რატომ ეშინია(თ) ღმერთს (ღმერთებს, არქონტებს) სიყვარულის?

[Shaten]

რატომ ეშინიათ ასე სიყვარულის, იმათ, ვინც მართავს კაცობრიობას?

ინგლისელმა პროფესიონალმა კონსპიროლოგმა, დევიდ აიკმა თქვა: „უსასრულო სიყვარული, ეს ერთადერთი ჭეშმარიტებაა, სხვა დანარჩენი - ილუზიაა“

ის ძალები კი სწორედ ისინია, ვინც თავს გვახვევენ, სწორედ ამ ილუზიას, იმისათვის, რომ გვმართონ.

და თუ სიყვარული (მხედველობაშია - სიყვარული, რომელსაც დედამიწაზე, როგორც ერთმა ადამიანმა თქვა, 5%-ღა თუ განიცდის) არ არის ილუზია, მაშინ ცხადია, რატომ ეშინიათ იმ ძალებს სიყვარულის და რატომ ცდილობენ ისინი, ყოველის ძალისხმევით გაანადგურონ ის.

სხვათაშორის ერთერთი (და მგონი, ერთადერთიც) ასეთი განადგურების მეთოდი არის ადამიანების შეცვლა ვირტუალური ასლებით.

ერთერთს შეყვარებულთაგანს მოკლავენ (მისტიკური მოკვდინება).. ნუ თუ როგორ აკეთებენ ამას მე აღწერილი მაქვს "ადამიანების შეცვლა (ასე ვთქვათ) უფლის მიერ"-ში.

და რაშია აქ ეშმაკობა? შეცვალეს ერთერთი „მეამბოხე (შეგნებულად თუ შეუგნებლად, ასე გამოდის, რადგან სიყვარული, რომელიც არ არის ილუზია და ერთადერთი ჭეშმარიტებაა, ამბოხია ილუზიური რეჟიმის წინააღმდეგ)“ ვირტუალური ასლით, რომელსაც მართავენ ისინი..

ჯამში, ის (ვირტუალური ასლი) იგნორს უკეთებს საყვარელ ადამიანს..

სხვათაშორის დაიგნორებულის როლში (ანუ არა ის, რომელსაც კლავენ და ცვლიან), მე როგორც ვატყობ, უფრო ის ადამიანია, რომელიც უფრო სახიფათოა მათთვის.. და თუ რატომ ვფიქრობ ასე ქვემოთ მოგახსენებთ.

ის ვინც დააიგნორეს ვარდება გაურკვეველ, ალოგიკურ, აბსურდულ კოშმარში, რომელიც მას ანადგურებს.. მას უკვე ეჭვი ეპარება სიყვარულის ჭეშმარიტებაში.. მეტიც, ის ფიქრობს, რომ ყველაფერი აბსურდის „თეატრია“..

და ასეცაა, - თუ სიყვარული არ არსებობს, მართლაც ყველაფერი აბსურდის „თეატრი“ გამოდის, რადგან თუ გავიხსენებთ დევიდ აიკის სიტყვებს, რომ „უსასრულო სიყვარული, ეს ერთადერთი ჭეშმარიტებაა, სხვა დანარჩენი - ილუზიაა“ და იმას, რომ თურმე ისიც არ ყოფილა ჭეშმარიტება, მეტი აღარაფერი რჩება..

ადამიანი ფიქრობს, - რადგან ყველაფერი ალოგიკური და აბსურდულია, მაშინ ჩვენ უბრალოდ მართული რობოტები ვართ! და თუ ადამიანმა თვითონ შთაიგონა, რომ რობოტია, მასზე ადვილი სამართავი არავინაა.. + ანუ ის სახიფათო ადამიანი არა თუ ა.ვ. განეიტრალებულია (ანუ უსაფრთხოა მათთვის), არამედ თავადაცაა მართვის ობიექტი.

აი, რატომ დევნიან ისინი სიყვარულს ასეთი ბინძური და საშინელი მეთოდებით.., რადგან სხვაგვარად მას (სიყვარულს) ვერ მოერევიან! და ვერც ერევიან! ეს უბრალოდ სიმულაციაა, იმისა, რომ თითქოს მოერივნენ სიყვარულს..

