ლ ი ც ი Posted August 16, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted August 16, 2011 (edited) ფანტაზიორი როცა დიდი წარმოსახვის პატრონი ხარ, როცა ყველა როლი შენია დრამაში, სწორედ ამიტომ არ მგონია, რეალში შეგეძლოს თამაში... როცა გიმუშავებს კარგად ფანტაზია, როცა მოგონილ კაცს არა ჰყავს ბადალი, მოდი, დაგიდებ ერთ "მაზიანს", ყოფაში ვერა ხარ მაგარი...**** გურული შინაბერა (ციკლიდან - როის მიხვალ ბახმაროს, რა ქალი ხარ, ვახ, მარო! შე ფაქიზად სახმარო, რავა, არ გყავს კაცი? ნუ იკითხავ ნამეტანს, ხელი მთხოვა ცამეტმა, ჭკუამ გადამამეტა და მარტო დავრჩი აწი... "გულდარდიანი ქვრივი" ეჰ, რა გაუძლებს ამდენ ცრემლს, ამდენ დარდსა და ნაღველს. ვინ რას გაიგებს ახლა მე ერთი კაცი რომ მყავდეს. ქუჩაში ხომ არ გავაგდებ ღამით შემოსულ სტუმარს. სახლი კაცია ჩემი-თქო, მეზობელს ვეტყვი უმალ. თვალს ცრემლით ვითხრი იმიტომ, რომ მიგაბარე საფლავს, შენ რომ გიყვარდა სპირიდონ იმ საქმეს ვშობი ახლა...****** მოდილიანი პარიზის ქუჩები შენსავით ურჩები ჯერ ქუდს არ გიხდიან, შენც ფეხზე გკიდია და ბედს ეურჩები, ბონჟურ, მოდილიან! თოვს სევდა დილიდან, იღბალი გახსენებს, რომ უნდა გახელდე. შენ სისხლში ახველებ ფერების სისრულეს, შენ სხვა გზა ისურვე... ბრავო, მოდილიან! უკვე ქედს გიხრიან შეშლილნი მონმარტრის. სავსე ხარ ცით სულაც და ყველა იმ სურათს რომელსაც დახატავ, მტვერს დრო არ მოაყრის. ბედ-იღბლის დილიჟანსს გზადაგზა ეწევი და თვალში ბეწვივით გიზის ხელმოცარვა, ფუნჯი შენს ცოლს ქარგავს და ჟანა ტილოზე წუხს უბედობაზე, შენზე, უტრილოზე. ბონჟურ, მოდილიან! ღამეა დილიდან და ნუ გაიიკვირვებ, დაიჭერ წამს როცა! სურს,რომ დაგიმსგავსოს, შენი შურს პიკასოს, მას შენი სახელი სიკვდილთან წამოსცდა... შენ სხვა ბედს ელტვოდი და სანამ ეტყოდი პარიზის ხალხმრავალ კაფეს და დარბაზებს, სულ ბოლო ნაფაზმა გიცვალა ანფასი... და მხოლოდ მას შემდეგ ათასჯერ დაფასდა გრძელი კისრები და უძირო თვალები. სხვა ამბებს ყვებიან დღეს შენი ფუნჯები თრიაქით, ქალით და ბოჰემით მთვრალები. განცდებით უძღები, რა ტკივილს უძლებდი მერეც და მანამდეც, იცოდა, იცოდა, იცოდა ჟანამ ეს... ჟამიდან ჟამამდე გაღებულ ფანჯარას ბოლომდე არ სჯერა დაღი მონპარნასის - სიმწრის ტუჩნაჭდევი ვიწრო ქვაფენილზე, ძირს დანარცხებული ოცნება ჟანასი... პ.ს. მონპარნას ცხრამეტით დასრულდა ფრაგმენტი. შენი ტილოები დღეს ფასს ვერ ითვლიან. დრო ხურავს ჟალუზებს, ჟამი წუხს ჟანაზე, შენ ისევ ფლანგავ მზეს, ბრავო, მოდილიან!...