Jump to content
Planeta.Ge

სომხურ რუსული საფრთხე


როგორ აფასებთ სომხურ პოლიტიკას საქართველოსთან  

14 members have voted

  1. 1. სომხეთი ტერია თუ მოყვარე

    • მტერი
      8
    • მოყვარე
      0
    • არცერთი და არც მეორე
      5
    • მტერი რუსეთია, სომხები მათი მსახურები
      1


Recommended Posts

დავიწყოთ ჩვეულებრივი დაკვირვებიდან, რომელიც ჩვენ ყველამ შეიძლება ვნახოთ,

 

შევდივარ კავკასიურ ფორუმზე, ვცდილობ გავესაუბრო ოსს და აფხაზზზს და შემორბიან ხაჩები და გვაგინებენ ქართველებს,

პადდერშკას აძლევენ ოსურ თუ აფხაზურ სეპარატიზმს, ჩვენ კი ათას უბედურებაში გვადანაშაულებენ,

 

საინტერესოა რომ აფხაზები საერტოდ არ გვლანძღავენ და ინარჩუნებენ იმ კავკასიურ ზრდილობას რაც სამწუხაროდ დავკარგეთ ჩვენ, ქართველებმა,

ნუ ხაჩებზე საერთოდ არ მაქვს საუბარი,

 

ჩვენზე საზიზღარი ხალხი ფორუმებში, უზრდელი, გაუნათლებელი; და ნაგლი სომხები არიან :givi:

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

  • Replies 107
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Morfius

სომხეთისაგან მტრის ხატის ძერწვა არ ივარგებს, სომხეთი მეზობელია და მტრად მოგეკიდება თუ მოყვარედ ეს თავად ქართველ მოსახლეობაზე არის დამოკიდებული და მათ მიმართ ნაწარმოები ქართული პოლიტიკის შედეგად იქნება

Morfius

საქმე იმაშია რომ, თუ რომაელები ჯერ კიდევ ჩვ წ აღ მდე პირველ ათასწლეულში მიხვდნენ, დაბყრობითი ომების საწარმოებლად, თუ რა ძალას წარმოადგენს დეზინფორმაცია, ქართველები ამ პრიმიტიულ ჭეშმარიტებას 21-ე საუკუ

verusi

არავინ ძერწავს მათგან ზალად მტერს, ისინი არიან მტრები კარგა ხანია. სომხეთს საქართველოს გავერანება აწყობს მხოლოდ, მათ არ სჭირდებათ ძლიერი მეზობელი, რომელსაც ვერ გაყვლეფ. ერთადერთი ეხლა რაც სომხებს აკლი

დემონიზაცია დავივიწყოთ განყოფილებაში "საზოგადოება და პოლიტიკა" რეინკარნაციის შემდეგ ვპოსტამ ხოლმე :givi:
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

http://javaxk.narod.ru/history.html

 

 

ეხლა კი, მეგბორებო სომხები ცუდები არიან თუ კარგები, ასეთი დურაკული საუბრიდან გადავიდეთ საქმეზე

 

 

აააააააა

 

 

ДЖАВАХК Часть внутреннего плоскогорья Армянского нагорья, его северо-западная оконечность. В советской географической литературе называется частью Джавахето-Армянского нагорья, так как составляет одно целое с землями Армении. Это обширное (отсюда и название) степное нагорное плато - Джавахетский вулканический район - с черноземной по преимуществу почвой, со средней высотой 1500 - 2000 м.

