Search the Community

ზოგიერთები ამბობენ, რომ ქრისტე არ არსებობდა, ზოგიერთები ამტკიცებენ, რომ არსებობდა, ზოგიერთები ამბობენ, რომ ქრისტე ადამიანი იყო, ხოლო სხვები ამბობენ, რომ იყო ღმერთი. დაობენ იმაზე ჰყავდა თუ არა ცოლი. მე ვიტყვი ასე: ჯერ ერთი, ვედური რელიგიის მიხედვით ქრისტე იყო ვიშნუს ავატარა. მეორეც; თუ კარგად დავუკვირდებით მიხვდებით, რომ იესო ქრისტე ესაა აპოლონიუს ტიანელის და სიმონ მოგვის კრებითი სახე და სხვა არაფერი. ამასთანაა დაკავშირებული ისტორიული გაუგებრობები ქრისტეს ისტორიულობასთან დაკავშირებით. ამ აზრზე იყო აპოლონიუსის ბიოგრაფოსი - ფლავიუს ფილოსტრატე. თვითონ სიმონიც ამტკიცებდა, რომ ქრისტე იყო. რაც შეეხება ორთოდოქსულ ქრისტიანობას, მეცნიერული ფაქტია, რომ ეს იდეოლოგია შეიქმნა მეოთხე საუკუნეში იმპერატორი კონსტანტინეს მიერ, ტრადიციული იუდაიზმის ადაპტირების, მოდერნიზების და ელინისტურ გნოსტიციზმთან შეერთების შედეგად, როგორც ნეო-იუდაიზმი. რეალური ქრისტიანობა ეს იყო სიმონის გნოზისი და აპოლონიუსის ნეო-პითაგორეიზმი. ე.ი. ქრისტიანული ისტორია მთლიანად გაყალბებულია კონსტანტინეს და მისი მიმდევრების მიერ, რაც ახლაღა გავიგეთ და აღმოვაჩინეთ. ომ შანტი

მას შემდეგ რაც ებრაელები შევიდნენ ქანაანის მიწაზე, მათმა ბარბაროსულმა ურდომ გაანადგურა არც მეტი არც ნაკლები 10 ეთნოსი, 10 ერი; ამორეველნი, მოებელნი, ედუმელნი, ხეთელნი, ფერიზეველნი, იებუსეველნი, ქანაანელნი, ხივიელნი, გირგაშეველნი და მიდიანელნი. მათ ამ ხალხთა 90 % -ზე მეტი გაწყვიტეს, ხოლო რაც გადარჩა დაიმონეს, ებრაელი მამაკაცები ტყვედ ჩაგდებულ ქალებს აიძულებდნენ მათთან სექსუალური კავშირის განხორციელებას, რათა ებრაელი ერი გაემრავლებინათ. ბიბლიაში წერია: „გაილაშქრეს მიდიანზე, როგორც ნაბრძანები ქონდა მოსესთვის უფალს და დახოცეს ყველა მამრი“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 7). „დახოცილებში იყვნენ მიდიანის მეფეები: ევი, რეკემი, ცური, ხური და რება - ხუთი მიდიანელი მეფე. აგრეთვე მოკლეს მახვილით ბალაამი, ბეყორის ძე“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 8). „ტყვედ წაიყვანეს ისრაელიანებმა მიდიანელი ქალები და ბავშვები და მთელი მათი საქონელი. მოიალაფეს მთელი მათი ქონება და დოვლათი“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 9). „ცეცხლს მისცეს ყველა მათი ქალაქი მათ საზღვრებში და ყველა დაბა“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 10). „აიღეს მთელი ნადავლი და მთელი ნაალაფარი კაციდან პირუტყვამდე“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 11). შემდეგ მივიდნენ ებრაელი ტერორისტები და ყაჩაღები თავიანთ უფროსთან მოსესთან და ტერორისტი მოსე გაცოფდა: „განურისხდა მოსე ჯარის უფროსებს, ათასისთავებს და ასისთავებს, რომლებიც ბრძოლის ველიდან მობრუნდნენ“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 14). „უთხრა მათ მოსემ: ცოცხალი დატოვეთ ყველა ქალი?“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 15). „განა მათი მიზეზით არ განუდგნენ ისრაელიანები უფალს, როგორც თქვა ბალაამმა და გადაამეტეს ფეღორის ცოდვას, რის გამოც მოხდა განადგურება უფლის საზოგადოებაში?“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 16). „ახლა გაწყვიტეთ ბავშვებში ყველა მამროვანი, ყოველი ქალი რომელსაც შეცნობილი ყავს მამაკაცი მამრის საწოლზე, მოკალით“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 17). „იმავე დღეს აიღო იესომ მაკედა, მახვილით მოსრა იგი და მისი მეფე, მუსრი გაავლო მათ და ყველა სულიერს, რაც კი იქ იყო, არავინ დაუტოვებია ცოცხალი. ისევე მოექცა მაკედას მეფეს როგორც იერიქონის მეფეს მოექცა“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 28). „ჩაუგდო ხელში უფალმა ისრაელს ლიბნაც და მისი მეფეც. მოსრა მახვილით ის და ყველა სულიერი, რაც კი იქ იყო, არავინ დაუტოვებია ცოცხალი. ისევე მოექცა მის მეფეს, როგორც იერიქონის მეფეს მოექცა“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 30). „ხელში ჩაუგდო უფალმა ისრაელს ლაქიში და მან მეორე დღესვე აიღო ლაქიში, მახვილით მოსრა იგი და ყველა სულიერი რაც კი იქ იყო. ისევე მოექცა როგორც ლიბნას“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 32).“მაშინ აიძრა ჰორამი, გეზერის მეფე, ლაქიშის საშველად, მაგრამ მუსრი გაავლეს მათ იესომ და მისმა ხალხმა. არავინ დაუტოვებიათ ცოცხალი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 33). „აიღო ყეგლონი იმავე დღეს და მახვილით მოსრა იგი. ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო, ამავე დღეს ამოწყვიტა, ისევე მოექცა, როგორც ლაქიშს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 35). „აიღო ხებრონი და მოსრა იგი მახვილით მისი მეფითურთ, ყველა მისი ქალაქი და ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო. არვინ დაუტოვებია ცოცხალი. ისევე მოექცა, როგორც ყეგლონს, გაანადგურა იგი და ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 37). „ხელში ჩაიგდო იგი და მისი მეფე და მისი ყველა ქალაქი, მახვილით მოსრა და ამოწყვიტა ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო. არაფერი დაუტოვებია ცოცხალი, როგორც მოექცა ხებრონს, ასევე მოექცა დაბირს და მის მეფეს, ასევე მოექცა ლიბნას და მის მეფეს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 39). „მახვილით მოსრა იესომ მთიანეთი, სამხრეთი მხარე, შეფელა და მთის ძირები და ყველა მათი მეფე. არვინ დაუტოვებია ცოცხალი, ყველა სულდგმული მოსპო, როგორც ბრძანა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 40). „მუსრი გაავლო მათ იესომ კადეშ-ბარნეადან ღაზამდე, მთელს გოშენის მხარეს გაბაონამდე“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 41). „ყველა ეს მეფე და მათი ქვეყნები ერთ ჯერზე ჩაიგდო ხელში იესომ, რადგან უფალი, ისრაელის ღმერთი იბრძოდა მისთვის“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 42). „უთხრა უფალმა იესოს: ნუ შეგეშინდება მათი, რადგან ხვალ ამ დროისათვის ყველას შევმუსრავ ისრაელის წინაშე. მათ ცხენებს ძარღვები გადაუსერე და ცეცხლს მიეცი მათი ეტლები“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 6). „მოულოდნელად მიადგა მათ იესო მეომრებითურთ მერომის წ####ბთან და დაესხა თავს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 7). „ხელში ჩაუგდო ისინი უფალმა ისრაელიანებს. შეუტიეს და სდიეს დიდ ციდონამდე, მისრეფოთ-მაიმამდე და მიცფას ველამდე, აღმოსავლეთისკენ, მუსრი გაავლეს, ისე რომ ცოცხალი არვინ დაუტოვებიათ“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 8). „ისე მოექცა მათ იესო, როგორც ნაბრძანები ქონდა მისთვის უფალს. მათ ცხენებს ძარღვები გადაუსერა და ცეცხლს მისცა ეტლები“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 9). „მაშინვე გამობრუნდა იესო და აიღო ხაცორი და მახვილით განგმირა მისი მეფე, რადგან წინათ ხაცორი ყველა ამ სამეფოს თავი იყო“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 10). „მახვილით მოსრეს ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო. არცერთი სულდგმული არ დაუტოვებიათ. ხაცორს კი ცეცხლი წაუკიდეს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 11). „ამ ქალაქის ნადავლი და პირუტყვი წამოასხეს თავისთვის ისრაელიანებმა, მთელი ხალხი კი მოსრეს მახვილით, ისე რომ მთლიანად ამოწყვიტეს, ერთი სულიც არ დაუტოვებიათ“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 14). „ისინიც გამოვიდნენ ქალაქიდან მათ დასახვედრად და ისრაელს შორის მოექცნენ ჰაღაელები. დასცხეს მათ და არავინ გაუშვიათ ცოცხალი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 22). „ხოლო ჰაღაელთა მეფე ცოცხლად შეიპყრეს და იესოს მიგვარეს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 23). „როცა მოათავა ისრაელმა ჰაღაის მცხოვრებთა ხოცვა-ჟლეტა ველზე უდაბნოში, სადამდეც მორეკეს ისინი და ყველანი უკლებლივ დაეცნე მახვილისაგან, მაშინ გაბრუნდა მთელი ისრაელი ჰაღაიში და მახვილით ამოწყვიტა დანარჩენი ხალხი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 24). „ამოწყდა იმ დღეს ჰაღაის მცხოვრებთაგან სულ თორმეტი ათასი სული - კაცი და ქალი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 26). „იესოს არ ჩამოუღია ხელი, რომლითაც შობი ქონდა მოღერებული, ვიდრე არ ამოწყვიტა მთელი ჰაღაი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 26). „გადაწვა იესომ ჰაღაი და სამარადისო ნანგრევებად უკაცრიელ ადგილად აქცია დღევანდლამდე“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 28). „გაანადგურეს ქალაქში (იერიქონში) ყველაფერი რაც დასარისხებელი იყო: კაცი თუ ქალი, ყმაწვილი თუ მოხუცებული, ცხვარ-ძროხა თუ სახედარი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 6, სტროფი 21). ყოველივე ზემოთხსენებული აშკარად რაჯასის და ტამასის მოდუსების მოქმედების ნათელი მაგალითია, ყველაფერი ზემოთხსენებული რაც ებრაელებმა ჩაიდინეს, მათ ჩაიდინეს რაჯასის და ტამასის მოდუსების ზეგავლენის ქვეშ, თუმცაღა ეს არცაა გასაკვირი, რადგანაც ის ვინც მათ „წინ მიუძღოდა“, ის „წინასწარმეტყველი“, „წინასწარმეტყველი“ მოსე, რომელიც მათ მოუწოდებდა უდანაშაულო ადამიანების განადგურებისკენ, თავად რაჯასის და ტამასის მოდუსების ზეგავლენის ქვეშ იმყოფებოდა, რატომ? იმიტომ, რომ მოსე ენერგეტიკულ სუპერვიბრაციულ კონტაქტში იმყოფებოდა ბოროტ დემიურგთან ანუ ე.წ. „უფალ ღმერთთან“, რომელიც სინამდვილეში არის არა ღმერთი, არამედ სუბასტრალური სივრცეთაშორისი სივრციდან მოსული უმდაბლესი ფსიქომენტალური ენერგოვიბრაციის მულტიფაზური არსება. მოსეს დაბალი ენერგოვიბრაციის ფსიქომენტალური კავშირი ჰქონდა ე.წ. „უფალთან“, მოსესა და ამ „უფალს“ შორის არსებობდა ენერგეტიკული კავშირის არხი, ენერგეტიკული დერეფანი, რომლის დახმარებითაც ხდებოდა რაჯასიკური და ტამასიკური ენერგიის ორმხრივი ცირკულაცია მოსეს და ისრაელის „უფალს“ შორის. მოსე იყო ე.წ. „უფლის“ ანუ სუბასტრალური რეფტილოიდი-მანიპულატორის მონა, ამ სიტყვის ყველა მნიშვნელობით. ძველ აღთქმაში არსებობს საკმაოდ მრავალი ფაქტობრივი მტკიცებულება იმისა, რომ ისრაელიანთა ღვთაება - იეღოვა (იაჰვე), ბოროტი სულია და არა სინათლისა და სიკეთის ღმერთი, ბიბლიაში ამასთან დაკავშირებით წერია: “გამოვიდა სიხონი მთელი თავისი ხალხით იაჰცაში ჩვენს წინააღმდეგ საბრძოლველად“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 2, სტროფი 32). „ხელში ჩაგვაგდებინა იგი უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა და ჩვენც დავამარცხეთ იგი, მათი შვილები და მთელი მისი ხალხი“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 2, სტროფი 33). „მაშინ დავიპყარით მისი ყველა ქალაქი, ავაოხრეთ ქალაქები და გავწყვიტეთ მცხოვრებნი დიდიან-პატარიანად. არავინ დაგვიტოვებია ცოცხალი“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 2, სტროფი 34). „ჩაგვაგდებინა