ძირითადად, მე თუ მკითხავთ, სრულწლოვანი ასაკიდან, ცალმხრივი სიყვარული არ არსებობს.. არ არსებობს ჭექა-ქუხილი, ატმოსფეროში, ელექტრონული მოვლენების ა.ვ. ერთობლიობის გარეშე.

გიყვარდება არა მხოლოდ მისი მომხიბვლელობის მიზნით, რადგან მომხიბვლელს ბევრს ნახავთ, სიყვარულით კი მხოლოდ ერთს შეიყვარებთ.. გასაგებია, რომ თითქოს ის იმიტომ შეგიყვარდათ, რომ მან ყველაზე მეტად მოგხიბლათ, მაგრამ რატომ მოგხიბლათ მაინცდამაინც იმან ყველაზე მეტად, როცა სავსებით შესაძლებელია, რომ მასზე ბევრად ლამაზებიც შეგხვედრიათ.. კი, მეტყვით მარტო სილამაზეზე არააო.. და აი საქმეც იმაშია.. და აბა რა.. და რით დაიმსახურა მან თქვენში განსაკუთრებული მომხიბვლელობა..?

დაიმსახურა იმით, რომ მანაც მოგაქციათ თქვენ ყურადღება.. დიახ, ასეა..

ანუ თქვენი მზერა ერთმანეთს შეხვდა.. - თითქოს, სადღაც გყავთ ერთმანეთი ნანახი.. არა, უბრალოდ ისე გამოიყურება ეს მომენტი, თორემ თქვენ (ორივე) აცნობიერებთ, რომ არსად არ გყავთ ერთმანეთი ნანახი.. უბრალოდ თქვენ თითქოს ერთმანეთის სული (შე)იცანით.. ეს არის მომენტი, რომელშიც ერთვება ტელეპატია და დეჟავუ.. ტელეპატია და დეჟავუ კი ძალიან საინტერესო მოვლენაა.., რომელზეც მოგვიანებით გესაუბრებით..

ანუ ადამიანი ეგოა და მას ყოველთვის სიამოვნებს ყურადღება, განურჩევლად სქესისა.. + ყურადღება ადამიანისგან რომელმაც, რათქმაუნდა ფიზიკურად, ასე თუ ისე, მოგხიბლათ, ერთი შეხედვით (სხვებისგან განსხვავებულად).. უფრო სწორედ, პირველი რეაქციით.. ეს სწორედ ის რეაქციაა, ორივეს მხრიდან, რომლებიც დაეჯახნენ ერთმანეთს, როგორც ატმოსფეროში, ელექტრონული მოვლენები (ა.ვ.)..

ასე რომ, ყოველშემთხვევაში, ცალმხრივი სიყვარული, სრულწლოვანი ასაკიდან (და მერე - მითუმეტეს), ძაან ნაკლებად თუა - ჭეშმარიტად.. და ფაქტიურად (მოჩვენებითად), კი ბატონო (კიდევ ერთხელ მინდა ხაზი გავუსვა იმას, რომ ფაქტი მაინცდამაინც ჭეშმარიტებას არ ნიშნავს), - რამდენიც გინდათ(!) და თუ რატომ, მე ზემოთ ავხსენი (ჩემი აზრი, რომელიც გამიჩნდა ცხოვრებისეული დაკვირვებებიდან)..

ამას მე ვამბობ, ადამიანი, რომელსაც არაერთხელ ყვარებია.. და არასდროს საყვარელი ადამიანისათვის არ უღალატია..

ყოველშემთხვევაში თუ თქვენ ატყობთ, რომ ისიც გიყურებთ, არაგულგრილად.. ყურადღებას გაქცევთ.. არ დაიჯეროთ, არ გეჩვენებათ..!

საქმე იმაშია, რომ იციან ხოლმე გამომშრალმა ადამიანებმა, ფსევდორეალისტებმა, მაშინ, როცა უბედურ სიყვარულზე უამბობთ - „ალბათ მოგეჩვენა.. იმიტომ რომ ადამიანი იმ დროს ხედავს იმას, რაც უნდა..“ ან „ალბათ იმიტომ გიყურებდა, რომ შენ უყურებდი..“ და ასეთი ცალტვინა „ფილოსოფიები“.. არ დაიჯეროთ!

