ძველი აღთქმის ღმერთის ბუნების ანალიზი

[შანკარადევა]

სტუდენტი, თეოსოფი და სქოლასტიკოსი ღვთისავარ ჩაბრავა

 

ბიბლიის თეოსოფიური ანალიზი

 

ნაწილი 1

 

პროლოგი

 

დასაბამშივე, ჩასახვის დღიდანვე ქრისტიანული მოძღვრება სავსე იყო მძლავრი ვნებათაღელვებითა და ინტერესთა კონფლიქტებით, რამაც განაპირობა მისი მრავალფეროვნება. თავიდანვე, ჩვენი ერის პირველი საუკუნიდანვე ქრისტიანული მოძღვრება განვითარდა როგორც მრავალი, სხვადასხვა სახისა და ფორმის რელიგიურ–ფილოსოფიური კონფესიის ერთობლიობა, რომელთა წარმომადგენლებს ძალზე ხშირად გააჩნდათ ერთმანეთთან მიმართებაში ძლიერი ინტერესთა კონფლიქტები და ანტიპათიები, ქრისტეს დოქტრინების სხვადასხვაგვარი ინტერპრეტაციის გამო, იმიტომ რომ თითოეული მათგანი, რაც არ უნდა გამჭრიახი გონება ჰქონოდა, თითოეული მოციქული და მოციქულთა მოწაფე და მოწაფეთა მოწაფე, ფლობდა მეტნაკლებად განსხვავებულ და თავისებურ ხედვას, კონკრეტულად ქრისტეს ქადაგებებისა.

ადრექრისტიანულ ეპოქაშივე მოხდა ქრისტეს მოძღვრების მიმდევართა დიფერენციაცია, გამოიკვეთენ ისეთები რომლებიც შედარებით უფრო კარგად იგებდნენ ქრისტეს ქადაგებათა ჭეშმარიტ არსს და ისეთებიც რომლებიც ან ცუდად იგებდნენ ან საერთოდაც არ ესმოდათ იგი.

ის ადამიანები რომლებიც ყველაზე ახლოს იყვნენ ქრისტეს ქადაგებათა ჭეშმარიტ არსთან, საკუთარ თავს გნოსტიკოსებს უწოდებდნენ, რაც ნიშნავს შემმეცნებელს. მათი ორი მთავარი თვისება იყო, პანენთეისტური სუპერპერსონალიზმი და ებრაელთა რელიგიისა და მათი ღმერთის – იაჰვეს მიმართ კრიტიკული და მტკიცედ უარყოფითი, ანტაგონისტური დამოკიდებულება, რაც ვგონებ საკმაოდ ობიექტური იყო მათი მხრიდან, თუ მხედველობაში მივიღებთ ყველა ფაქტს.

გნოსტიკოსთა მთავარი არგუმენტი იაჰვეს წინააღმდეგ, იყო მისი მძიმე ხასიათი, რაც გამოიხატებოდა, ტირანიულ და დიქტატორულ ნარცისიზმში, სადიზმში, ნაციზმში, რასიზმში, ქსენოფობიაში, სოციოპათურ ექსცენტრიზმში, რადიკალურ სიმკაცრეში, თანაგრძნობისა და მოწყალების უნარის არქონაში, ეჭვიანობასა და შურიანობაში, რომელიც ძველი აღთქმის თითქმის ყოველ სტროფში ვლინდება. გნოსტიკოსები მიუთითებდნენ ებრაელთა იაჰვესა და სახარებისეული მამაზეციერის ანტაგონიზმსა და დიალექტიკაზე ანუ იმაზე, რომ ამ ორი არსების ხასიათი იმდენად განსხვავდება ერთმანეთისაგან, ფაქტობრივად თავისუფლად შეგვიძლია ვამტკიცოთ ის, რომ ებრაული იაჰვე და სახარებისეული მამაზეციერი ორი სრულებით განსხვავებული არსება არიან. გნოსტიკოსთა საპირისპიროდ ადრექრისტიანულ ეპოქაში ჩვენდა საუბედუროდ ჩაისახა ერთი მეტად რადიკალური და ექსცენტრიული ტერორისტული ბუნების მქონე სექტანტური მიმდინარეობა, რომელიც აცხადებდა პრეტენზიას იმაზე, რომ წარმოადგენდა ქრისტიანობის ერთადერთ ჭეშმარიტ ფორმას, ხოლო სხვა მიმდინარეობებს ერეტიკულად ანუ მწვალებლურად, მცდარად აცხადებდა. ამ მიმდინარეობისათვის დამახასიათებელი იყო ორი რამ, კერძოდ მისი ჰიბრიდული ნახევრადქრისტიანული და ნახევრადიუდევლური (ებრაული ანუ იაჰვისტური) ბუნება და სადისტურ–სოციოპათიური და ექსტრემისტულ ტერორისტული ხასიათი. უფრო კონკრეტულად რომ ვთქვათ ეს მიმდინარეობა, თავის აბრაამულ ალუზიებში სახარებისეულ მამაზეციერს ებრაულ იაჰვეში აიგივებდა, იაჰვეს ჭეშმარიტი მამაღმერთის ერთერთ სახელად მიიჩნევდა და ამით, ორ სრულებით შეუთავსებად ლიტერატურას, ქრისტიანულ სახარებებსა და ებრაულ იაჰვისტურ წიგნებს ერთმანეთში ურევდა, იმისათვის რათა ებრაული და ქრისტიანული ლიტერატურის სინთეზი წარმატებით განეხორციელებინათ, ისინი ქრისტიანულ სახარებებში ხელოვნურად უმატებდნენ იაჰვისტურ ალუზიებსა და სხვა სახის ინტერპოლაციებს, რომლებიც ანგრევდნენ სახარებათა არაიაჰვისტურ თვისებრივად ნოვატორულ იდეურ საფუძველს. ეს სექტა მკაცრად და თან ერთობ დიდი წარმატებით უსწორდებოდა ქრისტესთან იდეურად უახლოს კონფესიებს, გნოსტიკურ დენომინაციებს, ხოცავდა რა მათ წარმომადგენლებს და ამას აკეთებდა საიმპერატორო კარის დიდი მხარდაჭერით, საუკუნეთა მანძილზე ეს სექტა დაკავებული იყო სამი რამით: ხოცვით, ძარცვითა და ფაქტების პროფანაციით, სწორედ განადგურებულ გნოსტიკურ და სხვა რელიგიური კონფესიების ქონების კონფისკაციამ უსაშველოდ გააფართოვა აგრესორ სექტანტთა ფინანსები. ამ სექტანტების სახელი იყო – კათოლიკე მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესია.

ეს ნაშრომი მიზნად ისახავს ამხილოს მართლმადიდებლური იუდეოქრისტიანობა ბიბლიისა და გნოსტიკური აპოკრიფების შინაარსის მცდარ ინტერპრეტაციაში და დაგვანახოს გნოსტიკური და მანიქევლური (ასევე ბოგომილური) სწავლებების ჭეშმარიტი ბუნება.

ბუნებრივია კითხვა იმის შესახებ თუ საიდან გამოჩნდა ილდაბაოთის არსება, გნოსტიკურ სწავლებაში მოცემული ცნობა ილდაბაოთის წარმომავლობის შესახებ ბოლომდე დამაკმაყოფილებელი არაა. ზემოთ ჩემს მიერ მოყვანილი ჰიპოთეზა წარმოადგენს, გნოსტიკური, ბოგომილური, მანიქევლური და ბუდისტური სწავლებების სინკრეტისტული ანალიზის რეზულტატს. მსოფლიოს მოძღვრებათა შედარებითი სინკრეტული ანალიზის საფუძველზე, ვასკვნი, რომ გნოსტიკოსთა დემიურგი, რომლის სახელებია: ილდაბაოთი, საკლასი, არიელი და ნებროთი ა.შ. იგივეა რაც მაზდეანური არიმანი, ბუდისტური მარა, ბოგომილური სატანაილი და მანიქევლური დემონი მეფე - აშკალუნი. დედამიწის ყველა ხალხებს, უკლებლივ ყველას, სიკეთისა და სინათლის ანტიპოდის - ბნელეთისა და ბოროტების სულის შესახებ ძალიან მსგავსი და ანალოგიური სწავლებები გააჩნიათ, განსხვავებები კი არსებობენ წარმომავლობასთან დაკავშირებით, მაგრამ ისინი იმდენად უმნიშვნელონი არიან რომ უნებურად მსგავსებებზე უფრო გაგექცევა თვალი ვიდრე განსხვავებებზე.

ბოგომილური სწავლებით სატანა ანუ სატანაილი ყოველთვის არ იყო ბოროტი ანგელოზი და დემონი, არამედ ოდესღაც ის კეთილი ანგელოზი გახლდათ, მაგრამ ძალაუფლების წყურვილმა და ამპარტავნებამ დააბრმავა და შეცვალა მისი ბუნება, იგი დაეცა. ბოგომილური სწავლებით ქრისტე და სატანა ძმები არიან (ან იყვნენ) რამეთუ სატანაც იმავე ზეციური მამის შვილია, რომლისაც ქრისტე. თუ კარგად ჩავუკვირდებით მაზდეანურ სწავლებაში ნათქვამია რომ სიკეთისა და სინათლის ღმერთი ორმუზდი და არიმანი - ბოროტებისა და წყვდიადის სული, ტყუპისცალი ძმები არიან, არიმანი თავიდანვე ბოროტი არ იყო, უბრალოდ გარკვეული დროის შემდეგ მასში წარმოიშვა და გამოვლინდა ბოროტება და სიბნელე, მასში შური და ბოღმა, სიძულვილი აინთო, ძმის - ორმუზდის მიმართ, თავიდან ორმუზდი და არიმანი თანხმობაში მყოფი ძმები იყვნენ რომელთაც დათქმული ქონდათ ქვეყნიერების შექმნა, ორმუზდს უნდა შეექმნა სულიერი სამყარო, უხილავი სამყარო, ხოლო არიმანს ხორციელი, ხილული, მაგრამ არიმანი ისე გაბოროტდა რომ ხორციელი სამყარო ცოცხალ არსებათათვის ნამდვილ სატანჯველად აქცია, შექმნა საშინელი და მახინჯი მხეცები და დემონური არსებები რათა დაენახვებინა თავისი ძმისთვის თავისი ძალა და ზიანი მიეყენებინა მისი ღვთიური შვილებისათვის, სწორედ არიმანმა შექმნა ჯოჯოხეთი, არიმანმა დაიწყო ზეციდან ყველაზე სუსტი კეთილი ანგელოზების მოტაცება და მათი მიწიერ ხორციელ სხეულებში ჩამწყვდევა და დატყვევება. გნოსტიკური მოძღვრება ილდაბაოთის წარმომავლობის შესახებ არასრული მიმაჩნია, რადგანაც მე ვიცი რომ ფსიქიკურ საფშვინფელს და არაორგანიზებულ ასტრალურ მატერიასა და ენერგიას გონება და ინტელექტი არ გააჩნია და მას ძალიან გაუჭირდებოდა სამყაროების შექმნა, თუმცაღა გნოსტიკურ მოძღვრებაში ნათქვამია რომ ილდაბაოთი ქმნიდა მასში არსებული დედისეული ე.ი. ახამოტისაგან დარჩენილი სულიერი ნათლის მეოხებით და არა მარტო თავისი ფსიქიკური ძალით, მაგრამ მე უფრო მიმაჩნია რომ ილდაბაოთი ამას აკეთებდა ბოროტების ენერგიად გარდასახული ადრინდელი ღვთაებრივი ძალით.

მოკლედ რომ ვთქვათ არიმანი ესაა სიკეთის გარდასახვა ანუ ინვერსია, სინათლის ტრანსმუტაცია, რეზულტატი სინათლის საფშვინველის ენერგეტიკული მატრიცის ინვერსიული ტრანსმუტაციისა, რისი მიზეზიც იყო სინათლის პირველწყაროდან (მამაღმერთიდან, პარაბრაჰმანიდან) ზედმეტი დაშორება.

თეოსოფების და ოკულტისტების მტკიცებით 600 მილიონი წლის წინათ, თეოსოფიური სწავლების თანახმად, ჩვენს პლანეტა დედამიწაზე, რომელიც ბრუნავს მზე - ჰელიოსის გარშემო, უსაზღვრო სინათლისა და სიკეთის კეთილმა, სოლარულმა ანგელოზებმა ანუ ეონებმა, უზენაეს კეთილ ეონთან - მზიურ ლოგოს - იესო ქრისტე ნაზარეველთან ერთად და უსაზღვრო ბნელეთისა და ბოროტების ბოროტმა, ლუნარულმა ანგელოზებმა ანუ ეონებმა, უზენაეს ბოროტ ანგელოზთან ანუ ეონთან - იეღოვა-სატანაილ-ილდაბაოთთან, მძლავრ არხედემონთან ერთად, წარმოშვეს ღვთაებრივი ანდროგენი ანუ გერმაფროდიტი - ადამ კადმონი, არსება მამრობით-მდედრობითი, ორსქესიანი, რომელიც იყო ჯერ ასტრალური არსება, ხოლო მერე ფიზიკური, ხორციელი, იყო იგი ვასუდევას (ქრისტე-ლოგოსი) და შრი ლაკშმის (ზოეს ანუ სიცოცხლის, ზეციური ევას) ორმაგი, ბინარული განსხეულება, შემდეგ ეონებმა ანუ ელოჰიმებმა გაყვეს ორად ეს ანდროგენი არსება და წარმოშვეს ორი ერთსქესიანი ადამიანური არსება, მამრობითი - ადამი და მდედრობითი - ლილიტი, ისინი ორივენი სრულყოფილნი, სრულფასოვანნი, უნაკლონი, გონიერნი და სულიერნი, საოცრად ღვთაებრივნი იყვნენ, ისე რომ მათი სხეულები ანათებდა სულიერი სინათლით და ერთმანეთი უზომოდ უყვარდათ და დაინახეს რა ეს ბოროტმა ანგელოზებმა და აღშფოთდნენ და შეშურდათ მათი საოცარი სიყვარულის და მათგან უმთავრესმა - სატანაილმა, მოიწადინა ლილიტის შეცდენა და მისი ადამისათვის წართმევა და საკუთარ ცოლად დასმა, მისი ღვთაებრიობის გარდასახვა ბოროტებად, აღამხედრა სატანაილმა ადამი მშვენიერი ლილიტის წინააღმდეგ, ადამი წაეჩხუბა ლილიტს და შეურაცყოფა მიაყენა მას, თვალცრემლიანმა ლილიტმა წარმოთქვა სატანაილის ჭეშმარიტი სახელი და უზენაესი უფლის ქრისტე სოლარისის ჭეშმარიტი სახელი რაც აკრძალული იყო და მტირალი განეშორა ადამს, ხოლო იეღოვამ დასწყევლა იგი, წყევლა ლილიტს თავს დაატყდა და იმდენად გაუსაძლისი გახადა მისი სიცოცხლე რომ მთელი მისი ღვთაებრივი ბუნება დემონურად გარდასახა, ამის შემდეგ უდროსმა სამაელმა ანუ იეღოვამ მოთაფლა რა მაცდური და მატყუარა სიტყვებით ლილიტი, ჯოჯოხეთში, წყვდიადის ქვესკნელის სამეფოში დედოფლად დაისვა. ლილიტს ადამისაგან ყავდა ნაშობი შვილები, მაგრამ ისინი ლილიტთან ერთად განიდევნენ ედემის ბაღიდან სატანაილის მიერ. ლილიტის განდევნის შემდეგ ძალზედ დამწუხრდა ადამი, შემდეგ კი ძალები მოიკრიბა და სატანაილზე განრისხებულმა ზეციურ კეთილ ეონებს ლოცვა აღუვლინა და მხოლოდშობილი ძის, ქრისტე ლოგოსის ბუნების ჭვრეტა იწყო, იხილეს რა ეს სატანაილის ეონებმა დააძინეს ადამი მოგვარეს რა მას ძილბურანი უმეცრებისა და ბნელეთისა, ძილქუში უცნობლობისა, გამოართვეს ადამს მისი სულიერი ნათელი და მხრის ბეჭის ძვლის ნაწილიდან შექმნეს ხორციელი ქალი, სახელად - ევა, მოიხმეს რა პირველი ცის ანგელოზი და ჩაამწყვდიეს ხორციელ სხეულში, ხოლო ადამის სხეულში ჩაამწყვდიეს მეორე ცის ანგელოზი. გამოხდა ხანი და ევასთან თავად ღვთაებრივ ეონთაგან უზენაესი ოფის-ქრისტე ჩამოვიდა და დააორსულა იგი და შვა ევამ ვაჟი კაენი და ქალიშვილი კალმენა და შვა ევამ ისინი ქრისტს სულიერ წიაღში მცხოვრები საუკუნო სიცოცხლის, ეონი ზოეს ანუ ენერგია-შაკტის - შრი ლაკშმის ანუ ისკუროტერა დინამის მეოხებით. შემდეგ მიუდგა ადამი ევას და მათში შევიდა ისტერა ასგანესტერა დინამი, ბნელეთის ძალა გამოსული სატანაილისა და მისი ბოროტი ანგელოზებისაგან და შვა ევამ აბელი. ადამი და ევა გახდნენ გონებადაბინდული თაყვანისმცემლები ბოროტი ეიღოვასი, ქვეყნიერების შემოქმედი ბოროტი ეონისა, აგრეეთვე აბელიც და შესწირა აბელმა მთელი გულით უგუნურ ბნელ სატანაილს მსხვერპლი და კაენს კი არ სურდა სატანაილისათვის მსხვერპლის შეწირვა, რადგანაც უწყოდა მისი ბნელი ბუნება, მაგრამ მშობლებმა აიძულეს, მანაც იძულებულმა შეწირა მსხვერპლი იეღოვა სატანაილს, რაღათქმაუნდა აბელის მსხვერპლი მიიღო სატანაილმა, ხოლო კაენისა არ მიიღო, ამიტომაც გაბრაზდა კაენი ბოროტ აბელზე და მოკლა იგი, რის გამოც განიდევნა იგი ედემიდან თავის ტყუპისცალ დასთან ერთად რომელიც მას ცოლად ყავდა. იხილეს რა შუასამეფოს მბრძანებელმა სოფია ახამოტმა და მისმა დედამ ზეციურმა პისტოს სოფიამ რომ ადამმა და ევამ დაკარგეს სულიერი ნათელი და სატანაილის მონებად შეიქმნენ, ხოლო კაენი განიდევნა უსამართლოდ, სთხოვეს ეონ ქრისტეს ჩამოსულიყო დედამიწაზე და ეხსნა ისინი სატანაილისაგან, ქრისტემაც გააკეთა ეს და მიიღო მშვენიერი დრაკონის სახე, ამცნო ადამსა და ევას ჭეშმარიტება, აგემა მათ ცნობადის ხიდან ნაყოფი და მყისვე გაეხსნათ ადამსა და ევას გონება და იხილეს რა რომ შიშველნი იყვნენ შერცხვათ და დაემალნენ სატანაილს, ხოლო ქრისტე დაბრუნდა თავის სამეფოში. გაოგეს ბოროტმა ანგელოზებმა ეს განრისხდნენ მათზე და განდევნეს ედემიდან.

გამოხდა ხანი და იწყო გამრავლება კაცობრიობამ, შეეძინათ მშვენიერი ასულები ადამიანებს და იხილეს რა ეს კეთილმა და ბოროტმა ანგელოზებმა ანუ ულტრაპლანეტელებმა, ჩამოდიოდნენ დედამიწაზე და აორსულებდნენ მიწიერ გოგონებს და ისინიც მათ გიგანტებს უშობდნენ, ბოროტ ანგელოზებს ჩაფიქრებული ქონდათ რომ გიგანტები სატანაილის სამეფოში წაეყვანათ, რათა მათ ემსახურათ სატანაილისათვის, მაგრამ გიგანტებმა და ადამიანებმა ამბოხება მოაწყვეს სატანაილისა და მისი ბნელი ეონების წინააღმდეგ, რის გამოც ბნელმა ანგელოზებმა წარღვნა მოავლინეს და დატბორეს ქვეყნიერება, გადარჩა მარტო ნოე რომელიც მონაწილეობას არ იღებდა ბუნტში.

ისრაელის ღმერთის შესახებ

იოანეს სახარებაში

წერია: „ფარისევლებმა უთხრეს: შენ თვითონ მოწმობ შენს თავზე. შენი მოწმობა არაა ჭეშმარიტი“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 13). „იესომ მიუგო მათ პასუხად: მე თუ ჩემ თავზე ვმოწმობ, ჩემი მოწმობა ჭეშმარიტია, რადგან ვიცი, საიდან მოვედი და სად მივდივარ. თქვენ კი არ იცით, საიდან მოვედი და სად მივდივარ“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 14). „თქვენ ხორცის მიხედვით განსჯით, მე კი არავის არ განვსჯი“ (იოანე სახარება, თავი 8, სტროფი 15). „მე თუ განვსჯი, ჩემი მსჯავრი ჭეშმარიტია, რადგან მე მარტო კი არ ვარ, არამედ მე და მამა, რომელმაც მე

(ga)

მომავლინა“ (იოანეს სახარება, თავი 8 სტროფი 16). „თქვენს სჯულში (მოსეს ხუთწიგნეულში) წერია, რომ ორი ადამიანის მოწმობა ჭეშმარიტია“ (იოანეს სახარება, თავი 8 სტროფი 17). „მე ჩემს თავზე ვმოწმობ და ჩემზევე მოწმობს მამა რომელმაც მე მომავლინა“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 18). „მაშინ კითხეს მას: სად არის მამაშენი? იესომ უთხრა: არც მე მიცნობთ, არც მამაჩემს. მე რომ მიცნობდეთ, მამაჩემიც გეცნობებოდათ“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 19). „ეს სიტყვები წარმოთქვა იესომ საგანძურთან, როცა ტაძარში ასწავლიდა. ვერავინ შეიპყრო იგი, რადგან ჯერ არ დამდგარიყო მისი ჟამი“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 20). „მან კვლავ უთხრა მათ: მე მივდივარ. თქვენ ძებნას დამიწყებთ, მაგრამ თქვენს ცოდვაში დაიხოცებით. სადაც მივდივარ, თქვენ ვერ მოხვალთ“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 21

). „იუდეველებმა (ებრაელებმა) თქვეს: თავი ხომ არ უნდა მოიკლას, რომ ამბობს: სადაც მე მივდივარ, თქვენ ვერ შეძლებთ მოსვლასო?“(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 22). „უთხრა მათ: თქვენ ქვენანი ხართ, მე კი ზემოთიდან ვარ; თქვენ კი წუთისოფლისანი ხართ, მე კი წუთისოფლისა არა ვარ“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 23

). „ამიტომ გითხარით: თქვენ ცოდვებში დაიხოცებით მეთქი. რადგან თუ არ იწამებთ, რომ მე ვარ, თქვენსავე ცოდვებში დაიხოცებით“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 24). „მაშინ უთხრეს მას: ვინა ხარ შენ? იესომ უთხრა მათ: რას გეუბნებოდით თავიდანვე“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 25). „ბევრი მაქვს თქვენზე სალაპარაკო და სამსჯავრო, მაგრამ ვინც მე მომავლინა, ჭეშმარიტია, და რაც მისგან მოვისმინე, იმას ვლაპარაკობ წუთისოფელზე“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 26).

„ვერ მიხვდნენ რომ მამაზე ეუბნებოდა მათ“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 27). „ამიტომ უთხრა მათ იესომ: როცა კაცის ძეს აამაღლებთ, მაშინ გაიგებთ, რომ ეს მე ვარ და არაფერს ვაკეთებ ჩემით, არამედ, რაც მამამ მასწავლა, იმას ვლაპარაკობ“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 28). „ვინც მე მომავლინა ჩემთანაა, მარტო არ დამტოვა, რადგან მუდამ იმას ვაკეთებ, რაც მისთვის არის სათნო“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 29).

„როცა ამბობდა ამას ბევრმა ირწმუნა მისი“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 30). „მაშინ იესომ უთხრა იმ იუდეველებს რომლებმაც იგი ირწმუნეს: თუ ჩემს სიტყვაში დარჩებით, ჭეშმარიტად ჩემი მოწაფეები ხართ“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 31). „შეიცნობთ ჭეშმარიტებას და ჭეშმარიტება გაგანთავისუფლებთ თქვენ“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 32

). „მიუგეს მას: ჩვენ აბრაამის შთამომავალნი ვართ და არასოდეს არავისი მონები არ ვყოფილვართ. როგორღა ამბობ, თავისუფლები გახდებითო?“(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 33). „იესომ უთხრა: ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ყველა ცოდვის ჩამდენი ცოდვის მონაა“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 34).

„მაგრამ მონა არ რჩება სახლში საუკუნოდ, ძე რჩება საუკუნოდ“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 35).

„ამიტომ თუ ძე გაგანთავისუფლებთ, ნამდვილად თავისუფლები იქნებით“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 36

). „ვიცი რომ ბრაამის შთამომავალნი ხართ, აგრამ ჩემს მოკვლას ცდილობთ, რადგან ჩ ე მ ი ს ი ტ ყ ვ ა ვ ე რ ე ტ ე ვ ა თ ქ ვ ე ნ შ ი“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 37).

