Jump to content
Planeta.Ge

urfinjus

პლანეტელი
 View Profile  მათი აქტივობის ნახვა

  • პოსტები

    2.669

  • შემოუერთდა

  • ბოლო ვიზიტი

  • Days Won

    35

 Content Type 

ბლოგ პოსტები დაპოსტილი urfinjus -ს მიერ

  1. urfinjus
    http://s017.radikal.ru/i443/1303/fc/37d6cd717eaa.jpg(დაწერილია რუსული "დოკუმენტური" ფილმის "ციხის ცოცხების ისტორიის(პროდიუსერი ბორის ივანიშვილი) ფართო ეკანებზე გამოსვლამდე 3 თვით ადრე) რა იქნება თუ....2012 საპარლამენტო არჩევნები საქართველოში–ივანაშვილის კოალიცია 32%,"ლეიბორისტული პარტია\" 8%,\"ბურჯანაძე-ნოღაიდელი-30%,ქრისტიან-დემოკრატიული პარტია 8$,მოძრაობა რეიზა(ყოფილი \"რატომ\")4%,. -ნათელაშვილი-ზატულინი-სანიკიძის კანონი "საქართველოს ნეიტრალურ სახელმწიფოდ გამოცხადების " შესახებ. საქართველოს ჯარი განიარაღებულია 80%შეიარაღება უტილიზირებულია. თავდაცვის ახალი მინისტრის სესიაშვილის დოქტრინა: "ნატო: ნეიტრალური საქართველოს ერთადერთი მტერი." პოლიციას დაუბრუნდა 2003წლის უფლებები. პოლიციის ახალი შეფი ზ.ქუცნაშვილი მოუწოდებს კანონიერ ქურდებს რომ დაბრუნდნენ საქართველოში და მათთან ერთად დაამყარონ წესრიგი ციხეში და ციხის გარეთ. 2013წ საქართველოს პრეზიდენტად 52% არჩეულია ბიძინა ივანაშვილი პრემიერმინისტრი ნინო ბურდჟანადზე იუსტიციის მინისტრი ეკატერინე ბოსელია. გუბაზ სანიკიძე კულტურის მინისტრი. პრეზიდენტ ივანაშვილის ინაგურაციის შემდეგ ყოფილი პრეზიდენტი და მისიბ გუნდის 36წევრი გადაეცა რუსეთის ხელისუფლებას. ლეხ კაჩინსკის ქუჩას გადაერქვა სახელი და ეწოდა კონსტანტინე ზატულინის ქუჩა, შესაბამისად ჯორჯ ბუშის ქუჩას ეწოდა ვლადიმირ ჟირინოვსკის ქუჩა. აღებული 9აპრილი ძეგლების ნაცვლად დაიდგა 7ნოემბრის გმირთა მონუმენტი. .სკოლებში სავალდებულო ლიტერატურა ბერას რეპი  და რატი ამაღლობელის სიტყვა ფილარმონიაში "ქართული ოცნების" ყრილობაზე. უშიშროების ახალმა მინისტრმა პეტრე მამრაძემ და მისმა მოადგილემ დჟონდი ბაღათურიამ დანიშნა სკოლის მაყურებლები რომლებიც ახალგაზრდა ქურდებითა და განაბებით დაკონპლექტდა. ოკუპაციის მუზეუმი გადაკეთდა ეგორ გიორგაძის სახელობის ქართველი და რუსი ხალხის "მეგობრობის" მუზეუმად დირექტორი ანდრანიკ მიგრანიანი. დემონტირებულია ე.წ. საქართველოს ერთიანობისათვის დაღუპული მებრძოლთა ძეგლები ვინაიდან ეს ძეგლები შეურაცხყოფდა ქართველი და რუსი ხალხის საუკუნოვან მეგობრობას და მათ ადგილას დაიდგა ილხანების სახანოს ლაშქარში მებრძოლი ქართველი მეომრების ძეგლები აგრეთვე პირველ და მეორე მსოფლიო ომებში რუსეთის მხარეზე მეომარ ქართველთა ძეგლები. გიგა ლორთქიფანიძემ გადაიღო უკვდავი "წიგნი ფიცისა2" 1921წლის თებერვლის მოვლენების სიკეთეზე. რეზო ჩხეიძემ გადაიღო: "ჯარისკაცის მამა 2" სადაც მოთხრობილია ისტორია ოსი ოპოლჩენცის მამისა რომელიც იძულებულია ხელში აიღოს იარაღი ქართველი "გენოციდჩიკების" წინააღმდეგ და დაიცვას გორი და ახალგორი. ფილმში ჟღერს სასო პავლიაშვილის "ნამუსიანი" სიმღერები "მძინარ ცხინვალზე"( ტექსტის ავტორი ია ანთაძე(მხურვალობის პერიოდში). შიბაქისა და ელდარის ნინოს საძოვრებზე ვარჯიშობენ ახალგაზრდა ხუნვეიბინები რომლებიც აეროპორტში შეერთებულ შტატებსა და ევროპაში მიმავალ მგზავრებს უწყობენ სირცხვილის კორიდორებს ისე რომ კეთილი ტრადიციები გრძელდება..როგორც ზედმეტი გამაღიზიანებელი ფაქტორი რუსეთთან ძმურ სიყვარულში: ბაქო-ჯეიჰანის ნავთობსადენი გადაეცა რუსეთს 55წლით მოხმარებისათვის ამ სამამულიშვილი საქმეს სათავეში იყვნენ შალიკო ნათელაშვილი, გუბას სანიკიძე და ზვიად ძიძიგური(რელსებთან შეუბრალებლად მებრძოლი ტაძრის რაინდი). გუბას სანიკიძემ როგორც იქნა გამოსცა თავისი ბესტსელერი \"365 მედიველისტური სადღეგრძელო საქართველოს ნეიტრალიტეტის შესახებ ან 1001ღამე აქუბარდიას ბუტკაში მიგნებული ჭეშარიტებანი. ლაშა ჩხარტიშვილსა და დაჩი ცაგურიას მიენიჭათ თბილისი-დელი-კალკუტა-ბრიანსკის დამსახურებული ხარიჯანის ტიტული და პენსია რუპიებსა და რუბლებში
  2. urfinjus
    .ძველი ინდიელების ტრადიციით ყმაწვილს სახელი არ ქონდა და უტ-ს ეძახდნენ ვიდრე რაიმე სასახელო გმირობას არ ჩაიდენდა და სახელს არ გაითქვამდა,,,,,უტს მძიმე პირობებში მარტოდმარტოს უნდა შეესრულებინა ისეთი დავალება რომელიც სიძნელებთან იყო დაკაშირებული. ვიდრე ეს არ მოხდებოდა რა ასაკიც არ უნდა ქონოდა ინდიელს კაცების კოცონთან არ დაიშვებოდა და მხოლოდ მცირეწლოვნებთან ქონდა ყოფნის უფლება..........................დღევანდელი კანცლერის პარლამენტური უმრავლესობა ძალიან გავს უტების კრებულს რომელთაც უფლება დართეს დიდი მონადირეების კოცონთან დამჯდარიყვნენ თუმცა არაფრით არ გამოუჩენიათ თავი(ცხადია ბიძინეს ფულის ტომრის ვერბალური მხარდაჭერის გარდა): ათწლეულების მანძილზე ბიძინეს უტები დაკავებულნი უყვნენ ჭორების გავრცელებით მტრის ქება-აპოლოგიით შეთქმულების თეორიების თხზვით და ა.შ. შესაბამისად იღებდნენ ხოლმე გონებამახვილობით გართობილი ელექტორატის დამსახურებულ 3% პარლამენტში და რჩებოდნენ უტებად....შემდეგ მოვიდა კაცი ფულის ტომარით და შეიყვანა ეს უტები პარლამენტში 53%. აქ კი აქოთქოთდნენ უტები დიადი ახალი შეთქმულებების თეორიების ცხობა დაიწყეს არცერთ მათგანს და მათ ელექტორატს არ გახსენებია ის ამბავი რომ უტების ბელადს არც გონებით მოუხიბლავს ვინმე არც გმირობით სამაგიეროდ შეპირდა ჯერ კიდევ მოუნადირებელი ირემის(დათვის ტყავი კი უნდა დამეწერა მაგრამ ვიცი "ოცნების" ტოტრმი -წმინდა ცხოველია და მკრეხელობას ხომ არ ჩავიდენდი, ამიტომ ირემი დავწერე) ხორცის გაყოფას უტები კი მხოლოდ უდასტურებდნე ირემი რეალურია ჩვენი თვალით ვნახეთო....უტებმა დაივიწყეს მათივე ბელადის გადაღებული სატუსაღოს ფილმი და ახალი ციხის ამბოხი გრძნეულ ბაჩო ახალაიას გადააბრალეს: აქაოდა " ახალაიამ ჰიპნოზით აიძულა ტუსაღებს პირი ამოეკერათ და ყელი გამოეჭრათ"-ო... უტები ვერ მიხდნენ რომელ კოცონთან დასვეს ისინი ფულის ტომრის წყალობით(რომ არა ეს ფული მათი პარლამენტის ცეცხლთან დაჯდომა ისეთივე რეალური იყო როგორც ქუცუნაშვილისათვის ამერიკის კონგრესში ფეხზე დაკრული ტაში(ტაში აქ უბრალოდ სიტყვაა)). უტები დარჩნენ უტებად და არავის აქვს ილუზია რომ ისინი რაიმე გმირობით ან გონებით სახელს მოიპოვებენ(რამდენიმე თვე კი აყლაპებენ ამომრჩეველს არაკს რეჟიმი ფარულად გვებრძვისო მაგრამ მერე...). ამას გარად უტები კონკურენტის სახელს იგონებენ(თითქოს თვითონ სახელი ქონდეთ) არაო ვინც ფულის ტომარამ და მისმა კინომ დაამარცხა, ისინი არ გვინდაო ვინე სხვა "არამიშისტური" ოპო გვნიდა ვისთანაც ფულის ტომრების გარეშეც შევძლებთო გამკლავებასო....უტებს ეგება ვინმემ აუხსნას მტრის სახელს როდესაც ცდილობ გამოიგონო არ იქნებოდა ურიგო თვითონ მოგეხვეჭა სახელი(რაიმე სახელი)...თორემ უსახელო უტებს ერთი მტერი ყავდათ მხოლოდ ეს მათი არასრულფასოვნების შეგრძნება იყო რაც ყოველთვის ღიმილის იწვევდა დიდებში რომლებიც დამსახურებულად იჯდნენ სახემოხვეჭილი ინდიელთა კოცონის გარშემო..... ოპო დარჩა ოპოდ, უტი დარჩა უტად, თუმცა დიდი ძიების კოცონთან ერთმა პატივმოყვარე ფულის ტომარამ ძალით მიათრია......ოპო!!! უტი პუტი...
  3. urfinjus
    22.09.2012
     
     
    Главный козырь нынешних грузинских властей, который они могут предъявить и всему миру, и своему избирателю на парламентских выборах, назначенных на 1 октября, — это тотальная реформа полиции.
     
    Результаты и в самом деле уникальные. В стране, в которой еще недавно менты торговали наркотиками и заложниками, а генералы ездили провожать в аэропорт вора в законе, количество преступлений на 100 тыс. населения в среднем в 6 раз меньше, чем в Европе. Полиции, по последним опросам, доверяет 88% населения.
     
    Недавно Институт Гэллапа провел очередной ежегодный опрос: «Где женщина ночью на улице чувствует себя в большей безопасности?» На первом месте в мире оказалась Грузия, опередив даже Сингапур. (Россия — на 139-м.)
     
    И вот за неделю перед выборами в парламент и на второй день начала российских военных учений на границе с Грузией — этот козырь был побит джокером.
     
    По оппозиционному телеканалу, принадлежащему супруге лидера оппозиции, миллиардеру Бидзине Иванишвили, были показаны кадры страшных издевательств над заключенными в Глданской тюрьме № 8.
     
    До мая видео снимал охранник тюрьмы Владимир Бедукадзе (в мае он был уволен). Уже через час (что несколько быстро для спонтанной реакции) после эфира на улицы Тбилиси высыпали демонстранты. Новые кадры будут демонстрироваться на телеканале каждый день до выборов.
     
    Реакция грузинского правительства была мгновенной: министр МВД ушел в отставку, министр исполнения наказаний ушел в отставку, всем участникам издевательств грозит по 20 лет. Видео пыток повесили на сайт МВД. У нас за Магнитского хоть бы секретаршу уволили! Систему характеризует не ошибка, а реакция на ошибку.
     
    Кроме того, грузинские власти заявили, что Бедукадзе получил за съемку 2 млн долл. и что посредниками всей пиар-акции выступали Тамаз Элизбарашвили и Тамаз Тамазашвили, бывший высокопоставленный сотрудник МВД, а ныне заключенный той же тюрьмы, в промежутке успевший побывать доверенным лицом Бидзины Иванишвили.
     
    Власти также задержали на границе одного из сотрудников Глданской тюрьмы Давида Акобия. Тот не стал запираться и заявил, что снимал пытки «за солидную сумму» по просьбе инспектора безопасности учреждения Бориса Парулавы; новую порцию видео планировалось передать все тому же Бедукадзе, который к тому времени уже бежал в Бельгию и связывался с Акобией по скайпу.
     
    Не думаю, что сам скандал окажет существенное влияние на результат выборов.
     
    Дело в том, что грузинская оппозиция не умеет остановиться. Ей удалась исключительно удачная операция: вот видео, вот пытки. Налицо системный провал, кто бы и по каким бы причинам его ни снимал. Вместо реформы грузинской полиции все обсуждают грузинский Абу-Грейб.
     
    Но организаторы скандала решили не останавливаться на достигнутом. И вот господин Бедукадзе уже заявил, что в тюрьмах пытали «идеологических противников» Саакашвили, а именно — воров в законе, и вообще главные съемки, на которых сняты — внимание — изнасилования и убийства, — хранятся в сейфе бывшего главы министерства исполнения наказаний Бачо Ахалая, по прямому указанию которого и убивали. А у Бедукадзе, мол, только «бракованный материал».
     
    То есть чувствуете, да? В Глданской тюрьме, оказывается, месяцами убивали людей. Штабелями трупы вывозили. Но этих записей у Бедукадзе нет. У него есть только записи, на которых сам автор съемки зверствует над заключенными.
     
    Элементарный вопрос: как получилось так, что, снимая месяцами, Бедукадзе и Акобия не смогли снять ни убийств, ни указаний начальства к оным? И на какую категорию избирателей рассчитано заявление об идеологических врагах режима, ворах в законе?
     
    Блистательная с точки зрения политтехнологии пиар-акция грузинской оппозиции удивительным образом оказалась не рассчитанной на думающего избирателя.
     