ხელში უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა, ყოგიც, ბაშანის მეფე, მთელი მისი ხალხითურთ და ჩვენც დავამარცხეთ იგი, ისე რომ არავინ დარჩენილა ცოცხალი“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 3, სტროფი 3). „გავანადგურეთ ისინი, როგორც მოვექეცით სიხონს, ხეშბონის მეფეს, როცა გავუნადგურეთ ყველა ქალაქი - მამრი, დედრი და ბავშვი“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 3, სტროფი 6). ბიბლიური „უფალი“ ეუბნება ებრაელებს: „თუ იდუმალ წაგაქეზებს შენი ძმა, დედაშენის შვილი, ან შენი ვაჟი, ან ასული, ან შენს გვერდით მწოლი ცოლი, ან მეგობარი, რომელიც საკუთარი სულივითა გყავს და გეტყვის: წამო ვემსახუროთ სხვა ღმერთებს, რომლებსაც არ იცნობთ არც შენ და არც შენი მამა-პაპა“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 6). „იმ ხალხთა ღმერთებს, თქვენს გარშემო რომ არიან, შენთან ახლოს მყოფთა თუ შენგან შორს მყოფთა, ქვეყნის კიდიდან კიდემდეო“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 7). „ნუ დაყვები მას და ნუ გაუგონებ, ნუ დაგენანება იგი, ნუ შეიბრალებ, ხელს ნუ დააფარებ“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 8). „არამედ მოკალი იგი. პირველად შენი ხელი უნდა აღიმართოს მის მოსაკლავად, მერე კი მთელი ერისა“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 9). „ჩაქოლე იგი, რომ მოკვდეს“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13 სტროფი 10). „გამოჩნდა უგვანი ხალხი შენი წრიდან და აცდუნებს თავისი ქალაქის მკვიდრთ, ეუბნება: წამო ვემსახუროთ სხვა ღმერთებს, რომლებსაც არ იცნობდითო“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 13). „ხოლო შენ გამოიძიე, გაარკვიე, კარგად გამოიკითხე და აჰა, ყველაფერი სრული სიმართლე გამოდგა, ჩადენილია ასეთი საძაგლობა შენ წიაღში“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13 სტროფი 14). „მახვილით დახოცე იმ ქალაქის მცხოვრებნი, დაარისხე ქალაქი და ყველაფერი რაც მასშია, მისი საქონელიც მახვილით ამოხოცე“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 15). „ხელში ჩაგიგდებს მას უფალი, შენი ღმერთი და მახვილით გაწყვეტ მამროვანს“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 20, სტროფი 13). „მხოლოდ ქალები, ბავშვები, პირუტყვი და ყველაფერი რაც ქალაქში იქნება - მთელი ნადავლი დაიტაცე. ჭამე შენი მტრების ნადავლი, რომლებიც უფალმა, შენმა ღმერთმა ჩაგიგდო ხელში“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 20, სტროფი 14). „ოღონდ ამ ხალხთა ქალაქებიდან, რომლებიც უფალმა შენმა ღმერთმა მოგცა წილად, ერთი სულიც არ დატოვო ცოცხალი“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 20, სტროფი 16). „პირწმინდად გაანადგურე ისინი: ხეთელნი, ამორეველნი, ქანაანელები, ფერიზეველები, ხივიელები და იებუსეველნი, როგორც გიბრძანა უფალმა, შენმა ღმერთმა“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 20, სტროფი 17). ყველაფერი ეს არის რაჯასის და ტამასის მოდუსების გამოვლინება. ადამიანების დახოცვა, გაძარცვა და შეურაცყოფა არის რაჯასის და ტამასის მოდუსების მოქმედება მოძალადე ადამიანის მხრიდან. აქ ძველი აღთქმის „უფალი“ აქეზებს ებრაელებს დაარღვიონ სამი ძირითადი სულიერი აღთქმა და მცნება: ძალადობისგან თავშეკავება და არაძალადობის პრაქტიკა – აჰიმსა-ვრატა, ქურდობისგან თავის შეკავება – ასტეია-ვრატა, არამომხვეჭელობა – აპარიგრაჰა, რაც აგრეთვე გულისხმობს სამი შუამავლის: გონების, სიტყვების და სხეულის კონტროლის დაკარგვას. სიტყვები: „მახვილით დახოცე იმ ქალაქის მცხოვრებნი, დაარისხე ქალაქი და ყველაფერი რაც მასშია, მისი საქონელიც მახვილით ამოხოცე“ და „ოღონდ ამ ხალხთა ქალაქებიდან, რომლებიც უფალმა შენმა ღმერთმა მოგცა წილად, ერთი სულიც არ დატოვო ცოცხალი“ არის აჰიმსა-ვრატას (არაძალადობის აღთქმის) და ვაჩანა-გუპტის (სიტყვების კონტროლის პრაქტიკის) აშკარა დარღვევა, ხოლო სიტყვები: „მხოლოდ ქალები, ბავშვები, პირუტყვი და ყველაფერი რაც ქალაქში იქნება - მთელი ნადავლი დაიტაცე. ჭამე შენი მტრების ნადავლი, რომლებიც უფალმა, შენმა ღმერთმა ჩაგიგდო ხელში“ არის ასტეია-ვრატას (ქურდებისგან ანუ ძარცვისგან თავის შეკავების აღთქმის) და აპარიგრაჰას (არამომხვეჭელობის, არასიხარბის აღთქმის) აგრესიული დარღვევა. ბიბლიური „უფლისგან“ განსხვავებით ბუდა არ ბრძანებს უდანაშაულო ადამიანების დახოცვას. შაკტისტურ დევიბჰაგავატაპურანაში წერია: „Мудрыми сказано, что предметы для слушания делятся на три вида: Саттвические, раджасические и тамасические.“ (ДЕВИБХАГАВАТА-ПУРАНА, КНИГА ПЕРВАЯ 6-10) „Веды, Шастры и тому подобное саттвичны, любовная поэзия - раджасична, А слухи о войнах и повествования о греховном поведении тамасичны.“ (ДЕВИБХАГАВАТА-ПУРАНА, КНИГА ПЕРВАЯ 6-11) „Саттвические предметы для слушания мудрые пандиты, [в свою очередь], разделили На три вида: высшие, средние и низшие.“ (ДЕВИБХАГАВАТА-ПУРАНА, КНИГА ПЕРВАЯ 6-12) „Высшие - это те, которые даруют плод освобождения, средние - это те, которые даруют рай, И низшие - те, которые даруют мирские наслаждения, так установлено озаренными.“ (ДЕВИБХАГАВАТА-ПУРАНА, КНИГА ПЕРВАЯ 6-13) „Любовная поэзия тоже бывает трех видов: высшая, Средняя и низшая.