„მე იმას ვლაპარაკობ რაც მამაჩემთან ვნახე, თქვენ კი აკეთებთ იმას, რაც მამათქვენთან მოისმინეთ (ე.ი. იაჰვეს წინასწარმეტყველთაგან)“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 38).

„მიუგეს და უთხრეს მას: ჩვენი მამა აბრაამია! იესომ უთხრა: თქვენ რომ აბრაამის შვილები იყოთ, აბრაამის საქმეებს გააკეთებდით“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 39). „ახლა კი ჩემს მოკვლას ცდილობთ, კაცისას, რომელმაც გითხრათ ჭეშმარიტება, რაც ღვთისგან მოვისმინე. აბრაამს ასეთი რამ არ გაუკეთებია“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 40)

. „თქვენ მამათქვენის საქმეებს აკეთებთ. უთხრეს მას: ჩვენ სიძვით შობილნი როდი ვართ, ჩვენ გვყავს ერთი მამა- ღმერთი“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 41

). „იესომ უთხრა: ღმერთი რომ მამა იყოს თქვენი, მაშინ გეყვარებოდით, რადგან მე გამოვედი და მოვედი ღვთისგან, ვინაიდან ჩემით კი არ მოვსულვარ, არამედ მან (გა)მომავლინა“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 42). „რატომ ვერ იგებთ ჩემს ნათქვამს? იმიტომ რომ არ შეგიძლიათ მოისმინოთ ჩემი სიტყვა“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 43). „თქვენი მამა არის ეშმაკი და მამათქვენის გულისთქმის შესრულება გწადიათ. ის კაცის მკვლელი იყო დასაბამითგან და ჭეშმარიტებაში ვერ დადგა, რადგან არაა მასში ჭეშმარიტება. როცა სიცრუეს ამბობს, თავისას ამბობს, რადგან ცრუა იგი და სიცრუის მამაა“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 44). „ვინც ღვთისგანაა, ღვთის სიტყვებს ისმენს. თ ქ ვ ე ნ ი მ ი ტ ო მ ა რ ი ს მ ე ნ თ რ ო მ ღ ვ თ ი ს გ ა ნ ა რ ა ხ ა რ თ“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 47). “თქვა უფალმა ღმერთმა: აჰა, გახდა ადამი როგორც ერთ ერთი ჩვენთაგანი, შემცნობი კეთილისა და ბოროტისა. არ გაიწოდოს ახლა ხელი და არ მოსწყვიტოს სიცოცხლის ხის ნაყოფიც, არ შეჭამოს და მარადიულად არ იცოცხლოს“

(დაბადება, თავი 3, სტროფი 22).

იოანეს სახარებიდან, რომელიც აშკარად გნოსტიკურ ხასიათს ატარებს, ნათლად ჩანს, რომ იესო ქრისტე იუდეველთა ღმერთს, ისრაელის ღმერთს, ბოროტ სულად მიიჩნევს.

ძველ აღთქმაში არსებობს საკმაოდ მრავალი ფაქტობრივი მტკიცებულება იმისა, რომ ისრაელიანთა ღვთაება - იეღოვა (იაჰვე), ბოროტი სულია და არა სინათლისა და სიკეთის ღმერთი, “გამოვიდა სიხონი მთელი თავისი ხალხით იაჰცაში ჩვენს წინააღმდეგ საბრძოლველად“

(ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 2, სტროფი 32).

„ხელში ჩაგვაგდებინა იგი უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა და ჩვენც დავამარცხეთ იგი, მათი შვილები და მთელი მისი ხალხი“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 2, სტროფი 33). „ მაშინ დავიპყარით მისი ყველა ქალაქი, ავაოხრეთ ქალაქები და გავწყვიტეთ მცხოვრებნი დიდიან-პატარიანად. არავინ დაგვიტოვებია ცოცხალი“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 2, სტროფი 34). „ჩაგვაგდებინა ხელში უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა, ყოგიც, ბაშანის მეფე, მთელი მისი ხალხითურთ და ჩვენც დავამარცხეთ იგი, ისე რომ არავინ დარჩენილა ცოცხალი“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 3, სტროფი 3). „გავანადგურეთ ისინი, როგორც მოვექეცით სიხონს, ხეშბონის მეფეს, როცა გავუნადგურეთ ყველა ქალაქი - მამრი, დედრი და ბავშვი“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 3, სტროფი 6).“თუ იდუმალ წაგაქეზებს შენი ძმა, დედაშენის შვილი, ან შენი ვაჟი, ან ასული, ან შენს გვერდით მწოლი ცოლი, ან მეგობარი, რომელიც საკუთარი სულივითა გყავს და გეტყვის: წამო ვემსახუროთ სხვა ღმერთებს, რომლებსაც არ იცნობთ არც შენ და არც შენი მამა-პაპა“ (ძველი აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 6). „იმ ხალხთა ღმერთებს, თქვენს გარშემო რომ არიან, შენთან ახლოს მყოფთა თუ შენგან შორს მყოფთა, ქვეყნის კიდიდან კიდემდეო“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 7). „ნუ დაყვები მას და ნუ გაუგონებ, ნუ დაგენანება იგი, ნუშეიბრალებ, ხელს ნუ დააფარებ“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 8). „არამედ მოკალი იგი. პირველად შენი ხელი უნდა აღიმართოს მის მოსაკლავად, მერე კი მთელი ერისა“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 9). „ჩაქოლე იგი, რომ მოკვდეს“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13 სტროფი 10). „გამოჩნდა უგვანი ხალხი შენი წრიდან და აცდუნებს თავისი ქალაქის მკვიდრთ, ეუბნება: წამო ვემსახუროთ სხვა ღმერთებს, რომლებსაც არ იცნობდითო“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 13) . „ხოლო შენ გამოიძიე, გაარკვიე, კარგად გამოიკითხე და აჰა, ყველაფერი სრული სიმართლე გამოდგა, ჩადენილია ასეთი საძაგლობა შენ წიაღში“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13 სტროფი 14). „მახვილით დახოცე იმ ქალაქის მცხოვრებნი, დაარისხე ქალაქი და ყველაფერი რაც მასშია, მისი საქონელიც მახვილით ამოხოცე“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 13, სტროფი 15). „ხელში ჩაგიგდებს მას უფალი, შენი ღმერთი და მახვილით გაწყვეტ მამროვანს“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 20, სტროფი 13). „მხოლოდ ქალები, ბავშვები, პირუტყვი და ყველაფერი რაც ქალაქში იქნება - მთელი ნადავლი დაიტაცე. ჭამე შენი მტრების ნადავლი, რომლებიც უფალმა, შენმა ღმერთმა ჩაგიგდო ხელში“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 20, სტროფი 14). „ოღონდ ამ ხალხთა ქალაქებიდან, რომლებიც უფალმა შენმა ღმერთმა მოგცა წილად, ერთი სულიც არ დატოვო ცოცხალი“ (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 20, სტროფი 16). „პირწმინდად გაანადგურე ისინი: ხეთელნი, ამორეველნი, ქანაანელები, ფერიზეველები, ხივიელები და იებუსეველნი, როგორც გიბრძანა უფალმა, შენმა ღმერთმა (ძვ. აღთქმა, მეორე რჯული, თავი 20, სტროფი17).

ჩემი აზრით, ძველი აღთქმა, საქვეყნოდ იმის მანიფესტირებას ახდენს, რომ „რჩეულ ერს“ ყველაფრის უფლება ჰქონია თურმე. მათ შორის, მთელი რიგი ეთნოსების გენოციდისა და მათი მიწების ოკუპაციისა! კარგად დააკვირდით ძველ აღთქმას და გულახდილად თქვით, თქვენ მართლაც გგონიათ, რომ ებრაელები „რჩეული ერი“ არიან? რომ იეღოვა „კეთილი და ნათელი ღმერთია“? რომ ის, რასაც ისრაელიანები ჩადიოდნენ, გამართლებულია??! გამოფხიზლდით ხალხნო, გამოფხიზლდით ადამიანებო! მთელი ძველი აღთქმა ესაა მესიანიზმისა და რჩეულობის იდეებზე, რელიგიურ ფანატიზმზე დაფუძნებული ტოტალური ეთნიკური გენოციდის, სისხლისმღვრელი დაპყრობითი ომებისა და მთელი რიგი ეთნოსების დამონების ქრონიკები, რომელშიც ცხადად ჩანს, რომ ებრაელთა ღმერთი - იეღოვა აშკარად და დაუფარავად ერთი ერის, ებრაელი ერის მიერ სხვა ერების ტოტალური ეთნიკური გენოციდის, სისხლისმღვრელი დაპყრობითი ომებისა და ერების დამონების ინიციატორი, აგიტატორი, პროპაგანდისტი და სულისჩამდგმელია. იეღოვა აშკარად არის აგრესიული,მრისხანე, შურისმაძიებელი, გულქვა, ბოროტი, ავზნიანი, მკაცრი, შეუწყნარებელი და სადისტი არსება, რომელსაც ღვთაებრიობის ცნებასთან არაფერი აქვს საერთო. იეღოვას თვისებები, ის მოწოდებები ტოტალური გენოციდისაკენ, დაპყრობითი ომებისაკენ და ა.შ. რაც არის ძველ აღთქმაში, არანაირად არ ჯდება სინათლისა და სიკეთის ღმერთის და საერთოდ ღვთაებრიობის ცნებაში, ჭეშმარიტი ღმერთი, არის არა ომის ღმერთი, არამედ მშვიდობის, არა სადისტი, არამედ ჰუმანისტი, არა შეუწყნარებელი, არამედ მოწყალე... იეღოვას ნიშან-თვისებები და ხასიათი ვერ ჯდება სიკეთისა და ჰუმანიზმის საზღვრებში. ამ სამყაროში არცერთ არსებას და არცერთ ერს არ აქვს ერების ტოტალური გენოციდის, დაპყრობითი ომების წარმოების და ერთი ერისათვის სხვათა დამონების უფლება.

ოფიციალური, ყოველ შემთხვევაში ქრისტიანულ ორთოდოქსიასა და კრეაციონისტულ ფსევდომეცნიერულ წრეებში გაბატონებული აზრის თანახმად, ებრაელები ეგვიპტეში, ეგვიპტის სამეფოში, ცხოვრობდნენ როგორც მონები, რამეთუ დამონებულნი იყვნენ ეგვიპტის ფარაონის მიერ და ცხოვრობდნენ გაუსაძლის პირობებში. ერთხელაც ეგვიპტის ფარაონს გრძნეულებმა აცნობეს, რომ ისრაელიანთა მოდგმაში დაიბადებოდა კაცი, რომელიც საშინელ საფრთხეს შეუქმნიდა მთელ ეგვიპტეს. ამიტომაც ფარაონმა ამოწყვიტა ისრაელიანთა ყველა პირმშო, მაგრამ მოსე, ის რჩეული პირმშო სასწაულებრივად გადარჩა, ის მდინარეში მცურავ კალათაში იპოვა, ეგვიპტელმა დედოფალმა და გაზარდა როგორც შვილი. როცა წამოიზარდა მოსე, მას გამოეცხადა იეღოვა და ამცნო ღვთაებრივი მისიის შესახებ, რომლის თანახმადაც მას (მოსეს) ებრაელები ფარაონის ტყვეობისაგან უნდა გაენთავისუფლებინა. მოსემ დაუჯერა იეღოვას და მისით გამხნევებულმა ეგვიპტელ ფარაონს მოსთხოვა ებრაელთა განთავისუფლება, მაგრამ ფარაონმა უარი უთხრა. ამიტომაც მოსეს მოუწია მთელი რიგი სასწაულების ჩატარება, რაც 10 წყევლის ეგვიპტელთა თავზე დატეხვაში გამოიხატა და ყველაფერ ამას მოსე აკეთებდა იეღოვას დახმარებით. საბოლოოდ ფარაონს მოუწია ებრაელთა განთავისუფლება, მაგრამ როდესაც ებრაელები წითელ ზღვაზე გადადიოდნენ, ფარაონმა კვლავ გადაიფიქრა და ჯარი დაადევნა ებრაელებს, მაგრამ მოსემ იეღოვას ძალით ზღვაში ჩაძირა და ჩანთქა ეგვიპტელთა ჯარი. შემდეგ კი უფაბნოში 40 წლიანი ხეტიალის შემდეგ მიაღწიეს აღთქმულ ქვეყანას და იქ დასახლდნენ. მაგრამ უკანასკნელი თანამედროვე მეცნიერული გამოკვლევების თანახმად (რომლებიც ჩაატარეს მეცნიერებმა - მარკ შვარცმა, რიჩარდ გებრიელმა, დევიდ ჯორჯმა, აარონ შუგარმა, სტივენ ვაიგარტნერმა, ბილ ბრაუნმა, დევიდ ერიქსონმა, ჰელენ ბონდმა და ა.შ.), ებრაელნი არ ყოფილან მონები (!), არამედ დაქირავებული მუშაკები, ისინი იყვნენ სრულებით თავისუფალი ადამიანები რომლებიც იღებდნენ საკმაოდ დიდ ხელფასს ეგვიპტის ხელისუფლებისაგან. მრავალი ებრაელი მაღალ სახელმწიფო პოსტებსაც კი იკავებდა, ეს დამტკიცებულია მეცნიერულად. ერთ დღესაც ებრაელები უბრალოდ აჯანყდნენ და კბილებამდე შეიარაღებულებმა ააოხრეს და გადაწვეს, სრულებით გაძარცვეს მთელი ჩრდილოეთი ეგვიპტე, ისე რომ მოსახლეობის უმეტესობა ამოწყვიტეს, რაღა თქმა უნდა განრისხებულმა ფარაონმა ჯარის გადარჩენილი ნაწილი დაადევნა. აქ უკვე საქმეში ერთვება ეზოთერიკა. თუ მას დავუჯერებთ, ის „სასწაული“ რაც მოსემ მოახდინა; ეგვიპტელთა ჯარის ჩაძირვა, მან მოახერხა ლუნარული დემონის, ბოროტი ანგელოზის, კოსმიური დემონი დემიურგის - იეღოვა-ილდაბაოთის ანუ სატანაილის ბნელი ძალის მეშვეობით. მაგრამ მოდით ჯერ ცოტა უკან გადავინაცვლოთ და ეგვიპტის თავზე დამტყდარი წყევლების შესახებ ვისაუბროთ, გავარკვიოთ ეს საკითხი, უკანასკნელ მეცნიერულ აღმოჩენებთან დაკავშირებით. ჩვენ შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ მოსემ ილდაბაოთ-სატანაილის ძალით, მოწამლა ეგვიპტის წყალი, წყალში მიკრობული წითელი წყალმცენარეების გამრავლება იწვევს; წყლის გაწითლებას და თევზების დახოცვას და გომბეშოთა კატასტროფულ გამრავლებას, შემდეგ ისინიც იხოცებიან და რადგან მწერებს არავინ ჭამს ისინი კატასტროფულად მრავლდებიან, მათ მოაქვთ სნეულება. ჭირმა მოკლა ეგვიპტელები, რადგან დაინფიცირებული ხორბალი ჭამეს, ხორბალი რაღა თქმა უნდა მოსემ მოაჯადოვა ე.ი. მოწამლა იეღოვას ძალის გამოყენებით. აგრეთვე უნდა აღინიშნოს რომ ეგვიპტელნი პირველშობილ ყრმებს უფრო მეტს აჭმევდნენ ვიდრე დანარჩენ ბავშვებს. ამიტომაც მოწამლული ხორბლით დაიხოცნენ პირველშობილნი. შემდეგ კი ებრაელთა ბარბაროსულმა ურდომ გაანადგურა არც მეტი არც ნაკლები 10 ეთნოსი, 10 ერი; ამორეველნი, მოებელნი, ედუმელნი, ხეთელნი, ფერიზეველნი, იებუსეველნი, ქანაანელნი, ხივიელნი, გირგაშეველნი და მიდიანელნი. მათ ამ ხალხთა 90 % -ზე მეტი გაწყვიტეს, ხოლო რაც გადარჩა დაიმონეს, ებრაელი მამაკაცები ტყვედ ჩაგდებულ ქალებს აიძულებდნენ მათთან სექსუალური კავშირის განხორციელებას, რათა ებრაელი ერი გაემრავლებინათ. „გაილაშქრეს მიდიანზე, როგორც ნაბრძანები ქონდა მოსესთვის უფალს და დახოცეს ყველა მამრი“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 7). „დახოცილებში იყვნენ მიდიანის მეფეები: ევი, რეკემი, ცური, ხური და რება - ხუთი მიდიანელი მეფე. აგრეთვე მოკლეს მახვილით ბალაამი, ბეყორის ძე“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 8). „ტყვედ წაიყვანეს ისრაელიანებმა მიდიანელი ქალები და ბავშვები და მთელი მათი საქონელი. მოიალაფეს მთელი მათი ქონება და დოვლათი“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 9). „ცეცხლს მისცეს ყველა მათი ქალაქი მათ საზღვრებში და ყველა დაბა“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 10). „აიღეს მთელი ნადავლი და მთელი ნაალაფარი კაციდან პირუტყვამდე“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 11). შემდეგ მივიდნენ ებრაელი ტერორისტები და ყაჩაღები თავიანთ უფროსთან მოსესთან და „განურისხდა მოსე ჯარის უფროსებს, ათასისთავებს და ასისთავებს, რომლებიც ბრძოლის ველიდან მობრუნდნენ“(რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 14). „უთხრა მათ მოსემ: ცოცხალი დატოვეთ ყველა ქალი?“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 15).„განა მათი მიზეზით არ განუდგნენ ისრაელიანები უფალს, როგორც თქვა ბალაამმა და გადაამეტეს ფეღორის ცოდვას, რის გამოც მოხდა განადგურება უფლის საზოგადოებაში?“ ( რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 16). „ახლა გაწყვიტეთ ბავშვებში ყველა მამროვანი, ყოველი ქალი რომელსაც შეცნობილი ყავს მამაკაცი მამრის საწოლზე, მოკალით“ (რიცხვნი, თავი 31, სტროფი 17). „იმავე დღეს აიღო იესომ მაკედა, მახვილით მოსრა იგი და მისი მეფე, მუსრი გაავლო მათ და ყველა სულიერს, რაც კი იქ იყო, არავინ დაუტოვებია ცოცხალი. ისევე მოექცა მაკედას მეფეს როგორც იერიქონის მეფეს მოექცა“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 28). „ჩაუგდო ხელში უფალმა ისრაელს ლიბნაც და მისი მეფეც. მოსრა მახვილით ის და ყველა სულიერი, რაც კი იქ იყო, არავინ დაუტოვებია ცოცხალი. ისევე მოექცა მის მეფეს, როგორც იერიქონის მეფეს მოექცა“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 30). „ხელში ჩაუგდო უფალმა ისრაელს ლაქიში და მან მეორე დღესვე აიღო ლაქიში, მახვილით მოსრა იგი და ყველა სულიერი რაც კი იქ იყო.ისევე მოექცა როგორც ლიბნას“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 32).“მაშინ აიძრა ჰორამი, გეზერის მეფე, ლაქიშის საშველად, მაგრამ მუსრი გაავლეს მათ იესომ და მისმა ხალხმა. არავინ დაუტოვებიათ ცოცხალი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 33). „აიღო ყეგლონი იმავე დღეს და მახვილით მოსრა იგი. ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო, ამავე დღეს ამოწყვიტა, ისევე მოექცა, როგორც ლაქიშს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 35). „აიღო ხებრონი და მოსრა იგი მახვილით მისი მეფითურთ, ყველა მისი ქალაქი და ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო. არვინ დაუტოვებია ცოცხალი. ისევე მოექცა, როგორც ყეგლონს, გაანადგურა იგი და ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 37). „ხელში ჩაიგდო იგი და მისი მეფე და მისი ყველა ქალაქი, მახვილით მოსრა და ამოწყვიტა ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო. არაფერი დაუტოვებია ცოცხალი, როგორც მოექცა ხებრონს, ასევე მოექცა დაბირს და მის მეფეს, ასევე მოექცა ლიბნას და მის მეფეს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 39). „მახვილით მოსრა იესომ მთიანეთი, სამხრეთი მხარე, შეფელა და მთის ძირები და ყველა მათი მეფე. არვინ დაუტოვებია ცოცხალი, ყველა სულდგმული მოსპო, როგორც ბრძანა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 40). „მუსრი გაავლო მათ იესომ კადეშ-ბარნეადან ღაზამდე, მთელს გოშენის მხარეს გაბაონამდე“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 41). „ყველა ეს მეფე და მათი ქვეყნები ერთ ჯერზე ჩაიგდო ხელში იესომ, რადგან უფალი, ისრაელის ღმერთი იბრძოდა მისთვის“ (იესო ნავეს ძე, თავი 10, სტროფი 42). „უთხრა უფალმა იესოს: ნუ შეგეშინდება მათი, რადგან ხვალ ამ დროისათვის ყველას შევმუსრავ ისრაელის წინაშე. მათ ცხენებს ძარღვები გადაუსერე და ცეცხლს მიეცი მათი ეტლები“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 6). „მოულოდნელად მიადგა მათ იესო მეომრებითურთ მერომის წ####ბთან და დაესხა თავს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 7). „ხელში ჩაუგდო ისინი უფალმა ისრაელიანებს. შეუტიეს და სდიეს დიდ ციდონამდე,მისრეფოთ-მაიმამდე და მიცფას ველამდე, აღმოსავლეთისკენ, მუსრი გაავლეს, ისე რომ ცოცხალი არვინ დაუტოვებიათ“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 8). „ისე მოექცა მათ იესო, როგორც ნაბრძანები ქონდა მისთვის უფალს. მათ ცხენებს ძარღვები გადაუსერა და ცეცხლს მისცა ეტლები“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 9). „მაშინვე გამობრუნდა იესო და აიღო ხაცორი და მახვილით განგმირა მისი მეფე, რადგან წინათ ხაცორი ყველა ამ სამეფოს თავი იყო“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 10). „ მახვილით მოსრეს ყოველი სულიერი, რაც კი იქ იყო. არცერთი სულდგმული არ დაუტოვებიათ. ხაცორს კი ცეცხლი წაუკიდეს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 11). „ამ ქალაქის ნადავლი და პირუტყვი წამოასხეს თავისთვის ისრაელიანებმა, მთელი ხალხი კი მოსრეს მახვილით, ისე რომ მთლიანად ამოწყვიტეს, ერთი სულიც არ დაუტოვებიათ“ ( იესო ნავეს ძე, თავი 11, სტროფი 14). „ისინიც გამოვიდნენ ქალაქიდან მათ დასახვედრად და ისრაელს შორის მოექცნენ ჰაღაელები. დასცხეს მათ და არავინ გაუშვიათ ცოცხალი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 22). „ხოლო ჰაღაელთა მეფე ცოცხლად შეიპყრეს და იესოს მიგვარეს“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 23). „როცა მოათავა ისრაელმა ჰაღაის მცხოვრებთა ხოცვა-ჟლეტა ველზე უდაბნოში, სადამდეც მორეკეს ისინი და ყველანი უკლებლივ დაეცნე მახვილისაგან, მაშინ გაბრუნდა მთელი ისრაელი ჰაღაიში და მახვილით ამოწყვიტა დანარჩენი ხალხი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 24). „ამოწყდა იმ დღეს ჰაღაის მცხოვრებთაგან სულ თორმეტი ათასი სული - კაცი და ქალი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 26). „იესოს არ ჩამოუღია ხელი, რომლითაც შობი ქონდა მოღერებული, ვიდრე არ ამოწყვიტა მთელი ჰაღაი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 26). „გადაწვა იესომ ჰაღაი და სამარადისო ნანგრევებად უკაცრიელ ადგილად აქცია დღევანდლამდე“ (იესო ნავეს ძე, თავი 8, სტროფი 28). „გაანადგურეს ქალაქში(იერიქონში) ყველაფერი რაც დასარისხებელი იყო: კაცი თუ ქალი, ყმაწვილი თუ მოხუცებული, ცხვარ-ძროხა თუ სახედარი“

(იესო ნავეს ძე, თავი 6, სტროფი 21).

