რომელი ნაწარმოებია?

[akkai]

დასაწყისისთვის ადვილს დავდებ.

 

პ.ს. მემგონი ადვილია.

 

 

 

ვისარგებლე და ძალიან რთული შეკითხვა დავუსვი, რომელზედაც უცებ, ერთბაშად ვერავინ პასუხობს: „მოგწონთ ცხოვრება?“ იმან კი მაშინვე ასე მომიგო: „გააჩნია, იმ დღეს როგორი ავტორი შემხვდება...“ ვსაუბრობდით, და რაღაც ხსნარში ჩაგდებულ ქათქათა ფოტოქაღალდზე ვიღაცის წარბი ამოიზნიქებოდა. მერე - ტუჩები, თვალები, თმა, „იბადებიან, - იხუმრა რესპოდენტმა, - ხანდახან ისეთი საინტერესო პერსონაჟი შემხვდება, მაპატიეთ, მაგრამ, აი, თქვენსავით, აჰ, როგორ ჰგავხართ აურელიანოს, ოღონდ გასქელებამდე, თამაზი ჩემო

[SHARI]

კაცი რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარდა

[akkai]

SHARI

საღოლ. ოდნავ "გავართულებ".

 

 

ჩემთვის ქალები ორ ნაწილად იყოფა: ვინც ყლაპავს და ვინც იგუბებს. დაკვირვებული ვარ, ვინც იგუბებს, უკეთეს მინეტს აკეთებს, ვიდრე ის, ვინც ყლაპავს. რასაკვირველია, ეს კანონზომიერება სულაც არაა. უბრალოდ, ჩემი გამოცდილებით ასე ვიცი. მაგალითად, ბობო არ ყლაპავს, მაგრამ მინეტს ქალღმერთივით აკეთებს. რომ ვათავებ, პირი სპერმით ევსება, გული კი ლოცვებით. ესაა ნამდვილი მინეტი. წმინდანთა დისციპლინა: პირში სპერმა, გულში ლოცვა, ხელში ####.

 

 

Edited April 20, 2010 by akkai

[SHARI]

akkai

მემგონი ზაზა ბურჭულაძის ადიბასია..

 

თუ არ ვცდები

[SHARI]

შევცდი ?

[akkai]

SHARI

ეგაა

 

http://lib.ge/body_text.php?8377

[SHARI]

akkai

 

კიდე მიდი

 

მგელი ვარ ჩემეე

[irusha]

რაღაც ძალიან ადვილი იყო... ))

 

თემა გადამაქვს... )))

 

[SHARI]

irusha

უიმეე

[irusha]

SHARI

 

 

პირველზე ვთქვი... მეორე ეს რა იყო... :ო :ო

 

 

:\:\:\

[alex]

SHARI

ეგაა

 

http://lib.ge/body_text.php?8377

მაგის მეტი ვინ დაწერდა მაგას :lol:

[flash]

თქვენის ნებართვით დავდებ:

 

ახლა სხვა მოგონებები აეშალნენ - მოგონებები საკუთარი ცხოვრებიდან - როზალია,ჟილბერტა,მწარე გულგატეხილობა.მაშ ყველაფერი წამებაა,მხოლოდ ტანჯვა,მწუხარება და სიკვდილი.ყველა მატყუარაა,ცრუ,ყველაფერი გაიძულებს იტანჯო და იტირო.სად იპოვი სულ შვებას და სიხარულს?რასაკვირველია,სხვა სამყაროში,როცა სული თავისუფლდება ამქვეყნიური გამოცდისგან!და იგი დაუფიქრდა ამ მიუწვდომელ საიდუმლოებას და გაიტაცა პოეტურმა ფიქრებმა,რომლებიც მყისვე უარყო სხვა,არანაკლებ ბუნდოვანი ჰიპოთეზებით.სად იყო ამ წუთში დედამისის სული?შეიძლება ძალიან შორს,სადღაც სივრცეში,მაგრამ სად?აორთქლდა,როგორც დამჭკნარი ყვავილის სურნელება?ან იქნებ დაფრინავს,როგორც უჩინარი ჩიტი,გალიას რომ თავი დააღწია?

მიიხმო ღმერთმა?იქნებ გაიფანტა ბედის საცდელად ბუნების ახალ - ახალ ქმნილებებში,ან შეერია ასაყვავილებლად გამზადებულ ჩანასახებს?იქნებ სულ ახლოსაა?აქ ოთახში,მის მიერ მიტოვებულ უსიცოცხლო სხეულის გვერდით?უეცრად ჟანამ იგრძნო რაღაც მსუბუქი ქროლა,თითქოს უხორცო სული შეეხოო...იგი შიშმა შეიპყრო,ისეთმა ძლიერმა,აუტანელმა შიშმა,რომ განძრევასაც ვერ ბედავდა,ვერც ამოსუნთქვასა და მიმოხედვას.გულს ბაგაბუგი გაჰქონდა.

[gurulo9]

მოპასანი?

[flash]

ჰო გი დე მოპასანია

[Private Nodari]

ჩემთვის ქალები ორ ნაწილად იყოფა: ვინც ყლაპავს და ვინც იგუბებს. დაკვირვებული ვარ, ვინც იგუბებს, უკეთეს მინეტს აკეთებს, ვიდრე ის, ვინც ყლაპავს. რასაკვირველია, ეს კანონზომიერება სულაც არაა. უბრალოდ, ჩემი გამოცდილებით ასე ვიცი. მაგალითად, ბობო არ ყლაპავს, მაგრამ მინეტს ქალღმერთივით აკეთებს. რომ ვათავებ, პირი სპერმით ევსება, გული კი ლოცვებით. ესაა ნამდვილი მინეტი. წმინდანთა დისციპლინა: პირში სპერმა, გულში ლოცვა, ხელში ####.

რა ტექსტია ტოო

 

ფუ მოგიტყნ