kisa

chegesto რა დავაშავეთ ემბარგო რომ გამოგვიცხადოს უკრაინამ? ემბარგო არის ზეწოლის ეკონომიკური ზომა - ჩვენ რატომ უნდა გამოგვიცხადონ რო?

მედიკამენტები, საოპერაციო მასალა, საოპერაციო მაგიდები და 20 მაშველიო მაგათ ეხლა მედიკები სჭირდებათ. არ შეიძლება ესე ნაურა წასვლა სრულ თვითყოფაზე უნდა წავიდეს ჯგუფი აუ , საცოდავი ხალხი, როგორ მეცოდებიან :ravic:

უკრაინელები დბილები არ არიან, მათაც სჭირდება გასაღების ბაზარი და არავიტარ შემთხვევაში არ დაუშვებენ მის დაკარგვას, აი იარაღს კი ნამდვილად აღარ მოგვყიდიან

ეს მიშასგან ისწავლა ამან? ;)) http://s49.radikal.ru/i126/1001/ac/4921d560123f.jpg

Lo Janko მართალი ხარ, მაგრამ ვინ მისცა ამის ტვინი ნაცებს ;)

”აგვისტოს ომის დროს ბუშის მრჩევლები სამხედრო ჩარევაზე ფიქრობდნენ” სივილ ჯორჯია, თბილისი / 14 იან.'10 / 12:12 Share/Save/Bookmark პრეზიდენტ ბუშის ადმინისტრაციის ზოგიერთი მაღალი რანგის წარმომადგენელი 2008 წლის აგვისტოს ომში სამხედრო ჩარევის შესაძლებლობას განიხილავდა, - წერს რონალდ ასმუსი თავის ახალ წიგნში ”პატარა ომი, რომელმაც მსოფლიო შეძრა” (A Little War That Shook the World). ასმუსი პრეზიდენტ კლინტონის ადმინისტრაციის დროს სახელმწიფო მდივნის თანაშემწე იყო ევროპულ საკითხებში, ხოლო ახლა მარშალის ფონდთან არსებული ტრანსანტლანტიკური ცენტრის ხელმძღვანელია ბრიუსელში. მისი წიგნის მიმოხილვა ამ დღეებში სააგენტო Bloomberg-მა, ასევე ბრიტანულმა The Sunday Times-მა გამოაქვეყნა. წიგნში გამოქვეყნებულია აქამდე უცნობი მასალები და ეყრდნობა ინტერვიუებს დასავლელ და საქართველოს ოფიციალურ პირებთან. თუმცა ნაკლებად არის წარმოდგენილი რუსეთის პოზიცია, რისი მიზეზიც, როგორც წიგნის ავტორი წერს, რუსეთის ოფიციალური პირების უარია ინტერვიუზე. Bloomberg-ის მიმოხილვის თანახმად, წიგნი ასახავს, თუ როგორ გამოიყენა რუსეთმა აშშ-სა და ევროპას შორის პოზიციათა სხვადასხვაობა იმისთვის, რომ შეეჩერებინა საქართველოს დასავლეთისკენ სწრაფვა. როგორც წიგნის ავტორი წერს ”თეთრი სახლის რამოდენიმე ოფიციალური პირი” ემხრობოდა აშშ-ის მხრიდან ”სულ ცოტა, შეზღუდული სამხედრო” ღონისძიების გატარების განხილვას, მაგალითად, საჰაერო დარტყმების განხორიციელებას და როკის გვირაბის დაბომბვას. მაგრამ ომის დაწყებიდან ოთხი დღის შემდეგ, ბუშმა ამგვარი განხილვები შეწყვიტა. მაღალი დონის შეხვედრაზე, რომელიც თეთრ სახლში შედგა, გაკეთდა დასკვნა, რომ ”ნებისმიერი სახის სამხედრო ნაბიჯი აშშ-ის მხრიდან გამოიწვევდა მოსკოვთან კონფრონტაციას,” - წერს ასმუსი. წიგნში ასევე ასახულია ის დაპირისპირება, რომელიც ბუშსა და მის ვიცე-პრეზიდენტ დიკ ჩეინის შორის არსებობდა ბუშის პრეზიდენტობის ბოლო პერიოდში. არსებული უთანხმოება, წიგნის ავტორის მიხედვით, საქართველოს კონტექსტსაც მოიცავდა, რადგან ჩეინის მრჩევლებს მიაჩნდათ, რომ ბუშმა რუსეთს საქართველოზე შეტევის განსახორციელებლად უნებლიედ ”მწვანე შუქი აუნთო”, როდესაც მან სიჩუმით უპასუხა პუტინის ”მკვეთრ და მუქარის ენას”, რომელიც მან სოჭში 2008 წლის აპრილში ბუშთან გამართული შეხვედრის დროს გამოიყენა. წიგნში ასევე მოყვანილია პრეზიდენტ სააკაშვილსა და პუტინს შორის 2008 წლის თებერვალში გამართულ შეხვედრაზე ქართული მხარის მიერ გაკეთებული სტენოგრამის მონაკვეთი. ”შენ გგონია ამერიკელებს შეგიძლია ენდო და გგონია ისინი გამოიქცევიან რომ დაგეხმარონ?” ვერავის ენდობი! ჩემს გარდა,”- ეუბნება პუტინი სააკაშვილს, ამ სტენოგრამის მიხედვით, სადაც ასევე ნახსენებია ”პატარა ომი”. ევროკავშირსა და აშშ-ს შორის უთანხმოება არსებობდა, თუ როგორ მომხდარიყო საქართველოს დასავლეთთან დაახლოება და, როგორც წიგნის ავტორი აღნიშნავს, ამ უთანხმოების ერთ-ერთი მიზეზი თავად პრეზიდენტი სააკაშვილი იყო. ევროპული ქვეყნების დედაქალაქებში სააკაშვილი აღიქმებოდა, როგორც ”ამერიკელების მიერ მხარდაჭერილი ცხელთავიანი და პრობლემების შემქმნელი,” წერს ასმუსი. ასმუსი ასევე წერს, რომ ერთ-ერთი ამერიკელი მაღალი თანამდებობის პირი ”გაოგნებული” იყო ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ ხელშეკრულების ბუნდოვანი ტექსტით, რომელიც საფრანგეთის პრეზიდენტის ნიკოლა სარკოზის შუამდგომლობით შედგა. წიგნის მიხედვით, როდესაც სარკოზი თბილისში ჩამოვიდა, ის დაჟინებით მოითხოვდა სააკაშვილისგან ხელი მოეწერა ამ ხელშეკრულებისთვის, რადგან საქართველო ამაზე უკეთეს პირობებს ვეღარ მიიღებდა. ”სად არის ბუში? სად არიან ამერიკელები? ისინი არ მოდიან თქვენ დასახმარებლად. არც ევროპელები. მარტო დარჩი. თუ არ მოაწერ ხელს, აქ მალე რუსული ტანკები იქნებიან,”- ეუბნებოდა სარკოზი სააკაშვილს, როგორც ეს ახალ წიგნშია ნათქვამი. Bloomberg-ის მიმოხილვაში აღნიშნულია, რომ ეს წიგნი საქართველოსადმი უფრო დადებითი კუთხით არის დაწერილი, ვიდრე ე.წ. ტალიავინის დასკვნა. The Sunday Times-ის მიერ მომზადებულ მიმოხილვაში აღნიშნულია, რომ წიგნი ”ვაშინგტონელი ნეოკონსერვატორის ნაშრომს უფრო გავს, ვიდრე დემოკრატისას.” ”ასმუსი მიიჩნევს, რომ საქართველოსთვის ნატო-ში ინტეგრაციისთვის საჭირო გადამწყვეტი დახმარების არ აღმოჩენა დასავლეთის შეცდომა იყო, ისევე როგორც რუსეთისთვის მკვეთრი შემაკავებელი სიგნალების არ გაგზავნა,” - ნათქვამია The Sunday Times-ის მიმოხილვაში. http://www.civil.ge/geo/article.php?id=22223

