Jump to content
Planeta.Ge

Recommended Posts

კოალიცია „ქართული ოცნების“ ლიდერი ბიძინა ივანიშვილი მესტიის რაიონის სოფელ ჭუბერში ანდრია პირველწოდებულის სახელობის ეკლესიის ეზოში ადგილობრივებს შეხვდა.

 

„გაუაზრებელი ქმედებებით მიხეილ სააკაშვილმა რუსის ჯარი ქვეყანაში შემოიყვანა, ჩაერთო ომში, მივიღეთ ჭარბი ზარალი, რუსეთისგან უდიდესი აგრესია და ოკუპირებული ტერიტორიები. 2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ერთადერთი სწორი გზა არა ომში ჩართვა, არამედ დამკვირვებლების შემოყვანა იყო, მაგრამ სააკაშვილმა პუტინის თამაში ითამაშა და ომში ჩაერთო. არ უნდა დაეწყო საომარი მოქმედებები,“ - განაცხადა ბიძინა ივანიშვილმა მოსახლეობასთან შეხვედრისას.

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

აი ეხლა მესტიაში ასი წელი სულ კიდიათ, სააკაშვილმა დაიწყო ომი თუ ერვანდამ :)

სხვათაშორის მეც მკიდია.

თუ უნდა რომ ხმა მივცე, რამე მოიფიქროს და 1000 დოლარი მჭირდება სასწრაფოდ მომცეს. 10 ხმას გარანტიას მივცემ, მეტი რა უნდა, 100 დოლარად სად იშოვის ხმას? სულ მკიდია, ვინ დაიწყო ომი და როგორ "დემოკრატიას" ამიშენებს :) 1/1000 დავითაშვილს თუ არ ვურჩევნივარ, მაშინ ნახავს არჩევნებზე რასაც მიიღებს ჩემისთანებისგან :)

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ერთადერთი სწორი გზა არა ომში ჩართვა, არამედ დამკვირვებლების შემოყვანა იყო

ეს კაცი თვალსა და ხელს შუა ბესელიავდება :(

დამკვირვებლების შემოყვანა იყო საჭირო და არ გავაკეთეთ თურმე. არა და დარწმუნებული ვარ იცის, რომ საქართველოდან ამომწურავი ინფორმაცია იგზავნებოდა ევროპა/აშშ -ში იმაზე, რომ რუსეთის აგრესია მზადდებოდა და ამის საფუძველზე დახმარებასაც ვითხოვდით რომ დამკვირვებლებიც გამოეგზავნათ და ყველანაირად ჩარეულიყვნენ, მაგრამ არ ჩაერია წონიანი სახელმწიფოები და ლატვიის, პოლონეთის და ა.შ. ძალისხმევა არ ეყო აგრესიის აცილებას.

 

იდოს ეს ნაწყვეტი აქ ასმუსის წიგნიდან, არა მგონია ვინმე დაინტერესდეს, მაგრამ მაინც...

 