    Вместо того чтобы показать кадры пыток и на этом остановиться — потому что это правда и потому что это системный провал власти, — ребята не удержались и снова стали рассказывать про кровавого тирана Саакашвили, подчиненные которого по ночам убивают противников и хранят пленки об этом в своем сейфе.
     
    Это примерно как если бы после пыток в Абу-Грейб американские противники Буша заявили, что все пытки происходили по прямому указанию президента США, который зажарил и съел ногу Саддама Хусейна.
     
    И думаю я вот что. Первое — скандал не сильно повлияет на голосование. Потому что власть слишком быстро и жестко на него отреагировала. И потому что в сухом остатке скандал сводится к следующему: группа садистов (которых всегда довольно среди надзирателей, как это показывает та же Абу Грейб) не только пытала заключенных, но и обвинила — за деньги — в собственных зверствах власть. Для вменяемого избирателя то, что власть о пытках не знала, — это еще не повод голосовать за тех, кто о них знал и платил деньги.
     
    Второе — скандал будет использован после выборов для отрицания их результатов. Мой самый мрачный прогноз заключается в том, что на улицу выйдут тщательно организованные отряды шизофреников со словами: «Кровавый Саакашвили, который убивает своих политических противников, украл у нас победу». И что если некоторые из них попросят вернуть эту победу защитника свободы Путина?
     
    Как я уже сказала, не зря все это было показано на второй день после начала российских военных учений, превосходящих своим размахом даже те, что предшествовали войне 2008
  4. urfinjus

    სახეობა 8472

    By urfinjus,

    ჯინ როდენბერის ფილმში "Star Trek " არი ერთი სახეობა რომელიც თხევად კოსმოსში ცხოვრობს, ამ სახეობას პირობითად 8472-ს ეძახიან. ერთადერთი რაც განასხვავებს ამ უცხოპლანეტელებს სხვებისაგან ეს შეუწყნარებელი დესტრუქციული ქმედებებია სხვების მიმართ რომლის მიზანიცაა ყველას და ყველაფრის ტოტალური განადგურება. სწორედ ამ სახეობას მახსენებს საქართველოში ვერ და არშემდგარი ადამიანთა ჯგუფები რომლებიც თავს ოპოზიციას უწოდებენ......2007 და 2011წლების რუსული აჯანყების შემდეგ რომელიც ქართულმა საზოგადოებამ არ მიიღო, საქართველოში ჩამოვიდა რუსეთში გამდიდრებული ადამიანი რომელიც დიდი მოსამზადებელი სამუშაოების ჩატარების შემდეგ სათავეში ჩაუდგა სახეობა 8472-ს. რუსული გიგანტური ფულადი სახსრების ინექცია სახეობა 8472-ისათვის დაახლოებით გავს თალიბანისათვის ალქაიდასათვის და ჰესბოლასათვის ატომური იარაღის გადაცემას. ევროპელებთან პოზიორობას შეჩვეულმა საქართველოს ხელისუფლებამ ამ შეძლებული რუსი ოლიგარქის გამოჩენითანავე საჭიროდ არ ჩათვალა დაესვა ლეგიტიმური კითხვები ამ თანხების წარმომავლობის შესახებ იმ ქვეყნიდან სადაც არავითარი კანონი და სამართალი არ არსებობს ეს მომავალში აღმოჩნდა ერთერთი უსერიოზულესი შეცდომა რადგან ცნობილია რომ ვინც რუსეთში 100 000 მეტს აკეთებდა და არ თანამშრომლობდა რუსეთის ერთადერთ ორგანიზაციასთან ფეესბესთან(ეს ორგანიზაცია აკონტროლებს ხელისუფლებით დაწყებული და ბიზნესით დამთავრებული ყველაფერს რუსეთში) ან ციხეში აღმოჩნდა ან ემიგრაციაში გაიქცა. ამიტომ ჰიპოტეტურადაც კი იმის დაშვება შეუძლებელია რომ თანამშრომლობისა და გამორჩეული ლოიალობის გამოჩენის გარეშე ფეესბე უცხო ქვეყნის მოქალაქეს(მით უმეტეს კავკასიელს) უფლებას მიცემდა მილიარდები ეშოვა ბიზნესში(ამ შემთხვევაში ვაჭრობაში თორემ ეს ადამიანი არ იყო შემჩნეული მედიცინაში, ფიზიკაში ან სხვა რაიმე დისციპლინაში გამორჩეული ნიჭით). ჩამოსვლისას ამ ადამიანმა დაიწყო პატარ-პატა საჩუქრებით უსახსრებოდ დარჩენილი წითელი არისტოკრატიის შესყიდვა რასაც "ქველმოქმედებას" ეძახდნენ თავიდან მაგრამ პოლიტიკაში გამოჩენისთანავე ნათელი გახდა რატომ გაიცა ეს თანხები და ვისთვის. აქ იქუხა სიზარმაცესა და უნიჭობით დაძინებულმა სახეობა 8472-ის გენიამ და დაიწყო სახელმწიფოს განადგურების მოსამზადებელი სამუშაოები: ეხლახანს ციხის შიგნით მომხდარი ამბები რომელიც დიდი ხანია მზადდებოდა მხოლოდ დასაწყისად შეიძლება ჩაითვალოს იმ შავი ფიარის უსაზღვრო ჯაჭვისა რასაც რუსული ფული მისი მატარებელი და სახეობა 8472 ამზადებს და ახორციელებს საქართველოში....."ჩქარა ვმოძრაობ, კიბეებზე სწრაფად ავდივარ, ზოგიერთ საფეხურს ვახტები კიდეც....არცერთი საფეხური ამას არ მაპატიებს". გერმანელი მისტიკოსის დღიურიდან......როდესაც არ კითხულობ საიდანაა ფული არ გაგიკვირდეს რომ ამ ფულით ნაჭამი სადილში(მნიშვნელობა არა აქვს შენ მიირთვი თუ შენმა მეზობელმა) გადასახდმა შეიძლება სულ სხვების კისერზე გადაიაროს და ვერ შეუსაბამო გადასახადი. ხოლო სიცარიელით და საკუთარი მნიშვნელობის მტკივნეული დაკნინების აღქმის გამო 21საუკუნეში მცხოვრები სახეობა 8472 აუცილებლად გაანადგურებს ყველაფერს თუ ვინმემ მათი ფინანსური ინექცია არ შეაჩერა და ეს მხოლოდ არჩევნებს არ ეხება.
  5. urfinjus
    Не случается годовщины горячей фазы российско-грузинской войны (5-22 августа 2008 г.) без того, чтобы авторы агрессии против соседнего государства не поделились бы новыми подробностями того, что, как и когда они делали. Не стала исключением и прошедшая ее четвертая годовщина, отмеченная новой волной саморазоблачений как со стороны высокопоставленных российских генералов, так и со стороны их обоих политических руководителей.
     
    О признаниях Д.Медведева уже было сказано.
    Теперь настал черед разбора признаний В.Путина.
    Путин высказался о своем участии в подготовке и проведении российско-грузинской войны в прошедшем августе дважды. Первый раз – в ответах журналистам в ходе поездки в Ленинградскую область 7 августа:
     
    ...
    ВОПРОС: Где же была тогда разведка, военная разведка?
    В.ПУТИН: Работала. Я думаю, что разведка делала своё дело.
    ВОПРОС: То есть Вы не согласны с авторами фильма, которые считают, что Россия потеряла первый день войны?
    В.ПУТИН: Вы знаете, решение о применении Вооружённых Сил – это очень ответственное решение, потому что это же приказ о начале боевых действий. А там стреляют, гибнут люди. Прежде чем принять такие решения, надо десять раз подумать. Это сложное и очень ответственное решение.
    ВОПРОС: А долго думали?
    В.ПУТИН: Сколько, можете сами посчитать.
    ВОПРОС: Ночь, по крайней мере, была?
    В.ПУТИН: Дня три.
    ВОПРОС: Дня три?
    В.ПУТИН: Конечно. Реально подход войск, обстрелы начались где-то числа 4–5-го. Я сейчас уже точно не помню, 5-го, по-моему.
    РЕПЛИКА: Но грузинская армия-то при этом действовала.
    В.ПУТИН: Я про неё и говорю, она и подошла примерно числа 4–5-го – 6-го уже начались массированные обстрелы с применением артиллерии, танков и реактивных систем залпового огня.
    ВОПРОС: Извините, а три дня думали они или мы?
    В.ПУТИН: Они наступали. Мы же знаем, как развивались события. Но я повторяю ещё раз: принять решение о применении Вооружённых Сил – это очень ответственное дело, поэтому здесь действительно нужно как следует подумать. Всегда нужно подумать.
     
    Второй раз Путин высказался в ходе пресс-конференции по итогам визита С.Саргсяна 8 августа:
    В.ПУТИН: План был, и, по-моему, это не секрет, именно в рамках этого плана российская сторона и действовала. Я уже об этом говорил публично и раньше. Это не секрет, повторяю ещё раз. План был подготовлен Генеральным штабом где-то в конце 2006-го или в начале 2007 года. Он был мною утверждён, согласован. Более того, в рамках этого плана проводилась и подготовка южноосетинских ополченцев. Правда, наши военные специалисты, скажу откровенно, полагали, что это более или менее бесполезное дело, имея в виду, что противостоять регулярной армии любого государства, даже небольшого государства, такого, как Грузия, невозможно. Тем не менее оказалось, что эти люди были более чем востребованы, очень мужественно защищали свою Родину. И трое суток, пока не подошла Российская армия, по сути они и наши миротворцы сдерживали напор грузинских формирований. Поэтому они сыграли свою роль. В рамках этого плана была мобилизована техника, и так далее и тому подобное. Так что здесь секрета нет. Мы уже об этом говорили.
    Что касается звонков. Я звонил дважды и Дмитрию Анатольевичу, и 7, и 8 числа, и Министру обороны. Мы обсуждали эту проблему.
     
    Со времени этих заявлений наибольшее общественное внимание привлекли утверждения В.Путина о том, что:
    1) он звонил Д.Медведеву 7 и 8 августа 2008 г.;
    2) у России был план военных действий против Грузии, подготовленный Генеральным штабом в конце 2006-го или начале 2007-го года, утвержденный В.Путиным, бывшим в то время президентом России и верховным главнокомандующим;
    3) в рамках этого плана проводилась подготовка т.н. «южноосетинских ополченцев», «мобилизация техники», а также «и так далее и тому подобное».
     
    С точки зрения того, что к августу 2012 г. было известно о подготовке и проведении российско-грузинской войны, эти заявления большой ценности не представляют.
     
    1. Звонил ли Путин Медведеву в указанные им дни или не звонил, воздействовал ли он каким-либо образом на Медведева или не воздействовал, принимал ли Медведев решения самостоятельно или нет – это имеет значение лишь для личных взаимоотношений двух упомянутых граждан. Никаких существенных корректив в историю российско-грузинской войны эта информация не вносит. Как было известно и раньше, многолетняя масштабная подготовка к войне проводилась так или иначе по указаниям и под руководством прежде всего В.Путина, а непосредственную ответственность за решения российских властей 7-8 августа 2008 г. несет все равно Д.Медведев.
     
    2. То, что у российских вооруженных сил был план нападения на Грузию, готовившийся и воплощавшийся в жизнь в течение ряда лет, было известно и до 8 августа 2012 г. Конечно, подтверждение Путиным факта наличия такого плана и факта его утверждения высшим должностным лицом государства вне всякого сомнения полезно. Однако все, кто сколько-нибудь серьезно занимался историей российско-грузинской войны, если не знали, то понимали это и раньше.
     
    3. То, что российские власти, грубо нарушая подписанные ими Дагомысские соглашения, проводили, начиная как минимум с 2004 г., обучение юго-осетинских боевиков (именно боевиков, поскольку согласно подписанным Россией Дагомысским соглашениям южно-осетинским де-факто властям было запрещено иметь министерство обороны и регулярные вооруженные силы), поставляли юго-осетинам, по крайней мере с февраля 2003 г., тяжелую военную технику (включая танки), а также занимались тем, что было описано Путиным как «и так далее и тому подобное» (очевидно, в том числе строительством запрещенных военных баз на юго-осетинской территории Грузии), тоже большим секретом не было. Правда, вопреки своему заявлению от 8 августа 2012 г. Путин об этом раньше не говорил. По крайней мере, публично.
     
    Однако кроме этих трех пунктов Путин сказал кое-что еще, что кажется, пока не привлекло необходимого общественного внимания.
    Во-первых, Путин сообщил, что по мнению российских военных специалистов обучение юго-осетинских боевиков было делом «более или менее бесполезным». Иными словами, хотя в рамках плана Генштаба «образца 2006-07 гг.» и осуществлялась их подготовка, никто в российском Генштабе серьезно на этот ресурс не рассчитывал. То есть с самого начала разработки операции против Грузии Генштаб российской армии собирался осуществлять ее своими собственными силами, т.е. регулярными подразделениями российской армии. Следовательно, какие бы гипотезы ни выдвигались в течение последних лет относительно того, будто бы юго-осетины якобы самостоятельно собирались захватывать Гори (Боржоми, Тбилиси и т.д.), осуществлять «революцию в Грузии», свергать действующие власти в Тбилиси, весь этот блеф был рассчитан исключительно на потребление российской публики, в то время как сам Генштаб всерьез к ним не относился. Реальностью было то, что Генштаб как минимум с 2006-07 гг. планировал войсковую операцию, которую должны были осуществлять регулярные части российской армии.
     
    Во-вторых, Путин сообщил, что юго-осетинские боевики и российские миротворцы действовали совместно: «...трое суток, пока не подошла Российская армия, по сути они [«южноосетинские ополченцы»] и наши миротворцы сдерживали напор грузинских формирований. Поэтому они сыграли свою роль. В рамках этого плана была мобилизована техника, и так далее и тому подобное. Так что здесь секрета нет. Мы уже об этом говорили». Тем самым Путин собственноручно еще раз подтвердил, что вместо осуществления действий по разведению конфликтующих сторон и прекращению огня (официальный мандат миротворцев) российским воинским подразделениям, находившимся на территории Грузии под названием миротворческих, Генштабом была поставлена совсем другая задача – совместных действий с югоосетинскими боевиками против Грузии.
     
    В-третьих, Путин подтвердил дату и время отдачи российскими властями (очевидно, им и Медведевым) важнейших приказов по осуществлению агрессии против Грузии.
    - Несколько раз Путин сказал, что размышления об отдаче приказа о применении вооруженных сил («о начале боевых действий») заняли у него (у российских властей) три дня. Что это означает?
    По словам командующего 58-й армией Хрулева, он отдал приказ на ведение боевых действий в 00.03 минуты 8 августа, в 00.07 ему пришел подтверждающий сигнал из штаба СКВО, затем «началась боевая работа», в 00.15 Хрулев и командующий СКВО С.Макаров были уже в ЦБУ (центре боевого управления), там они «продолжили боевую работу», а в 00.20 8 августа, по словам командира 693-го полка Казаченко, он уже получил приказ Генерального штаба о начале движения в сторону Цхинвали. Таким образом, время отдачи приказа на ведение боевых действий российскими войсками против Грузии (в понимании российских военных) идентифицировано довольно точно – 00.03 8 августа.
     