თქვენი აზრით, რას უნდა ნიშნავდეს

იესო ნავეს ძის, ებრაელთა მხედართმთავრის

შესახებ ძველი აღთქმაში ნათქვამი შემდეგი სიტყვები :

„მახვილით მოსრა იესომ მთიანეთი, სამხრეთი მხარე, შეფელა და მთის ძირები და ყველა მათი მეფე. არვინ დაუტოვებია ცოცხალი, ყველა სულდგმული მოსპო, როგორც ბრძანა უფალმა, ისრაელის ღმერთმა“

? კარგად დაუკვირდით, ე.წ. „უფალმა, ისრაელის ღმერთმა“ პირდაპირ და აშკარად, გარკვევით, ყოველგვარი მიკიბ მოკიბვის გარეშე, ისრაელიანებს უბრძანა, რომ ამოეწყვიტათ და სულმთლად გაენადგურებინათ, სამხრეთ მთიანეთის, შეფელას მიდამოების ყველა მაცხოვრებელი! მან ფაქტობრივად ებრაელებს მისცა ნებართვა უდანაშაულო მოსახლეობის ტოტალური ეთნიკური გენოციდისა, თქვენი აზრით რას ნიშნავს სიტყვები: „არვინ დაუტოვებია ცოცხალი, ყველა სულდგმული მოსპო“? თქვენ ფიქრობთ რომ აქ უბრალოდ მტრის ჯარის შემუსრვაზეა საუბარი? ჰოო? აბა კიდევ ერთხელ ყურადღებით წაიკითხეთ რა წერია, აქ გარკვევითაა ნათქვამი, რომ ისრაელის „ღმერთმა“, საბაოთ უფალმა ანუ იეღოვამ, ისრაელის ხალხს ე.ი. ებრაელებს ამოაჟლეტინა და ამოაწყვეტინა მთელი ეთნოსი, კაცები, ქალები, ბავშვები, მოხუცები, ცხოველებიც კი! აი, რა იგულისხმება სიტყვებში „ყოველი სულდგმული“, რამეთუ „ყოველი სულდგმული“, ესაა კაციც, ქალიც, ბავშვიც, მოხუციც და პირუტყვიც. განა შეიძლება არსება რომელიც ამგვარ ბრძანებას გასცემს, ბრძანებას მთელი ერის, უკლებლივ ყველა ადამიანის ამოწყვეტის შესახებ, იყოს ჭეშმარიტი ღმერთი? სინათლისა და სიკეთის, სიყვარულისა და ჰარმონიის ღმერთი? მე როგორც ჭეშმარიტ სულიერ მეცნიერს, თეოსოფს და ჰუმანისტს, მიმაჩნია, რომ არასგზით!! გაუგებარია თუ იეღოვა, ისრაელის ღმერთი, ჭეშმარიტი ღმერთია, ყოველგვარი სათნოების, სინათლის, სიკეთის, სიყვარულის, ჰარმონიის, მოწყალების, თანაგრძნობის, მშვიდობის, მშვენიერების, უშფოთველობის და ყველა სხვა სათნოების უნივერსალური დასაბამი, მათი კრებითი სახე და აბსოლუტური იდეალი, მაშინ ასეთ არსებას რად სჭირდება სისხლისღვრა ? რატომ უჭერს ისრაელის ღმერთი მხარს მხოლოდ ერთ ერს, რატომ ირჩევს მხოლოდ ერთ ერს? რატომ აღუთქვამს თავის რჩეულ ერს იმ მიწას, ქვეყანას, რომელიც ცოცხალი ადამიანებით, აბორიგენი მოსახლეებითაა დასახლებული, რომელნიც იმ მიწას რომელზედაც სახლობენ, კანონიერად და სამართლიანად ფლობენ? რა უფლება აქვს ისრაელის უფალს, თუ ის ასეთი კარგი და მშვენიერია, როგორც ამას ცდილობენ წარმოგვიდგინონ მართლმადიდებელი დოგმატიკოსები, მისცეს წინდაწინ ე.ი. დაპირდეს ერთ ერს, ე.წ. თავის მიერ ამორჩეულ ერს, სრულებით უცხო ხალხების მიწები? რა კრიტერიუმებით ამოარჩია ისრაელის უფალმა ებრაელები? განა რა სხვა ხალხებსაც რომ გამოცხადებოდა და მათთვისაც ემცნო ჭეშმარიტება არ აჯობებდა? რატომ წააქეზა ისრაელის უფალმა ისრაელის ხალხი, სხვა ერების წინააღმდეგ და ამოაჟლეტინა ისინი და თან უსასტიკესი ფორმით, უკლებლივ ყველა, კაცი, ქალი, ქალწული, ვაჟიშვილი, მოხუცი, ბავშვი და პირუტყვი? განა არსება რომელიც წამდაუწუმ განადგურებითა და გაცამტვერებით ემუქრება თავის ე.წ. „რჩეულ ერს“ და ძალითა და დაშინებით აიძულებს თაყვანისცემას და უკრძალავს სხვა ღმერთებისაკენ გახედვას ჭეშმარიტი კეთილი ღმერთია? „არ გადახვიდეთ არც მარცხნივ არც მარჯვნივ!“ ეს ისრაელის ღმერთის სიტყვებია და მერე ამ სიტყვებს მოყვება საზარელი და საშინელი წყევლა-მუქარა იმ შემთხვევაში თუ „რჩეული ერი“ განუდგება მას, რად ემუქრება ისრაელის ღმერთი ათასგვარი ავადმყოფობებით, კლიმატური კატაკლიზმებითა და სხვა უბედურებებით თავის „რჩეულ ერს“ რომელიც „ასე უყვარს“? რად სურს რომ ერთ ერს დაუმორჩილოს სხვა ერები? და საერთოდაც რად აწარმოებს ომს, სასტიკ სისხლისმღვრელ ომს ე.წ. „წარმართ ხალხებთან“? რად ესაჭიროება ისრაელის ღმერთს ომის წარმოება და ერთი ერის ხელით სხვა ერების მოშთობა და მონადუღება? რად არის ისრაელის უფალი ასეთი სასტიკი? რატომაა რომ ძველ აღთქმაში საერთოდ არ ჩანს არც სიყვარული, არც ჰარმონია, არც სიკეთე, არც მოწყალება, არც თანაგრძნობა, არამედ მარტოოდენ აგრესია, რისხვა, მრისხანება, ეგოიზმი, მესიანიზმი, რასიზმი და ქსენოფობია? ხოლო ახალ აღთქმაში; სახარებებსა და მოციქულთა წერილებში საპირისპირო?

„ცეცხლს წავუკიდებ დამასკოს გალავანს და შეჭამს იგი ბენ-ჰადადის პალატებს“ (იერემია წინასწარმეტყველი, თავი 49, სტროფი 27)

, ამბობს ისრაელის „ღმერთი“! ხედავთ რას ამბობს? განა რად ამბობს ამას ისრაელის „ღმერთი“?

„ელამში დავიდგამ ტახტს და აღვგვი იქიდან მეფეებს და მთავრებს, ამბობს უფალი“ (იერემია, თავი 49, სტროფი 38)

, ერთი ეს მითხარით „მართალ მადიდებელო“ დოგმატიკოსებო, რად უნდა ზეციურ უფალს რომლის ტახტსაც წარმოადგენს ცა და მიწა, ღმერთს რომელიც მთელი ქვეყნიერების მყრობელია, მიწიერი ტახტი, მიწიერ სამყაროში? მიწიერი ძალაუფლება? მოდით ერთი გავიხსენოთ რას ამბობს ჭესმარიტად ჭეშმარიტი უფალი ღმერთი ჭეშმარიტებისა - იესო ქრისტე ნაზარეველი ლოგოსი,

„თქვენ ქვენანი ხართ, მე კი ზემოთიდან ვარ; თქვენ წუთისოფლისა ხართ, მე კი წუთისოფლისა არა ვარ“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 23), აგრეთვე „ჩემი სამეფო არ არის წუთისოფლისა“ (იოანეს სახარება, თავი 18, სტროფი 36)

, მაშინ როდესაც ისრაელის ღმერთი ცდილობს კაცობრიობის დამონებას და ამსოფლიური ძალაუფლების მოპოვებას, ქრისტე პირიქით უარყოფს მას და სააშკარაოზე გამოყავს ისრაელის ღმერთი.

აბა ახლა კარგად დაფიქრდით, კარგი იყო, როდესაც არაბმა ტერორისტებმა ნიუ იორკში ტყუპი ცათამბჯენები ააფეთქეს?! კარგი იყო, როდესაც რუსეთის ჯარმა კინაღამ რომ დაღუპა საქართველო და მოაოხრა ჩვენი ქვეყანა?! განა იგივე მესიანიზმის იდეით შეპყრობილი და დაავადებული რუსი პოლიტიკოსები დაზომბირებულ რუს ჯარისკაცებს საქართველოში რომ აგზავნიდნენ?! ჰა??! ვის მოსწონს ეს?! პირადად მე არა! ნუთუ არავის აქვს წაკითხული ყურადღებით ძველი აღთქმა? ნუთუ დღესდღოებით მოიძებნება ნორმალური ადამიანი, რომელიც გაბედავს და გაამართლებს ისრაელიანთა მიერ წარსულში ჩადენილ მხეცობებს?!! თუ ეს ასეა, მაშინ უკვე მესმის თუ რატომ არის კაცობრიობა მორალური და ეთიკური გადაგვარების პირას!

„უთხრა უფალმა მოსეს: ახლა მიდიხარ და იცოდე, როცა დაბრუნდები ეგვიპტეში, ფარაონის წინაშე მოახდენ ყველა სასწაულს, რომელიც ხელში ჩაგიდევი. გულს გავუსასტიკებ ფარაონს და არ გაუშვებს ხალხს“ (გამოსვლა, თავი 4, სტროფი 21). „გულს გავუსასტიკებ ფარაონს, გავამრავლებ ნიშნებსა და სასწაულებს ეგვიპტის ქვეყნად“ (გამოსვლა, თავი 7, სტროფი 3). „გაუსასტიკა გული უფალმა ფარაონს და არ უსმინა მათ, როგორც ნათქვამი ქონდა უფალს“ (გამოსვლა, თავი 7, სტროფი 13). „უთხრეს გრძნეულებმა ფარაონს: ეს ღვთის ხელია! გაუსასტიკდა გული ფარაონს და არ შეისმინა მათი, როგორც ნათქვამი ქონდა უფალს“ (გამოსვლა, თავი 8, სტროფი 19). „გაუსასტიკა გული უფალმა ფარაონს და არ უსმინა მათ ფარაონმა, როგორც ნათქვამი ქონდა მოსესთვის უფალს“ (გამოსვლა, თავი 9, სტროფი 12). „გაუსასტიკდა გული ფარაონს“ (გამოსვლა, თავი 9, სტროფი 35). „უთხრა უფალმა მოსეს: მოუღერე ხელი ეგვიპტის ქვეყანას კალიის გამოსახმობად და შეესიოს კალია ეგვიპტის ქვეყანას; გადაჭამოს ქვეყნის მთელი ბალახი, რაც სეტყვას გადაურჩა“ (გამოსვლა, თავი 10, სტროფი 12). „გაუსასტიკა უფალმა გული ფარაონს“ (გამოსვლა, თავი 10, სტროფი 20). „გაუსასტიკა უფალმა გული ფარაონს“ (გამოსვლა, თავი 10, სტროფი 27).

აქედან გამომდინარე ცხადია ერთადერთი რამ, კერძოდ ის რომ იეღოვა ესაა არაადეკვატური სადისტი არსება, იმის მაგივრად რომ ფარაონს გული მოულბოს და სიკეთე და სიყვარული გაუღვიძოს გულში, ის უსასტიკებს, გულს მას! და რისთვის? რისთვის და თუ ძველ აღთქმას დავუჯერებთ საკუთარი ძალის, ძლევამოსილების დემოსტრირებისათვის თავისი ხალხისა და ეგვიპტელთა წინაშე. აშკარაა რომ ლოგიკური და რაციონალური იქნებოდა სხვაგვარი პოლიტიკა, ჯერ ერთი იეღოვა გულს უსასტიკებს ფარაონს და ამას საკუთარი პირით აღიარებს ე.ი. ის რომ ეგვიპტის ფარაონი არ ეპუება მოსეს და არ უშვებს ისრაელიანებს, არის არა ფარაონის. არამედ იეღოვას ბრალი. მესამეც ის ისრაელიანებს აღუთქვამს იმ მიწას, რომელიც მათ არ ეკუთვნით და სადაც სულ სხვა ხალხები ცხოვრობენ, ისრაელიანებმა იეღოვას და მისი ყურმოჭრილი მონის, მოსეს წაქეზებით 10 ერი მოსპეს(!). იეღოვა და მოსე არიან არაადეკვატური სადისტი სოციოპათი, ფსიქოპათი, რასისტი, ქსენოფობები.

იესო ქრისტე იეღოვაზე ამბობს:

“მთავარი ამ წუთისოფლისა მსჯავრდებულია“ (იოანეს სახარება, თავი 16, სტროფი 11). „ბევრს აღარ ვილაპარაკებ თქვენთან, რადგან წუთისოფლის მთავარი მოდის და მას ჩემში არაფერი ეკუთვნის“ (იოანეს სახარება, თავი 14, სტროფი 30). „ახლაა ამ წუთისოფლის სამსჯავრო. ამ წუთისოფლის მთავარი ახლა გარეთ განიდევნება“ (იოანეს სახარება, თავი 12, სტროფი 31).

სწორედ ეს წუთისოფლის მთავარი არის ბოროტი დემიურგი, ქვეყნიერების შემოქმედი ბოროტი ანგელოზი, რომელსაც აგრეთვე ჰქვია ისრაელის ღმერთი და რომელსაც აბრაამიტები შეცდომით აღმერთებენ, არ იციან რა რომ ის ბოროტი ეშმაკია. იესო ქრისტე მოვიდა იმისათვის რათა დაერღვია ისრაელის „ღმერთის“ მიერ მოცემული რჯული და ხალხი გაეთავისუფლებინა რჯულის წყევლისაგან.

კოსმოსს ბოროტი დემონი მართავს, ის არის ცრუ ღმერთი, რომელიც საკუთარ თავს ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთად თვლის და მუქარის ძალით აიძულებს ადამიანებს ეთაყვანონ. დემიურგი და მისი ბოროტი ანგელოზები საზარელი ტირანები არიან, რომლებიც მართავენ სამოცდაცამეტ ცას, მათ შორის ჩვენ პირველ ცასაც. დემიურგისა და ტირანი ანგელოზების მმართველობას ეწოდება - ეიმარმენე ანუ სამყაროული ბედისწერა. 73 ცის კოსმოსის მმართველ ანგელოზებს ეწოდებათ არქონტები ანუ მთავრები.

„აიყვანა იგი მაღალ მთაზე, უჩვენა წამში ქვეყნიერების ყველა სამეფო“ (ლუკას სახარება, თავი 4, სტროფი 5). „უთხრა მას ეშმაკმა: მოგცემ მთელს ამ ხელმწიფებას და მათ დიდებას, ვინაიდან მე მაქვს მოცემული და ვისაც მინდა, იმას ვაძლევ“ (ლუკას სახარება, თავი 4, სტროფი 6). „ჰოდა თუ თაყვანს მცემ, შენი იქნება ყოველივე!“ (ლუკას სახარება, თავი 4, სტროფი 7). „ოღონდ სიბრძნეს ვლაპარაკობთ სულიერად მოწიფულთა შორის, არა წუთისოფლის სიბრძნეს, არც წუთისოფლის მთავართა, რომელნიც წარმავალნი არიან“ (პავლე, 1 კორინთელთა მიმართ, თავი 2, სტროფი 6). „რაც ვერავინ შეიცნო წუთისოფლის მთავართაგან. ვინაიდან რომ შეეცნოთ, ჯვარს არ აცვამდნენ დიდების უფალს“ (პავლე, 1 კორინთელთა მიმართ, თავი 2, სტროფი 8). „რომლებითაც ოდესღაც იარებოდით ამ წუთისოფლის წესისამებრ, ჰაერის ძალთა მთავრის, იმ სულის ნებით, ამჟამად ურჩ შვილებში რომ მოქმედებს“ (ეფესელთა მიმართ, პავლე, თავი 2, სტროფი 2).

ისრაელის ღმერთი, იეღოვა ომის ღმერთია და არა მშვიდობის, სისხლისღვრის და არა ჰარმონიის, სიძულვილის და არა სიყვარულის, ისაა შფოთის ამტეხი მსოფლიოში, თავისი ბნელი ძალებით, როგორც მოეპრიანება ისე ავითარებს მოვლენებს მსოფლიოში, ის იწვევს ომებსა და სისხლისღვრას, ის გონებას უბრმავებს, გულს უხშობს და ერთმანეთს აბრძოლებს დედამიწის ხალხებს, ის სიძულვილით, ამპარტავნობითა და ნარცისიზმითაა აღსავსე, ის წყევლის და კრულავს ყველას ვინც მას არ ეთაყვანება და არ ემორჩილება.

„იუდას მთავრებს და იერუსალიმის მთავრებს, კარისკაცებს და მღვდლებს, ქვეყნის მთელ ხალხს, რომლებმაც გაიარეს ხბოს ნაწილებს შორის,“

(იერემია, თავი 34, სტროფი 19).

„ჩავაგდებ მათ მათი მტრებისა და მათი მესისხლეების ხელში და მათი გვამები ცის ფრინველთა და მიწის მხეცთა საჯიჯგნი გახდება“

(იერემია, თავი 34,

სტროფი 20).

„ხოლო ციდკიას, იუდას მეფეს და მის მთავრებს ჩავაგდებ მათი მტრებისა და მესისხლეების ხელში, ბაბილონის მეფის ლაშქრის ხელში, რომელმაც ახლა დაგანებათ თავი და მოხსნა ალყა“ (იერემია, თავი 34, სტროფი 21). „აჰა, ვბრძანებ, ამბობს უფალი, და მოვაბრუნებ მათ ამ ქალაქისაკენ, შეუტევენ და აიღებენ მას და ცეცხლში დასწვავენ. უდაბნოდ ვაქცევ იუდას ქალაქებს და გავაუკაცურებ“

(იერემია, თავი 34, სტროფი 22).

„აჰა ასე ამბობს უფალი, საბაოთ ღმერთი, ისრაელის ღმერთი: აჰა მოვუვლენ იუდას და იერუსალიმის მაცხოვრებლებს ყველა ბოროტებას, რითაც დავემუქრე მათ, იმის გამო რომ ველაპარაკებოდი და არ მიგონებდნენ, ვუხმობდი და ხმას არ მცემდნენ“ (იერემია, თავი 35, სტროფი 17). „უთხარი მათ: ასე ამბობს საბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, ვაგზავნი, რომ მოვაყვანინო ნაბუქოდონოსორი, ბაბილონის მეფე, ჩემი მორჩილი, რომ დავუდგა ტახტი ამ ქვებზე, რომლებიც მე ჩავმარხე. მის ზემოთ გადაშლის იგი თავის ჩარდახს“ (იერემია, თავი 43, სტროფი 10). „მოვა და დაამარცხებს ეგვიპტის ქვეყანას. ვინც სასიკვდილოა, მოკვდება; ვინც ტყვედ წასაყვანია, ტყვედ წაიყვანენ; ვინც მახვილის წერაა, მახვილს მიეცემა“ (იერემია, თავი 43, სტროფი 11). „ამიტომ ასე ამბობს საბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: აჰა, საუბედუროდ და ამოსაძირკვად მივაქცევ პირს მთელი იუდასკენ“ (იერემია, თავი 44, სტროფი 11). „ავიყვან იუდას ნატამალს, რომელმაც პირი მოაქცია ეგვიპტეში წასასვლელად და იქ საცხოვრებლად და გაწყდება ყველა ეგვიპტის ქვეყანაში. დაეცემიან მახვილით და შიმშილით გაწყდებიან; დიდიან პატარიანად მახვილით და შიმშილით დაიხოცებიან; შესაჩვენებელი, შესაზარებელი, შესაგინებელი და შესარცხვენელი გახდებიან“ (იერემია, თავი 44, სტროფი 12). „დავსჯი ეგვიპტის ქვეყანაში მცხოვრებლებსაც, როგორც იერუსალიმი დავსაჯე მახვილით, შიმშილით და შავი ჭირით“ (იერემია, თავი 44, სტროფი 13). „ასე თქვა უფალმა: აჰა, ჩავაგდებ ფარაონ ხოფრას, ეგვიპტის მეფეს, მისი მტრებისა და მესისხლეების ხელში, როგორც ციდკია იუდას მეფე ჩავაგდე ნაბუქოდონოსორის, ბაბილონის მეფის - მისი მტრისა და მესისხლის ხელში“ (იერემია, თავი 44, სტროფი 30). „მიადგება გამანადგურებელი ყოველ ქალაქს, არცერთი ქალაქი არ გადარჩება, დაიღუპება ველ-მინდორი, განადგურდება ვაკეები, როგორც ნათქვამი აქვს უფალს“ (იერემია, თავი 48, სტროფი 8). „ამიტომაც, აჰა, დადგება ჟამი, ამბობს უფალი, როცა ომის ყიჟინას გავაგონებ ყამონიანთა რახათს და უკაცრიელ ბორცვად გადაიქცევა; მისი დაბა-სოფლები ცეცხლში გადაიბუგება. ისრაელი დაიმკვიდრებს მათ სამკვიდრებელს, ამბობს უფალი“ (იერემია, თავი 49, სტროფი 2). „რადგან ჩემს თავს ვფიცავ, ამბობს უფალი, რომ შესაზარი, სამარცხვინო, უკაცრიელი და შესაჩვენებელი გახდება ბოცრა და უდაბნოდ გადაიქცევიან მისი დაბა-სოფლები სამარადისოდ“ (იერემია, თავი 49, სტროფი 13). „დაიტაცებენ მათ აქლემებს და ნადავლად წაასხამენ ურიცვხ საქონელს; ოთხივ ქარისკენ გავფანტავ საფეთქეშეკრეჭილებს და ყოველ მხრიდან მოვუვლენ უვედურებას, ამბობს უფალი“ (იერემია, თავი 49, სტროფი 32). „შიშის ზარს დავცემ მათ მტრებისა და მესისხლეთა წინაშე, მოვუვლენ უბედურებას, ჩემს ცეცხლოვან რისხვას, ამბობს უფალი. მახვილს დავადევნებ უკან, ვიდრე არ მოვუღებდი ბოლოს“ (იერემია, თავი 49, სტროფი 37). „თუმცა ცად აღზევდა ბაბილონი, თუმცა ზესკნელში დაამყარა თავისი სიმაგრე, ჩემგან მიუვლენ მაოხარნი, ამბობს უფალი“ (იერემია, თავი 51, სტროფი 53). „რადგან მოაოხრებს უფალი ბაბილონს“ (იერემია, თავი 51, სტროფი 55). „რადგან დაეცემა მას, მაოხარნი და შეპყრობილ იქნებიან მისი მეომრები; დაილეწება მათი მშვილდები, რადგან შურისგების (შურისძიების) ღმერთია უფალი, მიუზღავს საზღაურს“ (იერემია, თავი 51, სტროფი 56). „როგორ დანისლა უფალმა სიონის ასული თავისი რისხვით! ციდან მიწაზე ჩამოამხო ისრაელის მშვენება და არ გახსენებია თავისი კვარვხლბეგი თავის რისხვის დღეს“ (გოდება იერემიასი, თავი 2, სტროფი 1). „ შემუსრა, არ დაინდო უფალმა იაკობის სამკვიდრებელნი, დააქცია თავისი წყრომით იუდას ასულის ციხე-სიმაგრენი, მიწასთან გაასწორა; უპატიომყო სამეფო და მისი მთავრები“ (გოდება იერემიასი, თავი 2, სტროფი 2). „როგორც მტერმა, მოზიდა მშვილდი, აღმართა მარჯვენა დუშმანივით და მოკლა მისი თვალის სიხარული; ცეცხლივით დაანთხია თავისი რისხვა სიონის ასულის კარავში“ (გოდება იერემიასი, თავი 2, სტროფი 4). „დაანგრია ბაღი და კარავი, დააქცია მისი სადღესასწაულო ადგილი; დაავიწყებინა უფალმა სიონში დღესასწაული და შაბათი, შეიძულა თავის მძვინვარე რისხვაში მეფე და მღვდელი“ (გოდება იერემიასი, თავი 2, სტროფი 6). „შერისხა უფალმა თავისი სამხვერპლო, შეაჩვენა თავისი საწმინდარი, მტერს ჩაუგდო ხელში თავისი პალატების კედლები; ხმა გაიღეს უფლის სახლში, როგორც დღესასწაულზე“ (გოდება იერემიასი, თავი 2, სტროფი 7). „მოიხედე უფალო და დაინახე, ვის მოექეცი ასე? თუ უჭამიათ დედაკაცებს თავიანთი ნაყოფი, ნალოლიავები ბავშვები? თუ დახოცილან უფლის საწმინდარში მღვდელი და წინასწარმეტყველი? (გოდება იერემიასი, თავი 2, სტროფი 20). „ყრიან ქუჩის მტვერში ყმაწვილი და მოხუცი, ჩემი ქალწულები და მოყმეები მახვილით დაეცნენ; დახოცე შენი რისხვის დღეს, დაკალი, არ დაინდე“ (გოდება იერემიასი, თავი 2, სტროფი 21). „შენ მიწვიე როგორც რესასწაულზე, ჩემი შიშისზარნი ყოველი მხრიდან; და არავინ გაქცეულა, არავინ გადარჩენილა უფლის რისხვის დღეს; ვინც მე ვამებივრე და გავზარდე, მტერმა მოუღო მას ბოლო (გოდება იერემიასი, თავი 2, სტროფი 22). „ამიტომ ცოცხალი ვარ! აცხადებს უფალი: იმის გამო, რომ გააუწმიდურეთ ჩემი საწმიდარი ყოველი თქვენი სისაძაგლით და ყოველი თქვენი სიბილწით, მეც გაგწყვეტ შენ. არ შეგიბრალებს ჩემი თვალი და მეც არ დაგინდობ“ (ეზეკიელი, თავი 5, სტროფი 11). „შენი მესამედი ჭირისაგან დაიხოცება და შიმშილით გაწყდება შენს შორის; მესამედი მახვილით დაეცემა შენს გარშემო; მესამედს ყველა ქარის მიმართ გავფანტავ და მახვილს ვიშიშვლებ მათ კვალზე“ (ეზეკიელი, თავი 5, სტროფი 12). „ამოიწურება ჩემი რისხვა და დაცხრება ჩემი წყრომა მათდამი და დავმშვიდდები; მაშინ მიხვდებიან რომ მე, უფალი ვლაპარაკობდი შურით, როცა ამოვწურავ ჩემს წყრომას მათდამი“ (ეზეკიელი, თავი 5, სტროფი 13). „მიგცემ გასაოხრებლად და შესარცხვენად ხალხებში, შენს გარშემო რომ არიან და ყოველი გამვლელის თვალში“ (ეზეკიელი, თავი 5, სტროფი 14). „როცა მოვავლენ თქვენზე შიმშილის ბოროტ ისრებს, რომლებიც დამღუპველი იქნება, რადგან თქვენს დასაღუპავად მომავლენ მათ, გავასასტიკებ თქვენზე შიმშილს და პურის კვერთხს გადაგიმტვრევთ“ (ეზეკიელი, თავი 5, სტროფი 16). „მოგივლენთ შიმშილს და სასტიკ მხეცებს და შვილმკვდარი იქნებით; ჭირი და სისხლი ჩაივლის შენში და მახვილს მოვიღებ შენზე. მე, უფალი, ვლაპარაკობ ამას“ (ეზეკიელი, თავი 5, სტროფი 17). „უთხარი: ისრაელის მთებო, ისმინეთ უფალი ღმერთის სიტყვა: ასე ეუბნება უფალი ღმერთი მთებსა და ბორცვებს, ხრამებს და ხეობებს: აჰა, მოვავლენ თქვენზე მახვილს და გავანადგურებ თქვენს გორაკებს;“(ეზეკიელი,

თავი 6, სტროფი 3)

.

