აზრი მოდი კიდევ დავუბრუნდეთ ამ საკითხს. შენ მართლა გჯერა, რომ არც სახარების ავტორებს, არც მის შემდგომ მრავალრიცხოვან ჩამსწორებლებს, არც საეკლესიო კრებების მონაწილეებს არ ამოძრავებდათ არავითარი ამბიცია გარდა სიმართლის წერისა? დღეს სახეზე გვაქვს ის, რაც ეკლესიამ ჩათვალა კანონიკურად, დანარჩენი კი უარყო. ისიც საინტერესოა თუ რატომ დატოვეს ოთხი სახარება, აქედან სამი სრულიად მსგავსი. თითქოს ლოგიკური იქნებოდა ერთის დატოვება. ხომ არ იდგა მათ უკან გარკვეული გავლენიანი წრეების ინტერესები? გადმოცემის ფორმითაც ეს ტექსტები სრულიად იდენტურია. მათში არანაირად არ იგრძნობა ავტორისეულ სტილებს შორის განსხვავება. გამოდის, რომ ისინი ან ერთი პიროვნების დაწერილია(რაც ნაკლებ სავარაუდოა) ან შემდგომი საფუძვლიანი რედაქტირება-გადაკეთების შედეგია. მე არც ის მჯერა, რომ ეს ქრისტეს თანამედროვემ დაწერა. აბა წარმოიდგინეთ, ამგვარად აღწერდით იმას, რისი მონაწილე და თვითმხილველიც იყავით? არაფერს დაწერდით თქვენს საუბარზე იესოსთან, თქვენს შთაბეჭდილებებზე? არაფერს იტყოდით თუნდაც მის გარეგნობაზე, მის მანერებზე და ხასიათის თავისებურებებზე? მაინტერესებს შენი აზრი ამასთან დაკავშირებით.