****ტერორიზმის ეტიმოლოგია ქაბულის ცაზე დანაჩეხი მოჩანს ხედები, მზე შუბისტარზე შურისგების გამო ააცვეს. ნაჰაშიშარზე შარუშიში მოჯაჰედები ომს დარაჯობენ მშვიდობისგან უკვე გაძარცულს. შურისძიებამ გაუტენა გული შარიათს, ჭროღა თვალები მოეწკურა ბებერ ეფენდის. გადაერიათ იარაღი კაცებს შარიანს, სისხლის ყივილით,სისხლის ტბებით, სისხლთან შეხებით. ქვიშის საათი უნდო წუთებს ცრის ჩამომარცვლით, უდაბნოს თავზე მოახვიეს მიზნად მირაჟი. ქაბულის ზეცას ინისფერი ჩადრი მოაცვეს და აზიური მაჯისცემა დგება ყირაზე... ომს დარაჯობენ შარუშიში მოჯაჰედები, ცა ისევე სდუმს, როგორც ადრე, ანდა არასდროს. მოდის მშვიდობა იდაყვამდე მოჭრილ ხელებით და ომის ღმერთებს უკანასკნელ ტყვიას სთავაზობს... თანანა Edited August 16, 2011 by ლ ი ც ი Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted August 30, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted August 30, 2011 (edited) ლიფტის მინიმა მეორე. მესამე. მეოთხე. ინთება ტაბლოზე სართული. მე ხომ უცნაური ჩვევა მაქვს, ყველაფერს ვართულებ! ახლაც მეეჭვება: შინა ხარ? ან იქნებ, აღარც კი მიმელი... აჰ, სხვა დროს, აჰ, სხვა დროს, ძვირფასო! .................... მესამე. მეორე. პირველი. რენუარი მისამართი: საქართველო, თბილისი....წლოვანება: არც ჰქონიათ პატარებს არც ასაკი, არც ბავშვობა! ვინ იცისბედი ვის, სად და რა გზებით ატარებს?! ფეხშიშველა მიტანტალებს ქუჩაში,ხელით არა, მზერით სითბოს იპარავს.მონაგროვებ ხურდას მალავს მუჭებში,დახეული კაბით მუხლებს იფარავს. შიში არ აქვს მანქანების ნაკადის,შუა გზაზე თავს ფულისთვის იმეტებს.ზამთარ-ზაფხულ ეღრიჭება გამვლელებს,იქნებ ვინმემ ხურდა გამოიმეტოს! - ძია, ძია, ათი თეთრი არა გაქვს? დაიკო მყავს პატარა და მშიერი...- დეიდებო, ბიძიებო, მიშველეთ, - გვეხვეწება გამოხედვით ცბიერით. - ძია, ძია, ათი თეთრი გექნება...დამეხმარე, ღმერთი ბევრჯერ დაგლოცავს!....თუ ფულს მისცემ, - ჩუმად გეტყვის მადლობას,თუ არა და, შეგიკურთხებს სალოცავს! ..................მისამართი? - საქართველო... თბილისი! Edited August 30, 2011 by ლ ი ც ი Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted August 30, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted August 30, 2011 მინიმა დღის ბოლოს შევხვდით. და დრო, ხურდაში მორჩენილი, ერთმანეთისთვის– მხოლოდ ნაყინზე გვეყო... რენუარი Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted September 2, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted September 2, 2011 ხარი და ლომი ერთხელ როდესაც მეგობრობას აუბა მხარილომს რესტორანში საქეიფოდ შემოყვა ხარიდა ჯანმრთელობა რადგან ჰქონდათ ორივეს რკინისგათენებამდე აღარ მორჩნენ დალევას ღვინისაღარ უჩანდა მათ უაზრო ღრიანცელს ზღვარიმაგრამ უეცრად ტელეფონის გაისმა ზარიდა ხმის კანკალით ფერწასულისუფრასთან მჯდომიახლავე მოვალ ჩურჩულებდა ყურმილში ლომიუბრალოდ რაღაც საქმე მქონდა ამიტომ შევრჩითქვა ეს და თვალი ხარს ჩაუკრა რომეჯდა გვერდშივინ არის ასე რომ გაშინებს გაოცდა ხარიროდესაც ლომში ამოიცნო უეცრად ცხვარილომმა თქვა უნდა მაპატიო ჩემია ცოლიდღეს ჩვენ ოჯახში მას ეკუთვნისმთავარი როლიხარს გაუკვირდა ცოლს რად აძლევუფლებებს ამდენსმე მაგალითად ჩემი ცოლი სულ კუდში დამდევსლომს გაეცინა ცოლს ძნელია მოუგო ომიშენი ცოლი ხომ ძროხაა და ჩემი კი ლომი კოტე ყუბანეიშვილი Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted October 5, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted October 5, 2011 ბეცის მონოლოგი - /იმედი ჯახუა/ დაეჭვების პოემა უცნაურად ვწერ ლექსებს -ქუჩა-ქუჩა, კარდაკარ...