იეღოვა არის მსოფლიოს ეჭვიანი და ამპარტავანი მბრძანაბელი, იეღოვა, ისრაელის ღმერთი, დედამიწის ხალხებს ერთმანეთს აბრძოლებს და გონებას ურევს, მარჯვნივ მარცხნივ წყევლის და ხოცავს ყველას ვინც არ ემორჩილება, იესო ქრისტე კი პირიქით, მშვიდობისა და ჰარმონიის, მოწყალებისა და თანაგრძნობის კეთილი ღმერთია, ის ქადაგებს მშვიდობას, არ იწყევლება და არ სჯის. „მიუგო პილატემ: განა მე იუდეველი ვარ? შენმა ერმა და მღვდელთავრებმა გადმომცეს შენი თავი. რა ჩაიდინე ?“

(იოანეს სახარება, თავი 18, სტროფი 35).

„მიუგო მას იესომ: „ჩემი სამეფო არ არის ამ წუთისოფლისა. ჩემი სამეფო რომ ამ წუთისოფლისა ყოფილიყო ჩემი მსახურნი იბრძოლებდნენ, რომ იუდეველებს ხელში არ ჩავვარდნოდი. არა ჩემი სამეფო არ არის სააქაო“

(იოანეს სახარება, თავი 18, სტროფი 36).

იეღოვა საკუთარ თავს იფიცებს, ხოლო ქრისტე ამბობს: „მე კი გეუვნებით თქვენ: სულ არ დაიფიცოთ არც ცა, რადგან ღვთის ტახტია იგი;

“ (მათეს სახარება, თავი 5, სტროფი 34).

„არც ქვეყანა, რადგან მის ფერხთა კვარცხლბეგია იგი; არც იერუსალიმი, რადგან დიდი მეფის ქალაქია იგი“ (მათეს სახარება, თავი 5, სტროფი 35). „არც საკუთარი თავი დაიფიცო, რადგან ერთი ღერი თმის გათეთრება ან გაშავება არ შეგიძლია“ (მათეს სახარება, თავი 5, სტროფი 36). „არამედ იყოს თქვენი სიტყვა: ჰო - ჰო, არა - არა. რაც ამაზე მეტია, ის ბოროტისგანაა

“ (მათეს სახარება, თავი 5, სტროფი 37).

იეღოვა ღუპავს ურჩებს, ხოლო ქრისტე არა, ის მოწყალეა და მოსიყვარულე, განსხვავებით იეღოვასგან: „როცა მოახლოვდა ამაღლების დღეები, იბრუნა პირი იერუსალიმში ასასვლელად“ (ლუკას სახარება, თავი 9, სტროფი 51). „წინდაწინ მიავლინა მაცნეები. ისინი გაემგზავრნენ და შევიდნენ სამარიელთა სოფელში, რათა გაემზადებინათ მისთვის“(ლუკას სახარება, თავი 9, სტროფი 52). „მაგრამ არ მიიღეს იგი, რადგან პირი იერუსალიმისაკენ ქონდა მიმართული“(ლუკას სახარება, თავი 9, სტროფი 53). „ეს რომ დაინახეს მისმა მოწაფეებმა, იაკობმა და იოანემ, უთხრეს: უფალო თუ გნებავს, ვიტყვით რომ ცეცხლი ჩამოვიდეს ციდან და მოსპოს ისინი, როგორც ელიამ გააკეთა“(ლუკას სახარება, თავი 9, სტროფი 54). „მაგრამ ის მიბრუნდა მათკენ, გაუწყრა და უთხრა: არ იცით ვისი სულისანი ხართ?“(ლუკას სახარება, თავი 9, სტროფი 55). „ვინაიდან კაცის ძე მოვიდა არა ადამიანთა სულების დასაღუპავად, არამედ სახსნელად! და წავიდნენ სხვა სოფელში“

(ლუკას სახარება, თავი 9, სტროფი 56).

„თუ წინასწარმეტყველი ჩავარდა ცდუნებაში და ალაპარაკდა, მე უფალი, ვიქნები ამ წინასწარმეტყველის მაცდუნებელი; ხელს მოვუღერებ და ჩემი ერიდან, ისრაელიდან ამოვძირკვავ მას“ (ეზეკიელი, თავი 14, სტროფი 9).

მაშ ასე, ისრაელის ღმერთი არის მაცდუნებელი სული, ის თავის წინასწარმეტყველებს ტყუილს ალაპარაკებს.

„ყველაფერს ავხვეტავ მიწის პირიდან, ამბობს უფალი“ (სოფონია, თავი 1, სტროფი 2). „ავხვეტავ კაცსა და პირუტყვს, გავხვეტავ ცის ფრინველს და ზღვის თევზებს, ცდუნებებს ბოროტეულებთან ერთად. მოვკვეთ კაცთა მოდგმას მიწის პირიდან, ამბობს უფალი“ (სოფონია, თავი 1, სტროფი 3). „ხელს მოვუღერებ იუდას და იერუსალიმის ყველა მკვიდრს; მოვკვეთ ამ ადგილიდან ბაალის ნატამალს, ქურუმთა სახსენებელს მღვდლებთან ერთად“ (სოფონია, თავი 1, სტროფი 4). „მესმოდა როგორ ილანძღებოდა მოაბი და როგორ ავსიტყვაობდნენ ყამონელები, როგორ ლანძღავდნენ ჩემს ერს (ებრაელებს) და დიდგულობდნენ მის საზღვრებთან“(სოფონია, თავი 2, სტროფი 8). „ამიტომაც ვფიცავ, ამბობს საბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, რომ დაემსგავსება მოაბი სოდომს და ყამონელები - გომორას, ჭინჭრიან ადგილს, მარილის ორმოს და უდაბნოს უკუნისამდე. ჩემი ერის ნატამალი გაძარცვავს მათ და ჩემი ხალხის დანაშთენი დაიმკვიდრებს მათ“(სოფონია, თავი 2, სტროფი 9). „ეს მოელით მათი ამპარტავნობის გამო, რომ ილანძღებოდნენ და ედიდგულებოდნენ საბაოთ უფლის ერს“(სოფონია, თავი 2, სტროფი 10). „საშინელი იქნბა მათთვის უფალი, რადგან გააცამტვერებს ქვეყნიერების ყველა ღმერთს და მას დაუწყებს თაყვანისცემას ყოველი კაცი თავისი ქვეყნიდან, ხალხების ყოველი კუნძული“(სოფონია, თავი 2, სტროფი 11). „თქვენც ქუშელები, დაილახვრებით ჩემი მახვილით“(სოფონია, თავი 2, სტროფი 12). „ამიტომაც მელოდეთ მე, ამბობს უფალი, იმ დღემდე, როცა მოწმედ დავდგები, რადგან ჩემი განგებით მიყრიან თავს ხალხები, შეიკრიბებიან სამეფოები, რომ დავანთხიო ჩემი რისხვა, მთელი ჩემი წყრომა, რადგან ჩემი შურის ცეცხლში უნდა შთაინთქას მთელი ქვეყანა“ (სოფონია, თავი 3, სტროფი 8).

ზემოთთქმულიდან გამომდინარე ნათლად ჩანს რომ იეღოვა ანუ ისრაელის ღმერთი არის ბოროტი, მზაკვარი, ვერაგი, როგორც თავად ამბობს ეჭვიანი და შურიანი, შურისმაძიებელი, აგრეთვე თავკერძა, თავხედი, ამპარტავანი, სიძულვილით, ზიზღით, ღვარძლით, ბოღმით და მთელი მსოფლიოს კაცთა მოდგმის ხალხების დამონებისა და დამორჩილების მძაფრი სურვილით აღსავსე, მაწყევარი და შეუბრალებელი, ფსიქიკურად არასტაბილური სადისტი ბოროტი სული, რომელსაც სურს გაანადგუროს სხვა ღმერთები, რომელთა არსებობას საკუთარი პირით აღიარებს, სურს, რომ მთელი მსოფლიოს ხალხებმა მხოლოდ ის ადიდონ, მიუხედავად იმისა რომ თავადაც ძალიან კარგად იცის, ერთადერთი ღმერთი რომ არაა, რაც დასტურდება მოციქულ პავლეს სიტყვებში:

„არის მრავალი ღმერთი და მრავალი უფალი“ (პავლე მოციქულის პირველი წერილი კორინთელთა მიმართ, თავი 8, სტროფი 5).

ისრაელის „ღმერთი“ საკუთარი პირით ამბობს რომ მისი განგებით ე.ი. მისი ნებით მსოფლიოს ხალხები შეიკრიბებიან და მისი შურის ცეცხლში დაინთხევიან! ის აცხადებს რომ ისაა მიზეზი ომებისა და მომავალშიც არ მოიშლის თავისას! ის მსოფლიო ომით იმუქრება! იეღოვას სურს ნებისმიერ ფასად მოიპოვოს აბსოლუტური ძალაუფლება ადამიანებზე და მათი უპირობო და სრული აღიარება, ამისათვის ის მზადაა სამეფოები ერთმანეთს შეაჯახოს და სისხლი დაღვაროს, მაშ ასე, მას სისხლი წყურია! ხედავთ? ისრაელის ღმერთი აღსავსეა ყოველგვარი ბოროტებითა და სიძულვილით, ის სწორედ ის კაცისმკვლელია რომელზედაც

იესო ქრისტე

ლაპარაკობს იოანეს სახარებაში: „თქვენი მამა არის ეშმაკი და მისი გულისთქმის შესრულება გწადიათ, ის კაცისმკვლელი იყო დასაბამიდან და ვერ დადგა ჭეშმარიტებაში, რადგან არაა მასში ჭეშმარიტება, როცა სიცრუეს ამბობს თავისას ამბობს რადგან ცრუა იგი და სიცრუის მამაა“

(იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 44).

ამას ამბობს ქრისტე და ის მართალია, ეს დასტურდება ამგვარად: „თქვა მოსემ: ასე ამბობს უფალი: შუაღამისას გამოვალ შუაგულ ეგვიპტეში“

(გამოსვლა, თავი 11, სტროფი 4).

„მოკვდება ყოველი პირმშო ეგვიპტის ქვეყნად ტახტზე მჯდომარე ფარაონის პირმშოდან პირმშომდე მხევლისა, ხელსაფქვავებს რომ უზის; მოკვდება ყოველი პირუტყვის პირველმოგებული“

(გამოსვლა, თავი 11, სტროფი 5).

„ ატყდება დიდი გლოვა მთელს ეგვიპტეში, რომლის მსგავსი არ ყოფილა და არც იქნება“ (გამოსვლა, თავი 11, სტროფი 6). „შუაღამისას მოაკვდინა უფალმა ყოველი პირმშო ეგვიპტის ქვეყანაში, ტახტზე მჯდომარე ფარაონის პირმშოდან დილეგში მჯდარი პატიმრის პირმშომდე და პირუტყვის ყოველი პირველმოგებული“ (გამოსვლა, თავი 12, სტროფი 29). „ფეხზე დადგა იმ ღამით ფარაონი, მისი მორჩილები და მთელი ეგვიპტე; შეიქნა დიდი გლოვა ეგვიპტეში, რადგან არ იყო სახლი, სადაც მკვდარი არ ყოლოდათ“ (გამოსვლა, თავი 12, სტროფი 30). „როცა იძულებით გვაკავებდა ფარაონი, მოაკვდინა უფალმა ყოველი პირმშო ეგვიპტის ქვეყანაში, კაცის პირმშოდან პირუტყვის პირმშომდე.

“ (გამოსვლა, თავი 13, სტროფი 15).

ხოლო ქრისტეს ბავშვები უყვარს, მათ ლმობიერად ექცევა, იფარავს და ქადაგებს: „უთხრა „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: თუ არ მოიქცევით და არ იქნებით, როგორც ბავშვები, ვერ შეხვალთ ცათა სასუფეველში“ (მათეს სახარება, თავი 18, სტროფი 3). „შეხედეთ აბუჩად არ აიგდოთ არც ერთი ამ ცირეთაგანი, გეუბნებით თქვენ, რომ მათი ანგელოზები ზეცაში ყოვეკთვის ხედავენ ჩემი ზეციური მამის სახეს“

(მათეს სახარება, თავი 18, სტროფი 10).

„მაშინ მიიყვანეს მასთან ბავშვები, რომ ხელი დაედო და ელოცა მათთვის, მოწაფეები კი კიცხავდნენ მათ“ (მათეს სახარება, თავი 19, სტროფი 13). „ხოლო იესომ უთხრა: „გამოუშვით ბავშვები და ნუ აბრკოლებთ მათ ჩემთან მოსასვლელად, ვინაიდან მაგათნაირებისათვისაა ცათა სასუფეველი“

(მათეს სახარება, თავი 19, სტროფი 14).

ახლა მაინც ხვდებით ადამიანებო რას ვცდილობ რომ გამცნოთ? ახლა მაინც არ გჯერათ ჩემი? განა რა ხალხი ხართ ასეთი, ამგვარი გულქვა და ბოროტი კაცისმკვლელი „ღმერთისა“ რომ გწამთ?! ქრისტე ამბობს რომ იუდეველთა, ისრაელის ხალხთა, ებრაელთა ღმერთი არის არა ღმერთი არამედ ცრუღმერთი, სიცრუისა და ბოროტების სული, სატანა ანუ ეშმაკი, ის ამბობს რომ ისაა კაცისმკვლელი და რომ მასში არაა ჭეშმარიტება, მეტი რაღა გინდათ?! ნუთი ასე ძნელია ფაქტების გაანალიზება და მათი ერთმანეთთან დაკავშირება? „შორსმყოფი ჭირისაგან მოკვდება და ახლოსმყოფი მახვილით დაეცემა; დარჩენილი და ალყაშემორტყმული შიმშილით მოკვდება. ასე ამოვწურავ მათზე ჩემს რისხვას“

(ეზეკიელი, თავი 6, სტროფი 12).

„და მიხვდებიან, რომ მე უფალი ვარ, როცა მათი მკვდრები ეყრებიან მათ კერპებს შორის, მათ სამსხვერპლოთა შორის, ყოველ მაღალ ბორცვზე, მთათა ყოველ მწვერვალზე, ყოველი ხემხვიანის ქვეშ, ყოველი რტომრავალი მუხის ქვეშ, ადგილებში, სადაც უკმევდნენ თავიანთ კერპებს“ (ეზეკიელი, თავი 6, სტროფი 13). „ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ხელს მოვუღერებ ედომს და გავუწყვეტ კაცსა და პირუტყვს, და უდაბნოდ ვაქცევ; თემანიდან დედანამდე მახვილით დაეცემიან“ (ეზეკიელი, თავი 25, სტროფი 13). „აღვასრულებ შურისგებას ედომზე ჩემი ერის, ისრაელის ხელით და მოექცევიან ედომს ჩემი რისხვისა და გულისწყრომისამებრ; მაშინ მიხვდებიან ჩემს შურისგებას, ამბობს უფალი ღმერთი“ (ეზეკიელი, თავი 25, სტროფი 14). „ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, ხელს მოვუღერებ ფილისტიმელებს, ამოვძირკვავ კრეტელებს და მოვსპობ მათ ნატამალს ზღვის ნაპირზე“ (ეზეკიელი, თავი 25, სტროფი 16). „აღვასრულებ მათზე დიდ შურისგებებს რისხვის სასჯელით და მიხვდებიან, როცა მე, უფალმა დავატეხე ჩემი შურისგება“ (ეზეკიელი, თავი 25, სტროფი 17). „ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა მოვავლენ შენზე მახვილს და ამოგიწყვეტ კაცსა და პირუტყვს“ (ეზეკიელი, თავი 29, სტროფი 8). „ამიტომ, აჰა, შენზე ვარ და შენს მდინარეზე, ოხრად ვაქცევ ეგვიპტის ქვეყანას და გავაუდაბურებ სევენეს ციხე-სიმაგრიდან ქუშის საზღვრამდე“ (ეზეკიელი, თავი 29, სტროფი 10). „გაუდაბურდება გაუდაბურებულ ქვეყანათა შორის და მისი ქალაქები ნაოხარ ქალაქთა შორის იქნებიან“ (ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 7). „მიხვდებიან, რომ მე უფალი ვარ, როცა ცეცხლს წავუკიდებ ეგვიპტეს და ყოველი მისი შემწე გაცამტვერდება“ (ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 8). „ამოვაშრობ მდინარეებს და ბოროტეულთა ხელში ჩავაგდებ ქვეყანას, გავაუდაბურებ ქვეყანას და მის სისავსეს უცხოთა ხელით; მე უფალმა, ვთქვი“ (ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 12). „ასე ამბობს უფალი ღმერთი: გავანადგურებ კერპებს და აღვგვი ღმერთუკეებს ნოფიდან, აღარ იქნებიან მთავარნი ეგვიპტის ქვეყნიდან და შიშისზარს დავცემ ეგვიპტის ქვეყანას“ (ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 13). „გავაუდაბურებ ფათროსს, ცეცხლს წავუკიდებ ცოყანს და მსჯავრს დავდებ ნოს“ (ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 14). „გადმოვანთხევ ჩემს რისხვას სინზე, ეგვიპტის ციხე-სიმაგრეზე და მოვსპობ ნოს სიმრავლეს“ (ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 15). „ცეცხლს წავუკიდებ ეგვიპტეს, ჭირი დაადგება სინს, გასანგრევად გახდება ნო და ნოფს მტერი ეყოლება მარადდღე“ (ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 16). „ონის და ფი-ბესეთის ჭაბუკები მახვილით დაეცემიან და ქალწულები ტყვეობაში წავლენ“ (ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 17). „ადამის ძევ! მკლავი გადავუმტვრიე ფარაონს, ეგვიპტის მეფეს და აჰა, არ შეხვეულა სამკურნალოდ, არ შეკრულა არტახებში, რომ მომაგრებულიყო მახვილის დასაჭერად“ (ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 21). „ამიტომ ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, ფარაონზე ვარ, ეგვიპტის მეფეზე: გადავუმტვრევ მას მკლავებს - მრთელს და მოტეხილს და ხელიდან მახვილს გავაგდებინებ“

(ეზეკიელი, თავი 30, სტროფი 22).

ყოველივე ამას ამბობს ისრაელის ღმერთი, ებრაელთა ღმერთი და ყოველივე ამის შემდეგ მართლმადიდებელ დოგმატიკოსებს უნდათ დაგვაჯერონ რომ ეს „უფალი“ რომელიც ცეცხლს უკიდებს ეგვიპტეს, ეს „უფალი“ რომელიც ანადგურებს ამორეველებს, ედუმელებს, მოაბელებს, ფერიზეველებს, იებუსეველებს, ხივიელებს, ქანაანელებს, გირგაშეველებს, ხეთელებს და მიდიელებს ანადგურებს ე.წ. „რჩეული ერის“ ხელით და მათ აძლევს მიწას რომელიც მათი არაა და არცა არასდროს ყოფილა, „უფალი“ რომელიც მხოლოდ და მხოლოდ საკუთარი ძალის დემოსტრირებისათვის ჟლეტს ეგვიპტის ქვეყანაში ყველა სულიერის პირმშოს, ყოველ პირველშობილ ყრმას, „უფალი“ რომელიც წაღმა-უკუღმა, მარჯვნივ-მარცხნივ ჟლეტს და ხოცავს, წყევლის და კრულავს ყველას ვინც მას არ ეთაყვანება, „უფალი“ რომელიც ძალითა და დაშინებით აიძულებს ხალხებს სცენ თაყვანი, „უფალი“ რომელიც საკუთარი პირით აღიარებს რომ მსოფლიო ომებს აწყობს, არის ჭეშმარიტი ღმერთი! არა! მე გადაჭრით ვაცხადებ ამგვარი აბსურდული იდეის მიღებაზე უარს! რამეთუ ჩემი ღმერთი მშვიდობის ღმერთია და არა ომისა, მას არ ყავს ერთი ერი ამორჩეული სიყვარულისათვის, მას ყველა უყვარს, ყველა და ყველაფერი უყვარს და თან უანგაროდ! ჩემი ღმერთი არავის არ წყევლის, ის არ წყევლის მათ ვინც მას არ აღიარებს და არ ეთაყვანება!

ახალი აღთქმის მამაღმერთი იესო ქრისტეს მამა, არ მართავს ადამიანთა ნებას, მათ აძლევს სრულ ნების თავისუფლებას, მის ურჩ შვილებს არ აავადებს კეთრით! ის არ იმუქრება იმით რომ „გააუდაბურებს ქვეყანას“ ან ვინმეს „პურის კვერთხს გადაუმტვრევს“, მარტო იმიტომ რომ ის ვიღაცა მას არ ადიდებს! მე უარს ვაცხადებ მივიღო ღმერთი რომელიც იწყევლება და იკრულება და არ მაინტერესებს რა მიზეზით! მე უარს ვაცხადებ მივიღო ყრმათა მკვლელი არსება „ჭეშმარიტ ღმერთად“! მე უარს ვაცხადებ „ჭეშმარიტ ღმერთად“ მივიღო ის ვინც აწყობს ომებს და ხალხებს ერთმანეთთან აბრძოლებს, ვინც ხალხებით ისე თამაშობს როგორც მოჭადრაკე ჭადრაკის ფიგურებით! მე უარს ვაცხადებ მივიღო არსება, რომელიც ციდან ადამიანებს ქვებს უშენს, „კეთილ და ჭეშმარიტ ღმერთად“! მე უარს ვაცხადებ მივიღო „ღმერთი“ რომელიც იმუქრება რომ ქვეყნიერების სისხლიან აღსასრულს მოაწყობს! მე უარს ვაცხადებ მივიღო „ღმერთი“ რომლის სახელია შურისმაძიებელი! მე უარს ვაცხადებ მივიღო „ღმერთი“ რომლის სახელით ე.წ. „რჩეულები“ კლავენ ე.წ. „არარჩეულებს“!

ბიბლიაში, განსაკუთრებით ძველ აღთქმაში, მრავალი ღმერთის, მრავალი ღვთაების არსებობა უკვე დადასტურებულია. დადასტურებულია ისიც რომ ბიბლია გენოთეიზმსა და სუპრამონოთეიზმს ქადაგებს, ძველი აღთქმაც და ახალი აღთქმაც, თეოსოფებმა, ეზოთერიკოსებმა, ოკულტისტებმა, ანთროპოსოფებმა და ბიბლიის დამოუკიდებელმა მკვლევარებმა კარგა ხანია გამოიკვლიეს და გამოიტანეს დასკვნა რომ ბიბლია შეიცავს არა ერთი არამედ მრავალი ღმერთის არსებობის შესახებ მტკიცებულებებს, რომლებიც ჩანან როგორც რაღაც გამოუცნობი ერთიანი კოსმიური, სამყაროული ღვთაების ფრაგმენტები ანუ იპოსტასები, მოდუსები(ასოები). მოვიყვან მტკიცებულებებს ამის დასადასტურებლად, აი, ინებეთ:

„ახლა კი ვიცი, რომ ყველა ღმერთზე დიდია უფალი“ (გამოსვლა, თავი 18, სტროფი 11).

