ე.წ. „ღვთის რჩეული ერი“? თუ ხვდებით მაინც რომ ებრაელებმა უდანაშაულო ადამიანები უმოწყალოდ დახოცეს და ისე „დაიმკვიდრეს აღთქმული ქვეყანა“? აქ არის ერთი საინტერესო მომენტი, მას მერე რაც ებრაელები დასახლდნენ ქანაანში, ისინი კულტურულ და სოციალურ ურთიერთობაში შევიდნენ ქანაანის და მის შემოგარენში ცოცხლად დარჩენილ ხალხებთან, ცოლებს თხოულობდნენ მათგან და თავადაც ათხოვებდნენ მათზე ქალებს და აგრეთვე რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია მათ ღმერთებს დაუწყეს თაყვანისცემა, ბიბლიური თვითგამოცხადებული „ღმერთისთვის“ რაღა თქმა უნდა ეს „ერესი“ და „ბოროტება“ იყო, ბიბლია ებრაელთა შესახებ მოგვითხრობს: „მიიქცეოდნენ უცხო ღმერთებისკენ, ემსახურებოდნენ და თაყვანს სცემდნენ მათ“, მართლაც საინტერესო სიტყვებია, ვერაფერს იტყვი... მაგრამ უფრო საინტერესოა თუ როგორ სჯის „უფალი“ ებრაელებს და რას ამბობს, ის ბობოქრობს და გაიძახის: „აღარ ავყრი მათგან აღარცერთ ამ ხალხს, რომელიც აუყრელი დარჩა იესოს, როცა მოკვდა, რათა გამოვცადო ისრაელი მათით, დაადგებიან თუ არა უფლის გზას და ივლიან თუ არა იმ გზით, როგორც მათი მამა-პაპა დადიოდა.“, ბიბლიური „უფლის“ ამ საქციელის შესახებ აგრეთვე წერია: „სურდა გამოეცადა ისრაელიანები მათით, ენახა დაიცავდნენ თუ არა უფლის მცნებებს“, უკაცრავად? რა ბრძანეთ?! რას ნიშნავს „რათა გამოვცადო ისრაელი“? რას ნიშნავს „სურდა გამოეცადა ისრაელიანები“ და რას ნიშნავს სიტყვა „ენახა“? ქრისტიანები და იუდაისტები ამტკიცებენ რომ მათი „ღმერთი“ ყოვლისმცოდნეა და იცის წარსული, აწმყო და მომავალი, ისინი ამტკიცებენ რომ მან მომავალი წინასწარ იცის! და უცბად გვხვდება სიტყვები: „სურდა გამოეცადა“? ეს რა ხუმრობაა? ხვდებით ეს რას ნიშნავს? ეს ნიშნავს იმას, რომ თქვენი „ღმერთი“ იუდაისტებო და ქრისტიანებო „ყოვლისმცოდნე“ არ არის! აგრეთვე მინდა ავღნიშნო, რომ აქ არაერთხელ არის ნახსენები სიტყვები: „ვერ აჰყარა“ და „აჰყარა“, ეს სიტყვები არის ნახსენები „არაებრაელ“ ხალხებთან მიმართებაში, რომელთა დახოცვა თუ არა, განდევნა მაინც ევალებოდათ ებრაელებს, ჩამოთვლილი არიან ისრაელის წინამძღოლები „არაებრაელებთან“ ომში, მაგ. იუდა, ეფრემი, ზაბულონი და ა.შ. და იქვე ჩამოთვლილია ხალხები რომლებიც მათ „ვერ აჰყარეს“, ხვდებით ეს რას ნიშნავს? კარგი იქნება, თქვენს ქვეყანაში რომ მოვიდეს უცხო ხალხი და მოინდომოს თქვენი აყრა თქვენი საკუთარი მიწიდან? არა? ჰოდა არც ქანაანელებს და სხვა „არაებრაელებს“ ულხინდათ იმ დღეს, როდესაც ვანდალი და ბარბაროსი ებრაელები შეეთრნენ ქანაანში და დაიწყეს ყველაფრის თავდაყირა დაყენება! მსაჯულთა წიგნში (ბიბლიაში) ისიც არის ნახსენები, რომ ებრაელებმა დახარკეს და მონად გაიხადეს ქანაანელები და მოსაზღვრე ხალხები... ისინი, ვინც გადაურჩა მათი ურდოს შემოსევას...