და ჩემსავე ცრემლებზედავალ ცოცხალ ქანდაკად… წმინდა საკურთხეველზეგული მიმაქვს ზვარაკადდა ვით ერთმა მელექსემერთხელ მოგვიარაკა, - მეც იმ წამალს დავეძებ,თუა სადმე სამთელი…თორემ ლამის გავექცეგულს - უგულოდ გათელილს!.. ყველა წყალი ისე დის,ანუ - მიედინება…ჟამიც ისევ ისეთი,ვით უფალმა ინება… ყველაფერი ისედაციყო წვა და წვალება…ყველაფერი ისე დგას -კაცს რომ დაგენანება… უცნაური რამე მჭირს:- ბეცი ვხედავ ცაში ბეწვს!...რისი ბეწვი,რა ბეწვი?!.- ეკითხება რაში ბეცს?!. მაგრამ ის რომ ბეწვია -ჩემს მტერს: - ქვა და დირეა!..ჩვენს ტყე-ველს რომ ეწვია,სულ სხვა მონადირეა!.. გაჩეხილი მუხნარი…მოწამლული მდინარე…ქვაბი - მოთუხთუხარისაყდრის კარის წინარე… შველი - ყელდაღადრული…ჯიხვი - მკერდგაფატრული…მწუხარება - საყდრული…გალეშილი პატრული… ჩათვლემილი მეტყევე…ყარაული - ხისთოფა…მარად თანამედროვესენი - სატანისტობა… სული - ეჭვით დახრული…გული - სიმწრის ჭურჭელი…სამართალი - მარხული,დღემდის უსმელ-უჭმელი… ლაფდასხმული კაცობა,ვით უმამლო საქათმე…ზოგჯერ ისე დამცოფავსეჭვი - ლამის გავქვავდე!.. ნეტამც, მართლა ბეცი დავიყო ყრუც და უჩინოც!..ვიფიქრე და …- შემცივდა…- ვის სად გინდა უჩივლო?!. ამღვრეული დავდივარ -რის ჩანგი და ფანდური!..ჩემივ მწირი ლანდი ვარ,ნიღბით - დარდიმანდულით… კივილს ყალბი ნაღარის,ყურისწამღებს, უფალო,ისევ შენი მაღალირწმენა უნდა ვუფარო!.. თორემ, ლამის ჩამქოლოსუგულობის ქვაღორღმა…- სანამ უნდა ვაგოროგულზე ესე ხღვა ბოღმა?!. ვამბობ არა წუწუნით,რომ არ ჰყოფნით სიცილად…- მძულს ლექსი გაქუცული!..- მძაგს ლექსი - კუდქიცინა!.. მძაგს ლექსი - ჩათაფლული,ფერუმარულმოყრილი,ლიქნის ლაფში ჩაფლული,ლაზღანდარა, ორპირი!.. მძულს ლექსი - ტვინნაჭ####ტი -უსისხლო, უგონორო,სიყალბე - მონაწრეტიოდენ საჰონორაროდ… როს სულს ღაფავს იმედი,როს ხრწნა - ერის სულს უტევს…როს გარშემო - მილეთისუცხოთესლი ფუთფუთებს… როცა ჩვენს მწირ ყანებზეცმობალახობს კალია…როცა ნასახლარებზეეშმას ჩლიქის კვალია… როცა ჩვენს ტყე-წყალ-ჭალებსხიზნის ბუში იჩემებს…უჯიშოთა ჭაჭანიძარღვში სისხლს რომ მიჩერებს… ხროვა შინაგამცემთა,ახვართა და უძღებთა,როცა მტერს - ბილწს და ცვედანსკუდუსუნქვეშ უძვრება… როცა ნიჭი ღალატისფასობს ვერცხლის ჩხრიალად…როცა ცრუ-შემპარავთაჯოგი გვიძოვს იალაღს… როცა თვალი მუშტრულიჩვენს ნაზვრევსაც გარს უვლის,შენ რას მღერი ჟღურტულითტყემლის ტოტზე გასული?!. ნუთუ მხოლოდღა მე მჭირსსენი - რომ ვჭვრეტ ცაში ბეწვს?!.იქნებ სულ სხვა რამე ჭირსდა არ შემდის თავში ბეცს?!. იქნებ მართლა ბეწვია,მე რომ ვამბობ - დირეა?!.