„შენ შთანთქავ ყველა ხალხს, რომელსაც გაძლევს უფალი, შენი ღმერთი. ნუ შეიწყნარებს მათ შენი თვალი. არ სცე თაყვანი მათ ღმერთებს“

(მეორე რჯული, თავი 7, სტროფი 16

). „თუ დაივიწყებ უფალს, შენს ღმერთს, თუ გაყვები უცხო ღმერთებს“ (მეორე რჯული, თავი 8, სტროფი 19). „რადგან უფალი, თქვენი ღმერთი, არის ღმერთთა ღმერთი და მეუფეთა მეუფე, დიდი, ძლიერი და საშინელი ღმერთი“ (მეორე რჯული, თავი 10, სტროფი 17). „უარყავით ღმერთები, რომლებსაც ემსახურებოდა თქვენი მამა-პაპა“ (იესო ნავეს ძე, თავი 24, სტროფი 14). „არ იქნება ჩვენგან უფლის დავიწყება, უცხო ღმერთების სამსახური“ (იესო ნავეს ძე, თავი 24, სტროფი 16). „თუ მიატოვებთ უფალს და უცხო ღმერთების სამსახურსშეუდგებით, უბედურებას დაგათევთ უფალი“ (იესო ნავეს ძე, თავი 24, სტროფი 20). „მაშ უარყავით უცხოთა ღმერთები თქვენს შორის რომ არიან, და გული მიაბრუნეთ უფლის, ისრაელის ღმერთისაკენ“ (იესო ნავეს ძე, თავი 24, სტროფი 23). „უფალი ჩადგა

საღვთო კრებულში, ღმერთებს შორის

ქმნა სამართალი“ (ფსალმუნნი, ფსალმუნი ასაფისა, თავი 81, სტროფი 1). „მე ვთქვი: თქვენ ხართ ღმერთები და უზენაესის ძენი ხართ ყველანი“ (ფსალმუნნი, ფსალმუნი ასაფისა, თავი 81, სტროფი 6). „არ არსებობს შენი მსგავსი ღმერთებს შორის, უფალო“ (ფსალმუნნი, ლოცვა დავითის, თავი 85, სტროფი 8). „რადგან დიდია უფალი და ღირსსაქებარი მეტად, ყველა ღმერთებზე საშიშია ის“ (ფსალმუნნი, თავი 95, სტროფი 4). „არის მრავალი ღმერთი და მრავალი უფალი“

(პავლე, 1 კორინთელთა მიმართ, თავი 8, სტროფი 5).

ძველ აღთქმაში არაერთხელაა ნახსენები სიტყვა ღმერთი, რაც ორიგინალში წერია როგორც

„ელოჰიმ“

, მაგრამ პრობლემა იმაშია, რომ ეს სიტყვა არ ნიშნავს „ღმერთს“, სიტყვა „ელოჰიმს“ ამგვარად თარგმნიან ორთოდოქსი

აბრაამიტი

დოგმატიკოსები, ასეთია ამ სიტყვის მათეული ტრადიციული გაგება, სინამდვილეში კი სიტყვა „ელოჰიმ“ ითარგმნება როგორც

„ღმერთები“

, სწორედ ასე ფიქრობს

მრავალი მეცნიერი,

მაგალითად,

ერიხ ფონ დანიკენი, კრისტოფერ დანი, გრემ ჰენკოკი, ფილიპ კოპენსი, დევიდ აიკი

და ა.შ. ებრაული ელოჰიმები იგივე არსებები არიან, რაც შუმერული ანუნაქები, თუ კარგად დავაკვირდებით ანალოგია გამაოგნებლად აშკარაა. აგრეთვე საოცრად ჰგვანან ერთმანეთს ებრაული იაჰვე, რომელიც არის მთვარის „ღმერთი“ და შუმერული

„ანუმი“ იგივე „ანუ“,

რომელიც ითვლება „ცის ღმერთად“. შუმერული მითოლოგიის თანახმად ე.წ. ღმერთებმა ადამიანები თიხისაგან იმისათვის შექმნეს რათა მათთვის ეშრომათ. ებრაულ წყაროებში განსხვავებით შუმერთაგან, არაა მითითებული თუ რატომ შექმნეს ელოჰიმებმა ადამიანები, მაგრამ ვვარაუდობ, რომ მიზეზი იგივეა.

იეღოვა სასტიკი და სისხლისმსმელი არსებაა, რომელიც ადამიანებს სისხლისღვრისაკენ აქეზებს და რელიგიურ შეუწყნარებლობას ქადაგებს, ის ვერ იტანს როდესაც მას არ ეთაყვანებიან და სჯის ყველას ვინც მას უარყოფს. ის არ აძლევს ადამიანებს თავისუფალ არჩევანს არამედ ართმევს და აშინებს. იეღოვა ძმათამკლვლელობას, ახლობლის მიერ ახლობლის მოკვდინებას ბრძანებს. „ჩადგა მოსე ბანაკის ჭიშკარში და თქვა: ვინც უფლისაა ჩემთან! და შეგროვდნენ მასთან ლევიანები“ (გამოსვლა, თავი 32, სტროფი 26). „უთხრა მათ: ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: მახვილი შეიბას ყველამ მოიარეთ ბანაკი ჭიშკრიდან ჭიშკრამდე და მოკალით ძმამ ძმა, მეგობარმა მეგობარი, ნათესავმა ნათესავი“ (გამოსვლა, თავი 32, სტროფი 27). „მოსეს სიტყვისამებრ მოიქცნენ ლევიანები, სამი ათასამდე კაცი გაწყდა იმ დღეს“

(გამოსვლა, თავი 32, სტროფი 28).

ხოლო ქრისტე ძმათასიყვარულს, მოყვასის სიყვარულს ქადაგებს, მეტიც, ის მტრის სიყვარულსაც კი ქადაგებს. „თქვენ გსმენიათ, რომ თქმულა: „შეიყვარე მოყვასი შენი და შეიძულე მტერი შენი“ (მათეს სახარება, თავი 5, სტროფი 43). „მე კი გეუბნებით“ გიყვარდეთ თქვენი მტრები, დალოცეთ თქვენი მაწყევრები, სიკეთე უყავით თქვენს მოძულეებს და ილოცეთ მათთვის, ვინც თქვენ გავიწროებთ და გდევნით“

(მათეს სახარება, თავი 5, სტროფი 44).

იეღოვა ცოდვის ჩამდენის მოკვლას ბრძანებს, არავის არ პატიობს ცოდვას, მან არ იცის შენდობა და ამიტომაც ქადაგებს: „ვინც თავის მამას და დედას შეურაცყოფს, უნდა მოკვდეს. თავისი მამა და თავისი დედა შეურაცყო, მასზეა მისი სისხლი“ (ლევიანნი, თავი 20, სტროფი 9). „ვინც გათხოვილ ქალთან იმრუშებს, ვინც თავისი ახლობლის ცოლთან იმრუშებს, უნდა მოკვდეს, როგორც მემრუშე კაცი, ისე მემრუშე ქალი“ (ლევიანნი, თავი 20, სტროფი 10). „ვინც მამის ცოლთან დაწვება, თავის მამას სიშიშვლეს ახდის, ორივენი უნდა მოკვდნენ. მათზეა მათი სისხლი“ (ლევიანნი, თავი 20, სტროფი 11). „ვინც თავის რძალთან დაწვება. ორივენი უნდა მოკვდნენ“ (ლევიანნი, თავი 20, სტროფი 12). „ვინც მამაკაცთან დაწვება ისე, როგორც ქალთან წვებიან... უნდა მოკვდნენ“ (ლევიანნი, თავი 20, სტროფი 13). „ვინც ცოლად ითხოვს ქალიშვილს და მის დედას, ეს გარყვნილება იქნება. ცეცხლში უნდა დაიწვან კაციცა და ქალებიც...“

(ლევიანნი, თავი 20, სტროფი 14).

ხოლო ქრისტე სრულებით საპირისპიროს ქადაგებს, ცოდვილთ შეუნდობს ცოდვებს და არ სჯის, ის მოწყალე უფალია. „მწიგნობრებმა და ფარისევლებმა მიიყვანეს ქალი რომელიც მრუშობაზე წაესწროთ და შუაში ჩააყენეს“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 3). „უთხრეს მას: „მოძღვარო, ეს ქალი მრუშობაზეა წასწრებული“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 4). „მოსემ კი

რჯულში მცნებად დაგვიდო ასეთების ჩაქოლვა. შენ რაღას იტყვი?“ (იოანეს სახარება, თავი 8, სტროფი 5). „უთხრა მათ: „ვინც თქვენ შორის უცოდველია, პირველად მან ესროლოს ქვა!“

(იოანეს

სახარება, თავი 8, სტროფი 7).

იეღოვა ბრძანებს კაცისკვლას, მას მხოლოდ ისრაელის ერი უყვარს და ისიც მახინჯი სიყვარულით, ის თავის ერს ყველაფრის უფლებას აძლევს და ყოველგვარი ბოროტმოქმედების ჩადენის ნებართვას აძლევს. „გაგზავნა მათთან საზოგადოებამ თორმეტი ათასი კაცი, მაგარი ვაჟკაცები, უბრძანა: წადით და დედაწულიანად მახვილით მოსრეთ გალაადის იაბეშის მკვიდრნი“ (მსაჯულნი, თავი 21, სტროფი 10). „ასე ჰქენით: ყოველი მამაკაცი და მამაკაცთან ნაწოლი ყოველი ქალი მოკალით“ (მსაჯულნი, თავი 21, სტროფი 11). „ნახეს გალაადის მკვიდრთა შორის მამაკაცის საწოლის უნახავი ოთხასი ქალწული და მიიყვანეს ბანაკში, სილოამში, რომელიც ქანაანის მხარეშია“ (მსაჯულნი, თავი 21, სტროფი 12). „თვალი გეჭიროთ და, როცა საფერხულოდ გამოვლენ სილოემელი ქალიშვილები, თქვენც გამოდით, თითოეულმა თითო საცოლე გაიტაცეთ სილოამელ ქალიშვილთაგან და დაბრუნდით ბენიამინის მხარეში“ (მსაჯულნი, თავი 21, სტროფი 21). იეღოვა მოუწოდებს ისრაელის მეფეს, საულს: „ახლა წადი და სძლიე ყამალეკს და გაუნადგურე მთელი საბადებელი. ნუ დაინდობ, გაწყვიტე კაცი და ქალი, ყრმა და ძუძუთა ბავშვი, ხარი და ცხვარი, აქლემი და სახედარი“ (პირველი მეფეთა, თავი 15, სტროფი 3). „ედომში დავითის ყოფნისას, როცა მხედართმთავარი იობი ამოვიდა დახოცილთა დასამარხავად და ერთიანად

გ ა წ ყ ვ ი ტ ა

მამაკაცები ედომში“(მესამე მეფეთა, თავი 11, სტროფი 15). „რადგან ექვს თვეს დარჩნენ იქ იობი და ისრაელიანები, ვიდრე არ

მ ო ს პ ე ს

მამაკაცის სახსენებელი ედომში“

(მესამე მეფეთა, თავი 11, სტროფი 16).

იეღოვას ხელდასმული დავით მეფე მრუში და ეგოისტი, ანგარებიანი პირუტყვია და ამიტომაც იეღოვას უყვარს იგი. ცნება „არა იმრუშო“ აქ რატომღაც სადღაც გაქრა, ე.ი. სხვა თუ იმრუშებს უნდა მოკვდეს, ხოლო თუ „რჩეული“ მეფე დავითი იმრუშებს, მას უნდა ეპატიოს და საერთოდ, ცოდვადაც კი არ ჩაეთვალოს, რადგან იაჰვეს საყვარელი მეფეა. „ადგა დავითი საღამოჟამს თავისი საწოლიდან და სამეფო სახლის ბანზე იწყო სიარული. ბანიდან მობანავე ქალი დაინახა; ქალი ძალზე ლამაზი იყო სახით“ (მეორე მეფეთა, თავი 11, სტროფი 2). „გააგზავნა დავითმა ქალის ამბის გასაგებად. უთხრეს: ეს ხომ ბარშებაყია, ელიყამის ასული, ურია ხეთელის ცოლი“ (მეორე მეფეთა, თავი 11, სტროფი 3). „გაგზავნა დავითმა მოციქულები ქალის მოსაყვანად. მოვიდა ქალი და დაწვა მასთან დავითი. როცა განიწმინდა თავისი წვირისაგან, დაბრუნდა ქალი თავის სახლში“ (მეორე მეფეთა, თავი 11, სტროფი 4). „როცა ქალი დაორსულდა, შეუთვალა დავითს: ორსულად ვარ“

(მეორე მეფეთა, თავი 11, სტროფი 5

). და მოისურვა დავით „მეფემ“ ურია ხეთელის თავიდან მოშორება, რათა მისი ცოლი ხელში ჩაეგდო. „წერილში (დავითმა) ასე დაწერა: დააყენეთ ურია იქ, სადაც სასტიკი ბრძოლა მოგელით და მერე მიატოვეთ, რომ გაიგმიროს და მოკვდეს“

(მეორე მეფეთა, თავი 11, სტროფი 15).

როგორ მოგწონთ მართლმადიდებელ მღვდელთაგან ნაქებ ნადიდები დავით მეფის „საგმირო საქმენი“?

მართლმადიდებლები ამბობენ რომ ებრაელი წინასწარმეტყველნი დიადი ადამიანები იყვნენ, წმინდანები და უბიწონი, ჰოდა აი ინებეთ ერთი ასეთი „წმინდანის“ ნამოქმედარის შესახებ „კარგი“ ამბავი: „იქიდან ბეთელისაკენ დაიძრა. აღმართს რომ შეუყვა, პატარა ბიჭები გამოვიდნენ ქალაქიდან, დასცინოდნენ და მისძახოდნენ: წადი ქაჩალო! წადი ქაჩალო!“ (მეოთხე მეფეთა, თავი 2, სტროფი 23). „უკან მოიხედა, დაინახა ისინი და უფლის სახელით შეაჩვენა. გამოვიდა ტყიდან ორი დათვი და დაგლიჯეს მათგან ორმოცდაორი ბავშვი“

(მეოთხე მეფეთა, თავი 2, სტროფი 24).

მაშ ასე! იეღოვას წინასწარმეტყველი წყევლის ძალით ხოცავს 42 ბავშვს, რომლებმაც გასცინეს უბრალოდ, ქრისტე კი სრულებით საპირისპიროს ქადაგებს: „მე კი გეუბნებით: „გიყვარდეთ თქვენი მტრები, დალოცეთ თქვენი მაწყევრები, სიკეთე უყავით თქვენს მოძულეებს და ილოცეთ მათთვის, ვინც თქვენ გავიწროებთ და გდევნით“ (მათეს სახარება, თავი 5, სტროფი 44). რატომ არის იეღოვა ასეთი ბოროტი და განსხვავებული ქრისტესაგან? აი რატომ: „რადგან მშთანთქმელი ცეცხლია უფალი, თქვენი ღმერთი, შურისძიების ღმერთია“

(მეორე რჯული, თავი 4, სტროფი 24).

იეღოვა რელიგიურ შეუწყნარებლობას ქადაგებს, ის ეუბნება თავის ერს: „ასე მოექეცით მათ: დაუნგრიეთ სამხვერპლოები, დაულეწეთ სვეტები, გაუჩეხეთ ხემხვიანები და ცეცხლში დაწვით მათი კერპები“

(მეორე რჯული, თავი 7, სტროფი 5).

ის ასე აგულიანებს ისრაელის ხალხს: „შენ შთანთქავ ყველა ხალხს, რომელსაც გაძლევს უფალი, შენი ღმერთი. ნუ შეიწყალებს მათ შენი თვალი“

(მეორე რჯული, თავი 7, სტროფი 16

). „კრაზანას მიუსევს უფალი, შენი ღმერთი, ვიდრე არ გაანადგურებს ყველას, ვინც გადაგირჩება და დაგემალება“ (მეორე რჯული, თავი 7, სტროფი 20). „შენი ღმერთია შენს შორის, დიადი და

ს ა შ ი ნ ე ლ ი

ღმერთი“

(მეორე რჯული, თავი 7, სტროფი 21).

ქრისტე კი ქადაგებს: „მე კი გეუბნებით: „

გიყვარდეთ

თქვენი მტრები, დალოცეთ თქვენი მაწყევრები,

სიკეთე უყავით

თქვენს მოძულეებს და ილოცეთ მათთვის, ვინც თქვენ გავიწროებთ და გდევნით“ (მათეს სახარება, თავი 5, სტროფი 44).

ისრაელის ღმერთი წყევლის ყველას ვინც არ ეთაყვანება. „თუ არ გაიგონებ უფლის, შენი ღმერთის სიტყვას, არ დაიცავ და არ შეასრულებ ყველა მის მცნებას და წესებს, რომელთაც გიცხადებ დღეს, გადმოვა შენზე ყველა ეს წყევლა და გეწევა:“( მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 15). „წყეულიმც ხარ ქალაქად და წყეულიმც ხარ ველად!“ (მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 16). „წყეულიმც იყოს შენი მუცლის ნაყოფი, შენი მიწის ნაყოფი, შენი ნახირის მონაშენი და შენი ფარის ნამატი!“ (მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 18). „მოგივლენს უფალი წყევლას, ფეთებას, შეჩვენებას შენი ხელის ყოველ ნამუშაკევში, რასაც კი გააკეთებ ვიდრე არ განადგურდები, ვიდრე მალე არ დაიღუპები, შენი ბოროტი საქმეებისათვის, იმისათვის რომ მიმატოვე“ (მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 20). „მოგაწებებს უფალი შავ ჭირს“ (მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 21). „მოგწყალვს უფალი ჭლექით, ციებ-ცხელებით, ანთებით, ხურვებით, გვალვით, ხორშაკით და სიყვითლით; დაგიწყებენ დევნას, ვიდრე არ დაიღუპები“ (მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 22). „დაგამხობს უფალი შენი მტრების წინაშე, ერთი გზით წახვალ მისკენ და შვიდი გზით გაექცევი მას“ (მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 25). „მოგწყალვს უფალი სიგიჟით, სიბრმავით და შეშლილობით“ (მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 28). „შენი ვაჟები და ასულები უცხო ხალხს ჩაუცვივდებიან ხელში, თვალები დაგევსება მათი ყურებით მთელი დღე დამკლავში აღარ გექნება ძალა“ (მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 32). „დაძრავს უფალი ხალხს შენს წინააღმდეგ შორეთიდან, ქვეყნის კიდიდან, არწივივით მოფრინდება ხალხი, რომლის ენას ვერ გაიგებ“ (მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 49). „მოძალადე ხალხი რომელიც მოხუცს პატივს არ სცემს და ყმაწვილკაცს არ იბრალებს“

(მეორე რჯული, თავი 48, სტროფი 50).

აი ასე წყევლის იეღოვა მათ ვინც არ ეთაყვანება.

ქრისტე სახარებაში ამბობს: „ყოველივე ჩემი მამის მიერ გადმომეცა და არავინ იცნობს ძეს, გარდა მამისა. არც მამას იცნობს ვინმე, გარდა ძისა, და იმისა, ვისაც ძეს სურს, განუცხადოს“ (მათეს სახარება, თავი 11, სტროფი 27). „ბოროტი და მრუში მოდგმა ეძებს ნიშანს, მაგრამ ნიშანი არ მიეცემა მას“ (მათეს სახარება, თავი 16, სტროფი 4) "მაგრამ ყოველივე ამას ჩემი სახელის გამო გიზამენ, რადგან არ იცნობენ ჩემს მომავლინებელს“ (მათეს სახარება, თავი 15, თავი 21). „მაშინ იესომ, ასწავლიდა რა ტაძარში, შესძახა და თქვა:“მეც მიცნობთ და ჩემი წარმომავლობაც იცით. ჩემით არ მოვსულვარ. მაგრამ ჭეშმარიტია ჩემი მომავლინებელი, რომელსაც თქვენ არ იცნობთ“

(იოანეს სახარება, თავი 7, სტროფი 28).

ქრისტეს ეს სიტყვები ადასტურებენ იმას რომ იუდეველები ქრისტეს ზეციურ მამას, სახარებისეულ მამაღმერთს არ იცნობდნენ, ესაა საბუთი იმისა რომ იუდეველთა იაჰვე და ქრისტესმიერი მამაღმერთი სრულებით სხვადასხვა არსებები არიან. ებრაელები არ იცნობენ სახარებისეულ მამაღმერთს! ხედავთ რა ხდება? რა გამოდის? თუ ებრაელები არ იცნობდნენ მამაღმერთს, მაშინ ის ისრაელის ღმერთი - იეღოვა, რომელსაც ისინი ეთაყვანებოდნენ ვინღაა? ლოგიკურად და რაციონარულად რომ ვიაზროვნოთ აქედან გამომდინარე მართლმადიდებელ დოგმატიკოსთა მტკიცებები იმის შესახებ, რომ ისრაელის ღმერთი და მამაღმერთი ერთი და იგივეა, მცდარია ძირშივე.

მე კიდევ ერთხელ დავამტკიცებ რომ ისრაელის ღმერთი არაა სინამდვილეში ღმერთი! „ერთპირი იყო მთელი ქვეყანა და ერთ ენაზე მეტყველი“ (დაბადება, თავი 11, სტროფი 1). „როცა დაიძრნენ აღმოსავლეთისაკენ, ჰპოვეს ველი შინყარის ქვეყანაში და იქ დამკვიდრდნენ“(დაბადება, თავი 11, სტროფი 2). „უთხრეს ერთმანეთს: მოდი მოვზილოთ თიხა და გამოვწვათ. ქვის მაგივრად აგური ქონდათ, კირის მაგივრად ფისი“ (დაბადება, თავი 11, სტროფი 3). „თქვეს: აბა ავაშენოთ ქალაქი და გოდოლი და ცას მივუწვდინოთ მისი თხემი. აღვმართოთ ნიშანსვეტი, რომ არ გავიფანტოთ დედამიწის ზურგზე“ (დაბადება, თავი 11, სტროფი 4). „ ჩამოვიდა უფალი, რომ ენახა ქალაქი და გოდოლი რომელსაც ადამიანები აშენებდნენ“ (დაბადება, თავი 11, სტროფი 5). „თქვა უფალმა: აჰა, ერთი ხალხია ეს და ერთი ენა აქვს ყველას; რაკი ეს საქმე წამოუწყიათ, ამიერიდან დაუბრკოლებლივ გააკეთებენ ყველაფერს, რასაც კი განიზრახავენ“ (დაბადება, თავი 11, სტროფი 6). „აბა ჩავალ და ენას ავურევ რომ ვერაფერი გააგებინონ ერთმანეთს“ (დაბადება, თავი 11, სტროფი 7). „გაფანტა ისინი უფალმა იქიდან დედამიწის ზურგზე და მათაც შეწყვიტეს ქალაქისა და გოდლის შენება“ (დაბადება, თავი 11, სტროფი 8). „ამიტომაც ეწოდა სახელად ბაბილონი, რადგან სწორედ აქ აღრია უფალმა მთელი დედამიწის ენა და აქედან გაფანტა ისინი უფალმა დედამიწის ზურგზე“

(დაბადება, თავი 11, სტროფი 9).