ომი იმიტომაც გაჩაღდა, რომ არსებულ საერთაშორისო ინტერესი და ჩარევის მექანიზმები უკიდურესად შეუსაბამო აღმოჩნდა მშვიდობის შესანარჩუნებლად, კონფლიქტური ვითარების წარმატებით განმუხტვას რომ თავი დავანებოთ. ესეც დასავლური პოლიტიკური ნებისა და სტრატეგიული ხედვის სიმწირის კიდევ ერთი გამოვლინება გახლდათ. აფხაზეთში გაეროს მისია მუშაობდა და სამხრეთ ოსეთში მსგავსი ტიპის მისია, ეუთოს ეგიდით. ორივე მათგანი XX საუკუნის 90- იანი წლების დასაწყისიდან გამოჩნდა ამ რეგიონებში ცეცხლის შეწყვეტის პროცესზე დასაკვირვებლად. სამწუხაროდ, მათი ქმედებები ვერანაირად ვერ ჩამოყალიბდა მხარდაჭერის იმ სისტემად, რაც ავთენტურ სამშვიდობო პროცესსა თუ შერიგებას შეუწყობდა ხელს. პირიქით, დროთა განმავლობაში ისინი რუსეთმაც კი გამოიყენა საკუთარი მიზნების შესანიღბად. არადა, დასავლეთში არც არავინ გამოჩნდა, ვინც მოსკოვს პასუხს მოსთხოვდა ამისათვის. ამ ტენდენციის გაგრძელება საერთაშორისო თანამეგობრობის მარცხად უნდა ჩაითვალოს. დასავლეთი მუდმივად უთმობდა რუსეთს და ნებას აძლევდა მისთვის არასასურველი ნებისმიერი ინიციატივა დაებლოკა. ამ კუთხით შეიძლება ერთმანეთს შევადაროთ, უფრო სწორად, დავაპირისპიროთ, რა ინტერესს იჩენდა და პოლიტიკური ნებისა თუ რესურსის რა ინვესტიციას დებდა დასავლეთი _ ერთი მხრივ, ბალკანური კონფლიქტიების მოგვარებასა და, მეორე მხრივ, საქართველოსა და მთელს ამიერკავკასიაში. პირველ შემთხვევაში, საერთაშორისო თანამეგობრობამ, აშშ-ისა და ევროპის მეთაურობით, ძალისხმევა არ დაიშურა რეგიონში მშვიდობისა და სტაბილურობის დასამყარებლად; აქ სრული მასშტაბით განხორციელდა გაეროს მიერ სანქცირებული მცდელობები მშვიდობის დაცვის, კონფლიქტების მოგვარებისა და პოლიტიკურ ეკონომიკური რეკონსტრუქციის კუთხით, რასაც სათავეში სწორედ აშშ, ევროკავშირი და ნატო ჩაუდგნენ. საქართველოს ტერიტორიაზე მომხდარ კონფლიქტებს მსგავსი ყურადღებისა და რესურსების მხოლოდ უმნიშვნელო ნაწილი დაეთმო: გაერო/ეუთო-ს მისიები კი დაფუძნდა, მაგრამ მათ არავითარი ძალა და გავლენა ამ რეგიონში არ გაჩნდათ; ვერც სამშვიდობო სტრუქტურები დარჩა ნეიტრალურად და იმ ქვეყნის გავლენის ქვეშ მოექცა, რომელიც თავადაც კონფლიქტის მხარეს წარმოადგენდა და წესებსაც საკუთარი მიზნებიდან გამომდინარე ადგენდა. დასავლეთი მუდამ საუბრობდა ევროპის ერთიან უსაფრთხოებაზე და ეუთოს დოკუმენტებშიც ეს ხედვა მნიშვნელოვან პრინციპად ფიგურირებდა, მაგრამ სინამდვილეში გეოგრაფიას კორექტივი შეჰქონდა; იმავე დასავლეთისათვის ბალკანეთის ამბები უფრო იყო ყურადსაღები, ვიდრე მოვლენები, რომლებიც შავი ზღვისმიღმა რეგიონში ვითარდებოდა. საერთა|შორისო თანამეგობრობას იმავე მასშტაბის სამშვიდობო ღონისძიებები საქართველოშიც რომ ეწარმოებინა, რაც ბალკანეთში განახორციელა, ან მტკიცე ნება რომ გამოევლინა და იქ მართლაც ნეიტრალური მშვიდობის დამცველები შეეყვანა, საქმე ომამდე იქნებ აღარც მისულიყო... მომხდარი საერთა- შორისო თანამეგობრობის მარცხზე მიუთითებს და ამ აზრს ერთი მაგალითიც ადასტურებს: უკვე ომის შემდეგ, ევროკავშირმა სწრაფად მოახერხა რეგიონში რამდენიმე ასეული ოფიცრის მივლინება ცეცხლის შეწყვეტის უზრუნველსაყოფად და მეთვალყურეობის გასაწევად; იმავე ოდენობის დამკვირვებლები წინა წლის გაზაფხულზეც რომ გაეგზავნათ, რასაც ასე დაჟინებით ითხოვდა საქართველოს ხელისუფლება, შესაძლოა, მოვლენები სულ სხვანაირად განვითარებულიყო. არადა, თხუთმეტ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში რაიმე სერიოზული სამშვიდობო ღონისძიება არ განხორციელებულა. ასევე, ამ დროის განმავლობაში, ძნელია კაცმა თუნდაც ერთი სამშვიდობო ინიციატივა გაიხსენოს მოსკოვის მხრიდან; თბილისმა ინიციატივების მთელი პაკეტი კი წარმოადგინა, მაგრამ არცერთი მათგანი არ იქცა სათანადო ყურადღების ღირსად, იმის მიუხედავადაც კი, რომ ზოგი მათგანი პრობლემის მოგვარების სავსებით რეალურ შესაძლებლობას სახავდა. საქართველოს, სულ ცოტა, ორი შორსმიმავალი, კონფიდენციალური შეთავაზება ჰქონდა: 2006 წელს _ სამხრეთ ოსეთთან და 2008 წელს _აფხაზეთთან დაკავშირებით და ეს შეთავაზებები ნამდვილად შეიძლებოდა საქმიანი მოლაპარაკებების საფუძვლად ქცეულიყო. ოღონდ რუსულმა პრესამ ორივე დაუყოვნებლივ გაახმაურა და, ფაქტობრივად, ჩანასახშივე დაასამარა. ზოგიერთები ბრალს ქართულ მხარესაც სდებენ იმის გამო, თუ როგორ იქნა წარმოდგენილი ეს შეთავაზებები, მაგრამ ფაქტები გვაფიქრებინებს, რომ მოსკოვს ამ კონფლიქტების მოგვარება საერთოდ არ ეხატებოდა გულზე _ მისი აზრით, ეს მხოლოდ დააჩქარებდა საქართველოს სწრაფვას დასავლეთისკენ. იგივე შეიძლება ითქვას მის მოკავშირე სეპარატისტ ლიდერებზეც, რომელთა პოლიტიკური მომავალი, მსუბუქად რომ ვთქვათ, სათუო გახდებოდა, თუკი კონფლიქტური ზონები როდისმე მაინც `გაიხსნებოდა~ გარე სამყაროსთვის.