 

დემონიზაცია დავივიწყოთ განყოფილებაში "საზოგადოება და პოლიტიკა" რეინკარნაციის შემდეგ ვპოსტამ ხოლმე :givi:

შევეცდები დავეყრდნო მხოლოდ სომხურ წყაროებს,

ტაშკუილა ქართული იდიოტობების გარეშე,

ანუ მოდი ობიექტურად გავერკვიოთ იმ მოთხოვნებში რაც სომხური საზოგადოეიბს გარკვეულ ნაწილს ჩვენს მიმართ აქვს

Edited by Siknadmo
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ИСТОРИЧЕСКАЯ СПРАВКА

 

Джавахк (груз. Джавахети) – один из девяти гаваров (провинций) ашхара (области) Гугарк, находившейся на севере царства Великой Армении. Во II тысячелетии до н. э. он был частью государственного образования Хайаса и упоминался в форме "Забаха" в клинописных надписях царя Аргишти I (786-764 гг. до н. э.).

В VI-III вв. до н. э. Джавахк один из северных гаваров царства Ервандидов. Царь Арташес I (189-160 гг. до н. э.) вновь воссоединил Джавахк, в составе ашхара Гугарк, с Армянским царством, в составе которого он оставался до падения династии Аршакидов. При правлении Аршакидов гавар упоминался как земельное владение нахарарского дома Вардзавуни.

В 428 г. Сасаниды включили эти земли в состав Персидского государства. Во второй половине VII в. край захватили арабы. В X веке он был в составе царства армянских Багратидов, после падения которого в середине XI в., вплоть до нашествия турок-сельджуков, недолгий период подчинялся Грузинскому государству. С конца XII в., в числе других гаваров Северной Армении, Джавахк со своими крепостями Тмук (Тмкаберд) и Ахл калак (Армянское название города – Ахл кахак (Ахл – замок, запор, кахак, калак – город); город и одноименная крепость запирали, закрывали дорогу в Армению со стороны Грузии от набегов кавказских племен. Грузинское название – народная этимология на основе созвучности арм. ахл и груз. ахали (новый). Калаки (город) в грузинском – заимствование, скорее всего, из персидского. По армянским источникам, армянский царь Арташес (второй век до н.э.) построил на юге и севере своей страны опорные пограничные города – Калак (ныне на севере Ирака) и Ахл калак. Был отдан как наследственное земельное владение армянским князьям Закарянам- Долгоруким. Армянским духовным центром был Зреск. После свержения монгольского ига в 1266 г. эти земли вошли в состав княжества Самцхе-Джавахк, а в 1587 г. были захвачены турками-османами и вошли в состав эялета Чалдыр (позже – Ахалцха) как отдельный санджак (гавар).

Джавахк всегда и постоянно был населен армянами; об этом свидетельствуют как армянские, так и грузинские, арабские, турецкие и другие источники. По данным грузинского историка Леонтия Мровели, в начале IV в., во время распространения христианства святой Нуне (груз. Нино), население Джавахка говорило на армянском языке.

По данным турецких налоговых реестров ХVI-ХVIII вв., в населенных пунктах Джавахка и прилегающих гаваров в основном проживали армяне. Такие же сведения встречаются в трудах грузинского автора Вахушти Багратиони, члена конгрегации мхитаристов Гукаса Инчичяна и других.

В начале XIX в. Джавахк, в числе других областей Южного Кавказа, оказался в сфере внешнеполитических интересов Российской империи. В июле 1828 г. русские войска под командованием генерала И. Ф. Паскевича заняли центр Джавахка – Ахлкалак. В 1830 г. 7300 армянских семейств из областей Западной Армении – Арзрума, Басена, Баберда, Дерджана и других, под предводительством архиепископа Карапета Багратуни переселились и обосновались в районах Ахалцха, Ахлкалака и Цалки (гавар Трехк исторической области Гугарк), восстановив и вновь основав 60 деревень и 50 церквей. В результате этого переселения вновь восстановился армянский этнический облик Джавахка. Наряду с местными 1716 семействами (около 17-19 тысяч чел.) армян, 639 семействами магометан и 179 семействами грузин, здесь поселилось около 58 тысяч западных армян.

В 1840 г. Ахалкалакский уезд, который занимал основную территорию прежнего турецкого санджака, был включен сначала в состав Грузино-Имеретинской губернии, затем – в состав Тифлисской губернии, а в 1874 г. был преобразован в самостоятельный уезд.

