რა არის სამება?

[პლატონი]

აზრს სალამი!

 

საინტერესო მოსაუბრე ბრძანდებით, თქვენს პასუხში სჩანს რომ ხართ კარგი ინტელექტუალი, კარგად ინფორმირებული, ლოგიკურად მოაზროვნე და ტოლერანტული განსხვავებული აზრისადმი. მეც ასეთად მიგულვეთ.

 

პირველ რიგში მინდა მოგახსენოთ, რომ მე არ გახლავართ რომელიმე რელიგიის ან სექტის მიმდევარი. მე ჩემს თავს უბრალოდ ფილოსოფად, ანუ სიბრძნისა და სიყვარულის მკვლევარად და მაძიებლად ვთვლი და ჩემი შეხედულებები თითქმის ყველა რელიგიის და ფილოსოფოსთა სწავლების ერთგვარი შეჯამებაა. არც ერთ რელიგიური თუ ფილოსოფიურ მოძღვრებას ბოლომდე და მთლიანად არ ვიზიარებ და არც მე მაქვს ჩამოყალიბებული საბოლოო და დამთავრებული სახით ჩემი მოძღვრება. არის საკითხები რომლებშიც დარწმუნებული ვარ საბოლოოდ, არის საკითხები რომელთაკენაც უბრალო ვიხრები, არის რომლებსაც ვიკვლევ და არის რომლებიც არ ვიცი.

 

კონკრეტულად იესო ქრისტეს რაობას რაც შეეხება, იგი მიეკუთვნება იმ ნაწილს საკითხებისას, რომლებისკენაც ვიხრები როგორც უფრო მართებულის ან როგორც უფრო ჩემთვის მოსაწონი და მისაღებისადმი და საბოლოო ჯამში არ ვიცი 100 პროცენტით და დანამდვილებით მართალი ვარ თუ არა. მაგრამ იმ ინფორმაციაზე და შემეცნებაზე დაყრდნობით რაც მაქვს უფრო ვიხრები მოსაზრებისაკენ რომ იესო ქრისტე ღმერთია, ასევე გარკვეულწილად სიმპათიური განწყობის გამო იესოს პიროვნების მიმართ, უფრო მომწონს, მსიამოვნებს, აღმაფრთოვანებს და ჩემი აზრით მარგებს იესო ქრისტეს ღმერთად ჩათვლა.

 

რაც შეეხება თქვენს პასუხს ჩემდამი, იგი უფრო დაწერილია კათოლიკესა და მართლმადიდებლის მისამართით, თქვენ ალბათ ერთ–ერთ მათგანად აღმიქვით. ამიტომ გავაკეთე ის შესავალი, რაც ზემოთაა მოცემული.

 

თუმცა მე კათოლიციზმსაც და მართლმადიდებლობასაც კარგად ვიცნობ და შემიძლია გითხრათ, რომ თქვენი არგუმენტები მათი ეკლესიის მოძღვრებიდან მიუღებელი იმის გამო, რომ წმინდა წერილის გარდა მათი მრწამსი თანაბარ დონეზე ეფუძნება საღმრთო გარდმოცემასაც და საეკლესიო კრებების დადგენილებანი წმინდა წერილთან ერთად განიხილება როგოც რწმენის საფუძველი. ბოლო საუკუნეებში წარმოშობილი პროტესტანტული და სხვა მიმდინარეობათა უმრავლესობა კათოლიციზმს და მართლმადიდებლობას ბრალს სდებს სწორედ ამაში, რომ მათ წმინდა წერილის გარდა რწმენის საფუძვლად აქვთ საღმრთო გარდმოცემაც (წმინდა მამათა ნაწერები და საეკლესიო კრებათა დადგენილებები), რომელიც მათი აზრით წარმოადგენს წმინდა წერილის დამახინჯებას. მაგრამ კათოლიკენი და მართლმადიდებელნი ასე არ თვლიან.

 

თქვენ მოგყავთ შემდეგი ციტატა: "დოგმატური ფორმულა 'სამპიროვანი ღმერთი' მხოლოდ IV საუკუნის დასასრულისთვის ჩამოყალიბდა და საბოლოოდ დამკვიდრდა ქრისტიანთა ცნობიერებასა და მრწამსში. სწორედ ამ ფორმულას ეწოდა პირველად 'სამების დოგმატი'. პირველი ეკლესიის მამები თავიანთი მრწამსით ძალიან შორს იყვნენ ასეთი თვალსაზრისისგან" (New Catholic Encyclopedia, ტ. XIV, გვ. 299).

ამაზე კარგად განსწავლული მართლმადიდებელი ასე გიპასუხებდათ: მოცემულ ციტატაში მოყვანილი ფაქტები ჭეშმარიტია. მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ სამების დოგმატი, რომელიც ადრე არ იყო და მხოლოდ პირველ საეკლესიო კრების შემდეგ გაჩნდა, არასწორია. საქმე იმაშია, რომ ქრისტეანობამ თავისი საბოლოოდ დასრულებული სახე მართლმადიდებლური სწავლების თანახმად მიიღო შვიდი მსოფლიო საეკლესიო კრების შემდეგ, რომელთაგან მეშვიდე 787 წელს იყო მოწვეული. (კათოლიკეთათვის კი საბოლოო სახე არც მიუღია და არც არასოდეს მიიღებს, ამიტომ ისინი აღიარებენ 20–ზე მეტ საეკლესიო კრებას და მომავალში კვლავ ექნებათ კრებები და ახალ დოგმატებსაც მიიღებენ თუ ჩათვალეს საჭიროდ).

ამიტომ, მართლმადიდებლისათვის პირველი, მეორე თუ მეხუთე საუკუნის ქრისტეანობა სულაც არაა საბოლოო სამაგალითო რამ, არამედ ის ასეთია მეშვიდე კრების შემდეგ (ნუ კათოლიკეთათვის დღესაც არაა საბოლოო სახით მოცემული, ისინი ბიბლიის შემეცნებას უსასრულრ პროცესად თვლიან).

 

შემდეგ თქვენ ამბობთ: " საკითხის მიუკერძოებელი განხილვა, ადამიანს ნათლად ანახებს რომ "სამება" არაა ქრისტიანული და ბიბლიური სწავლება. ის IV საუკუნის ეკლესიის დოგმატურ-ფილოსოფიურ მოსაზრებებს წარმოადგენს, რომელსაც ბიბლიის მხარდაჭერა არ აქვს". აქ მართლმადიდებლობა დაგეთანხმებათ, რომ სამების სწავლება IV საუკუნის ეკლესიის დოგმატურ-ფილოსოფიურ მოსაზრებებს წარმოადგენს, მაგრამ მათი მიდგომიდან გამომდინარე სარწმუნობის საკითხისადმი, არ დაგეთანხმებათ, რომ მას ბიბლიის მხარდაჭერა არ აქვს და ამაზ არგუმენტებსაც მოგიყვანენ ბიბლიიდან.

 

მე მინდოდა ზემორე ინფორმაციით და მსჯელობით უბრალოდ მეჩვენებინა თქვენთვის, რომ ნებისმიერ რელიგიურ კონფესიასთან ან მის კარგად ნასწავლ წარმომადგენელთან კამათს აზრი არა აქვს, ვინაიდან ყველა რელიგიურ კონფესიას აქვს ლოგიკურად ჩამოყალიბებული სწავლება და ყველა კითხვაზე თავის შესაბამისი ლოგიკური პასუხი, რომელიც ლოგიკით ვერ უკუიგდება, ვინაიდან სხვადასხვა კონფესიათა ლოგიკა ეფუძნება სხვადასხვა დოგმატებს, რომელნიც საერთოდ არაა ლოგიკაზე დაფუძნებული.

 

ამიტომაა რომ ეკლესიები ერთმანეთში არ კამათობენ, არამედ როგორც წესი ერთმანეთს ბრალს სდებენ ხოლმე საკითხისადმი მიდგომის არასწორობაში. აი თქვენც სამებას აკრიტიკებთ იქიდან გამომდინარე, რომ ეს სწავლება არ იყო მეოთხე საუკუნემდე და მხოლოდ მეოთხიდან გაჩნდა და ეს ფაქტი თქვენთვის ადასტურებს ამ სწავლების სიცრუეს, მაგრამ მართლმადიდებლობა არ თვლის თავისი სწავლების ერთადერთ წყაროდ მხოლოდ წმინდა წერილს, არამედ საღმრთო გარდმცემასაც აღიარებს და საკლესიო კრების დადგენილებას მათთვის წმინდა წერილის თანაბარი ძალა აქვს. ასე რომ თქვენი აზრი საფუძველში ეყრდნობა სხვა მიდგომას სარწმუნოებისადმი, მათი კი სხვას, აქაა მთავარი სხვაობა. თქვენ თუ გინდათ სამების დოგმატის აღმსარებელი დაარწმუნოთ მის სიცრუეში, მაშინ ის უნდა დაარწმუნოთ საეკლესიო კრებების ზედმეტობაში.

 

ეს ყველაფერი ასე ვთქვათ მართლმადიდებლის მაგივრად გითხარით, იმიტომ რომ თქვენი წერილი ჩემდამი როგორც მართლმადიდებლისადმი იყო დაწერილი.

 

რაც შეეხება ჩემს მოსაზრებებს, ამ წერილის თავში უკვე ვთქვი, რომ დანამდვილებით არ ვიცი ვინ იყო იესო ქრისტე, მაგრამ უფრო მეტად ვიხრები და მომწონს მოსაზრება, რომ ის არის ღმერთი.

 

რაც შეეხება თქვენს ამ აზრს:

"პლატონი, ლომის შვილი ლომია, და ადამიანის შვილი ადამიანი, მაგრამ მამა ლომი სხვაა და შვილი ლომი სხვა. თქვენ კი იესოს ღმერთზე და მამაზე და იესოზე ამბობთ, სხვა და სხვა კი არ არიან, ერთი და იგივე ღმერთიაო. ამ მარტივ სინამდვილეზე თვალს თუ დახუჭავთ და მაინც სამებისკენ გადაიხრები, შენი ნებაა".

ამაზე მე ასეთი აზრი მაქვს: იესო ქრისტე არის განსხეულებული ღმერთი, ანუ თავად ღმერთი ადამიანის სხეულით მოსული. ღმერთის ძე გამოდის იმ აზრით, რომ ღმერთი ადამიანის სახით მოევლინა როგორც რაღაც ახალი რამ, კაცის ძე არის იმიტომ რომ ქალისაგან იშვა. ანუ მოკლედ რომ ვთქვა, იესო ქრისტე არის განკაცებული მამა ღმერთი.

არასოდეს არ უნდა გვავიწყდებოდეს რომ იესო ღმერთიც არის და კაციც. როდესაც ის ლოცულობს მამა ღმერთისადმი, ამ დროს ის არის კაცი, როდესაც ახდენს სასწაულებს და ასწავლის, არის ღმერთი.

თუ როგორ არის იესო ღმერთიც და კაციც ეს ჯერ არ ვიცი, არ ვიცი უამრავი სხვა რამეც, მაგრამ მე ვფიქრობ რომ ღმერთის შემეცნება დაუსრულებელი პროცესია და ნეტარება სწორედა ამ პროცესში მდგომარეობს და არა დასრულებულ ცოდნაში.

 

ერთი მწიგნობარი იესოს ეკითხება: "რომელია უპირველესი მცნება?". იესო პასუხობს: "პირველია: 'ისმინე, ისრაელო, უფალი, ჩვენი ღმერთი, უფალი ერთია". კი ერთია და ეს უფალი ჩემთვის არის განკაცებული მამა ღმერთი იესო ქრისტე. მამა, ძე და სული წმინდა არის ერთი ღმერთი. არაა ეს სამი, რომელიც ერთია. სამპიროვნული სულაც არ ნიშნავს სამს. აი ადამიანში არის სხეული, ლაპარაკი და აზროვნება და ეს სამი განა დამოუკიდებელი რამ არაა. მე შემიძლია მაგალითად შეშას ვჭრიდე სხეულით, ვფიქრობდე ღმერთზე და ვინმეს ველაპარაკებოდა ფეხბურთზე.მაგრამ ეს სამი ადამიანში ერთი არაა.

ადამიანი შედგება სხეულის, სამშვინველისა და სულისაგან და ამ სამ ნაწილს აქვს როგორც საერთო, ისე დამოუკიდებელი ფუნქციებიც. ასე მესმის მე ღმერთის სამება, ადამიანის სამების მსგავსად, რამეთუ ადამიანი არის ღვთის მსგავსი არსება.

 

კი, ებრაელებმა არ იცოდნენ სამება, არ იცოდნენ პირველი საუკუნის ქრისტეანებმაც. მერე გაიგეს და შეიმეცნეს. რა მოხდა მერე, არ შეიძლება სულიერი ცოდნა ღრმავდებოდეს? ჩემი აზრით შეიძლება.

 

პატივისცემით აზრისადმი,

პლატონი

[აზრი]

საინტერესო მოსაუბრე ბრძანდებით, თქვენს პასუხში სჩანს რომ ხართ კარგი ინტელექტუალი, კარგად ინფორმირებული, ლოგიკურად მოაზროვნე და ტოლერანტული განსხვავებული აზრისადმი.

 

მადლობა პლატონი

 

თქვენ წერთ:

 

"პირველ რიგში მინდა მოგახსენოთ, რომ მე არ გახლავართ რომელიმე რელიგიის ან სექტის მიმდევარი".

 

გასაგებია, სამომავლოდ მხედველობაში მივიღებ ფაქტს, რომ არ ხართ არცერთი რელიგიის მიმდევარი. სხვათაშორის, არც მე არ გახლავართ, არცერთი რელიგიის მიმდევარი.

 

მე ჩემს თავს უბრალოდ ფილოსოფად, ანუ სიბრძნისა და სიყვარულის მკვლევარად და მაძიებლად ვთვლი

ძალიან კარგი.

 

 

კონკრეტულად იესო ქრისტეს რაობას რაც შეეხება, იგი მიეკუთვნება იმ ნაწილს საკითხებისას, რომლებისკენაც ვიხრები როგორც უფრო მართებულის ან როგორც უფრო ჩემთვის მოსაწონი და მისაღებისადმი და საბოლოო ჯამში არ ვიცი 100 პროცენტით და დანამდვილებით მართალი ვარ თუ არა.

გასაგებია რომ თქვენ უბრალოდ იხრებით იქითკენ, რომ იესოზე ფიქრობთ რომ ღმერთია. კარგია რომ გულწრფელად ვსაუბრობთ და ამბობთ, რომ 100%-ით არ იცით მართლ ამასეა თუ არა. მეც გულწრფელად გეტყვით, რომ მიხარია 100%-ი დარწმუნებული არ ხართ რასაც ამბობთ, რადგან, რთული იქნებოდა დამენახვებინა რეალურობა თქვენთის, რომ იესო ღმერთი კი არა, ღვთის ძეა, სრულიად ცალკე ინდივიდი, ვიდრე თავად ღმერთი, რომელმაც იესო შექმნა. პირადად მე, 100%-ით დარწმუნებული ვარ, რომ იესო ღვთის ძეა, ღვთის ქმნილებაა, და არა თავად ღმერთი. ამაში დარწმუნების სურვილი თუ გექმნებათ, შემიძლია, ქრისტიანული სახელმძღვანელოდან, ბიბლიიდან დავასაბუთო.

(ცხადია თქვენი სურვილის შემთხვევაში.)

 

მაგრამ იმ ინფორმაციაზე და შემეცნებაზე დაყრდნობით რაც მაქვს უფრო ვიხრები მოსაზრებისაკენ რომ იესო ქრისტე ღმერთია, ასევე გარკვეულწილად სიმპათიური განწყობის გამო იესოს პიროვნების მიმართ, უფრო მომწონს, მსიამოვნებს, აღმაფრთოვანებს და ჩემი აზრით მარგებს იესო ქრისტეს ღმერთად ჩათვლა.

ამ სიტყვებშიც იგივეს ამბობთ, როგორც ზემოთ ციტირებულ სიტყვებში. თუმცა, მინდა გაგიმხილოთ ერთი რამ. ღვთის ან ღვთის ძის ვინაობა-რაობას ჩვენი სურვილები ან ის თუ რა გვარგებს არ განაპირობებს. ჩემი აზრით, რომელიც ქრისტიანულ წიგნს ბიბლიას ეფუძნება, დარწმუნებული ვარ, რომ ადამიანმა ღმერთი ისე კი არ უნდა "დაინახოს" როგორც შეუძლია ან აწყობს, რადგან ფიქრობს რომ ასეთად მისი "დანახვა" არგებს, არამედ ისე უნდა "დავინახოთ", ანუ გავიგოთ, აღვიქვათ და გავაანალიზოთ, როგორც თავად ღმერთი წარმოგვიდგენს თავის თავს თავისივე სიტყვაში ბიბლიაში, რომელსაც ქრისტიანობის ფუძემდებელი ჭეშმარიტებას უწოდებდა. (იოანე 17:17).

 

რაც შეეხება თქვენს ისტყვებს:

 

"თუმცა მე კათოლიციზმსაც და მართლმადიდებლობასაც კარგად ვიცნობ და შემიძლია გითხრათ, რომ თქვენი არგუმენტები მათი ეკლესიის მოძღვრებიდან მიუღებელი იმის გამო, რომ წმინდა წერილის გარდა მათი მრწამსი თანაბარ დონეზე ეფუძნება საღმრთო გარდმოცემასაც და საეკლესიო კრებების დადგენილებანი წმინდა წერილთან ერთად განიხილება როგოც რწმენის საფუძველი. ბოლო საუკუნეებში წარმოშობილი პროტესტანტული და სხვა მიმდინარეობათა უმრავლესობა კათოლიციზმს და მართლმადიდებლობას ბრალს სდებს სწორედ ამაში, რომ მათ წმინდა წერილის გარდა რწმენის საფუძვლად აქვთ საღმრთო გარდმოცემაც (წმინდა მამათა ნაწერები და საეკლესიო კრებათა დადგენილებები), რომელიც მათი აზრით წარმოადგენს წმინდა წერილის დამახინჯებას. მაგრამ კათოლიკენი და მართლმადიდებელნი ასე არ თვლიან".

 

როგორც ყოფილი მართლმადიდებელი და თეოლოგიურ საკითხებში არც თუ ისე გაურკვეველი ადამიანი, გეთანხმებით, რომ კათოლიკებიც და მართლმადიდებლებიც, გადმოცემებსა და საეკლესიო დადგენილებებს, ბიბლიის თანაბარ აბტორიტეტად მიიჩნევენ. მაგრამ, ის რომ რომელიმე რელიგია თავის რელიგიურ კრებას გამართავს, თავის დადგენილებებს მიიღებს და მას ბიბლიას გაუტოლებს, სინამდვილეში არ ნიშნავს რომ ის მართლა უტოლდება ბიბლიას და ბიბლიაში გაცხადებულ სწავლებას. ის ვინც მასე მოიქცევა, მხოლოდ მისთვისაა ბიბლია და ეკლესიური და რელიგიური კრებების დადგენილებები ბიბლიის "წონის" ავტორიტეტული სწავლება. ეს იმას ნიშნავს, რომ მათი საეკლესიო შეკრებები და დადგენილებები, მხოლოდ მათთვისაა ავტორიტეტი, ვინც ასეთად მიიჩნევს და არ ნიშნავს რომ სინამდვილეში ავტორიტეტულს წარმოადგენს. ანალოგიურად, კათოლიკებისა და მართლმადიდებლების გარდა, სხვა, ნებისმიერ რელიგიას შეუძლია მოიწვიოს თავისი საეკლესიო კრებები, მიიღოს დადგენილებები და დოგმატები, შემდეგ ის გაუთანაბროს ბიბლიას და ჭეშმარიტებად გამოაცხადოს. მაგრამ, არის თუ არა ასეთი დადგენილებები სინამდვილეში ღვთისა, და არის თუ არა სინამდვილეში ასეთ შეკრებებზე მიღებული დოგმატები, წესები, შეზღუდვები და სწავლებები ბიბლიური, ესაა მთავარი და არა ის, რომ მათ თავიანთ კრებებზე შეთხზეს ისეთი სწავლებები, რომელიც არც ბიბლიიდან გამომდინარეობს, და არც ამ საეკლესიო კრებების ღვთისგან მიცემულ ავტორიტეტულობას ადასტურებს.

