ციტატები

[DISCOVERY]

Александр Македонский

 

Во вселенной бессчетное множество миров, а я еще и одного не завоевал...

 

Не может быть двух солнц на небе и двух владык на земле.

 

Войны зависят от славы, и часто ложь, которой поверили, становится истиной.

 

Чем больше ты имеешь, тем с большей жадностью стремишься к тому, чего у тебя нет. Война у тебя рождается из побед.

 

Если бы я не был Александром, я стал бы Диогеном.

 

Нет ничего более рабского, чем роскошь и нега, и ничего более царственного, чем труд.

 

Вижу, что будет великое состязание над моей могилой.

 

Я умираю от помощи слишком многих врачей.

 

იქნებ არც ისე დიდი იყო აქილევსი, მაგრამ დიდ მაქებელს შეხვდა ჰომეროსის სახით.

 

მე მირჩევნია აქილევსი ვიყო და სხვამ მაქოს, ვიდრე ვიყო ჰომეროსი და სხვა ვაქო.

 

მე არისტოტელეს მამის გვერდით ვაყენებ: მამამ სიცოცხლე მომანიჭა, არისტოტელემ კი ის, რაც სიცოცხლეს აზრს აძლევს.

 

მე რომ მოვკვდები, ჩემს სამარეს კი ნაგავს დააყრიან, მაგრამ იმავე ჟამთა ქარიშხალი მას გადახვეტს და გამოჩნდება ჩემი საქმე, ღირსი ბრძენთა გაოცებისა.

 

არაფერი არ არის ფუფუნებაზე უფრო მონური და შრომაზე უფრო მეფური.

[DISCOVERY]

Архимед

 

Любовь - теорема, которую каждый день надо доказывать!

 

Дайте мне точку опоры, и я переверну Землю!

 

Эврика!

 

მომეცით საყრდენი წერტილი და მე დავძრავ დედამიწას!

[DISCOVERY]

Аристотель

 

Как конь рожден для бега, бык для пахоты, а собака для поисков, так и человек рожден для двух вещей - для умопостижения и действия, как некий смертный бог.

 

Ничто так сильно не разрушает человека, как продолжительное бездействие.

 

Человек по природе - социальное животное.

 

Благо везде и повсюду зависит от соблюдения двух условий: правильного установления конечных целей и отыскания соответствующих средств, ведущих к конечной цели.

 

Кто по природе принадлежит не самому себе, а другому, и при этом все-таки человек, тот раб.

 

Человек вне общества - или бог, или зверь.

 

Мужчина в сравнении с женщиной лучше её по самой природе, а женщина хуже его, потому он властвует над ней, а она подчиняется ему.

 

Тела рабов сильны, так что они могут быть употребляемы на разные работы, необходимые в жизни, а тела свободных не согбенны и не способны на такие работы. Зато свободные люди годны для политической жизни...

 

Матери больше любят своих детей, потому что они больше уверены, что это их дети.

 

Благодарность быстро стареет.

 

Корень учения горек, а плоды его сладки.

 

Если бы не было женщин, все деньги мира ничего бы не значили.

 

Лучше в совершенстве выполнить небольшую часть дела, чем сделать плохо в десять раз более.

 

Счастье - это довольство собою.

 

Счастье, по-видимому, заключается в досуге.

 

Меньшее из зол надо выбирать.

 

Познание начинается с удивления.

 

Платон мне друг, но истина дороже.

 

Хотя Платон и истина мне дороги, однако священный долг велит отдать предпочтение истине.

 

გაბრაზება ყველას შეუძლია, ეს ძალზე იოლია, მაგრამ გაბრაზება მასზე ვიზეც საჭიროა, როცა საჭიროა და იმ მიზეზით რომლითაც საჭიროა, ყველას არ შეუძლია.

 

ყველას მეგობარი არავის მეგობარი არაა.

