"რუსული ბარბაროსსა", ანუ "Неоевразийский геополитический проект Кавказa"

[Gagi 67]

Hеоевразийцы считают Южный Кавказ «Российской внутренней геополитической зоной». В частности, по высказыванию лидера неоевразийцев Александра Дугина: «Кавказ самая слабая точка русского геополитического пространства, и не случайно, что именно эта территория стала ареной беспощадных военных действий между Хартлендом и Римлендом. Контроль над Кавказом открывает путь к «теплым морям», и поэтому каждый, даже самый незначительный перенос границы в южном или северном направлении для континентальной силы, телурократии означает существенную победу (или поражение)».

 

На Кавказе выделяются четыре горизонтальные (!) зоны: прилегающий к Кавказу юг России, северно-кавказские нагорные местности, собственно Кавказ - Грузия, Армения, Азербайджан и, наконец, географически примкнутые к Кавказу северные провинции Ирана и Турции. Расположение указанных регионов по горизонтали обусловлено Кавказским рельефом. Горная часть Кавказа в основном также расположена горизонтально. Вместо природного расположения ландшафта стран, Кавказский неоевразийский проект предусматривает значительную реструктуризацию региона, которая явно опирается на вертикальные союзы. С этой целью, в первую очередь, в южной части России найдутся три опорные точки: Ростов-на-Дону, Волгогорад и Астрахань, которые представляют т. н. «Хазарский Треугольник ». Впоследствии Кавказская геополитика построится именно на этом «треугольнике», хотя он резко меняет вид и из горизонтального разделение районов переходит в вертикальную.(?!)

 

После выхода «Хазарского Треугольника», который тесно связан с центром, с Москвой, вектор интеграции радикально меняет направление. Весь Северный Кавказ и все, что расположено южнее него, должно подчиниться только меридианской ориентации. Стратегические центры «Хазарского Треугольника» свои независимые цепи расположат строго к югу. Из Ростова через Краснодар и Майкоп к Сухуми и Батуми; через Ставрополь, Кисловодск, Нальчик и Владикавказ в Цхинвали и Тбилиси, а из Астрахани в Махачкалу.

 

Во время вертикального разделение районов основным требованием является пресечение всех горизонтальных связей. Например, между чеченцами и Дагестаном, или между Чечней и Ингушетией. (DIVIDE ET IMPERE!) После того, как путь к Каспию для чеченцев надежно закроется, они смогут воспользоваться вертикальным союзом. По мнению неоевразийцев, «если Чечне оставить лишь расположенную южнее от нее Грузию, она станет геополитически контролируемой со всех сторон и управление над ней станет возможным со стороны православной Грузии».

 

К Грузии надо привязать частично Дагестан и Ингушетию, что приведет к созданию северно-кавказской зоны, которая хоть и будет хорошо развита экономически, но стратегически полностью подчинится контролю Москвы. В то же самое время, этот же регион будет ориентирован по-евразийски. Неоевразийство предусматривает отказ от существующих по сей день на Кавказе модели национальных образований «нация-государство», а также строго фиксированного административного образования с постоянными границами и государственными структурами.(NO NATIONS OF CAUCAUS!)

 

«Новый геополитический порядок Кавказа», по неоевразийскому осмыслению, с существующей модели полного союза политических реальностей должен перейти на центро-периферийную систему с таким условием, чтобы периферийная структура определялась не политически, а этно-культурно. Осуществление этого плана возможно созданием «Кавказской Федерации», которая в содержит себе как существующие в Южном Кавказе образования, так и внутрирусское автономное объединение.

 

Особенную геополитическую роль на Кавказе играет Армения, которая традиционно является союзницей России. Особенно важно создание сухопутного коридора, который решит все проблемы на Кавказе и надежно свяжет Армению с «Хазарским Треугольником».