“ (ДЕВИБХАГАВАТА-ПУРАНА, КНИГА ПЕРВАЯ 6-14) „Тамасические предметы для слушания мудрыми знатоками Шастр разделены на три вида, Из них [повествования] о сражении с врагами, намеревающимися убить, относятся к высшему,“ (ДЕВИБХАГАВАТА-ПУРАНА, КНИГА ПЕРВАЯ 6-15) „О борьбе с врагами из ненависти, как в случае Пандавов - к среднему, И о беспричинных ссорах - к низшему.“ (ДЕВИБХАГАВАТА-ПУРАНА, КНИГА ПЕРВАЯ 6-16), აქედან გამომდინარე ბიბლია (უმეტესწილად) წარმოადგენს რაჯასიკურ-ტამასიკურ თქმულებას, გაჟღენთილს სისხლითა და გარყვნილებით. თქვენი აზრით, რას უნდა ნიშნავდეს იესო ნავეს ძის, ებრაელთა მხედართმთავრის შესახებ ძველი აღთქმაში ნათქვამი შემდეგი სიტყვები : „მახვილით მოსრა იესომ მთიანეთი, სამხრეთი მხარე, შეფელა და მთის ძირები და ყველა მათი მეფე. არვინ დაუტოვებია ცოცხალი, ყველა სულდგმული მოსპო, როგორც ბრძანა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა“? კარგად დაუკვირდით, ე.წ. „უფალმა, ისრაელის ღმერთმა“ პირდაპირ და აშკარად, გარკვევით, ყოველგვარი მიკიბ მოკიბვის გარეშე, ისრაელიანებს უბრძანა, რომ ამოეწყვიტათ და სულმთლად გაენადგურებინათ, სამხრეთ მთიანეთის, შეფელას მიდამოების ყველა მაცხოვრებელი! მან ფაქტობრივად ებრაელებს მისცა ნებართვა უდანაშაულო მოსახლეობის ტოტალური ეთნიკური გენოციდისა, თქვენი აზრით რას ნიშნავს სიტყვები: „არვინ დაუტოვებია ცოცხალი, ყველა სულდგმული მოსპო“? თქვენ ფიქრობთ რომ აქ უბრალოდ მტრის ჯარის შემუსრვაზეა საუბარი? ჰოო? აბა კიდევ ერთხელ ყურადღებით წაიკითხეთ რა წერია, აქ გარკვევითაა ნათქვამი, რომ ისრაელის „ღმერთმა“, საბაოთ უფალმა ანუ იეღოვამ, ისრაელის ხალხს ე.ი. ებრაელებს ამოაჟლეტინა და ამოაწყვეტინა მთელი ეთნოსი, კაცები, ქალები, ბავშვები, მოხუცები, ცხოველებიც კი! აი, რა იგულისხმება სიტყვებში „ყოველი სულდგმული“, რამეთუ „ყოველი სულდგმული“, ესაა კაციც, ქალიც, ბავშვიც, მოხუციც და პირუტყვიც. განა შეიძლება არსება რომელიც ამგვარ ბრძანებას გასცემს, ბრძანებას მთელი ერის, უკლებლივ ყველა ადამიანის ამოწყვეტის შესახებ, იყოს ჭეშმარიტი ღმერთი? სინათლისა და სიკეთის, სიყვარულისა და ჰარმონიის ღმერთი? მე როგორც ჭეშმარიტ სულიერ მეცნიერს, თეოსოფს და ჰუმანისტს, მიმაჩნია, რომ არასგზით!! გაუგებარია თუ იეღოვა, ისრაელის ღმერთი, ჭეშმარიტი ღმერთია, ყოველგვარი სათნოების, სინათლის, სიკეთის, სიყვარულის, ჰარმონიის, მოწყალების, თანაგრძნობის, მშვიდობის, მშვენიერების, უშფოთველობის და ყველა სხვა სათნოების უნივერსალური დასაბამი, მათი კრებითი სახე და აბსოლუტური იდეალი, მაშინ ასეთ არსებას რად სჭირდება სისხლისღვრა? რატომ უჭერს ისრაელის ღმერთი მხარს მხოლოდ ერთ ერს, რატომ ირჩევს მხოლოდ ერთ ერს? რატომ აღუთქვამს თავის რჩეულ ერს იმ მიწას, ქვეყანას, რომელიც ცოცხალი ადამიანებით, აბორიგენი მოსახლეებითაა დასახლებული, რომელნიც იმ მიწას რომელზედაც სახლობენ, კანონიერად და სამართლიანად ფლობენ? რა უფლება აქვს ისრაელის უფალს, თუ ის ასეთი კარგი და მშვენიერია, როგორც ამას ცდილობენ წარმოგვიდგინონ მართლმადიდებელი დოგმატიკოსები, მისცეს წინდაწინ ე.ი. დაპირდეს ერთ ერს, ე.წ. თავის მიერ ამორჩეულ ერს, სრულებით უცხო ხალხების მიწები? რა კრიტერიუმებით ამოარჩია ისრაელის უფალმა ებრაელები? განა რა სხვა ხალხებსაც რომ გამოცხადებოდა და მათთვისაც ემცნო ჭეშმარიტება არ აჯობებდა? რატომ წააქეზა ისრაელის უფალმა ისრაელის ხალხი, სხვა ერების წინააღმდეგ და ამოაჟლეტინა ისინი და თან უსასტიკესი ფორმით, უკლებლივ ყველა, კაცი, ქალი, ქალწული, ვაჟიშვილი, მოხუცი, ბავშვი და პირუტყვი? განა არსება რომელიც წამდაუწუმ განადგურებითა და გაცამტვერებით ემუქრება თავის ე.წ. „რჩეულ ერს“ და ძალითა და დაშინებით აიძულებს თაყვანისცემას და უკრძალავს სხვა ღმერთებისაკენ გახედვას ჭეშმარიტი კეთილი ღმერთია? „არ გადახვიდეთ არც მარცხნივ არც მარჯვნივ!“ ეს ისრაელის ღმერთის სიტყვებია და მერე ამ სიტყვებს მოყვება საზარელი და საშინელი წყევლა-მუქარა იმ შემთხვევაში თუ „რჩეული ერი“ განუდგება მას, რად ემუქრება ისრაელის ღმერთი ათასგვარი ავადმყოფობებით, კლიმატური კატაკლიზმებითა და სხვა უბედურებებით თავის „რჩეულ ერს“ რომელიც „ასე უყვარს“? რად სურს რომ ერთ ერს დაუმორჩილოს სხვა ერები? და საერთოდაც რად აწარმოებს ომს, სასტიკ სისხლისმღვრელ ომს ე.წ. „წარმართ ხალხებთან“? რად ესაჭიროება ისრაელის ღმერთს ომის წარმოება და ერთი ერის ხელით სხვა ერების მოშთობა და მონადუღება? რად არის ისრაელის უფალი ასეთი სასტიკი? რატომაა რომ ძველ აღთქმაში საერთოდ არ ჩანს არც სიყვარული, არც ჰარმონია, არც სიკეთე, არც მოწყალება, არც თანაგრძნობა, არამედ მარტოოდენ აგრესია, რისხვა, მრისხანება, ეგოიზმი, მესიანიზმი, რასიზმი და ქსენოფობია? ხოლო ახალ აღთქმაში; სახარებებსა და მოციქულთა წერილებში საპირისპირო? „ცეცხლს წავუკიდებ დამასკოს გალავანს და შეჭამს იგი ბენ-ჰადადის პალატებს“ (იერემია წინასწარმეტყველი, თავი 49, სტროფი 27), ამბობს ისრაელის „ღმერთი“! ხედავთ რას ამბობს? განა რად ამბობს ამას ისრაელის „ღმერთი“? „ელამში დავიდგამ ტახტს და აღვგვი იქიდან მეფეებს და მთავრებს, ამბობს უფალი“ (იერემია, თავი 49, სტროფი 38), ერთი ეს მითხარით „მართალ მადიდებელო“ დოგმატიკოსებო, რად უნდა ზეციურ უფალს რომლის ტახტსაც წარმოადგენს ცა და მიწა, ღმერთს რომელიც მთელი ქვეყნიერების მყრობელია, მიწიერი ტახტი, მიწიერ სამყაროში? მიწიერი ძალაუფლება? ყველაფერი მარტივადაა, იმიტომ, რომ ეს „უფალი“ არის რაჯასიკურ-ტამასიკური დემონი! მოდით ერთი გავიხსენოთ რას ამბობს ჭეშმარიტად ჭეშმარიტი უფალი ღმერთი ჭეშმარიტებისა - იესო ქრისტე ნაზარეველი ლოგოსი, „თქვენ ქვენანი ხართ, მე კი ზემოთიდან ვარ; თქვენ წუთისოფლისა ხართ, მე კი წუთისოფლისა არა ვარ“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 23), აგრეთვე: „ჩემი სამეფო არ არის წუთისოფლისა“ (იოანეს სახარება, თავი 18, სტროფი 36), მაშინ როდესაც ისრაელის ღმერთი ცდილობს კაცობრიობის დამონებას და ამსოფლიური ძალაუფლების მოპოვებას, ქრისტე პირიქით უარყოფს მას და სააშკარაოზე გამოყავს ისრაელის