მე მქონია, ყმაწვილობისას ცალმხრივი სიყვარული.. მიყურებდა არა ისე კიდე..!

სულ თვალებში ვეჩხირებოდი და საერთოდ გულგრილად იყო.. რატომღაც არ მეჩვენებოდა, ისე როგორც მინდოდა..! არავითარი ჰალუცინაციები არ მაწუხებდა და ეს მაშინ, როდესაც, სულ ცოტა ხნის უკან, თოვლის ბაბუის მჯეროდა..

არასრულწლოვან ასაკშიც შესაძლებელია (ნამდვილი) სიყვარულის შეგრძნება, მაგრამ იმ ასაკში ჯერ ქვეცნობიერების აღქმის უნარი სუსტია.., ისევე როგორც ტელეპატიის.. ასე რომ ხშირად შეცდომაში შეყავს, ის ვინც იყვარებს.. ანუ იმას არ იყვარებს, ა.ვ. ვინც საჭიროა.. აქედან გამომდინარე - ხშირია ცალმხრივად შეყვარების ფაქტები..

კიდევ ხაზს ვუსვამ, ლაპარაკია სიყვარულზე და არა ე.წ. გატაცებაზე „დავასებაზე“, თუნდაც შეჩვევაზე და ა.შ.

თუ ვინმეს აინტერესბს შემიძლია განვუმარტო: სიყვარულია, როცა ბავშვივით გიხარია იმის დანახვა, ვინც გიყვარს; მასთან ურთიერთობა, მიუხედავად შენი ასაკისა.. როცა ნახავ, - ღელავ.. ცდილობ ყოველთვის მისი ყურადღების ცენტრში იყო.. ერთგვარ სიგიჟესაც გრძნობ შენში (ოღონდ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ არანორმალურად ხარ და არაადეკვატურად).. გრძნობ დიდ ენერგიას, სტიმულს და ა.შ.

ასევე არ დაიჯეროთ, რომ ჩვენ მართული რობოტები ვართ და ჩვენში ლოგიკა არაა..!

ამას ადასტურებს დეკარტის ბრწყინვალე სიტყვები: „მე ვაზროვნებ, მაშასადამე მე ვარსებობ“.

აქ მარტო აზროვნებაზე არ უნდა იყოს საუბარი.. აქ მგონი, ნაგულისხმევია ისიც, რომ შენ გრძნობ, რომ ხარ. შენ გრძნობ შენ თავს.. ე.ი. შენ მართული რობოტი არა ხარ..! რობოტს არ შეუძლია თავისი თავი იგრძნოს!

ზემოთ შეგპირდით, რომ ვილაპარაკებდი ტელეპატია და დეჟავუზე..

უბრალოდ იმის თქმა მინდოდა, რომ სავსებით შესაძლებელია ეს 2 მოვლენა ადამიანის პოტენციალი იყოს მისი შემდგომი განვითარებისა და ა.ვ. ევოლუციისთვის..

ეს ის მოვლენებია, რომლებსაც მეცნიერება ვერ ხსნის..

დეჟავუზე ამჟამად ვერაფერს ვიტყვი, მაგრამ ტელეპატია კი სავსებით დასაშვებია, რომ იყოს ადამიანის მომავალში, - უსიტყვოდ ურთიერთობის პოტენციალი..

ავიღოთ თუნდაც ის ბანალური პროგრესი, რომ ადამიანი შეძლებს უცხოელთან თარჯიმანის უმისოდ ურთიერთობას (სიტყვაზე)..

ადამიანის განვითარება და (მისი შემდგომი) ევოლუცია კი ადამიანს თავისუფლებისკენ მიიყივანს, რაც რათქმაუნდა, მათ არ აწყობთ..

იმედია, მიმიხვდით, რას ვგულისხმობ..

Edited October 21, 2020 by Shaten

[შანკარადევა]

რატომ ეშინიათ ასე სიყვარულის, იმათ, ვინც მართავს კაცობრიობას?