    - Путин сообщил, что об отдаче приказа на начало боевых действий он (и, возможно, неназванные им граждане) «думали» три дня. Если такой приказ был отдан сразу пополуночи 8 августа, то получается, что начало «дум» об отдаче приказа на боевые действия приходится на ночь с 4 на 5 августа. Для устранения каких-либо неясностей Путин дополнительно указал точную дату, от которой он сам ведет отсчет, – 4-5 августа. Следовательно, 4-5 августа 2008 г. произошло что-то довольно значительное, заметное, запоминающееся, что позволило Путину помнить об этом событии и четыре года спустя.
     
    - Правда, сообщая об этом, Путин пытался ввести слушателей (читателей) в очевидное заблуждение, утверждая, что в это время якобы «подошла грузинская армия»:
    В.ПУТИН: Конечно. Реально подход войск, обстрелы начались где-то числа 4–5-го. Я сейчас уже точно не помню, 5-го, по-моему.
    РЕПЛИКА: Но грузинская армия-то при этом действовала.
    В.ПУТИН: Я про неё и говорю, она и подошла примерно числа 4–5-го – 6-го уже начались массированные обстрелы с применением артиллерии, танков и реактивных систем залпового огня.
     
    Как хорошо известно, это утверждение не соответствует действительности. Время отдачи приказа грузинским войскам и начала действий грузинских войск было идентифицировано еще осенью 2008 г. Это произошло сразу после завершения заседания Совета безопасности Грузии 7 августа около 14.30. Грузинские офицеры в штабе ССПМ начали покидать свои позиции, по словам самого же Путина, только в 14.42 7 августа. А обстрел из тяжелой артиллерии даже согласно Путину (его интервью CNN четырехлетней давности), начался после этого. Таким образом, с грузинской стороны никаких действий, которые можно было бы интерпретировать не только как начало боевых действий, но даже и как подготовку к ним, точно не было до 14.42 7 августа.
     
    - Спрашивается, а что же произошло 4-5 августа, когда Путин начал «думать» об отдаче приказа на начало боевых действий? Чью именно «подошедшую армию» он имел в виду? О «массированных обстрелах с применением артиллерии, танков и реактивных систем залпового огня» начиная с 4-5 августа с чьей стороны он говорил? Поскольку грузинские вооруженные силы получили приказ на выдвижение со своих баз лишь 7 августа в 14.30, а приказ на обстрел боевых позиций юго-осетин в Цхинвали – только 7 августа в 23.35, то названная Путиным дата – ночь с 4-го на 5-е августа – это начало резкой активизации боевых действий не с грузинской, а с российско-юго-осетинской стороны.
     
    - Названная Путиным дата – ночь с 4-го на 5-е августа (вар.: раннее утро 5 августа) – это время отдачи им (вар.: им вместе с Медведевым) приказа на выдвижение регулярных российских войск на юго-осетинскую часть территории Грузии.
    Именно 5 августа, как подтвердил Хрулев, командующий СКВО Макаров «утвердил решение по усилению российского военного контингента в Южной Осетии».
    Именно рано утром 5 августа рядовой 6 гаубичной самоходно-артиллерийской батареи в/ч 37271 (292-й полк) А.Маркус вместе со своим подразделением оставил пункт постоянной дислокации и отправился на «войну с Грузией»:
    Рано утром 5 августа мы получили приказ оставить пункт постоянной дислокации и занять позицию недалеко от населенного пункта Тарское. Уже в шесть часов военная техника покинула парк боевых машин в г. Владикавказе. Все шло в рабочем режиме, без суеты и мандража.
    Сидя внутри боевой машины, я решил сообщить на Родину о своей «поездке»… Достав из кармана кителя мобильный телефон, я написал ему сообщение, где рассказал о выдвижении войск в сторону Грузии и попросил не говорить ничего моим родственникам. Я долго думал: правильно ли я сделал, что не рассказал родным об этом?.. Наверное, правильно. Ведь если бы пятого числа я оповестил их о марш-броске, а восьмого числа по телевидению объявили о начале войны, не знаю, чтобы с ними было…
    Уже стемнело, когда мы добрались до места. Не успев отдохнуть от дороги, принялись за новое дело… Нескончаемым потоком стали приезжать «КАМАЗы» из Владикавказа с боеприпасами. Под светом фар мы до полуночи разгружали снаряды, потом укладывали в 2С3М. Только сейчас восприятие начала войны как неизбежности стало наглядным… Часа в три ночи разрешили поспать...».
     
    Именно 5 августа в Южную Осетию был заброшен под названием миротворцев 107-й отряд 10-й бригады спецназа (естественно, без какого-либо согласия и даже информирования грузинских властей и, следовательно, в грубое нарушение подписанных Россией Дагомысских соглашений):
    Сын служил в Ростовской области, 5 августа позвонил и сказал, что его перебрасывают в Осетию, - сквозь слезы говорит мама погибшего героя.
     
    Таким образом, своим комментарием Владимир Путин еще раз – уже на своем уровне – подтвердил установленные ранее дату и время отдачи ключевого приказа российских властей по осуществлению агрессии против Грузии – приказа на нарушение регулярными российскими вооруженными силами российско-грузинской государственной границы, официально признанной в то время и российскими властями. Это ночь с 4-го на 5-е августа 2008 г.
     
    Путин прекрасно знал, что отдача такого приказа неизбежно означает войну, и потому он хорошо запомнил дату и время, когда он (вместе с коллегами) такой приказ отдал. Так же, как хорошо он запомнил и три последующих дня, в течение которых он и его коллеги лихорадочно «думали», когда именно теперь отдавать приказ на открытие огня (в их понимании – на начало боевых действий) и войскам, уже размещенным на грузинской территории, и войскам, еще не находящимся на ней. Опасаясь того, что размещенные «в горах» Южной Осетии регулярные российские войска могут быть в любой момент обнаружены, что, естественно, стало бы предметом совершенно обоснованного обвинения России в международной агрессии, российские власти воспользовались началом грузинского обстрела юго-осетинских позиций для немедленного начала боевых действий. Соответствующий приказ Хрулевым был отдан в 00.03 8 августа – через 28 минут после начала грузинского обстрела и за два с половиной часа до начала вступления грузинских войск на территорию Южной Осетии.
     
    К этому следует добавить, что и Путин, и Медведев, и российские генералы пытаются разделить приказ российским войскам на ведение боевых действий (на открытие огня), отданный в 3 минуты пополуночи 8 августа 2008 г., и приказ на размещение российских войск на территории Грузии, отданный в ночь на 5 августа, который, судя по всему, на их взгляд, началом боевых действий не является. В отличие от них Генеральная Ассамблея ООН придерживается другого мнения:
     
    Определение агрессии
    Утверждено резолюцией 3314 (ХХIХ) Генеральной Ассамблеи ООН от 14 декабря 1974 года
    ...
    Статья 2
    Применение вооруженной силы государством первым в нарушение Устава является prima facie свидетельством акта агрессии...
    Статья 3
    Любое из следующих действий, независимо от объявления войны, с учетом и в соответствии с положениями статьи 2, будет квалифицироваться в качестве акта агрессии:
    а) вторжение или нападение вооруженных сил государства на территорию другого государства или любая военная оккупация, какой бы временный характер она ни носила, являющаяся результатом такого вторжения или нападения, или любая аннексия с применением силы территории другого государства или части ее;
    ...
    e) применение вооруженных сил одного государства, находящихся на территории другого государства по соглашению с принимающим государством, в нарушение условий, предусмотренных в соглашении, или любое продолжение их пребывания на такой территории по прекращению действия соглашения;
    ...
    g) засылка государством или от имени государства вооруженных банд, групп, иррегулярных сил или наемников, которые осуществляют акты применения вооруженной силы против другого государства, носящие столь серьезный характер, что это равносильно перечисленным выше актам, или его значительное участие в них.
     
    Идентификация времени начала российской агрессии (с участием регулярных российских войск) против Грузии позволяет также сделать вывод о несущественности (с точки зрения факта начала войны) решения грузинских властей об обстреле юго-осетинских позиций 7 августа в 23.35. Был бы этот приказ отдан или не отдан, произошел бы обстрел Цхинвали или нет, погибли бы при этом (отдельный вопрос: как и из-за чего) военнослужащие миротворческого батальона и мирные жители – это по сути дела оказывается несущественным. Российская военная машина, нацеленная на разгром Грузии, была запущена, самое позднее, 5 августа, с этой даты российские войска уже находились на территории Грузии, никаких переговоров с Грузией российские власти проводить не собирались и не проводили, а план Генштаба образца 2006-07 гг. предусматривал разгром грузинских вооруженных сил независимо от их действий или бездействия.
     