ყურადღება! კონტენტი შეიცავს მისტიკურ და შემზარავ მომენტებს. ეს ლეგენდა არ არის ოფიციალურად დადასტურებული და ის მხოლოდ გადმოცემებით არის მოსული ჩვენამდე. http://s018.radikal.ru/i504/1601/0c/808b2f73ce6c.jpg 1940-იან წლებში რუს მკვლევარებს 5 ადამიანი გამოკეტილი ყავდათ კამერაში 15 დღე ძილის გარეშე. პროცესის დროს გამოყენებული იყო ექსპერიმენტალური აირი - სტიმულატორი. ეს ადამიანები გამოკეტილი ყავდათ კამერაში რათა ჟანგბადის დონე ეკონტროლებინათ, რადგან სპეციალური აირი მაღალი დოზებით იყო მომწამვლელი. იმ დროისთვის არ იყო ვიდეო კამერები რათა დაკვირვება ეწარმოებინათ და ამისთვის გამოყენებული იყო მიკროფონები, აგრეთვე ოთახის ერთ-ერთი კედელი იყო სქელი შუშა რომელსაც ქონდა ხვრელები. ოთახში იყო წიგნები და საწოლები ძილისთვის, წყალგაყვანილობა, ტუალეტი და ერთ თვიანი საკვების მარაგი. კვლევის ობიექტები იყვნენ მეორე მსოფლიო ომის პოლიტიკური პატიმრები. პირველი 5 დღის განმავლობაში ყველაფერი ნორმალურად იყო, ობიექტები თითქმის არ იყვნენ უკმაყოფილოები. მათ მოტყუებით შეპირდნენ რომ გაანთავისუფლებდნენ იმ შემთხვევაში თუ ისნი ერთი თვის განმავლობაში არ დაიძინებდნენ. თითოეული მათი ქმედება და საუბარი იყო დაკვირვების და მოსმენის ქვეშ. აღსანიშნავია ისიც რომ მსვლელობის დროს ობიექტების სასაუბრო თემები ხდებოდა სულ უფრო და უფრო ნეგატიური, რომლებიც დაკავშირებული იყო არასასიამოვნო მოგონებებთან. 5 დღის შემდეგ მათ დაიწყეს კამათი და უკმაყოფილების გამოხატვა მოვლენებისადმი და დაეჭყოთ პარანოიის ძლიერი ნიშნები. მათ შეწყვიტეს ერთმანეთთან საუბარი და მხოლოდ მიკროფონთან ჩურჩულით დაიწყეს ერთმანეთზე ამბების მიტანა, თითქოს ამით ექსპერიმენტატორების ნდობის მოპოვება სურდათ, თავიდან ექსპერიმენტატორებს ეგონათ რომ ეს თვითონ აირის ბრალი იყო... მეათე დღეს ერთ-ერთმა მათგანმა დაიწყო ყვირილი, ის მთელს ოთახში დარბოდა და თან ყვიროდა, ეს გაგრძელდა 3 საათი, შემდეგ მისი ყვირილი ნელ-ნელა შესუსტდა, როგორც დამკვირვებლებმა აღნიშნეს ეს ალბათ იმის ბრალი იყო რომ მან იოგები დაიზიანა და ხმა ჩაეხრიწა. საინტერესო ის იყო რომ დანარჩენები ამას ყურადღებას საერთოდ არ აქცევდნენ. ისინი მიკროფონებში იქამდე აგრძელებდნენ ჩურჩულს იქამდე სანამ მეორე მათგანმაც მსგავსად არ დაიწყო ყვირილი და მასაც არ ჩაეხრიწა ხმა. დანარჩენებმა დაიწყეს მათი წიგნების ფურცლების მოხევა და საკუთარი ნერწყვებით ნაგლეჯების დასველება, შემდეგ ამ ფურცლებს ისინი შუშაზე აკრავდნენ სანამ ბოლომდე არ დაფარეს. რაღაც დროით ყვირილი და ჩურჩული შეწყდა. მომდევნო 3 დღე არანაირი ხმაური არ გამოსულა ოთახიდან. ექსპერიმენტატორები არ წყვეტდნენ ჟანგბადის მაჩვენებლებზე დაკვირვებას, რომლის მაჩვეებელიც ძალიან მაღალი იყო, თითქოს ობიექტები გამუდმებით ვარჯიშობდნენ. მეთოთხმეტე დღეს დილით ეხპერიმენტატორებმა მიიღეს გადაწყვეტილება, რომელიც გეგმაში არ ქონდათ. ობიექტებისგან რეაქციის მისაღებად მათ დინამიკების საშუალებით მიმართეს რადგან შეშინდნენ, კომაში ხომ არ არიან ან ხომ არ მოკვდნენო. დამკვირვებლებმა მიმართეს მათ: "ჩვენ ვაღებთ კამერას, რათა შევამოწმოთ მიკროფონები. მოშორდით კარებს და დაწექით იატაკზე, თორემ დაგხვრეტთ! თანამშრომლობა მიგვიყვანს ერთ-ერთი თქვენგანის განთავისუფლდებამდე." დამკვირვებლების გასაკვირად ერთადერთი ფრაზა იყო: " ჩვენ უკვე აღარ გვჭირდება თავისუფლება". ამის შემდეგ ექსპერიმენტატორებმა მოითათბირეს რომ მეთხუთმეტე დღეს კამერა გაეხსნათ. მათ კამერიდან მთელი ექსპერიმენტული აირი გამოტუმბეს და შეუშვეს სუფთა ჰაერი, რასაც 3 ობიექტისგან უმალვე მოჰყვა რეაქცია. ისინი იხვეწებოდნენ რომ აირი ისევ შემოეშვათ, თითქოს ამაზე მათი სიცოცხლე იყო დამოკიდებული. გაოცებულმა დამკვირვებლებმა კამერა გახსნეს რათა ჯარისკაცები შესულიყვნენ. ობიექტებმა წინაზე უფრო ხმამაღლა და უცნაურად დაიწყეს ყვირილი. ნანახისგან გაოგნებულმა ჯარისკაცებმაც ყვირილი ატეხეს. 5-დან 4 ობიექტი ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო, მაგრამ ისეთ მდგომარეობაში იყვნენ რომ ამას სიცოცხლე არ ერქვა. საკვებიდან მხოლოდ 5 დღის მარაგი იყო შეჭმული, დანარჩენი ხელუხლებელი იყო. ოთახში მეხუთე მკვდარი ობიექტის სხეულის ნაფლეთებით ამოტენილი იყო დრენაჟული ნაპრალები და ოთახი რამდენიმე სანტიმეტრით წყლით იყო სავსე, თანაც ძნელი იყო იმის თქმა რამდენი იყო წყალი და რამდენი სისხლი. გადარჩენილ 4 ობიექტსაც სხეულის ნაწილები (კუნთები და კანი) მოგლეჯილი ქონდათ ზოგიერთ ადგილას. დაკვირვების შედეგად მივიდნენ დასკვნამდე რომ მათ ეს ჩაიდინეს არა კბილებით, არამედ საკუთარი ხელებით რადგან თითები იმდენად გადატყავებული ქონდათ რომ ძვლებიც კი უჩანდათ. აგრეთვე აღნიშნეს რომ მათ ძირითადად საკუთარ თავს მიაყენეს ტრამვები და არა ერთმანეთს. ობიექტებს აგრეთვე მუცლის ღრუში ზოგიერთი ორგანო დაზიანებული ქონდათ, მაგრამ მკერდის ღრუ (ფილტვები, გული, დიაფრაგმა) ხელუხლებელი იყო, თითქოს იშორებდნენ ზედმეტ ნაწილებს. ნეკნებიდან მოგლეჯილი ქონდათ კანი და თითქმის მთელი კუნთები ისე, რომ ზოგიერთ ადგილას ფილტვები ჩანდა. საჭმლის მომნელებელი ტრაქტი ისევ მუშაობდა ოღონდ სუსტად. აშკარა იყო რომ ისინი საკუთარი სხეულის ნაწილებით იკვებებოდნენ რადგან უმი ხორცი ძნელად მოსანელებელია. ჯარისკაცები იყვნენ რუსი სპეცნაზმელები, მაგრამ ამის მიუხედავად მათ არ სურდათ კამერაში შესვლა რათა გამოეყვანათ ობიექტები, იმ დროს როცა 4 მათგანი განაგრძობდა ყვირილს და ხვეწნას რომ აირი ისევ შეეშვათ რათა არ დაძინებოდათ. ტრამვების მიუხედავად ობიექტებმა შესულ ჯარისკაცებს სასტიკი წინააღმდეგობა გაუწიეს, როგორც ამბობენ ერთ-ერთი ჯარისკაცი დაიღუპა მას შემდეგ რაც გაცოფებულმა ობიექტმა მას საძილე არტერია გამოაჭამა. სხვა ჯარისკაცებმაც სერიოზული ტრამვები მიიღეს და ერთ-ერთმა მათგანმა რამდენიმე დღის შემდეგ თავი მოიკლა. ჩხუბში ერთ-ერთმა ობიექტმა ძლიერად დაიზიანა ელენთა და თითქმის მაშინვე დაიღუპა. ექიმები ცდილობდნენ მის შეჩერებას, და ათმაგი მორფინის დოზა მისცეს დასაწყნარებლად თუმცა ობიექტი არ ჩერდებოდა და ერთ-ერთ ექიმს ხელიც კი მოტეხა. მომაკვდავ ობიექტის სისხლში იმაზე მეტი ჰაერი იყო ვიდრე სისხლს შეეძლო მისი გადატანა, ის ყვირილს არ წყვეტდა და იმეიორებდა "კიდევ, კიდევ" იქამდე სანამ ნელ-ნელა საბოლოოდ არ დადუმდა. დანარჩენი 3 ობიექტი დაიჭირეს და მყარად გაკოჭეს და გადაიყვანეს სამედიცინო განყოფილებაში დასაკვირვებლად. მათგან ორს ისევ შეეძლოთ ლაპარაკი ძლიერი ყვირილის მიუხედავად და კვლავ ითხოვდნენ საცდელ აირს, რათა არ დაეძინათ. ის ობიექტი რომელმაც ყველაზე მძიმე დაზიანებები მიიღო გადაყვანილი იქნა საოპერაციო კომპლექსში. მას დაზიანებულ ორგანოებზე ოპერაციას უტარებდნენ და აღმოჩნდა რომ ისიც არ რეაგირებდა ძლიერ დამაწყნარებლებზე. მას ქამრების მოწყვეტა უნდოდა და წინააღმდეგობას არ წყვეტდა. ზედმეტი აქტიურობის გამო მას 9 ძვალი მოტეხილი ქონდა, რომელიც ძირითდად კუნთების ზედმეტად ინტენსიური მუშაობით და დაჭიმულობით იყო გამოწვეული. მას ცოტათი მცირე დოზის ანესთეტიკი დასჭირდა რომ ჩაზინებოდა, მაგრამ იმ მომენტში როდესაც მან თვალები დახუჭა, მისი გული საბოლოოდ გაჩერდა. მეორე ობიექტი რომელმაც ყველაზე პირველმა დაიწყო ყვირილი, ლაპარაკის საშუალება არ ქონდა რადგან მისი იოგები სრულიად დაზიანებული იყო. როცა ცდილობდნენ ანესთეტიკის შეყვანას ის წინააღმდეგობას უწევდა ექიმებს და მხოლოდ მაშინ დაწყნარდა როცა ექიმებმა გადაწყვიტეს ოპერაციის ჩატარება ანესთეზიის გარეშე. მას არავითარი რეაქცია არ ქონდა ტკივილზე და მთელი 6 საათის განმავლობაში წყნარად იყო. ექიმები აღნიშნავდნენ რომ შეუძლებელი იყო ასეთ მდგომარეობაში ადამიანი ჯერ კიდევ ცოცხალი ყოფილიყო და გაოგნებულმა მედდამ ისიც კი აღნიშნა რომ ობიექტი იღიმებოდა როცა თვალებით ერთმანეთს უყურებდნენ. ოპერაციის დასრულებისას ობიექტმა დაიწყო ხრიალი და ფართხალი, უყურებდა ექიმს ისე თითქოს ცდილობდა რაღაცის თქმას. შოკირებულმა პერსონალმა მას ფურცელი და ფანქარი მიაწოდეს. ძნელად გასარჩევ ნაწერში მათ ამოიკითხეს მარტივი მესიჯი: "გააგრძელეთ ჭრა" დანარჩენი ორიც გადაყვანილი იქნა საოპერაციო კომპლექსში და მათაც ოპერაცია ჩაუტარეს ანესთეზიის გარეშე. მათ დაჭირდათ ობიექტების პარალიზება რადგან ორივე გამუდმებით იცინოდა და იღიმებოდა. ამის მიუხედავად ნაოპერაციები ორგანოები არ ამუშავდნენ და ობიექტებმა გააგრძელეს წინააღმდეგობა. მათ ისევ დაიწყეს თხოვნა, რომ ისევ გაეშვათ სტიმულატორი აირი. მას შემდეგ რაც საუბრის შესაძლებლობა მათ ისევ დაუბრუნდათ, ექიმები შეეკითხნენ რატომ ცდილობდნენ ორგანოების მოშორებას. პასუხი იყო ერთი - "ჩვენ არ უნდა დავიძინოთ". სამივე მათგანი ისევ მაგრად გაკოჭეს და კამერაში დააბრუნეს იქამდე სანამ გადაწყვეტილებას მიიღებდნენ თუ რა ექნათ შემდეგ. ექსპერიმენტატორებს სამხედრო ფინანსისტების მხრიდან ბრაზის შიშით გადაწყვიტეს ეუთანაზიის გზით ობიექტების დაძინება, თუმცა ექსპერიმენტის მეთაურმა, ყოფილმა კგბ-შნიკმა მათში სამხედრო პოტენციალი დაინახა და ეს გადაწყვეტილება უარყო. ის დაინტერესდა, რა მოხდებოდა თუ საცდელ აირს ისევ შეუშვებდნენ ოთახში. ექსპერიმენტის მეორე ეტაპის მოსამზადებელი სამუშაოების დროს ობიექტები შეაერთეს ელექტროენცეფალოგრამაზე. ქამრები რომლითაც ობიექტები დაბმული ყავდათ მოუშვეს რადგან მას შემდეგ რაც მათ აცნობეს რომ აირს ისევ შეუშვებდნენ, მათ წინააღმდეგობა შეწყვიტეს. გასაგები იყო რომ ისინი მთელი ძალით ცდილობდნენ რომ არ ჩაძინებოდათ. ერთ-ერთი მათგანი რომელსაც ჯერ კიდევ შეეძლო ლაპარაკი ხმამაღალ ხმებს გამოსცემდა, მეორე რომელსაც ლაპრაკი არ შეეძლო ფეხებით ქამრებს ეხახუნებოდა, მესამეს თავი მაღლა ქონდა წამოწეული და თვალებს სწრაფად ახამხამებდა. პირველად სწორედ ეს მესამე ობიექტი იყო შეერთებული ელექტროენცეფალოგრამაზე და მასზე გრძელდებოდა დაკვირვება, რომლის შედეგადაც აღმოჩნდა რომ მისი ელექტროენცეფალოგრამა ნორმალური იყო მაგრამ შუალედებში სიცარიელე აღინიშნებოდა, თითქოს ტვინი პერიოდულად კვდებოდა. ამ დაკვირვების პროცესში ყველა ექიმი ელექტროენცეფალოგრამიდან გამოსულ ქაღალდს აკვირდებოდა, მხოლოდ მედდა უყურებდა ობიექტს და შენიშნა რომ როდესაც ობიექტმა თვალები დახუჭა და თავი ბალიშზე დადო, მისი ელექტროენცეფალოგრამა ღრმა ძილის გაზაში გადავიდა, შემდეგ სრულიად სწორი ხაზები გამოისახა და გულიცამ მომენტში გაჩერდა. დარჩენილი ობიექტი რომელსაც ლაპარაკი ისევ შეეძლო, კატეგორიულად ითხოვდა აირის შეშვებას. მისი ელექტროენცეფალოგრამაც