В 1841-1843 гг. сосланные из различных областей России русские сектанты-духоборы обосновались в южных частях уезда (ныне Ниноцминдский район) и основали больше 10 селений.

В 1886 г. в уезде насчитывалось 110 поселений, которые объединялись в 10 сельских общин. Их населяло примерно 63,8 тысяч человек, из которых 48386 были армянами. Количество армян было преобладающим не только в деревнях, но и в городе Ахалкалаке (в 1893 г. из 4303 жителей города 4084 были армянами).

После преобразования Ахалкалака в отдельный уезд Тифлисской губернии серьезных территориальных изменений не произошло. В конце XIX в. он занимал территорию в 2392,86 кв. верст (249 255 десятин) или 2723,12 кв. км. До начала первой мировой войны картина этнического состава населения уезда была следующей:

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ИСТОРИЧЕСКАЯ СПРАВКА

 

Джавахк (груз. Джавахети) – один из девяти гаваров (провинций) ашхара (области) Гугарк, находившейся на севере царства Великой Армении. Во II тысячелетии до н. э. он был частью государственного образования Хайаса и упоминался в форме "Забаха" в клинописных надписях царя Аргишти I (786-764 гг. до н. э.).

В VI-III вв. до н. э. Джавахк один из северных гаваров царства Ервандидов. Царь Арташес I (189-160 гг. до н. э.) вновь воссоединил Джавахк, в составе ашхара Гугарк, с Армянским царством, в составе которого он оставался до падения династии Аршакидов. При правлении Аршакидов гавар упоминался как земельное владение нахарарского дома Вардзавуни.

В 428 г. Сасаниды включили эти земли в состав Персидского государства. Во второй половине VII в. край захватили арабы. В X веке он был в составе царства армянских Багратидов, после падения которого в середине XI в., вплоть до нашествия турок-сельджуков, недолгий период подчинялся Грузинскому государству. С конца XII в., в числе других гаваров Северной Армении, Джавахк со своими крепостями Тмук (Тмкаберд) и Ахл калак (Армянское название города – Ахл кахак (Ахл – замок, запор, кахак, калак – город); город и одноименная крепость запирали, закрывали дорогу в Армению со стороны Грузии от набегов кавказских племен. Грузинское название – народная этимология на основе созвучности арм. ахл и груз. ахали (новый). Калаки (город) в грузинском – заимствование, скорее всего, из персидского. По армянским источникам, армянский царь Арташес (второй век до н.э.) построил на юге и севере своей страны опорные пограничные города – Калак (ныне на севере Ирака) и Ахл калак. Был отдан как наследственное земельное владение армянским князьям Закарянам- Долгоруким. Армянским духовным центром был Зреск. После свержения монгольского ига в 1266 г. эти земли вошли в состав княжества Самцхе-Джавахк, а в 1587 г. были захвачены турками-османами и вошли в состав эялета Чалдыр (позже – Ахалцха) как отдельный санджак (гавар).

Джавахк всегда и постоянно был населен армянами; об этом свидетельствуют как армянские, так и грузинские, арабские, турецкие и другие источники. По данным грузинского историка Леонтия Мровели, в начале IV в., во время распространения христианства святой Нуне (груз. Нино), население Джавахка говорило на армянском языке.

По данным турецких налоговых реестров ХVI-ХVIII вв., в населенных пунктах Джавахка и прилегающих гаваров в основном проживали армяне. Такие же сведения встречаются в трудах грузинского автора Вахушти Багратиони, члена конгрегации мхитаристов Гукаса Инчичяна и других.

В начале XIX в. Джавахк, в числе других областей Южного Кавказа, оказался в сфере внешнеполитических интересов Российской империи. В июле 1828 г. русские войска под командованием генерала И. Ф. Паскевича заняли центр Джавахка – Ахлкалак. В 1830 г. 7300 армянских семейств из областей Западной Армении – Арзрума, Басена, Баберда, Дерджана и других, под предводительством архиепископа Карапета Багратуни переселились и обосновались в районах Ахалцха, Ахлкалака и Цалки (гавар Трехк исторической области Гугарк), восстановив и вновь основав 60 деревень и 50 церквей. В результате этого переселения вновь восстановился армянский этнический облик Джавахка. Наряду с местными 1716 семействами (около 17-19 тысяч чел.) армян, 639 семействами магометан и 179 семействами грузин, здесь поселилось около 58 тысяч западных армян.

В 1840 г. Ахалкалакский уезд, который занимал основную территорию прежнего турецкого санджака, был включен сначала в состав Грузино-Имеретинской губернии, затем – в состав Тифлисской губернии, а в 1874 г. был преобразован в самостоятельный уезд.

В 1841-1843 гг. сосланные из различных областей России русские сектанты-духоборы обосновались в южных частях уезда (ныне Ниноцминдский район) и основали больше 10 селений.

В 1886 г. в уезде насчитывалось 110 поселений, которые объединялись в 10 сельских общин. Их населяло примерно 63,8 тысяч человек, из которых 48386 были армянами. Количество армян было преобладающим не только в деревнях, но и в городе Ахалкалаке (в 1893 г. из 4303 жителей города 4084 были армянами).

После преобразования Ахалкалака в отдельный уезд Тифлисской губернии серьезных территориальных изменений не произошло. В конце XIX в. он занимал территорию в 2392,86 кв. верст (249 255 десятин) или 2723,12 кв. км. До начала первой мировой войны картина этнического состава населения уезда была следующей:

ოცნებას კაცი არ მოუკლავს.

 

დავიწყოთ ჩვეულებრივი დაკვირვებიდან, რომელიც ჩვენ ყველამ შეიძლება ვნახოთ,

 

შევდივარ კავკასიურ ფორუმზე, ვცდილობ გავესაუბრო ოსს და აფხაზზზს და შემორბიან ხაჩები და გვაგინებენ ქართველებს,

პადდერშკას აძლევენ ოსურ თუ აფხაზურ სეპარატიზმს, ჩვენ კი ათას უბედურებაში გვადანაშაულებენ,

 

საინტერესოა რომ აფხაზები საერტოდ არ გვლანძღავენ და ინარჩუნებენ იმ კავკასიურ ზრდილობას რაც სამწუხაროდ დავკარგეთ ჩვენ, ქართველებმა,

ნუ ხაჩებზე საერთოდ არ მაქვს საუბარი,

 

ჩვენზე საზიზღარი ხალხი ფორუმებში, უზრდელი, გაუნათლებელი; და ნაგლი სომხები არიან :givi:

მაგათ დედას შევაფსი მე ყოველ უზმოზზე, მაგრამ სახელმწიფოს პოლიტიკა სხვაა, ფორუმში ატეხილი ღლეების პანიკა სხვა.

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

სომხები ქართველი პატრიოტებისგან თუ ურა პატრიოტებისგან განსხვავებით პრაგმატული ხალხია,

მათ აქვთ კონკრეტული გეგმა თუ როგორ ჩაიგდონ ხელში ქართული ტერიტორიები,

ამის საპირისპიროდ ჩვენ გვაქვს რაააა, აქა იქ შემორჩენილი არარაციონალური და მოუქნელი ჯიგარი :givi:

 

თუკი სომხები განახორციელებენ თავიანთ გეგმას ვფიქრობ რომ მათ არ უნდა გუჭირდეთ ჯავახეთის და კიდევ რამდენიმე ტერიტორიის ხელში ჩაგდება,

მაგრამ ჯერჯერობით სომხეთი ამისთვის მზად არაა,

ჩვენს და ბედად აზერბაიჯანი საკმაოდ გაძლიერდა და მათი შიშით ვერ დაგვიწყებს ომს

გეთანხმები რომ პრაგმატულები არიან და თან მათ არა აქვთ ასე ვთქვათ ეროვნულ იდეად რომ სომხეთი იყოს დამოუკიდებელი სახელმწიფო.