[Gagi 67]

ესეც რუსი ძაღლი დუგინის ოცნება, რუსებმა კარგად იციან, რომ ევროკავშირის დამკვირვებლებზე გადავლა ძვირად დაუჯდებათ და მიიღებენ კავკასიურ ომის, ყველა სოფელში, გზაზე თუ შარაზე, თუ ტყეებში თუ სახლში რუსებს ელით სიკვდილი ტერორი, თუ ისინი გადმოლახავენ ოკუპაციის ამჟამინდელ საზღვრებს, ისე კი ეს ვითომდა "ნეზავისიმი " ზონები მხოლოდ სეპარტატიზმს აღვივებს რუპუტინლენდში. ჩვენ ვცნობთ რუსეთის ფედერაციის სუბიექტების უფლებებს ჩამოაყალიბონ დამოუკიდებელი სახელმწიფო და თავიანთი სურვილის მიხედვით განკარგონ საკუთარი ბუნებრივი სიმდიდრეები. კრემლმა დე ფაქტო უკვე სცნო თავისი ფედერალური სუბიექტების, ნაციონალური ერთეულების, ანუ ერების უფლება - შექმნან დამოუკიდებელი სახელმწიფოები და თანაც სხვა სახელმწიფოს სამხედრო- საფინანსო საშუალებებით. ახლა მხოლოდ კრემლის დე-ფაქტოდ ცნობილს საერთაშორისო დე იურედ ცნობა უნდა მივახმაროთ. ეს პოზიცია კრემლის ნებისმიერ პოზიციაზე უფრო მიმზიდველია რუსეთის იმპერიის (ფედერაციის) ხალხებისათვის. კრემლის დე ფაქტოდ ცნობილ უფლეაბს მრავალი ფედერაციის სუბიექტი "გამოეხმაურება" . Edited March 13, 2010 by Gagi 67

[Gagi 67]

იმედს ამ თემაზე რომ ესაუბრა ამ "რუსული ბარბაროსას" მიხედვით უფრო დამაჯერტებელი იქნებოდა. რუსულ "Неоевразийский геополитический проект Кавказa"-ში იკვეთება რუსეთის მიერ ჰუმანიზმის საწინააღმდეგო იდეების პროპაგანდა, რაც საფრთხეს უქმნის ერების არსებობას, ამასთან ეს იდეოლოგია ქმნის ასეულათასობით ადამიანის სიცოცხლის საფრთხის საშიშროებას. ამის გამო იქნა გასამართლებული გერმანიის ნაციონალ-სოციალისტური პარტიის იდეოლოგია და აკრძალული იქნა საერთაშორისო სასამართლოს მიერ ქალაქ ნიუნბენგში. მოვითხოვოთ ამ ანტიჰუმანური იდეოლოგიის სამართლებრივი შეფასება.

[FRIDRIX]

ყველაზე მთავარია რუსეთის ხელისუფლებაში მოვიდეს დემოკრატიული ძალები იმედი მაქვს კასპაროვი და სხვა ნორმალური ადამიანები მოვლენ ხელისუფლებაში და პუტინის რუსეთი გაქრება ერთხელ და სამუდამოთ დიდი მუშაობა ორგანიზება და სხვა სახის რესურსები ჭირდება ნატოს და ამერიკას რუსეთის დასაშლელად როგორც ეს საბჭოთა კავშირს გაუკეთეს მაგრამ მაშინ ამერიკას არ ქონდა ისეთი პრობლემები რომელიც დღეს აქვს შესაბამისად სანამ ამერიკა ახლოაღმოსავლეთში მოაგვარებს პრობლემებს და მერე რუსეთს მიხედავს მაგრამ ამ "დროს" იყენებს რუსეთი ბოროტად მაგრამ ამერიკა როგორც ყოველთვის გვერდით დაგვიდგა აგვისტოს ომის დროს დ აკიდევ დაგვიდგება

 

რუსეთს სერიოზული პრობლემები ელოდება მაგრამ ჯერ ძლიერია ძალიან ძლიერი ამერიკის ნაირი ვეშაპი თუ მოგუდავს მაგ დათვს მაგრამ მაგ ვეშაპს ჯერ არ ცალია

 

