კაი, შევეშვათ მონობას... მარგალიტებს ვაკვლევ ისეთებს ფორუმებზე, ფეისბუქზე და რაც მტავარია ამის ყველაფრის დამადასტურებელ რეალურ ცხოვრებაშიც ისეთებს რომ სულ უფრო და უფრო პესიმისტური გრძნობა მიპყრობს პატრიოტული განხრით... უდღეური, გაუნათლებელი, შტერი, გაუზრდელი, ავყია, ხეპრე, უზრდელი და ქედმაღალი ხალხი ვართ... კაცო, განათლება მარტო მაგისტრატურა და კვანტური ფიზიკა არ არის ხალხო... სიტყვები არ მყოფნის... პოლნი პიზდეც... არა მაქვს სამწუხაროდ საშუალება და შესაძლებლობა იმის, რომ გავწყვიტო ამ ყველაფერთან კონტაქტი. დავიკიდო ყველა და ყველაფერი, დავივიწყო ეს კოშმარი და გამოვიჯახუნო კარი სამუდამოდ. არ შემიძლია, არ ძალმიძს, ვერა... არადა ახლა ვიღვიძებ, ახლა ვახელ თვალებს, ახლა ვდგავ პირველ ნაბიჯებს, ვერ გავიზარდე ჯერ... რა იქნება მერე?! მონაო.... რაის მონა, მონა ოცნებობს მაინც. ოცნებისაც მეშინია, დავიღალლე უკვე ოცნებით... ფუ თქვენი...