რა ვთქვა უზრდელ იმ გამოხდომებზე, რომლებიც თურმე ახასათებს ზოგ ზოგს? მკითხველსა და ვერ ან ცუდადმკითხველს შორის ხომ სხვაობაა და უფრო დიდი სხვაობაა კრიტიკოსსა და ხეპრეს შორის. არ ვნატრობ სხვა დროს, ძველს, მაგრამ, იმ გამოხდომებისთვის წესით თავს უჩეჩქავდნენ ადრე. ახლა ამ მხრივაცაა დუმილის დრო... და მეც, ავტორის არ იყოს, ვდუმვარ. წერილს რაც შეეხება, მე მომეწონა - მგონია, რომ ავტორი საუბრობს კრებსითAდ საზოგადოებაზე და არა საკუთარ თავზე... ასე ჩავთვალე. კიდდევ - თუ საკუთAრ თავზე საუბრობს, პრაქტიკულად დურღვევია დუმილი.