 

ჩემს არგუმენტზე რომელიც სამების მომხრეთა ენციკლოპედიიდან მოვიყვანე: "დოგმატური ფორმულა 'სამპიროვანი ღმერთი' მხოლოდ IV საუკუნის დასასრულისთვის ჩამოყალიბდა და საბოლოოდ დამკვიდრდა ქრისტიანთა ცნობიერებასა და მრწამსში. სწორედ ამ ფორმულას ეწოდა პირველად 'სამების დოგმატი'. პირველი ეკლესიის მამები თავიანთი მრწამსით ძალიან შორს იყვნენ ასეთი თვალსაზრისისგან" (New Catholic Encyclopedia, ტ. XIV, გვ. 299)", თქვენ წერთ:

 

"ამაზე კარგად განსწავლული მართლმადიდებელი ასე გიპასუხებდათ: მოცემულ ციტატაში მოყვანილი ფაქტები ჭეშმარიტია. მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ სამების დოგმატი, რომელიც ადრე არ იყო და მხოლოდ პირველ საეკლესიო კრების შემდეგ გაჩნდა, არასწორია".

 

მსგავს რამეს ნამდვილად იტყოდა მართლმადიდებელი, მაგრამ იქნებოდა დილემა, ურთიერთ გამომრიცხავი რამ. თუ რომელიმე რელიგიურმა ჯგუფმა, ღმერთის შესახებ თავისი შეხედულებები ჩამოაყალიბა და დაამკვიდრა, რომელიც ქრისტიანობის დროს არ არსებობდა, ის ვერ იქნება ქრისტიანული შეხედულებები. ამიტომ მართლმადიდებელი მსგავს რამე სრომ იტყოდა, არ იქნებოდა რეალობის სწორი შეფასება.

 

 

ეს ნამდვილად კარგად გიწერიათ:

 

"საქმე იმაშია, რომ ქრისტეანობამ თავისი საბოლოოდ დასრულებული სახე მართლმადიდებლური სწავლების თანახმად მიიღო შვიდი მსოფლიო საეკლესიო კრების შემდეგ".

 

მეც აგას ვამბობ, მართლმადიდებლურმა ქრისტიანობას საბოლოო სახე, თავიანთი შექმნილი 7 კრების თანახმად მიიღო, მაგრამ ქრისტიანობა, რომელიც I საუკუნეში ვრცელდებოდა, უკვე ჰქონდათ თავიანთი სწავლება, რომელიც მოგვიანებით 7 კრებებზე მიღებულმა მოსაზრებებმა, სრულიად სხვა სახე მიიღო პირველისგან განსხვავებით.

 

ამიტომ, მართლმადიდებლისათვის პირველი, მეორე თუ მეხუთე საუკუნის ქრისტეანობა სულაც არაა საბოლოო სამაგალითო რამ,

რაც სამწუხარო რეალობაა. ქრისტიანული სწავლებები, (საუკუნეების შემდგომ) ცვილელებებს რომ დაექვემდებარა, სწორედ იმიტომ მიიღო აფსოლუტურად სხვა სახე, სახე, რომელიც I საუკუნის ქრისტიანობას არანაირად არ ჰგავს.

 

შემდეგ თქვენ ამბობთ: " საკითხის მიუკერძოებელი განხილვა, ადამიანს ნათლად ანახებს რომ "სამება" არაა ქრისტიანული და ბიბლიური სწავლება. ის IV საუკუნის ეკლესიის დოგმატურ-ფილოსოფიურ მოსაზრებებს წარმოადგენს, რომელსაც ბიბლიის მხარდაჭერა არ აქვს". აქ მართლმადიდებლობა დაგეთანხმებათ, რომ სამების სწავლება IV საუკუნის ეკლესიის დოგმატურ-ფილოსოფიურ მოსაზრებებს წარმოადგენს, მაგრამ მათი მიდგომიდან გამომდინარე სარწმუნობის საკითხისადმი, არ დაგეთანხმებათ, რომ მას ბიბლიის მხარდაჭერა არ აქვს და ამაზ არგუმენტებსაც მოგიყვანენ ბიბლიიდან.

მართალს ამბობთ. არგუმენტების მოყვანა, ნებისმიერ განათლებულ მორწმუნეს შეუძლია, თავის რელიგიური მოსაზრებების მხარდასაჭერად. მთავარი აქ არგუმენტის მოძებნა ხომ არაა? მთავარი არის ის, თუ სინამდვილეში ჩვენი შეხედულება, სრულიად ეთანხმება თუ არა იმას, რასაც ქრისტიანობის ფუძემდებელი იესო ქრისტე ასწავლიდა და მისი I საუკუნეში მცხოვრები მისი თვითმხილველი ქრისტიანები. სხვა მხრივ, ნებისმიერს შეუძლია ბიბლიის ესა თუ ის მონაკვეთი, ისე განმარტოს, რომ მოარგოს საკუთარ შეხედულებებს. როგორც ჩემს ერთერთ წინა პოსტში ავხსენი. თქვენ რომ მოიყვანეთ მაგალითი, რომ იესოზე მოციქულმა თომამ თქვაო "უფლო ჩემი და ღმერთო ჩემოო", და ეს გაკვირვებული წამოძახილი იყო, როცა იესოს ნაჭრილობებში ხელი ჩაყო. ამ მონაკვეთს სამების მომხრეები ისე იგებენ, რომ თითქოს თომასთვის იესო ღმერთი იყო. სინამდვილეში კი, როგორ წინა პოსტებში მოვიყვანე მაგალითი, ღვთის წარმომადგენლებს, ადამიანები ღმერთად მოიხსენიებდნენ. ეთაყვანებოდნენ მათ თითქოს ისინი სამყაროს ერთადერთი ღმერთი ყოფილიყვნენ. გაიხსენეთ ერთი-ერთი საინტერესო უტყუარი მტკიცებულება ბიბლიიდან:

 

"ჩაიარა უფლის ანგელოზმა და ვიწრო ადგილზე დადგა, საიდანაც არ იყო გადასახვევი არც მარჯვნივ და არც მარცხნივ. ვირმა უფლის ანგელოზი რომ დაინახა, ჩაიკეცა ბალაამის ქვეშ. აენთო ბალაამის რისხვა და სცემდა ვირს თავისი ჯოხით. ბოლოს გაუხსნა უფალმა ვირს ბაგე და უთხრა ბალაამს: ისეთი რა დაგიშავე, სამჯერ რომ მცემე? ბალაამმა მიუგო ვირს: შეუბრალებლად მომექეცი. ხელში მახვილი რომ მქონდეს, მოგკლავდი!  ვირმა ბალაამს მიუგო: შენი ვირი არა ვარ? დღემდე გატარებ, მთელი შენი ცხოვრება. განა ასე მოგქცევივარ ოდესმე? მან უპასუხა: არა!  აუხილა უფალმა ბალაამს თვალი და დაინახა მან უფლის ანგელოზი, რომელიც გზაზე იდგა მახვილით ხელში. მაშინვე თაყვანი სცა მას და პირქვე დაემხო".

 

ამ ნონაკვეთიდან ნათლად ჩანს რომ ღვთის წარმომადგენლებს დედამიწაზე თაყვანსსცემდნენ, მარამ ეს არ ნიშნავდა რომ მათთვის, დედამიწაზე მოვლენილი ღვთის სულიერი ქმნილებები, ღვთის ჰიპოსტასებსა და პირდაპირი გაგებით ღმერთს წარმოადგენდნენ. ასეთი მაგალიტების მოყვანა, არერთი შემიძლია. ანალოგიურად დგას საკითხი იესოს შემთხვევაში. იმდენად, რადმენადაც იესო ღვთის წარმომადგენელი იყო, მას ისევე მდაბლად ეთაყვანებოდნენ, როგორც ღვთის მიერ დედამიწაზე წარმოგზავნილ სხვა სულიერ ქმნილებებს. უფრო მეტიც, სიტყვას "ღმერთი", ბიბლია ადამიანებსაც უწოდებს, ანგეოზებსაც და იესოსაც. ისინი კი, ვისაც სურთ რომ იესო ღვთის რანგში აიყვანონ და ღმერთს გაუთანასწორონ და ღმერთად იქციონ იესო, ბიბლიიდან ხელმოსაკიდს ცხადია ნახავენ. ისევე როგორც ისინი, ვინც მოისურვებს რომ იესოს მსგავსად, ანგელოზები აიყვანონ ღვთის რანგში და ღმერთს გაუტოლონ, რადგან იესოს მსგავსაც, ბიბლია ანგეოზებსაც უწოდებს ღმერთებს. ამგვარად, ბიბლიის მთლიან სულში აღქმა და დანახვა, ადამიანს ეხმარება მასში ჩაწერილი გამონათქვამები თუ აღწერილი მოვლენები, სწორად გაიგოს და აღიქვას.

 

 

რაც შეეხება ამას:

 

აკრიტიკებთ იქიდან გამომდინარე, რომ ეს სწავლება არ იყო მეოთხე საუკუნემდე და მხოლოდ მეოთხიდან გაჩნდა და ეს ფაქტი თქვენთვის ადასტურებს ამ სწავლების სიცრუეს".