    Теперь мы не только знаем, теперь мы получили важное подтверждение (спасибо Владимиру Путину за ценные показания, подтвердившие это знание) того, что наиболее горячая фаза российско-грузинской войны была начата российскими властями 5 августа 2008 г.
  6. urfinjus
    ჭორვილას დიდმა მაგისტრმა, მსხვილმა მოწილემ სკვითთა გაზოლინისა და პეტრელიოს მილებისა, გადაწყვიტა(ესე ურჩია 18 წმინდა ავანტურისტ მამათა ხურალმა გამოწერილმა მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხიდან) მოეწვია დიდი ევროპული პანჩაიათი ოდეს დაგმობილიყო ქართლის ცხოვრება როგორც ერესი ხოლო მმართველნი ქვეყნისა შერაცხულ ყოფილიყვნენ ვითარცა ერეტიკოსნი. თვით ნეტარი თინათინი აფრინა სტრასბურგს გრძნეულმა ბიძინამ აღჭურვა რა მძიმე რუსული ქისებით აქოთებული ნავთის სუნით(აქაოდა ფულს სუნი არა აქვსო). და გადასცა ქისანი იგი ბიძინასი ყველაზე გაიძვერეთ იმ მხარეში ნეტარმან თინამ და აღიძრა პანჩაითაი დასაგმობად საქართველოსა ზედა(როგორც ფიქრობდნენ ბიძინას ნაყიდი გაიძვერეები)....მაგრამ ჰოი საკვირველებავ არ გაიყიდა ევროპა ბოლომდე და იქით ამხილეს ძლევა–ნავთობმოსილი ჭორვილას მაგისტრი ჭორების გავრცელებაში საკუთარ თავსა ზედა....".მუნ კრავდ მოაქვსო თავი რუსულ კარავშიდ გამოკვებილ მგელსო"– რქუა ბოლოს ჭორვილას მაგისტრზედ ბალტიელმა ბრძენკაცმა რაზეც პოლონეთის ჰუსარებიც დაეთანმხდნენ.......და გამოემართა საქართველოსაკენ ღირსი დედა თინათინ სასომოხდილი უბედურებით(ოდეს იცოდა რომ ჭორვილას მაგისტრის ესეთი ფიასკო მას წყალობას არ მოჰმატებდა....არადა დიდი იყო ეს წყალობა და გია სოროსის ნამათხოვარს ათგზის აღემატებოდა)....ღრმად შეისუნთქა ღირსმა დედა თინათინმა ოდეს საქართველოს საზღვარს მოუახლოვდა და ახლად მოფიქრებული ოროსნული ჭორები(ვინ იცის მერამდენედ) მოიმარჯვა პრესასთან საბრძოლველად ოდეს: "L'attaque — le meilleur moyen de la protection"
  7. urfinjus
    ის, რაც არი, არ არი. არსებობს მხოლოდ ერთი სიტყვა: დუმილი. სიტყვას არ გააჩნია მნიშვნელობა. ნებისმიერი აზრი ცრუა. მამობა ერთეულობაა, ორეულობაში სამოსში. მშვიდობაში იმალება ომი. ძალაუფლებაში იმალება ომი. ჰარმონიაში იმალება ომი. გამარჯვებაში იმალება ომი. ვაი იმ სამეფოს, სადაც ყველაფერს ომის ცეცხლი უკიდია.
  8. urfinjus
    -ოსტატო! გაგვიმხილე შენი დიადი საიდუმლო-მოთქვამენ ჩემი მორიგი სულელები. მაგრამ გაავებულია მათი გულები, ხოლო ტვინები მოფამფალებული; ამიტომ მათ მხოლოდ მაგიკას ვანდობ. და...აი კიდევ:-გაგვანდე შენი დიადი საიდუმლო ოსტატო! როგორ გავხდეთ ყველასათვის საყვარელნი, როგორ დავთრგუნოთ ოპონენტები, როგორ მოვაჯადოვოთ მსმენელი და როგორ მოვიპოვოთ სიმდიდრე? -რამდენი შეგიძლია გადაიხადო, რათა გაიგო პასუხები ამ საიდუმლოებებზე? პირველმა და უსულელესმა მათ შორის თქვა:- ოსტატო! მე მდიდარი არ ვარ; მაგრამ ამ ოცნების გულისათვის შემიძლია 100 000 გავიღო-მიიღე ფული! შევიწყნარე მისი ძღვენი და ყურში ჩავჩურჩულე აი ასეთი საიდუმლო: სულელებს არც თესენ, არც იმკიან, თვითონ იბადებიან. ავუსრულე სულელს სულელური ოცნება რადგან ასე ჰსურს ბუნებას კურთხეულ იყოს იგი....
  9. urfinjus
    წიკწიკებს საათი: ღამის 2საათია კუალალუმპურის დროით, ვერ ვიტან ერთფეროვნებას და თვითსაკმარის ადამიანებს, ხოლო კვირას ის ზღვაში რომ იდგა მართლა ქალღმერთი დიანა იყო, კარგია შიმშილობა, მოძრაობა დამირბილდა და ძალა მომემატა....ისევ ღარიბი და ამაყი პოეტი ვარ თუმცა ლექსებს აღარ ვწერ. ცხოვრება შემსუბუქდა მაგრამ კომუნისტურ-მონარქისტულად აბდაუბდად რეჟიმში ჩამდგარი გადაგვარებულად მოწესრიგებული მომეჩვენა....რა შუაშია აქ ცხოვრების აქლემი როდესაც ტრიბუნიდან მაღალ იდეებზე საუბრობს ყრუ ესერი ზებრა სწორედ იმ ვირთხა ფერენგის მკვლელი რომელსაც კომპარტიის ოქროს ვალი უნდა ჩაესესხებინა 42-ე სპარსული სატრაპიისათვის ბასტილიის აღების წინა ღამით...მგელი არაფერ შუაშია! კრავი კრიშნაიდი იყო ამან გამოიწვია ერცჰერცოგ ფრანც ფერდინანდის სტენოკარდია რომელიც აქამდე უცნობმა კარდიოლოგმა გავრილა პრინციპულმა შეაჩერა რაც პოლიტიკურ ავანტიურად მოინათლა სიკოფანტებისა და ფრანცისკანელების მიერ ასურეთის დამოუკიდებლობის მეცხრე წლისთავზე. აღლუმს ქსერქსეს უკანონო ვაჟი აიათოლა ჰო ში მანი ხელმძღვანელობდა მიუხედავად ამისა მაინც იგრძნობოდა მძაფრი დაპირისპირება კასტორისა და კასტორიას შორის დისპუტში. ელისეის მინდვრებს იქით, იქ ტენოჩტიტლანის სამსხვერპლოზე(რომელიც სინამდვილეში ბისმარკის ნათლიის აშენებული იყო და სალვადორე დალის მოპარული ერთი გურჯი ნიკოს ტილოებიდან) იდო ედუარდ კიტოვანის მიერ ამოჭრილი აცტეკეთის გული....ამ გულმა კი თავის დროზე 980 წელს რუსეთში დიდი როლი შეასრულა ბჰაგავან შრი რაჯნიშის იდეების გავრცელებაში. თუ გავიხსენებთ რომ გახშირდა ლეკთა თარეში "მილიონი მილიონი ალისფერი ვარდებით" რომელიც მთიელ ხალხთა კონფედერაციას მოყავდა ზატულინს ინსტრუქციით ეკვადორში და არას დაუდევდა ბუტოს გალის გატაცებას პერეს დე კუელიარით....ეს ყველაფერი ბრწყინვალედ გამოიყენა ჰარისონ ფორდმა და სპილბერგთან ერთად ლენინი ოქტომბერში გადაიღო(ბოროტი ხმები იმასაც ამბობდნენ რომ ამ სთივმა სულ გოგა ხაინდრავას მოპარა სცენარებიო, იმასაც ამბობდნენ ამ ჭორებს თვითონ ხაინდრავა ავრცელებს ადამონ ნიხასის მეშვეობითო მაგრამ ამას რა მნიშვნელობა აქვს)... რაო? არავითარ შემთხვევაში, ლი პენი ამას არ შეურიგდება და ომს გამოუცხადებს სომალის რომელმაც აღიარა ტაივანის დამოუკიდებლობა და ზემო იმერეთში ჩასული სამხედროები მშვენივრადაც აქეიფეს ჩინურ რესტორანში. თუმცა ჰუმანიტარულმა დახმარებამ სულზე მიუსწრო გრიშა კეჟერაძეს ბაღდათში(თბილისში კი ძველებურად იყიდება ჯიხურებში ზეთი წარწერით "იტალიელი ხალხის საჩუქარი ქართველებს") მან მაინც ჩააღწია პარაგვაიში. პარაგვაი მაინცდამაინც არაფრით არ გამოირჩევა სხვებისაგან მაგრამ თუ გავითვალისწინებთ რომ ის მესამე რომია და ბიზანტიის მემკვიდრე ყველაფერი ნათელი გახდება: ისიც რატომ ეჭვიანობდა რიჩარდ ლომგული ამონჰეტოპ მეოთხეს უმცროს ქალიშვილზე ბათუმში(ასლანი უკიჟინებდა ალბათ) და რატომ დაეცა კონსანტინოპოლი უნგრელი ჰაიდუკების მიერ ალყაში მოქცეულ ინკებთან ერთად. ამასობაში კი იან ჰუსი ძვირად იყიდა შოტლანდიის მეხანძრე რეგბისტთა საშუამავლო კომპანიამ რომელიც ტროცკის მკვლელობაშიც კი იყო ეჭვმიტანილი, მაგრამ ალიბი ჰქონდათ რომში ნერონის ხანძარს აქრობდნენ, ეს რომი თავის დროზე მონტესუმას რუსმა ტურისტებმა ჩამოუტანეს. სინამდვილეში იმ ბოთლში რომი არ იყო არამედ ხრუშჩოვის პორნოსურათები: ვინმე პიეტრო დე ლა ვალესთან სიმინდის სტრაპონით გამართული ორგიებისას გადაღებული. რასაც ჯიუტად უვლის გვერდს გიზო, ჰეროდოტე, აპიანე და სხვა მსხვილი ქირურგები. არავინ იცის ვინ იყო მართალი იმ სასამართლო პროცესზე ნიურმბერგში სადაც კაცობრიობამ თვალებში შეხედა მძინარე ბუდას. ბუდა თავს იკატუნებდა მაგრამ სრულადაც არ გავდა იმ მამა აბრამის ბატკანს რომლის ხვედრი განკითხვის ვაცად ქცევა იყო ჰოლანდიაში ალბას რეიდის დროს. მარტო ალბა იქ წასვლას რას გაბედავდა მაგრამ ჯონ მალხაზ შალიკაშვილი შეპირდა კეისარის საყვარელი მეათე ლეგიონის მიშველებას თუ საჭირო გახდებოდა. მაინცამაინც ამ დროს მოხდა ის ავდახსენებული მიწისძვრა ფერღანაში ანტარქტიდაზე და თეთრი დათვები სელაპები და პინგვინები საქართველოში ჩამოიყვანეს: აქაოდა გერმანიაში ოკუპანტებს ეძახიანო. ლანცბერგისმა უარჰყო მის მიმართ წაყენებული ბრალდება თითქოს ეს თეთრი დათვები ძველი ინტერფრონტის ნარჩენები და იოჰან გუტენბერგის ცენტრისტული ფრთა იყო. ხოლო მიქელანჯელო ძველებურად სპაგეტის ქარხანაში მუშაობს შემფუთველად, ბერლუსკონი პირდება თუ გეგმას გადააჭარბებ არტეკში გაგგზავნი ოტო სკორცელის მედროშედო. დროშა კი დაიკარგა და არავის მოუკითხია, რადგან ხარისხი მთავარია.... ვერა! ვერ ახარისხებს ის სალმან რუშთი სურებს შიიტების მოსაწონად, ბაბრაქ ქარმალი კი შეშფოთებას გამოთქვამს გაეროს ვარშავის ხელშეკრულებაში შესვლის გამო. შესვლა ადვილი იყო მაგრამ კონსტიტუცია გამოსვლის ნებას არ იძლევა, ჯოხარი და მისი მომხრეები კი დანებებას არ აპირებენ, ამიტომაც რუსებს წინ ბევრი იჩკერიის ტყეები და ღუნიბები აქვთ ასაღები .... რადგან კარტი ლევონ ტერ პეტროსიანმა დაარიგა ყველას ჯოკერი მიუვიდა მხოლოდ ზამპალიტ ლუკაშენკოს შეხვდა უსტავის მეექვსე არკანი... სესხება ადვილია თენგიზ(გნებავთ კიტოვანი გნებავთ სიგუა) მაგრამ რომელი პარლამენტის მუცელი გამძღარა რომ ამის გამძღარიყო? ამიტომ აბორტი იძულებულია ძოძუაშვილმა გააკეთოს. ვითომ რატომაო? იკითხავს ალბათ შიიტური დაჯგუფება ფსკოვში. ესტონელები კი ეტყვიან მოლოტოვ- რიბენთროფის პაქტი იხილეთ და მიხვდებით რა არი დაგომისის ხელშეკრულება ამის შემდეგ კითხვა რატომ აღარ შეგაწუხებთ მას ჩაანაცვლებს კითხვა როგორ-ო. მკვლელობებსაც ხსნიან ეგორის უშიშროება თარგამაძის პოლიციასთან ერთად, მაგრამ თქვეს თუ ვიწყებთ თავიდან დავიწყოთო და აბელის მკვლელობიდან დაიწყეს. სადღაც ტიანან მინის მოედანზე კი შეთხელებული ზვიადისტთა ჯგუფი მოითხოვს პრეზიდენტ თრუმენის ხელისუფლების აღდგენას, აქცია დღითიდღე იზრდება და ფართოვდება. უკვე აღარავისთვისაა საიდუმლო რა უნდა რუსეთს კუბისაგან. სიგარის მოწევა არც ისე მთავარია რომის მოქალაქეთა შიდა კავშირისათვის რომელიც ცდილობს დაადგინოს მწვანე ფერი ეკოლოგიურია თუ ისლამური. აქვს პერსპექტივები როს პეროსაც და ქართლოს ღარიბაშვილსაც თუ არჩევნები მთელ ტერიტორიაზე ჩატარდა. კივილიდის მკვლელობა არძიმბამ გაითავისა ისე რომ მოსკოვური სერიალის გაგრძელება გარანტირებულია. ვინ ვინ პლაჩიდომ იცის რომ "ბალი ორი შაურია", შაური თავისთავად არ წარმოადგენს ნუმიზმატიკურ იშვიათობას ამიტომაც ეტანება სალიერი სამხედრო ბაზების დაკანონებას ლენინაკანსა და გუდაუთაში. ის თვითმფრინავი რჩეულიშვილის რომ ეგონათ ავღანეთის ოპოზიციის ყოფილა: რობანიმ აუწყა ფართო საზოგადოებას რომ აქვს საფუძველი ეჭვი შეიტანოს პეტრიაშვილის შემოქმედებით პლაგიატში. მცირე მიწა არც ისე მცირეა როდესაც ზედ დაგაყრიან. პროფკავშირები კი დაჟინებით მოითხოვენ არაბულ-ებრაული მოლაპარაკებების განახლებას. ამ დროს რუსეთს თავი ძველებურად დერჟავა გონია, ჯვაროსნებიც პირველად ესე ფიქრობდნენ მაგრამ გროზნოსთან დარწმუნდნენ რომ ლუდოვიკო ლამაზი უნამუსოდ ექცევა უხალხო აუდიტორიას თეატრში. სტურუა(რობო და არა მელორი) არ მოელოდა, არ მოელოდა ფელინიც მიხალკოვის ოსკარს. ოსკარი კი ვინ იცის სად დახეტიალობს ცალხელა მაგრამ ამაყია. ის ლაპონტოს ცალხელა გმირი კარგად მღეროდა მაგრამ მისი მზე დიდი ხანია ჩაესვენა- რაც კინო ხმოვანი გახდა. მზე დიდი ხანია ჩაესვენა მაგამ ძველი სპარსეთის ღერბი ფრთიანი ბორბალი ამაყადაა გამოსახული ტიბეტის დამოუკიდებლობის დროინდელ დროშაზე. ხოლო ზღვა ლამა საქართველოს მოსახლეობასავით ტოვებს სამშობლოს, მოსე ჭკვიანი კაცი იყო მაგრამ ვინ დაუფასა? არჩევნებიც მალე ჩატარდება! მერე რა? როგორ რა-ახალი ხალხი, ახალი იმედები, იმედი იცოცხლე კრეზუსსაც ქონდა ერთი მუჭა მიდიელებთან ბრძოლისას მაგრამ იარაღი ხან ვინ ყიდა ხან ვინ, როცა დაინტერესდნენ გაისმა გასროლები დალასში. ლევილში კარგი სასაფლაოა მაგრამ ყველა იქ ვერ დაეტევა არც ყველა გაიძვერე სოკოჭამიას აქვს მთაწმინდაზე განსვენების უფლება როგორც თვითონ გონია, აი რუსეთი სულ სხვაა.....ცოტა რუსული თუ იცი.....ძნელია ორ დაფაზე თამაში, მით უმეტეს თუ თამაშს გზადაგზა სწავლობ და გამარჯვება არ იცი....მერე რა რომ ჰელმუტ კოლი მაკარონით გეხმარება? შენ არ იქნებოდი სხვას მიცემდა, ხომ არ გადაყრიდა ბოლოსდაბოლოს......აი ჰოლივუდმა კონსტიტუცია შეიმუშავა საქართველოს არ ჩამოვრჩეთო....ოდეს ცივილიზაციის მარათონის პირველ რიგებში მორბენალი საქართველო ამ იდიოტი ჩრდილოელის გადამკიდე ყოველთვის ბოლოში მოექცევა ხოლმე და თავიდან იწყებს იმ მარათონს რომელიც უკვე დიდი ხნის წინათ უნდა გაერბინა რომ არა ეს პარანოიკი მეზობელი.....ღამე საშინელი სიცხე, მე ვბოდავ თუ ბოდვა საუბრობს ჩემი სხეულით.....15.10.1995წ კუალალუმპური