Edited by Saturn
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ბარემ ვახტანგ გორგასალით დაგვეწყო....ან დავით აღმაშენებელით...ეგენიც თავს დაესხნენ მოწინააღმდეგეს გაუფრთხილებლად ამიტომ სისხლის სამართლის დამნაშავეები არიან აღარაფერს ვამბობ ქაქუცა ჩოლოყაშვილის შეფიცულთა რაზმზე და იუნკერებზე(ისინიც ალბათ დამკვირველების გარეშე შეებრძოლნენ რუს ოკუპანტებს)....ერთი სიტყვით ეგ ბორია და ყველა ვინც მაგ ჩეკისტურ არაკს მღერის არ არიან საქართველოს რესპუბლიკის ლოიალური მოქალაქეები ზოგი დე იურე ზოგი დე ფაქტო და როდესაც ამბობენ "ჩვენ დავესხითო" რუსეთს გულისხმობენ "ჩვენში".... იდიოტია ეგ კაცი პოლიტიკაში და მგონი მაგის გარდა ყველა მიხვდა ამას.....ისეთი რეტროგრადი და პოლიტიკურად ბანკროტი გვამებით შეადგინა თავის ჯაზბანდა რომ მტერი არ უსურვებდა მაგას...ბიძინა აბელიც ჩვენ მოვკალით, კენედიც და სამივე განდიც გურჯების მოკლულია....ნეტარ არიან....მაგ კაცს მგონი ის 30% -იც არ უნდა რომელიც საქართველოს პარლამენტში შეიძინა.....მაგას რომ კითხო რუსეთს სამხედრო რეპარაციებიც უნდა გადავუხადოთ ცხინვალისა და სოხუმის "ოკუპაციისათვის" წარსულში....უნდა დავალაგო რუსეთთან ურთიერთობაო(თან რუსეთი ოკუპანტი არააო).

 

http://i056.radikal.ru/1207/db/e3e8aed9c3dc.jpg

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

2008 წლის ივლისი-აგვისტოს მდგომარეობით ომი გარდაუვალი იყო. სააკაშვილმა პასუხი უნდა აგოს არა ომის დაწყებაზე არამედ ქვეყნის ომამდე მიყვანამდე და შემდეგ ომის უგუნურად წარმართვაზე
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

2008 წლის ივლისი-აგვისტოს მდგომარეობით ომი გარდაუვალი იყო.

არანაირად :(

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

არანაირად

ოსეთის მხრიდან გვესროდნენ ჩვენ ან საპასუხო ცეცხლი უნდა გაგვეხსნა ან ევაკუაცია დაგვეწყო ჩვენი მოქალაქეების და უომრად დავნებებოდით შემდეგ განვითარებულმა მოვლენებმა აჩვენა რო ტერიტორიების უომრად დათმობა ჯობდა

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ეგ კაცი, ცოტა ვერა ისე სააკაშვილი ძაან რბილათ ექცევა მაგას! არაუშავს ორ წელიწადში პრეზიდენტის არჩევნებია და ან მერაბიშვილი ან გუგავა იქნება და უტირებენ გა***********ს.
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ან მერაბიშვილი ან გუგავა იქნება და უტირებენ გა***********ს.

 

გუგავაც ნაციონალი გახდა? მე ლეიბორისტი მეგონა. :cry:

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

  • 2 weeks later...

Как генералы "слили" трибуналу Владимира Путина

09 августа 2012, 15:13 Поразительный все-таки фильм «Потерянный день» показал «Пятый канал».

 

В фильме есть немало смешных нелепостей.

 

Поскольку в нем утверждается (15'35"- 15'45"), что «приказ на вскрытие конвертов» якобы был отдан 7 августа в 23.58, то выведенный в заголовок фильма т.н. «потерянный день» получается приходящимся на полный день 7 августа.