ამასობაში ჩვენ უდნა ვიყოთ ფრთხილად და ვითანამშრომლოთ კავკასიური წარმოშობის ხალხებტან ჩეცნებთან ინგუშებთან და სხვა ხალხებტან უნდ აშეიქმნას ერთიანი სტრატეგია რომელიც დაუპირისპირდება რუსეტის სტრატეგიას ჯკავკასიაში ეს ერთიანი ორგანიზებული მოქმედების გარეშე წარმოუდგენელია რუსეტი წარმატებით ახორციელებს "დაყავი დ აიბატონე" პრინციპს ასევე ყარაბაღის თემასაც უნდ ამივუდგეთ სერიოზულად სომხეტი თუ რუსეთთან თანამშრომლობაზე უარს არ იტყვის და რუსული ბაზები საფრთხეს შეუქმნიან აზერბაიჯანს და საქართველოს ჩვენ უნდა გადავუკეტოთ ყველანაირ ტვირთებს სომხეთისკენ გზა გავწყვიტოთ პოლიტიკური და სხვა ყველა სახის ურთიერთობა და მივეხმაროთ აზერბაიჯანს მთიანი ყარაბაღის დაბრუნებაში თუნდაც ომით ამის შემდეგ აზერბაიჯანი დაგვეხმარება ჩვენ

 

სომხეთი იძულებული უნდა გახდეს უარი თქვას რუსეთზე ასეთ შემთხვევაში შეიქმნება 4-ქვეყნის ბლოკი რომელიც გაანეიტრალებს რუსულ ინტერესებს და საფრთხეებს

 

1.საქართველო

2.თურქეთი

3.აზერბაიჯანი

4.სოპმხეთი

 

 

როცა სომხეთი აღმოჩნდება მოკავშირის გარეშე დააბრუნებს ყარაბაღს და აზერბაიჯანი დაგვეხმარება ჩვენ ჩვენი ორი კონფლიქტის მოგვარებაში რუსეთი უკვე ვეღარ მოერევა ამ 4-ქვეყანას ვგულისხმობ პოლიტიკურ და დიპლომატიურ ფრონტზე მორევას საქართველომ აუცილებლად უდნა "ჩაითრიოს" ეს სამი ქვეყანა ჩვენი კონფლიქტების მოგვარების პროცესში და მივიღოთ მათგან ინტელექტუალური ფინანსური პოლიტიკური დიპლომატიური იდეური დახმარებები

[Gagi 67]

აქმარტო ერთი ადამიანისკომენტარია, რატომ გაურბიან ამ სისხლიან გეგმებზე საუბარს სააკაშვილზე გადაგიჯებული ფორუმის წევრები?

[Gagi 67]

ფრიდრიხ თურქეთის პოზიცია არასანდოა, თანაც ყოველღვის არასანდო. საქათველო-აზერბაიჯანის პოზიცია და ინტერესები , ტავისი საგარეო, თუ საშინაო პრობლეემბითა და გეოპოლიტიკური მდებარეობით ყოველთვის უახლოესი მეხობლები იყვნენ. ესაა სიმართლე, თუ აზერბაიჯანს თურქი ურტალატებს ჩვენ ვირჩევთ აზერბაიჯანის მეგობრობას, იმიტომ რომ თუ დღეს აზრბაიჯანს დაემართება ცუდი, ხვალ ის საქართველში შემოვა და პირიქით, საქართველოს დასუსტებას ყოველთვის მოსდევდა აზერბაიჯანის დასუსტება! ევროპა და ამერიკა ამჟამად ყველაზე სანდო პარტნიორები არიან, თურქეთი თუ ნახავს ჩვენს ერთიანობას, უფრო დამთმობი იქნება აზერბაიჯანის მაშასადამე საქართველოს მიმართაც! სომხებმა უნდა დასძლიონ ვალასური კავშირები მათი განვითარების შემფერხებელ რუსეთზტან და ისარგებლონ დიასპორის რეალურიუ ძალით. მათ უსაფრთხოების გარატს ევროკავშირი და ამერიკა უზრუნვბელყოფს. რუსს კი არავინ ენდობა და არც აზერბაიჯანი, არც სასომხეთ უნდა ენდნენ მა ცოფიანებს.