მათ ურჩევნიათ პარაზიტულ მდგომარეობაში იყვნენ რომელიმე დიდ იმპერიას ჩამოკიდებულები.

ამერიკა მათ პარტნიორად არ გამოადგებათ, რადგან ისინიც პრაგმატები არიან და რო რამე მათ დავაში აზერბაიჯანთან, აზერბაიჯანის მხარეს დაიჭერენ. თან თურქებთან სომხების გამო საქმეს არ გაიფუჭებენ.

საპირისპიროა რუსეთის ქმედება. ისინი ჭკუით არასდროს არ მოქმედებენ, ამიტომ სომხებისთვის საუკეთესო პარტნიორებია.

რუსებს ბაზები სოხეთში, სომხეთს რუსეთი ბაზრად.

რუსეთმა რომ სომხები პროვოკაციაზე ვერ წამოაბან, ამაში მათ ყველაზე მეტად თურქეთის ფაქტორი უშლის ხელს.

ჯერ კიდო 90ან წლებში ვისაც ახსოვს ნახიჩევანის საზღვართან თურქეთმა საბჭოთა კავშირს ჯარი მოაყენა მის დაშლამდე და სომხები იძულებული იყვნენ და მაშინდელი საბჭოთა ხელმძღვანელობა, ნახიჩევანის გასომხებაზე უარი ეთქვათ. უკან დაიხიეს და მას მერე ნახიჩევანი ხელშეუხებელ ზონად იყო გამოცხადებული.(ყარსის ხელშეკრულებამ იმუშავა)

რაც შეეხება სომხეთის მზადყოფნა არ ყოფნას, ეს აქ იმდენ როლს არ თამაშობს, როგორც რუსეთის მადყოფნა დაუპირისპირდეს თურქეთს, შესაბამისად ნატოს.

და თუ ის მზად ჩათვლის თავს, დაუპირისპირდება. მით უმეტეს თავად ნატოში არ მიდის საქმეები კარგად ბოლო დროს და შიდა დაპირისპირებას ვაკვირდებით გერმანიისა და საფრანგეთის მოქმედებებით.

საქართველო კი მზად არ არის არა თუ რუსეთს, სომხეთსაც კი დაუოპირისპირდეს თავისი შეიარაღებული ძალებით, რომელშიც მორალური სულიც კი დაცემულია და სრულიად ბრძოლის უუნაროა არასწორი საკადრო, აღმზრდელობითი პოლიტიკის გამო.

გარდა ამისა არ არის არანაირი გეგმა გათვალისწინებული სიტუაციის დაზაბვის შემთხვევაში და მისი კონტროლიდან გამოსვლის შემთხვევისთვის.

არანაირი თავდაცვის გეგმა არ არსებობს დაწყებული რეზერვის გამოძახებიდან, დამთავრებული არსებული შეიარაღებული ძალების გამოყენებისა და მათი ურთიერთმოქმედებების.

ქვეყანაში არ კეთდება არაფერი საფორტიფიკაციო, თავდაცვითი ზოლების შესაქმნელად სხვადასხვა მიმართულებებიოთ. არ არსებობს თავდაცვის ზღუდეები და თავდაცვის გეგმა.

რუსებმა რომ უბიძგონ აფხაზებს ქუთაისისკენ დარტყმის განსახორციელებლად, ოსებს გორის მხარეს და მოაწყონ "აჯანყება" ჯავახეთში, საქართველო მათ ვერაფერს უპირისპირებს.

რა არის საჭირო რომ დღეს თავდაცვა გარკვეულ სიმაღლეზე ავიყვანოთ...