Это означает, что генералы не «потеряли бы день» только в том случае, если бы приказ на открытие огня по Грузии им был бы отдан за сутки до этого, то есть 6 августа в 23.58. Но такой приказ российским войскам и так был отдан, только не в ночь с 6 на 7 августа, а в ночь с 4 на 5 августа. Что недавно подтвердили и Хрулев и Путин. Так что на самом деле генералам не хватило не одного, а трех «потерянных дней».

 

Судя по забавной истории, рассказанной В.Болдыревым, таким генералам не хватило бы и «потерянного года».

Бывший командующий Сухопутными войсками трогательно рассказал (41’50” – 42’20”), как он «окружил Первую грузинскую бригаду», а те «побросали все оружие». Байка способна растрогать наивного зрителя до слез, особенно если иметь в виду, что во время описываемых событий Первая бригада грузинских ВС находилась за тысячу километров от Южной Осетии, в Ираке, и смогла вернуться в Грузию только тогда, когда боевые действия там уже закончились.

 

Высокопоставленные российские генералы настолько вошли в раж (самооправдания – ?, «слива» Медведева –?), что опровергли все официальные версии российской власти нападения на Грузию, столь щедро распылявшиеся в том числе и с их участием в августе 2008 г.

Теперь они полностью подтверждают версию фактических событий, реконструированную в последние 4 года, в том числе и в этом блоге. Теперь уже нет ни 2-3 тысяч убитых жителей Южной Осетии, ни внезапного нападения «грузинской военщины» на российских миротворцев.

 

Теперь есть другая, в целом гораздо более реалистическая, картина событий.

 

Теперь есть многолетняя подготовка российскими властями нападения на Грузию.

 

Теперь есть план агрессии, утвержденный Путиным, подготовка к воплощению которого была завершена к (1 декабря) 2007 г.

 

Теперь есть откровенно демонстрируемое генералами желание разгромить вооруженные силы Грузии независимо от ситуации в Южной Осетии и с российскими миротворцами.

 

Теперь есть подтверждение на всех уровнях российской власти отказа от мирного разрешения конфликта.

 

Теперь есть «миротворцы», участвовавшие не в миротворческих операциях, а в обычной войне на стороне агрессора.

 

Теперь есть БМП «миротворцев», воевавшая и уничтоженная не в Верхнем городке, а за его пределами.

 

Теперь есть и подтверждение, что убитые «миротворцы» находились и не в Верхнем городке.

 

Подробный рассказ (в авторском исполнении высокопоставленных генералов), как они под руководством Путина долго и тщательно готовили (с планами, приказами, конвертами), а затем начали и проводили агрессию против соседней страны, и как у них это не получилось (должны были быть в Цхинвали утром 8-го, а оказались только 10-го), и есть, пожалуй, важнейшее достоинство этой, в остальном довольно дешевой, пропагандистской поделки.

 

Возможно, главная цель «Потерянного дня» и двух серий свежих комментариев Путина (здесь и здесь) заключалась в том, чтобы «слить Медведева», похоже, всерьез заявившего о своих президентских амбициях на 2018 год, и показать «героизм настоящего лидера».

Однако на самом деле, пытаясь выгородить Путина (как он «все предвидел, подготовил все планы, а потом звонил Медведеву из Пекина»), генералы, «Пятый канал», да и сам Путин «слили» будущему трибуналу в качестве кандидата на главного виновного в развязывании российско-грузинской войны как раз самого В.Путина.

 

До недавнего времени казалось, что, беря на себя ответственность за отдачу преступного приказа о нападении на Грузию, Медведев тем самым пытался вывести из-под неизбежного возмездия юстиции своего начальника, благосклонно воспринимавшего в том числе и такие специфические знаки лояльности.

 

А оказалось-таки нет.

 

Оказалось, что пьяный воздух неограниченной власти сыграл злую шутку и с Владимиром Путиным и с его друзьями.

 

Оказалось, что не только Медведев (см. также ответный ход Медведева), но и Путин горит желанием поучаствовать в гонке за право сесть первым сесть на скамью подсудимых будущего трибунала за развязывание агрессивной войны.

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

у меня очень много вопросов по интернету про Грузию, и с чего это в годовщину войны (напоминаю, предыдущая прошла очень мирно) Владимиру Владимировичу потребовалось заявить, что они 3 дня принимали решение, что Россия готовила осетинских боевиков? Ну как-то это безумно выглядит, если учесть, что комиссия Тальявини в свое время... Это же удивительная комиссия. Это комиссия, которая разбирала российско-грузинскую войну и сказала «Вы знаете, вот, грузины говорят, что напали первыми русские, а русские говорят, что напали первыми грузины. А мы не знаем». Ну, это все равно как, знаете, разбирать начало Второй мировой войны и написать в отчете: «Вот, немцы говорят, что напали первыми поляки, а поляки говорят, что напали первыми немцы. А мы не знаем».

