beckett

verusi

ადამიანმაც იცის ის რის გაკეთებასაც აპირებს...იცის ის, რაც ჩვენ არ ვიცით რას აპირებს.

თუ რამეს აპირებს თვითონ, ეს მან იცის რა თქმა უნდა და აქედან გამომდინარე იცის წინასწარ.

აი სხვამ კი არაფერი არ იცის წინასწარ. არც მომავლის დანახვა შეუძლია ვინმეს, რადგან ის ჯერ არ ყოფილა, იმიტომ ქვია მომავალი.

და თუ გვექნება უნარი დანახვის მომავლის, ეს იმას ნიშნავს რომ უკვე განვლილ დროს დავინახავთ წარსული დროდან. მის რაღაც მონაკვეთს, რომელიღაც ეტაპზე.

წარსულის და განვლილის ნახვა კი შეიძლება.

და ვინც კარგად ხედავს წარსულს, დღევანდელის ანალიზი შეუძლია მოვლენების, ის მომავლის პროგნოზირებასაც შეძლებს, თუ ყველაფერი კანონზომიერია ამ ქვეყნად. რამდენად გაამართლებს მერე ეს პროგნოზები, უკვე არა მარტო კანონზომიერებაზე, არამედ უბრალო შემთხვევითობაზეც იქნება დამოკიდებული.

როგორც ტოტალიზატორში ფსონის დადების დროს...

თქვენ წარმოიდგინეთ ღმერთს ჩვენი ნაბიჯის დანახვაც არ შეუძლია ერთი დღით გვიან, გარდა იმისა, თუ მან არ ჩაიფიქრა თვითონ, ამ ნაბიჟს სად გადაგვადგმევინებს...

უკაცრავად ბატონო მომხმარებელო,მაგრამ მსგავსი ლოგიკურად გაუმართავი,უტოპიური,დილეტანტური,ზედოგმატური და "მწვავე სუბიექტური" ზღაპარი კაი ხანია არ წამიკითხავს.

თუ რამის არგუმენტირებულად დადასტურება (საღ არგუმენტს ვგულისხმობ) შეგიძლია, მაშინ ნორმალურად გამართეთ სათქმელი თუ არა და მაშინ ის მაინც თქვით,რომ უბრალოდ გრძელი და გაუგებარი სიტყვათ წყობის დაწერა გინდოდათ...

ნუ, ტრამალის მგელმა ძალიან იმოქმედა ჩემზე..

შეიძლება ითქვას, რომ ჰარი მიყვარდა ))

რატომ?

გერმანელი მწერალი, ესსეისტი, პოეტი. განეკუთვნება ე.წ. ინტელექტუალურ მწერალთა კატეგორიას.

ძირითადი ნაწარმოებები:

„დემიანი"

"ჰერტრუდა"

„ბორბლებ ქვეშ“

„ტრამალის მგელი“ (

„ნარცისი და გოლდმუნდი"

„თამაში რიოში მარგალიტებით“

„მოაგარაკე“

"მოხილვა დილის ქვეყნისა"

ინდოეთში მოგზაურობის და ვედებით გატაცების შემდეგ წერს მოთრობას "ზიდჰართჰა"

უდიდესი ნიჭი აქვს ამ კაცს დიფერენცირებული ხასიათების შექმნის. ერთი შეხედვით, თითქოს მარტივი ენითაც კი წერს, მაგრამ ჩემი აზრით მისი სიმარტივე სერიოზულ ქვეტექსტებს შეიცავს...