Во время августовской войны советники Буша думали о военном вмешательстве» Civil Georgia, Тбилиси / 14 янв.'10 / 15:14 Share/Save/Bookmark Некоторые высокопоставленные представители Администрации президента Буша рассматривали возможность военного вмешательства во время августовской войны в 2008 г., - пишет Рональд Асмус в своей новой книге «Маленькая война, которая потрясла мир» (A Little War That Shook the World). В Администрации президента Клинтона Асмус был помощником государственного секретаря по вопросам Европы, а в настоящее время является руководителем Трансатлантического центра при Фонде Маршала в Брюсселе. Обозрение книги на днях было опубликовано агентством Bloomberg, а также британским The Sunday Times. В книге опубликованы неизвестные до этого времени материалы и основываются на интервью с западными и грузинскими официальными лицами. Но, в книге в меньшей степени представлена позиция России, причиной чего, как пишет сам автор книги, является отказ российских официальных лиц от интервью. Согласно обозрению Bloomberg, книга отражает то, каким образом воспользовалась Россия отличиями в позициях США и Европы для того, чтобы остановить стремление Грузии к Западу. Как пишет автор, «несколько официальных лиц из Белого дома» поддерживали рассмотрение возможность «совсем малого, ограниченного военного» мероприятия со стороны США, например, осуществление воздушных ударов и бомбардировку Рокского тоннеля. Но, спустя четыре дня после начала войны президент Буш прекратил такие обсуждения. На встрече на высоком уровне, которая прошла в Белом доме, был сделан вывод, что «любой военный шаг со стороны США вызвал бы конфронтацию с Москвой», - пишет Асмус. В книге также описываются те противоречия, которые существовали между президентом Бушем и его вице-президентом Диком Чейни в последний период президентства Буша. Эти противоречия, согласно автору книги, охватывал и контекст Грузии, так как советники Чейни считали, что Буш невольно «дал зеленый свет» России для осуществления атаки против Грузии, когда он молчанием ответил на «язык резкости и угрозы» Путина, которым тот воспользовался в Сочи в апреле на встрече с Бушем. В книге также приводится отрезок стенограммы, сделанной грузинской стороной на встрече между президентом Саакашвили и Путиным в феврале 2008 г. «Ты думаешь, можешь доверять американцам, и думаешь они побегут тебе на помощь?» Никому не доверяй! Кроме меня», - говорит путин Михаилу Саакашвили, согласно этой стенограмме, в которой также упоминается «маленькая война». Между ЕС и США существовали противоречия по тому вопросу, каким образом нужно было сблизить Грузию с Западом, и как отмечает автор книги, одной из главных причин этих противоречий был сам президент Саакашвили. В столицах европейских государств Саакашвили воспринимался, как «поддерживаемая американцами горячая голова, создающая проблемы», - пишет Асмус. Асмус также пишет, что один из высокопоставленных американских чиновников был «удивлен» туманным текстом соглашения о прекращении огня, которое состоялось при посредничестве президента Франции Николя Саркози. Согласно книге, когда Саркози прибыл в Тбилиси, он настоятельно требовал от Саакашвили подписать это соглашение, так как Грузия уже не смогла бы получить лучшие, чем в нем, условия. «Где Буш? Где американцы? Они ни идут на помощь к вам. Ни европейцы (не идут). Ты остался один. Если не подпишешь, скоро тут будут российские танки», - говорил Саркози Михаилу Саакашвили, как это описывается в книге. В обзоре Bloomberg отмечается, что эта книга более положительно написана в отношении к Грузии, чем т.н. «Заключение Тальявини». В обзоре The Sunday Times отмечается, что книга «более похожа на труд вашингтонского неоконсерватора, нежели демократа». «Асмус также считает, что неоказание Грузии необходимой помощи для интеграции в НАТО было ошибкой Запада, так же как и то, что не были направлены России сдерживающие сигналы», - говорится в обозрении The Sunday Times. http://www.civil.ge/rus/article.php?id=20292

და ამის ფონზე დღევანდელი ფაქტი გონიოში - ოჯახი აფეთქდა რუსულ ნაღმზე, გაჭირვებამ მიიყვანა ძველ რუსულ ბაზაზე ჯართის ასაგროვებლად ;) მოკლედ რა!

analgin ტაკ ტებე ო ნადო! ;))

რონალდ ასმუსენის წიგნი გამოვიდა ეხლა და იმის ანოტაციაა თუ ვინ არის ეს პიროვნება აქ შეგიძლიათ ნახოთ http://www.gmfus.org/publications/author.cfm?id=11 დამეპუტა ნერვები!