  10. urfinjus
    ქრისტესშობამდე 546 წელი ალმოდებულ ლიდიელთა დედაქალაქ სარდის სპარსელები ძარცვავენ. თვითონ ლიდიის მეფე კრეზუსი დამპყრობელი სპარსთა მეფის წინ იდგა ხელებშეკრული.....".რას ხედავ მეფეო?-კითხა კრეზუსმა კიროსს, ვხედავ როგორ ძარცვავენ ჩემი მებრძოლები შენ ქალაქს!-უპასუხა კიროსმა. ისინი ძარცვავენ შენ და არა ჩემ ქალაქს აღმოხდა კრეზუსს....კიროსი უმალ მიხვდა კრეზუსის სიტყვათა სიმართლეს და აკრძალა ძარცვა. კიდევ ურჩია კრეზუსმა კიროსს: ლიდიელებს იარაღი ტარება აუკრძალე, დეე ჩაიცვან თეთრი ქიტონები და ივაჭრონ, მომავალში თავსატეხი აღარ გაგიჩნდება ამ ხალხისაგან.....ესეც მოხდა, მოკლე ხანში ლიდიამ არსებობა თითქმის შეწყვიტა....მართალია იყო პაქტიის აჯანყება სპარსთა წინაარმდეგ მაგრამ ლიდია ისე ჩაბარდა სპარსელებს რომ კიროსის მემკვიდრეებს აღარც კი გახსენებიათ რომ ლიდია ერთ დროს მდიდარი და ძლიერი მეზობელი იყო. ლიდიელებმა ფიზიკური არსებობა აირჩიეს და უარი თქვეს წარსულსა და მომავალზე. ლიდიამ არსებობა შეწყვიტა...... იჩკერია სულ ნახევარი მილიონი ადამიანით იყო დასახლებული, ვერც ვაკუმური ბომბებით, ვერც ქიმიური იარაღით ვერც ვაინახების დემონიზაციით, ვერც აურაცხელი ტანკებით ვერ მოახერხა რუსულმა მოლოქმა ამ პატარა სახელმწიფოს დაპყრობა(როდესაც მთელი "ცივილიზირებული" სამყარო თვალს არიდებდა ამ სასაკლაოს). არც ჩერნოკოზოვოს მსგავსი ფილტრაციულ-კონცენტრაციულ ბანაკებში ნაწამები, მოკლული და გამქრალი ადამიანების არსებობას არ გაუტეხია ეს ერი.....ამის შემდეგ რუსეთმა ახალი დოქტრინა შემოიღო: რუსეთ-იჩკერიის კონფლიქტის ე.წ. "ჩეჩენიზაცია". დოქტრინა აბსოლუტურად მარტივი და ეფექტური აღმოჩნდა სისხლისაგან დაცლილი იჩკერიისათვის......რუსეთმა მოახდინა კოლლაბორაციონისტებისა და პატრიოტების დაპირისპირებით კონფლიქტის შეტრიალება შიგნით, ქვეყნის შუაგულში. ხდებოდა პატრიოტთა ნებისმიერი ქმედებისა თუ განცხადების ერთი მხრივ დემონიზაცია მეორე მხრივ თავისუფლების იდეის ყოველმხრივი დევალვაცია. ინფორმაციულ ვაკუმში მყოფი სისხლისაგან დაცლილი იჩკერია განადგურდა.....როდესაც 1989-90 წლებში საქართველოში ასიათასობით ქართველმა პატრიოტმა თავისუფლება მოითხოვა აშკარად გამოჩნდა რომ რუსეთს არ გააჩნდა რესურსები ეს მოძრაობა შეეჩერებინა. მოკლე ხანში რუსეთმა მოახდინა საქართველოში პროვოცირება სამოქალაქო ომისა და აქედან გამომდინარე ქვეყნის ადვილად ჩათრევა ეთნოკონფლიქტებში. ამის გამო დაიწყო საქართველოს სახელმწიფოებრიობისა და დამოუკიდებლობის იდეის ნაწილობრივი დევალვაცია მოსახლეობისა და მსოფლოს წინაშე. საქართველომ ეს პრობლემები ნაწილობრივ გადალახა საკმაოდ მძიმედ და ოდნავ მოძლიერდა.. 2008 წელს რუსეთმა ვეღარ მოახერხა საქართველოსათვის თავზე მოეხვია წმინდა წყლის ეთნოკონფლიქტი ამიტომაც მოახდინა მისი ტერიტორიების ნაწილის პირდაპირი ოკუპაცია. საქართველოში რუსეთის დოქტრინა ისევ ძველი ახალი მეთოდით იწყებს მუშაობას(ისევე როგორც იჩკერიაში როგორც საქართველოში გასული საუკუნის 90-იან წლებში) ხდება საქართველო-რუსეთის კონფლიქტის ე.წ. "გრუზინიზაცია". ერთი მხრივ არი საქართველოს ხელისუფლება რომელიც რუსეთთან ომში წარუმატებლობის გამო ხელშესახებ ალტერნატივას ვერ თავაზობს საქართველოს მოსახლეობას ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის საკითხში(თუმცა ჩემი ზრით "ე.წ. იარაღის არგამოყენების პირობის(რომელიც ევროპელებს მიცა საქართველოს მოსახლეობის უკითხავად) გარდა რუსეთთან შეცდომა არ დაუშვია) და მეორე მხრივ რუსული ფულით(დიდი რუსული ფულით) შეკოწიწებული კოლლაბორაციონისტული -"ქართული ოცნება". ცხადია რომ მოსახლეობის დიდ ნაწილს არჩევანი დიდი არა აქვს, თუმცა შეიძლებოდა რომ ყოფილიყო......თუ მოხდება ამ რუსული დოქტრინის ნაწილობრივი რეალიზაცია ე.ი. რუსეთ-საქართველოს კონფლიქტის ქვეყნის შიგნით შემოტანა ეს გამოიწვევს წარმოუდგენელ არაპროგნოზირებადი მოვლენების განვითარებას რომელთა მართვა შეუძლებელი გახდება და ამ შემთხვევაში საქართველოში შესაძლებელია: 1შემთხვევაში სამოქალაქო ომი, შემდგომი რუსეთის ინტერვენციით. 2 შემთხვევში არჩევნების შედეგების გადახედვა სხვადასხვა ფორმით რომელიც არ იქნება შედეგიანი რამოდენიმე ღია კოლლაბორაციონისტური დაჯგუფების წევრთა ინტერნირების გარეშე. მესამე შემთხვევაში სამხედრო დიქტატურა მეოთხე დე ფაქტო თავისუფლების დაკარგვა(დამოუკიდებელი საგარეო პოლიტიკაზე ფაქტიური უარის თქმა, ნატოსა და ევროსტრუქტურებში მონაწილეობაზე(ზოგადი ჰუმანიტარული და სხვ გარდა) უარის თქმა, ბაქო-თბილის-ჯეიჰანის რუსეთის კონტროლში გადასვლა და ა.შ.). საქართველოს მოსახლეობას სამწუხაროდ პოლიტიკოსები(კოლლაბორაციონისტებს არ ვგულისხმობ მათი გეგმები ნათელია და თუ გაუმართლათ დროთა განმავლობაში ამ რეტროგრადული ძალის გეგმები ყველასთვის ნათელი გახდება) ვერ თავაზობენ სერიოზულ ძლიერ ალტერნატივას დღევანდელი სიტუაციიდან გამოსასვლელად. დღეს ყველა პოლიტიკოსს სურს თოვლის ბაბუა იყოს და მხოლოდ საჩუქრები ურიგოს ბავშვებს და იზრდება ალბათობა ამ ხუმრობა-პოლიტიკაში რუსეთმა შემოგვაჩეჩოს თავისი გათლილი მატრიოშკა-"ქართული ოცნება" რაც აუცილებლად გამოიწვევს რუსეთ-საქართველოს კონფლიქტის "გრუზინიზაციას" ე.ი. სამოქალაქო დაპირისპირებას ეს "უკეთეს" შემთხვევაში 20 წლით წარსულში გადაგვისვრის და უარეს შემთხვევაში რუსეთთან ევრაზიულ კავშირში შეგვათრევს რომ პერსპექტივაში მონაწილეობა მივიღოთ რუსული სახელმწიფოს პარანოიდალურ ექსპერიმენტებში რომელთა მზგავსშიც მონაწილეობა მიგვაღებინეს კობამ, სერიოჟმნ(ორჯო) ფილმახმა და სხვებმა რუსეთთან "ნებაყოფილობითი" ოკუპაციის შემდეგ.....შესაძლებელია საქართველოში პატრიოტ ქართველთათვის და მათ თანამგრძნობელთათვის ჩერნოკოზოვოს მსგავს ფილტრაციული ბანაკები უკვე შენდება(პროექტები ექნებათ ლუბიანკაზეც და ჭორვილაშიც) სადაც შემდეგ "ზონდერობის" "მიშისტობის" "პროამერიკანელ"-ის "ეს ებრძოდა რუსებს ცხინვალში" იარლიყით განათავსებენ და გააქრობენ ქართველ პატრიოტებს....... "ადგილის კურდღელს ადგილის მწევარი დაიჭერსო," ჩათვალეს რუსებმა. ყოველმა ქართველმა თავისთვის უნდა გადაწყვიტოს თუ ვინ არი? კურდღელია(ალასანიაზე არ ვამბობ მან იცის რომ კურდღელია) თუ თავისუფალი ქვეყნის მოქალაქე!
  11. urfinjus
    როდესაც არისტომენემ დაინახა როგორ დაიღუპა თეოკლე მის თვალწინ, როგორ კალიებივით შემოესივნენ ლაკედემონელები მესენიელთა ბოლო იმედს ითომას მთაზე, როგორ იღუპებოდნენ ბოლო მესენიელი ჯარისკაცები ათჯერ აღმატებული მტრის ხელით....არისტომენემ Δόρυ დაუშვა სპარტელებმა იგი გაატარეს რადგან უაღრესად დიდ პატივს ცემდნენ მას როგორც მოწინააღმდეგეს და მის მოკვლაშიც არ იყო არც დიდება არც საჭიროება. რადგან მესენიის ბოლო წინააღმდეგობის ქალაქი ითომა მათ ხელში იყო(ერთი ძილისგუდა მესენიელი მეციხოვნისა და მოღალატე დედაკაცის სპარტელისადმი ვნების წყალობით)....... ამ ბრძოლით დასრულდა სპარტა-მესენიის მესამე ომი: ნაწილმა მესენიელებმა არ ისურვეს სპარტელთა ბატონობის ქვეშ ცხოვრება და გადასახლდნენ სიცილიაზე(სადაც დაარსეს ქალაქი მესენა), დანარჩენები დარჩნენ თავის მიწაზე და იქცნენ ლაკედემონიის ჰილოტებად...... "სპარტიატმა დიოგენის თანდასწრებით შეაქო ჰესიოდეს ეს ლექსი:" შენი მეზობელი სულელი რომ არ ყოფილიყო მისი ხარიც არ დაიღუპებოდა"-ო. --"მესენიელები თავის ხარებთან ერთად დაიღუპნენ, თქვენ კი მათი მეზობლები ხართ"-ო უთხრა დიოგენემ". ელიანე...........ღუნიბის ციხეს დაუსრულებლად ბომბავდა რის ვაივაგლახით ამოთრეული რუსული არტილერია ღენერალი ბარიათინსკი ნერვიულად იწიწკნიდა ულვაშებს: "ბებერო გეყოფა ურჩობა დაგვნებდი, კავკასია დასრულდა ბებერო!" იმეორებდა ერთსა და იგივეს უკვე მერამდენედ რუსი თავადი.....გაიღო ღუნიბის კარი და მიურიდთა ჯგუფს გამოეყო მოხუცი მთის არწივი შამილი. გადმოცემით შამილმა დაამთქნარა ამის შემყურე ბარიათინსკიმ უთხრა "არ გადმყლაპო იმამო"-ო, რაზეც შამილმა ზიზღნარევი ღიმილით უპასუხა: "მე ღორის ხორცის ჭამას რწმენა მიკრძალავს რუსო"..... 200 წელია საქართველოს ყავს წამებულები და არ ყავს გმირები.....ეს მნიშვნელოვანია რადგან თუ გმირობამ შედეგი არ მოიტანა როგორც იმ დღეს, ისე ისტორიულ პერსპექტივაში, გმირობა ხდება ერთი ადამიანის წამების აქტი ქვეყნისათვს. თაყვანისცემის დიდები ღირსი მაგრამ არა მიბაძვის...არა მგონია ბევრი მოიძებნოს საქართველოში ადამიანი ვისაც მიზნად ქონდეს ამ გმირობების გამეორების სურვილი რაც ქართველმა წამებულმა რაინდებმა ჩაიდინე აფხაზეთსა და სამაჩაბლოში, ან მზად იყვნენ ისე შეხვდნენ სიკვდილს როგორც საქართველოსათვის წამებული ადამიანები. ეს არაფრით არ ამცირებს ჩადენილ გმირობებს მაგრამ დგება კითხვა არ იმსახურებენ საქართველოსათვის წამებულები და თვითონ მცნება საქართველო სათისფაქციას რუსეთის სახელმწიფოსთან? არც დღევანდელი ხელისუფლება რომელმაც დიდი ზარზეიმით განაცხადა რომ "იარაღს აღარ გამოვიყენებთ სამშობლოს დასაბრუნებლად"-ო და არც ოპოზიცია რომელიც თვლის რომ ან "საქართველო წამოეგო რუსეთის პროვოკაციას(ე.ი. შემოჭრილ მტერს რომ პასუხს გაცემ ეს "პროვოკაციაზე წამოგება ყოფილა", აფსუს წინაპრებმა არ იცოდნენ ეს ამბავი თორემ რა თავს შეაკლავდნენ სხვადასხვა ჯურის მტერს? უსუფაშვილი და ბერძენიშვილი ეტყოდნენ "მურვან ყრუ თემურ ლენგი და სხვები პროვოკატორები არიანო და არ აყვეთო" ქართველებიც ეტყოდნენ აგაშენა ღმერთმა ჩვენ კი მტერი გვეგონა და აბა წავალთ სახლებში, ჩაო თემურ ლენგ მოიწერე ხოლმეო".) ან "საქართველომ დაიწყო" ომი......როდესაც ვუსმენდი რუსთა მხარეში გამდიდრებულ ბორის-ბიძინას რა ლაღად წარმოთქვა ეს ფრაზები ებეო და ტალიავინის დასკვნაო თავს დავესხით "მძინარა" ცხინვალსო და რუსეთსო.... მე ერთი ვიფიქრე ამ ადამიანს და მის თანამხარჯველებს ეტყობა სხვა სამშობლო აქვთ, თორემ ცოტა გულდაწყვეტილი მაინც იქნებოდნენ გიორგი ანწუხულიძე დამპყრობლებმა როგორ აწამეს ერთი მიზეზის გამო რომ იგი ქართველი ჯარისკაცი იყო.....ესე ხელაღებით შეიძლება მტრის გამართლება? ქართლელ ლტოლვილებს რომ ვაშლის გამყიდველ ზონდერებს დაუძახებ რა არი შენში ისეთი რომ აგირჩიოთ? ან კიდევ ბარამიძემ რომელიც ბამს აშენებდა ნატოსთან ინტეგრაციას უნდა შეუწყოს ხელი. როგორც ბიძინას მომხრეები ისე მიშას მომხრეები იღებენ კამერებით მოხუც ქალებს და კაცებს რომლებსაც აზრის ვერბალიზაციის უნარი დიდად არ გააჩნიათ მაგრამ ერთერთი მხარეს მომხრენი არიან შემდეგ დებენ ამ ვიდეოებს საიტებზე და ათასგვარი ონანისტური კომენტარებით ერთობიან....ესენი ქართველები არიან!!!! რა უფლებით დაცინიან ადამიანებს პოლიტიკური გემოვნების გამო? რუსეთზე სალაპარაკოდ არ ცალიათ(იქ ისე ისვრიან შეიძლება მოგვკლანო, ან გამსახურდიას პრეზიდენტობიდან ეს მესმის ოღონდ ეს პრეზიდენტი ჩამოვაგდოთ და რაა მერე რუსეთიო) სამაგიეროდ თუ ვიმეს თავში წამოარტყეს ისეთი ვაიუშველებელს ტეხენ რომ ჰოლაკოსტის ებრაელები იძახიან დაგენაცვლეთ ეგებ ჯერ თქვენი უფლებები დაიცვას მსოფლიომ ჩვენ დავიცდით ცოტა ხანიო....საქართველო დიდის ამბით იბრძოლებს ოქტომბერში ბიუჯეტის გობიდან სალაფავის გადამანაწილებელის უფროსობისათვის.......ამიტომ დაღუპული გმირები რჩებიან სამშობლოსათვის წამებულ ხატებად მაგრამ არა გმირებად ვინც აიძულა დანარჩენები ქვეყანა დაეცვა მტრისაგან. როგორც ჩანს ქართველებმა რომ გადავწყვითოთ ქვეყნის დამოუკიდებლობისა და მთლიანობისათვის ბრძოლა, მხოლოდ სამშობლოსათვის წამებულის სიკვდილი საკმარისი აღარაა. ამიტომაა საქართველო დღემდე ოთარაანთ ქვრივებისა და თავსფრიანი დედაკაცების ქვეყანა....და რა რეფორმები და ევროკავშირი თუ ძმა ხარ ამათ მთვრალს რომ ჭიქას ააცლი სუფრიდან მაშინ ახსენდებათ ღირსება.....ერთმანეთის ნიჭიერად დამცირება კი ბრძოლა გონიათ, გასილაქება დარბევა და ა.შ. ......რა დარჩება შენ შემდეგ თუ ვერ ნახავ მტერთან სათისფაქციას, თუ ვერ ნახავ გამარჯვებას წამებული ქართველთა ხსოვნისათვის......Exoriare ultor
