თეოკრატიის ელემენტები მართლაც შეინიშნება, საპატრიარქო ცდილობს ჩაებას პოლიტიკურ, ეკონომიკურ, კულტურულ, საგანმანათლებლო, საერთაშორისო და მედია პროცესებში, იგი ასევე დიდ გავლენას ახდენს საზოგადოების განწყობებზე. მაგალითად ერთი წლის წინ პარლამენტის ვიცესპიკერმა განაცხადა რომ ჩვენ (აქ მთელ პოლიტიკურ სპექტრს გულისხმობდა) ყველანი პატრიარქის კურთხევას უნდა დავემორჩილოთო, ეს კლასიკურად ,,თეოკრატიული~ პოზიციაა, ასევე გადაცემა დიდ ათეულთან დაკავშირებით წამოწყებული დისკუსიისას საზ. მაუწყებლის ბორდის რამდენიმე წევრმა აღიარა რომ პატრიარქის ნება კანონზე წინ იდგა მათთვის, შემიძლია კიდევ მრავალი მაგალითი მოვიყვანო. ბერკეტებთან დაკავშირებით ჯერჯერობით მხოლოდ იმის თქმა შეიძლება, რომ სამოქალაქო სექტორის პროტესტმა ბოლო პერიოდში ,,გაამართლა~ მაგალითად შეჩერდა ბაგრატის აღდგენა და ასევე ,,დიდი ატეულიც განახლდა, თუმცა კომპრომისული ვარიანტით. მთლიანობაში შემიძლია ვთქვა, რომ დღეს ამ კუთხით საქართველოს ირანამდე ნაკლები მანძილი აშორებს, ვიდრე ევროპამდე.