 

არამარტო მაქედან გამომდინარე. არამედ, სხვა უამრავი ფაქტორიდან და ფაქტობრივი მტკიცებულებებიდან გამომდინარეც.

 

 

მაგრამ მართლმადიდებლობა არ თვლის თავისი სწავლების ერთადერთ წყაროდ მხოლოდ წმინდა წერილს, არამედ საღმრთო გარდმცემასაც აღიარებს და საკლესიო კრების დადგენილებას მათთვის წმინდა წერილის თანაბარი ძალა აქვს. ასე რომ თქვენი აზრი საფუძველში ეყრდნობა სხვა მიდგომას სარწმუნოებისადმი, მათი კი სხვას, აქაა მთავარი სხვაობა.

მართალი ბრძანდებით. ისინი თავიანთ დადგენილ სწავლებებს, რომლებიც ბიბლიაში არ მოიპოვება, ბიბლიას უტოლებენ. სწორედ ამაშია საქმე, სწორად აღნიშნეთ.

 

კარგად ამბობთ ამას:

 

თქვენ თუ გინდათ სამების დოგმატის აღმსარებელი დაარწმუნოთ მის სიცრუეში, მაშინ ის უნდა დაარწმუნოთ საეკლესიო კრებების ზედმეტობაში".

 

მე ჩემი თვალსაზრისი და შეხედულებები დავწერე და თუ ვინმე გამოჩნდება, რომელსაც სურვილი ექნება დავარწმუნო, რომ საეკლესიო კრებები ზედმეტია, იმ გაგებიტ რა გაგებითაც ამ წუთას ვსაუბრობთ მე და თქვენ, სიამოვნებით ავუხსნი, არვუდგენ ფაქტებს და ობიექტურად მიუდგება და მიიღებს რეალობას რეალობად თუ არა, ეს მისი გადასაწყვეტი იქნება. სამწუხაროდ, როგორც ყოფილ მართლმადიდებელს, ძალიან დიდი ეჭვი მაქვს, რომ მართლმადიდებელთა უმრავლესობას, გამოავლინოს მზადყოფნა, რომ შეამოწმოს თავისი შეხედულებების სისწორე და ყურადღებით განიხილოს ხელმისაწვდომი ფაქტები და ამ ყველაფრის შემდეგ, თვალსაზრისი შეიცვალოს. როგორც "წესი" მართლმადიდებლად წოდებული მორწმუნეების უმრავლესობა, ჯიქურ მიდის ნებისმიერი მოსაზრების წინააღქმედგ, რაც მათ ეკლესიურ დოგმატიკიდან არ მომდინარეობს, რომელიც ქრისტიანობის დაარსებიდან, როგორც აღვნიშნეთ, საუკუნეების შემდეგ განვითარდა და ჩამოყალიბდა.

 

 

სიტყვებზე:

 

"რაც შეეხება ჩემს მოსაზრებებს, ამ წერილის თავში უკვე ვთქვი, რომ დანამდვილებით არ ვიცი ვინ იყო იესო ქრისტე, მაგრამ უფრო მეტად ვიხრები და მომწონს მოსაზრება, რომ ის არის ღმერთი".

 

მოგახსენებთ, რომ თქვენი სუბიექტორი მოსაზრება სავსებით გასაგებია ჩემთვის და ცხადია არ შეგეკამათებით რომ თქვენი მოსაზრება გინდა თუ არა შეიცვალოთ. თქვენი უფლებაა რა მოსაზრება გექნებათ. მე მხოლოდ იმის თქმა და ახსნა შემიძლია, რომ მსგავსი მოსაზრება, არ არის ქრისტიანული და ბიბლიური.

 

 

იესო ქრისტე არის განსხეულებული ღმერთი, ანუ თავად ღმერთი ადამიანის სხეულით მოსული.

როგორც უკვე აღვნიშნე, მსგავსი მოსაზრება არ არის ბიბლიური. ბიბლია და ქრისტიანობა არ ასწავლის რომ ღმერთი განსხეულდა და ადამიანად მოვიდა. პირიქით, ის ასწავლის რომ არა ღმერთი, არამედ ღვთის ძე გახდა ხორცი, ანუ ადამიანი, ისევე, როგორც ქრისტემდე სხვა სულიერი ქმნილებები ევლინებოდნენ დედამიწაზე ადამიანებს ხორციელ სხეულში, ადამიანად, მაგრამ ისინი, ქრისტეს მსგავსად, არასოდეს ყოფილან განსხეულებული ღმერთები.

 

 

მოკლედ რომ ვთქვა, იესო ქრისტე არის განკაცებული მამა ღმერთი.

მსგავსი მოსაზრება რომ არაა იმასთან თანხმობაში რასაც თავად იესო ამბობდა მინდა შეგახსენოთ. თქვენ ამბობთ, რომ "იესო ქრისტე არის განკაცებული მამა ღმერთი"-ო. თუ ეს სინამდვილე იქნებოდა, მაშინ (და როგორც სამების დოგმატიკა ასწავლის) იესოს ნება და მამის ნება ერთი და იგივე უნდა ყოფილიყო. მაგრამ იესომ ასეთი რამ თქვა: "იყოს არა ჩემი ნება, არამედ შენი". იესო რომ ხორცში მოვლენილი მამა ღმერთი ყოფილიყო, ამ სიტყვებს არ იტყოდა: "ზეციდან ჩემი ნების აღსასრულებლად კი არ ჩამოვედი, არამედ მისი ნებისა, ვინც მე მომავლინა", არც ამას: "ჩემი მოძღვრება ჩემი არაა, არამედ მისია, ვინც მე მომავლინა". იმედია მეთანხმებით რასაც ვწერ. ნათელია რომ ის ვინც იესო გამოგზავნა სხვაა და გამოგზავნილი იესო კი სხვა. სამების არაბიბლიური და არაქრისტიანული სწავლება კი პირიქით ასწავლის, რომ თიტქოს იესო და ღმერთი, რომელმაც ის გამოგზავნა, ერთი და გივივე ღმერთი იყოს. შემდეგ, სიცოცხლის ბოლო წუთებში, იესომ შესძახა: "ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო, რად მიმატოვე? "(მარკოზი 15:34). ვის შესძახა იესომ? საკუთარ თავს თუ საკუთარი პიროვნების შემადგენელ ნაწილს? უდავოდ, ეს შეძახილი „ღმერთო ჩემო“ არ იყო მისგან, ვინც თავს ღმერთად მიიჩნევდა.

 

 

 

პირველი საუკუნის ქრისტიანთა შესახებ ერთერთ ნაშრომში ასეთი რამაა ნათქვამი:

 

«მაშასადამე, როცა ისინი [იესოს] მიაწერდნენ ისეთ მოკრძალებულ ტიტულებს, როგორიცაა: "ქრისტე", "ძე კაცისა", "ძე ღვთისა" და "უფალი", ეს იმიტომ კი არა, რომ ეთქვათ, ღმერთი არისო, არამედ იმის გამო, რომ ის ღვთის დავალებას ასრულებდა».

 

ამგვარად, ზოგი რელიგიური სწავლულიც კი ეთანხმება, რომ იესოს ღმერთობის იდეა ეწინააღმდეგება წმინდა ბიბლიის მტკიცებას მთლიანობაში. ბიბლიაში ღმერთი ყოველთვის აღმატებულია, იესო კი - მორჩილი მსახური.

 

 

პ.ს.

აგრეთვე იხილეთ პოსტი: პოსტი #38 http://planeta.ge/index.php?showtopic=1343...30&start=30

[Nukriko]

ამდენი ხანია რაღაცეებზე კამათობთ და ნორმალურად ვერ გამაგებინეთ რა არის სამება... :DD

[აზრი]

ამდენი ხანია რაღაცეებზე კამათობთ და ნორმალურად ვერ გამაგებინეთ რა არის სამება...

 

Nukriko

 

სამება არის ქრისტიანული სამყაროს უმთავრესი დოგმატი და თაყვანისცემის ობიექტი. ამ დოგმატის თანახმად, არსებობს სამი ღვთაებრივი პირი (მამა, ძე და სულიწმიდა). სამების თაყვანისმცემლები ამბობენ, რომ სამივე მარადიული, ყოვლისშემძლე და თანასწორიაო. ისინი ამბობენ, რომ სამივე ღმერთიაო, მაგრამ სამება მაინც ერთი ღმერთიაო და არა სამიო. ეს სამი პირი განუყოფელი და ერთარსიაო. ამის საფუძველზე სამების დოგმატის ზოგიერთი მომხრე თვლის, რომ იესო ქრისტეა ყოვლისშემძლე ღმერთიო, და იესო და სულიწმიდა იგივე მამა ღმერთიაო. სინამდვილეში, ეს არ არის ბიბლიური სწავლება.

[პლატონი]

აზრს მიესალმება პლატონი!

 

"პლატონი: პირველ რიგში მინდა მოგახსენოთ, რომ მე არ გახლავართ რომელიმე რელიგიის ან სექტის მიმდევარი".

 

აზრი: გასაგებია, სამომავლოდ მხედველობაში მივიღებ ფაქტს, რომ არ ხართ არცერთი რელიგიის მიმდევარი. სხვათაშორის, არც მე არ გახლავართ, არცერთი რელიგიის მიმდევარი.

 

ეს კარგია.

 

რაც შეეხება იესო ქრისტეს ღმერთობის ფაქტს, საინტერესოა შემდეგი ინფორმაცია:

*В течение нескольких дней Собор (ლაპარაკის ნიკეის პირველ კრებაზე) не мог логически доказать неправоту Ария, святитель Николай, не выдержав такого положения дел, ударил Ария по лицу, за что даже был на время запрещен в священнослужении*.

