belukabeluka

ჭირვეულის მორჯულება მეც მომწონს კაი ფილმია ჩელენტანოს მეძახიან სხვათაშორის მაგ ფილმიდან გამომდინარე ის მომწონს -გაგიჟდი? შანელის კაბაა -უკაცრავად მე შენი მეგონა ორი უსაქმური... ამიყოლიეს მეც ხვალ კი მივდივარ

ვნახოთ... ვნახოთ... შენ რავა სულ სიყვარული გაკერია პირზე

ყველა ადამიანსერთი გზა აქვს გააჩნია ვინ როგორ გადის ამ გზას მე შენგან განსხვავებით ფრთხილი ვარ

ერთი ნაბიჯით წინ უფსრულამდე მე კიდე ფრთხილად ვზომავ წინ ადგილს

სულაც არა დიდი სიამოვნებით ვიბრძოლებ შენთან კაი ხანს სიცოცხლე რო გაგიმწარო და შენთვითონ მიხვიდე სუიციდამდე

კიდე კაი ვირტუალურად გიცნობ თორე შემომაკვდები

მანამ იცოცხლე შენ სანამ მე ფიფქოად არ გადავიქცევი დალოცვაა და მადლობა გადამიხადე

თავხედოო ქალი შენ ხარ თუ კაია

ომი არასდროსაა უაზრო ერთ დღესაც ბეჭედ მოხსნილ ლიმონკას ვესვრი და ნახავს

არა უბრალოდ მუქი წაბლისფერი თმა ხშირად როგორც შავი ისე გამოიყურება... თუმცა თუ დააკვირდები ნახავ რო სულაც არ არის შავი... აგია ჩემი კომენტარი

არ შევმცდარვარ მუქი წაბლისფერი თმა აქვს და არა მუქი შავი... რამდენიც არ უნდა იწიკვინოთ მე მაინც ჩემსას ვიტყვი

ეხა რო კი თქვას წარმოდგენა დამეკარგება იმ წამსვე და ავტომატურად დამარცხებას აღიარებს არ უფიქრია და რომც ეფიქრა არ იტყოდა ან იტყოდა მარა მისი მეამჩემფეხება ხერხით

იქეთ გაგიყვან წილში

მეც ეგრე დღეს არ დავლევ... გუშინ დაბ დღე მქონდა და რო არ დამელია ტეხავდა გუშინწინ ახალი წელი და ასე ვაარ გალოთებული... მეც მალე უნდა წავიდე და....

კი აბსოლიტურად მართალია... ოღონდ თმა მუქი შავი არ აქვს

მაგ ყველაფერი კაი მარა ლუდი გაწიე მესამე დღე მთვრალი ვარ და გასკდა თავი

არა ეგ ის სამოთხეა შენ რო არ გჯერა ამ პასუხს ველოდი

საკუთარი თავის გაუმჯობესება გონებრივად და ფიზიკურად... მშვენიერი მიზანია გეყო მორცხვობა გაიხსენი ოღონდ მთლად ისეც არა რო პროფესორმა რამეში გამოგიჭიროს, ვერაგი ვინმეა მარტო მე ვერ მიმკლავდება ნუ გგონია რო შენნაირობა მინდა ჩემნაირადაც კარგად ვარ და ასე განვვითარდები გრასიას თუ როგორც არის აჰაამ

და მგონია რომ რაც დღეს სისულელედ ითვლება ხვალ ლეგენდად იქცევა... იმიტო რო სამყარო დღითიდღე უკან იხევს... გონებით... საჭმელებში პატარა ბავშვივით ვგიჟდები შემწვარ კარტოფილზე ვსო .

მარტოობა ჩემთვის სიმშვიდეს იწვევს და არც ვღელავ ამაზე, ჩემი კიკი ბლექი და ინი სულ ჩემთან არიან სამაგიეროდ... ვფიქრობ როცა ვჭამ, ვფიქრობ როცა ვლაპარაკობ და მაშინაც ვფიქრობ როცა მძინავს მამას თქმის არ იყოს ხანდახან ისეთ რამეებზე ვფიქრობ ალბათ რომ მოვკვდები ეშმაკი ტახტს დატოვებს და მე ვიეშმაკებ მჯერა პარალელური სამყაროსი და დარწმუნებული ვარ არსებობს... ვამპირებისიც მჯერა გაიხარე