ინგლისელმა პროფესიონალმა კონსპიროლოგმა, დევიდ აიკმა თქვა: „უსასრულო სიყვარული, ეს ერთადერთი ჭეშმარიტებაა, სხვა დანარჩენი - ილუზიაა“

ის ძალები კი სწორედ ისინია, ვინც თავს გვახვევენ, სწორედ ამ ილუზიას, იმისათვის, რომ გვმართონ.

და თუ სიყვარული (მხედველობაშია - სიყვარული, რომელსაც დედამიწაზე, როგორც ერთმა ადამიანმა თქვა, 5%-ღა თუ განიცდის) არ არის ილუზია, მაშინ ცხადია, რატომ ეშინიათ იმ ძალებს სიყვარულის და რატომ ცდილობენ ისინი, ყოველის ძალისხმევით გაანადგურონ ის.

სხვათაშორის ერთერთი (და მგონი, ერთადერთიც) ასეთი განადგურების მეთოდი არის ადამიანების შეცვლა ვირტუალური ასლებით.

ერთერთს შეყვარებულთაგანს მოკლავენ (მისტიკური მოკვდინება).. ნუ თუ როგორ აკეთებენ ამას მე აღწერილი მაქვს "ადამიანების შეცვლა (ასე ვთქვათ) უფლის მიერ"-ში.

და რაშია აქ ეშმაკობა? შეცვალეს ერთერთი „მეამბოხე (შეგნებულად თუ შეუგნებლად, ასე გამოდის, რადგან სიყვარული, რომელიც არ არის ილუზია და ერთადერთი ჭეშმარიტებაა, ამბოხია ილუზიური რეჟიმის წინააღმდეგ)“ ვირტუალური ასლით, რომელსაც მართავენ ისინი..

ჯამში, ის (ვირტუალური ასლი) იგნორს უკეთებს საყვარელ ადამიანს..

სხვათაშორის დაიგნორებულის როლში (ანუ არა ის, რომელსაც კლავენ და ცვლიან), მე როგორც ვატყობ, უფრო ის ადამიანია, რომელიც უფრო სახიფათოა მათთვის.. და თუ რატომ ვფიქრობ ასე ქვემოთ მოგახსენებთ.

ის ვინც დააიგნორეს ვარდება გაურკვეველ, ალოგიკურ, აბსურდულ კოშმარში, რომელიც მას ანადგურებს.. მას უკვე ეჭვი ეპარება სიყვარულის ჭეშმარიტებაში.. მეტიც, ის ფიქრობს, რომ ყველაფერი აბსურდის „თეატრია“..

და ასეცაა, - თუ სიყვარული არ არსებობს, მართლაც ყველაფერი აბსურდის „თეატრი“ გამოდის, რადგან თუ გავიხსენებთ დევიდ აიკის სიტყვებს, რომ „უსასრულო სიყვარული, ეს ერთადერთი ჭეშმარიტებაა, სხვა დანარჩენი - ილუზიაა“ და იმას, რომ თურმე ისიც არ ყოფილა ჭეშმარიტება, მეტი აღარაფერი რჩება..

ადამიანი ფიქრობს, - რადგან ყველაფერი ალოგიკური და აბსურდულია, მაშინ ჩვენ უბრალოდ მართული რობოტები ვართ! და თუ ადამიანმა თვითონ შთაიგონა, რომ რობოტია, მასზე ადვილი სამართავი არავინაა.. + ანუ ის სახიფათო ადამიანი არა თუ ა.ვ. განეიტრალებულია (ანუ უსაფრთხოა მათთვის), არამედ თავადაცაა მართვის ობიექტი.

აი, რატომ დევნიან ისინი სიყვარულს ასეთი ბინძური და საშინელი მეთოდებით.., რადგან სხვაგვარად მას (სიყვარულს) ვერ მოერევიან! და ვერც ერევიან! ეს უბრალოდ სიმულაციაა, იმისა, რომ თითქოს მოერივნენ სიყვარულს..

ძირითადად, მე თუ მკითხავთ, სრულწლოვანი ასაკიდან, ცალმხრივი სიყვარული არ არსებობს.. არ არსებობს ჭექა-ქუხილი, ატმოსფეროში, ელექტრონული მოვლენების ა.ვ. ერთობლიობის გარეშე.