[ლ ი ც ი]

შეიქმნება 4-ქვეყნის ბლოკი რომელიც გაანეიტრალებს რუსულ ინტერესებს და საფრთხეებს

 

1.საქართველო

2.თურქეთი

3.აზერბაიჯანი

4.სოპმხეთი

ოცნებას კაცი არ მოუკლავს

[Saturn]

Gagi 67

მიიღებენ კავკასიურ ომის, ყველა სოფელში, გზაზე თუ შარაზე, თუ ტყეებში თუ სახლში რუსებს ელით სიკვდილი ტერორი, თუ ისინი გადმოლახავენ ოკუპაციის ამჟამინდელ საზღვრებს

კარგი იქნებოდა ეს ბრიხინი რეალობა რომ იყოს, მაგრამ სამწუხაროდ უახლოესმა მოვლენებმა დაგვანახა რომ ასე არაა.

[Gagi 67]

გამოიგეთ საქართველოში რუსის შემოსვლისთანავე დაიწყება საქართველოს დამოუკიდებლობის ერთგულ მოსახლეობაზე იარაღის გაცემა და სახსრებითაც დაეხმარებიან. ჩეჩნეთში უმეტესი ბრძოლები ალპურ ზონებში მიმდინარეობს გმირული იჩქერიის, ან კავკასიის იმარატის მებრძოლთა მწირი მომარაგების პირობებში.

ჩეჩენ მებრძოლებს არც კი მოელანდებათ ისეთი მომარაგება და მხარდაჭერა, რაც რუსის არმიის შემოსვლისტანავე მიიღებს. საქართველოს ოკუპაციის შემთხვევაში სრულიად კავკასიური ანტიოკუპანტური მოძრაობა რეალური გახდება. რა თქმა უნდა არ გვაქვს ის ილუზია იმისა, რომ ოკუპაციისას ოკუპირებულ ტერიტორიებზე არ ვრცელდება დემოკრატიული კანონები, ისევე როგორც სამშობლოს დამცველტა მიმართ ოკუპანტთა ძალადობები, ასევე კოლაბორაციონისტების მკვლელობები უკვე რეალობად იქცევა.

მე თუ მკითხავთ, თავად ეს კოლაბორაციუონისტები უნდა ემხრობოდნენ საქართველოს დამოუკიდებლობასა და დემოკრატიულ კონსტიტუციურ სიმყარეს, სხვანაირად, საქართველოს ოკუპაციის შემთხვევაში, კონსტიტუცია და მათი დამცველი სამართლებრივი სისტემა ძალად დაკარგავს, მათ გარდაუვალი სიკვდილი, მათი ქონებისა და ხელმშემწყობი თანამოაზრეების, ახლობლების განადგურება ელით.

ამჟამად სულ სხვა გარემოებაა და იცოდეთ ეს მწარე რეალობა. ღუსის შემომყვანებმა თავადვე შეიძლება საფლავი გაითხარონ და მოღალატის ბინძური საფლავი... ვინმემ თუ იცის მოღალატე მაყაშვილის , ან სხვა მოღალატის საფლავი? ახლა გაცილებით უმძაფრესი ბრძოლა იქნება, რადგან ქართველმა ხალხმა ნახა მომავლის რეალობა, ნახა, რომ მუშაობა ჩვენ შეგვიძლია გვქონდეს თავისუფალი ევროპული სახელმწიფო.

ამ ბოლოდროინდელმა სინამდვილემ მოსპო სტერეოტიპი ქართველთა სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის უპერსპექტივობისა, ამ სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის პერსპექტივის წამრთმევს კი ელის შურისძიება, მძიმე სასჯელი. ოკუპანტს კი ტერორი თანაც არ დავიწყოთ ახლანდელი ტექნიკური საშუალებები...

Edited March 19, 2010 by Gagi 67

[Gagi 67]

რა შეიძლება დაუოირისპირო რუსულ ბარბაროსულ ჩანაფიქრს?

[lasha_alo]

[Gagi 67]

რუსეთი აძლიერებს თავის სამხედრო ყოფნას საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე, რის ნათელ დადასტურებასაც წარმოადგენს 2010 წლის 17 თებერვალს მოსკოვში ხელმოწერილი შეთანხმება რუსეთსა და ე.წ. "აფხაზეთის რესპუბლიკას" შორის, გაერთიანებული სამხედრო ბაზის შექმნის შესახებ ქ. გუდაუთაში. ხელშეკრულების მოქმედების ვადა განისაზღვრა 49 წლით, შემდგომი 15-წლიანი გაგრძელების შესაძლებლობით.