იქნებ - ტყეს რომ ეწვია,არც სხვა მონადირეა?!. იქნებ მკრეხელობაა,რომ სჭვრეტს ბეცი ცაში ბეწვს?!.იქნებ მხოლოდ ბოდვაადა ვიქმ ცოდვას საშინელს?!. ღმერთმაც ქნას და ვცდებოდე -ბოდვა დაშთეს ბოდვადვე!..ცუდუბრალოდ ვცდებოდე!..ცუდუბრალოდ მოვთქვამდე!.. მაგრამ როცა გუმანიმაინც მისას ჩამძახისდა შიშიც იდუმალიგულს კვლავ იკლებს ცახცახით, მაშინ რა დამაწყნარებს,რა სიკვდილი, რა ჭირი?!.ვყვედრი გგულებს დამცხრალებს…ვგმობ სიფრთხილეს საჭურისს… …ყველაფერი ისედაც იყო წვა და წვალება…ყველაფერი ისე დგას,კაცს რომ დაგენანება… მეც კვლავ ისე ვწერ ლექსებსქუჩა-ქუჩა, კარდაკარდა საკუთარ ცრემლებზედავალ ცოცხალ ქანდაკად… 1987.01. 09 Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted October 16, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted October 16, 2011 ამბავი გუშინ საღამოს თურმე მეჯლისზეამბავი მოხდა უმაგალითო :ქალი მისულა უყელსაბამო,უბრილიანტო, უმარგალიტო, უმანქანო და უმდიდრულქურქო,უსაყურო და უსამაჯურო,უქმრო, უშვილო და უღიმილო,უჯამაგირო, უსამსახურო. . . მისულა ქალი მაღალ დარბაზშიდა არხეინი შეძრულა ხალხი :ცისფერ-ვარდისფერ მათს გარემოშიკაბა ქალისა შეჭრილა თალხი. მერე ისეთი რამე მომხდარა,კინაღამ ყველა გადარეულა :ქალს დიდი ცრემლი ჩამოჰვარდნიადა ცრემლი კაცად გადაქცეულა. ქალს დაუწყია ცრემლკაცთან ცეკვადა კაცის მკერდზე დაუდევს თავი. . .ქალს ეცვა კაბა, როგორც ვთქვით, თალხიდა კაცსაც სცმია სამოსი შავი. გაშეშებული მდგარა სუყველა. . .გაშტერებოდა სუყველას თვალი,ლამაზი იყო სანახაობა :როგორ ცეკვავდა ცრემლკაცთან ქალი. ისე ლამაზი, ისე ლამაზი. . .წამოუვიდა ყველას ცრემლები. . .გაქრა დარბაზი და ირგვლივ გაჩნდააყვავებული თეთრად ტყემლები. . . და ყვავილების იმ თეთრ ღრუბელშიცეკვით აფრინდა ის წყვილი თალხი. . .ძირს დარჩა უცებ დაბრძენებულიუწინ ცრემლების არმცოდნე ხალხი. . . გურამ პეტრიაშვილი Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted October 20, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted October 20, 2011 როცათქვენი ქალაქის ქუჩებში,თქვენი სკოლების დერეფნებში,უნივერსიტეტების აუდიტორიებში,კორპუსების სადარბაზოებში,საზოგადოებრივ ტუალეტებში,დასასვენებელ პარკებში,გასართობ ღამის კლუბებში,მიწისქვეშა გადასასვლელებში,მოვლენყელში ჰალსტუხწაჭერილი ინტელიგენტები,სახეზე მაკიაჟწათხაპნილი მორალისტები,ღონემიხდილი, ყოყლოჩინა დიდაქტიკოსები,სანდომიანი გარეგნობის მქონე დემაგოგები,შავი გაგების მქონე წვერებიანი მესიები,პედანტურად გამოწყობილი სახელმწიფო მოხელეებიდა გეტყვიან“სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა, სიკვდილი სახელოვანი”“არ გავცვლი ჩემსა სამშობლოს სხვა ქვეყნის სამოთხეზედა”“ხომ ლამაზია ეს საქართველო, მაგრამ მე უფრო ლამაზი მინდა”“დროშები, დროშები, დროშები ჩქარა!”