Bush Aides Weighed Attack to Halt Russia-Georgia War: Books Share Business ExchangeTwitterFacebook| Email | Print | A A A Review by James G. Neuger Jan. 14 (Bloomberg) -- As Russian tanks rumbled into Georgia in 2008, a post-Cold War turning point was at hand. George W. Bush’s national security team considered launching air strikes to halt the invasion. Vladimir Putin boasted that he alone could be trusted. And Nicolas Sarkozy badgered Georgia’s leader into signing a cease-fire. These are just three peeks behind the diplomatic curtain presented in “A Little War That Shook the World,” Ronald D. Asmus’s absorbing account of the five-day clash in the Caucasus that August. Asmus, who served as deputy assistant secretary of state in the Clinton administration, now runs the Brussels office of the German Marshall Fund. He pieced together this tale of realpolitik and diplomatic dead-ends by unearthing previously unpublished documents and interviewing Western and Georgian officials. Taken together, the evidence illustrates how the West failed to get to grips with an emboldened Russia. Written with a diplomat’s feel for policy nuance and a journalist’s eye for detail, the book traces how Russia exploited U.S.-European divisions -- magnified by the festering sore of the Iraq war -- to put a stop to Georgia’s headstrong embrace of the West. Thus we learn that “several senior White House staffers” urged “at least some consideration of limited military options,” such as bombing the mountain tunnel that served as Russia’s main supply line. Bush Backs Off Four days after the war started on Aug. 7, 2008, Bush cut off the discussion. A top-level White House meeting produced “a clear sense around the table that almost any military steps could lead to a confrontation with Moscow,” Asmus writes. In the end, neither the lame-duck administration nor the fractured trans-Atlantic alliance could do much to save Georgia once it stumbled into war. The clash would renew Russia’s claim to great-power status after two decades of strategic decline. Russian voices are largely absent in these pages; senior Kremlin officials rebuffed Asmus’s interview requests, he says. The resulting account is more sympathetic to Georgia than, for example, a European Union-sponsored investigation that last year blamed Georgia for firing the first shots. The fin-de-regne Bush comes across as chastened into pragmatism, unwilling to pick a fight with Russia and unable to charm allies such as German Chancellor Angela Merkel into backing North Atlantic Treaty Organization membership for Georgia. ‘Stark and Threatening’ Late-term tensions between Bush and Vice President Dick Cheney punctuate this story. Cheney’s office grew concerned that Bush inadvertently gave Russia the all-clear to attack by staying mute in response to Putin’s “stark and threatening language” about Georgia during a meeting between the two men in the Black Sea resort of Sochi in April 2008. One Cheney staffer, reading a memo of that encounter, fretted that Bush might have given Russia a “green light.” “A Little War” eavesdrops on a telling conversation Putin had with Georgian President Mikheil Saakashvili, the architect of Georgia’s pro-western policies, in February 2008. “You think you can trust the Americans, and they will rush to assist you?” Putin asked according to a Georgian record of the talk. “Nobody can be trusted! Except me.” Georgian ‘Hothead’ Saakashvili, seen as a reformer by some, a demagogue by others, was central to the non-meeting of minds between the U.S. and Europe over how to bring Georgia closer to the West. In European capitals he was seen as “an American-backed hothead who spelled trouble,” Asmus writes. Trouble was preprogrammed when the equally histrionic Sarkozy shuttled between Moscow and the Georgian capital of Tbilisi to negotiate a ceasefire. The choice of the French leader, in his role as holder of the EU presidency, reflected concern in Washington that high-profile U.S. involvement would further rile the Kremlin. Asmus’s account of Sarkozy’s seat-of-the-pantalons diplomacy includes the insight that at least one senior U.S. official was “appalled” by the ambiguous ceasefire text improvised by the French leader in Moscow on Aug. 12. Later that evening, with 100,000 Georgians happily chanting “Sar-ko-zy, Sar-ko-zy” outside the parliament in Tbilisi, the French president confronted Saakashvili with the document and told him that he wouldn’t get a better deal. “Where is Bush? Where are the Americans?” Sarkozy is quoted as snarling at the Georgians. “They are not coming to save you. No Europeans are coming, either. You are alone. If you don’t sign, the Russian tanks will be here soon.” “A Little War That Shook the World: Georgia, Russia and the Future of the West” is published by Palgrave Macmillan (254 pages, $27, 20 pounds). (James G. Neuger writes for Bloomberg News. The opinions expressed are his own.) To contact the reporter on this story: James G. Neuger in Brussels at jneuger@bloomberg.net Last Updated: January 13, 2010 19:00 EST გადათარგმნეთ ვისაკ კიდე გაგაჩნიათ ამის ნერვები! მე პას! ;) http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=206...id=anp.wBWKJBGY

Saturn მე კი, დავკარგე ;)

