კაფია გააუზრდელეს აბა, საქმეა ესაო? სულ დავივიწყეთ ეს თემა, კალმებს არ ვკიდებთ ხელსაო... მაინც შამოველ, ამ გულმა ვეღარ გამიძლო დღესაო... არც რომ ტყუილად მოვედი, ამბავს გიამბობთ ერთსაო. ბოდლერის ლექსი ვიკითხე, კაცი აბჭობდა ღმერთსაო! ავტორი, მგონი, ცხოვრობდა ათას რაღაცა წელსაო... იმ საფრანგეთის პოეტმა ღმერთს უთხრა: "ისა, ესაო... ეშმა რაისთვის შაჰქმენი, გულებში ღვარძლს რად სთესაო? ქალს რად მიეცი სიტურფე ეშხი და ცეცხლი მწველიო? ცდუნებისა და ვნებისგან რად არ ხარ ჩემი მცველიო? რად მომეც პირი, თუ გძაგსა კადნიერება კაცისა? მეც გაგეჩინე პირუტყვად მსგავსად ცხვარ-ძროხა-ვაცისა! არ მჯერა შენი ბერების უტვინო ნაბოდვარიო, მსურს ჩემი თვალით ვიხილო რაც სასწაული არიო... ვწაღმა-უკუღმა რომ ვსცოდავთ, ეგ არის შენი ბრალიო, რაც გაგვაჩინე, ეგა ვართ, დალიე ცივი წყალიო!" ეს თავხედური ლექსები ინგლიშზე არის თარგმნული ისე ვიკითხე, ენაზე კბილები მქონდა დადგმული! გულში ვფიქრობდი, ნეტავი ეგ კაცი აგერ დამისვა, წელზე ხანჯალი მეკიდოს, ტარს ზედა ხელი გავისვა... ან ერთი წუთით მაჩვენა სახე მაგ უტიფარისა, ისეთი ვლეწო, ვერ შეძლოს ცნობა ნამგალა მთვარისა... ახლა ცოტათი დავწყნარდი, სიბრაზემ გადამიარა, მაგრამ პასუხს თუ არ გავცემ, გულზე დამრჩება იარა. ღმერთმა, სანამდის იტყოდე, უნდა იცოდე კარგადა: შექმნა ანგელოს ბრწინვალე, ის ეშმად იქცა თავადა. კაციც ხომ ჩნდება უმანკო, ჩვილი, პაწია ბაია... რომ იზრდება და ვირდება, აბა რა ღმერთის ბრალია? არ მითხრა ახლა, ცოდვაში რატომ არ გვიშლის ხელსაო? - არ უსმენ, თორემ მისი ხმა არყევს მთასა და ველსაო. თვის ნებაზე რომ გმართავდეს, ზღუდავდეს შენსა ნებასა, მყის მოაწყობდი მიტინგებს, შექმნიდი ამბოხებასა... შენ რომ ვნებებს ვერ თოკავდე, არც ეგ არს ღმერთის ბრალია, ტვინი ხომ გაქვს და გონება? ჰოდა მაშ შენი ვალია ვნება ტვინს დაუმორჩილო, მით მართო შენი თავია... ახლა ყველაფერს რომ მოვყვე, ვერ დავამთავრებ ხვალამდე... ერთს დავამატებ მხოლოდღა, ამ ფორუმიდან გასვლამდე: გაიხედ-გამოიხედეთ, სასწაულს რომ სთხოვთ ღმერთსაო, ამხელა სამყაროს შექმნა, ძალგიძთ რომელსა ერთსაო? ჰოდა, გახსოვდეთ, ის მუდამ აკეთებს უკეთესსაო, ფილოსოფიას მოეშვით, საქმეს მიხედეთ თქვენსაო!