1. სავალდებულო გაწვევის თავის დონეზე აყვანა და სამსახურის ხანგრძლივობის 3 წლამდე გაზრდა.

2. თავისთავად ყველა საჯარო, სახელმწიფო და კერძო სამსახურებში წვევამდელების სამსახურში აყვანის აკრძალვა, რომლებსაც სავალდებულო სამსახური არ ექნებათ მოხდილი.

3. სკოლებში სამხედრო სწავლების აღდგენა და მინიმალური ცოდნის მიცემა, რაც ჯარისკაცს სჭირდება

4. საქართველომ უნდა გამოვიდეს ჩვეულებრივი შეიარაღებების კვოტებზე ხელშეკრულებიდან, რადგან რუსეთი(ჩვენი მთავარი მოწინააღმდეგე) დიდი ხანია გამოსულია და გადაჭარბებული აქვს არსებული კვოტები. გარდა ამისა რეგიონში არსებობს შეიარაღებული ფორმირებები ასევე საქართველოს წინააღმდეგ განწყობილი და დაპირისპირებული სეპარატისტულ რეგიონებში.

დღეს ასეთი ხელშეკრულების დაცვა საქართველოს მხრიდან უფრო დანაშაულია, ვიდრე მათი არ სესრულება ან ხელშეკრულებიდან გამოსვლა.

5. საქართველომ ერთხელ და სამუდამოდ უნდა აირჩიოს პრიორიტეტები მეზობლებთან ურთიერთობაში და განსაზღვროს საკუთარი პოლიტიკა მეკავშირეობაზე და სმხედრო ალიანსებში წევრობაზე და დაიცვას სამეკავშირეო ხელშაეკრულებები. გახდეს სმაგალითო პარტნიორი.

6. თუ არ შეგვწევს ზალა საკუთარი ძალებით ვუზრუნველყოთ საკუთარი უსაფრთხოება, მოვიწვიოთ უცხოური კონტიგენტი გარკვეული ვადებით, გარკვეული მიმართულებების დასაფარად და უფასოდ გდავცეთ სამხედრო ბაზები და მათი ექსპლეუატაციის უფლება.

7. ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობის აღსადგენად, გარკვეული ვადით გადავცეთ არენდით ის ტერიტორიები იმ ქვეყნებს, რომლებიც თანახმა იქნებიან სესაბამისი პოლიტიკური თუ სამხედრო ზეწოლით აიძულონ რუსეთი დატოვონ ოკუპირებული ტერიტორიები და იურიდიულად მოაქციონ ისინი ისევ საქართველოს საზღვრებში. (ჰონგკონგის მაგალითი)

8. შეიქმნას უსაფრთხო ზურგი სომხეთის მხრიდან, რუსების იზულებით დატოვონ რეგიონი, სომხებზე ეკონომიკურ პოლიტიკური ზეწოლით, აზერბაიჯან თურქეთთან თანამშრომლობით.

კარგი იქნება ირანის ჩართვაც პროცესში, თუ კი ეს მოხერხდება და შემდეგ სომხეთის ჩართვაც სამეკავშირეო სამხედრო პოლიტიკურ ალიანსში კავკასიის რეგიონში, მათი აზარბაიჯანთან პოლიტიკური პრობლრმრბის მოგვარების შემდეგ.

ეგ კი ზალიან ადვილად გადასაჭრელი საკითხია, თუ კი საქართველო არ დაიკავებს სირაქლემის პოზიციას ისე როგორც დღეს აქვს აზერბაიჯან სომხეთის კონფლიქტის მიმართ.

Edited by verusi
ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ოოოო რა პატივს ვცემ მე ტიტანურ აზრებს

აბა ნაციონალების თავშეყრაზე სექსუალური უმცირესობების უფლებების დაცვისთვის, ასეთ რამეს ვერ მოისმენ.

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

აბა ნაციონალების თავშეყრაზე სექსუალური უმცირესობების უფლებების დაცვისთვის, ასეთ რამეს ვერ მოისმენ.