და შემდეგ:

*По преданию, доказательством христианского представления о Боге как о неслиянной и нераздельной Святой Троице явилось чудо, сотворенное святителем Спиридоном. Он взял в руки глиняный черепок и сказал: «Бог, как и этот глиняный черепок, есть Бог Отец, Бог Сын, и Бог Дух Святый», вместе с этими словами из черепка вырвались языки пламени, затем полилась вода и, наконец, образовалась глина. После этого Собор отверг арианское вероучение и утвердил Символ Веры для всех христиан империи*.

 

ანუ ამ კრებაზე ეკლესიამ უარი თქვა ლოგიკაზე, როგორც ჭეშმარიტების დადგენის მეთოდზე.

ამავე დროს უარი თქვა ბიბლიაზე, როგორც ჭეშმარიტების ერთადერთ წყაროზე.

 

ზემორე ინფორმაცია თქვენს წისქვილზე ასხავს წყალს, მაგრამ მხოლოდ იმიტომ, რომ თქვენთვის ბიბლია და ლოგიკა მეტი არგუმენტია, ვიდრე სასწაული. მით უმეტეს, რომ მოხდა თუ არა ნიკეის კრებაზე ეგ სასწაული, ამაშიც შეიძლება ეჭვის შეტანა და ასევე იმაშიც, რომ თუ მოხდა კიდეც, ვითომ რატომ ნიშნავდა ეს სასწაული არიოსოს მტყუანობას.

 

კიდევ ერთხელ ავღნიშნავ, რომ ყველანაირი უთანხმოების სათავე არის ხოლმე საწყისი პოზიციების განსხვავება. თქვენთვის ბიბლია და მასზე დაფუძნებული ლოგიკა ჭეშმარიტების საფუძველია, ზოგისთვის ბიბლია არაა საკმარისი და მას ემატება სასწაული და წმიდა მამათა დადგენილი დოგმატები. პროტესტანტების უმრავლესობაც მხოლოდ ბიბლიას აღიარებს რწმენის საფუძვლად, მაგრამ იესოს ღმერთობის უარყოფამდე არ მიდიან, რამეთუ გონებას და ლოგიკას ისინიც არ მიიჩნევენ ჭეშმარიტების დასადგენ ინსტრუმენტად. მოდი და გაარკვიე, რომელია უფრო მართალი. საბოლოო ჯამში ხომ ყველას რწმენას რაღაც აპრიორად მიღებული წანამძღვარი გააჩნია.

 

 

აზრი:

პირადად მე, 100%-ით დარწმუნებული ვარ, რომ იესო ღვთის ძეა, ღვთის ქმნილებაა, და არა თავად ღმერთი. ამაში დარწმუნების სურვილი თუ გექმნებათ, შემიძლია, ქრისტიანული სახელმძღვანელოდან, ბიბლიიდან დავასაბუთო.

თქვენი რწმენაც ეფუძნება გარკვეული წანამძღვრების აპრიორად აღიარებას. კონკრეტულად, რომ ბიბლია და მასზე დაფუძნებული ლოგიკა ჭეშმარიტების წყაროა.

თქვენ წერთ: *... ღმერთი ისე უნდა გავიგოთ, აღვიქვათ და გავაანალიზოთ, როგორც თავად ღმერთი წარმოგვიდგენს თავის თავს თავისივე სიტყვაში ბიბლიაში, რომელსაც ქრისტიანობის ფუძემდებელი ჭეშმარიტებას უწოდებდა. (იოანე 17:17)*. ანუ თქვენ აპრიორი ღებულობთ თქვენი რწმენის წანამძღვრად ბიბლიას, რომლის ჭეშმარიტებას ადასტურებთ იმავე წიგნიდან. გამოდის, რომ ბიბლია ჭეშმარიტია, იმიტომ რომ ბიბლიაში ასე სწერია. ბიბლია ღვთის სიტყვაა იმიტომ, რომ ბიბლიაში ასე სწერია. იესო ღმერთი არაა, იმიტომ რომ ბიბლიაში ასე არ სწერია და ასე შემდეგ, მთელი თქვენი რწმენები ეფუძნება იმას, რომ ბიბლიაში ასე სწერია. მე შემიძლია მოგთხოვოთ დაასაბუთოთ ბიბლიის ღვთივსულიერება და მისი ყოველი აზრის ჭეშმარიტება, ოღონდ არა ბიბლიიდან. ამ შემთხვევაში თქვენ შეიძლება რაიმე მეთოდოლოგიას მიმართოთ ამისათვის, მაგრამ მე კვლავ შემიძლია მოგთხოვოთ იმის დასაბუთება, თუ რატომ არის მოცემული მეთოდოლოგია იმის დამამტკიცებელი რომ ბიბლია ჭეშმარიტია და ა.შ. გაუთავებლად. მაგალითად ერთი ვინმე ბიბლიის უცდომელობას ამტკიცებდა იმით, რომ რაც მასში ნაწინასწარმეტყველებია აქამდე ყველა ზუსტად ახდაო და ზნაჩიტ რაც არ მომხდარა და წერია, ეგაც ნაღდად იქნებაო. მაგრამ, ხომ შეიძლება ვიკითხოთ: ვითომ რატომაო? და იქნება ერთხელაც მოხდეს და არ ახდეს, ჰა? აქაც რაღაც ლოგიკის რწმენაა ხომ. მე მინდა უბრალოდ გითხრათ, რომ საბოლოო ჯამში ყველა რწმენა რაიმე წანამძღვრის როგორც ჭეშმარიტების დამადასტურებელი საგნის თუ მოვლენის აპრიორად დაშვებას ეფუძნება.

 

თქვენ ამბობთ, რომ ბიბლიიდან შეგიძლიათ დაასაბუთოთ ესა თუ ის ჭეშმარიტება, მაგრამ ბიბლიის აბსოლუტური უცდომელობა საიდან უნდა დაასაბუთოთ? და საიდანაც ამას დაასაბუთებთ, იმ მეთოდის როგორც ჭეშმარიტების დამდგენ უცდომელ საშუალებას საიდან დაასაბუთებთ? და იმის, იმის, იმის და ა.შ. იმის როგორც ჭეშმარიტების კრიტერიუმს როგორ დაასაბუთებთ. ანუ უსასრულობაში მოგვიწევს მოგზაურობა, თუ სადმე არ გავჩერდით და არა ვთქვით: აი ეს არის ჭეშმარიტების დასადგენი კრიტერიუმი! და კითხვაზე, რატომ, იქნება პასუხი: იმიტომ!

 

აქ მოყვანილი მსჯელობის კითხვისას არ დაგავიწყდეთ ნამდვილად მშვენიერი დევიზი: *ინტელექტუალური პატიოსნების პატრონს ახასიათებს მზადყოფნა, შეამოწმოს თავისი შეხედულებების სისწორე და გულდასმით განიხილოს სხვა ხელმისაწვდომი ფაქტები*.

 

თქვენ გწამთ რასაც ქრისტიანობის ფუძემდებელი იესო ქრისტე ასწავლიდა და I საუკუნეში მცხოვრები მისი თვითმხილველი ქრისტიანები. მიაქციეთ ყურადღება: გწამთ! რატო გწამთ? იტყვით იმიტომ და ამიტომ? რატომ იმიტომ და ამიტომ? აქაც იქნება იმიტომ და ამიტომ და ასე გაუთავებლად.

რწმენა იმიტომაა რწმენა, რომ მას მისი ჭეშმარიტების დამასაბუთებელი წანამძღვარი საბოლოო ჯამში არ გააჩნია. ამიტომ ვთხოვდეთ ადამიანს დაასუბუთოს რწმენა ნიშნავს მოვთხოვოთ მას სხვა რწმენა.

 

ყოველივე ზემოთ თქმული ჩემი მოგონილი არაა. ეს ყველაზე კარგად იმანეულ კანტმა ჩამოაყალიბა თავისი შემეცნების თეორიაში.

Кант отвергал догматический способ познания и считал, что вместо него нужно взять за основу метод критического философствования, сущность которого заключается в исследовании способов познания самого разума; границ, которые может достичь разумом человек; и изучении отдельных способов человеческого познания. რის შედეგადაც მან საკმაოდ ნათლად აჩვენა, რომ მეტაფიზიკური ჭეშმარიტებების დამტკიცება შეუძლებელია. კანტის შემდეგ არცერთი მოაზროვნე აღარ კამათობს მეტაფიზიკურ ჭეშმარიტებებზე. ნუ მიწყენთ, მაგრამ როცა თქვენ ამბობთ, რომ იესო ქრისტეს რაობას ბიბლიაზე დაფუძნებით დაასაბუთებთ, ამით კანტამდელ მოაზროვნედ გამოდიხართ. მე ვიზიარებ კანტის აზრს, რომ დოგმატური შემეცნება შეუძლებელია და დოგმატური ცოდნა რწმენას ეფუძნება მხოლოდ. ამ დასკვნით კანტი არიოსოს მოწინააღმდეგე გამოდის და მისი მოწინააღმდეგეების მხარს იჭერს, რომელნიც ნებისმიერ დოგმატურ ცოდნას რწმენას და მხოლოდ რწმენას აფუძნებენ. ოღონდ ისე არ გავიგოთ, რომ კანტი არიოსოს მოწინააღმდეგეთა აზრს იზიარებს. ის იზიარებს არა აზრს, არამედ მეთოდს: რომ ღმერთის და სხვა რელიგიური დოგმატების საფუძველი საფუძვლის არმქონე რწმენაა.

 

 

ასე რომ, ჩემი მორკძალებული დასკვნა ასეთია:

 

არის თუ არა იესო ქრისტე ღმერთი – საბოლოო ჯამში ეს არის მხოლოდ და მხოლოდ რწმენის საკითხი.

 

P.S. მინდა მადლობა მოგახსენოთ იმაში, რომ თქვენთან საუბარში ბევრ რამეს ახლებურად და ახალი სიღრმით ვიმეცნებ და მიუხედავად იმისა შევთანხმდებით თუ არა, ვფიქრობ, ჩვენ ჩვენ სარგებელს მაინც ვიღებთ.

Edited December 14, 2009 by პლატონი

[პლატონი]

ამდენი ხანია რაღაცეებზე კამათობთ და ნორმალურად ვერ გამაგებინეთ რა არის სამება... :DD

 

აუფ! რა გვეშველება ეხლა! ღამე აღარ დაგვეძინება ალბათ ნერვიულობით ჩვენც და თქვენც

[აზრი]

ამ კრებაზე ეკლესიამ უარი თქვა ლოგიკაზე, როგორც ჭეშმარიტების დადგენის მეთოდზე.

ამავე დროს უარი თქვა ბიბლიაზე, როგორც ჭეშმარიტების ერთადერთ წყაროზე.

 

ზემორე ინფორმაცია თქვენს წისქვილზე ასხავს წყალს, მაგრამ მხოლოდ იმიტომ, რომ თქვენთვის ბიბლია და ლოგიკა მეტი არგუმენტია, ვიდრე სასწაული. მით უმეტეს, რომ მოხდა თუ არა ნიკეის კრებაზე ეგ სასწაული, ამაშიც შეიძლება ეჭვის შეტანა და ასევე იმაშიც, რომ თუ მოხდა კიდეც, ვითომ რატომ ნიშნავდა ეს სასწაული არიოსოს მტყუანობას.

 

პლატონი

 

როგორც უკვე აღვნიშნე წინა პოსტებში, ადამიანების გარკვეული ნაწილი რას მიიჩნევს სწორად და რას არა, სინამდვილეს ცხადია ვერ შეცვლის. გეთანხმებით, რომ ვინმეს რაღაც ისე სწამს რა კრიტერიუმებიდან გამომდინარეც სწამს. მაგრამ, როცა ვხედავთ რომ ლოგიკური აზროვნების უნარი გაგვაჩნია და არსებული ფაქტების განხილვის და შესწავლის უნარიც, ვერ ავუვლით გვერდს ამ ყოველივეს და ვერ მივიღებთ აფსოლუტურ ჭეშმარიტებად გარკვეული ადამიანების მიერ (მაგალითად მართლმადიდებლების) არჩეულ კრიტორიუმებს, რომ რაიმე საკითხზე საბოლოო თვალსაზრისი ვიქონიოთ. მანამ სანამ ადამიანები ვართ ჩევნი აზროვნების უნარით, აზროვნებაზე უარი არ უნდა ვთქვათ და დოგმატურად არ უნდა მივიღოთ რომელიმე რელიგიური ჯგუფის მიერ დადგენილი დოგმატები აფსოლუტურ ჭეშმარიტებად. ამა თუ იმ აზრს, მოსაზრებას და ფილოსოფიას, თან უნდა ახლდეს ლოგიკური, ფაქტებით გამყარებული მტკიცებულებები, რომ დავეთანხმოთ და ვაღიაროთ და შესაბამისად საკუთარი თვალსაზრისი ჩამოვიყალიბოთ.

 

 

კიდევ ერთხელ ავღნიშნავ, რომ ყველანაირი უთანხმოების სათავე არის ხოლმე საწყისი პოზიციების განსხვავება. თქვენთვის ბიბლია და მასზე დაფუძნებული ლოგიკა ჭეშმარიტების საფუძველია, ზოგისთვის ბიბლია არაა საკმარისი და მას ემატება სასწაული და წმიდა მამათა დადგენილი დოგმატები. პროტესტანტების უმრავლესობაც მხოლოდ ბიბლიას აღიარებს რწმენის საფუძვლად, მაგრამ იესოს ღმერთობის უარყოფამდე არ მიდიან, რამეთუ გონებას და ლოგიკას ისინიც არ მიიჩნევენ ჭეშმარიტების დასადგენ ინსტრუმენტად. მოდი და გაარკვიე, რომელია უფრო მართალი. საბოლოო ჯამში ხომ ყველას რწმენას რაღაც აპრიორად მიღებული წანამძღვარი გააჩნია.

გეთანხმებით. ალბათ, ყველა ადამიანს რაიმე სახის "წინაპირობა" გააჩნია ამა თუ იმ მოსაზრებაზე. მაგრამ, მხოლოდ ამ ლოგიკით თუ ვიმსჯელებთ, მართლა დაუსრულებლად შეიძლება გაგვიგრძელდეს. მე უბრალოდ დავაფიქსირე ის, თუ რას ეფუძნება ჩემი თვალსაზრისი სამების დოგმატთან დაკავშირებით. საკითხი მარტივია. თუ ვსაუბრობთ ქრისტიანობაზე და იმაზე თუ რას ასწავლიდნენ პირველი ქრისტიანები, ამოსავალ წერტილად ცხადია ქრისტიანების მოსაზრებები, მათი სწავლებები და ნაწერები უნდა გამოვიყენოთ და არა ამა თუ იმ ადამიანის პირადი შეხედულებები.

 

თუ აინშტაინის მიერ აღმოჩენილ მიღწევებზე ვსაუბრობთ, აინშტაინის ნაშრომებს უნდა მივმართოთ რომ გავიგოთ, თუ რას ამბობდა ის იმ საკითხებზე რაც თავის ნაშრომებში უწერია. როცა ვსაუბრობთ იმაზე, თუ რა სწამდათ პირველ ქრისტიანებს, მათ დაწერილ ნაშრომებს უნდა მივმართოთ. ესაა და ეს.

 

თქვენი რწმენაც ეფუძნება გარკვეული წანამძღვრების აპრიორად აღიარებას. კონკრეტულად, რომ ბიბლია და მასზე დაფუძნებული ლოგიკა ჭეშმარიტების წყაროა.

იმაში ყველა ქრისტიანული ეკლესია თუ მიმდინარეობა თანხმდება, რომ პირველი ქრისტიანების რელიგიური მოსაზრებები და რწმენა, აღწერილია ბიბლიაში. აქედან გამომდინარე, იმის დასადგენად თუ რა სწამდათ და როგორ, ბიბლიას უნდა მივმართოთ და არა აინშტაინის ან კანტის ნაშტრომებს. ამ უბრალო სინამდვილიდან გამომდინარე, ნებისმიერ რელიგირუი კრება, თუ ადამიანის ან ადამიანების დადგენილებები არ ეთანხმება იმას, რასაც პირველი ქრისტიანები წერენ ბიბლიაში, სწორი დასკვნის გაკეთება რთული არაა, რომ ასეთები, პირველი ქრისტიანების ნაშრომებს არ ეთანხმებიან.

 

თქვენ წერთ: *... ღმერთი ისე უნდა გავიგოთ, აღვიქვათ და გავაანალიზოთ, როგორც თავად ღმერთი წარმოგვიდგენს თავის თავს თავისივე სიტყვაში ბიბლიაში, რომელსაც ქრისტიანობის ფუძემდებელი ჭეშმარიტებას უწოდებდა. (იოანე 17:17)*. ანუ თქვენ აპრიორი ღებულობთ თქვენი რწმენის წანამძღვრად ბიბლიას, რომლის ჭეშმარიტებას ადასტურებთ იმავე წიგნიდან. გამოდის, რომ ბიბლია ჭეშმარიტია, იმიტომ რომ ბიბლიაში ასე სწერია. ბიბლია ღვთის სიტყვაა იმიტომ, რომ ბიბლიაში ასე სწერია. იესო ღმერთი არაა, იმიტომ რომ ბიბლიაში ასე არ სწერია და ასე შემდეგ, მთელი თქვენი რწმენები ეფუძნება იმას, რომ ბიბლიაში ასე სწერია. მე შემიძლია მოგთხოვოთ დაასაბუთოთ ბიბლიის ღვთივსულიერება და მისი ყოველი აზრის ჭეშმარიტება, ოღონდ არა ბიბლიიდან. ამ შემთხვევაში თქვენ შეიძლება რაიმე მეთოდოლოგიას მიმართოთ ამისათვის, მაგრამ მე კვლავ შემიძლია მოგთხოვოთ იმის დასაბუთება, თუ რატომ არის მოცემული მეთოდოლოგია იმის დამამტკიცებელი რომ ბიბლია ჭეშმარიტია და ა.შ. გაუთავებლად.

როგორც უკვე აღვნიშნე, თემა ეხება სამებას. ჩემი თვალსაზრისი დავაფიქსირე ამ ფორუმზე, რომ სამება არის არაბიბლიური სწავლება. ანუ, ქრისტიანობის ფუძემდებელი და მისი პირველი ქრისტიანები სამებას არ არსწავლიდნენ და სამების თაყვანისმცემლები არ იყვნენ. ეს ასეა თუ არა, ამაში გასაკრვევად ისევ მათი აზრების გაცნობით ვიგებთ, რომელიც ბიბლიაშია ჩაწერილი. თუ ამ შემთხვევაში ბიბლიას ამოსავალ კრიტერიუმად არ მივიჩნევდით, გამოვიდოდა ასეთი რამ:

 

აინშტაინი ამტკიცებდა, რომ ზოგჯერ სინათლე შეიძლება მივიჩნიოთ როგორც ენერგიის ნაწილაკების ნაკადი, რასაც მოგვიანებით ფოტონები ეწოდა. თუ აინშტაინის ნაშრომებს ამოსავალ კრიტერიუმად არ მივიჩნევდით იმის დასადგენად თუ რას ამბობდა და რას ფიქრობდა აინშტაინი სინათლეზე, და მის ნაშრომებს გვერდით გადავდებდით და მივმართავდით ივანე ჯავახიშვილის ნაშრომებს, დამეთანხმებით რომ გაგვიჭირდებოდა იმის გარკვევა თუ რას ამბობდა სინათლეზე აინშტაინი. ამრიგად, როცა ვსაუბრობთ იმაზე, არის თუ არა სამების ეკლესიური დოგმატი ქრისტიანული სწავლება, უნდა მივმართოთ ქრისტიანების ნაშრომებს. ეს არის უმარტივესი რამ, ანუ მეთოდის არჩევის სწორი გზა. რომ გავიგო, რა თვალსაზრისი აქვს ამ ფორუმში დარეგისტრირებულ მომხმარებელს "პლატონს", პლატონის პოსტებს უნდა გავეცნოთ და არა დავუშვათ "ჭანოს" ან ნებისმიერი სხვის პოსტებს. ალბათ მიმიხვდით რას ვამბობ და იმასაც მიმიხვდით, თუ რატომ ამოვარჩიე ამოსავალ წერტილად ბიბლია იმის დასადგენად, იყო თუ არა სამება პირველი ქრისტიანებისთვის თაყვანისცემის ობიექტი. როგორც პირველი ქრისტიანების ნაშრომები ადასტურებენ, ისინი სამების თაყვანისმცემლები არ ყოფილან. ისინი თაყვანს სცემდნენ ერთადერთ ღმერთს, რომელმაც მხსნელი მესია გამოუგზავნა ადამიანებს.

 

თქვენ ამბობთ, რომ ბიბლიიდან შეგიძლიათ დაასაბუთოთ ესა თუ ის ჭეშმარიტება, მაგრამ ბიბლიის აბსოლუტური უცდომელობა საიდან უნდა დაასაბუთოთ? და საიდანაც ამას დაასაბუთებთ, იმ მეთოდის როგორც ჭეშმარიტების დამდგენ უცდომელ საშუალებას საიდან დაასაბუთებთ? და იმის, იმის, იმის და ა.შ. იმის როგორც ჭეშმარიტების კრიტერიუმს როგორ დაასაბუთებთ. ანუ უსასრულობაში მოგვიწევს მოგზაურობა, თუ სადმე არ გავჩერდით და არა ვთქვით: აი ეს არის ჭეშმარიტების დასადგენი კრიტერიუმი! და კითხვაზე, რატომ, იქნება პასუხი: იმიტომ!

მოკლედ რომ ვთქვათ, თქვენი პოსტიდან გამომდინარე, ისეთი შთაბეჭდილება მექმნდება, რომ თქვენ ეჭქვეშ აყენებთ იმას, რომ პირველი ქრისტიანების რელიგიური თვალსაზრისი ბიბლიაში არ წერია, ან ეჭქვეშ აყენებთ რომ რაც წერია, არ წარმოადგენს მათ თვალსაზრისს. თუ ასეა, მაშინ პირდაპირ დაწერეთ რომ ვიცოდე, მიიჩნევთ თუ არა ბიბლიას, (კონკრეტულად ახალ აღთქმას) პირველი ქრისტიანების ნაშრომებად. დანარჩენზე შემდეგში გავაგრძელოთ.

 

 

არის თუ არა იესო ქრისტე ღმერთი – საბოლოო ჯამში ეს არის მხოლოდ და მხოლოდ რწმენის საკითხი.

ამაში გეთანხმებით, რომ ვინმემ შეიძლება საერთოდ უარყოს ყველაფერი, ყველა რელიგიური მოსაზრება, ბიბლიაც და ეკლესიის თვითნებური დადგენილებებიც, გამოვიდეს გარეთ და თავისი რწმენიდან გამომდინარე თქვას, რომ იესოს მიიჩნევს ღმერთად ან არ მიჩნევს. მისთვის რწმენის საკითხი იქნება მხოლოდ ეს. მაგრამ, როცა ვსაუბრობთ სამებაზე, როგორც რელიგიურ სწავლებაზე, სწამდათ თუ არა პირველ ქრისტიანებს სამება, ცხადია, ამაში წუნდაუდებელ დახმარებას გაგვიწევს მხოლოდ ის, რომ გავეცნოთ პირველი ქრისტიანების ნაწერებს, ახალ აღთქმას. ამ შემთხვევაში, ამოსავალი წერტილი და კრიტორიუმი პირველი ქრისტიანების თვალსაზრისის გაცნობა და აღიარებაა, რომ დარწმუნებით ვთქვათ, სამება ქრისტიანული სწავლებაა თუ არა. ახალ აღთქმაში კი პირველი ქრისტიანების პირდაპირი განცხადებები მხოლოდ იმის უტყუარ დასტურს წარმოადგენს რომ მათთვის ღმერთი სამება კი არ იყო, არამედ "ერთი მამა ღმერთი, რომლისგანაც არის ყოველი" - 1 კორინთელთა 8:6.

 

 

P.S. მინდა მადლობა მოგახსენოთ იმაში, რომ თქვენთან საუბარში ბევრ რამეს ახლებურად და ახალი სიღრმით ვიმეცნებ და მიუხედავად იმისა შევთანხმდებით თუ არა, ვფიქრობ, ჩვენ ჩვენ სარგებელს მაინც ვიღებთ.

 

არაფერს პლატონი, რის მადლობა. პირადად მე, ძალიან მიყვარს, როცა თანამოსაუბრე ლოგიკას და საღ აზროვნებას ყველაფერზე მაღლა აყენებს. ამ შემთხვევაში, მივესალმები იმას, რომ თქვენ, მიუხედავად იმისა რომ სამების დოგმატურ სწაველბისკენ იხრებით, შეგიძლიათ დაუშვათ, რომ რისკენაც იხრებით ის შეიძლება არ იყოს მართალი. ანუ თქვენში ვხედავ არა დოგმატურ აზროვნებას, არამედ საკითხებზე მსჯელობის სურვილს - რაც სასიამოვნოს ხდის აზრთა ურთიერთ გაცვლის პროცესს.

[პლატონი]

სალამი!

 

არის თუ არა იესო ქრისტე ღმერთი.

სამების საკითხის პრობლემა საბოლოო ჯამში ესაა. ამის დასადასტურებლად გავიხსენოთ სამების დოგმატის ისტორია.

 

სამების დოგმატი შემუშავდა (325 წ.) კონსტანტინოპოლის პირველ საეკლესიო კრებაზე.

კრება მოწვეულ იქნა იმპერატორ კონსტანტინე დიდის მიერ, რათა წერტილი დაესვათ ალექსანდრიელი ეპესკოპოსების არიოზოსა და ალექსანდრეს დავისათვის. დავა მიმდინარეობდა იესო ქრისტეს პიროვნების რაობის თაობაზე; არიოზო ამტკიცებდა რომ იესო ქრისტე არ არის ღმერთი. ამის გამო ეპისკოპოსმა ალექსანდრემ ბრალი დასდო მას ღვთის გმომაში. ანუ ალექსანდრე იესო ქრისტეს ღმერთობას აღიარებდა.

 

კრებამ დაგმო არიანელობა და დაადგინა პოსტულატი იესო ქრისტეს ღმრთობის შესახებ, ანუ აღიარა ის ღმერთად.

 

 

ასე რომ, კამათი სამების შესახებ თავის არსში არის კამათი იმაზე, არის თუ არა იესო ქრისტე ღმერთი.

 

 

ეხლა ისმის კითხვა: ნიკეის პირველ კრებამდე ნეტავ რომელი აზრი იყო უფრო გავრცელებული – რომ იესო ქრისტე ღმერთია თუ რომ არ არის. ორივე აზრი რომ არსებობდა, ფაქტია, რამეთუ ნიკეის კრება მოიწვიეს ამ საკითხის გადასაწყვეტად.

 

კიდევ საინტერესოა, რომელი აზრი იყო თავიდან, იესო რომ ღმერთია, რომ ღმერთი არაა თუ თავიდანვე ორივე აზრი იყო გავრცელებული.

 

ამ კითხვებზე ალბათ ზუსტი ინფორმაციის მოპოვება შეუძლებელია.

[აზრი]

სალამი!

 

არის თუ არა იესო ქრისტე ღმერთი.

არა. იესო ღვთის ძეა. ბიბლიაში "ღმერთი" მარტო იესოს კი არა, ადამიანებსაც და ანგელოზებსაც ეწოდება. ამის შესახებ წონა პოსტებში უკვე დავწერე, იგივე რაღატომ იმეორებ?

 

 

სამების საკითხის პრობლემა საბოლოო ჯამში ესაა. ამის დასადასტურებლად გავიხსენოთ სამების დოგმატის ისტორია.

 

წინა პოსტებში ისტორია გავიხსენე უკვე და წრეზე გინდა რომ ვიაროთ?

 

სამების დოგმატი შემუშავდა (325 წ.) კონსტანტინოპოლის პირველ საეკლესიო კრებაზე.

ეს სიცრუეა. სამების დგომატი 325 წელს არ შემოშავებულა. დემაგოგიით გსურს შენი სუბიექტური მოსაზრების ქრისტიანულ სწავლებად გასაღება?!

 

კრებამ დაგმო არიანელობა და დაადგინა პოსტულატი იესო ქრისტეს ღმრთობის შესახებ, ანუ აღიარა ის ღმერთად.

ესეც მორიგი სიცრუე! ისტორიას ვერ გაამრუდებ. დავწერე ამის შესახებაც უკვე და პოსტებს გადახედე: http://planeta.ge/index.php?showtopic=1343...30&start=30 და ამასაც გადახედე, ოღონდ ყურადღებით: http://planeta.ge/index.php?showtopic=1360...30&start=30

 

ასე რომ, კამათი სამების შესახებ თავის არსში არის კამათი იმაზე, არის თუ არა იესო ქრისტე ღმერთი.

 

ესეც მორიგი სიცრუე. "მეგობარო", სიცრუით გსურს საკუთარი სუბიექტური მოსაზრებების ქრისტიანულ სწავლებად გასაღება?!

 

ეხლა ისმის კითხვა: ნიკეის პირველ კრებამდე ნეტავ რომელი აზრი იყო უფრო გავრცელებული – რომ იესო ქრისტე ღმერთია თუ რომ არ არის. ორივე აზრი რომ არსებობდა, ფაქტია, რამეთუ ნიკეის კრება მოიწვიეს ამ საკითხის გადასაწყვეტად.

კიდევ საინტერესოა, რომელი აზრი იყო თავიდან, იესო რომ ღმერთია, რომ ღმერთი არაა თუ თავიდანვე ორივე აზრი იყო გავრცელებული.

ამ კითხვებზე ალბათ ზუსტი ინფორმაციის მოპოვება შეუძლებელია.

 

ეს უკვე დემაგოგიაა! ამ საკითხებს შევეხე უკვე და წრეზე ნუ მატარებ.

 

 

სალამი აზრს!

კი ბატონო, ეხლანდელი ქრისტეანობა არაა ისეთი როგორიც პირველ საუკუნეში იყო.

 

პლატონი

 

სწორედ მაგას ვამბობ მე. კარგია რომ თავად აღირე. თავიდანვე რომ დაგეწერა ეგ სიტყვები, უკეთესი იქნებოდა.

[პლატონი]

პატ. აზრო!

 

ინტელექტუალური პატიოსნების საუკუთესო წარმომადგენელი იმანუელ კანტია. თუ მიაკითხავთ მას, გაიგებთ, რომ მეტაფიზიკური, ანუ რელიგიური საკითხები მხოლოდ და მხოლოდ რწმენის საქმეა და არა ინტელექტის. თქვენ გწამთ ერთი, მე სხვა, სხვას მეორე, მესამეს მესამე და ა.შ., თქვენ გწამთ მხოლოდ ბიბლია და მხოლოდ მასზე დაფუძნებული ლოგიკის, სხვას სწამს საეკლესიო კრებების და კრებაზე მომხდარი სასწაულის, ზოგს სწამს ყურანის, ზოგიც ათეისტია, რაც ასევე რწმენაა, და ჩვენს შორის მხოლოდ რწმენის საგანშია განსხვავება და არა არსში – ჩვენ ყველანი მორწმუნეები ვართ საბოლოო ჯამში და არანაირი ერთი ობიექტური საზომი არ არსებობს რათა დადგენილ იქნეს რომელიმე რწმენის უპირატესობა.

აი როცა ამას მიხვდებით, მაშინ არავის აღარ დაადანაშაულებთ სიცრუესა და დემაგოგიაში.

21 საუკუნეა, აღარაა შუა საუკუნეები!

 

თქვენ აღარა ხართ ჩემთვის საინტერესო მოსაუბრე, მე კიდევ თქვენთვის.

 

ჰოდა, მშვიდობით.

Edited December 16, 2009 by პლატონი

[აზრი]

პლატონი

 

სიმშვიდე შეინარჩუნე არაა საჭირო აგრესიის დემონსტრირება. თემაში წრეზე სიარული არ მჩვევია. ისეთ საკითხებს უბრუნდები ხელმეორედ, რაზეც მეც დავწერე და შენც. ისტორიის დამახინჯებას რომ დაიწყებ, უკვე დემაგოგიაა. ამიტომ მას, ვინც თავისი საკუთარი სუბიექტური აზრების მხარდასაჭერად ისტორიის გამრუდებას შეეცდება, მე მას თქვენობით ვეღარ მივმართავ. ამიტომ პლატონი, გადახედე თემას და ყურადღებით წაიკითხე რაც დაგიწერე. ხელმეორედ არ დავწერ და არც გადმოვაკოპირებ. შენ თუ გინდა კანტის თაყვანისმცემელი იყავი, გინდა მუზიკანტის, გინდა მართლმადიდებელი მღვდლების მიერ ქრისტიანობის დაფუძნებიდან 300 წლის შემდეგ შეთხზული დაოგამტების და გინდა ყურანის. შენი პირადი საქმეა "მეგობარო". ჩემი პოსტებით, დავაფქსირე ჩემი პოზიცია და შეხედულებები. აგიხსენი რომ როცა გსურს გაიგო ქრისტიანობა ასწავლიდა თუ არა სამების დოგმატს უნდა მიმართო ბიბლიას, რადგან მასშია ჩაწერილი და აღწერილი პირველი ქრისტიანობის მრწამსი და რელიგიური საქმიანობა. შენ კი ეს არ მოგწონს. გინდა თუ არა, ქრისტიანობის დაფუძნებიდან 3 საუკუნის შემდეგ განდგომილი მღვდლების ჯგუფის მიერ შეთხზული პროგრამების და დოგმატების უნდა გწამდესო. არა "მეგობარო", როცა მსგავს რამეს მოუწოდებ ადამიანებს, უნდა შეგეძლოს იმის ახსნაც, რატომ უნდა გვწამდეს მათი. ლოგიკა და თანმიმდევრული აზროვნება არ გსურს; ბიბლია ქრისტიანული სახელმძღვანელოა და მასში ჩაწერილის მხედველობაში მიღება არ გსურს, თანმიმდევრული მსჯელობა და ისტორიის გაუმრუდებლად მხედველობაში მიღება არ გსურს. მოკლედ, რაღა დაგრჩა: სამღვდელოების მიერ შეთხზული დოგმატებისადმი ერთგულება და მიყოლა. ხოდა, როგორც გსურდეს, იწამე ის რაც გსურს. ამ თემაში ადაიანები კი ვიმსჯელებთ სამების დოგმატურ დოქტრინაზე და მის არაბიბლიურ წარმოშობაზე და ამას გავაკეთებთ ლოგიკის, ბიბლიაში ჩაწერილის და ისტორიის მხედველობაში გავალისწინებით. ვისაც არმოგწონთ, ნუ მოგწონთ, ვისაც ლოგიკის და აზროვნების უფრო მაღლა დაყენება გვსურს ვიდრე სამღვდელოების დოგმატების ბრმად მიღება - გაგვატარეთ.

 

ეს არის ჩემი აზრი.

[Nukriko]

ერთი შეკითხვა მაქვს, სნამ იესო დაიბადებოდა მაშინ სამება როგორ იყო?

[აზრი]

ერთი შეკითხვა მაქვს, სნამ იესო დაიბადებოდა მაშინ სამება როგორ იყო?

 

Nukriko

 

მარტივად რომ ვთქვათ, "სამება" არის არაბიბლიური მითი. ღმერთი კი, არასოდეს ყოფილა "სამება". ღმერთი არც მას შემდეგ ყოფილა სამება მარიამმა როცა გააჩინა იესო და არც მანამდე. ქრისტიანული სწავლების თანახმად — ღმერთი ყოველთვის ერთი პიროვნება იყო, არის და იქნება.

[nuaka]

ამ კითხვებზე ალბათ ზუსტი ინფორმაციის მოპოვება შეუძლებელია.

რადიკალური უნდა იყო მხოლოდ ერთადერთ რაღაცაში:

არასოდეს არ იყო რადიკალური!

ეხლა ისმის კითხვა: ნიკეის პირველ კრებამდე ნეტავ რომელი აზრი იყო უფრო გავრცელებული – რომ იესო ქრისტე ღმერთია თუ რომ არ არის. ორივე აზრი რომ არსებობდა, ფაქტია, რამეთუ ნიკეის კრება მოიწვიეს ამ საკითხის გადასაწყვეტად.

აზრამდე არსებობდა ხედვა და აღქმა.

როდესაც ხედვა და აღქმა დაიბინდა, მაშინ გაჩნდა აზრი.

მხედველობაშია სულიერი რეალობის აღქმა და ხედვა, რომლიც ისევე არსებულია, როგორც მატერიული სამყარო. და მეტიც - ეს უკანასკნელი არის შედეგი სულიერი ინტელექტისა.

 

კიდევ საინტერესოა, რომელი აზრი იყო თავიდან, იესო რომ ღმერთია, რომ ღმერთი არაა თუ თავიდანვე ორივე აზრი იყო გავრცელებული.

თავიდან იყო სულიერი რეალობის ხედვა და ამ ხედვიდან განბეჭდილი აზრი მამის, ძის, და სულიწმიდის ერთარსებაზე.

ხოლო სულისმეცნიერულად ეს გამოითქმის, როგორც Iლოგოსი (ცნობიერება),IIლოგოსი (სიცოცხლე),IIIლოგოსი (ფორმა).

თავდაპირველი ერთიანობის ("ჰე, ღმერთო, ერთო",..) ამ სამ ლოგოსად გამოვლენისა და განვრცობის შედეგია სრულიად მაკროკოსმოსი,ხილული და უხილავი (ადამიანის ახლანდელი აღქმის ორგანოებისათვის ჯერჯერობით უხილავი) სამყარო და თავად მიკროკოსმოსი - ადამიანი.

ეს ყოველივე იმყოფება ევოლუციაში, რომელსაც გააჩნია მიზანი.

ყოველივე გამოვლენილი მყოფობს სამების პრინციპის მეოხებით და მასში მყოფობს სამება. :yes2:

Edited January 12, 2010 by nuaka

[აზრი]

nuaka

 

რელიგიური ხედვა, თეორიები, რელიგიური მითები და მჭერმატყველობა მრავალნაირი არსებობს. მაგრამ რაც შენ დაწერე, ის არც "სამებას" ამტკიცებს და არც ბიბლიის სწავლებას. ქრისტიანობა სამებას არ ასწავლის. ბიბლიის თანახმად (რომელიც ქრისტიანული რელიგიის სახელმძღვანელო გახლავს) ღმერთი სამება არაა; ღმერთი არის სამყაროს შემოქმედი უზენაესი უფალი, რომელმაც პირველად შექმნა თავისი ძე იესო და შემდეგ სხვა ძეები და ბოლოს მატერიალური სამყარო.

სამება არაბიბლიური მითია ღვთის შესახებ, რომელიც წარმართული რელიგიური მითებისა და ბერძნული ფილოსოფიიდან იღებს სათავეს.

Edited January 12, 2010 by აზრი