გიყვარდება არა მხოლოდ მისი მომხიბვლელობის მიზნით, რადგან მომხიბვლელს ბევრს ნახავთ, სიყვარულით კი მხოლოდ ერთს შეიყვარებთ.. გასაგებია, რომ თითქოს ის იმიტომ შეგიყვარდათ, რომ მან ყველაზე მეტად მოგხიბლათ, მაგრამ რატომ მოგხიბლათ მაინცდამაინც იმან ყველაზე მეტად, როცა სავსებით შესაძლებელია, რომ მასზე ბევრად ლამაზებიც შეგხვედრიათ.. კი, მეტყვით მარტო სილამაზეზე არააო.. და აი საქმეც იმაშია.. და აბა რა.. და რით დაიმსახურა მან თქვენში განსაკუთრებული მომხიბვლელობა..?

დაიმსახურა იმით, რომ მანაც მოგაქციათ თქვენ ყურადღება.. დიახ, ასეა..

ანუ თქვენი მზერა ერთმანეთს შეხვდა.. - თითქოს, სადღაც გყავთ ერთმანეთი ნანახი.. არა, უბრალოდ ისე გამოიყურება ეს მომენტი, თორემ თქვენ (ორივე) აცნობიერებთ, რომ არსად არ გყავთ ერთმანეთი ნანახი.. უბრალოდ თქვენ თითქოს ერთმანეთის სული (შე)იცანით.. ეს არის მომენტი, რომელშიც ერთვება ტელეპატია და დეჟავუ.. ტელეპატია და დეჟავუ კი ძალიან საინტერესო მოვლენაა.., რომელზეც მოგვიანებით გესაუბრებით..

ანუ ადამიანი ეგოა და მას ყოველთვის სიამოვნებს ყურადღება, განურჩევლად სქესისა.. + ყურადღება ადამიანისგან რომელმაც, რათქმაუნდა ფიზიკურად, ასე თუ ისე, მოგხიბლათ, ერთი შეხედვით (სხვებისგან განსხვავებულად).. უფრო სწორედ, პირველი რეაქციით.. ეს სწორედ ის რეაქციაა, ორივეს მხრიდან, რომლებიც დაეჯახნენ ერთმანეთს, როგორც ატმოსფეროში, ელექტრონული მოვლენები (ა.ვ.)..

ასე რომ, ყოველშემთხვევაში, ცალმხრივი სიყვარული, სრულწლოვანი ასაკიდან (და მერე - მითუმეტეს), ძაან ნაკლებად თუა - ჭეშმარიტად.. და ფაქტიურად (მოჩვენებითად), კი ბატონო (კიდევ ერთხელ მინდა ხაზი გავუსვა იმას, რომ ფაქტი მაინცდამაინც ჭეშმარიტებას არ ნიშნავს), - რამდენიც გინდათ(!) და თუ რატომ, მე ზემოთ ავხსენი (ჩემი აზრი, რომელიც გამიჩნდა ცხოვრებისეული დაკვირვებებიდან)..

ამას მე ვამბობ, ადამიანი, რომელსაც არაერთხელ ყვარებია.. და არასდროს საყვარელი ადამიანისათვის არ უღალატია..

ყოველშემთხვევაში თუ თქვენ ატყობთ, რომ ისიც გიყურებთ, არაგულგრილად.. ყურადღებას გაქცევთ.. არ დაიჯეროთ, არ გეჩვენებათ..!

საქმე იმაშია, რომ იციან ხოლმე გამომშრალმა ადამიანებმა, ფსევდორეალისტებმა, მაშინ, როცა უბედურ სიყვარულზე უამბობთ - „ალბათ მოგეჩვენა.. იმიტომ რომ ადამიანი იმ დროს ხედავს იმას, რაც უნდა..“ ან „ალბათ იმიტომ გიყურებდა, რომ შენ უყურებდი..“ და ასეთი ცალტვინა „ფილოსოფიები“.. არ დაიჯეროთ!

მე მქონია, ყმაწვილობისას ცალმხრივი სიყვარული.. მიყურებდა არა ისე კიდე..!