  12. urfinjus
    ეს შეხვედრა 2002 ნოემბერში მოხდა: "გამარჯობა ქალბატონო #, ეს ბავშვი ალბათ თქვენი შვილისშვილია?(ქალბატონს შეფუთული ჩვილი ეჭირა) არა, შვილო მთლად ასე არაა....ჩვენ გვყავს ორი შვილიშვილი ეს პატარა ავიყვანეთ(?)....ეგ როგორ? ეს ბავშვი ავადმყოფია(რაღაც ავადმყოფობა თქვა ვერ ვიხსენებ), იგი ვერასოდეს გაივლის, დაილაპარაკებს, მას არ გააჩნია აზროვნების უნარი..." .დავიბენი ქალბატონი # არ იყო ცუდი ადამიანი მაგრამ ეს საქციელი ჩემთვის ზეადამიანური კეთილშობილების გამოვლინება იყო....ქალბატონო # ალბათ ძნელია ასეთი უმწეო ბავშვის მოვლა? "არა შვილო, ისეთი კარგი და უპრეტენზიო ბავშვია ჩვენ თითქმის შეგვიყვარდა.(?)".-და ჩემი მთლად კითხვის ნიშნად ქცეული გამომეტყველებისათვის რომ დროული პასუხი გაეცა, მიპასუხა: "300$ გვიხდიან ამის შენახვა-მოვლაში ვიღაც ამერიკელები".....გამოვემშვიდობე და წამოვედი.....ჯერ ვერ გავაცნობიერე, რა ამბავი მოვისმინე.....გადიოდა დრო და მახსენდებოდა ეს პატარა გოგონა რომელიც მიუხედავად იმისა რომ ნახევრად ადამიანი იყო და ნახევრად ბოსტნეული, ახერხებდა 5 ადამიანისაგან შემდგარ ოჯახს 300$ დახმარებოდა..... როდესაც ამის შესახებ ვფიქრობდი ენით აღუწერელი სირცხვილის გრძნობა მეუფლებოდა(არა ქალბატონი # შვილის ოჯახის გამო) იმის გამო რომ მე ადამიანი ვიყავი.....გადიოდა დრო ნელნელა ეს პატარა გოგონა გაიცნო ჩემმა არსებამ(თუმცა ეს ოჯახი აღარასოდეს აღარ მინახავს) ხანდახან მეჩვენებოდა რომ ნათლად ვგრძნობდი თუ როგორ აღიქვამდა სამყაროს ეს ადამიანი როდესაც თვალებს გაახელდა და ირვლივ Homo sapiens-ები უღიმოდნენ, რაღაცას ელაპარაკებოდნენ.....მე ვერ ვიტყვი რა გრძნობაა მაგრამ მხოლოდ ის გამიგებს ვისაც სხვა ადამიანების შეგრძნებების წარმოსახვის უნარი გააჩნია ან უცდია მაინც......ხანდახან იყო ღამეები როდესაც სიზმრებში ვხედავდი რომ მე ვიყავი ეს, გოგონა შეფუთული და უმწეო არსება რომლისთვისაც ამ სამყაროს ყველაფერი დაენანა, მან კი მაინც მოახერხა და გამოკვება სხვა ადამიანები თავისი არსებობით....იყო დრო როდესაც სიზმრებში ვხედავდი რომ ეს გოგონა მთელი კაცობრიობა იყო: უმწეო, ყოველგვარ იმედს მოკლებული ამაოების უდაბნოში მოხეტიალე როგორც მძიმე სულით, ასევე უმწეო სხეულით..... როდესაც ამ ადამიანზე ვფიქრობ ყველაფერი აზრს კარგავს, ხელები დაბლა მეშვება....არ მაქვს სამყაროსთან არავითარი შეკითხვა რატომ? უბრალოდ მრცხვენია რომ ადამიანი ვარ......მრცხვენია არა ჩემ სინდისთან ან ზოგად მორალთან მიმართებაში, არამედ მისი მრცხვენია უსაზღვროდ ვინც შეიძლება ვერასოდეს გაიგებს რომ იყო ამ სამყაროში, იმ გოგონასი რომელმაც მოინახულა ეს პლანეტა აჭამა პური 5 ადამიანს თავისი არსებობით და არაფერი მოუთხოვია, არაფერი უთქვამს, ისე წავიდა სამყაროდან.....
  13. urfinjus
    outside context problem - კონტექსტისმიღმა პრობლემა ეს ტერმინი გაჩნდა აცტეკებისა და კონკისტადორთა ურთიერთობის აღწერისას....აცტეკები მთელი თავისი არსებობის მანძილზე წარმატებით წყვეტდნენ ყველა პრობლემას რომელიც მათ ცივილიზაციის არსებობას ხელს უშლიდა ან ემუქრებოდა.....აცტეკებს ყოველთვის ქონდათ დრო რესურსი გამოცდილება გამკლავებოდნენ წამოჭრილ პრობლემებს ესპანელთა მოსვლამდე....კონკისტადორების გამოჩენით აცტეკებს წამოეჭრათ სწორედ კონტექსტისმიღმა პრობლემა ....ამგვარ პრობლემას თითქმის არ გააჩნია ტრადიციული ან აქამდე ცნობილი(აცტეკებისათვის) გადაწყვეტის გზა...გარდა ამისა მორალური, ლოგიკური თვალსაზრისითაც შეუძლებელია მსგავსი პრობლემის პროგნოზირება ან წარმოდგენა რაც აცტეკებისათვის ესპანელი კონკისტადორების გამოჩენამ და შემოტევამ მოიტანა....საქართველომ გადაღლილმა მუდმივი ომებით არაქრისტიანულ ქვეყნებთან რუსეთს თხოვა მფარველობა და მიიღო კიდეც გეორგიევსკის ტრაქტატის სახით პირობა რომ იგი (საქართველო) შედიოდა რუსეთის მფარველობის ქვეშ როგორც სრულფასოვანი დამოუკიდებელი სახელმწიფო და ორივე მხარე პირობას დებდა სამხედრო დახმარება გაეწიათ ერთმანეთისათვის......აქ იწყება საქართველოსათვის კონტექსტისმიღმა პრობლემა: რუსეთი აუქმებს საქართველოში მეფობას 1801წელს და ავტოკეფალიასაც.....ერთი სიტყვით საქართველო აღმოჩნდა "ლეგიტიმურად" ოკუპირებული....საერთოდ რუსეთთან ურთიერთობა საქართველოსათვის outside context problem-ა გახდა პირველ დღიდან: საქართველოს ეგონა რუსეთი "ერთმორწმუნე მართლმადიდებელი" იყო და სწორედ რუსეთი ანადგურებს ქართული ეკლესიის ავტოკეფალიას, საქართველოს ეგონა რუსეთი ევროპული ქვეყანა რომელიც იცავდა დადებულ ხელშეკრულებებს სხვა ქვეყნებთან, აღმოჩნდა რომ რუსეთი თავისი ყველა ხელშეკრულებას მხოლოდ მომავალში დასარღვევად დებდა საქართველოსთან: 1783-ს ხელშეკრულება დაარღვია 1801წ, 1920 წლის(ეს თარიღი ზუსტად არ მახსოვს ბოლშევიკურ რუსეთთან ურთიერთაღიარებისა თავდაუსხმელობის აქტი) დაარღვია 1921წელს. 1989წელს საბჭოთა საქართველომ სსრკ-დან გამოსვლა მოითხოვა(სსრკ-ს კონსტიტუციაც კი იძლეოდა ესეთ გარანტიას) რუსეთმა დაარღვია ეს კანონი....1991წელს რუსეთმა აღიარა საქართველოს რესპუბლიკა მსოფლიო აღიარებულ საზღვრებში და იმ დღიდან ამარაგებდა და აქეზებდა საომრად საქართველოს წინააღმდეგ ორ სეპარატისტულ რეგიონებს საქართველოში. სწორედ რუსული გარანტიებით გამოიტანა იარაღი სოხუმიდან საქართველომ და მოკლე ხანში რუსულმა შეიარაღებულმა ძალებმა და ფეესბეს კავკასიურმა ბანდებმა აიღეს სოხუმი მოაწყეს ეთნიკური წმენდა საქართველოს ამ რეგიონში. ვერ გადაჭრა რა კონტექსტისმიღმა პრობლემა საქართველომ რუსულ ჯარს რომლმაც დაამარცხა საქართველოს არმია, მიანიჭა "სამშვიდობო" ჯარის სტატუსი......სწორედ ამ "სამშვიდობო ჯარის სტატუსით მოახდინა რუსეთმა საქართველოს ორი რეგიონის ხელახალი ოკუპაცია 2008წელს. რუსეთი და რუსეთის ლობისტი პარტიები(მაგ. "ქართული" ოცნება, ლეიბორისტული პარტია, კუკავას და ბურჯანაძეს დაჯგუფებები) მომავალშიც დარჩებიან საქართველოსათვის outside context problem-ად ვიდრე მათ პოლიტკორექტულობის გამო შეუნარჩუნდებათ ლეგიტიმურობა რაიმე ფორმით. არ შეიძლება რუსეთს დეოკუპაციამდე მიეცეს ხელშეუხებლობის გარანტია, არ შეიძლება რუსეთთან საუბარი სხვა საკითხებზე დეოკუპაციის საკითხის გადაწყვეტამდე, არ შეიძლება იმ ჯგუფების პოლიტიკაში რაიმე სახით მონაწილეობა რომელიც ეწევა ოკუპაციის რაიმე სახით გამართლებას, აქვთ კოლლაბორაცია ოკუპანტ მხარესთან. მომავალში ვიდრე რუსეთი არ გახდება დემოკრატიულ ქვეყანა უნდა გამოირიცხოს მასთან რაიმე სახის განსაკუთრებული ურთიერთობა. რუსეთმა უნდა გაიყვანოს საოკუპაციო ჯარები, უნდა გადაუხადოს საქართველოს მიყენებული ზარალის კონპენსაცია და ბოდიში მოიხადოს ეთნიკური წმენდებისა და ოკუპაციის გამო საქართველოს. წინააღმდეგ რუსეთი რჩება საქართველოსათვის outside context problem-ად რომლის გადაწყვეტა ევროპული სამართებლივი ცნობილი გზებით შეუძლებელია, რამდენიც არ უნდა იკოპწიავოს საქართველოს დღევანდელმა ხელისუფლებან ევროპაში თავისი "ძალის არგამოყენების" პირობით ამით არცერთი ოკუპანტი არ გავა საქართველოდან......რუსეთი და მის მსგავსი სახელმწიფოები ოკუპაციას ასრულებენ არა იმიტომ რომ ეს უკანონობაა, არამედ მაშინ და მხოლოდ მაშინ როდესაც ოკუპაციის გაგრძელება აუტანელია როგორც მორალურად ისე ფიზიკურად......თუ საქართველოს ეყოფა გამბედაობა და დაიწყებს ქმედებებს ამ outside context problem-ის გადასაწყვეტად დაახლოებით 2 წელში ეს ტეიტორიები დაუბრუნდება საქართველოს, ხოლო თუ შეეცდება ეს პრობლემა ჩვეულებრივი ევროპული კანონმდებლობით გადაწყვიტოს საქართველოს ხელისუფლებები დისკრედიტირებულნი იქნებიან სამუდამოდ მოსახლეობის ცნობიერებაში და იდეა თავისუფალი საქართველო ყოველგვარ მომხიბვლელობას დაკარგავს აქედან კი სრულ ოკუპაციამდე ერთი ნაბიჯია. საქართველომ უნდა გადაჭრას outside context problem-ა და გაითავისოს რომ თავისუფლება და დამოუკიდებლობა უფრო დიდ შრომას სისხლს და პასუხისმგებლობას მოითხოვს ვიდრე სხვა ქვეყნის მოახლედ მყოფი ეთნიკური წარმონაქმნად ყოფნა.
  14. urfinjus
    "ცნობისწადილის მატლი დაცოცავს გონსა და აზრებს შორის, უკუნია ცისქვეშეთში და ვერც ფრიდრიხის მოაჯირი გამოდგა სამტვინიანთათვის აღმართზე ასასვლელი, ვერც სამთა ენის შემსწალელნი დაეუფლნენ სრულყოფილად ლოგოსს. ვინაიდან უკუნია გონებას ძინავს...ასეა ვინ იცის რამდენი ეონი, მის წინათაც ასე ყოფილა გვამცნობს სიბრძნე ეზოთერიკისა იგივე გვერდისცვალებისას შემთხვევით გამოღვიძებული ოსტატის წარწერა სტელაზე....სიბრძნე ძილისა მხოლოდ ერთს გულისხმობს:–ასე იყო წინათ(და ესაა ჭეშმარიტების ამოლგამა). "როდესაც გონებას ძინავს, აზრი ურჩხულია" მოგვითხრობს ოსტატი, რომელსაც გაკვირვებია თავის სიფხიზლე და გონის ესოდენ ამპარტავნება თეოსთან ჭიდილში. თეოსი კი უდიადესი მითი ძილის აზრებისა აბურძგნული დააბიჯებს მათ გვამებზე ვინც კი იგი ძილში შეთხზა–ახია მძინართათვის. კიდევ? ...კიდევ არი ხვრინვა–პოლიტიკა, სუნთქვა–ომები, ღაღადი–"ჭეშმარიტებისა" თანასწორობის ქვეშაგების ძებნისას. ძილის მშრალი ზღაპარი მოძველდა, ამითომაც ილუზორული გამოღვიძების ძილი უყვართ აზრების ურჩხულებს. რა თქმა უნდა ძილის ყველაზე ძველი ზღაპარი სიზმარია. სიზმარში კიდევ უფრო მოსაწყენი აზრებია გაბნეული: საოცნებო უცხო ნივთების მოპოვება–დაკარგვის და ვნებათა ამბებია მოთხრობილი. გონია აზრს რომ ეს ამბები მას შეემთხვა და უხარია–წუხს რომ იგი აზრი აღარაა.... თავიდან ასე არ იყო ურჩობს ოსტატის წარწერა მისი აზრის წინააღმდეგ, მაგრამ ვინაიდან გონს ძინავს, ასეა დღეს! და ეს დღეს ბევრი ეონია დღეს... .....რამეთუ აზრი ძილი, უაზრობაც ძილია, ოღონდ უფრო თავმდაბალი, უპეტენზიო, წვერა თეოსის მოძულე პატარა ძილია. აზრს გონია რომ დრო გადის რადგან ქვეშაგები–ისტორია ცვდება ახლების მოლოდინში. ხოლო ჩაქელილი ქვეშაგების ცვლა აზრს ეპოქა გონია და ამაყობს რომ დროსთან ერთად მოძრაობს. და ბოლოს! რადგან ოდესღაც(როგორც აღიშნა ოსტატმა სტელაზე) გონი იყო აზრის გარეშე რაღაც მართლა იყო, მას მარადისობა ერქვა სადაც დრო არ გადიოდა....რამეთუ დროს არ გააჩნდა დასაწყისი. სწორედ ამ საპასუხისმგებლო სადარაჯოზე სადაც სიფხიზლე ერთადერთი მოცემულობა და აუცილებლობა იყო....ჩაეძინა ადამიანს. ამიტომაცაა, რომ ბევრი ეონის მანძილზე აზრი დარჩა გონის გარეშე და იგი ძილშია, აი რატომ გადის დრო! 20.02.2000წ
  15. urfinjus