 

პლატონი ჩემი მეგობარია, მაგრამ ჭეშმარიტება უფრო დიდი მეგობარია.

 

ადამიანი თავისი ბუნებით პოლიტიკური ცხოველია.

 

ყოველი შემეცნება გავკვირვებით იწყება.

 

იმისთვის კი არ ვმსჯელობთ, რომ ვიცოდეთ, რა არის სათნოება, არამედ იმისათვის, რომ კარგი ადამიანები გავხდეთ.

 

სიცოცხლე ითხოვს მოძრაობას.

 

ყველაზე დიდი რამ რაც მცირეში არის მოთავსებული - საღი გონებაა ადამიანის სხეულში.

 

გაიძვერას სინდისი რომ გაუღვიძო, სილა უნდა გააწნა.

 

ნათესავი ნაწილია ჩვენი ხორცისა, ხოლო მეგობარი - ნაწილია ჩვენი სულის.

 

სირცხვილი ერთგვარი შიშია უპატიოსნობისა.

 

კარგი დასაწყისი - ნახევარია საქმისა.

 

ვაჟკაცი ისაა, ვინც უშიშრად ეგებება ამაღლებულ სიკვდილს.

 

სათანადო მორალური საფუძვლების გარეშე ადამიანი ხდება ყოვლად უკაცური და მხეცური, მდაბალი, თავისი სქესობრივი და გემოვნების ინსტინქტების ამყოლი.

[DISCOVERY]

Горгий

 

Серьёзные доводы противника опровергай шуткой, шутки - серьёзностью.

[DISCOVERY]

Геродот

 

Уши людей недоверчивее, чем их глаза.

 

Я обязан передавать все, что рассказывают мне, но верить всему не обязан.

 

В мирное время сыновья погребают отцов, а на войне отцы - сыновей.

 

Если бы все люди однажды вынесли на рынок все свои грешки и пороки, то каждый, разглядев пороки соседа, с радостью унес бы свои домой.

 

Если не высказаны противоположные мнения, то не из чего выбирать наилучшее.

 

Женщины вместе с одеждой совлекают с себя и стыд.

 

Издревле есть у людей мудрые и прекрасные изречения - от них следует нам поучиться.

 

Истинно мужественный человек должен обнаруживать робость в то время, когда на что-либо решается, должен взвесить все случайности, но при исполнении необходимо быть отважным.

 

Клевета ужасна потому, что жертвой ее несправедливости двое: тот, кто распространяет клевету, и тот кто верит ей.

 

Лучше быть предметом зависти, чем сострадания.

 

Людям, решившим действовать, обыкновенно бывают удачи, напротив, они редко удаются людям, которые только и занимаются тем, что взвешивают и медлят.

 

Обычно люди видят во сне то, о чем они думают днем.

 

როცა ელინნი ერთსულოვანნი იყვნენ, მათ ვერაფერს დააკლებდა, თუნდაც მთელი კაცობრიობა.

 

სჯობს შურდეთ ჩემი, ვიდრე ვებრალებოდე.

[DISCOVERY]

Марк Туллий Цицерон

 

Благо народа - высший закон.

 

Благодеяния, оказанные недостойному, я считаю злодеяниями.

 

Болезни мысли губительнее и встречаются чаще, чем болезни тела.

 

Бумага не краснеет.

 

Взяточники должны трепетать, если они наворовали лишь сколько нужно для них самих. Когда же они награбили достаточно для того, чтобы поделиться с другими, то им нечего более бояться.

 

Всосал с молоком кормилицы.

 

Деньги - нерв войны.

 

Жалок старик, который не сумел в течение столь долгой жизни научиться презирать смерть.

 

Каждый человек может заблуждаться, но упорствовать в заблуждении может только глупец.

 

Когда гремит оружие, законы молчат.

 

Лицо - зеркало души.

 

Любовь следует измерять не так, как измеряют ее молодые, то есть по силе страсти, но по ее верности и прочности.

