netgazeti - აბორტები, კონტრაცეფცია და სტატისტიკა

[planetanews]

24 ათას 311 აბორტი დაფიქსირდა 2009 წელს საქართველოში ჯანდაცვის სამინისტროს წინასწარი მონაცემებით. ქალთა რეპროდუქციის საკითხებზე ჩატარებულმა ბოლო კვლევამ კი აჩვენა, რომ ქვეყანში აბორტების რეალური ციფრი, დაახლოებით, 7 ჯერ აღემატება ოფიციალურ მონაცემებს.

 

აბორტების 2009 წლის სტატისტიკა ქვეყნის დაავადებების სტატისტიკური ანგარიშის წინასწარი მონაცემების ნაწილია, რომელიც ჯანდაცვის სამინისტრომ დღეს გამოაქვეყნა.

 

დაავადება კონტროლის ეროვნული ცენტრის მონაცემთა ანალიზისა და წარდგენის ცენტრის განყოფილების უფროსის, მარინა შახნაზაროვას თქმით, 2009 წლის აბორტების სტატისტიკა წინა წლის მონაცემებისგან უმნიშვნელოდ განსხვავდება. თუმცა არც ერთი მონაცემი რეალური არ არის.

 

„რეალური ციფრს გაგება ამ მონაცემებით მაინც შეუძლებელია, მანამდე მაინც, სანამ ქვეყანაში კვლევა არ ჩატარდება“, –ამბობს შახნაზაროვა.

 

ქალთა რეპროდუქციის საკითხებზე საქართველოში კვლევა ყოველ 5 წელში ერთხელ ტარდება. მორიგი კვლევა 2011 წელს უნდა ჩატარდეს.

 

ასეთი უკანასკნელი კვლევა საქართველოში, რეპროდუქციული ჯანმრთელობის, დაავადება კონტროლისა და პრევენციის აშშ–ს (DRH/CDC) ცენტრებმა, საქართველოს დაავადებათ კონტროლის ეროვნულმა ცენტრმა, გაეროს (UNFPA) და აშშ–ს საერთაშორისო განვითარების სააგენტომ (USAID) 2005 წელს ჩაატარა.

 

კვლევაში ქვეყნის მასშტაბით ექვსი ათასზე მეტი ქალი მონაწილეობდა. შედეგების მიხედვით 2002–2005 წლებში საქართველოში ყოველ 1000 ქალზე 104 აბორტი გაკეთდა. 2002–2004 წლებში ჯანდაცვის სამინისტროს მონაცემებით კი ეს რიცხვი 14.8 შეადგენდა.

 

როგორც მარინა შახნაზაროვა ამბობს, რეალურ და ოფიციალურ მაჩვენებლებს შორის ასეთი სხვაობა არარეგისტრირებული აბორტების დიდი რიცხვითაა განპირობებული.

 

2005 წლის კვლევაში აღნიშნულია, რომ ყველაზე დიდი სხვაობა ოფიციალურ და კვლევის შედეგად მიღებულ მონაცემებს შორის კავკასიის ქვეყნებშია. კვლევის მიხედვით, სხვაობა ქვეყანაში სამედიცინო საქმიანობის კონტროლისა და შეფასების დაბალი ხარისხით, აბორტის პროცედურის არასწორი კლასიფიკაციით, დაფიქსირებითა და ანგარიშგებით არის გამოწვეული.

 

 

 

„ოფიციალური მონაცემებით კონტრაცეფციის გამოყენების დაახლოებითი ციფრის გაგებაც შეუძლებელია“, –ამბობს შახნაზაროვა. მისი თქმით, ოფიციალური მონაცემები სრულყოფილი იმ ფაქტორის გამოც არ არის, რომ მონაცემთა ბაზაში პრეზერვატივები ნახსენები საერთოდ არაა: „მათი მოხმარება ყოველგვარი აღრიცხვის გარეშე ხდება, ისევე როგორც აფთიაქში ნაყიდი ჰორმონალური კონტრაცეფციული საშუალებების“.

 

ჯანდაცვის სამინისტროს მონაცემებით 2009 წელს თბილისში კონტრაცეფციის მხოლოდ 1995 შემთხვევა დაფიქსირდა.

 

უკანასკნელი (2005 წლის) კვლევის თანახმად, საქართველოში რეპროდუქციული ასაკის (15–44 წელი) თითქმის ყოველი მეორე ქალი სულ მცირე ერთ აბორტს იკეთებს. აბორტების ალბათობა კი, ასაკთან ერთად იზრდება. აბორტების ყველაზე დიდი მაჩვენებელი (70 %) 35 წლის და უფროსი ასაკის ქალებზე მოდის. კვლევის მიხედვით, საქართველოში ქალები ოჯახის სასურველ სიდიდეს ახალგაზრდა ასაკში აღწევენ და შემდგომ წლებში არასასურველი ორსულობისაგან თავის დაღწევას აბორტების გზით ცდილობენ.

 

ქალთა რეპროდუქციის საკითხებზე პირველი კვლევა საქართველოში 1999 წელს ჩატარდა. 1999 და 2005 წლის კვლევებს შორის ინტერვალში გვიანი აბორტების (ორსულობის 12 კვირის შემდეგ) მაჩვენებელი 10 %–დან 1%–მდე დაეცა. 7–12 კვირაზე ჩატარებული აბორტების რიცხვმა კი, ქვეყანში მოიმატა.

 

კანონმდებლობის თანახმად, საქართველოში, ისევე როგორც ყოფილი საბჭოთა კავკშირის ყველა ქვეყანაში აბორტი შეზღუდვების გარეშე ორსულობის 12–14 კვირის ვადამდე შეიძლება. ვადების შემდეგ აბორტი მხოლოდ სამედიცინო ან გარკვეული სოციალურ–ეკონომიკური მაჩვენებლის შემთხვევაში არის დაშვებული (მაგალითად, თუკი ორსული უსაკლკარო, ქვრივი ან დაბალი შემოსავლის მქონეა).

 

1999 კვლევის თანახმად, მსოფლიოში აბორტების ყველაზე მაღალი მაჩვენებელი საქართველოში დაფიქსირდა. ამ დროისთვის აბორტის რიცხვი საქართველოში ყოველ ათას ქალზე 125 იყო და ეს ციფრი ბევრად აღემატებოდა აღმოსავლეთ ევროპისა და სხვა პოსტსაბჭოთა ქვეყნების სტატისტიკას (რუსეთი–80, რუმინეთი–74, მოლდოვა– 43 , უკრაინა–55, სომხეთი–81, აზერბაიჯანი 116, საქართველო–125).

 

მაშინდელი საქართველოს ჯანდაცვის სამინსტროს სტატისტიკის მიხედვითაც ეს ციფრი ბევრად ნაკლები იყო– ყოველ 1000 ქალზე 1999 წელს მხოლოდ 18 აბორტი ფიქსირდებოდა.

 

 

 

 

 

 

 

სრული ინფო(netgazeti.ge)