ცხადზე ცხადია რომ იეღოვა; ისრაელის უფალი ღმერთი არაა სინამდვილეში ჭეშმარიტი ღმერთი, ეს ერთი და მეორეც აშკარაა რომ მას საძაგელი და მზაკვრული, ბოროტი მიზნები ამოძრავებს, კერძოდ კი კაცობრიობისათვის მაქსიმალური ზიანის მიყენება, ენის აღრევა არის ერთ-ერთი, მე ვიტყოდი უძლიერესი და უბოროტესი მეთოდი ზიანის მიყენებისა, ისრაელის ღმერთი ბოროტი დემონია, საძაგელი და მზაკვარი, ღვარძლიანი და ბოღმიანი, ნარცისიზმითა და მანიაკალური ქედმაღლობით, სოციოპათიითა და ფსიქოპათიით დაავადებული სადისტი, მას არავითარი მიზეზი არ ქონდა აერია კაცთა მოდგმისათვის ენა და გაეფანტა ისინი დედამიწის ზურგზე, მისი სიტყვებიდანვე ჩანს რომ მას ერთდროულად ეშინია კიდეც და შურს კიდეც ადამიანებისა და პირდაპირ კბილებს ილესავს ისე უცქერს ადამიანთა საქმიანობას, განა რა იყო ცუდი იმაში რომ ერთი იყო კაცობრიობა, ქონდა ერთი ენა და რასაც განიზრახავდნენ გამოუვიდოდათ? ა? რა იყო ამაში ცუდი? დაბადების წიგნში მეტი არაფერია ნათქვამი და ამის გამო მართლმადიდებელი დოგმატიკოსები ათას ზღაპარს თხზავენ ბაბილონის გოდოლზე! რა სიბრიყვეა მათი მხრიდან!! ე.წ. „უფალი“ უბრალოდ ჩამოვიდა, დახედა ხალხს, ნახა რომ ერთპირნი იყვნენ და რატომღაც გადაწყვიტა რომ ხელი შეეშალა მათთვის! ისმის კითხვა: რატომ? ისმის ლოგიკური და რაციონალური პასუხი: იმიტომ რომ ისრაელის უფალი - ბოროტების განსახიერებაა! ე.ი. ის არაა ნამდვილი ღმერთი! ამას გონიერი ბავშვიც კი მიხვდება. აი „მართალი მადიდებლები“ კი რატომღაც ვერ (ან არ) ხვდებიან... იეღოვა არის ბოროტი სული რომელიც კაცობრიობის პროგრესის წინააღმდეგია, იეღოვა არის ბოროტი სული რომელიც კაცობრიობის ერთსულოვნების წინააღმდეგია, იეღოვა არის ბოროტი სული რომელიც აწყობს ომებს და ისე თამაშობს ადამიანებით როგორც მოჭადრაკე ფიგურებით, იეღოვა ბოროტებაა, ჩვენი ჭეშმარიტ ეზოთერიკოს ქრისტიანთა ღმერთი, რომლის ღვთიური წიაღიდანაც გამოვლინდა ჩვენი გადამრჩენელი იესო ქრისტე, გვემული იეღოვას მიმდევართა მიერ, აბსოლუტური სიკეთისა და სინათლის, სიყვარულისა და ჰარმონიის, მოწყალებისა და თანაგრძნობის, მარადიული მშვიდობის აბსოლუტური იდეალია და განსახიერება, რომელიც თითოეული ჩვენგანის წიაღში სუფევს.

[შანკარადევა]

დაწერეთ რა გამოხმაურება ვინმემ ა?... რა არი ასეთი, ნახა უკვე ბევრმა და... პოსტები სადღაა?

 

თქვენ შემოგევლეთ...

 

დაგლოცოთ მარადიულმა იესომ...

 

წმინდა ისააკ ნიუტონის, აინშტაინის და მაქს პლანკის მადლი იყოს თქვენთან...

[mama]

შანკარადევა

თეოლოგი ხარ?

 

არ გეწყინოს მარა მგონი მისამართი შეგეშალა, ამხელა პოსთის(თან ამ თემაზე) წამკითხავი არავინ არაა ჩვენს ფორუმზე

[გიორგი ქადაგიშვილი]

mama

ამხელა პოსთის(თან ამ თემაზე) წამკითხავი არავინ არაა ჩვენს ფორუმზე

ოჰ ეს მელანქოლია.

მე ვკითხულობ.

შანკარადევა

დაწერეთ რა გამოხმაურება ვინმემ ა?

დემიურგი ეს მატერიის შემომქმედი ღვთაებაა ხო? ებრაელების ღმერთს უწოდებდნენ ასე ბერძენი გნოსტიკოსები?

[Shaten]

დემიურგი ეს მატერიის შემომქმედი ღვთაებაა ხო? ებრაელების ღმერთს უწოდებდნენ ასე ბერძენი გნოსტიკოსები?

ხო დემიურგი ბოროტი ღმერთია გნოსტიციზმში, როგორც ვიცი.. ანუ იგივე საბაოთი და იახვე (იეღოვა).., რომელმაც შექმნა მატერია.. ხოლო სრულყოფილი ღმერთის სახელი კი უბრალოდ - (მამა) ღმერთია, რომელმაც შექმნა სული და სულიერება..

 

მგონი მისამართი შეგეშალა, ამხელა პოსთის(თან ამ თემაზე) წამკითხავი არავინ არაა ჩვენს ფორუმზე

Edited June 12, 2014 by Shaten

[გიორგი ქადაგიშვილი]

Shaten

ხოლო სრულყოფილი ღმერთის სახელი კი უბრალოდ - (მამა) ღმერთია

და იესოს სიტყვებით რომ ეგ დემიურგი გამოდის მამამისი?

ხო დემიურგი ბოროტი ღმერთია გნოსტიციზმში

ნუ ეს მეც ვიცი დაახლოვებით დემიურგზე ადრე ინეტში მაქვს ლექცია მოსმენილი, ორი სქესის სულიერი ფესვის შერწყმა რომ ხდება დემიურგში, ანუ ქალიც როა და კაციც. მაგრამ აღაპეს იეღოვას თუ აკადრებდნენ დემიურგის სტატუსის არტყნას, გნოსწიკოსები ეს კი აღარ მეგონა.

[Shaten]

და იესოს სიტყვებით რომ ეგ დემიურგი გამოდის მამამისი?

ხო, მაგრამ გნოსტიკების აზრით იესო სხვანაირად ბაზრობდა..

მაგრამ აღაპეს იეღოვას თუ აკადრებდნენ დემიურგის სტატუსის არტყნას, გნოსწიკოსები ეს კი აღარ მეგონა.

მე ვიცი ეს თემა-მეთქი ვერ მოგატყუებ.. უბრალოდ, იმას ვამბობ, როგორც გამიგია (წამიკითხავს, გავცნობივარ)..

[გიორგი ქადაგიშვილი]

Shaten

ხო, მაგრამ გნოსტიკების აზრით იესო სხვანაირად ბაზრობდა..

 

რანაირად ბაზრობდა კაცო სხვანაირად?

ბერძნები დემიურგს ხო კაციჭამია სისხლისმღვრელ მახრჩობელა იაღოვას ეძახდნენ არა?

ეხლა ნახე რა ხდება, იესოს ფარისევლები ეუბნებიან, რად არღვევენ შენი მოწაფეები ადათს და ხელპირდაუბანელები რატომ ჭამენ პურსო, (5 და ჰკითხეს ფარისევლებმა და მწიგნობრებმა: „რატომ არ იქცევიან შენი მოწაფეები ძველების გადმოცემისამებრ და ხელდაუბანელი ჭამენ პურს?) 9 და უთხრა: „კარგია, რომ ღვთის მცნებას აუქმებთ, რათა თქვენი გადმოცემა დაიცვათ? 10 მოსემ თქვა: 'პატივი ეცი მამას შენსა და დედასა შენსა. მამის, გინდ დედის აუგის მთქმელი სიკვდილით მოკვდეს.' 11 თქვენ კი ამბოთ: თუ კაცი ეტყვის მამას ან დედას: კორბან, ესე იგი, ძღვენიო (ღმერთს), რითაც ჩემგან უნდა გესარგებლა, — 12 მას თქვენ ნებასა რთავთ, აღარაფერი გააკეთოს მამისათვის ან დედისათვის. 13აუქმებთ ღვთის სიტყვას თქვენი გადმოცემით, რომელსაც გადასცემთ, და სხვასაც ბევრ ამის მსგავსს აკეთებთ.“

 

მოკლედ ეხლა რა ხდება, ამ პასაჟში იესო აი ამ სიტყვების "მამის, გინდ დედის აუგის მთქმელი სიკვდილით მოკვდეს" ღვთის მცნებად ამბობს, ანუ ღვთის მცნებააო რა, თუ მამას ან დედას დედის ხახას შეაგინებ ღმერთმა დაადგინა ასეთის სიიკვდილიო, შესაბამისად ღმერთს უწოდებს იმას ვისზედაც ბერძენი გნოსტიკოსები ხიპიშობენ სისხლისმსმელი დემიურგიაო.

 

ჰო და იავიცი, ფიცი კი მწამს მაგრამ კუდუსუნი მაკვირვებს.

[Shaten]

გიორგი ქადაგიშვილი, ბერძნულ გნოსტიციზმს საერთოდ არ გავცნობივარ..

და ისე გამიგია, რომ მართლმადიდებლებს (და ალბათ კათოლიკებსაც) გნოსტიკებზე სატანისტები "ურჩევნოდათ".. მაგრა დევნიდნენ..

ასევე მე როგორც ვიცი.., გნოსტიკები არ თვლიდნენ მამა ღმერთად იახვეს და საბაოთს.. პირიქით, სწორედ მას თვლიდნენ დემიურგად..

 

ჰო და იავიცი, ფიცი კი მწამს მაგრამ კუდუსუნი მაკვირვებს.

ეს რელიგიაში ასეა ხო იცი..

[გიორგი ქადაგიშვილი]

Shaten

 

და ისე გამიგია, რომ მართლმადიდებლებს (და ალბათ კათოლიკებსაც) გნოსტიკებზე სატანისტები "ურჩევნოდათ".. მაგრა დევნიდნენ

 

ჰო ეს ასეა, ორთოდოქსები სწორედ მაგიტომაც დაირქვეს გნოსტიკოსებისაგან რომ განსხვავებული წოდება ქონოდათ, გნოსტიკოსები კი ერეტიკოსებად გამოაცხადეს და წავიდა ჩეხვააა, ბოლომდე ვერ გაანადგურეს მაინც, ვერც გნოსტიკური სკოლები და ვერც მათი ლიტერატურა, ბოლო დროს ეგვიპტეში თუ არ ვცდები თებეში იპოვეს ქვევრი დოხუია გნოსტიკური წერილებით, ეჰ ისე კი წაიკითხავდა კაცი უსაქმურობის დროს.........

მე მაგრად მაინტერესებს ძველი რელიგიები, რაღაც რაღაცეებში ვერკვევი, მაგრამ ძალიან ასე ღრმა ფილოსოფიურად არა.

[შანკარადევა]

სახარება გაყალბებულია მეგობრებო, უკვე 2000 წელია რაც გაყალბებულია მართლმადიდებელი ორთოდოქსი დოგმატიკოსების მიერ...

ხომ წაგიკითხავთ სახარებებში და ეპისტოლეებში ალუზიები ძველ აღთქმაზე? ალუზია ნიშნავს შინაარსობრივ გადახვევას, შინაარსობრივ პარალელის გავლებას... ჰოდა ეგ ალუზიები სულ მართლმადიდებელი იერარქების ჩაკვეხებულია ადრექრისტიანულ ეპოქაში! რეალურად იესო არც მოსეზე და არც იახვეზე კარგს არაფერს ამბობდა!

ისე რომ იცოდეთ 56 სახარება არსებობს და არა 4...

[შანკარადევა]

Апокриф Иоанна {1}

1. Учение [спасителя и откровение тайн], скрытых в молчании, [всех вещей], которым он обучил Иоанна, своего ученика.

5 Случилось же это [однажды], когда Иоанн, [брат] Иакова,- они сыновья Зеведея - вышел и подошел к храму. Встретил его фарисей - имя его Ариман -

10 и сказал ему: "[Где] твой господин, которому ты последовал?" И он [сказал] ему: "Место, откуда он пришел, туда он снова возвратился". Сказал ему фарисей: "Обманом [этот назареянин] ввел вас в заблуждение,

15 и наполнил [ваши уши ложью], и запер [ваши сердца, и повернул вас] от предания [ваших отцов]". [Когда] я, [Иоанн], услышал это, я [двинулся] от храма [к горе, месту пустынному].

20 Был я [очень] опечален сердцем и сказал: "Почему [избран спаситель]? И почему [он послан в мир своим отцом]? [И кто его] отец, который [послал его? И каков]

25 тот зон, [к которому мы пойдем?] Ибо что [подразумевал он, когда сказал нам]: "Этот зон, [к которому вы пойдете, принял] вид зона [того, нерушимого"? Но он] не учил нас [о том, каков он]".

30 В то время, [когда я думал об этом в сердце моем, небеса раскрылись, и все] творение, [что] ниже неба, осветилось, и [весь мир] содрогнулся.

2. [Я испугался и пал ниц, когда] увидел в свете [юношу, который стоял] предо мною. Но когда я смотрел на него, [он стал подобным старцу.] И он изменял [свой] облик, став как

5 дитя, в то же время предо мною. Он был [единством] многих форм в свете, и [формы] открывались одна в другой. Будучи [одним], почему он был в трех формах? Он сказал мне: "Иоанн, Иоанн,

10 почему ты сомневаешься или почему страшишься? Разве тебе чужд этот образ? Это так: не будь малодушным! Я тот, кто [с вами] все время. Я - [отец, я] - мать, я - сын.

15 Я незапятнанный и неоскверненный. [Ныне я пришел наставить тебя] в том, что есть, [что было и что] должно [произойти, дабы ты мог узнать] вещи, которые не открыты, [и вещи, которые открыты, и научить] тебя...

20 [о совершенном Человеке]. Теперь [же, подыми лицо свое, иди и слушай], чтобы ты [узнал те вещи, о которых я скажу] сегодня, и мог [передать это своим сотоварищам по] духу, тем, кто [из рода недвижимого] совершенного

25 [Человека". И я попросил его: "Скажи], дабы я [мог постигнуть это". Он сказал]: "Единое (?????) - это [единовластие], над которым нет ничего. Это [Бог истинный] и Отец [всего, Дух незримый], кто

30 надо [всем, кто] в нерушимости, кто [в свете чистом],- тот, кого [никакой свет глаза не может] узреть.

Он [Дух незримый]. Не подобает [думать] о нем как о богах или о чем-то

35 [подобном]. Ибо он больше бога, [ведь нет никого] выше него, нет никого, кто был бы

3. господином над ним. Он ни в каком бы то ни было подчинении, ибо [все существует] в нем {2} один. Он... потому что он не нуждается в чем бы то ни было, ведь он полностью совершенен.

5 У него нет [в чем бы то ни было недостатка], (нет того), чем бы он мог быть пополнен. [Но] все [время] он полностью совершенен в [свете. Он безграничен], ибо нет никого [перед ним], чтобы ограничить его. Он непостижим, ибо нет никого

10 перед ним, кто [постиг бы его. Он неизмерим], ибо не было [никого перед ним, чтобы измерить] его. Он [невидим, ибо никто] не видит его. [Он вечен, он существует] вечно. Он [невыразим, ибо]

15 никто не может [охватить его, чтобы выразить] его. Он неназываем, ибо нет никого перед ним, чтобы назвать [его. Это свет неизмеримый], чистый, [святой, ясный]. Он, невыразимый, [совершенен]

20 в нерушимости. [Не в совершенстве], не в блаженстве, не в божественности, но [много избраннее]. Он не телесный, [не нетелесный]. Он не большой, [не малый. Нет]

25 возможности сказать, [какого его количество...], ибо никто не может [постичь его]. Он не из тех, [кто существует], но много [избраннее. Не так], как [если бы он был избраннее (по сравнению с другими), но] то, что его, не причастно ни [зону,

30 ни] времени. Ибо то, что причастие [зону, было вначале создано. Он не был заключен] во времени. Он не получил... ибо... ибо [нет никого] перед

35 ним, чтобы он получил от него нечто. Ибо он созерцает себя вновь в

4. своем свете [чистом {3}.

Ведь он] - величие. Неизмеримое... величие. Он - Зон, дающий зон, Жизнь, дающая [жизнь, Блаженство], дающее

5 блажен[ство, Зна]ние (??????) , дающее знание, (enoucooun), [Добро], дающее добро, Милость, дающая милость и спасение, Благодать, дающая [благодать] не потому, что имеет, но [потому что дает милость] неизмеримую, 10 [нерушимую.

Что я скажу тебе] о нем? Его [зон нерушимый,] он неподвижен, [он пребывает в молчании, он покоится]. Он [до всех вещей. Он] глава всех эонов. [Это он дает им] силу [по

15 своему благу]. Ибо не мы, мы [не познали...], мы не познали тех [вещей, что неизмеримы, кроме того, кто] жил в нем, то есть Отец. Это он [рассказал нам]. Ведь он видит себя

20 самого в свете, окружающем его. [Это источник] воды жизни, [он дает всем зонам и] во всех формах. Он узнает [свой образ, когда] видит его в [источнике Духа. Он] устремляет желание в свой

25 [свет - воду], это источник (света) - воды [чистого] окружающего его. И [его Эннойа выполнила] действие, и она обнаружилась, [она предстала, она появилась] перед ним [в сиянии] его света. Это

30 [первая сила], бывшая до [всех (эонов) и открывшаяся в] его мысли, это [Пронойа Всего], ее свет, [который светит, образ] света, [совершенная] сила, то есть образ незримого

35 девственного Духа совершенного. [Она - си]ла, слава, Барбело,

5. совершенная слава в зонах, слава откровения, слава девственного Духа. И она восхвалила его за то, что открылась. Это первая мысль,

5 его образ. Она стала материнским чревом всего, ибо она прежде, чем все они: Метропатор, первый Человек, святой Дух, трижды мужской, трижды сильный, трижды именный, андрогин, и

10 вечный зон среди незримых, первый явившийся.

<Она> попросила у незримого девственного Духа, то есть Барбело, дать ей предвидение. И Дух согласился. И когда [он согласился],

15 предвидение обнаружилось, и оно предстало близ Пронойи; оно - из мысли незримого девственного Духа. Оно восхвалило его и его совершенную силу, Барбело, так как

20 оно стало существовать из-за нее. И снова она попросила дать ей [нерушимость], и он согласился. Когда [он согласился], нерушимость [обнаружилась, она предстала] близ мысли и предвидения. Они восхвалили

25 незримого и Барбело, из-за которой они стали существовать.

И Барбело попросила дать ей вечную жизнь. И незримый Дух согласился. И когда он согласился, вечная жизнь

30 обнаружилась, и [они предстали], и они восхвалили незримый Дух и Барбело, из-за которой они стали существовать.

И снова она попросила дать ей истину. И незримый Дух согласился. Истина обнаружилась,

35 и они предстали, и они восхвалили незримый

6. Дух... Барбело, из-за которой они стали существовать.

Это пятерица эонов Отца, который есть первый Человек, образ незримого Духа;

5 это Пронойа, то есть Барбело: мысль, и предвидение, и нерушимость, и вечная жизнь, и истина. Это пятерица эонов андрокинных, то есть десятерица эонов, то есть

10 Отец. И он взглянул на Барбело светом чистым, который окружает незримый Дух, и его блеском, и она понесла от него. И он породил искру света светом блаженного образа. Но это не было равным

15 его величию. Это был единородный Метропатора, тот, что открылся; это его единственное [рожденье], единородный Отца, свет чистый. Незримый девственный Дух возликовал

20 над светом, который стал существовать, который первым был открыт первой силой его [Пронойи], то есть Барбело. И он помазал его своим благом (???????), пока он не стал совершенным, не нуждавшимся

25 ни в каком благе, ибо он помазал его [благом] незримого Духа. И он предстал перед ним, когда он излил (это) на него. Когда он получил (это) от Духа, он восславил святой Дух

30 и совершенную Пронойю {...}, из-за которой он обнаружился. И он (сын) попросил дать ему сотоварища по труду, то есть ум, и он (Дух) согласился.

35 Когда же незримый Дух согласился,

7. ум обнаружился и предстал близ Христа (или: блага ???????) и восхвалил его и Барбело. Все они стали существовать в молчании. И ум захотел 5 выполнить дело через слово незримого Духа. И его воля стала делом, и оно обнаружилось близ ума; и свет восхвалил его. И слово последовало за волей. 10 Ибо словом Христос, божественный Аутоген, создал все вещи. И вечная жизнь, и его воля, и ум, и предвидение предстали и восхвалили незримый Дух и Барбело,

15 ибо из-за нее все они стали существовать. И святой Дух дал совершенство божественному Аутогену, сыну его и Барбело, так что тот предстал перед могущественным и незримым девственным Духом как

20 божественный Аутоген, Христос, кому он (Дух) воздал славу громким голосом. Он (сын) открылся через Пронойю, и незримый девственный Дух поставил божественного Аутогена истины надо всеми вещами.

25 И он [подчинил] ему всякую власть и истину, которая есть в нем, чтобы он мог знать все, что было названо именем, возвышенным над всяким именем. Ибо это имя - назовут его те,

30 кто достоин его. Из света же, который есть Христос, и нерушимости через дар Духа (появились) четыре света из божественного Аутогена. Он смотрел, чтобы они предстали

8. пред ним. И трое - это воля, Эннойа и жизнь. И четыре силы - это мудрость, благодать, чувствование, рассудительность. Благодать находится у

5 зона света Армоцеля, который первый ангел. Вместе с этим эоном есть три других зона: милость, истина и форма. Второй свет - это Ориэль, который был помещен

10 у второго зона. Вместе с ним есть три других зона: мысль, чувствование и память. Третий свет - это Давейтай, который помещен у третьего зона. Вместе с ним есть

15 три других зона: мудрость, любовь и форма. Четвертый эон помещен у четвертого света Элелет. Вместе с ним есть три других зона: совершенство,

20 мир и Софиа. Это четыре зона, которые предстали пред божественным Аутогеном. Это двенадцать эонов, которые предстали пред сыном, великим Аутогеном, Христом, по воле и дару незримого

25 Духа. И двенадцать эонов принадлежат сыну, Аутогену. И все вещи были установлены волей святого Духа через Аутогена. И от [предвидения] совершенного ума

30 через откровение воли незримого Духа и воли Аутогена появился совершенный Человек, первое откровение и истина. Это он, кого девственный Дух назвал Пигераадаман

35 и поместил его у

9. первого зона с великим Аутогеном, Христом, у первого света Армоцеля. И силы его - вместе с ним. И незримый дал ему разумную

5 непобедимую силу. И заговорил он, и восхвалил и прославил незримый Дух, сказав: "Все вещи стали существовать из-за тебя, и все вещи вернутся к тебе. Я же, я прославлю и восхвалю тебя и

10 Аутогена и зоны, которых три: отец, мать и сын, совершенная сила". И он (Человек) поместил своего сына Сифа во второй эон ко второму свету Оройэлю. В третий эон -

15 в третий свет Давейтаи было помещено семя Сифа. И души святых (там) были помещены. В четвертый эон были помещены души тех, кто не познал

20 Плеромы и не покаялся сразу, но временно упорствовал и затем покаялся; они - у четвертого света Элелета. Это создания, которые восхваляют незримый Дух.

25 Софиа же Эпинойа, будучи эоном, произвела мысль своею мыслью (в согласии) с размышлением незримого Духа и предвидением. Она захотела открыть в себе самой образ без воли Духа

30 - он не одобрил - и без своего сотоварища, без его мысли. И хотя лик ее мужественности не одобрил и она не нашла своего согласия и задумала без воли Духа

35 и знания своего согласия, она вывела (это) наружу.

10. И из-за непобедимой силы, которая есть в ней, ее мысль не осталась бесплодной, и открылся в ней труд несовершенный и отличавшийся от ее вида,

5 ибо она создала это без своего сотоварища, И было это неподобным образу его матери, ибо было это другой формы. Когда же она увидела свою волю, это приняло вид несообразный - змея с мордой льва. Его глаза

10 были подобны сверкающим огням молний. Она отбросила его от себя, за пределы этих мест, дабы никто из бессмертных не увидел его, ибо она создала его в незнании. И она окружила его

15 светлым облаком и поместила трон в середине облака, дабы никто не увидел его, кроме святого Духа, который зовется матерью живых. И она назвала его именем Иалтабаоф. Это

20 первый архонт, который взял большую силу от своей матери. И он удалился от нее и двинулся прочь от мест, где был рожден. Он стал сильным и создал для себя другие зоны в

25 пламени светлого огня, (где) он пребывает поныне. И он соединился со своим безумием, которое есть в нем, и породил власти для себя. Первая же - имя ее Афоф, которую поколения называют

30 [...]. Вторая - Хармас, что означает [око] ревности. Третья - Калила-Умбри. Четвертая - Иабель. Пятая - Адонаиу, которая зовется Саваоф. Шестая - Каин,

35 кого поколения людские называют Солнцем. Седьмая - Авель. Восьмая - Абризена. Девятая - Иобель.