 

Можно ли сказать, что старость делает нас неспособными к делам? К каким именно? К тем, которые свойственны юношеству и требуют силы. Но разве не существует ничего, к чему был бы способен старик, что можно было бы делать при здравом уме и ослабленном теле?

 

Мы должны быть рабами законов, чтобы стать свободными.

 

Найдется ли кто-то, кто, бросая целый день дротик, не попадет однажды в цель?

 

Не знать истории - значит всегда быть ребенком.

 

Не следует завладевать разговором как вотчиной, с которой имеешь право выжить другого.

 

Невежество - ночь ума, ночь безлунная и беззвездная.

 

Недостаточно овладеть премудростью, нужно также уметь пользоваться ею.

 

Нельзя любить ни того, кого ты боишься, ни того, кто тебя боится.

 

Нет ничего более противного разуму и природе, чем случайность.

 

Нет ничего святого, чего деньги не могли бы осквернить, ничего столь сильного, чего нельзя было бы осилить деньгами.

 

Ни водой, ни огнем мы не пользуемся так часто, как дружбой.

 

О времена... О нравы...

 

Ошибаются те, которые во время благополучия думают, что навсегда избавились от невзгод.

 

Первая задача истории - воздержаться от лжи, вторая - не утаивать правды, третья - не давать никакого повода заподозрить себя в пристрастии или в предвзятой враждебности.

 

Пока есть жизнь, есть и надежда.

 

Презренны те, которые, как говорится, ни себе, ни другим, в ком нет ни трудолюбия, ни усердия, ни заботливости.

 

Привычка есть вторая натура.

 

Путь в подземное царство отовсюду одинаков.

 

Размеры состояния определяются не величиною доходов, а привычками и образом жизни.

 

Наилучший оратор тот, который своим словом и научает слушателей, и доставляет удовольствие, и производит на них сильное впечатление.

 

Величайшее из достижений оратора - не только сказать то, что нужно, но и не сказать того, что не нужно.

 

Речь должна вытекать и развиваться из знания предмета. Если же оратор не изучил его, то всякое красноречие является напрасным, ребяческим усилием.

 

Слова следует не считать, а взвешивать.

 

Судья - это говорящий закон, а закон - это немой судья.

 

История - свидетельница веков, факел истины, душа памяти, наставница жизни.

 

Тем, кто хочет учиться, часто вредит авторитет тех, кто учит.

 

Худой мир лучше доброй войны.

 

Через сомнения приходим к истине.

 

Щедрость не знает границ.

 

სანამ ვსუნთქავ, იმედი მაქვს.

 

ქაღალდი არ წითლედება.

 

დიდი პიროვნება რომ სცნო, თვითონაც რაიმეს უნდა წარმოადგენდე.

 

შიშსა და ხიფათში მეტი მიდრეკილება გვაქვს, დავიჯეროთ სასწაულები.

 

როცა აწმყოში სატრაბახო არაფერი აქვთ, წარსული საქმეებით ტრაბახობენ.

 

ყველაფერი, რაც გამაჩნია, თან დამაქვს (ჩემი ცოდნა - ჩემი ქონებაა).

 

ყველაფერი მცირედან იწყება.

 

ცხვრის საუკეთესო დამცველი მგელია.

 

შეცდომა ადამიანისებურია, პატიება კი - ღვთაებრივი.

 

ხალხის კეთილდღეობა უმაღლესი კანონია.

 

ფილოსოფია ცხოვრების ხელოვნებაა.

 

ლათინურის ცოდნა არაა შესანიშნავი, არცოდნაა სასირცხვილო.

 

ბედი ბრმაა.

 

ჩვენი სამშობლო არის ჩვენი საერთო მშობელი.

 

პირობას შესრულება სჭირდება.

[DISCOVERY]

Гай Саллюстий Крисп

 

Богатство не уменьшает жадности.

[DISCOVERY]

Вергилий

 

Выбирая богов, мы выбираем свою судьбу.

