melpomene

Bigrupensex ჩემო კარგო,ბოდიში მაგრამ მაია ასათიანის რა ხარ შენ? რო უნდა დაშორდეს მაგას კითხვა უნდა?ბავშვებს უნდა აუხსნას და თუ ნორმალურები არიან უნდა გაიგონ,ისეთი პატარები არ არია რომ ვერ მიხვდნენ რა და როგორ...შეიძლება ვეგოიტობ,ან იმის ბრაია შვილი რომ არ მყავს,მაგრამ, მე ვერასდროს და ვერაფრის გამო ვერ ვიცხოვრებ კაცთან,რომელიც: 1.ინტელექტუალურად ჩემზე დაბლა დგას 2.არ აღმიქვამს პიროვნებად,არ აინტერესებს ჩემი ინტერესები 3.სექსუალრად შეუთავსებელია ჩემთან... მარაზმულ:"ვაიმე განთხოვარი ვარ","ბავშვებს მამა წავართვა?,"მე ჯერ დედა ვარ და მერე ქალი"-ებს ცხოვრებას ვერ დავანგრევინებ

რამ მოკლა ეს ფორუმი,ორ თვეში ერთხელ თუ შემოვიხედავ ხოლმე და მაშინაც ბოლო პოსტები ჩემია ხოლმეგადავირიე

ერთხელ და იმედი მაქვს აღარასდროს ვიქნები

იცი რაზეა აქ საუბარი?ქალებს შეგვიძლია საკუთარი სურვილების მართვა...ამორალურად მიამჩნია ვიღაცასთან სექსი ვისიც მარტო სახელი იცი ან ისიც არ იცი,მხოლოდ იმიტომ რომ ჰორმონების შემოტევისას შენთან ყველაზე ახლოს აღმოჩნდა მე პირადად ვერცერთი ინსტიქტი ვერ მმართავს სიგარეტი რო სიგარეტია,იმასაც მაშინ ვეწევი როცა მისწორდება და დამოკიდებული არ ვარ

ეგ იმას კითხე ვინც მაგას აკეთებს

მგონი ადამიანებს ცხოველებისგან გრძნობები განასხვავებთ.აი საყვარელ ადამიანთან სექსი გრეხად არ მიმჩნია მაგრამ ყოველ შემხვედრთან უბრალო მოთხოვნილების გამო ამორალურია...

მძიმე შემთხვევაა:გოგების უმეტესობა მაკიაჟის სქელ ფენას ახალგაზრდული გამონაყაის დასამალად ისვამს და კარაქივით ადევთ ხოლმე კრემპუდრის ან ტონიკის მასა ის არ იციან რომ სერიოზული პრობლემები შეიძლება შეექმნას კანს და კიდევ,სახეს რომ გადაიშავებენ ხოლმე ზაგარნი ეფექტი რაადა ყელი,ხელები თეთრი აქვთ...საზიზრობააა

ბორგეზ,ესეთ კითხვაზე პასუხს როგორ კადრულობ otabersona მოაზროვნე.ნეტიდან აღებული კითხვა

მივალ და ვეტყვი საყვარელო ეს შენი ახალი ნაშაა,იმ დღეს რომ მიყვებოდი?

ისე არ ვეთანხმები რომ ამბობენ მნიშვნელობა არ აქვს ვინ აუხსნის პირველი სიყვარულს,ახლა ხომ XXI საუკუნეა,გენდერული თანასწორობა და რამეო... არაა...გოგომ მაინც არ უნდა აუხსნას,იმიტომ რომ ბიჭი სხვანაირად იგებს.როგორც მინიმუმ,თავში უვარდებათშენ შენს გრძნობებზე გულწრფელად დაელაპარაკო,მერე წავიდეს და ძმაკაცებში იბლატაოს?მაგას ჯობია გაჩუმდეარცერთი ბიჭი არაა ისე,რომ ვერ ხვდებოიდეს გოგოს თუ მოსწონს ან უყვარს.და თუ თვითონაც მოსწონს უნდა უთხრასთუ არადა ყველას ვიღაცა ყვარებია მაგრამ სამარემდე არ ჩაყოლია

თვითშეფასება მესმიის

http://www.youtube.com/watch?v=d9IBz_8U3YI&ob=av3n

გაბედული?ეგეთ ადამაინს გამბედაობა არ ჰყოფნის პრობლემას შეეჭიდოს...გამოსავალს ვერ პოულობს...თვითმკვლელი ადამიანი ჩემს თვალში სუსტი არსებაა,რომლისთვისაც ცხოვრება მძიმე ტვირთი აღმოჩნდა...შენი ცხოვრება შენი ტვირთია და თუ ვერ ზიდავ,მაშინ ამას სხვა ვერავინ შეძლებს...ყოველთვის უნდა გამონახო ძალა და ფეხზე წამოდგე... FRIDRIX შენ მოიმარაგე ფული რომ სიკვდილის შემდეგ ჯოჯოხეთში ლუქსი დაიქირავო

მუხრან მაჭავარიანი * * * შენ – სისხლო ჩემო – სად არ დაღვრილო... შენ – სად არ გხვრეპდა შავი ყორანი. ვინ გაგაკვირვოს, რამ გაგაკვირვოს, - ნადიდგორალი, ნაშამქორალი. შენ – სისხლო ჩემო – შენი ღვაწლია, რამაც აქამდე კი მოაღწია: სვეტიცხოველი... ხანძთა... ვარძია და ისიც, - რაც მტერს წარუტაცნია... შენ – სისხლო ჩემო – შენი დინება ვეფხისტყაოსნით ხშირად მიგრძვნია... სიტყვა, რომელიც გეჩოთირება, ვცდილობ, - გაშორო, რაც შემიძლია... შენ – სისხლო ჩემო – სისხლო ხნიერო, დაუცხრომელო და უცნაურო... საბედნიეროდ, საბედნიეროდ, - ჰაი, ჰაი, რომ კიდევ ხმაურობ! გიორგი ლეონიძე ვუმღერ სამშობლოს სულ ჩემი გულის მონაწურია, რაც დაეპწკარა ქაღალდს ლექსები, ვუმღერ სამშობლოს, კიდევ მწყურია, და მის სიყვარულს დავემწყემსები. მშობელ მიწაში მიდგას ფესვები, როგორც წყალში დგას წნორის ძირები, სიცოცხლეს ვერსად დავესესხები, თუ სამშობლოსგან გავიწირები! მარადი შუქით ბრწყინვალებს იგი, მისი ნათელი დამთოვებია, სიცოცხლე - მისი მშვენების იქით - ერთ ნაბიჯზედაც არ მდომებია! აჟღერდეს მისთვის პოეტის ენა და ტკბილი სიტყვის გამართულობა. ვით ღონიერი ნიაღვრის დენა, ჩემი თქმულება, ლექსქართულობა! დამდგარა ჩემი სიმღერის ჯერი, ეს ყვავილები მე დავაგროვე; მე ვარ სამშობლოს ჩუქურთმის მჭრელი, ვარ ახალ ქართლის თანამედროვე! გულის ნათელი მე მიპოვია, ქართლის დიდების მე ვარ მნახველი, სამშობლო - ჩემი გულის ფეთქვაა, სამშობლო - ჩემი ლექსის სახელი!

გამოკითხვა მეც არ მიმაჩნია სწორად ჯერ ერთი,პოეტები და მწერლები ერთად...მეორეც...ზოგი მათგანი მეტია ამ ქვეყნისთვის,ვიდრე უბრალოდ მწერალი ან პოეტი და მესამეც...მე თითოეული მათგანი მიყვარს მიხეილ ჯავახიშვილი და კონსტანტინე რათქმაუნდა,მაგრამ ჩემთვის ყველაზე ახლობელი და საყვარელი ნოდარ დუმბაძეა..მწერალი,რომლის უკლებლივ ყველა ნაწარმოები მომწონს...რომლის ყოველი მოთხრობიდან რაღაც ახალს ვითვისებ და ვსწავლობ.. გალაკტიონი...ქართული პოეზიის ზევსი ტერენტი...უბრალოდ გენიოსი... ვაჟა ილია აკაკი-რა შეიძლება მათზე ვთქვა ისეთი,რაც ჯერ არ თქმულა... მე მიყვარს ქართული ლიტერატურა...

რიჩარდ ბახი-თოლია ჯონათან ლივინგსტონი გადავირიე...აქამდე სად ვიყავი...

lolota ასეთ კითხვას დაგისვამ:შენთვის რა არის ბედნიერება? ბედნიერება ცხოვრებაში ყველაზე ძვირფასი რამეა,ის თუ გაქვს,ყველაფერი დანარჩენი მოვა...სიცოცხლეზეც კი წინ დავაყენებდი.სიცოცხლეს ბედნიერების გარეშე ჩალის ფასი აქვს.ჩემთვის ყველაზე დიდი ბედნიერება იყო საყვარელი ადამიანის გვერდით ყოფნაახლა მართალია მოკლებული ვარ ამ ბედნიერებას,მაგრამ რას ვიზამთ,მარადიული არაფერია ამქვეყნად,მითუფრო ბედნიერება..

შემომაქვს თემა გავარჩიოთ 1984...ჯორჯ ორუელი რას ფიქრობთ ამ წიგნზე?

სულ რამდენიმე კვირაა მივხვდი რომ ერთი წელი დავკარგე :( რომანზე,რომელიც თურმე ფლირტი ყოფილა ხალხოო ერთწლიანი ფლირტი არსებოობს?