 

ნიშანდობლივია ის გარემოება, რომ ჯერ კიდევ 1999 წლის ეუთოს სტამბოლის სამიტზე რუსეთ-საქართველოს ერთობვლივი განცხადების თანახმად, რომელიც წარმოადგენს "ევროპაში ჩვეულებრივი შეიარაღებული ძალების შესახებ ხელშეკრულების" წევრ სახელმწიფოთა კონფერენციის დასკვნითი აქტის მე-14 დანართს, რუსეთმა იკისრა ვალდებულება 2001 წლის 1 ივლისამდე დაეხურა გუდაუთის სამხედრო ბაზა. მიუხედავად იმისა, რომ რუსეთის იმჟამინდელმა პრეზიდენტმა ვ.პუტინმა არაერთხელ განაცხადა იმის შესახებ, რომ რუსეთის გუდაუთის ბაზა დახურულია, ხსენებული ბაზა რუსეთის მხრიდან ნაკისრი საერთაშორისო ვალდებულებს დარღვევით აგრძელებდა ფუნქციონირებას მთელი შემდგომი წლების განმავლობაში. რის შესახებაც კარგად არის ცნობილი საერთაშორისო თანამეგობრობისთვის.

სწორედ ასეთი უკანონო ქმედებების ლეგალიზების მიზნით რუსეთი ცდილობს თავს მოახვიოს ევროატლანტიკურ სივრცესა და საერთაშორისო თანამეგობრობას მის მიერ შემუშავებული, ევროპული უსაფრთხოების ახალი არქიტექტურა.

 

ამასთან, მოსკოვის მიზანია "ლეგიტიმური" იერი შესძინოს მის მიერ განხორციელებულ საქართველოს რეგიონების სამხედრო ოკუპაციას და ანექსიას. ოკუპირებულ რეგიონებში რუსეთის ხსენებული ქმედებები ხორციელდება, ყოველგვარი კონტროლის გარეშე, რადგანაც, სწორედ კრემლის მცდელობით იქნა გაძევებული საქართველოს ოკუპირებული რეგიონებიდან ყველა საერთაშორისო სადამკვირვებლო მისია და სწორედ რუსეთია ის მხარე, რომელიც ეწინააღმდეგება საქართველოს ამ რეგიონებში საერთაშორისო მონიტორინგის მექანიზმის ამოქმედებას.

 

რუსეთის მიერ ევროპაში ჩვეულებრივი შეიარაღებული ძალების ხელშეკრულების შესრულებაზე მორატორიუმის გამოცხადებაც, (რაც თავისთავად ხელშეკრულების დარღვევას წარმოადგენს), მათ შორის საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიების საკუთარ სამხედრო პლაცდარმად გამოყენების მიზანს ემსახურებოდა.

 

რუსეთის ექსპანსიონისტური გეგმების განხორციელება რეალურ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ საქართველოს, არამედ მთლიანად კავკასიისა და შავი ზღვის რეგიონებს. ამ კონტექსტში უსათუოდ გასათვალისწინებელია რუსეთის მიერ ამ ბოლო დროს მიღებული შესწორებები "თავდაცვის შესახებ" კანონში, რომელიც უფლებას აძლევს რუსეთს ჩაატაროს ე.წ. პრევენციული სამხედრო ოპერაცია ყველა იმ შემთხვევაში და ყველა იმ სახელმწიფოს წინააღმდეგ, თუ კი კრემლის რეჟიმი ამას საჭიროდ ჩათვლის. უფრო მეტიც, ახალი სამხედრო დოქტრინა ბირთვული იარაღის პრევენციულ გამოყენებას ითვალისწინებს მოსკოვისათვის არასასურველი ქვეყნების მიმართ

[Gagi 67]

Hеоевразийцы считают Южный Кавказ «Российской внутренней геополитической зоной». В частности, по высказыванию лидера неоевразийцев Александра Дугина: «Кавказ самая слабая точка русского геополитического пространства, и не случайно, что именно эта территория стала ареной беспощадных военных действий между Хартлендом и Римлендом. Контроль над Кавказом открывает путь к «теплым морям», и поэтому каждый, даже самый незначительный перенос границы в южном или северном направлении для континентальной силы, телурократии означает существенную победу (или поражение)».

