ჩემი თავის იმედი მაქვს.... არაფრის რწმენა.... სული უხილავი სუბსტანციაა, რომელიც ათრევს სხეულს (სხეულის არსი, ფუნდამენტი) .... ზნეობა , ზნეობა?... ზნეობა არის ცოდნა, რომელიც გეხმარება იცხოვრო ისე, რომ სინდისი არ გაწუხებდეს.....
არ მწამს მაგრამ ვფიქრობ რომ მეტი პატივისცემა უნდა იყოს ეკლესიის მიმართ.... მორწმუნეობას რომ იბრალებენ და მერე გვერძე გადიან და აუზში ბანაობენ ნახევრად შიშვლები ეს ყოვლად მიუღებელია... და რაოდენ მშვენიერი სხეულიც არ უნდა შეექმნა "ღმერთს" დრო და ადგილი აქვს ყველაფერს....
მე ახლაც დიდი სიხარულით შევხვდები სიკვდილს... მერწმუნე... და ასაკი არაფერს შუაშია... მხოლოდ მოხუცს არა... ბევრ ახალგაზრდასაც მოუწია და მოუწევს სიკვდილის შეგრძნება.... მე ის უფრო მაინტერესებს სიკვდილი რა არის რადგან მის შესახებ არაფერი ვიცით... ) ...
ჩვეულებრივ ადამიანებს არ სურთ ანდა არ ძალუძთ მსგავსი საქციელის ჩადენა... რადგან არ იციან ის რაც მან იცოდა (მთავარი მიზეზი არც ესაა)... მაგრამ ყველა ფილოსოფოსი ერთნაირად გულცივი არ არის სიკვდილის მიმართ , არა?...