სულ თვალებში ვეჩხირებოდი და საერთოდ გულგრილად იყო.. რატომღაც არ მეჩვენებოდა, ისე როგორც მინდოდა..! არავითარი ჰალუცინაციები არ მაწუხებდა და ეს მაშინ, როდესაც, სულ ცოტა ხნის უკან, თოვლის ბაბუის მჯეროდა..

არასრულწლოვან ასაკშიც შესაძლებელია (ნამდვილი) სიყვარულის შეგრძნება, მაგრამ იმ ასაკში ჯერ ქვეცნობიერების აღქმის უნარი სუსტია.., ისევე როგორც ტელეპატიის.. ასე რომ ხშირად შეცდომაში შეყავს, ის ვინც იყვარებს.. ანუ იმას არ იყვარებს, ა.ვ. ვინც საჭიროა.. აქედან გამომდინარე - ხშირია ცალმხრივად შეყვარების ფაქტები..

კიდევ ხაზს ვუსვამ, ლაპარაკია სიყვარულზე და არა ე.წ. გატაცებაზე „დავასებაზე“, თუნდაც შეჩვევაზე და ა.შ.

თუ ვინმეს აინტერესბს შემიძლია განვუმარტო: სიყვარულია, როცა ბავშვივით გიხარია იმის დანახვა, ვინც გიყვარს; მასთან ურთიერთობა, მიუხედავად შენი ასაკისა.. როცა ნახავ, - ღელავ.. ცდილობ ყოველთვის მისი ყურადღების ცენტრში იყო.. ერთგვარ სიგიჟესაც გრძნობ შენში (ოღონდ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ არანორმალურად ხარ და არაადეკვატურად).. გრძნობ დიდ ენერგიას, სტიმულს და ა.შ.

ასევე არ დაიჯეროთ, რომ ჩვენ მართული რობოტები ვართ და ჩვენში ლოგიკა არაა..!

ამას ადასტურებს დეკარტის ბრწყინვალე სიტყვები: „მე ვაზროვნებ, მაშასადამე მე ვარსებობ“.

აქ მარტო აზროვნებაზე არ უნდა იყოს საუბარი.. აქ მგონი, ნაგულისხმევია ისიც, რომ შენ გრძნობ, რომ ხარ. შენ გრძნობ შენ თავს.. ე.ი. შენ მართული რობოტი არა ხარ..! რობოტს არ შეუძლია თავისი თავი იგრძნოს!

ზემოთ შეგპირდით, რომ ვილაპარაკებდი ტელეპატია და დეჟავუზე..

უბრალოდ იმის თქმა მინდოდა, რომ სავსებით შესაძლებელია ეს 2 მოვლენა ადამიანის პოტენციალი იყოს მისი შემდგომი განვითარებისა და ა.ვ. ევოლუციისთვის..

ეს ის მოვლენებია, რომლებსაც მეცნიერება ვერ ხსნის..

დეჟავუზე ამჟამად ვერაფერს ვიტყვი, მაგრამ ტელეპატია კი სავსებით დასაშვებია, რომ იყოს ადამიანის მომავალში, - უსიტყვოდ ურთიერთობის პოტენციალი..

ავიღოთ თუნდაც ის ბანალური პროგრესი, რომ ადამიანი შეძლებს უცხოელთან თარჯიმანის უმისოდ ურთიერთობას (სიტყვაზე)..

ადამიანის განვითარება და (მისი შემდგომი) ევოლუცია კი ადამიანს თავისუფლებისკენ მიიყივანს, რაც რათქმაუნდა, მათ არ აწყობთ..

იმედია, მიმიხვდით, რას ვგულისხმობ..

 

ეშინიათ იმიტომ, რომ სიყვარული როგორც პოზიტიური ენერგია ძალას აძლევს ადამიანს და პარაზიტებს უჭირთ ადამიანებისგან ენერგიის გამოწოვა, ჩვენი მოწველა უძნელდებათ ეგრე.)

[Shaten]

აი ზუსტად..!

ამის დადებაც მინდა იუთუბიზე, მაგრამ მერე არ თქვან გაგიჟებული რომეოაო.. რავი..