“არავითარი სხვა სამშობლო ამაზე მეტი, არ გამაჩნია”“თავისუფლება ისე არ მოდის, თავისუფლება ლომთა ხვედრია”თქვენ უპასუხეთ:ყალბია თქვენი გამოხედვა!ყალბია თქვენი საუბრის მანერა და ბიოველი!ყალბია ყოველგვარი საურთიერთო გზების ძიება!ყალბია თქვენი წარმოდგენა სამყაროზე!ყალბია თქვენი განათლება და ცხოვრებისეული კრედო!ყალბია ფემინისტი შოთა რუსთაველი!ყალბია შესანიშნავი მხედველობის მქონე ჰომეროსი!ყალბია უილიამ შექსპირიდა ყოფნა – არყოფნის სიღრმისეული კვლევა!ყალბია დანტე ალიგიერიდა არ არსებობს არანაირი შვიდი ფენა ჯოჯოხეთის!ყალბია ფრიდრიხ შილერი!ყალბია გოეთე და რა თქმა უნდაყალბია ფაუსტის გარიგება მეფისტოფელთან!ყალბია შარლ ბოდლერიდა ბოროტების ყვავილებიც მასთან ერთად!ყალბები არიან არტურ რემბო და ლოტრეამონი!ყალბია მთელი სიმბოლიზმი, კლასიციზმი და მისთანები!ყალბია სამშობლოზე შეყვარებული ქართული რომანტიზმი!ყალბია ტატო და მისი ფიქრები მტკვრის პირას!ყალბია ეპოლეტებიანი გრიგოლ ორბელიანი!თქვენი ცხოვრებისეული რაციონი შეადგინეთ როგორც გსურთდა რა თქმა უნდა არ დაუჯეროთ დავით გურამიშვილს,რომელიც ასევე ყალბია!ყალბია თერგდალეულთა მთელი “ფრაქცია”!ყალბია სულიკოს ძიებაში საქართველოს შეტენვის ყველა მცდელობა!ყალბია ჰუგო ბალი და გაჯჯი ბერრი ბიმბა!ყალბია ტრისტან ცარა, თავის ხის სათამაშო ცხენებთან ერთად!ყალბია სიმონ ჩიქოვანი!და იღღღღღღღღღღღღრიალეთ, რომყალბია ღალა(კქ)ტიონ ტაბიძე, რომელიც ეტრფის“ნგრევას, ო ნგრევას, დაუნდობელ ნგრევას ძველისას”!ყალბია ცისფერი ყანწის უსასრულო კულტი!ყალბები არიან საზოგადოებრივი პოზების ვირტუოზები:ტერენტი გრანელი და პაოლო იაშვილი!ყალბია უოლტ უიტმენიდა მთელი ამერიკული პოეზია დასაბამიდან!ყალბია ჯეფრი ჰილი და აკადემიური ლექსი!ყალბია პოეტურად ანგაჟირებული მასა,არაამქვეყნიური გამოხედვებითა და არაორდინალური ქცევებით! ყალბია ბრძენი,ბრმა სიტყვების ოსტატიმაცუი ბაშო ყალბია პაბლო ნერუდა და გარსია ლორკა!და რა თქმა უნდა კიდევ უფრო ყალბია რაინერ მარია რილკე!ყალბია ამბოხებული და ვითომ თავისუფალი,ამ დროს კი კომპლექსებისგან დაღრეჯილი ბიტ თაობა!ყალბები არიან ალენ გინსბერგი და მისი საყვარელი პიტერ ორლოვსკი!ყალბია ჯეკ კერუაკი!ყალბია სილვია პლათი და მასთან ერთად მთელი ე.წ. “ქალური პოეზია”!ყალბია ბარიკადებთან წამოჭიმული მაიაკოვსკი!ყალბია აისიდორაზე ჩაციკლული სერგეი ესენინიდა მთელი რუსული პოეზია პუშკინიდან ვერბიცკამდე და ა.შ.ყალბები არიან კომუნისტურ ეპოქაზე მორგებულიმუხრან მაჭავარიანი და მურმან ლებანიძედა ყალბია “უფლისციხესთან სისხლისფერი ყაყაჩოს წვეთი”,ყალბები არიან ჯანსუღ ჩარკვიანი და რეზო ამაშუკელი,თუმცა ეს უკანასკნელი ყალბზე მეტია.ყალბია მთელი ავანგარდი და პოსტმოდერნი!ყალბია დუგლას ჰებლერი და კონცეპტუალისტთა მთელი არმია!ყალბია ყველა, ვისი სახელის გაგონებაცთქვენში იწვევს ამაღლებას, ან სასოწარკვეთას!