 

Так вот это комиссия Тальявини из прогнившей Европы, которая знает, что с Россией надо дружить и у Путина надо вылизывать. Так вот эта комиссия Тальявини, несмотря на многочисленные свидетельства, отказалась принимать данные о подготовке русскими войсками осетинских боевиков со словами «А у нас таких данных нету». Ну, вот, теперь у них, наверное, есть, раз Путин сам сказал? Там еще Гаага всякая будет. Вопрос «Почему?» Вопрос, почему перед этим появился фильм, где какой-то отставной козы барабанщики упрекают Медведева в том, что он сутки медлил про непринятие решения. Понятно, что такой даже фильм подметный не появился бы, если бы не было на то каких-то больших санкций в администрации президента. Почему все это произошло, я, честно говоря, не знаю. У меня даже гипотез нету, потому что это все не вписывается в мою картину мира.

 

Но вот, собственно, возвращаясь к Грузии, как я уже сказала, есть 2 точки зрения на то, кто начал российско-грузинскую войну. Так же, как есть 2 точки зрения на то, кто начал Вторую мировую. Вот, согласно одной точки зрения (немецкой), это проклятые поляки взяли и нечаянно напали на немцев. Согласно другой точки зрения, немцы долго-долго готовились, потом устроили провокацию, переодели своих в польскую форму, захватили радиостанцию в Гляйвице и напали. Примерно также выглядит картина, там я не знаю, советско-финской войны. Согласно одной точки зрения, вот, знаете, на финнов напал товарищ Сталин, потому что ему хотелось жизненного пространства. А согласно другой точки зрения, финны все провоцировали-провоцировали Сталина, а потом взяли и напали на до зубов вооруженный Советский Союз.

 

Вот, у меня, собственно, по этому поводу большая статья идет в «Новой газете». Я не буду повторять того, что я пишу в «Новой газете», но вот есть последовательность событий. Одна из них заключается в том, что было долгое недовольство Путина, лично Путина, судя по всему, политикой Саакашвили, в результате чего в российских СМИ Грузия представлялась, ну, примерно так же, как в 70-е годы у нас рисовалась Америка, что там негров линчуют, что там все очень плохо, что Саакашвили – сумасшедший. Одновременно шла та самая подготовка осетинских боевиков, шло вооружение Абхазии, шло финансирование разных оппозиционеров и псевдооппозиционеров, какие-то теракты мелкие происходили на территории Грузии.Потом в Южной Осетии, которая к этому времени превратилась в такой южноосетинский Хамас, то есть это было ужасное бедное место, ну, каким оно, собственно, и остается, где единственным источником заработка было сидеть в окопах и спасать на деньги России осетинский народ под руководством мудрого вождя Кокойты от проклятого грузинского фашиста Саакашвили, который сейчас этот народ вырежет. Хотя, надо сказать, что как-то в Грузии живет свыше 30 тысяч осетин и как-то их не трогают без мудрого вождя Кокойты.

 

И что там произошло, напомню. 1 августа президент Кокойты говорит Интерфаксу, что «мы оставляем за собой право ударить по грузинским городам. У нас есть, чем их достать» и объявляет, что Грузия сейчас нападет, но вот ей как дадут сдачи... Потом 3 августа Кокойты объявляет эвакуацию Цхинвали перед грузинской агрессией, и к 6-му всех вывозят из Цхинвали. Как мы сейчас знаем, уже 5 августа первые российские подразделения (это установил Илларионов) появляются на грузинской земле. Вдобавок появляются в кавычках такие добровольцы, Россия вдруг говорит, что она позволяет добровольцам воевать на Кавказе. На моей памяти, это первый и последний раз, когда Россия терпела на своей территории и рядом со своей территорией гражданское население с оружием.

 

И, вот, 7 августа поздно вечером осетины, немногие оставшиеся в городе, осетины празднуют уничтожение Нули (это грузинское село рядом) и пишут в блогах «Даешь ударное заполнение моргов Гори телами грузин», а утром 8 августа Кокойты, который только что говорил, что он из Цхинвали всех вывез, вдруг говорит, что «грузины подло напали на мирно спящий Цхинвали».