 

На Кавказе выделяются четыре горизонтальные (!) зоны: прилегающий к Кавказу юг России, северно-кавказские нагорные местности, собственно Кавказ - Грузия, Армения, Азербайджан и, наконец, географически примкнутые к Кавказу северные провинции Ирана и Турции. Расположение указанных регионов по горизонтали обусловлено Кавказским рельефом. Горная часть Кавказа в основном также расположена горизонтально. Вместо природного расположения ландшафта стран, Кавказский неоевразийский проект предусматривает значительную реструктуризацию региона, которая явно опирается на вертикальные союзы. С этой целью, в первую очередь, в южной части России найдутся три опорные точки: Ростов-на-Дону, Волгогорад и Астрахань, которые представляют т. н. «Хазарский Треугольник ». Впоследствии Кавказская геополитика построится именно на этом «треугольнике», хотя он резко меняет вид и из горизонтального разделение районов переходит в вертикальную.(?!)

 

После выхода «Хазарского Треугольника», который тесно связан с центром, с Москвой, вектор интеграции радикально меняет направление. Весь Северный Кавказ и все, что расположено южнее него, должно подчиниться только меридианской ориентации. Стратегические центры «Хазарского Треугольника» свои независимые цепи расположат строго к югу. Из Ростова через Краснодар и Майкоп к Сухуми и Батуми; через Ставрополь, Кисловодск, Нальчик и Владикавказ в Цхинвали и Тбилиси, а из Астрахани в Махачкалу.

 

Во время вертикального разделение районов основным требованием является пресечение всех горизонтальных связей. Например, между чеченцами и Дагестаном, или между Чечней и Ингушетией. (DIVIDE ET IMPERE!) После того, как путь к Каспию для чеченцев надежно закроется, они смогут воспользоваться вертикальным союзом. По мнению неоевразийцев, «если Чечне оставить лишь расположенную южнее от нее Грузию, она станет геополитически контролируемой со всех сторон и управление над ней станет возможным со стороны православной Грузии».

 

К Грузии надо привязать частично Дагестан и Ингушетию, что приведет к созданию северно-кавказской зоны, которая хоть и будет хорошо развита экономически, но стратегически полностью подчинится контролю Москвы. В то же самое время, этот же регион будет ориентирован по-евразийски. Неоевразийство предусматривает отказ от существующих по сей день на Кавказе модели национальных образований «нация-государство», а также строго фиксированного административного образования с постоянными границами и государственными структурами.(NO NATIONS OF CAUCAUS!)

 

«Новый геополитический порядок Кавказа», по неоевразийскому осмыслению, с существующей модели полного союза политических реальностей должен перейти на центро-периферийную систему с таким условием, чтобы периферийная структура определялась не политически, а этно-культурно. Осуществление этого плана возможно созданием «Кавказской Федерации», которая в содержит себе как существующие в Южном Кавказе образования, так и внутрирусское автономное объединение.

 

Особенную геополитическую роль на Кавказе играет Армения, которая традиционно является союзницей России. Особенно важно создание сухопутного коридора, который решит все проблемы на Кавказе и надежно свяжет Армению с «Хазарским Треугольником».

 

 

 

ამ უმძიმესი ანტიქართული ბარბაროსული რუსული გეგმის ზოგიერთი ნაწილის განხორციელებას ჩვენ ყოველდღე ვუყურებთ, რუსმა ამ სატანური ჩანაფიქრის - ქართველების განადგურებისა და ერებად დანაწევრებული ქართული ტომების გამოცხადების ვერაგული გეგმით ფაქტიურად საკუთარი ქვეყნის 48 მილიარდი დოლარის ზარალი ნახა და ესეც მხოლოდ 2008-2009 წლებში, მე აღარ ვამბობ იმდაღუპულ რუს ჯარიუსკაცებზე, რომელთაც საფლავი გაითხარეს საქართველოში.