და ყველა დანარჩენი, ვინც არ ითქვა, ვინც გამომრჩა,ან გამოვტოვე,ყალბია!ყალბია თქვენი კითხვის სტილი, ორიგინალურობა,და ყველა სიტყვა, რაც კი აქამდე ამოიკითხეთ“აი ია”-დან დაწყებულიდა ამ დამპალი მანიფესტით დამთავრებული,ყალბია!ყალბია!ყალბია!!! ალექსანდრე ლორთქიფანიძე Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted October 20, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted October 20, 2011 როცათქვენი ქალაქის ქუჩებში,თქვენი სკოლების დერეფნებში,უნივერსიტეტების აუდიტორიებში,კორპუსების სადარბაზოებში,საზოგადოებრივ ტუალეტებში,დასასვენებელ პარკებში,გასართობ ღამის კლუბებში,მიწისქვეშა გადასასვლელებში,მოვლენყელში ჰალსტუხწაჭერილი ინტელიგენტები,სახეზე მაკიაჟწათხაპნილი მორალისტები,ღონემიხდილი, ყოყლოჩინა დიდაქტიკოსები,სანდომიანი გარეგნობის მქონე დემაგოგები,შავი გაგების მქონე წვერებიანი მესიები,პედანტურად გამოწყობილი სახელმწიფო მოხელეებიდა გეტყვიან“სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა, სიკვდილი სახელოვანი”“არ გავცვლი ჩემსა სამშობლოს სხვა ქვეყნის სამოთხეზედა”“ხომ ლამაზია ეს საქართველო, მაგრამ მე უფრო ლამაზი მინდა”“დროშები, დროშები, დროშები ჩქარა!”“არავითარი სხვა სამშობლო ამაზე მეტი, არ გამაჩნია”“თავისუფლება ისე არ მოდის, თავისუფლება ლომთა ხვედრია”თქვენ უპასუხეთ:ყალბია თქვენი გამოხედვა!ყალბია თქვენი საუბრის მანერა და ბიოველი!ყალბია ყოველგვარი საურთიერთო გზების ძიება!ყალბია თქვენი წარმოდგენა სამყაროზე!ყალბია თქვენი განათლება და ცხოვრებისეული კრედო!ყალბია ფემინისტი შოთა რუსთაველი!ყალბია შესანიშნავი მხედველობის მქონე ჰომეროსი!ყალბია უილიამ შექსპირიდა ყოფნა – არყოფნის სიღრმისეული კვლევა!ყალბია დანტე ალიგიერიდა არ არსებობს არანაირი შვიდი ფენა ჯოჯოხეთის!ყალბია ფრიდრიხ შილერი!ყალბია გოეთე და რა თქმა უნდაყალბია ფაუსტის გარიგება მეფისტოფელთან!ყალბია შარლ ბოდლერიდა ბოროტების ყვავილებიც მასთან ერთად!ყალბები არიან არტურ რემბო და ლოტრეამონი!ყალბია მთელი სიმბოლიზმი, კლასიციზმი და მისთანები!ყალბია სამშობლოზე შეყვარებული ქართული რომანტიზმი!ყალბია ტატო და მისი ფიქრები მტკვრის პირას!ყალბია ეპოლეტებიანი გრიგოლ ორბელიანი!თქვენი ცხოვრებისეული რაციონი შეადგინეთ როგორც გსურთდა რა თქმა უნდა არ დაუჯეროთ დავით გურამიშვილს,რომელიც ასევე ყალბია!ყალბია თერგდალეულთა მთელი “ფრაქცია”!ყალბია სულიკოს ძიებაში საქართველოს შეტენვის ყველა მცდელობა!ყალბია ჰუგო ბალი და გაჯჯი ბერრი ბიმბა!ყალბია ტრისტან ცარა, თავის ხის სათამაშო ცხენებთან ერთად!ყალბია სიმონ ჩიქოვანი!და იღღღღღღღღღღღღრიალეთ, რომყალბია ღალა(კქ)ტიონ ტაბიძე, რომელიც ეტრფის“ნგრევას, ო ნგრევას, დაუნდობელ ნგრევას ძველისას”!ყალბია ცისფერი ყანწის უსასრულო კულტი!ყალბები არიან საზოგადოებრივი პოზების ვირტუოზები:ტერენტი გრანელი და პაოლო იაშვილი!ყალბია უოლტ უიტმენიდა მთელი ამერიკული პოეზია დასაბამიდან!ყალბია ჯეფრი ჰილი და აკადემიური ლექსი!ყალბია პოეტურად ანგაჟირებული მასა,არაამქვეყნიური გამოხედვებითა და არაორდინალური ქცევებით! ყალბია ბრძენი,ბრმა სიტყვების ოსტატიმაცუი ბაშო ყალბია პაბლო ნერუდა და გარსია ლორკა!და რა თქმა უნდა კიდევ უფრო ყალბია რაინერ მარია რილკე!ყალბია ამბოხებული და ვითომ თავისუფალი,ამ დროს კი კომპლექსებისგან დაღრეჯილი ბიტ თაობა!ყალბები არიან ალენ გინსბერგი და მისი საყვარელი პიტერ ორლოვსკი!ყალბია ჯეკ კერუაკი!ყალბია სილვია პლათი და მასთან ერთად მთელი ე.წ. “ქალური პოეზია”!ყალბია ბარიკადებთან წამოჭიმული მაიაკოვსკი!ყალბია აისიდორაზე ჩაციკლული სერგეი ესენინიდა მთელი რუსული პოეზია პუშკინიდან ვერბიცკამდე და ა.შ.ყალბები არიან კომუნისტურ ეპოქაზე მორგებულიმუხრან მაჭავარიანი და მურმან ლებანიძედა ყალბია “უფლისციხესთან სისხლისფერი ყაყაჩოს წვეთი”,ყალბები არიან ჯანსუღ ჩარკვიანი და რეზო ამაშუკელი,თუმცა ეს უკანასკნელი ყალბზე მეტია.ყალბია მთელი ავანგარდი და პოსტმოდერნი!ყალბია დუგლას ჰებლერი და კონცეპტუალისტთა მთელი არმია!ყალბია ყველა, ვისი სახელის გაგონებაცთქვენში იწვევს ამაღლებას, ან სასოწარკვეთას!და ყველა დანარჩენი, ვინც არ ითქვა, ვინც გამომრჩა,ან გამოვტოვე,ყალბია!ყალბია თქვენი კითხვის სტილი, ორიგინალურობა,და ყველა სიტყვა, რაც კი აქამდე ამოიკითხეთ“აი ია”-დან დაწყებულიდა ამ დამპალი მანიფესტით დამთავრებული,ყალბია!ყალბია!ყალბია!!! ალექსანდრე ლორთქიფანიძე Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted October 25, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted October 25, 2011 ნინო გუგეშაშვილი ძილისპირულის ბოლო ვაგონი ...და მოვა მერე ახალი ხელმწიფე, გაატარებს ძირეულ რეფორმებს, დაიწყება ახალი ცხოვრება, გაიხარებს ხალხი, ყველაფერი შეიცვლება: ჩასხდებიან სტრუქტურებში ისევ ის ლაქიები, უნიჭოები და ბლაგვტვინიანი უიუმორო კარიერისტები. ჩასხდებიან რადიო–ტელევიზიებში ისევ ის მრავალჯერ გამოცდილი და ყოველთვის გაყიდული ჟურნალისტები. ჩასხდებიან ელიტარულ კაფეებში და ფეშენ საღამოებში ისევ ის ელიტარული ქაჯები. ჩასხდებიან ქვეყნის, ქალაქის, სოფლის, უბნის, კორპუსის, სამეგობროს სათავეებში დიდ–პატარა მეფუკები და მეგობარი მეგობართან აზრის გამოთქმისგან უკვე თავს შეიკავებს, იმიტომ, რომ ერთი ისევ მეგობარია, მაგრამ მეორე თან მეგობარია, თან მეფუკა, რამეთუ უფრო მოზრდილ მეფუკას კლასელია, ან იცნობს (ან ეცნობა ) საიდანღაც. ჩასხდებიან პარლამენტში ისევ ის სწრაფი რეაგირების ქრონიკული დეპუტატები, ლუწ–კენტობაზე გაითვლიან და კენტები ოპოზიციაში, ხოლო პოზიციაში ლუწები + მაჟორიტარები. ) ჩასხდებიან სხვადასხვა ზომის და ფერის ჟიური–ებში ისევ ერთიდაიგივე ქრონიკული მეჟიურენი და ერთი თვალის ჩაკვრით, ან სულაც ჩაუკვრელად გადაგვიწყვეტენ სრულიად გადაუწყვეტ თავსატეხებს და სულსატეხებს ჩასხდებიან მორალის ბუჩქებში