წინების მსგავსს იყო. მეთაურმა ბრძანა რომ 2-ვე ობიექტი დაებრუნებინათ კამერაში და მათთან ერთად 3 ექიმი ჩაეკეტათ. ერთ-ერთმა ყველაზე შოკირებულმა და შეშინებულმა ექიმმა იარაღი ააცალა მეთაურს და ჯერ მას ესროლა და შემდეგ დამუნჯებულ ობიექტს. დანარჩენი პერსონალი ზოგი გვერდზე გაიწია და ზოგიც პანიკისგან გაიქცა. იარაღ მომარჯვებულმა ექიმმა ლულა დარჩენილ, მოლაპარაკე ობიექტს მიუშვირა. "მე არ შევალ ოთახში ამ არსებებთან ერთად!" - იყვირა მან. "რა ხარ შენ ? მე უნდა გავიგო ეს, სანამ..." ობიექტი ემოციურად გაიღიმა. "ნუთუ შენ ასე მალე დაგავიწდა? ჩვენ ვართ თვენ. ჩვენ ვართ სიგიჟე, რომელიც იმალება თქვენში, რომელიც ცდილობს განთავისუფლებას ნებისმიერ დროს მთელი თავისი ცხოველური სიღრმით. ჩვენ ვართ ის, რასაც ემალებით ყოველ ღამე. ეს ჩვენს დაძიებას და პარალიზებას ცდილობთ თქვენ, რასაც ემალებით თქვენს თავშესაფრებში, იქ სადაც ჩვენ არ შეგვიძლია შემოღწევა". მეცნიერმა სასხლეტს თითი გამოკრა და ობიექტს გულში ესროლა. ელექტროენცეფალოგრამა გაჩერდა მას შემდეგ, რაც ობიექტმა ბოლო სიტყვები წარმოთქვა: "და მაინც... ასე ახლოს... თავისუფლებასთან..." :050:

ეს არის გვერდი სოციალურ გვერდ ფეისბუქში სადაც სუფევს აბსოლუტური სიყვარული. გვერდის მამოძრავებელი ძალაა ის საქმეები და ისტორიები რაც სიყვარულით კეთდება. უამარავი საინტერესო ფაქტი, ისტორია, რომანტიკა, ხელოვნება, მეცნიერება, ბუნება და ა.შ. იხილეთ გვერდის ლინკი: https://www.facebook...yvaruli?fref=ts

1919 წლის თებერვლის დასაწყისი. სოჭის ქუჩებში უჩვეულო რამ შეინიშნება: -მოქალაქეთა უმეტესობა გარეთაა გამოსული, გამალებით იტვირთება ავტომანქანები და ეტლები, შეშფოთებული ქართველი მოსახლეობა ქალაქს ტოვებს… მოასწრებენ კი გაგრა-სოხუმისაკენ გამგზავრებას? ქვემეხებისა და შაშხანების სროლის ხმა თანდათან ახლოვდება… აი, უკვე გამოჩნდნენ ტუაფსედან უკანდახეული ქართული არმიის ქვედანაყოფები… ჯარისკაცთა მცირე ჯგუფი სარკმელჩალეწილი ფეშენებელური სასტუმრო “«კავკასიის რივიერის»” ახლოს გამაგრდა, მაგრამ მათ მტერი თანდათან ალყაში აქცევს, ტყვიამფრქვევის გრძელმა ჯერმა რამდენიმე უკვე მოცელა… ქალაქის ქართული ადმინისტრაცია იძულებულია ევაკუაცია მოახდინოს, მაგრამ ყველა ვერ ასწრებს… სამსაათიანი გააფთრებული და უთანასწორო ბრძოლის შემდეგ სოჭი დენიკინელებმა დაიკავეს. მაინც რა მოხდა შავი ზღვის უმშვენიერეს კურორტზე? რატომ დაიკავა საქართველოს შეიარაღებულმა ძალებმა სოჭი, რატომღა დატოვა შემოერთებული ტერიტორია? სოჭი-ტუაფსე რუსეთის იმპერიის შემადგენლობაში დღევანდელი სოჭი-ტუაფსეს რაიონი, როგორც ცნობილია, უძველესი დროიდანვე საქართველოს ჩრდილო-დასავლეთი ნაწილის – აფხაზეთის შემადგენლობაში შედიოდა. გავიხსენოთ, რომ ქართული მიწები შავი ზღვის ჩრდილოეთიდან – ნიკოფსიიდან იწყებოდა, მაგრამ ეს იყო მრავალი საუკუნის წინათ… კავკასიაში რუსეთის გაბატონების შემდეგ, მეცხრამეტე საუკუნის შუახანებში აქ შეიქმნა შავი ზღვის ოკრუგი, მოგვიანებით კი, 1896 წლის მაისში, ნიკოლოზ მეორის ბრძანებისამებრ, ეს ტერიტორია მოექცა ახალჩამოყალიბებულ შავი ზღვის გუბერნიის შემადგენლობაში, სამი ადმინისტრაციული ერთეულით – სოჭის, ტუაფსისა და ნოვოროსიისკის ოლქით (ოკრუგით). გუბერნიის ცენტრად ქალაქი ნოვოროსიისკი დადგინდა, ხოლო მისმა სამხრეთმა ადმინისტრაციულმა საზღვარმა სოხუმის ოკრუგთან (აფხაზეთთან) – მდინარე მზიმთაზე გაიარა. 1904 წლის 25 თებერვალს რუსეთის მთავრობამ ეს საზღვარი კიდევ უფრო სამხრეთით გადმოსწია – შავი ზღვის გუბერნიას შეუერთდა სოხუმის ოკრუგის ნაწილი გაგრის კლიმატური სადგურის მიმდებარე ტერიტორიებითურთ, სულ 150 ათასამდე დესეტინა მიწა – ტყეები და ალპური საძოვრები. ცხადია, საქართველოს პოლიტიკურ წრეებს პეტერბურგის ასეთი მოქმედება არ მოსწონებიათ, მაგრამ რადგანაც ტერიტორიულ-ადმინისტრაციული ცვლილება რუსეთის საიმპერატორო სახლთან დაახლოებული პიროვნების, გაგრის კლიმატური სადგურის დამაარსებლის პრინც ალექსანდრ ოლდენბურგის სურვილით მოხდა, ამიტომ ასეთი მდგომარეობა 1917 წლამდე შენარჩუნდა. თებერვლის რევოლუციის შემდეგ კავკასიის სამეფისნაცვლოში ძალაუფლება ხელში აიღო ე.წ. «ოზაკომ»-მა (ოსობი ზაკავკაზსკი კომიტეტ). ამ ორგანოში მნიშვნელოვანი გავლენა სწორედ ქართველ პოლიტიკოსებს ჰქონდათ, ამიტომაც მათ აღარ დაახანეს და 1917 წლის 30 ოქტომბერს, სოხუმის ოკრუგის გლეხთა დეპუტატების აღმასკომისა და ადგილობრივი მეტყევეების შუამდგომლობის საფუძველზე, რომელსაც მხარს უჭერდნენ ძველი გაგრისა და სოფელ ალახაძის მცხოვრებნი, აღადგინეს ადმინისტრაციული საზღვრის ძველი, 1904 წლამდე არსებული მდგომარეობა. დადგენილებას ხელი მოაწერა “«ოზაკომ»-ის თავმჯდომარემ აკაკი ჩხენკელმა (საქართველოს ცენტრალური სახელმწიფო საისტორიო არქივი – სცსსა, ფონდი 1818, აღწ.2, საქმე 135). სრული ბლოგი: http://matiane.wordpress.com/2010/03/29/who-give-sochi-to-russia/

Vae victis-ვაი, დამარცხებულებთ, ლათინური ფრთიანი გამოთქმა. გამოთქმა წარმოიშვა 387(390) ჩვენ წელთაღრიცხვამდე,​ გალური ტომის სენონენების მიერ რომის განადგურების და გადაწვის მერე.

ისტორიაში არის ბევრი უცნაური ფაქტი რომელიც ძაან ცოტა იცის ან მისტიკას მიაწერენ მოკლედ თემაა, სადაც შეგვიძლია გავაცნოთ, ან ვილაპარაკოთ (ამ ფაქტებზე) მაგალითად: 536 წელი, როდესაც მზე გაქრა თვრამეთ თვეზე

ჯერ ასეთი, თემა რომ არა სირცხილა! facebook გააგრძელე საქართველოს ისტორია, ესაა საპატრიარქოს პროექტი საქართველოს ისტორიზე.