 

Вот еще такой момент. Ведь, что происходило 7 августа? Мы знаем, когда начали концентрироваться грузинские войска. Они начали это делать после 2-х часов дня 7 августа, после заседания Совбеза. И мы знаем, благодаря Илларионову и многочисленным генералам, когда начали пересекать границу российские войска – это было 5 августа. И, вот, 7 августа, несмотря на то, что грузинские войска уже выдвинулись, потому что было ясно, что дело плохо, что деревни горят, что масштаб конфликта все возрастает, тогда Темури Якобашвили (это грузинский министр по делам территорий) спешно поехал в Цхинвали (это была его вторая поездка), чтобы любой ценой договориться с Кокойты о прекращении огня. Он должен был поехать с русским посланником Поповым, но Попов сказал, что он не приедет, потому что у него колесо отвалилось. Якобашвили сказал «Ну, поставьте запаску» - «Запаска тоже отвалилась», - сказал русский посланник и не приехал. Якобашвили приехал. Ему сказали, что Кокойты нет в Цхинвали. Его принял Марат Кулахметов, командующий российскими миротворцами. Он сказал, что Кокойты вышел из-под контроля. В ответ на вопрос Якобашвили «А что же вам делать?», Кулахметов сказал: «Ну, вот, единственное, что я могу вам посоветовать, объявить полное одностороннее прекращение огня». Якобашвили уезжает, и вдруг Кулахметов и Кокойты после этого выходят к собравшимся журналистам... А я напомню, что население из Цхинвали вывезли, а журналистов, наоборот, завезли. И сообщают, что они договорились с Якобашвили о начале мирных переговоров.

 

Более того, после этого Саакашвили объявляет одностороннее прекращение огня. В ответ в 23:00 начинается огонь уже из 150-миллиметровых орудий по Тамарашени. А напомню, что Тамарашени и вообще весь этот грузинский анклав (села в Большой Ляхве) – он был расположен между Цхинвали и Джавой, то есть он был расположен на ТрансКАМе, на дороге, которая отделяла вот этот кусочек Южной Осетии, в котором располагался Цхинвали, от всего остального массива, примыкающего к России. И сначала начинается артподготовка по этим селам, а потом грузины получают известие, что военная колонна, очередная военная колонна движется к Рокскому тоннелю. Эта колонна была разбомблена грузинскими бомбардировщиками утром 8 числа возле Джавы. И, соответственно, понятно, что единственное объяснение, которое имеет этот артобстрел Тамарашени, - это зачищение местности перед тем, как по нему пройдет колонна, потому что, на самом деле, тяжелая военная техника на Гори или даже на Цхинвали может пройти только по этой хорошей дороге. По Зарской дороге, которая построена в горах, там и в мирных-то условиях особо такая техника не пройдет. И вот, собственно, какое мое предположение относительно того, что сказали сначала генералы в фильме, а потом сказал Путин? Я думаю, что они сказали часть правды. Это вообще такая, знаете, вещь: когда человек врет и лжет, ему лучше как раз не менять показания, не уточнять подробности, потому что всегда запутаешься в показаниях. Потому что, вот, видимо, путинские 3 дня для меня (типа, которые мы решали) – это как раз время с первых заявлений Кокойты о том, что он нанесет грузинам ответный удар до 5 августа, когда российские войска начали переходить границу.

 

Я руководствуюсь тем, что, ведь, Владимир Владимирович у нас, на самом деле, не любит принимать решения, он любит, чтобы ему создали комфортную ситуацию, приняв решение за него, которое, на самом деле, он хочет. И у Путина не было безвыходной ситуации, там, вне зависимости от его личного отношения к Саакашвили, ну, можно было продолжать его другими доставать способами. Был план войны с Грузией – об этом сейчас говорит сам Владимир Владимирович. Но, ведь, не обязательно было воплощать этот план в жизнь. А, вот, у Кокойты в Южной Осетии ситуация была довольно безвыходная, главным образом потому, что, все-таки, несмотря на очень большую бедность населения, оно – самостоятельное, оно – гордое, и как ему ни промывай мозги, но оно видит, что, вот, Южная Осетия живет в дикой нищете, какие-то деньги выделяются в Москве, но они кладутся в никуда, а рядом вот этот самый грузинский анклав – он получился как Западный Берлин рядом с ГДР, он был такой, с хорошими дорогами... Вот этот самый злосчастный ТрансКАМ – он, несмотря на то, что его, казалось бы, должны были раздолбать танки, а клали его грузины, вот им можно пользоваться до сих пор. А всеми остальными дорогами нельзя. Там были дороги, там были заправки, там были магазины, там были больницы, приходилось закрывать границу, чтобы осетинские люди не ходили лечиться в больницы к грузинским фашистам. И было ясно, что надо с этим что-то делать и единственное, что можно сделать, надо было уничтожить этот анклав и повязать свой народ кровью. И, вот, я думаю, что вот эти заявления, что Кокойты поставил Путина перед ситуацией, которая Путина устраивала. И это очень важный момент, потому что это значит, что операция, скорее всего, была, ну, не 100% продумана до конца. В том смысле, что некорректно сравнивать ее с фашистским нападением на радиостанцию в Гляйвице, потому что на Гляйвиц нападали немцы, переодетые в польскую форму. А здесь была, как бы, кооперация: вот есть осетинские ополченцы, которые... Ну, это в Южной Осетии происходило в течение многих лет, вот эти боевики нападали на грузин. После этого они говорили, ну, как говорят примерно исламские террористы, что, во-первых, эти грузины взорвали себя сами, а если грузины отвечали (а государство всегда обязано на такое отвечать), они говорили «Вот это и есть агрессия». Это, знаете, вот такая 39-я китайская стратагема «Бей врага ножом и вопи при этом, что тебя ударили».

