Pariz

ბედნიერება ეს არის შინაგანი ჰარმონია.. და რა ქმნის ამ ჰარმონიას?

machkatela ბედნიერება ეს არის შინაგანი ჰარმონია.. და რა ქმნის ამ ჰარმონიას?

ამით ყველაფერი ითქვა უკვე .. :maladec: :maladec:

კი არსებობს.. ერთს ვიცნობდი, თავი მოიკლა მაგის გამო .. ცოლს ჰყავდა ჯადოთი გამოჭერილი.. დღემდე ვერ ვხვდები როგორ შეუძლია ამხელა გავლენის მოხდენა.. არადა უჭკვიანესი კაცი იყო, მაგრამ.... სამაგიეროდ ჯადოს მიმდევრები მაგით შეთანხმებას დებენ შავ ძალასთან, რაც ადრე თუ გვიან მათთვის ცუდად დამთავრდება

ხოო.. მაშინ პენისის ზომაზეც არის გამოკითხვა და იქ შენ შეგიძლია სურათის ჩაგდება..

სხვის უბედურებაზე საკუთარს ვერ ააგებ! გჯერათ ამისი? მოიყვანეთ მაგალითები ... და უნდა იბრძოლო თუ არა საკუთარი ბედნიერებისთვის? აბა დააფრქვიეთ თვენი აზრუკები ...

ახლა ერთს ვიტყვი: როცა ერთი ტოვებს მეორეს, მეორეს უჩნდება ზუსტად იგივეს სურვილი.. გააჩია იმასაც რამდენად შელახულია მისი თავმოყვარეობა.. ხოდა თუ დაიბრუნა, იგივეს გაუკეთებს.. შეიძლება მაგ დროისთვის ის გრძნობა აღარ არსებობდეს.. და უბრალოდ გადაუხდის სამაგიეროს და მაშინ იქნება მშვიდად.. ასე რომ მთავარია ვინ მიატოვებს ბოლოს.. თუმცა აქვე დავამატებ, რომ ყველა ინდივიდუალურია და შესაბამისად სიტუაციაც განსხვავებული..

ლ ი ც ი ვგულისხმობდი რომ საკუთარ თავში ერკვევი პირველ რიგში...

მაშინ დედების ბრალი ყოფილა ყვეელაფერი... მოჟეტ ბიწ..

მე ამას ვამბობ ირ.. სანამ ასე ხარ მანამ ასე გგონია, და რომ დაგიბრუნდეს შეიძლება გაქრეს ყველაფერი.. შეიძლება არ გაქრეს, მაგრამ უმრავლეს შემთხვევაში ასე ყოფილა..

რამდენი გამოშტრებული და გამოპინგვინებული დაიარება...

დაგინახე და უცებ გიცანი თუმცა მანამდე მე არასოდეს არ შემხვედრიხარ. ახლაც არ ვიცი, რატომ,საიდან უნდა მახსოვდე, დაგინახე და მივხვდი იმწამსვე, რომ შენ გელოდი მთელი ცხოვრება და ამ უბადრუკ დედამიწაზე მაძლებინებდა ეს მოგონება. აბრეშუმივით ნაზი ხელები და შორეული მზერა მალული. მიყვარდი,მაგრამ ვერ ვიხსენებდი, როდის დაიწყო ეს სიყვარული. მეც მარტოობის მკლავდა სახადი, ვიხადე,მაგრამ ვერ მოვიხადე მიყვარდი,მაგრამ სანამ გნახავდი ის არ ვიცოდი,შენ რომ მიყვარდი. მე დავიღალე და დავიქანცე გადაირეცხა გზები მეწყრებით მე დავეძებდი მუდამ ვიღაცას და არ ვიცოდი,შენ რომ გეძებდი. მიყვარდი,როცა არც კი გიცნობდი მიყვარდი,როცა არც კი მენახე თითქოს უკვდავ სულს მარადისობის მივეახლე და ხელი შევახე, თითქოს ოდესღაც გნახე ნამდვილად და უცებ მივხვდი,რომ ის შენა ხარ. რატომ მახსოვდა ასე ცხადივით, ვინც არასოდეს მე არ მენახა. აბრეშუმივით ნაზი ხელები და იდუმალი მზერა მალული მიყვარდი,მაგრამ ვერ ვიხსენებდი, როდის დაიწყო ეს სიყვარული...

ლ ი ც ი " " მე ის ვიგულისხმე რომ, დაუბრუნებია ეს ადამიანი, თავისით დაუბრუნდა, მაგრამ მაინც დაშორებულან ... იმიტომ რომ იმ "მიტოვებულისთვის" უკვე ინტერესს აღარ წარმოადგენს ის "მიმტოვებელი".. შენ რომ თქვი უხილავ ძაფზე, ეგ ძაფი უკვე დარღვეულია მიტოვების მომენტიდან, და აი ის წლები როცა გადის და მერე რომ უბრუნდება მაშინ ხვდება რომ ეს ძაფი უკვე აღარ არსებობს.. აი ეს ვიგულისხმე..

სანამ მიტოვებული ხარ აუხსნელი მიზეზის გამო. გტანჯავს გაურკვევლობა და საკუთარი თავის შეფასების უნარს კარგავ, შენი თავი გგონია დამნაშავე.. აი როცა რაღაც წლების მერე ( ნუ გარკვეული დროის შემდეგ) ამ ადამიანს იბრუნებ/გიბრუნდება, მერე ხვდები თუ რამდენად არ არის ეს პიროვნება შენი, აღარ არის ინტერესი ამ პიროვნების მიმართ და მაშინ მოდის სულიერი თავისუფლებაც და სიმშვიდეც.. ძაფი უკვე დარღვეულია პირველივე წუთებიდან.. ლ ი ც ი მგონი ბოლომდე ვერ ჩაუკითხე რას ვგულისხმობდი .. ლ ი ც ი მგონი ბოლომდე ვერ ჩაუკითხე რას ვგულისხმობდი ..

ბევრი ყოფილა ისეთი შემეთხვევები, ასე მიუტოვებიათ, მერე რაღაც დროის შემდეგ ისევ ერთად ყოფილან მაგრამ ის მიტოვებული მიმხვდარა რომ ის სულაც არ ყოფილა ის ადამიანი ვინც სჭირდებოდა.. მაინც დაშორებულან... მხოლოდ მიზეზი გტანჯავს, თორე შეიძლება არც გიყვარდეს ...

georgekh13 არც იმის ვარიანტი არ გქონია გაგერკვია? არსად შეგხვედრია ამ ხნის მანძილზე?

DENIKO_NERO კიი, უფრო სექსუალურია )

ამ დილიდან პოლიტიკა? არ მინდა, ვერ დავძაბავ ამისთვის გონებას

irene ვინები?

რა დგეში ხართ ? )

კი ასეა ასეა

zeskvi მაშინ ადექი

თოვლს აერია გზ-კვალი.. იმდენია აქ თოვლი, გარეთ გასვლა გეზარება კაცს ..

zeskvi იჯექი იჯექი

აბა როგორი გინდათ რომ იყოს ცხოვრება? როგორი იქნება მშვენიერი ? :rolleyes: