თქვენი აზრით რა არის სამყარო?

[T2RNiKE]

ტქვენი აზრით აქვს თუ არა სამყაროს დასასრული? რატომ ვარსებობთ ადამიანები და საერთოდ რა არის სამყარო?

[Villa]

რატომ ვარსებობთ ადამიანები და საერთოდ რა არის სამყარო?

 

ეს ის კითხვაა რომელზედაც ფილოსოფიაა დაყრდნობილი და შესაბამისად ამოუწურავი საკითხიცაა...

[დაათ]

სამყაროში რას ვგულისხმობთ გააჩნია. ეს სიტყვა სემანტიკურად აღნიშნავს სამი მყარის კავშირს. ეს სამი მყარი არის მატერია, რომელიც სამ განზომილებაში აღიქმება, ესენია სიგრძე სიგანე და სიმაღლე. აი ასეთ სამყაროს, რაც ამ კატეგორიად შეგვიძლია მივიჩნიოთ, ჩემი აზრით აქვს სასრული. მატერიალურ სამყაროს გააჩნია სასრული. მიუხედავად იმისა რომ კოსმოსში არის , ვაკუუმი, აბსოლუტური ვაკუუმი არსად არ არსებობს. თუნდაც ე.წ. "შავი მატერია" რომელიც კოსმოსშია განფენილი, ყველაზე ვრცელია. ციური სხეულები: პლანეტები, ვარსკულავები, მეტეორები, კომეტები, ასტეროიდები, სუპერ ნოვები, კვაზარები, შავი ხვრელები, მაგნიტარები, პულსარები და სხვ. ეს ყველაფერი მატერიალური გამოვლინებებია. თუნდაც ისეთი ფენომენი რომელიც შავი ხვრელია, მის მხოლოდ მატერიალურ გამოვლინებას აღვიქვამთ, რადგანაც ვხედავთ შედეგებს რასაც შავი ხვრელი იწვევს და ეს შედეგები აისახება სხვადასხვა მატერიალურ ფენომენებზე. ვთქვათ სინათლის შთანთქმა. სინათლეც მატერიააა. მოკლედ მინდა ვთქვა რომ ჩემი აზრით ამ მატერიალურ სამყაროს სფეროს ფორმა აქვს, მიუხედავად წარმოუდგენლად დიდი ზომებისა ის სფეროა და შემოსაზღვრულია ანტიმატერიით. ანუ ისეთი სუბსტანციით რომელიც მატერიის ანტი თვისებებით ხასიათდება. ეს შეიძლება იყოს ის რასაც რელიგია სულიერ სამყაროს უწოდებს. სული, როგროც მას ახასიათებენ ანტიმატერიალური თვისებებისაა, მას ვერ დაჭრი ვერ შექმნი, ვერ დაწვავ, მოკლედ არ ექვემდებარება არანაირ მატერიალურ ზემოქმედებას. კიდევ ერთი მთავარი მომენტი. ეს დროა. სული არც დროს ექვემდებარება. ანუ არ შექმნილა არასდროს, ანუ არ დაწყებულა. ახლა ამ მომენტისათვის ამის წარმოდგენა გვიჭირს რადგანაც, ჩვენს გარშემო ყველაფერი იწყება და მთავრდება, იქმნება და ნადგურდება. სხვათაშორის მე ვამჩნევ ერთ მნიშვნელოვან მსგავსებას მატერიალურსა და სულიერს შორის. მატერია არ იკარგება არამედ მხოლოდ ფორმას იცვლის, ასევე სულიც მარადიულია, მაგრამ თუ მატერია ფორმას იცვლის სული მარადიულად უცვლელი რჩება. ეს ძალიან ზოგადად ჩამოვაყალიბე და თანაც ნაუცბათევად.

 

ახლა რაც შეეხება იმას თუ რისთვის ვარსებობთ. ჩემი აზრით იმისთვის რომ გავთავისუფლდეთ. ანუ ვიყოთ თავისუფალნი ყველაფრისგან. ვიპოვოთ ჭეშმარიტება, რომლითაც კანონზომიერებაშია მოსული ეს ყველაფერი, ვგულისხმობ გამოვლენილ და გამოუვლენელ სუბსტანციებს. მივხვდეთ რა იწვევს ჩვენს სურვილებს. ერთის მხრივ ეს სურვილები რომელიც ჩვენ გაგვაჩნია თითოეულ ადამიანს, შეიძლება შავ ხვრელს შევადარათ, რომლის ამოვსებაც გვინდა ხოლმე სხვადასხვა რაღაცეებით. რატომ ვერ ვავსებთ? რატომ გვიჩნდება ისევ და ისევ? რატომ გვტკივა?? ჩემი აზრით სული ნეტარებისთვისაა გაჩენილითქო ვერ ვიტყვი რადგანაც არასდროს გაჩენილა. ანუ სულის თვისებები ადამიანში გამოიხატა. მას სურს სიამოვნება. სიხარული, სიყვარული და ა.შ. სული იბადება მატერიალურ სამყაროში, რომ გათავისუფლდეს. გადავიდეს ისეთ მდგომარეობაში, რომელსაც ღმრთეობა ქვია. იქნება ეს ათეისტი თუ თეისტი. ღმრთეობაში ვგულისხმობ ყველაფერს იმას რასაც ის იმპულსურად განიცდის საკუთარ არსებაში. სრულყოფილებას, მარადიულობას, ნეტარებას, სიყვარულს. აი ამის უმაღლეს ფორმებს არა წარმავალას, არამედ მარადიულს.

Edited May 30, 2010 by დაათ

[აზრი]

სამყაროში რას ვგულისხმობთ გააჩნია. ეს სიტყვა სემანტიკურად აღნიშნავს სამი მყარის კავშირს.

) )

[დაათ]

) )

 

 

 

ვის დაცინი იეჰოველო?? პირამიდების სიმაღლეები ხომ არ მოგენატრა?? და აჟიტირდი???

[მუზარადი]

სამყაროს აქვს დასასრული მაგრამ ეს დასასრული იმდენად შორსაა, მრავალი ათასი სინათლის წელი, რომ ვამბობთ რომ სამყარო უსასრულოა...