-აი, ბარათი - ვუთხარი უემოციოდ.
-უკაცრავად, საღეჭი რეზინი მეგონა- ბოდიში მოიხადა და გაიღიმა.უფორმო უნიფორმა ეცვა. თმა უკან ჰქონდა გადაწეული.დასამახსოვრებელი არაფერი ეტყობოდა.გვერდზე გავიხედე. ჩემს მერე მაღალი, ქერა გოგო იდგა რიგში უზარმაზარით კალათით, ხელში ტელეფონით და უზარმაზარი, ორნამენტებიანი საფულით.
-ეგ არაფერი, დღის ბოლოა და გასაგებია -ვუთხარი და ისევ გაიღიმა.საშინლად მომინდა, რომ ამ გოგოს გაეცინა, თან პინ კოდი შევიყვანე.
-ეგ რა არის, გუშინ მარკეტში რაღაცეები ვიყიდე, მოლარეს მადლობა გადავუხადე და წამოვედი. დაცვამ შემაჩერა ბოლოს.
-მართლა? ფულის გადახდა დაგავიწყდათ?- და მართლა გაიცინა.სახეზე ამოვიკითხე, რომ მის თვალში უკვე ადამიანი ვიყავი, თან ქვითარი მომაწოდა.დიალოგი დავამთავრე, წასვლის დრო იყო, მაგრამ მომინდა, ამ გოგოს კიდევ გაეცინა და გადავწყვიტე, ჩემი იდიოტური ისტორია შემელამაზებინა
-აბაა, დაცვამ კარებამდე სირბილით მდია, მგონი მართლა ქურდი ვეგონე, ისეთი დარწმუნებული სახით გავედი გარეთ.
უკვე ძალიან გაეცინა.გავხედე კალათების რიგს.მოლარემაც გახედა გაუბედავად, მაგრამ კლიენტი ჯერ მე ვიყავი.
-წარმომიდგენია, რა უხერხულში ჩავარდით - სახე გაუნათდა. მეც ძალიან ბედნიერი ვიყავი. კიდევ რაღაც სისულელე ვუპასუხე. უზარმაზარსაფულიანი გოგო უკმაყოფილოდ შფოთავდა. მე და მოლარე კი ვიცინოდით და აღარ ვუყურებდით რიგში ჩამწკრივებულ კალათებს.
http://tatullia.postagon.com/5bte813q2
- Read more...
- 0 comments
- 8.630 views