11. Десятая - Армупиэль. Одиннадцатая - Мелхеир-Адонеин. Двенадцатая - Белиас, кто над бездной преисподней. И поставил он семь царей

5 - соответственно тверди небесной - над семью небесами и пять - над бездной ада, так что они могли царствовать. И он отделил им от своего огня, но не дал от силы света, которую взял от своей матери,

10 ибо он - тьма незнания. И когда свет смешался с тьмой, он побудил тьму светить. А когда тьма смешалась со светом, она затемнила свет и стала ни светом, ни тьмой, но стала

15 больной. Итак, у архонта, который болен, три имени. Первое имя - [Иалтабаоф], второе - Сакляс, третье - Самаэль. Он нечестив в своем [безумии], которое есть в нем. Ибо он сказал:

20 "Я - Бог, и нет другого бога, кроме меня", - не зная о своей силе, о месте, откуда он произошел. И архонты создали семь сил для себя, и силы - каждая - создали для себя шесть 4 ангелов,

25 пока не стало 365 ангелов. Это же - тела имен: первое - Афоф, с обличьем овцы, второе - Элоайу, с обличьем осла, третье - Астафайос, с обличьем гиены,

30 четвертое - Изо, с обличьем [змея] семиглавого, пятое - Саваоф, с обличьем дракона, шестое - Адонин, с обличьем обезьяны, седьмое - Саббеде, с обличьем огня сверкающего. Это -

35 седмица недели. Иалдабаоф же имел множество

12. личин, будучи над ними всеми, так что он может перенять личину у них всех, по воле своей. Будучи среди серафимов, он отделил

5 им от своего огня. Вследствие этого он стал господином над ними - из-за силы славы, которая была у него от света его матери. Вследствие этого он назвал себя богом. Но он

10 не был послушен месту, откуда он произошел. И он смешал с властями, которые были у него, семь сил в своей мысли. И когда он сказал, это случилось. И он дал имя каждой силе. Он начал

15 с высшего. Первая - благо, у первого, Афоф. Вторая - провидение, у второго, Элоайо. Третья же - божественность, у третьего, Астрафайо, четвертая -

20 господство, у четвертого, Изо. Пятая - царствие, у пятого, Санваоф. Шестая - ревность, у шестого, Адонейн. Седьмая - мудрость, у седьмого,

25 Саббатеон. И есть у них твердь, соответственно зону - небу. Имена были даны им согласно славе, которая принадлежит небу, дабы [сокрушить] силы. В именах же, которые были даны [им] их Прародителем,

30 была сила. Но имена, которые были даны им согласно славе, принадлежащей небу, означают для них разрушение и бессилие. Так что есть у них два имени. И всякую вещь он упорядочил по образу первых

35 эонов, ставших существовать, так чтобы

13. создать их по облику нерушимых, не потому, что он видел нерушимых, но сила, что в нем, которую он взял от своей матери, произвела в нем образ

5 порядка. И когда он увидел творение, его окружавшее, и множество ангелов вокруг себя, тех, которые стали существовать через него, он сказал им: "Я, я - бог ревнитель, и нет другого бога, кроме меня". Но,

10 объявив это, он показал ангелам, которые были около него, что есть другой бог. Ведь если не было другого, к кому бы он мог ревновать? Тогда мать начала метаться (перемещаться) туда и сюда. Она узнала об изъяне, когда

15 сияние ее света уменьшилось. И она потемнела, ибо ее сотоварищ не согласился с ней". Я же, я сказал: "Господи, что это значит: она перемещалась туда и сюда?" Но он улыбнулся (и) сказал: "Не думай, что это так, как

20 Моисей сказал: "над водами"". Нет, но когда она увидела злодеяние, которое произошло, и захват, который совершил ее сын, она раскаялась. И забвение овладело ею во тьме

25 незнания. И она начала стыдиться в движении. Движение же было метанием (перемещением) туда и сюда. Самоуверенный же взял силу от своей матери. Ибо он был незнающим, ведь он полагал, что нет никого другого, если только

30 не одна мать его. Когда же он увидел множество ангелов, созданных им, он возвысил себя над ними. А мать, когда узнала покров тьмы, что не был он совершенным, она поняла,

35 что ее сотоварищ не был согласен с нею. Она

14. раскаялась в обильных слезах. И вся Плерома слушала молитву ее покаяния, и они восхвалили ради нее незримый девственный

5 Дух. Святой Дух излил на нее от их всей Плеромы. Ибо ее сотоварищ не пришел к ней, но он пришел к ней (тогда) через Плерому, дабы исправить ее изъян. И она не была взята

10 в собственный эон, но на небо ее сына, чтобы она могла быть в девятом до тех пор, пока не исправит своего изъяна. И глас низошел с неба - зона возвышенного: "Человек существует, и

15 сын Человека". Протоархонт Иалтабаоф услышал (это) и подумал, что глас нисходит от его матери, и не узнал, откуда он низошел. И обучил их Метропатор

20 святой и совершенный, Пронойа совершенная, образ незримого, который есть Отец всего, от которого все вещи стали существовать, первый Человек, ибо он открыл свой вид в человеческой форме.

25 Весь эон протоархонта задрожал, и основания ада двинулись. И в водах, которые на веществе, нижняя сторона осветилась через [явление] его образа, 30 который открылся. И когда все власти и протоархонт взглянули, они увидели всю часть нижней стороны, которая была освещена, и благодаря свету они увидели на воде вид образа.

15. И он (Иалдабаоф) сказал властям, которые были с ним: "Пойдем, создадим человека по образу Бога и по нашему подобию, дабы его образ мог стать светом для нас".

5 И они создали общими силами по знакам, которые были даны им. И каждая из властей внесла (дала) знак в вид образа, увиденного в своей душе. Он (Иалдабаоф) создал сущность,

10 по подобию первого Человека, совершенного. И они сказали: "Назовем же его Адамом, дабы имя его стало для нас силой света". И силы начали: первая, благо, создала

15 душу кости, вторая же, провидение, создала душу сухожилий (нервов?), третья, божественность, создала душу плоти, четвертая же, господство, создала душу костного мозга, пятая же, царствие, создала

20 душу крови, шестая, ревность, создала душу кожи, седьмая, мудрость, создала душу (глазного) века. И множество ангелов подступило к нему (Иалдабаофу), и они получили

25 от властей семь сущностей душевных, дабы создать согласие членов и согласие органов и упорядоченную связь каждого из членов. Первый начал создавать

30 голову: Этерафаопе Аброн создал его голову, Мениггесстроеф создал его головной мозг, Астерехмен правый глаз, Фаспомохам левый глаз, Иеронумос правое ухо, Биссум

35 левое ухо, Акиореим нос,

16. Банен-Эфроум губы, Амен рот, Ибикан коренные зубы, Басилиадеме миндалевидные железы, Аххан язычок, Адабан шею, Хааман позвоночник,

5 Деархо гортань, Тебар [правое плечо и] левое плечо, Мниархон левый локоть, Абитрион правое предплечье, Эванфен левое предплечье, Крис правую руку, Белуай левую руку,

10 Тренеу пальцы правой руки, Балбел пальцы левой руки, Крима ногти на руках, Астропос правую грудь, Барроф левую грудь, Баум правую подмышку, Арарим левую подмышку, Арехе

15 живот, Фтхауэ пупок, Сенафим брюшную полость, Арахефопи правый бок, Забедо левый бок, Бариас [правое бедро, Фнут] левое бедро, Абенленархей костный мозг, Хнуменинорин кости,

20 Гезоле желудок, Агромаума сердце, Бано легкие, Сострапал печень, Анесималар селезенку, Фопифро кишки, Библо почки, Роерор сухожилия (нервы?), Тафрео позвоночный столб

25 тела, Ипуспобоба вены, Бинеборин артерии, Латойменпсефей их дыхание во всех членах, Энфолле всю плоть, Бедук [...], Арабеей пенис слева,

30 Эйло тестикулы, Сорма гениталии, Гормакайохлабар правое бедро, Небриф левое бедро, Псерем сочленение правой ноги, Асаклас левое сочленение, Ормаоф правое колено, Эменун левое колено, Кникс

17. правую берцовую кость, Тупелон левую берцовую кость, Ахиэль правую икру, Фнеме левую икру, Фиуфром правую ступню, Боабель ее пальцы, Трахун

5 левую ступню, Фикна ее пальцы, Миамаи ногти на ступне, Лабериуум. И те, кто поставлен надо всеми этими - (их) семь: Афоф, Армас, Калила, Иабель, [Саваоф, Каин, Авель]. И те, кто частично трудится в членах:

10 (в) голове Диолимодраза, шее Иамеакс, правом плече Иакуиб, левом плече Уертон, правой руке Удиди, левой Арбао, пальцах правой руки Лампно, пальцах левой руки

15 Лэекафар, правой груди Барбар, левой груди Имаэ, грудной клетки Писандриаптес, правой подмышке Коаде, левой подмышке Одеор, правом боку Асфиксикс, левом боку Синогхута, животе Аруф,

20 чреве Сабало, правом бедре Хархарб, левом бедре Хфаон, всех гениталиях Бафиноф, правой ноге Хнукс, левой ноге Харха, правой берцовой кости Ароэр, левой берцовой кости

25 Тоэхеа, правом колене Аол, левом колене Харанэр, правой ступне Бастан, ее пальцах Архентехфа, левой ступне Марефнунф, ее пальцах Абрана. Тех, кто поставлен надо

30 всеми этими, - (их) семь: Михаэль, Уриэль, Асменедас, Сафасатоэль, Аармуриам, Рихрам, Амиорпс. И те, кто над чувствами, Архендекта; и тот, кто над восприятием, Дейфарбас; и тот, кто над всем воображением,

35 Уммаа; и тот, кто над согласием,

18. Аахиарам, и тот, кто над всем порывом, Риарамнахо. Источник же демонов, которые во всем теле, сводится к четырем: жаре, холоду, влаге

5 и сухости. И мать всех их есть вещество. И тот, кто господствует над жарой, Флоксофа; и тот, кто господствует над холодом, Орооррофос; и тот, кто господствует над тем, что сухо, Эримахо; и тот, кто господствует

10 над влагой, Афиро. Мать же всех их помещается в их середине, Онорфохрасей, будучи неограниченной и смешанной со всеми ими. И она есть воистину вещество, ибо они питаются ею. Четыре

15 главных демона это: Эфемемфи, относящийся к удовольствию, Иоко, относящийся к желанию, Ненентофни, относящийся к печали, Блаомэн, относящийся к страху. И мать их всех есть Эстенис-ух-епиптоэ. И от четырех

20 демонов происходят страсти. И от печали - зависть, ревность, горе, беспокойство, боль, бессердечность, забота, беда и прочее. И от удовольствия

25 происходит много злодеяний, и пустое хвастовство, и подобные вещи. И от желания - гнев, ярость, и горечь, и горькая страсть, и жадность, и подобные вещи.

30 И от страха - изумление, льстивость, смятение, стыд. Все они того рода, что (и) полезны и вредны. Но Эннойа их истины - это Ана[ро], которая есть глава вещественной души.

19. Она же - вместе с Эстесис-ух-эпиптоэ. Таково число ангелов: всего их 365. Они все потрудились над ним до тех пор,

5 член за членом, пока душевное и вещественное тело не было завершено ими. Есть и другие над оставшимися страстями, о ком я не сказал тебе. Но если ты желаешь знать их, - это записано в

10 "Книге Зороастра". И все ангелы и демоны трудились до тех пор, пока не привели в порядок душевное тело. И труд их был незавершенным и недвижимым на долгое

15 время. И когда мать пожелала взять силу, которую она отдала первому архонту, она попросила Метропатора, коему присуща великая милость. Он послал по святому совету пять светов

20 в место ангелов протоархонта. Они (светы) советовали ему, чтобы вывести силу матери. И они сказали Иалтабаофу: "Подуй в его лицо от духа твоего, и тело его восстанет". И он подул в лицо духом своим, который есть сила его матери; и он не узнал (этого), ибо пребывал в незнании. И сила матери вышла из

30 Алтабаофа (sic!) в душевное тело, которое они создали по образу того, что существует от начала. Тело двинулось и получило силу и засветилось. И тогда-то взревновали

20. остальные силы, ибо он стал существовать из-за всех них, и они отдали свою силу человеку, и мудрость его укрепилась более, чем у тех, кто создал его, и

5 более, чем у первого архонта. И когда они узнали, что он светится и мыслит лучше их и свободен от злодеяния, они схватили его и бросили в нижнюю часть всего вещества. Но блаженный Метропатор,

10 благотворящий и милосердный, имел снисхождение к силе матери (силе), которая была выведена из протоархонта. Ведь они (архонты) могли осилить душевное и чувствующее тело. И он

15 послал через свой Дух благотворящий и свою великую милость помощь Адаму: Эпинойю света, ту, которая произошла от него, которая была названа Жизнью. И она помогает всему творению,

20 трудясь вместе с ним (вар.: сострадая ему), направляя его в его полноту, обучая его о его нисхождении в семя, обучая его пути восхождения, пути, которым оно сошло вниз.

25 И Эпинойа света утаена в Адаме (не только затем), чтобы архонты не могли узнать ее, но дабы Эпинойа могла быть исправлением изъяна матери. И человек открылся посредством тени света,

30 которая есть в нем. И его мысль возвысилась надо всеми теми, кто создал его. Когда они снизу глянули вверх, они увидели, что мысль его возвышена. И они держали совет с архонтством и со всем ангельством. И они взяли огонь, и землю,

21. и воду, смешали их друг с другом (и) с четырьмя огненными ветрами. И они соединили их вместе и произвели большое волнение. И они принесли его (Адама) к тени

5 смерти, дабы слепить его снова из земли, воды, огня и духа, который из вещества, - то есть незнания тьмы, и желания, и их обманчивого духа, - это

10 могила вновь слепленного тела, которым разбойники одели человека, оковы забвения; и стал он человеком смертным. Это - первый, который спустился, и первое разобщение. Но

15 Эпинойа света, та, что в нем, она должна разбудить его мысль. И архонты взяли его и поместили в раю. И они сказали ему: "Ешь", - то есть неторопливо. На самом деле,

20 их наслаждение горько и красота их порочна. И их наслаждение обман, и их деревья нечестивость, и их плоды смертельная отрава, и их обещание смерть. Древо же своей

25 жизни они посадили в середине рая. Но я научу вас, что есть тайна их жизни, то есть совет, который они держат друг с другом, то есть форма их духа.

30 Корень (этого древа) горек, и ветви его есть смерть, тень его ненависть, и обман обитает в его листьях, и цветение его - помазание лукавства, и его плод смерть, и

35 вожделение есть его семя, и растет оно во тьму.

22. Место обитания тех, кто вкушает от него, есть место их отдыха. Но то, что они называют древом познания добра и

5 зла, которое есть Эпинойа света, - они стоят перед ним, дабы он (Адам) не мог узреть своей полноты и узнать наготы своего безобразия, Но это я, который заставил их есть". И

10 я сказал спасителю: "Разве не змий научил Адама есть?" Спаситель улыбнулся и сказал: "Змий обучил их есть от злодеяния, порождения, желания, уничтожения, чтобы он смог

15 быть ему полезным. И он (Адам) узнал, что был не послушен ему (первому архонту) из-за света Эпинойи, которая есть в нем, которая направляет его в его мыслях быть выше первого архонта. И он (первый архонт) захотел забрать силу, которую он сам ему отдал.

20 И он принес забвение Адаму". И я сказал спасителю: "Что такое забвение?" И он сказал: "Это не так, как написано у Моисея (и) как ты слышал. Ведь он сказал в своей первой книге: "Он заставил его уснуть", но

25 (это было) в его чувствовании. Также ведь сказал он (первый архонт) через пророка: "Я отягощу их сердца, дабы они не разумели и не видели". Тогда Эпинойа света скрылась в нем (Адаме). И протоархонт пожелал

30 извлечь ее из его ребра. Но Эпинойа света неуловима. Хотя тьма преследовала ее, она не уловила ее. И он извлек часть его силы из него. И он создал другой слепок

35 в форме женщины, согласно образу Эпинойи, который открылся ему. И он вложил

23. часть, которую взял из силы человека, в женский слепок, и не так, как Моисей сказал: "его ребро". И он (Адам) увидел женщину рядом

5 с собой. И тогда-то Эпинойа света явилась, и она сняла покров, который лежал на сердце его. И отрезвел он от опьянения тьмой. И узнал он свой образ и сказал:

10 "Так, это кость от моей кости и плоть от моей плоти". А потому человек оставит отца своего и мать свою и прилепится к жене своей, и станут они двое одной плотью. Ведь

15 пошлют ему его сотоварища, и он оставит отца своего и мать свою. {...}.

20 И наша сестра Софиа (есть) та, которая спустилась беззлобно, дабы исправить свой изъян. Поэтому она была названа Жизнью, то есть матерью живых. Из-за Пронойи

25 высшего самовластия и через нее они вкусили совершенное Знание. Я же, я открылся в виде орла на древе знания, то есть Эпинойа от Пронойи света чистого,

30 дабы научить их и пробудить от сна глубокого. Ибо они оба были в упадке, и они узнали наготу свою. Эпинойа, будучи светом, открылась им, и она пробудила

35 их мысль. И когда Алдабаоф (sic!) узнал, что они удалились от него, он проклял свою землю. И он нашел женщину, которая

24. приготовила себя для своего мужа. Он был господином ее в то время, как он не знал тайны, происшедшей из святого совета. Они же боялись хулить его. И

5 он открыл своим ангелам свое незнание, которое было в нем. И он изгнал их из рая, и он окутал их мрачной тьмой. И протоархонт увидел деву, которая стояла

10 рядом с Адамом, и что Эпинойа света жизни открылась в ней. И Алдабаоф был полн незнания. И когда Пронойа всего узнала это, она послала некоторых, и они похитили

15 жизнь у Евы. И протоархонт осквернил ее, и он родил с ней двух сыновей; первый и второй Элоим и Иаве, Элоим с медвежьей мордой, Иаве с кошачьей мордой. Один

20 был праведный, другой неправедный. Иаве он поставил над огнем и ветром, Элоима же он поставил над водой и землей. И их он назвал

25 именами Каин и Авель из хитрости. И по сей день осталось соитие, идущее от протоархонта. И он посеял жажду к порождению в той, кто принадлежит Адаму. И он произвел через

30 соитие порождение в образе тел, и он наделил их своих духом обманчивым. И он учредил над начальствами двух архонтов, так что они могли править над могилой.

35 И когда Адам узнал образ своего предвидения, он породил образ

25. сына Человека. Он назвал его Сифом, согласно порождению в зонах. Подобным образом другая мать послала вниз свой дух в образе, который подобен ей, и

5 как отражение тех, кто в Плероме, с тем чтобы приготовить место обитания для эонов, которые спустятся. И он дал им испить воду забвения, от протоархонта, дабы они не могли узнать, откуда они. И таким образом

10 семя оставалось некоторое время, хотя он помогал в том, чтобы, когда Дух спустится от святых эонов, он мог бы поднять его и исцелить его от изъяна, и вся Плерома

15 могла бы стать святой и без изъяна". И я сказал спасителю: "Господи, все ли души тогда будут спасены в свете чистом?" Он ответил и сказал мне: "Великие вещи

20 поднялись в твоем уме, ибо трудно обнаружить их перед другими, если не перед теми, кто от рода недвижимого. Те, на кого Дух жизни спустится и будет с силой,

25 - будут спасены, и станут совершенными, и будут достойны величия, и будут очищены в этом месте от всего злодеяния и заботы испорченности. И нет у них иной заботы, если не

30 одна нерушимость, о которой они станут заботиться из этого места, без гнева, или ревности, или зависти, или желания, или алчности ко всему. Они не заботятся ни о чем, кроме существования одной плоти,

35 которую они несут, ожидая время, когда они будут встречены

26. принимающими. Таковы суть достойные нерушимой вечной жизни и призыва. Они сносят все и выдерживают все,

5 так что они свершат благое и унаследуют жизнь вечную". Я сказал ему: "Господи, души тех, кто не сделал этих вещей, но на кого сила Духа

10 жизни спустилась {5}, Дух {6}, они будут в любом случае спасены и обратятся. Ибо сила спустится на каждого человека, ведь без этого никто не сможет восстать.

15 И после того, как они родились, тогда, когда Дух жизни становится могущественным и сила приходит и укрепляет эту душу, никто не может ввести ее в заблуждение делами лукавства.

20 Но те, на кого дух обманчивый спускается, совращаются им и впадают в заблуждение". Я же сказал: "Господи, а эти души, когда они выйдут из 25 плоти, куда они направятся?" И он улыбнулся и сказал мне: "Душа, в которой сила станет больше духа обманчивого, - она сильна, и бежит от лукавства, и попечением

30 нерушимого спасена, и взята в покой эонов". Я же сказал: "Господи, а тех, кто не познал, кому он принадлежит, - где будут их души?"

35 И он сказал мне: "В тех дух обманчивый

27. набрал силу, когда они впали в заблуждение. И он томит душу, и совращает ее к делам лукавства, и бросает ее в забвение. И после того, как она

5 выйдет (из тела), ее отдают властям, тем, которые произошли от архонта, и они сковывают ее оковами и бросают ее в темницу и кружат ее до тех пор, пока она не пробудится от забвения и

10 не достигнет знания. И подобным образом, когда станет она совершенной, она спасена". И я сказал: "Господи, как может душа умалиться и возвратиться в естество своей матери или в человека?" Тут он

15 возрадовался, когда я спросил его об этом, и сказал мне: "Воистину ты блажен, ибо ты понял! Эта душа должна следовать за другой, в которой есть Дух жизни. Она спасена через

20 него. Ее не бросают в другую плоть". И я сказал: "Господи, те, кто познал, но отвернулся, - куда пойдут их души?" Тогда он сказал мне: "Место,

25 куда придут ангелы бедности, - туда они будут взяты. Это место, где нет покаяния. И они будут содержаться там до дня, в который те, кто злословил о Духе, будут пытаемы

30 и наказаны наказанием вечным". И я сказал: "Господи, откуда дух обманчивый пришел?" Тогда он сказал мне: "Метропатор, тот, кто богат своей милостью, Дух святой

35 в каждой форме, кто милосерден и

28. кто вам сострадает, то есть Эпинойи света, - он пробудил семя рода совершенного, и его мысль, и вечный

5 свет человека. Когда первый архонт узнал, что они возвышены более, чем он в вышине, и мыслят лучше, чем он, то он пожелал схватить их мысль, не зная, что они выше

10 его в мысли и что он не сможет схватить их. Он держал совет со своими властями, теми, что его силы, и они вместе совершили прелюбодеяние с Софией, и они породили постыдную судьбу,

15 то есть последнюю из оков изменчивых: она такая, что (в ней) все изменчиво. И она тягостна и сильна, та, с которой соединены боги и ангелы, и демоны,

20 и все роды по сей день. Ибо от этой судьбы происходят всякое бесчестие, и насилие, и злословие, и ковы забвения, и незнание, и всякая

25 тяжкая заповедь, и тяжкие грехи, и великие страхи. И таким образом все творение стало слепым, дабы они не могли познать Бога, который надо всеми ними. И из-за оков забвения

30 их грехи утаены. Ведь они связаны мерами, временами, обстоятельствами, между тем как она (судьба) господствует надо всем. И он раскаялся из-за всего, что стало существовать через него. Вновь

35 решил он наслать потоп

29. на творение человека. Но величие света Пронойи наставило Ноя, и он провозгласил (это) всему семени, то есть сынам человеков. Но

5 те, кто был чужд ему, не внимали ему. Не так, как Моисей сказал: "Они скрылись в ковчеге", но они укрылись в месте, не только Ной, но также много других людей

10 из рода недвижимого. Они вошли в место и укрылись в светлом облаке. И он (Ной) познал свое самовластие. И та, что от света, была с ним и стала светить на них, ибо

15 он (первый архонт) принес тьму на всю землю. И он (первый архонт) держал совет со своими силами. Он послал своих ангелов к дочерям человеков, дабы они могли взять некоторых из них для себя и возбудить семя

20 для их наслаждения. И поначалу они не добились успеха. Когда же они не добились успеха, они снова собрались вместе и держали вместе совет. Они создали дух обманчивый, имеющий сходство с Духом, который низошел,

25 с тем чтобы осквернить души через него. И ангелы изменились в своем образе по образу их (дочерей человеков) напарников, наполнив их духом тьмы, который они присоединили к ним, и лукавством.

Они принесли золото, и серебро, и дар, и медь, и железо, и металл, и всякого рода вещи. И они совратили людей, которые следовали за ними,

30. в великие заботы, сбили их с пути многими обманами. Они старели, не имея досуга. Они умирали, не найдя истины и не познав Бога истины. И

5 так все творение было порабощено навеки, от сотворения мира и доныне. И они брали женщин и рождали детей во тьме по подобию их духа. И они заперли свои сердца,

10 и они затвердели в твердости духа обманчивого доныне. Я же, совершенная Пронойа всего, я изменилась в семени моем. Ведь была я вначале, ходя путями всякими.

15 Ибо я - богатство света. Я - память Плеромы. - Я вошла в величие тьмы, и я вытерпела, пока не вступила в середину темницы. И основания хаоса

20 двинулись. И я, я сокрылась от них из-за лукавства, и они не познали меня. Снова вернулась я во второй раз. И я шла, я вышла из принадлежащего свету - я, память Пронойи, -

25 я вошла в середину тьмы и внутрь преисподней, я искала домостроительство мое. И основания хаоса двинулись, так что они могли упасть на тех, кто в хаосе, и уничтожить их.

30 И снова бежала я к моему корню света, чтобы они не были уничтожены до времени. Еще шла я в третий раз - я, свет, который в свете, я, память Пронойи, - чтобы войти в середину тьмы и внутрь преисподней.

31. И я наполнила лицо мое светом завершения их зона. И я вошла в середину их темницы, это темница тела, и

5 я сказала: "Тот, кто слышит, да восстанет он ото сна тяжелого". И он заплакал, и он пролил слезы. Тяжелые слезы отер он с себя и сказал: "Кто тот, который называет имя мое и откуда эта надежда пришла ко мне,

10 когда я в оковах темницы?" И я сказала: "Я Пронойа света чистого. Я мысль девственного Духа, который поднял тебя до места почитаемого. Восстань и вспомни,

15 ибо ты тот, который услышал, и следуй своему корню, который есть я, милосердие, и укрепи себя перед ангелами бедности и демонами хаоса и всеми, кто опутал тебя,

20 и стань, оберегаясь от сна тяжелого и заграждения внутри преисподней". И я пробудила его и запечатлела его в свете воды пятью печатями, дабы

25 отныне смерть не имела силы над ним. И смотри, ныне я иду в совершенный эон. Я наполнила тебе всеми вещами уши твои. Я же, я сказала все вещи тебе, чтобы ты записал их и передал их своим духовным сотоварищам сокрыто. Ибо есть это тайна рода недвижимого". И спаситель дал это ему, чтобы он записал это и положил надежно. И он сказал ему: "Да будет проклят

35 всякий, кто обменяет это на дар, или на пищу, или на питье, или на одежду, или на какую-нибудь другую вещь

32. подобного рода". И это было дано ему втайне, и тотчас он скрылся от него. И он пошел к своим соученикам

5 и объявил им то, что спаситель сказал ему. Иисус Христос. Аминь.

 

 

 

От Иоанна апокриф

 

 

 

Комментарии Апокриф Иоанна

1 При переводе памятника мы руководствовались транскрипциями коптского текста в изданиях: Krause M., Pahor Labib. Die drei Versionen des Apokryphon des Johannes im Koptischen Museum zu Alt-Kairo. Wiesbaden, 1962, а также Apocryphon Johannis // The Coptic Text of Apocryphon Johannis in the Nag-Hammadi Codex II with Translation, Introduction and Commentary by Giversen$. Copenhagen, 1962. В спорных местах мы обращались к факсимильному изданию: The Facsimile Edition of Nag Hammadi Codices/Published under the Auspices of the Department of Antiquities of the Arab Republic of Egypt in Conjuncton with UNESCO: Codex II. Leiden, 1974. Нами были приняты во внимание также переводы: The Nag Hammadi Library in English. Leiden, 1984; Tardieu M. Codex de Berlin. P., 1984. Текст Берлинского папируса использовался нами по изданию: Till W. Die gnostischen SchrHten des koptischen Papyrus Berolinensis 8502. 2. Aufl., bearb. von H. -M. Schenke. В., 1972.

2 Далее по Наг-Хаммади (IV. 1.4, 9-10): Он же стоит.

3 Ср.: "Нет никого, кто перед ним. Он тот, кто лишь самого себя желает в совершенстве света, он постигает чистый свет" (Берл. пап. 8502. 25.8-12).

4 Надо: три. Очевидно, еще в греческом оригинале или в переводе его на коптский были спутаны гамма (три) и сигма (шесть).

Далее по Наг-Хаммади (IV. 1. 40, 24-25): будут ли они отброшены? Он ответил и сказал мне: "Если.

6 Далее по Наг-Хаммади (IV.1.40.26): спустился на них.

Апокриф Иоанна

1 Schmidt С. Irenaus und seine Quelle in Adv. Haer. 1.29 // Philothesia. В., 1907. S. 315-336.

2 Till W. Die Gnostischen Schriften des Koptischen Papyrus Berolinensis 8502. В., 1955.

3 Krause M., Pahor Labib. Die drei Versionen des Apocryphon des Johannes im Koptischen Museum zu Alt-Kairo. Wiesbaden, 1962.

4 Till W. Op. cit.; Krause M., Pahor Labib. Op. cit.; Giversen $. Apocryphon Johannis. Copenhagen, 1963; The Apocryphon of John (II.I; III.I; IV.I and BG 8502, 2). Transl. by F. Wisse // The Nag Hammadi Library in English; Tardieu M. Codex de Berlin. P., 1984.

5 Tardieu M. Op. cit. P. 43.

6 Save-Soderbergh T. Holy Scriptures or Apologetic Documentations? The "Sitz im Leben" of the Nag Hammadi Library// Nag Hammadi Studies. Leiden, 1975. VII. P. 3-14.

7 Menard J. E. La Gnose et textes de Nag Hammadi // Colloque International sur les textes de Nag Hammadi (Quebec, 22-' 25 aout 1978). Quebec; Louvain, 1981. Гностической библиотекой продолжает именовать собрание Ж. Квиспель, обосновывая свое мнение: Quispel G. Valentinian Gnosis and Apocryphon of John // The Rediscovery of Gnosticism. I. The School of Valentinus. Leiden, 1980. P. 122.

8 Hadot P. Exercices spirituels et philosophic antique. P., 1981 P 27-28, 56.

9 Giversen $. Op. cit.

10 Следуем делениям по: Krause M., Pahor Labib. Op. cit. В скобках первая цифра обозначает страницу, вторая (через точку) - строку.

11 Наг-Хаммади. II.2. Изреч. 3 (см.: Трофимова М. К. Историко-философские вопросы гностицизма. Наг-Хаммади, II, сочинения 2, 3, 6, 7. М., 1979. С. 160).

12 Наг-Хаммади. II.2.115 (см. там же. С. 170).

13 Наг-Хаммади. II.3.105 (см. там же. С. 183).

14 Menard I. E. Op. cit. P. 7.

15 Ср. с краткой версией в Берл. пап. 8502. 26. 15-27. 4; "Он узнает самого себя в своем собственном свете, окружающем его, том, который есть источник воды жизни, свет, полный чистоты. Источник духа устремляется из живой воды света, и он снабдевает все зоны и мир во всех видах. Он узнал свой собственный образ, когда увидел его в чистой воде света, окружающего его" (пер. сост.).

16 Ср. миф о Дионисе-Загрее и зеркале (см.: Лосев А. Ф. Античная мифология в ее историческом развитии. М., 1957. С. 157, 172).

17 Tractatus Tripartitus. Pars I. De Supernis / Ed. R. Kasser, M. Malinin, H.-Ch. Puech, G. Quispel, J. Zandee. Bern, 1972. P. 42-43.

18 Тема зеркального отражения в античной литературе полно освещена: Hadot P. Le mythe de Narcisse et son interpretation par Plotin//Nouvelle Revue de Psychanalyse. 1976. Э 13. P. 81 - 108.

19 Mahe J.-I. Le sens des symboles sexuels: Les textes de Nag-Hammadi // Colloque du Centre d'Histoire des Religion (Strasbourgh, 23-25 octobre 1974). Leiden, 1975. P. 121 - 146.

20 Из двадцати восьми случаев употребления в нашем тексте tamio в разных формах только два - с положительным оттенком - имеют отношение к высшему миру, двадцать шесть - с отрицательным оттенком - касаются деятельности Софии и низшего мира; ktisis употребляется четырежды и лишь в отрицательном смысле; sont - один раз и также с отрицательным оттенком.

21 Tardieu M. Op. cit. P. 42.

22 Наг-Хаммади. II.7.138 (см.: Трофимова М. К. Указ. соч. С. 193).

23 Наг-Хаммади. П.3.44 (см. там же. С. 175).

 

СУЩНОСТЬ АРХОНТОВ

 

Об ипостаси (т. е. сущности) Сил. В духе Отца Истины сказал нам великий апостол о Силах тьмы: "Наша брань не против плоти и крови, но против Сил мира и Духов зла"¹.

Я послал эти (слова), поскольку ты спрашиваешь об ипостаси Сил. Их глава — слепец. Из-за своей силы, и своего незнания, и своего высокомерия он сказал в своей силе: "Я — Бог, нет иного, кроме меня". Когда же он сказал это, он согрешил против Всего, и это слово достигло Нетленности. Вот же глас исшел из Нетленности, говоря: "Ты заблуждаешься, Самаил", что значит "Бог слепых". Его помыслы были слепыми. Он отбросил свою силу, которая есть богохульство, которое он сказал. Он был преследуем до глубины Хаоса и Бездны, его матери, Пистис Софией. И она поставила его сыновей, каждого согласно его силе, по образцу Эонов, которые вверху, чтобы тайное стало (букв, "были найдены") явным.

Нетленность посмотрела в глубь областей Вод. Ее образ явился (т. е. отразился) в Водах. И Силы тьмы возлюбили ее. Они же не могли уловить тот образ, который явился им в Водах, из-за их слабости, потому что психики не смогут уловить пневматика, потому что они принадлежат низу, он же — От выси. Потому Нетленность посмотрела в глубь областей (Вод), чтобы по воле Отца объединить Все со Светом.

Архонты держали совет. Они сказали: "Пойдем, сотворим человека посредством праха от земли". Они вылепили свое создание, и это был весь земной человек. Архонты же — тело у них женское, выкидыш ² это вида звериного. Они взяли прах от земли и слепили человека по их телу и по образу Бога, который явился им в Водах. Сказали они: "Пойдем, уловим его (т. е. образ) посредством нашего создания, чтобы он увидел свое подобие (вошел в него), и мы схватим его посредством нашего создания", не разумея силы Бога из-за своего бессилия. И он (т. е. Саваоф, Великий Архонт) дохнул в его лицо, и человек стал психиком на земле на много дней. Они же не могли воскресить его из-за их бессилия. Они же пребывали как вихри, чтобы поймать тот образ, который явился им в Водах. Они же не знали его силы, кто он.

Это все произошло по воле Отца Всего. После этого Дух увидел человека психического на земле. И Дух вышел из земли адамантной³. Он сошел вниз и вселился в него, и человек тот стал душой живой. Он дал ему имя "Адам", потому что он был найден двигающимся на земле. Глас исшел из Нетленности ради помощи Адаму. И Архонты собрали всех зверей земных и всех птиц небесных и привели их к Адаму, чтобы увидеть, как Адам назовет их. И он дал имя каждому из всех птиц и животных. Они взяли Адама и поместили его в Сад (Рай), чтобы он обрабатывал его и сторожил его. И Архонты приказали ему, говоря: "От деревьев всех, которые в Раю, ты будешь есть. От древа же познания добра и зла не ешь и не касайся его, потому . что (в) день, когда вы поедите от него, смертью вы умрете". Они говорят ему это и не понимают, что они сказали ему, но по воле Отца они сказали это таким образом, чтобы он ел, и чтобы Адам видел их, будучи весь материальным. Архонты держали совет друг с другом. Сказали они: "Пойдем, наведем забытье на Адама". И он уснул. Забытье же — это неведение, которое они навели на него, и он уснул. Они обнажили его ребро как женщину живую, и построили ему ребро из плоти вместо нее.

И Адам стал весь психическим. И Женщина духовная (пневматическая) пришла к нему. Она заговорила с ним и сказала ему: "Встань, Адам!" И когда он увидел ее, сказал: "Ты дала мне жизнь, нарекут тебя "Мать живых", потому что она — моя мать, она — целительница и женщина, и та, которая родила"⁴.

Силы же приблизились к Адаму. Когда они увидели его (женское) подобие говорящим с ним, они взволновались великим волнением и возлюбили ее. Сказали они друг другу: "Пойдем и бросим наше семя на нее". Они погнались за ней, и она насмеялась над ними из-за их неразумия и слепоты. И она стала деревом в их руках и положила свою тень, подобную ей, перед ними. И они осквернили ее оквернением и осквернили печать ее голоса, чтобы они осудили сами себя в их создании и их⁵ подобии.

Вошла духовная (Женщина) в змея Наставника, и он стал поучать их, говоря: "Что он сказал вам? „От деревьев всех, которые в Раю, ты будешь есть. От древа же познания зла и добра не ешь?". Сказала женщина плотская: "Не только сказал он: „Не ешь, но (и): „Не касайся его, потому что в день, в который вы поедите от него, смертью вы умрете". И сказал змей Наставник: "Смертью вы не умрете, ибо он сказал это вам, будучи завистлив. Напротив, ваши глаза откроются, и вы станете как боги, познав зло и добро". И Наставница вышла из змея и оставила его одного (опять, как прежде, просто) земным созданием. И женщина плотская взяла от древа, и поела, и дала своему мужу (поесть) вместе с ней. И психики поели, и открылось (им) их зло от их неведения. И они поняли, что они обнажены от духовного (г. е. лишены духовного). Они взяли листья смоковницы и повязали их на свои чресла⁶.

Тогда пришел Великий Архонт и сказал: ;"Адам, где ты?"„ ибо он не знал, что случилось. И сказал Адам: "Я услышал твой голос и испугался, потому что я обнажен, и я спрятался". Сказал Архонт: "Почему ты спрятался, если не потому, что ты поел от древа, о котором я приказал тебе „Не ешь от него одного, и ты поел?". Сказал Адам: "Женщина, которую ты мне дал, дала мне, и я поел". И надменный Архонт проклял женщину. Сказала женщина: "Змей соблазнил меня, и я поела". Они (т. е. Архонты, Силы) обратились к змею и прокляли его-облик (букв, "тень"), чтобы он был бессильным, не зная, что это — их создание⁷. С того дня змей стал под проклятием Сил,. ' пока не придет Совершенный Человек, проклятие это пришло на змея.

Они обратились к Адаму, схватили его и выбросили из Рая вместе с его женой, потому что нет никакого благословения у них, поскольку они сами (т. е. Силы) находятся под проклятием. Они же ввергли людей в великие тяготы и печали жизни, чтобы люди были заняты делами житейскими и не имели времени предаться Духу Святому. После этого она родила Каина, -их сына. Каин же обрабатывал землю. Снова он познал свою-жену, она снова понесла и родила Авеля. Авель был пастухом, пасущим овец. Каин принес от плодов своего поля, Авель же принес жертву от своих ягнят. Бог посмотрел на дары Авеля, но не принял даров Каина. И Каин плотский преследовал Авеля, своего брата. И сказал Бог Каину: "Где Авель, твой брат?". Он ответил и сказал: "Разве я сторож моего брата?". Сказал Бог Каину: "Вот голос крови твоего брата вопиет ко мне. Ты согрешил, молчи! Она (т. е. кровь) обратится против тебя. Всякий, кто убьет Каина, развяжет семь отмщений⁸. Ты же будешь стенающим и трепещущим на земле".

Адам (снова) познал свое женское подобие, Еву, она понесла и родила Адаму Сифа и сказала: "Я родила еще человека благодаря Богу вместо Авеля". Снова понесла Ева, и родила Норею, ( и сказала: "Он родил мне деву как помощь для многих поколений людей. Это дева, которую Силы не осквернили".

Тогда люди стали умножаться и хорошели. Архонты держали совет друг с другом. Сказали они: "Пойдем и сотворим потоп нашими руками, и погубим плоть всякую, от человека до животного". Архонт Сил, когда узнал об их совете, сказал Ною: "Сделай себе ковчег из дерева негниющего, и укрой в нем себя с твоими детьми, с животными, с птицами небесными от мала до велика, и установи его на горе Сир".

Пришла Орея к нему, желая подняться на ковчег, и он не допустил ее. Она дунула на ковчег и сожгла его. Тогда он сделал ковчег во второй раз. Встретили ее (т. е. Орею/Норею) Архонты, желая обмануть ее. Сказал Великий, который среди них (т. е. Великий Архонт) ей: "Твоя мать Ева пришла к нам". ;

Норея же обратилась к ним и сказала им: "Вы — Архонты тьмы, вы прокляты, и вы не познали мою мать, но вы познали ваше подобие. Ибо я не (происхожу) от вас, но я вышла из небесных высот". Надменный Архонт обратился к своей силе, и его лицо стало как пламя черное. Он посягнул на нее, он сказал ей: "Нужно, чтобы ты служила нам, как твоя мать Ева, ибо дали мне...". Норея же обратилась к силе света, она воззвала великим голосом к Святому, Богу Всего: "Помоги мне против Архонтов неправедности и спаси меня от их рук!".

Тотчас ангел сошел с небес и сказал ей: "Почему ты взываешь к Богу? Почему ты посягаешь на Дух Святой?". Сказала Норея: "Ты кто?". Архонты неправедности удалились от нее. Сказал он: "Я — Элелеф, мудрость, великий ангел, тот, который стоит пред Духом Святым. Я послан говорить с тобой и спасти тебя от руки беззаконных, и я сообщу тебе о твоем корне".

Ангел же тот — я не смогу описать его силу — его вид, как золото отборное, и его деяние, как снег, — ибо мои уста не смогут вместить того, чтобы я описала его силу и вид его лица. Сказал мне Элелеф, великий ангел: "Я, сказал он, Разум. Я — (один) из четырех Светил, которые стоят пред Великим Духом невидимым. Ты думаешь, что есть сила у этих Архонтов против тебя? Никто из них не сможет одолеть корень истины, ибо из-за него он явится в последние времена, и будут подчинены эти Силы, и эти Силы не смогут осквернить тебя и поколение это. Ибо ваша обитель — в Нетленности, месте, где Дух .девственный, тот, который над Силами хаоса и их миром".

Я сказала: "Господи, наставь меня о могуществе этих Сил, каким образом они возникли, и из какой сущности, и из какой материи, и кто сотворил их и их силу?".

И сказал мне великий ангел Элелеф, Разум: "Среди Эонов бесконечных существует Нетленность, София, та, которую называют "Пистис". Она пожелала сотворить одну вещь одна, без <;воей пары. И ее работа стала подобием неба. Есть завеса между пределами неба и Зонами, которые внизу. И Тень была под завесой, и Тень та стала материей. И Тень та была брошена в некое место. И ее творение стало работой в материи, подобно выкидышу. Оно получило форму от Тени и стало надменным зверем в виде льва. Он двуполый, как я уже сказал, потому что он вышел из материи. Он открыл свои глаза, увидел великую бесконечную материю и возгордился, говоря: "Я Бог, и нет иного, кроме меня". Когда он сказал это, он согрешил против Всего. Глас же исшел из выси Власти, говоря: "Ты заблуждаешься, Самаил", что значит "Бог слепых". И сказал он: "Если есть иной передо мной, пусть он объявится мне". И тотчас София протянула свой палец, и внесла свет в материю, и последовала за ним до дна пределов Хаоса, и (вновь) вознеслась в свой свет. Снова тьма объяла материю. Архонт, будучи двуполым, сотворил себе беликий Зон, величину бесконечную. Он же задумал сотворить себе детей. Он сотворил себе семь детей, двуполых, как (и) их отец. И сказал он своим детям: "Я — Бог Всего". И Зоя, дочь Пистис Софии, воскликнула и сказала ему: "Ты заблуждаешься, Сакла!", что значит "Ялдаваоф". Она: дунула в его лицо, и ее дуновение стало у нее ангелом огненным. И ангел тот связал Ялдаваофа и бросил его вниз в Тартар, на дно бездны. Его же сын Саваоф, когда увидел силу того ангела, покаялся и осудил своего отца и его мать материю, он возненавидел ее. Он же воспел Софию и ее дочь Зою. И София и Зоя восхитили его, и поместили на седьмом небе, у нижнего края завесы, между верхом и низом, и назвали его "Бог Сил Саваоф", потому что он над Силами Хаоса, поскольку София поставила его (там).

Когда же эти (события) произошли, он сотворил себе великую колесницу из херувимов, четырехликую, и ангелов многочисленных без числа, чтобы они служили (ему), и арфы, и кифары. София взяла свою дочь Зою и посадила ее справа от него, чтобы она наставила его относительно того, что существует в Огдоаде" и ангела гнева она поместила слева от него. С того дня стали называть правое "Зоэ" (т. е. "Жизнь"), а левое стало образом* несправедливости Власти вышней, которые существовали (еще) до них.⁹

Когда же Ялдаваоф увидел его пребывающим в этой великой славе и столь возвышенным, он позавидовал ему, и Зависть стала созданием двуполым, и это (создание) стало началом: (т. е. "источником", "породителем") Зависти. И Зависть родила Смерть. Смерть же родила своих сыновей. Она поставила каждого из них на его небо. Все небеса Хаоса наполнились их числом. Все эти (события) произошли по воле Отца Всего,. по образу всех вышних пределов, чтобы исполнилось число Хаоса.

Вот я наставил тебя об образе Архонтов и материи, которой они рождены, и об их отце, и об их мире".

Я же сказала: "Господи, разве я тоже отношусь к их материи?".

"Ты и твои дети относятся к Отцу, существующему изначала. Их души вышли из выси, из света нетленного. Поэтому Силы не смогут приблизиться к ним из-за Духа Истины, пребывающего в них. Все, кто познал этот путь, будут бессмертны среди людей смертных. Но семя то не явится теперь, но через три поколения оно явится и отбросит от них узы заблуждения Сил".

Я же сказала: "Господи, в какое время?".

Сказал он мне: "Когда Человек Истинный явит в создании (т. е. в виде создания, существа) Дух Истины, тот, которого Отец послал. Тогда тот (Человек) наставит относительно всех вещей и помажет их помазанием жизни вечной, которое дано ему поколением, которое не имеет царей (над собой)¹⁰. Тогда они отбросят помысел слепой, и попрут смерть Сил, и взойдут к Свету безграничному, где пребывает это семя.

Тогда Силы лишатся их времен, и ангелы восплачут над их гибелью, и демоны опечалятся их смертью. Тогда все дети Света поистине познают Истину и их Корень, и Отца Всего, и Духа Святого. Они скажут все голосом единым: „Праведна Истина Отца, и Сын на Всем и через всех, во веки веков свят, свят, свят! Аминь".

Ипостась Архонтов.

ПРИМЕЧАНИЯ

 

¹ Колоссянам, 1, 13.

² Возможно, какая-то неправильность в тексте. "Выкидыш" — восстановление; так ниже говорится о материи здесь, а также и в "Происхождении мира". Однако при таком восстановлении получается, что у Архонтов только женское тело, в то время как о них всюду упоминается как о дву-тюлых существах. Существует другое восстановление, "мужчина", более подходящее по смыслу, поскольку при этом Архонты характеризуются и как женщина, и как мужчина. Но с учетом этого восстановления непонятно грамматическое оформление фразы.

³ Местопребывание Духа, иначе Адама светлого, см. прим. 22 к "Происхождению мира".

⁴ Ср. гимн Евы в "Происхождении мира".

⁵ "Их" — восстановление. Существует другое восстановление: "ее". Наш выбор обусловлен тем, что ниже Норея говорит: "Вы не познали мою мать, но вы познали ваше подобие".

⁶ Т. е. они поняли, каким злом было их неведение. Далее — символический в гностическом понимании акт: поняв, что они "обнажены от духа", т. е. лишены его, они повязали на чресла листья древа познания (в описании древа познания в "Происхождении мира" говорится, что у него листья, как у смоковницы), таким образом уничтожив наготу/лишение духовности и приобретя духовность.

⁷ Т. е. что в змее уже не было в этот момент Наставницы, это опять было просто животное, как все другие животные.

⁸ "Всяк убивший Каина семижды отметится" (Бытие, 4, 15).

⁹ Т. е. и до этого дня существовали справедливость и несправедливость, а с этого дня их отождествили с правым и левым.

¹⁰ См. прим. 38 к "Происхождению мира".

 

ბოდიში მაგრამ სხვა ვერაფერი მოვახერხე და ეს ლიტერატურა დავდე გნოსტიციზმზე, ოღონდ რუსულად... თუ იცით რუსული წაიკითხავთ და თუ არა ბოდიში...

[გიორგი ქადაგიშვილი]

შანკარადევა

 

ისე რომ იცოდეთ 56 სახარება არსებობს და არა 4...

ვიცით კაცო მთლად ჭურში კი არ ვსხედვართ, თომას სახარებაც ვიცით, მაგდალინელისაც, ფილიპესიც (მგონი აქ არის აღწერილი მაგდალინელისა და იესოს ტრფობა) იაკობის სახარება ვიცით კიდო, ოღონდ დედიკო ეკლესია არაკანონიკურად რო აცხადებს ამ სახარებებს, ეხლა ბოროტ მანტიორობას ვერ დავაბრალებთ, სირიულ ფეტიშაშიც, ლათინურ ვულგატაშიც და ა.შშ და აშუშუ ახალი აღთქმის ბერძნულენოვანი წერილების 27 წიგნი გვხვდება მხოლოდ და ამ 27 -ში 3 ბერძნულენოვანი სახარება ნუ მათეს სახარებაზე ვარაუდობენ არამეულად დაიწერა თავიდანო, მარა ასლი ბერძნულენოვანია, ალექსანდრიის კოდექსში, ნუ ყველა კოდექსში რა. ზნაჩიტ დანარჩენი წიგნები ნატყუარ ხიხიებად სცნო ძეძიკო ეკლესიამ, ბოროტმანტიორ ბერძნებს ჩუმად სურდათ საკუთარი იმპრესიონისტული ფილოსოფიის ჩაქსოვება თურმე ჭეშმარიტ მოძღვრებაში და ცეცხლითა და მახვილით გაასუფთავეს წმინდა წერილი. )))

[შანკარადევა]

https://www.youtube.com/watch?v=bXQ_fGTipr8

https://www.youtube.com/watch?v=kZyA-o4zQoY

https://www.youtube.com/watch?v=u5W-QGHjHaw

 

https://www.youtube.com/watch?v=WecfZojRIe4

https://www.youtube.com/watch?v=5LoDT6qsrZE

https://www.youtube.com/watch?v=833jepbkP30...U95A_1yCd-DGILH

https://www.youtube.com/watch?v=9QwGLw9zF30...U95A_1yCd-DGILH

https://www.youtube.com/watch?v=or6ihl9pzes...U95A_1yCd-DGILH

https://www.youtube.com/watch?v=QNJkHwt5-l8...U95A_1yCd-DGILH