მიამოტო მუსაში სიმენ (1584 - 13 ივნისი, 1645 ) ლეგენდარული იაპონელი მეხმალავე-დუელიანტი, რონინი. 13 წლის იყო პიველი დუელი ჰქონდა. ვინმე, კეიხე არიმა-სთან. ბევრი მითქმა-მოთქმა არის მაგრამ დანამდვილებით ცნობილია, რომ მაგაის დაწერილია (წიგნი ხუთი რგოლი) და ცნობილი დუელი სადაც, ორი დარტყმით მოიგო მართალია. http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B8%D1%8F%D0%BC%D0%BE%D1%82%D0%BE_%D0%9C%D1%83%D1%81%D0%B0%D1%81%D0%B8

ზუსტად არ მახსოვს მემგონი, პრაღაში თურქეთი და საბჭოთა კავშირი. დადეს ხელშეკრულება, სადაც საქართველოს (მოაჭამეს) სამხრეთ მიწები. მერე 89-90-იანებში ლაპარაკობდნენ, ტერიტორიების დაბრუნებაზე ახლა კი აი რა მაინტერესებს, მაშინ გასაგებია საბჭოთა ავშირი იყო. მაგრამ ახლა? რა იურიდიული ან სამართლებლივი საფუძველია, რომ მოვითხოვოთ ჩვენი?

სულეიმან აბუ ლაილი (“ღამის მამა”) (* 1694 ― 1762), ერაყის გამგებელი, ქართველი. 12 წლისა წაიყვანეს უცხოეთში და ერაყის გამგებელს – ჰასან-ფაშას მონად მიჰყიდეს. ნიჭისა და მამაცობისათვის ჰასან-ფაშამ იგი მონობიდან გაათავისუფლა და დააწინაურა. 1749 ერაყის გამგებელი გახდა. სულეიმანის ზეობით იწყება ერაყში მამლუქთა მმართველობის ხანა. სულეიმან ბუიუქი (დიდი) (1722 ―1802), ბაღდადის ფაშა (1780 – 1802). ახალგაზრდა ოსმალეთში ტყვედ გაყიდეს. იგი ბაღდადში მიიყვანა და ერაყის გამგებელ სულეიმან აბუ ლაილს უფეშქაშა მარდინის ვოევოდამ მუჰამად ეფენდი ბეგმა. 1765 ბასრის გამგებლად დანიშნეს. 1780 ერაყის ხელისუფლებას ჩაუდგა სათავეში და 22 წელი განაგებდა. იბრაჰიმს ბეგ სინჯიკაშვილი. 1798 წლის 24 ივლისს, როცა ფრანგებმა მამლუქების წინააღმდეგ გაილაშქრეს, ბრძოლაში თავი გამოიჩინა იბრაჰიმ–ბეგმა (მარტყოფელმა სინჯიკაშვილმა). იგი წარჩინებული და გამორჩეული იყო ეგვიპტელ მმართველთა შორის. ბატონის სიკვდილის შემდეგ, ქვეყნის მმართველობა ჩაიბარა და 29 წელი წარმატებულად მართა იგი. იბრაჰიმ–ბეგს ქართველი ცოლი ჰყავდა, მისმა სილამაზემ ნაპოლეონიც კი დაატყვევა, რომელმაც საკუთარ უბის წიგნაკში ორი ინიციალით გამოხატა მისით გამოწვეული აღტაცება: „H.P”. დედოფალი ქართული ჰუმანურობით გამოირჩეოდა და ბევრი ფრანგი კარისკაცი გადაურჩენია სიკვდილს. დაუდ ხანი (დათო მანველაშვილი). 5 წლისა მოიტაცეს დუშეთიდან. ერაყის ფაშა 1815-1831 წლებში. 1834-1836 წლებში იგი ბოსნიის ბეგლარბეგია; 1838-1839 წლებში კი ოსმალეთის იმპერიის სახელმწიფო საბჭოს _ დივანის თავმჯდომარე. ამის შემდეგ, 1841 წლამდე ანკარის ვილაიეთს განაგებდა. 1846 წელს დაუდი მუჰამედ წინასწარმეტყველის აკლდამის ზედამხედველად _ შეიხ ულ-ჰარამად დაინიშნა მედინაში. დაუდ-ფაშა გურჯი გარდაიცვალა 1851 წელს. განისვენებს იგი მუსლიმანთა წმინდა ქალაქ მედინაში, მართლმორწმუნე ხალიფა ოსმანის აკლდამის გვერდით. დაუდ ხანმა უდიდესი როლი შეასრულა ერაყის ისტორიაში, იგი იბრძოდა ერაყის დამოუკიდებლობისათვის, შექმნა საკმაოდ ძლიერი არმია,რისთვისაც ჩამოიყვანა სპეციალისტები ევროპიდან. კავშირები დაამყარა რუსეთთან, საფრანგეთთან. ცნობილია დაუდ ხანის საქართველოსთან ურთიერთობის ზოგიერთი დეტალიც, კერძოდ მან საქართველოში წერილი მისწერა დედამისს. წერილი დაახლოებით ასეთი შინაარსის იყო: კაცი ქვეყანაზე მოვა და ვენახს გააშენებს, რათა ნაყოფი მიიღოს, თქვენ ვენახი გაგიშენებიათ, მაგრამ ნაყოფი ვერ მიგიღიათ, ჩემთვის ილოცეთ მოწყალეო დედაო. თქვენი ძე_ბაღდადის ხალიფა რუსტამ რაზა (როსტომ რაზმაძე) ეს პიროვნება საკმაოდ გამორჩეულია და საჭიროა მასზე ყველამ იცოდეს. იგი იყო მამლუქი, რომელიც ნაპოლეონმა წაიყვანა და თავის პირად მცველად დაიყენა, რაც მიანიშნებს რუსტამის სხვადასხვა თვისებებზე, პირველ რიგში კი მამაცობაზე და პატიოსნებაზე, რადგანაც ნაპოლეონი მას ენდობოდა. რუსტამი დაიბადა თბილისში, 13 წლის ასაკში მოიტაცეს და კაიროში ტყვედ გაყიდეს. კაიროს შეიხმა ის აჩუქა ნაპოლეონ ბონაპარტეს, რომელმაც იგი პირად მცველად დაიყენა. 1814 წლამდე რუსტამი ნაპოლეონის მცველი იყო. ამ წელს რაზამ ცოლად მოიყვანა მადმუაზელ დუვილი. რუსტამი 1845 წელს გარდაიცვალა სფრანგეთში. მამლუქების შესახებ უამრავი თქმულება არსებობს, ისიც ცნობილია, რომ მიუხედავად ოსმალეთის წინააღმდეგობისა, აღზევებული მამლუქები კავშირს არ წყვეტდნენ საქართველოს სამეფო კართან, აწვდიდნენ მათ ინფორმაციას აღმოსავლეთში მიმდინარე მოვლენების შესახებ და ხშირად უგზავნიდნენ ფულს და ძვირფას საჩუქრებს. ვიდეო: ვიდეო2:

მე მოგიყვებით რაც ვიცი, აფხაზეთი არ არსებობს! არსებობს აფხაზები ანუ აბაზგები ტომი რომელიც, გადმოსახლდა ჩრდილოეთ კავკასიიდან და ენათესავებიან უფრო ჩერკეზებს მაგრამ, ამის მიუხედავათ აფხაზები ქართველთა ოჯაის წევრები არიან. რადგან, ქართველები და აფხაზები: გეოგრაფიულათ, ისტორიულად, კულტურად, და ეკონომიურათ, ნათესავები და თანამშრომლები იყვნენ. სამხრეთ ოსეთი კი არ არსებობს! არსებობს სამაჩაბლო "სამხრეთ ოსეთი"კი ხელოვნურათა შექმნილია 1922 წელს.და თვითონ ოსეთი გეოგრაფიულათ, ისტორიულად, კულტურად, და ეკონომიურათ,ჩრდილოეთ კავკასიის ერია.