Грузия представила НАТО план действий на 2010 год 12:49 Росбалт ТБИЛИСИ, 14 января. Правительство Грузии подготовило план действий страны на 2010 год по сближению с Североатлантическим альянсом. Консультации по согласованию плана начнутся в Брюсселе 20 января. Как передает корреспондент «Росбалта», документ, в частности, содержит обязательства, выполнение которых необходимо для интеграции Грузии в НАТО. Речь, в том числе, идет об усилении военной реформы и борьбы с коррупцией, справедливом проведении выборов в органы местного самоуправления, свободе СМИ и т.д. «Для нас имеет большое значение углубление реформ, оно приближает нас к членству в НАТО», — сказал Государственный министр Грузии по вопросам европейской и евроатлантической интеграции Гиоргий Барамидзе. «Проект плана действий на 2010 год подготовлен, и сейчас по нему идут консультации с нашими партнерами, государствами – членами НАТО», — проинформировал он. Представители парламентской оппозиции Грузии подчеркнули важность того, что в документе говорится не только о военной реформе, но и формировании и развитии в стране демократических институтов. «Мы все сделаем для того, чтобы парламентское меньшинство получило возможность мониторинга осуществления этой программы», — заявил один из лидеров «Христиан-демократического движения» Николоз Лалиашвили. Подробнее: http://news.mail.ru/politics/3247196/ ამას აქ დავდებ და რატომ? თქვენის აზრით არის ეს ერთერთი გამოსავალი?

ჩვენ რა ხეირი ამით? დავგრძელდებით, თუ ტერიტორიებს დაგვიბრუნებენ "მოკლე" რუსები? ან და მიშა თუ გრძელია პუტმედზე - მეტი ჭკუა აქ თუ საგარეო პოლიტიკაში აჯობა? კაი რა, სატურნ! რა მელოჩნიკობაა ეხლა ეს?

პირველი 7 მაგნიტუდა იყო, შემდეგ 5,9 და 58 ამ დროისთვის უკვე 30 ბიძგზე მეტი

მთავარია ეხლა პირველი 72 საათი დახმარება

Jonathan Livingston მიუნჰენში იყოვო, რას გაუგებ? ისე კი ვნახე ერთი ინფო - რომელიღაც თემაში დავაგდე, დაიცა აქაც დავაკოპირებ ისე "უტკას" კი წააგავს Прибывшего из Германии Саакашвили сразу же отвезли в одну из тбилисских клиник По информации грузинских телеканалов, на встречу с Джоном Маккейном в Батуми Михаил Саакашвили прибыл сразу же из Мюнхена, где он принимал участие в конференции. Между тем, стало известно, что сначала самолет президента Грузии прибыл в Тбилисский аэропорт, оттуда его незамедлительно перевезли в клинику Тодуа, где он провел около полутора часов. Как говорят очевидцы, из самолета Саакашвили вынесли почти в бессознательном состоянии. Затем медперсонал клиники Тодуа видел, как к зданию на двух машинах прибыли шестеро, один из которых был в шапке и еле передвигал ноги, и поднялись на второй этаж, где находится кабинет руководства. Простых врачей туда не пропускали, но по зданию пошли слухи, что привезли Михаила Саакашвили. Владелец клиники Фридон Тодуа - известный врач, депутат парламента от "Националов", в беседе с журналистами сначала подтвердил, что Михаил Саакашвили и его окружение побывали в клинике - по его версии, для ее осмотра, однако в завершении беседы опроверг свои же слова, подчеркнув, что президент - в Батуми, и чувствует себя хорошо. Глава пресс-службы управляющей тбилисским аэропортом компании "ТАВ-Джорджия" Теона Табидзе подтвердила, что самолет президента приземлялся в Тбилиси, правда на территории второго аэропорта, называемого "VIP-1", то есть на специальной полосе. Остальную информацию она посоветовала узнать в президентской канцелярии. Журналистам так и не удалось выяснить реальную причину того, почему президента возили в клинику Тодуа. Между тем, несколько лидеров оппозиции, в том числе Саломэ Зурабишвили и Нино Бурджанадзе, подвергли сомнению участие Михаила Саакашвили в какой-либо конференции в Мюнхене на днях. По заявлению Зурабишвили, она пыталась разыскать хоть какую-либо информацию по такой конференции, но ничего не нашла. Поиски Бурджанадзе в этом направлении также оказались безрезультатными. "У меня имеется информация о том, что никакой конференции там не было... Если бы она состоялась, были бы кадры выступления Саакашвили, текст его речи должен был быть выложен на официальном сайте и т.д. То, что президент выезжает из страны, а мы не знаем куда - недопустимо", - заявила Нино Бурджанадзе. ("Алия") http://www.regnum.ru/news/1241793.html http://www.regnum.ru/news/1241793.html რეგნუმის ინფოებს არ ვენდობი, მაგრამ მაინც ეგდოს

