სტატია ნიუიორკ ტაიმსში

[lasha1997]

გუშინდელ ინტერვიუს მოუსმინეთ პუტინისას,რომელიც ლარი კინგს მისცა და ყველაფერი იასნი გახდება თქვენთვის.

[babuagiorgi]

გუშინდელ ინტერვიუს მოუსმინეთ პუტინისას,რომელიც ლარი კინგს მისცა და ყველაფერი იასნი გახდება თქვენთვის.

 

მე რომ პუტინს ვუსმენ ჩემთვის ისედაც იასნია ყველაფერი

 

პ.ს. რა მინდაო? :

Edited December 2, 2010 by babuagiorgi

[lasha1997]

პ.ს. რა მინდაო? :

 

 

ამ დილა უთენია არ ვაპირებ პუტინის ციტირებას და ობამას დიდი მადლობა ესეთი კარგი პრეზიდენტი რომ არისო.

 

რაც შეეხება ამ გაზეთს,გაქანებული დემოკრატების გაზეთია,მაგრამ მთავარ ის არის,რომ ამ ყველაფერს ამერიკელები წაიკითხავენ.

[Grig]

Saturn

ჰოდა მაგაზე დავწერე სისულელეა მეთქი.

 

ნუ, რა თქმა უნდა სისულელეა, მაგრამ ოფიციალური დოკუმენტები ამაზე მეტყველებს და რავი, აბა.

[DonCaredo]

კაცო, ქართულად დადეთ რა მოკლე შინაარსი. არ ვიცი ეს ამერიკელების ენა (და თუ რატომ არ ვიცი, ეს კარგად იციან თავად ამერიკელებმა)

[kisa]

Saturn

რაღა "ტაინუიუ" თქვე მამაცხონებულებო, სამხედრო-სარკინიგზო პოლკიო თუ რაღაც რომ შემოათრიეს აფხაზეთში, ეგ ყველანაირი ხელშეკრულების უხეში დარღვევა იყო, რადგან რეგიონში სამხედრო ძალის შემოყვანის უფლება რუსებს არ ჰქონდათ.

 

ნუ ეს ჩვენ ვიცით მაგათთვის ეტყობა საიდუმლო იყო

ან ძველი ინფოა, სანამ გაიასნებდნენ - რას გაუგებ

[lasha1997]

დიდი არაფერი არ წერია.ჩვენ გვაბრალებს აგვისტოს დავიდარაბას ამ სტატიის ავტორი.

[kisa]

DonCaredo

კაცო, ქართულად დადეთ რა მოკლე შინაარსი. არ ვიცი ეს ამერიკელების ენა (და თუ რატომ არ ვიცი, ეს კარგად იციან თავად ამერიკელებმა)

რუსული ხომ იცი, წინა გვერდზე დავდე ნიუსრუკომის ინფო. იგივე წრია რა

[Saturn]

არ ვიცი ეს ამერიკელების ენა (და თუ რატომ არ ვიცი, ეს კარგად იციან თავად ამერიკელებმა)

რაც მთავარია ამერიკელებს ცოდნიათ

[kisa]

lasha1997

დიდი არაფერი არ წერია.ჩვენ გვაბრალებს აგვისტოს დავიდარაბას ამ სტატიის ავტორი.

დიტო, ნეტა "ჩვენი" ბრალი არ იყოს

გული მწყდება, რაც ჩვენ ვითმინეთ და ვივაგლახეთ ეს ბოლო 29 წელი, რაც ჩვენმა ერმა უსამართლობა იტანა და კიდე ესეც ჩვენი ბრალიც რომ იყოს - არ ვიცი რა

გასკდა გული

[lasha1997]

გული მწყდება, რაც ჩვენ ვითმინეთ და ვივაგლახეთ ეს ბოლო 29 წელი, რაც ჩვენმა ერმა უსამართლობა იტანა და კიდე ესეც ჩვენი ბრალიც რომ იყოს - არ ვიცი რა

გასკდა გული

 

–––––––––––––––––

 

ეგეთია პატარა ერის ხვედრი,მაგრამ მთავარი ის არის,რომ ერთად დგომა არ შეგვიძლია.ყველა თავის საკუთარზე ვფიქრობთ და ეს არის ყველაფერი უბედურობის სათავე.

[Grig]

DonCaredo

 

ამ სტატიას აუცილებლად დადებს ან ინოსმი.რუ ან ინოპრესსა.რუ რუსულად. ახლა ვნახე და ჯერ არ დაუდიათ თარგმანი.

[lasha1997]

ეს სტატიაც იმას მოწმობს,რომ მიშას გარშემო ბევრი რუსეთის აგენტია და მათი წაქეზებით მოხდა ის რაც მოხდა აგვისტოში.