 

Молва - это бедствие, быстрее которого нет ничего на свете.

 

Мудрость сильнее рока.

 

Опыт - самый лучший наставник.

 

Слепой случай меняет всё.

 

Смелым помогает судьба.

 

სიყვარული ყველაფერს იპყრობს.

[DISCOVERY]

Октавиан Август

 

Спеши не торопясь.

 

Не следует начинать сражения или войну, если нет уверенности, что при победе выиграешь больше, чем потеряешь при поражении.

 

იჩქარე ნელა.

[DISCOVERY]

Клавдий

 

Не говори всегда что знаешь, но знай всегда что говоришь.

[Led_Zeppelin]

-------------მიმართვა ახალგაზრდობას----------

ენდეთ თქვენს ფესვებს და ვერ გძლევს ბოლშევიზმის დემონური ძალაჩ კი!!!!.

............................................................გრიგოლ რობაქიძე......

[Sakartwelo]

DISCOVERY

 

ეს ქართული ფორუმია,ისე :cit:

[shavlego91]

DISCOVERY

 

ეს ქართული ფორუმია,ისე :cit:

დიდოსტატის მარჯვენადან

 

საერთო სენია კაცთა: მიცვალებულებს იმადაც აქებენ ხშირად, რომ ცოცხალთ მიაყენონ ჩრდილი.

* * *

ჯერ კიდევ ფარსმანისაგან ჰქონდა მინიშნული კონსტანტინეს: ბრძენკაცი უნდა იყვეო და შლეგად მოაჩვენოო ადამიანებს თავი, გმირი უნდა იყვე და ჯაბანივით დადიოდე, ოსტატი უნდა იყვე და ხელმოცარულად მოგქონდეს თავი, რადგან არავის იმდენი მტერი არა ჰყავსო ქვეყნად, როგორც ბრძენკაცს, გმირსა და ოსტატს.

* * *

ხელოვნებაა თვით უკვდავება. მხოლოდ ოსტატს ვერ ეწევა სიკვდილი, ათასეული წლები წალეკავენ ირგვლივ ყოველივეს. მხოლოდ სვეტიცხოველი დარჩება როგორც ღმერთთან და სიკვდილთან მებრძოლი იაკობი.

* * *

ნეტარ არიანი იგინი, ვისაც სიკვდილი უმალ უწევს, ვიდრე საკუთარის თვალით იხილავენ სამშობლოს თვისას იავარყოფას.

 

ნეტარ არიან იგინიცა, ვინცა გულმართალ წინაპართა აჩრდილებს შორის ლანდადქცევას არჩევენ გადაშენების გზაზე დამდგარ თანამემამულეთა წიაღში ყოფნას.

* * *

ძლიერს უფრო მეტად უჭირს ამ ქვეყნად. მიტომაც მუდამ დაღრენილნი დადიან ლომები, ვეფხვები და ავაზები, ხოლო თრითინები, თაგვები და ციყვები მუდამ მხიარულად დაცუნცულებენ.

* * *

ვინც შეგირდი არ ყოფილა, ვერასოდეს გახდება ოსტატი. ვერც იგი გახდება ოდესმე ოსტატი, მუდამ ოსტატებს ვინც შეჰყურებს პირში.

* * *

როცა ყველაფერს წვიმა წარხოცავს, როცა ყველა ხმას ქარი წაიღებს, სვეტიცხოველი შეიმატებს დიდებას კიდევაც.

 

მართლაცდა სხვა რა ევალება ოსტატს, თუ არა წამიერის მარადჟამულად ქცევა? სხვა რა ევალება ამქვეყნად ოსტატს, თუ არ ჭიდილი წარმავლობის ნისლთან.

* * *

არავინ ისე მამაცად არ იბრძვის სხვის ომში, როგორც სულელი.

* * *

ერთი კაცი თავის უდიდეს სიბძნეშიაც შლეგად ითვლება მუდამ.