აუ ეს ხალხი მეცოდება, რა დღეში არიან - ბიბისიზე ვუყურე, ვტიროდი ხო რა! გააგზავნონ და მოეხმარონ რამით მაინც, ხალხი ნანგრევებშია მოყოლილი იქნებ გადაარჩინონ ვინმე

გაამარგინალეს და "ჩარეცხეს"

lasalexx ერთხელ მაინც წავიდნენ რა კომპრომისზე! არ ვიცი ვინ არის ეს სირაძე და არც მაინტერესებს, მაგრამ თუ იყო ეს კომპრომისის საშუალება, რატომ არ ისარგებლეს, რატომ? ესე იგი ცოცხალი ტავით არ თმობენ ნაციკები არაფერს!

dire ვერა, ვერ ვკაიფობ - ძალიან ბევრი ადამიანი დაიღუპა , ტერიტორიაზე რომ არაფეწრი ვთქვათ რა ვქნა მე არ მეკაიფება ადამიანის სიკვდილი

Уволены главком Сухопутных войск и командующий Северо-Кавказским военным округом Главнокомандующий Сухопутными войсками Владимир Болдырев (слева) и Командующий СКВО Сергей Макаров уходят в отставку Главнокомандующий Сухопутными войсками Владимир Болдырев (слева) и Командующий СКВО Сергей Макаров уходят в отставку Фото: mil.ru В Указе официальной причиной кадровых решений названо «достижение предельного возраста» [громкие отставки в Минобороны] Александр КОЦ — 12.01.2010 Как стало известно «КП» из источников в Минобороны, указы об увольнении главнокомандующего Сухопутными войсками Владимира Болдырева и командующего СКВО Сергея Макарова уже подписаны. По официальной формулировке, генералы отправлены в запас в связи с достижением предельного возраста службы. Хотя сегодня они еще были на своих рабочих местах. Анатолий Хрулев, командующий 58-й армией Северо-Кавказского округа, уходит в запас По данным наших источников, также готовится указ об увольнении в запас командующего 58-й армии Северо-Кавказского округа Анатолия Хрулева – в июне ему исполняется 55 лет. Все трое, напомним, принимали участие в операции по принуждению Грузии к миру в августе 2008 года. Анатолий Хрулев был ранен в боестолкновении в Цхинвале. Между тем, уже назначены преемники Болдырева и Макарова. Должность главкома Сухопутными войсками займет командующий войсками Сибирского военного округа Александр Постников. Его первый заместитель и начальник штаба СибВО Александр Галкин станет командующим Северо-Кавказским военным округом и прибудет на новое место службы 15 января. http://www.kp.ru/daily/24422/593396/

dire დირე, მე მგონი შენ მე მიცნობ მოდერიც ვიყავი და დავტოვე საკუთარი ნებით _ თუ რატომ გავაკეთე ეს იყო იქ თემა გახსნილი ( მე არ გამიხსნია ადმინმა გახსნა), ეხლა ვეღარ იპოვი სანთლით, რომ ეძებო - გააქრეს, როგორც სხვა ბევრი თემა რომელიც სწორედ დემოკრატიის საკითხს ეხებოდა. ასე, რომ სანამ ვინმე პრეტენზიას გამოთქვამს მანამდე საკუტარ სულში ჩაიხედოს - რა აქ გაკეთებული ( შენ ეს არ გეხება) აი ეხლაკი ამ "პროვოკაციების" ( მათ ლექსიკას ვხმატობ სხვათაშორის) მომწყობები "უბიწო მანტიაში" გამოწყობილები რატომღაც აქ მოითხოვენ სამართლიანობას - არ მესმის და მომკლაი ვსე, მეტს მე ამ საკიტხზე არ დავპოსტავ და ძალიან ვთხოვ ადმინისტრაციას ეს პსოტი არ წაშალოს ფლუდებისგან გაწმენდისას

Siknadmo ხო და, ამ შეცოდება შეცოდებაში კი ვართ იქ სადაც ვართ დღეს

lasalexx მეც ამას ვამბობ მე არ მესმის როგორ უნდა ვიმოქმედოთ, პოლიტიკოსები ამიტომაც არიან პოლიტიკოსები, რომ კიდეც უნდა იარონ სასამართლოებში ( თუ სხვა გზა არ არსებობს) და ორგანიზებაც უნდა მოახდინონ