 

Вот, собственно, предлог для войны должна была поставить и поставила Южная Осетия, и поэтому, наверное, очевидно, обе стороны немножко путались: одна все пыталась проехаться за счет другой.

 

Слова Путина о том, что он думал 3 дня, - это очень важные слова, то есть он показывает, что ему принесли предлог для войны и он 3 дня думал. На мой взгляд.

 

Ну и я думаю, почему отчасти правы генералы, когда они сказали, что Медведев думал целый день? Потому что ни один военный план не переживает прямого столкновения с врагом. Когда Саакашвили нанес встречный удар, я думаю, что в Кремле очень растерялись, потому что так не договаривались. Потому что по сценарию предполагалось, что, вот, подлый грузинский агрессор будет жаловаться в ООН, и после только того, как в грузинских деревнях запылают дома, вот тут-то его обвинят в агрессии. А он нанес встречный удар.

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

. А возвращаясь к истории с Медведевым, который, якобы, по словам генералов, медлил сутки, я думаю, что, действительно, это было. Потому что когда Саакашвили нанес встречный удар, то есть сделал то, что от него никто не ожидал, там, видимо, в Кремле был ступор (так не договаривались). И несмотря на то, что российские войска, как мы знаем, уже были на территории Южной Осетии и там даже уже 8-го утром капитан Денис Седристый пытался пробраться до Цхинвали с боем, что у него не получилось, тем не менее, не отдавались, скорее всего, новые приказы, а действовали согласно старому сценарию. Вот так, я считаю, у нас говорили-говорили и проговорились. 11.08.2012 19:08 Юлия Латынина Код доступа
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

