როგორი იყო ? . . აბა რა ვიცი . . . ასე ამბობენ - ჰქონდა წვერები . ორი ათასი წელი განვიცდი . . . ჩარევა არ ღირს , მაგრამ ვერევი : როგორ აკოცა უფალს ლოყაზე ?! - ცოტათი მაინც მორიდებოდა . . . მეზიზღებოდა ზოგჯერ მოყვასი , მაგრამ ღალატი არ მინდებოდა. არადა კოცნის , არადა ჰყიდის . . . იცის მოკლავენ , განა შტერია. ღალატზე განა ვერცხლისთვის მიდის ?! - თავის სიმცირეს ვერ მოერია . . . ისტორიაში დარჩა იუდა ! -დღესაც აქ არის არ გაიგუდა . . . ------------------------- ღმერთ არ სცალია თავში, რომ გვირტყას, რომ დაგვიმტკიცოს რა მართალია, გულმოწყალეა დაგვიგდებს სიტყვას, უცოდველობით გადამთვრალია. ჩვენ კი გვცალია, რომ ვიმეტიჩროთ, ჩვენი რა მიდის რა გვენაღვლება? სხვისი ლურსმნები რატომ შევირჭოთ, უკვე შეირჭო ცოდვის ამღებმა. შენ ხომ გადარჩი? მე ხომ გადავრჩი? ვინ რას დაეძებს სულებს ნაქურდალ, ძნელი ყოფილა ჯვარი არმარტში, მაგრამ მთის წვერში? სულ მთლად დახურავს... შენ ხომ გადარჩი, მე ხომ გადავრჩი, ღადავ - ღადავში, ღადავ - ღადავში. ----------------- ჩემი ქვეყანა-მზიანი,კოხტა... ჩემი ქვეყანა ნახევრად მოკვდა... ჩემი ქვეყანა მუშტში ეტევა... ჩემი ქვეყანა გულის შეტევა... ჩემი ქვეყანა სულგაშლილია... ჩემი ქვეყანა სულ დასჯილია... ჩემი ქვეყანა-ჯართის დარაჯი... მე ვრჩები. შენ კი, თუ გსურს გ...ვი არათავმდაბლური ლექსი მე შენ მოგიძღვენი ნაზი აკორდები, გაჩუქე სიტყვები და არა ვარდები... როგორ ვიფიქრებდი ასე აგორდები? როგორ ვიფიქრებდი ასე ავარდები? ცხოვრება -ჩოგბურთი. გავცვითე კორტები. თვალები დავხუჭე, გავხსენი კარტები... მე ხომ მოგატყუე, რატომ არ მშორდები?! მე ხომ მოგატყუე, რატომ არ მწარდები?! ჩემი სიცოცხლეა ყვითელი ფოთლები, თოვლი და ტალახი, შავ-თეთრი კადრები... მე ჩავიფერფლები, მე ჩავიბოთლები... მე შენ არ გჭირდები, მე არ გეკადრები. თუმცა, თუ ასეთი ლექსი ჩაბარდება, ვინ არ აგორდება? ვინ არ ავარდება?