ძალიან მეტყველი მგონია ჩვენი დამოკიდებულება ხელისუფლების მიმართ, გამოხატული თუნდაც სახელებში - ჯერ "ზვიადა", მერე "ედო დარდუბალა", მერე "მიშა" ... გასაგებია, მათ გვიკარნახეს ეს მარაზმამდე მიყვანილი ქცევით თუ რაც ქვია, მაგრამ შევძლებთ კი გამიჯვნას ამ მარაზმისგან ასეთი კუდაბზიკური დამოკიდებულებით? თუ დავცინებთ შინაურთან და გარეულთან, ყბად თუ ავიღებთ, ჭორს და მართალს თუ გავუტრიზავებთ, ამით დავამტკიცებთ, რომ უკეთესის ღირსები ვართ? ჩემი აზრით, ამ დამოკიდებულებასაც იგივე საკვები კვებავს რაც "ზვიადიმს", "მიშიზმს" ... ისტერიული "ისტი" და ისტერიული "ოპო" ერთი და იგივე სინდრომია... აი ამ დამოკიდებულებას ვემიჯნები. აქ რაღაც თემაში მეგრელების უკონტროლო ლანძღვის გამო , აშკარად მეგრელ უზერებს გამოვესარჩლე - ამიტომ "ზუგძიძელი" ვგონივარ ვიღაცას, არასდროს მიტრაბახია თბილისელობის ორი თაობით, ამიტომ სოფლელი ვარ, ვიმპელივით არ ჩამომიტარებია საქართველოს ერთ კათალიკოს-პატრიარქთან ნათესაობა და ბებიის მონაზონობა, ამიტომ - მართლმადიდებლობას ვემიჯნები, ათეისტურ ღლაბუცში არ ავყევი ვიღაცას - ამიტომ ტაბუები მმართვას, სატურნს ხმას ვაძლევ - ამიტომ გიგის ვაძლევ ხმას... შენნაირებს პოზიცია საერთოდ არა აქვთო ესეც მითხრეს ბოღმა არ მაქვს ზოგადად არავის მიმართ და ეტყობა იმიტომ რაღაც ბევრი კი ვილაქლაქე დიდი მადლობა პასუხისთვის