    1ყრზო რაიკომის მდივნის შვილიშვილი(ვალერი კვარაცხელიას მეზობელი): მოგეხსენებათ რომ 1801წელს ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა მუხანათურად დაარღვია ბოსტონ–გეორგიევსკ–კლივლინდის ხელშეკრულება და გააუქმა საქართველოში მეფობა, შემდგომ მოახდინა გეორგიის ანექსია. ამერიკელმა ერთმორწმუნეებმა საქართველოს ანექსიისთანავე გააუქმეს ქართული მართლმადიდებლური ეკლესიის ავტოკეფალია და ეკლესიებში ჩააყენეს ვირჯინიელი მალიარი ეგზარხოსები რომლებმაც უძველესი ქართული ფრესკები, წარწერები წაშალეს კირწყლითა და სხვა ამერიკული მართლმადიდებლური საშუალებებით. . 2ყრზო ეგორ გიორგაძის ნათლული(ამჟამად ჰეისაკუ კუკავას იატაქვეშეთში მერადისტე ნატახას მოვალეობის შემსრულებელი). მოგახსენებთ რომ მთელი მეცხრამეტე საუკუნის მანძილზე მიმდინარეობდა აჯანყებები ამერიკის საოკუპაციო რეჟიმის წინააღმდეგ: მთიულეთის აჯანყება, აჯანყება კახეთში, აფხაზეთში, სამეგრელოში….ყოველ აჯანყებას ბოროტი იანკი კოლონიზატორები სისხლში ახშობდნენ ვიდრე ისინი ღმერთმა არ დასაჯა და აბრაამ–ვლადიმირ ლინკოლნ–ულიანოვის რევოლუცია არ მოუვლინა 1863–1917 წლებში როდესაც დროებით დაემხო რეჟიმი და საქართველომ დამოუკიდებლობა მოიპოვა….. 3. ყრზო: გივი გუმბარიძის ყოფილი მძღოლის ვაჟი, ზახარა ქუცუნაშვილი(ამჟამად მსხვილი იურისტი(ჭორვილას მასშტაბებით) და მეიგავე ამასთან რესპექტაბელურობისათვის ამაოდ მაშვრალი, სოფლის ორღობეში სამუდამოდ გაჩხერილი მაგიკური სამკუთხედით კისერზე(რომელიც ოდესღაც ცისკრის ვარსკვლავის ორდენოსანმა რჩეულიშვილმა პირადად ჩამოკიდა). მოგახსენებთ რომ 1921 წლის თებერვალში აშშ–მა უტიფრად დაარღვია საქართველოს რესპუბლიკასთან დადებული ყველა მშვიდობიანი ხელშეკრულება და შემოიჭრა საქართველოში. მეცხრე და მეთერთმეტე შავკანიანების არმიით მოახდინა ქვეყნის ოკუპაცია რაშიც აქტიურად იღებდნენ მონაწილეობას ადგილობრივი კოლლაბორაციონისტი ამერიკანოფილები სერგო ორჯონიკიძე, ფილიპე მახარაძე, მამია ორახელაშვილი, გივი–ჯუმბრ ნოღაიდელი და პეტრა(ქვაკაცა.ბერძ) მამრაძე.(ჯონდი უბრალოდ ტაშს უკრავდა). 4ყრზო: ვაკეში გუნცაძე–გაჩეჩილაძეების მონასტერის მოკრივე ბერი. ….მოგეხსენებათ საქართველომ აშშ–ს ოკუპაციებისა და ტერორის საპასუხოდ მოაწყო აჯანყება 1924წლის აგვისტოში, მაგრამ ამერიკელმა მედესანტეებმა აჯანყებულები სასტიკად გაანადგურეს და ათეული წლების მანძილზე აჯანყებულთა ნათესავებს ასახლებდნენ ალიასკის გულაგებში …..1956წელს ჰარი თრუმენის პიროვნების კულტის გამოცხადების გამო ქართველებმა პროტესტი გამოთქვეს(ხმები დადიოდა რომ ჰარი ბებიით ქართველიაო და ჩურჩხელები უყვარსო). იანკებმა ეს ქართული პროტესტი ტყვიამფრქვევებით ჩაახშეს….იყო ათასობით დახვრეტილი ქართველი რომელიც ამერიკელმა ოკუპანტებმა მტკვარში გადაყარეს…..“რას გვიშვება ეს ამერიკა” ანუ ყრზოთა ვარამი. 5ყრზო: გიგა ლორთქიფანიძეს მოსწავლე, ქეთი დოლიძეს პირადი დიდოსტატი ჩუკოკუნობასა და ცოცხის ქნევის თაიჩუჩუანში. როდესაც აშშ–მ დემოკრატია გამოაცხადა ქართველებმა დაიჯერეს და 1989წელს ქვეყნის დამოუკიდებლობის მოთხოვნით დემონსტრაციები მოაწყეს…..ამ ამბებმა ისე შეაშფოთა აშშ–ს პრეზიდენტი რომ პირადად გასცა ბრძანება ქართველთა პროტესტის განადგურების შესახებ. 9აპრილს ამერიკელმა მსანგრეებმა და ფეხოსნებმა ტანკებითა და მომწამვლელი გაზებით სასტიკად დაარბია თავისუფლებისათვის მებრძოლი ქართველები და ათობით მათგანი დახოცა…..“რას გვიშვება ეს ამერიკა” ანუ ყრზოთა ვარამი. 6 ყრზო თვით მშიერ კობას და გუბას ბრწყინვალეს თანამოინახე, ქართული ნეტარყუჩიზმის დამაარსებელი. ცნობილია რომ ამერიკელების წაქეზებითა და დახმარებით თენგიზ კიტოვანმა და რობერტ სტურუამ(უკაცრავად სიგუამ) დაამხეს საქართველოს ხელისუფლება და ოჰაიოს შტატიდან ჩამოიყვანეს ედუარდ შევარდნაძე, რომლის მმართველობის დროს საქართველოს ტყეებში აჯანყდნენ თხები ოჩამჩირე–გუდაუთას ბატალიონი და გარული–შინაური კატები ცხინვალის სოფლებთან….ეს თხები და კატები აშშ–ს დაფინანსებითა და კარნახით მოქმედებდნენ რათა ისედაც პროამერიკული შევარდნაძე კიდევ დამთმობი ყოფილიყო…….“რას გვიშვება ეს ამერიკა” ანუ ყრზოთა ვარამი. 7ყრზო სამსახურიდან დათხოვნილი საგზაო ინსპექტორთა ლეგიონის ვიცეპრეზიდენტი და შალიკო პირველის გუნდთან დაახლოვებული სიკოფანტი. მოგეხსენებათ რომ 1991 წლიდან აშშ–ს იმპერიული ხრიკებით გამოფიტულ საქართველოს ხანდახან ქველმოქმედებით და გულმოწყალებით ეხმარება ევანგელისტურ–ბაპტისტური რუსეთი პროდუქტებით ხან ტექნიკით ხან კიდევ რა სიკეთეებით რაც თავიდან მხოლოდ ღირსი მამების ბასილის და მისი რაზმის გულისწყრომას იწვევდა. შემდგომში როდესაც ქვეყანა ბაბტისურ ევანგელისტური რუსეთის დახმარებით ცოტა ფეხზე დადგა, შეკეთდა გზები, ქართველებს სახლებში ნანატრი ელექტროობა და გაზი მიეწოდათ, ქუჩაში უსაფრთხო გახდა ფეხით სიარული, პენსიონერებს დაურიგდათ მოკრძალებული მაგრამ რეგულარული პენსიები და სხვა უამრავი რამ რაც რუსეთის მოკრძალებული ხელშეწყობითა და დახმარებით გაკეთდა, ამასთან რუსეთი არ ითხოვდა საქართველოსაგან როგორც ამერიკა სამხედრო ბაზების დაკანონებას. აგრეთვე რუსეთს არ აინტერესებდა საქართველოს ენერგომაგისტრალების კონტროლის ხელში ჩაგდება. რუსეთი არ აქეზებდა როგორც აშშ თხებსა და კატებს: ქართველი გლეხები დააწიოკეთ მერე ქართველები იძულებით ძალას გამოიყენებენ თავის გლეხების დასაცავად და მეც ჩავერევი როგორც აშშ–ს peacekeeper impostor–ო. “რას გვიშვება ეს ამერიკა” ანუ ყრზოთა ვარამი. 8 ყრზო “მძინარე ცხინვალის” ჩეკისტური არაკის გუნდის(მომღერლები: გოგი თოფაძე, ერო კიცმარი, ჰეისაკუ კუკავა, ზუხრაბ ნოღა, სესიაშვილი, ანთაძე, აქუჯანგირა და სხვა პროამერიკელი მასონები) ბარიტონი. მოგეხსენებათ რომ 2008 წელის 7 აგვისტოს აშშ–ს 52 არმიამ რომელსაც გენერალი ხრულიოვ–შვარცკოფი ხემძღვანელობდა ხაბიზგინების რეცეპტის ჩასაწერად გადმოკვეთა საქართველოს საზღვარი და ბრძოლებით(თუმცა თვითონ ხრულოვ–შვარცკოფი და 52 არმია ქართველებმა გაანდაგურეს) აიღეს საქართველოს სოფლები და ქალაქები აქაოდა კატებს ვისკასს არ აჭმევენ და არ დაუშვებთ კატების გენოციდსო…..რუსეთის გარდა საქართველო–აშშ–ს ომის დროს საქართველოს არავინ გვერდში არ დადგომია. ამიტომ გასაკვირია ზოგიერთ გადაგვარებულ ქართველს რატომ უნდა ამერიკის შეერთებულ შტატებთან ე.წ. პარტნიორული ურთიერთობის შენარჩუნება და რას ერჩის რუსეთს რომელსაც საქართველოსათვის ამ 211წლის მანძილზე რაც ამერიკას დაპყრობილი ყავს საქართველო კარგის მეტი არაფერი არ გაუკეთებია…..აი რას გვიშვება ამერიკა!!! ეპიზოდი ყრზოთა ვარამისა დაწერილი ღრმა სულიერი მარტვილობასა და ტანჯვაში მუნ ჭორვილასა საპინგვინესა ზედა….. http://s54.radikal.ru/i145/1303/0e/b0690e3d6fd1.gif
  16. urfinjus
    http://s019.radikal.ru/i625/1303/06/a88295209e9c.jpg"ხოლო ვიეთნიც დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ საკუთარ სიკვდილს-უფუჭეს კაკალსაც კი გატეხვა ჰსურს" გერმანელი. რუსეთმა და ველიკოროსებმა ნახევარ საუკუნეზე მეტი გარეშემო უარეს ინგლისისი ყოფილ კოლონიას(აფსუს არადა თავის დროზე ინგლისის მეფემ რუსეთის მონარქიას 100 000 ჯარისკაცი თხოვა აჯანყებული შტატების წინააღმდეგ საბრძოლველად( სად იყვნენ პუწინი, ზატულინი, დუგინი და სხვა დაუძინებელი ანტიამერიკანისტები). (ვინ იცის რა მოხდებოდა რუსები რომ მაშინ ჩარეულიყვნენ). და უარი მიიღო. კარგა ხანია რუსეთი ამ მითით ცხოვრობს რომ აშშ-ს "მასონური" ხრიკების გამოა ყველა უბედურება რაც რუსეთს საუკუნეების მანძილზე ხელს უშლის იქცეს ეფექტურ სამართლიან განვითარებულ სახელმწიფოდ. რუსების სიზარმაცის და უნიჭობის გამამართლებელი იდეა ანტიამერიკანიზმში დევს. მაგრამ რომ არა 211წლიანი ოკუპაცია ალბათ ეს ახირებული ავადმყოფი სახელმწიფო ნაკლებად საინტერესო იქნებოდა....სხვათა შორის აშშ-ს ერთადერთი ინტერესი რუსეთისადმი მისი ძველი ატომური და ქიმიური იარაღის მარაგია "რამე შემთხვევით არ აუფეთქდეს ამ უბედურსო". თორემ რუსეთი ისეთი საინტერესოა განვითარებულ სამყაროსათვის როგორც ჩემთვის ფილიპინების პროფკავშირები. ყველაზე მხიარული კი ამ ისტორიაში ყოფილი ქართველი რუსეთუმეების მიერ ატაცებული ეს არაკია: საქმე იმაშია რომ რუსეთუმეთა ძველი არაკები "ერთმორწმუნე ორი მოძმე ერის ბლაბლაბლა" აი დოსტოევსკი, ტოლსტოი... აი მეორე მსოფლი ომი.....დიდი ხანია საქართველოში ბოლო იდიოტზეც აღარ მოქმედებს....ისე რომ ოდეს ვერ იპოვეს თავისი ადგილი რუსეთუმეებმა იგივე რუსეთის ლიბერტინებმა(გათავისუფლებულმა(ისტორიამ გაათავისუფლა ეგ დანიშნული გონების მონები)), დაიწყეს რუსული ძველი არაკის დეკლამირება "ბოროტი ამერიკის მზაკვრულ ჩანაფიქრზე დაიპყროს და დაიმონოს საქართველო". არაკი უმეცარ მასაში "დამათრობელი თავისუფლების" გრადუსითაა გაზავებული: არ გვინდა არც რუსეთი(ბიძინას მსგავსად ძალიან მდიდარი უნდა იყო რომ ეს სიბრიყვე დაახეთქო "რუსეთი საქართველოზე დემოკრატიული ქვეყანაა და ოკუპაციაზე აღარ ვილაპარეაკებ აქაოდა ოკუპანტებს წყინთ"-ო და შეგრჩეს როგორც ტურისტ-პოლიტიკოსს.) და არც ამერიკაო!!! რადგან ორივე მტერია ორივეს საქართველოს დამონება უნდაო! აქ რუსეთუმეებს რომლებიც ყველა ბრძოლაზე მაღლა დგანან სისუსტე გამოუჩნდათ რამდენადაც გაშმაგებით ესხმიან "იმპერიალისტ" იანკებს (ვინ იცის რა მოულანდეს რუსებმა ამ პარანოიკებს) მით ნაკლებად ემეტებათ ავის თქმა ყოფილ ბატონზე და ახლანდელ ოკუპანტზე რუსეთზე. ოკუპანტის და მტრის კრიტიკა სახიფათოა ამას გეტყვით ყველა ვინც 1801წლიდან დღემდე რუსეთს საქართველოს დამპყრობელად აღიქვამს, შეიძლება დაიღუპო, შეიძლება ისე დაიღუპო რომ ამის შესახებ არავინ იცოდეს როცა რუსთთან იბრძვი თავისუფლებისათვის. აი ამერიკასთან ბრძოლა "თავისუფლებისათვის" სულ სხვა საქმეა(არც სახიფათოა, იანკის მეგობარი გონიხარ და გეხმარება(ობამას არ ვგულისხმობ)) დიდ სიმამაცეს და გონების დაძაბვას არ მოითხოვს: გადახედე ლეონტიევის, დუგინის, მარკოვის, მიგრანიანის ზატულინის ნაროჩნინსკაიას და სხვა რუსი "განმანათლებლების" ტვინის ნაჟურს რუსეთის მაგივრად ჩასვი საქართველო(ერთი ორი ჩასწორებით) და ებრძოლე აშშ-ს, მართალია აშშ-ში შენ რომ მისი მონობიდან გათავისუფლებისათვის იბრძვი არ იციან(თავისი ზანგი მონები ეიბ ლინკოლნმა 1862-63 წლებში გაათავისუფლა) მაგრამ ამას რა მნიშვნელობა აქვს? მთავარია იმათ ჯინაზე ვინც რუსულ ოკუპაციას ებრძვის, შენც გყავს მტერი და ეს აშშ-ა. მოსახერხებელია უხიფათოა(ამასთან თუ შენი ნიჭი არსად მსოფლიოში არ საღდება, ამერიკის გინებაში შეიძლება დაგიფასდეს) და უკვე აღარ ხარ რუსეთუმე(გეგონოს) არამედ რაღაც უფრო მეტი ხარ ე.ი. ანტიამერიკანისტი......ასეთები არიან დღევანდელი ანტიამერიკანისტები ყველაფერზე მაღლა მდგომი მოინტელიგენტო კაცუნები დამორცხვილი რუსეთუმეები.....და გამახსენდა დუმბაძის გმირი რომელიც ხედავს რა რომ ყველამ დაიცვა დისერტაცია "თუ ასეა მეც მინდა დისერტაცია"-ო. რუსეთუმე ოპო ხედავს რომ ქვეყანას ომი აქვს რუსეთთან და ვინაიდან რუსეთთან ომი მათი სილაჩრის და გაუღწევლობის გამო მკრეხელობაა, მათაც დაიწყეს თავისი (იდეოლოგიური რუსული )ომი საქართველოს მოკავშირესთან(ასეა თუ ისე) აშშ-სთან...ამ ომში რუსეთუმემ იცის არაფერი არ ემუქრება, შეიძლება საიდანღაც ტუგრიკები გადმოგიგდონ თუ კარგად ორიგინალურად აგინე, რაც მთავარია ერთგვარი ონანისტური სათისფაქციაა საქართველოს ხელისუფლებასთან. ისე რომ დღევანდელი რუსეთუმე აღარ ეწევა რუსეთის აპოლოგიას იგი "გმირულად ებრძვის" აშშ-ს "ქართული ოცნების" განსახორციელებლად. თურმე ნუ იტყვი ოკუპანტის ვიზით გამდიდრებულმა იცის რაშია ქართველთა ოცნება.....ნეტარ არიან ანტიამერიკელები ოდეს მათ "სამართლიან ბრძოლას" წინ არავინ არ აღუდგება(მართლა არავინ გაუწევს წინააღმდეგობას რამეთუ "გიჟი მიუშვი ნებასა...")......ანტიამერიკელები და მეტრორუსეთუმეები საქართველოს "ჭეშმარიტი დამოუკიდებობისათვის იბრძვიან": ნეტარია აღუწერლად ნეტარია ყოველი მათი ილუზიათაგანი..... დაწერილია 2012 წლის ზაფხულში.
  17. urfinjus
    Я родился в Гонконге, но жил, учился и работал в Нидерландах, Сингапуре и России, сотрудничал с The Economist и Russia Beyond the Headlines. В 2011 году ездил в Сочи, чтобы написать серию статей о первом российском городе, который будет принимать зимнюю Олимпиаду. Этим приключением я делился на одном из сочинских интернет-форумов, но редактор Slon Александр Баунов, с которым мы встретились в Гонконге за ассорти димсамов, попросил пересказать мне эту историю для Slon.
     
    Следуя за своим проводником Александром, который должен был показать мне мои сочинские апартаменты, я ловил себя на мысли, что с трудом запоминаю наш маршрут: входная дверь, неразличимая в тени, находилась в углу какой-то подворотни. Поднимаясь по лестнице в подъезде, наполненном отвратительным запахом, я задумался: куда я иду? у кого остановлюсь? уверен ли я, что мое пребывание в Сочи закончится благополучно?
     
    Я не помню, как долго мы поднимались. Помню только, как я испугался, когда мы неожиданно остановились у обшарпанной металлической двери. Дверь открылась, и открывший ее старик уставился на нас. Его взгляд – это то, чего я никогда не забуду…
     
    Это было лицо, полное ненависти. Но: «Никогда не суди о книге по переплету», – сказал я себе. «Его зовут Анатолий», – представил мне хозяина квартиры Александр.
     
    Как и некоторые «типичные» старики, Анатолий переживает о многом, начиная с моего расписания и заканчивая использованием электричества и потенциальным ущербом, который я могу нанести его собственности. Он не дал мне ключ и хочет, чтобы я сообщал ему, когда приду, по крайней мере за час. Я также понимаю, что в двери моей комнаты нет замка, а парень, живущий на балконе, может проходить через мою комнату, когда ему вздумается.
     
    Но я говорю себе: если я все вещи запру на замок, все должно быть в порядке. Прежде чем уехать из Гонконга, я купил коробку хорошего китайского чая для хозяина той квартиры, где я буду жить в России. Я вручил этот подарок Анатолию, надеясь завоевать его доверие и создать хорошее первое впечатление. Он отвечает широкой улыбкой и кладет руку мне на плечо. «Это советская манера выражать дружелюбие», – говорит Александр.
     
    Мой первый вечер в квартире Анатолия, кажется, непрост для нас обоих. Вначале я не могу найти дорогу к дому от автобусной остановки. Без ключа я могу только звонить в дверь каждой квартиры, чтобы определить, по адресу ли я пришел. Соседи, похоже, в ужасе от вида незнакомого китайца – возможно, потому, что никогда не видели живого китайца.
     
    Ошибка. Ошибка. Ошибка. После нескольких попыток я попадаю в квартиру Анатолия. Он проверяет каждый предмет, принесенный мной из супермаркета. Он кладет мои вещи в холодильник, одну за другой, именно туда, куда ему нужно. Я сначала принимаю душ, потом выключаю свет и ложусь в кровать.
     
    Внезапно загорается свет. Анатолий заходит и проверяет, чем я занят.
     
    Возможно, Анатолий прошел через трудности, поэтому он чувствует себя так тревожно и небезопасно. Я изо всех сил пытаюсь поставить себя на его место.
     
    Семь утра. Я просыпаюсь, потому что Анатолий заходит снова и смотрит, проснулся ли я. В итоге он меня будит.
     
    Ладно. Иду на кухню и готовлю себе завтрак. Чтобы не трогать его вещи, только ем хлеб и пью кофе. Он сидит напротив и смотрит, как я завтракаю, как будто я заключенный. Он говорит мне что-то по-русски, с обилием жестов, видимо, что присмотрит за моим багажом. Я все равно возвращаюсь в комнату и запираю все на ключ, прежде чем уйти из квартиры.
     
    Я не привык к отсутствию личного пространства. Говорю об этом Александру. Он обещает поговорить с хозяином квартиры. Через несколько часов получаю сообщение от Александра: «Ты выезжаешь завтра».
     
    Почему так внезапно? Может, я перегнул палку? Или неправильно донес свою мысль?
     
    С кучей вопросов в голове я возвращаюсь в дом Анатолия. Он смотрит на меня странно. Нет, он уставился на меня. Я иду в душ и понимаю, что Анатолий перекрыл горячую воду. Когда я начинаю упаковывать свой багаж, он проверяет каждый предмет, который я кладу в сумку.
     
    Он показывает на вешалку, которую я привез из Гонконга для своего костюма. Я объясняю ему, что это мое, но он настаивает, чтоб я вернул ее «назад». Очевидно, что пластиковая сиреневая вешалка не имеет ничего общего с вещами Анатолия. Я позволяю ему забрать ее, потому что все еще испытываю сочувствие к этому нервному старику.
     
    «Не вступай с ним в разговор о деньгах. Мы с ним уже договорились», – я помню наставления Александра.
     
    Я пишу хозяину квартиры записку по-русски с помощью онлайн-переводчика: «Если вы не против, можете оставить себе мои продукты в холодильнике. Я не буду забирать все это с собой. Я ценю ваше гостеприимство, но не привык жить без личного пространства».
     
    Анатолий, похоже, не оценил мой текст и начал со мной разговор о деньгах. Я взбешен: какой смысл говорить со мной о деньгах по-русски, если я не знаю языка и деталей его соглашения с Александром? Я возвращаюсь в комнату и закрываю дверь. Через несколько секунд он открывает дверь и кричит на меня по-русски.
     
    – Это мой дом! Даже не думай закрывать дверь.
     
    Несмотря на мое незнание русского, его мысль предельно ясна. Происходящее кажется нереальным, но жуткие ощущения, напротив, вполне реальны.
     
    Приезжает Александр, и драма кончается.
     
    «Анатолию не нравится, что ты принимаешь душ дважды в день, он сам моется раз в неделю, – говорит Александр. – Кроме того, он ожидает оплаты за пользование вентилятором и стиральной машиной».
     
    Когда автобус начинает свой путь к центру города, я оборачиваюсь и вижу, как дом Анатолия исчезает из виду. Несомненно, Анатолий заслуживает жалости, он постоянно живет в мире тревог и подозрений. И все же он уже не вызывает у меня сочувствия; ведь он не разделяет простую мысль, что люди должны быть добры друг к другу.
     
    «Кошмар закончился», – говорю я Александру.
     
    Да, для меня он позади, но не для Анатолия. Ведь он будет одержим теми же чувствами, когда чужаки вновь посягнут на его жилище. Я только думаю: верит ли он, что сможет забрать с собой квартиру в загробную жизнь? Если так, то это была бы трагедия: ведь тогда его чувство опасности пребудет с ним вечно – не важно, жив он или мертв. Брайан
    Юэнг
  18. urfinjus
    შორეულ მთებში დაიბადა ნაკადული და დაიწყო თავისი მოგზაურობა: მისი მგზავრობა სიამოვნებითა და სიხარულით იყო აღსავსე, ვიდრე იგი არ მიადგა უდაბნოს. აქ ნაკადულმა დაინახა რომ როგორც კი იგი შედიოდა უდაბნოს ქვიშებში მისი წყალი უკვალოდ ქრებოდა....აქამდე მას მსგავს წინააღმდეგობასთან შეხება არ ქონდა ამიტომაც ჩვეული გამოცდილებით უდაბნოს ქვიშებთან ვერაფერს გახდა...ნაკადული სასოწარკვეთას მიეცა: იგი გრძნობდა რომ მისი დანიშნულება მოძრაობა და წინააღმდეგობათა გადალახვა იყო მაგრამ ამჯერად მან არ იცოდა როგორ მოქცეულიყო....უდაბნოში გაისმა ჩურჩული: "ქარი ყოველდღე გადალახავს უდაბნოს, იგივე შეუძლია ნაკადულს...."-"კი მაგრამ მე ხომ ნაკადული ვარ და არა ქარი მე როგორ შევძლებ ამის გაკეთებას?". -"გამოქანდი რაც შეგიძლია და შევარდი უდაბნოს ქვიშებში, უდაბნო ააორთქლებს შენ წყალს და ქარი გადაგიტანს უდაბნოს ბოლოში" უპასუხა ხმამ. "მე არ ვიცი რომ ესე მოხდება" გაჯიუტდა ნაკადული, იგი ორჭოფობდა, "ესეც რომ იყოს ვინ დამიმტკიცებს რომ უდაბნოს გადალახვის შემდეგ მე ისევ მე ვიქნები? ნაკადულს ეშინოდა რომ ახალი, აქამდე მისთვის უცნობი ქმედებით ის დაკარგავდა ინდივიდუალურობას......-"ნაკადულის დანიშნულება მოძრაობაშია ეს შენ ჩემზე უკეთესად იცი! გარდა ამისა ადგილზე ყოფნით ჭაობად გადაიქცევი და ეს უკვე სულ სხვაა ვიდრე ნაკადულად ყოფნა" დაასრულა საუბარი უდაბნოს ხმამ.....ნაკადული მიხვდა რომ მართალს ეუბნებოდნენ....იგი გამოქანდა და შევარდა უდაბნოს ქვიშებში, წყალმა აორთქლება დაიწყო: ნაკადული გრძნობდა როგორ ხდებოდა ეს ცვლილებები მისი ცნობიერება აღიქვამდა ამ რეალობას რომელიც უკვე იყო და არც იყო რეალური ერთდროულად....აორთქლებული ნაკადული ქარმა მეგობრული ხელებით აიტაცა და მალე უდაბნოს ბოლოში გადაიტანა, აქ ორთქლი წვიმად წამოვიდა და ისევ ნაკადულად იქცა. "ეხლა მე უკვე ვიცი, ვიცი როგორ ხდება ეს გადასვლა", სიხარულით იმეორებდა ნაკადული მთელი დარჩენილი გზის მანძილზე(მან შეიძინა ახალი მისთვის უცნობი წინააღმდეგობის გადალახვის გამოცდილება)....უდაბნოს ქვიშები ღიმილით აცილებდნენ აღტაცებულ ნაკადულს და თავისთვის იმეორებდნენ "ჩვენ ვიცით, ვიცით რადგან ეს ჩვენ თვალწინ საუკუნეების მანძილზე, ყოველდღე ხდება...". ამიტომაცაა რომ ამბობენ: "ცხოვრების გზის გაგრძელების საიდუმლო უდაბნოს ქვიშებზეა დაწერილი.".
×
×
  • შექმენი...