:love2: გიო ანდრონიკაშვილი მე და შენ, - მოტივი ძველი და ნაცნობი. სათქმელი რაც დარჩა, ვთქვათ, - წინ კვლავ გზებია. პირველი აკორდი მოვპაროთ კლავიშებს, - შენს გამო ჩემს სულში ძლიერი ძვრებია. ძველი აივანი, ოდნავ მორყეული... მერვე საფეხური ისევ თუ ჭრიალებს? წავალ, შევაკეთებ, თუმცა არა, იყოს, - მერე ხომ წარსულის დაკარგვას ვინანებ?! ნაცნობი მოტივია, - ისევ უშენობა და ბანალურობის ნიღაბს არ ავაკრავ მარტის ამინდივით მინდა ხეტიალი, მინდა ჩემს ცხოვრებას სახელი დავარქვა. ვაბრუნებ აღებულ ვალებს და მივდივარ. ათასერთი ღამე არ მეყო ზღაპრისთვის. მე პოტენციური გიჟი ვარ და შენ კი, ჩემს გვერდით რომ იყო, მზად არ ხარ ამისთვის.