ათეისტობას მეც ვიჩემებდი, მერე მივხვდი ზედმეტმა ცოდნამ რწმენა დამიკარგა ამიტომ გადავწყვიტე ცოდნა შემეზღუდა კანტის სიტყვებია მარა სიტყვა სიტყვით არ მახსოვს აზრი ერთია.. რაღაც ზებუნებრივზე არ ვლაპარაკობ, მე სხვანაირად აღვიქვამ ღმერთსაც და ეშმაკსაც... ამაზე ლაპარაკი რომ დავიწყო თემას გადავუხვევ... არ მიყვარს ფანატიკოსი ქისტიანები, ყველაფერს ღმერთს რომ აწერენ, და საერთოდ არაფრის მიმართ არ ვყოფილვარ ფანატიზმით შეპყრობილი საკითარი თავის გარდა, რატომღაც გამორჩეულად მიყვარს ჩემი თავი და ვაფასებ ... ყოველთვის გულგრილად ვუყურებ ჩემს ირგვლივ მომხდარ მოვლენებს, ვფიქრობ ასე უფრო ადვილია, ძნელია ჩემი წყენინება, გაბრაზება, გახარება და საერთოდ რამე ემოცია გამოიწვიო ჩემში, აქედან შედარებით უფრო ნაკლებად გაბრაზება... სულ ვღიღინებ როცა რამეს ვაკეთებ, ვმღერი... ვმღერი და ვმღერი... ძალიან მიყვარს სიმღერა Phantom Of The Opera, ვარიანტს მნიშვნელობა არ აქვს, არ მბეზრდება... ძველია მაგრამ ჩემში დიდ ემოციას იწვევს...

mama "დედამ რო მკითხა რატო ტირიო როცა სახლში მტირალი შევედი, მუჭი გავშალე და ხელისგულზე დაყრილი წინა ორი კბილი ვაჩვენე" მახსოვს კარგი მეც ვიტყვი რწმენაზე და საჭმელებზე

რა ფსიქო ანალიზიც გინდა ჩაატარე პაწია... სამეფო ტახტს მაინც არ დაგითმობ

ბარბარე გეგეშიძე 21 წლის ქალაქ თბილისიდან ვხატავ (მოყვარულის დონეზე), დამთავრებული მაქვს ზაქარია ფალიაშვილის სამუსიკო სკოლა 10 წლედი, ერთი პერიოდი მოთხრობებსაც ვწერდი და ძალიან ბევრი წიგნაკი დამიგროვდა, ვუკრავ გიტარაზე და როიალზე.. (დარწმუნებული ვარ არცერთმა არ იცოდით) ამჟამად ვარ დავით აღმაშენებლის სახელობის გორის თავდაცვის აკადემიის სტუდენტი. მაინტერესებს: მაგია, ფილოსოფია, რელიგია, მითოლოგია. მიყვარს კატები, მყავს სამი კატა, სამივე შავები. კიკი, ბლექი და ინი. ვუსმენ როკს, ძირითადად მეტალს. თინეიჯერობა საზიზღარი მქონდა, ემო ვიყავი და ხან რომელ სასაფლაოზე ვეგდე და ხან რომელზე... ოღონდ კატებს არ ვკლავდი უბრალოდ კოცონთან ვისხედით და საშიშ ისტორიებს ვყვებოდით (სამაგიეროდ დედაჩემი და მამაჩემი მკლავდნენ მერე) ბავშვობა ასე თუ ისე ბედნიერი მქონდა და მეცინება სკოლის პერიოდზე... აი ისეთი ბავშვი ვიყავი დავალება სულ წესრიგში მაგრამ შატალოს ავტორი მე ვიყავი და საერთოდ თუ რამე გაფუჭდებოდა: -გეგეშიძე ფეხზე...! მასწავლებლები მწვალებელს მეძახდნენ ... ბავშვობაში ოქროსფერი თმა მქონდა, გასაკვირად ოქროსფერიც კი, ბუნებრივად წითური ვარ, მყავდა ბავშვობის თაყვანისმცემელი 5 წლისები ვიყავით და კარების უკან მემალებოდა როცა სამეგრელოში სტუმრად ჩავდიოდი და იქედან მიყირებდა (გამახსენდა ძველი გრძნობები). აზროვნებით ყოველთვის განვსხვავდებოდი იმიჯითაც(ჯანდაბა..! მე ხო ემო ვიყავი), სულ სერიოზულად ვიყავი, მარტო ერთ ადამიანთან ვგიჟობდი, ბავშვობის დაქალთან... აქტიურად დავდიოდი ლაშქრობებზე, სკოლაში გოგოების უმეტესობას არ "ვევასებოდი" )ნუ თვითონ ასე ამბობდნენ ) და მე რა თქმა უნდა ამაზე ვხალისობდი. ცოტა ეჭვიანი ვიყავი ადრე... ახლა ძალიან ეჭვიანი ვარ,თუმცა არასდროს ვამჟღავნებ, ჩემთვის ჩუმად მიყვარს გამოძიება, და ეს უფრო იოლია როცა ობიექტმა არაფერი იცის,. მიყვარდა ყურადღების ცენტრში ყოფნა რაც ახლა მაღიზიანებს. ეგია ჩემი კომენტარი დანარჩენს შევინახავ, ზოგიერთმა სულიერმა წინასწარ რომ არ იცოდეს რა დარტყმას მივაყენებ

დავწერო მეც ვითამ...? დავიწყოთ...