ვა შენ მასეთ ღონისძიებებზეც იჩითები? :givi: რაო რას ყვებიან ხოლმე?

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

სომხების გასაგებია,მაგრამ ჩვენ რა შეგუებულობის პათოსით განვიხილავთ ჰარმენების მიერ ჩვენი ტერიტორიების ახევას

დარწმუნებული ვარ ბევრი "მამულიშვილი" მაინც საქართველოს დაადანაშაულებს - ისაო და ჩვენ გავაბრაზეთ და გავაღიზიანეთ უბოროტო და უწყინარი ჰისტორიული დზმებიო :yes:

მოკლედ ვიტყვი: თუ მაგათია - უნდა დავუბრუნოთ,თუ არა და მაგათი დედები მოვდღან

ჯერ სოხუმის პიდერასტობები მოინანიონ!!!

მერე გიუმრის აეროპორტი და საერთოდ რუსების ტრაკით ნუ ატრაკებენ

საერთოდ მაგათ მითიურ უძლეველობაზე ბაასს მოვეშვათ

ეს ყველაფერი რუსეთის მორიგი ხრიკებია

ვაცხადებ ყოველგვარი ქართული ქსენოფობიის გარეშე :yes:

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

Ostap

დარწმუნებული ვარ ბევრი "მამულიშვილი" მაინც საქართველოს დაადანაშაულებს - ისაო და ჩვენ გავაბრაზეთ და გავაღიზიანეთ უბოროტო და უწყინარი ჰისტორიული დზმებიო

ეგ კი მართალია ისე, რუსებზე თუ თქვეს სომხეთზე დაუშლით ჭკუა ? :givi:

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ეგ კი მართალია ისე, რუსებზე თუ თქვეს სომხეთზე დაუშლით ჭკუა ?

ოო რუსეთი ცალკე თემაა

მათ პირდაპირ ტერიტორიები წაიღეს და ერთი დაჟანგული ხამერი

სამაგიეროდ კონტრიბუცია არ მოუთხოვიათ,რა პატარა პატივი დაგვდეს?

 

 

იმის, რომ საქართველო არ არის ის თაგვი, რომელსაც სასომხეთი ადვილად მოინადირებს.

აზერები ჩვენზე გაცილებით ბევრნი არიან და ეკონომიკითაც გაცილებით ძლიერი,თან რეგიონში ჩვენზე(და სომხეთზეც) გაცილებით მეტი პადერჟკა აქვთ,მაგრამ იტოგში რა :yes:

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

"Зачем России нужна Армения?"

 

"Мы так и не задались вопросом: зачем России нужна Армения (то, что мы нуждаемся в России, потому что мы боимся турок, уже понятно). Если мы не задались этим вопросом, это еще не значит, что мы не знаем ответа на этот вопрос. Армения нужна России, чтобы притащить к своей двери Азербайджан и Грузию".

http://news.day.az/politics/263990.html

ძალიან საინტერესო მოსაზრებებია :yes:

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

ძალიან საინტერესო მოსაზრებებია

მოიცა კაცო, საქართველოს დაპყრობას აპირებს სომხეთიო და ყარაბაღს აბარებენ უკან? :what:

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

მოიცა კაცო, საქართველოს დაპყრობას აპირებს სომხეთიო და ყარაბაღს აბარებენ უკან?

ბარტერს სთავაზობენ აზერებს :)

ლინკი
სოციალურ ქსელებში გაზიარება

შეუერთდი განხილვას

თქვენ შეგიძლიათ შექმნათ პოსტი ახლა და დარეგისტრირდეთ მოგვიანებით. თუ თქვენ გაქვთ ანგარიში, გაიარეთ ავტორიზაცია რათა დაპოსტოთ თქვენი ანგარიშით.

Guest
ამ თემაში პასუხის გაცემა

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • შექმენი...