ძველ საბერძნეთში ქალი ითვლებოდა პაჩტი საქონლად, იყო ხანგრძლივი პერიოდები როდესაც ქალის სიყვარული გლეხობას ნიშნავდა, ნუ ჰომეროსი და რამე კი, მაგრამ უფრო მოგვიანებით, ქალის დილიხორი უფრო რომის პერიოდში გაიჩითა ელინისტურ სამყაროში, ფილოსოფოსებიც თვლიდნენ რომ ქალის სიყვარული გრეხი იყო, მაგრამ ვინმე ხომ უნდა ჰყვარებოდათ, ამიტომაც მათი ინტერესის და ტრფობის საგანი იყო ბიჭები, აქედანაც მოდის პლატონური სიყვარული, ცნობისთვის პლატონი პიდარასტი იყო, ასევე დაუკვიდრდით ბერძნულ ქანდაკებებს სადაც შიშველი მამაკაცის სხეუები გაცილებით სჭარბობს ქალისას, შემდგომაში ტერმინ პლატონურმა სიყვარულმა სხვა დატვირთვა შეიძინა, მაგრამ რა ზღარბობაც იყო იგივე დარჩა, ანუ უნაყოფო გრძნობა