* * *

ეს ცხოვრება არც ისე მრუდედ წარუმართავს არსთაგანმგებელს, ყველაფერი იმისათვის შეემთხვევა ამ მიწაზე კაცს, რათა თავის თავს და თავის ღმერთს მიაგნოს ბოლოს.

* * *

ჩემდა თავად მე ვემორჩილები იმ წყობილებას, რომელიც წილად ერგო ჩემს ხალხს და არც ერთი ერი იმის უკეთესის ღირსი არაა, რაც მას დაუმყარებია თავად.

 

ამიტომ ხვალ რომ ბერძნები ან სარკინოზები შემოეწყონ საქართველოს ციხეებს, მოქნდაკის საჭრეთელს განზე გადავდებ და ხმლით შევებრძოლები მტერს.

* * *

როცა ხალხს ამდენი მოღალატე შინა ჰყავს, მაკედონელიც კი ვერ გაამარჯვებინებს მას.

* * *

ამ ქვეყნად არც რაინდია ისეთი, რომელსაც რისამე წინაშე შიში არ ეგრძნოს ოდესმე, არც თუ ბრძენია სადმე, ერთხელ მაინც სისულელე არ ეთქვას.

* * *

ოდითგანვე ასე მოგვდგამს ქართველებს, მუდამ ჩვენს სიმცირეს მივსტიროდით, რადგან მტერი აურაცხელი გვყავდა მუდამ, მაგრამ დიდკაცი თუ გამოგვერია, მას ისე დავკორტნით, როგორც დაკოდილ ძერას ყვავები.

 

დავით აღმაშენებელიდან

 

ვინც გველს რძეს ასმევს, შხამსაც უორკეცებს მასვე.

* * *

როცა მოყვასი შენი საქმეს დაიწყებს რაიმეს, სანამ არ მოათავებს, არ უნდა განიკითხო იგი. ეგეც იცოდე, მხოლოდ ოფოფი შეიცნობა თავითა, ხოლო ჭეშმარიტი საქმე - ბოლოთი.

* * *

სპილო ხორთუმითა ჰკლავს თავის მსხვერპლს, გველი - კოცნით, მეფე - ღიმილით, ხოლო მოღალატე - პატივის მიგებითა.

* * *

უღირსი კაცის თვალში თვით უდიდესი და უზენაესი არარად იქცევა ხოლმე, რადგან პაშტა სარკეში როდის ჩატეულა თუნდაც სპილენძის ხატებაი.

* * *

უბედურება ეკალსა ჰგავს, გვერდს ჩაუვლი თუ არა, იგი თავად წამოგედება, ხოლო ბედნიერება - ბულბულს, შესაძლოა ჩვენ გვერდით ჩავუაროთ, იგი გაიტვრინოს და ბოლოს შეუმჩნევლად შორს გაფრინდეს.

* * *

ყველაზე უფრო ძნელი დასაპყრობია კაცთათვის საკუთარი გული და ვინც ამას ზედმიწევნით შესძლებს, იგია უბედნიერესი ამქვეყნად.

* * *

მე მგონია, როგორც ხორციელად, ისე სულიერად სრულქმნილს, თუკი ასეთი მოიპოვება სადმე, სრულიად არ ესაჭიროება ქება. როცა ადამიანს ძაგების შეეშინდება და შექება მოსწურდება, სჩანს, მას კარგად აქვს შეგნებული, რომ ბევრი რამ აკლია.

 

როცა იგი მაქებარს დაიწყებს ძებნას, ამ გზით მას სწადია ქებით მიჩქმალოს საკუთარი სულის არარაობა მოყვასთა თვალში.

 

სწორედ ამიტომაც ჰყავდათ დაქირავებული კარის-მეხოტბეთა მთელი დასტა ბიზანტიელ უნიჭო მეფეებს და სელჯუკიანთა უზნეო სულტანებს.

* * *

ბუნების წესია ასეთი: მახინჯი ლამაზთან ყოფნას მიელტვის მუდამ, მანკიერი - უმანკოსთან, რეგვენი ბრძენს აეკიდება ხოლმე, ყბედი - მდუმარეს, ხოლო ლაჩარი - გმირს.

* * *

თვით უაღრესი ცილისწამებისგან უმცირესი ჩრდილი მაინც მიადგება ადამიანს.

* * *

ჩემი მტრები ჩემი მასწავლებლებიც ყოფილან ხანდახან, რადგან მე მათთან ბრძოლაში ჩემს სისუსტესა და ზადს გამოვჩხრეკდი ხოლმე, ღონეს მოვიკრებდი, კვლავ ვეკვეთებოდი და ვებრძოდი, სანამ მათ სისუსტეს ამ დანამახებდა მათთანვე ბრძოლა.

* * *

ზოგს ენა როდი აბია, თავათაა ენაზე მიბმული, ამიტომაც იღუპება მყრალი ენის მეოხებითა.

* * *

ვინც ჭეშმარიტად აღზევებულია, მას აღზევება არ ესაჭიროება. სულმდაბალნი მიესწრაფიან აღზევებას მუდამ.

 

მთვარის მოტაცებიდან

 

სილამაზეს დიდებულს ხანდახნა სჩვევია შიშისმომგვრელი ზეგავლენის მოხდენა. მხოლოდ თავხედი არ ეკრძალება მას ასეთ წუთებში (ამიტომაც ულამაზესი უმამაცესს კი არა, უთავხედესს შეხვდება ხოლმე).

* * *

ზოგიერი კაცის ცხოვრება უნიჭო მწერლის რომანსა ჰგავს... ბოლომდის ჩაათავებ და ასე იტყვი: ნეტავ არ წამეკითხაო.

* * *

კეთილო ფრაუ, თქვენ ევროპელები ეგოისტები ხართ, ჩვენგან მოითხოვთ გარდავიქმნათ, ე.ი. ჩვენ არ ვიქნეთ ისეთი, როგორიც ვყოფილვართ, ან ვართ. ე.ი. თქვენ დაგემსგავსოთ. და ეს თქვენ მოგდით, კეთილო ფრაუ, არა ჩვენის სიყვარულით, არამედ იმისთვის, რომ თქვენთვის უფრო ხელმარჯვე იქნება, რომ ყველანი თქვენა გგავდეთ. თქვენ ბევრი ხართ, ჩვენ ცოტა, თქვენ გინდათ იგივე უფლებით ჩაგვყლაპოთ, როგორითაც ცვარს ყლაპავს ზღვა და ლიფსიტას ვეშაპი. მაშინ თქვენ აღარ დაგჭირდებათ ჩვენი ენების შესწავლა, ჩვენი ქვეყნის გეოგრაფიული სახელების დამახსოვრება, ჩვენი თავისებური სახელისა და გვარის გამოთქმა, თქვენ ის გირჩევნიათ, ჩვენ ყველას არზაყანის, კეგვას, თარაშის ნაცვლად ჯონი, ჟანი და ჰანს გვერქვას.

 

თქვენ ის გირჩევნიათ, ჩვენ ჩვენი ენა დაგვავიწყდეს, თქვენ ენაზე გადავიდეთ, თქვენთვის უთუოდ აჯობებდა თქვენს ქარხნებში გაკეთებული საქონელი მოერგოს ჩვენს ტანს, თქვენს ავტომობილებს შევეჩვიოთ, თქვენი მანქანები ვიყიდოთ, თქვენი წიგნები და გაზეთები ვიკითხოთ და ჩვენზე ხელი ავიღოთ, თქვენი ღმერთები ვიწამოთ და ჩვენსას მივაფურთხოთ. თქვენი ლოცვები ვთქვათ და თქვენმა გემებმა ჩვენს ზღვებში თავისუფლად ითარეშონ და თუ ჩვენ მათზე თავდასხმას გავბედავთ, მაშინ უთუოდ მეკობრეებს გვიწოდებთ, როგორც ძველი ბერძნები. რაც შეეხება ჩანგალს, მე მანამდის ხელით ვსჭამ, ვიდრე ჩვენსავე ქარხნებში გაკეთებულ ჩანგლებს არ მომიტანენ.

 

ჩანგლის ხმარებაში, კეთილო ფრაუ, არც ისე დიდი ფილოსოფიაა. ჩვენ ძველ კოლხიდაშიც გვცოდნია ფიწლის ხმარება. ვინც ამას მიხვდა: ხელით მობოჭვას თივისას, ფიწლით აღება რომ სჯობია, საჭირო რომ ყოფილიყო, უთუოდ იმასაც მიხვდებოდა, ხელით ჭამას, ჩანგლით ჭამა რომ სჯობია.

* * *

რუხის ციხესთან ომი ყოფილა ოდესღაც. გაღმა ქართველები მდგარან, გამოღმა აფხაზები და თათრები. დიდხანს უტრიალეს თურმე ქართველებმა რუხის ციხეს. მერმე ფალავნურ ბრძოლაზე გადასულან. ქართველებს ვინმე ჩოლოყაშვილი გამოუშვიათ, აფხაზებს ვიღაც ემხვარი. ჩოლოყაშვილი ჭაღარა კაცი ყოფილა, ემხვარი უწვერული ჭაბუკი. და სწორედ იქ, სადაც ჩვენი ბორანია, შეხვდნენ ერთმანეთს თურმე ჩოლოყაშვილი და ემხვარი.

 

ემხვარი ეკვეთა პირველი და ხმლის ამოღება მოასწრო.

 

„რას უცდი, ჭაბუკო?" - შესძახა ჩოლოყაშვილმა.

 

„უფროსისგან პირველ მოქნევას ველიო".

 

გადახვევიან ურთიერთს და იმ დღიდან დამეგობრებულან.

* * *

ეს უსტილო, უწარსულო ქვეყანა, ენააღრეული ბაბილონი, თავის მრავალსართულიან ქორედზე წამოყუნცული, ამაყად გადმოსცქერის ყველას, ვისაც უოლ სტრიტი და ბრუკლინის ხიდი არ უნახავს.

* * *

ისეთი მამლებიც ბევრია ამ ქვეყნად, გათენების შემდეგ რომ ჰყივიან.

* * *

ყოველი დროის ცილისმწამებლებს კარგად სცოდნიათ, რომ ადამიანის უსასტიკესი დასჯა მხოლოდ მაშინ ხდება, როცა მას სწორედ იმაში დასდებენ ბრალს, რის წანააღმდეგაც თავად იბრძვის იგი.

* * *

თუ გსურს ღირსეულს მიაყენო ჩრდილი, უღირსის ქებას უნდა მიჰყო ხელი.

* * *

როგორც სჩანს, თქვენ (ქართველები) დიდი ჰუმანური კულტურის მატარებელი ხალხის შვილები ხართ და ჯერ არ შერყვნილხართ იმ ქაღალდის ცივილიზაციისაგან, რომელმაც ევროპა მიიყვანა ამ გრანდიოზულ კატასტროფამდის.

* * *

თუ ადამიანს რწმენა აქვს, იგი უძლეველია უთუოდ.

* * *

ჭაღარა არაფერია. მთავარია სულში არ გაუჩნდეს ადამიანს ჭაღარა.

* * *

დიდი კაცის სახელი დიდ რამეებს ავალებს ადამიანს.

* * *

ყოველი კაცი, ვინც სულ აღზევებას მიესწრაფვის, უთუოდ საეჭვოა.

 

კონსტანტინე გამასახურდია-ქართული ნიჭისა და სულის გენია!