newstudio რა უნდა დავამტკიცო? ან მე ვინ ვარ რომ რაიმე ვამტკიცო? არი საქართველო რომელიც 200 წელია რუსეთის ოკუპაციის ქვეშაა, მიმდინარეობს ომი რუსეთსა და საქართველოს შორის, ერთერთი აქტიური ფაზა იყო 2008 წლის აგვისტოში, ეს იციან მათ ვისაც ესმის რა პასუხისმგებლობაა საქართველოს მოქალაქეობა და საქართველოს მეგობრებმა რომლებიც ობიექტურად ხედავენ სურათს.....ომს ყოველთვის იწყებს ის სამხედრო ძალა რომელიც მოწინააღმდეგე ქვეყნის ტერიტორიაზე იმყოფება და არაკები იმაზე ვისი ფიშტო გავარდა პირველი ისევე როგორც ტალიავინეს ქახალდი(რომელსაც არც იურიდიული ძალა არ გააჩნია და არც შემადგნლობა კვალიფიციური(სულ მცირე ორი მათგანი ამ კომისიამდე რუსეთის ინტერესებს იცავდა ევროპაში)), ან ბიძინას აღებმიცემური რუსული მსოფლმხედველობიდან გამომდინარე ვასალური ენისბორძიკით და პუწინისათვის მაამებელი ინტრპრიტაციით კითხვა ამ ქახალდისა არი ოკუპანტის იდეოლოგიური დახმარება გადასული კოლლაბორაციონიზმში(თვითონ ბიძინა ვერ შეიძლება ჩაითვალოს კოლლაბორაციონისტად რამეთუ მოქალაქე არაა როგორც ვიცი). ვისაც სააკაშვილთან და მის პარტიასთან აქვს პირადი(დუბინკა დამკრეს ინსპექტორობა ამიკრძალეს ვეღარ ვიპარავ, ბიზნესი წამართვეს, აღარ მაფინანსებენ, ბასილა დაიჭირა იობას ვერ შეუთანხმდა და სხვა რაც გნებავთ) ან პოლიტიკური(მემარცხენე მემარჯვენე ნატო კატო...) მე პრობლემა არ მაქვს ძელზეც გაგისვიათ ისიც და მისი გუნდიც, როგორც პრობლემა არ მაქვს ვის დააგრილებენ ხელკეტებით მთავრობის მომხრეები. მე ვარ კატეგორიული მოწინააღმდეგე რუსული ერესი-არაკისა "საქართველომ დაიწყო ომი" ეს გადაგვარების ტოლფასია და ვინც აიტაცა ეს არაკი წარმოდგენაც არა აქვს რა შედეგები შეიძლება ამან მოიტანოს მომავალში: ის რომ საქართველომ კეთილი ნებით აფხაზეთის ომში, სადაც მოხდა იგივე ეთნოწმენდა ქართველებისა ნაწილობრივ ზეპირად აღიარა "შეცდომები" ენატარტალა ზაქარეიშვილების ხაინდრავების იგივე ზიცუხერხემლო რესპუბლიკელთა "დიდი შრომით" საქართველოს რა დაუჯდა? ჰაიდე დეიდას არ ურბენია აფხაზეთში და არ უთვლია დახვრეტილი და ნაწამები ქართველები და არც გია სოროსს(რესპების გრძნეულ მაგისტრს)...მით უმეტეს რომ ომი რუსეთთან იყო და ეთნოკონფლიქტად მოინათლა(ჩამოთვლილი გენიოსების ხელშეწყობით+ედვარდი). თეზისი "ჩვენ დავიწყეთ ომი"(ჩვენ მიწაზე) საქართველოს ავტომატურად აყენებს დამნაშავის მდგოარეობაში და არა მარტო მიშა გრიშა ბოკერია და ძმანი მისნი არამედ მთელი საქართველო დამნაშავეებად გამოდიან ყოველი სამხედრო ოფიცერი სამხედრო დამნაშავედ გამოდის ისინი გმირებიდან(ბიძინა მათ ისედაც "დააფასებს" უეჭველად) კრიმინალებად იქცევიან არავითარი პენსია ქვრივებს ინვალიდებს +სამხედრო რეპარაციები "დაზარალებულ" რუსეთს და "გმირ ოს და აფხაზ ოპოლჩენცებს(მადა იცოცხლე აქვთ) . ისტორიას ზატულინი და მარკოვი დაუწერენ ქართველებს საკუთარი ხედვით(რუსთან ფეხბურთი ან კალათბურთი თუ გითამაშია ან გიჩხუბია გეცოდინება რომ თუ ერთი სისუსტე აჩვენე ან დანებდი დამცირებას საზღვარი არ ექნება) და ბავშვებს გავზრდით მუდმივი დანაშაულის შეგრძნებით(აქაოდა აგრესორები ვიყავითო) ამ ამბების შემყურე რომელი მაზოხისტი მოინდომებს საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში სამსახურს? და როდესაც სახლში პოლკოვნიკი ბუდანოვის სულიერი ძმები შემოგვივარდებიან? ვიცი უსუფაშვილი ეტყვის აი გაეროში დავრეკავ და პან გი მუნი ან ჰაიდე ჩამოვა კამერებით და მერე გაგვაბახეთო(რუსებს განსაკუთრებული ერექცია აქვთ ეგეთ "პოლიტიკოსებზე)!!! კი ბატონო ძელზე გასვით ვინც გინდა რაზეც გინდათ, ერთის გარდა საქართველოს უფლება აქვს თავი დაიცვას და როგორ? ეს არც ნოღაიდელის არც ენდოკრინოლოგ მედიველისტის არც რუსეთში კომპებით მოვაჭრის შესაფასებელი და გადასაწყვეტი არაა. ვიდავოდ რაზეც გნებავთ ამ თემის გარდა....მე მარტო რომ დავრჩე მაინც ვიტყვი რუსეთმა დაიწყო ომი 1801წელს და ეს ომი დღესაც გრძელდება. რა ინფორმაციასაც მოვიპოვებ ყოველთვის დავდებ და არა მარტო....ბოდიში თუ ვინმეს არ მოწონს ჩემი არაბიძინასეული ხედვა.....საქართველოს ომი არ დაუწყია საქართველო ომს გააგრძელებს..... Edited by urfinjus
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

შეუერთდი განხილვას

თქვენ შეგიძლიათ შექმნათ პოსტი ახლა და დარეგისტრირდეთ მოგვიანებით. თუ თქვენ გაქვთ ანგარიში, გაიარეთ ავტორიზაცია რათა დაპოსტოთ თქვენი ანგარიშით.

Guest
ამ თემაში პასუხის გაცემა

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • შექმენი...