[Grig]

lasha1997

გუშინდელ ინტერვიუს მოუსმინეთ პუტინისას,რომელიც ლარი კინგს მისცა და ყველაფერი იასნი გახდება თქვენთვის.

 

ვაახ, ეს რა შათლახი ყოფილა. ძალიან საინტერესოა - პუტლერული ლოღიკა. უნდა ვაღიარო, ბოკერია და მისთანები დემაგოგობით კოჭებამდეც ვერ სწვდებიან.

 

აგერ ინტერვიუს ტექსტი რუსულად, ვისაც აინტერესებს.

 

http://inosmi.ru/politic/20101202/164626560.html

[lasha_alo]

Несмотря на то, что его всегда представляют как «подвиг» дипломатии Николя Саркози, посредничество Елисейского дворца в разрешении российско-грузинского конфликта августа 2008 года вызвало сдержанную реакцию США и их союзников. Критика Вашингтона так и не была высказана публично, чтобы сохранить видимость единства Запада перед лицом Москвы. Тем не менее, она просочилась в дипломатическую переписку, которую заполучил сайт WikiLeaks и передал изданию Le Monde.

 

Телеграмма, которую отправила 23 августа 2008 года в американские посольства Кондолиза Райс (госсекретарь США с 2005 по 2009 год), дает понять, почему администрация Буша решила доверить Франции (в тот момент она была председателем Евросовета) руководство дипломатической инициативой. Вашингтону было нужно, чтобы Европейский Союз играл первостепенную роль в этом вопросе, что должно было помешать Москве превратить кризис в российско-американскую конфронтацию на постсоветском пространстве.

 

Таким образом, американская дипломатия решила отойти на второй план, чтобы внимательно следить за всеми действиями Франции и пытаться повлиять на них там, где это казалось необходимым. Так, в отличие от того, что публично заявил Николя Саркози 13 ноября 2008 года, Джордж Буш никогда не выступал против его поездки в Москву 12 августа для переговоров по подписанию соглашения о прекращении огня.

 

Однако результаты вызвали у американцев определенные сомнения. В договоре о прекращении огня оказалось слишком много «неточностей», которые позволяют Москве «неправильно интерпретировать» документ и не выводить войска с территории Грузии. По этой причине Райс договорилась с Елисейским дворцом о дополнительном документе: им стало письмо президента Франции от 14 августа, в котором содержались уточнения для того, чтобы сдержать размещение российских солдат. Тем не менее, в Москве так и не признали это письмо как часть изначального соглашения.

 

Видимость единства

 

Вашингтону было необходимо сохранить видимость единства взглядов с Парижем. Каким бы ни было реальное отношение США, дипломаты должны были «воздерживаться от оценок позиции Франции и президента Саркози», писали в Госдепартаменте.

 

Получается, что Кремль облапошил Францию? Из американских документов следует, что российская сторона подготовила ловушку, составив второй договор о прекращении огня, который несколько отличался от того, что представил Саркози. И именно на нем президент Медведев и поставил свою подпись. В результате в свет вышло две версии соглашения, содержащие нюансы, которые создавали определенную свободу действий для России.

 

Несмотря на проглядывавшее время от времени смущение, французы согласились, что Москва задала им трудную задачу, однако признали необходимость воздержаться от конфронтации с Россией. По их мнению, судьба оккупированной Грузии отнюдь не была единственным фактором, который следовало принимать во внимание в отношениях с Россией. «Западу нужна Россия, чтобы противостоять ядерной угрозе Ирана», - прокомментировал ситуацию 5 сентября 2008 года советник Елисейского дворца по стратегическим вопросам Франсуа Ришье (François Richier) на встрече представителем США в НАТО Куртом Волкером (Kurt Volcker). Американский дипломат был вынужден согласиться, но при этом отметил, что пока российские войска остаются в Грузии, вести дела с Москвой как обычно будет затруднительно.

 

Тяжелая атмосфера

 

К 8 сентября 2008 года Россия так и не вывела войска, и Николя Саркози почувствовал необходимость возобновить переговоры с Москвой и Тбилиси. На следующий день дипломат Филипп Лефор (Philippe Lefort) рассказал своему американскому коллеге в Москве о «довольно тяжелой атмосфере» на переговорах. «В какой-то момент Саркози схватил российского министра иностранных дел Сергея Лаврова за отворот пиджака и назвал его лжецом в самых резких выражениях», - написали в американском посольстве. «Саркози по-видимому предупредил Россию о том, что ее имиджу «серьезной державы» значительно повредил отказ выполнять свои обязательства», - говорится в телеграмме.

 

В итоге российские войска покинули лишь некоторые регионы и окончательно закрепились в Абхазии и Южной Осетии в 2009 году. В американской переписке этот результат описывается как «кипрский» сценарий, то есть военная оккупация, которая, скорее всего, продлится еще долгие годы.