„წმინდა“ და „უწმინდური“ ცხოველების „აღწერა“ ბიბლიის – კერძოდ კი „ლევიტელთა წიგნის“ მიხედვით

[შანკარადევა]

„ერთმანეთისგან გაირჩეს უწმიდური და წმიდა, ცხოველი“ (ლევიტ. 11-47)

 

 

„უწმინდური“ ცხოველები:

1. აქლემი

2. ბოცვერი

3. კურდღელი

4. ღორი

5. ძერა

6. ქორი

1. ყორანი
   
2. სირაქლემა
   
3. ბუ
   
4. თოლია
   
5. მიმინო
   
6. ჭოტი
   
7. ჩვამა
   
8. წერო,
   
9. ბუკიოტი
   
10. ვარხვი
    
11. კოდალა,
    
12. ყარყატი
    
13. ჩანჩა
    
14. ოფოფი
    
15. ღამურა;
    

22. სალყამი

23. ხარგოლი

24. ხაგაბი

25. ზღარბი

26. ბაყაყი

27. კუ

28. ლოკოკინა

29. თხუნელა.

 

 

თავი

მეთერთმეტე

41.

ყველაფერი

,

რაც

კი

მიწაზე

დაძვრება

,

უსურმაგია

,

არ

გეჭმევათ

.

42.

არანაირი

მუცელზე

მხოხავი

,

არანაირი

მრავალფეხა

,

არანაირი

მიწაზე

მძრომი

არ

გეჭმევათ

,

რადგან

უსურმაგები

არიან

.

 

 

კომენტარი: უკაცრავად, მაგრამ არ მიგაჩნიათ ეს ყველაფერი იდიოტიზმად?! „წმინდა“ ცხოველები? „უწმინდური“? ეს საერთოდ რა ჯანდაბას უნდა ნიშნავდეს?! ა, იმას რომ რაც „ღმერთს მოსწონს“ – „წმინდაა“ და რაც „არ მოსწონს“ – „უწმინდური“? უკაცრავად მაგრამ რა იცის „ღმერთმა“ რაა „წმინდა“ და რა არა? უპს, დამავიწყდა! ის ხომ „ყოვლისმცოდნეა“! ჰმმ... კარგი... თუნდაც ასე, მაგრამ ჩვენ ადამიანები რა შუაში ვართ? რაში უნდა გვანაღვლებდეს რა მოსწონს და არ მოსწონს აბრაამის „ღმერთს“? მერე ჩვენ რა აქედან? რა უნდა ამ „ზეარსებას“ ჩვენგან? რატომ არ შეგვეშვება? და თუ არ დავუჯერებთ რა, მოგვკლავს? და ესაა „ღმერთი“? შერაცხო ცხოველთა და ა.შ. რაღაც ნაწილი „უწმინდურად“ არის ღვთაებრივი „სიბრძნე“??...