კრემლის ღორები სატანური გეგმებისათვის არც საკუთარ ქვეყანას, და არც რესურსებს არ ზოგავენ. ჩვენ ყოველივე ამ სასიკვდილო საფრთხის ნახვა გვარწმუნებს მხოლოდ ერთ ჭეშმარიტებაში - საქართველოს ტერიტორიების სრულ დეოკუპაციამდე რუსეთთან ნებისმიერი დაახლოება მხოლოდ საშიშროებას წარმოადგენს საქართველოსათვის.

ქართულ ფორუმში ამაზრზენი გულგრილობის მქონე ინდივიდების აქტიურობა კიდევ ერთი სახე რუსული სატანური სიცრუის შემცველი ინფორმაციული ომისა.

[Gagi 67]

1999 წლის ეუთოს სტამბოლის სამიტზე რუსეთ-საქართველოს ერთობვლივი განცხადების თანახმად, რომელიც წარმოადგენს "ევროპაში ჩვეულებრივი შეიარაღებული ძალების შესახებ ხელშეკრულების" წევრ სახელმწიფოთა კონფერენციის დასკვნითი აქტის მე-14 დანართს, რუსეთმა იკისრა ვალდებულება 2001 წლის 1 ივლისამდე დაეხურა გუდაუთის სამხედრო ბაზა. მიუხედავად იმისა, რომ რუსეთის იმჟამინდელმა პრეზიდენტმა ვ.პუტინმა არაერთხელ განაცხადა იმის შესახებ, რომ რუსეთის გუდაუთის ბაზა დახურულია, ხსენებული ბაზა რუსეთის მხრიდან ნაკისრი საერთაშორისო ვალდებულებს დარღვევით აგრძელებდა ფუნქციონირებას მთელი შემდგომი წლების განმავლობაში. რის შესახებაც კარგად არის ცნობილი საერთაშორისო თანამეგობრობისთვის.

სწორედ ასეთი უკანონო ქმედებების ლეგალიზების მიზნით რუსეთი ცდილობს თავს მოახვიოს ევროატლანტიკურ სივრცესა და საერთაშორისო თანამეგობრობას მის მიერ შემუშავებული, ევროპული უსაფრთხოების ახალი არქიტექტურა.

 

ამასთან, მოსკოვის მიზანია "ლეგიტიმური" იერი შესძინოს მის მიერ განხორციელებულ საქართველოს რეგიონების სამხედრო ოკუპაციას და ანექსიას. ოკუპირებულ რეგიონებში რუსეთის ხსენებული ქმედებები ხორციელდება, ყოველგვარი კონტროლის გარეშე, რადგანაც, სწორედ კრემლის მცდელობით იქნა გაძევებული საქართველოს ოკუპირებული რეგიონებიდან ყველა საერთაშორისო სადამკვირვებლო მისია და სწორედ რუსეთია ის მხარე, რომელიც ეწინააღმდეგება საქართველოს ამ რეგიონებში საერთაშორისო მონიტორინგის მექანიზმის ამოქმედებას.

 

რუსეთის მიერ ევროპაში ჩვეულებრივი შეიარაღებული ძალების ხელშეკრულების შესრულებაზე მორატორიუმის გამოცხადებაც, (რაც თავისთავად ხელშეკრულების დარღვევას წარმოადგენს), მათ შორის საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიების საკუთარ სამხედრო პლაცდარმად გამოყენების მიზანს ემსახურებოდა.

 

რუსეთის ექსპანსიონისტური გეგმების განხორციელება რეალურ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ საქართველოს, არამედ მთლიანად კავკასიისა და შავი ზღვის რეგიონებს. ამ კონტექსტში უსათუოდ გასათვალისწინებელია რუსეთის მიერ ამ ბოლო დროს მიღებული შესწორებები "თავდაცვის შესახებ" კანონში, რომელიც უფლებას აძლევს რუსეთს ჩაატაროს ე.წ. პრევენციული სამხედრო ოპერაცია ყველა იმ შემთხვევაში და ყველა იმ სახელმწიფოს წინააღმდეგ, თუ კი კრემლის რეჟიმი ამას საჭიროდ ჩათვლის. უფრო მეტიც, ახალი სამხედრო დოქტრინა ბირთვული იარაღის პრევენციულ გამოყენებას ითვალისწინებს მოსკოვისათვის არასასურველი ქვეყნების მიმართ