რომის პაპზე დიდი კათოლიკენი, რათა თვალი ფხიზლად ეჭიროთ თავისუფლებზე და კომპეტენტურებზე. ჩასხდებიან ვითომდა ანდერგრაუნდში ისევ ვითომდა ანდერგრაუნდერები და გინებით და ფურთხებით, ჯიბეში ჰალსტუხებით, დაელოდებიან, როდის მოვა სადმე სამინისტროში მათი კლასელი, რათა იხუვლონ და ნომენკლატურულ მუშაკებად შეცვივდნენ კაბინეტებში. ჩასხდებიან დიდ–პატარა ხელმწიფუკების დიდ–პატარა ნავებში მარადიული გამხალტურებელი ვითომდა მენიჩბეები, რათა ადგილზე აბრუალონ ნავები, ამღვრიონ მორევი და მითვლემილ, ან მოსულელო, ან იმ დროისთვის უკვე ბრძოლისუნარდაღლილ ხელმწიფეს წინსვლის შთამაგონებელი მანტრები უკითხონ ვერ ჩავსხდებით ვერანაირ ფორმატში ისევ მე, ) ჯგუფი "ზე", ბორის გუგეშაშვილი, კიდევ ისინი, ვისაც არ ვიცნობ, ამიტომაც არ ვიცნობ (მსურველებისთვის ადგილი ბევრია. ეს ერთადერთი ინსტიტუტია, სადაც ვაკანსია ბევრად მეტია განაცხადზე და შესვლა უფასოა). ვიცხოვრებთ ასე ტკბილად, ბედნიერად, დიიიდხანს, უღრმეს მოხუცებულობამდე... ჭირი იქა, ლხინი აქა, არა, ასე არა! ჭირი არსად, ლხინი ყველგან, ფქვილიც ყველგან, ქატო ბევრგან, ქათმის ჭირი იქა–აქა, იქ ბუმბული – აქ მუთაქა, ძილმა თავში წაგვითაქა, ამტანებო, ადვილებო, ძნელებო, მამაცებო, მხდლებო, ცრუპენტელებო, მოვლილო და ნაჯაფარო ხელებო, თვალში სხივო, სხივში ცისარტყელებო, დაგვარწიეთ ჰამაკებო, ბგერებო, ძილი ნების, ჩემო ცუგრუმელებო... Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted October 30, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted October 30, 2011 გურამ ოდიშარიას სადღერგძელო, ოდა , გნებავთ, ჰიმნი, რაც გინდა ის დაარქვით ქალებს გაუმარჯოს! ყველა ქალს! შავთვალება, მწვანეთვალება ,ცისფერთვალება, თაფლისთვალება, ლურჯთვალება ქალებს! ქერათმიან, შავთმიან, ალისფერთმიან ქალებს გაუმარჯოს! თონესავით მხურვალე ქალებს, აგვისტოს ზღვასავით მომთენთავებს, აპრილის ნიავივით გრილ ქალებს, თოვლივით, ვერცხლივით ცივ ქალებს გაუმარჯოს! ყველას! ზაფხულისა და ზამთრის ქალებს! დღისა და ღამის ქალებს, დილის ქალებს! ქალებს-მდინარეებს! ქალებს-მწერვალებს! ქალებს-ოკეანეებს! ქალებს-ქარებს! გაუმარჯოს! ქალებს-ფრთებს გაუმარჯოს!ქალებს-პირამიდებს!ქალებს-აისბერგებს! იმ ქალებს, რომლებიც ვნებით დამუხტული ძუძუებით უსმენენ სამყაროს და ჯადოსნური თვალებითაც უსმენენ და ბაგეებითაც! იმათ სინათლეს გაუმარჯოს! რომლებსაც სულ სადღაც მიეჩქარებათ და თითქოს გვღალატობენ და ერთლდროულად თითქოს ერთგულები არიან და ჩვენ ვუყვარვართ! იმ ქალებს, რომელთა ალერსი და ღიმილი მიმოხვრა მილიარდი წლისაა უკვე და რომელთა სადღერგძელოს მეფეებიც მათივე ქოშით მათსავე წინაშედაჩოქილები სვავდნენ! იმ ქალებს გაუმარჯოს, რომლებსაც ვერასდროს ვეღარ შევხვდებით და მაინც გვიყვარს და იმ ქალებს გაუმარჯოს , რომლებსაც ვხედავთ ყოველდღე და მაინც გვიყვარს! და გვიყვარდა და გვეყვარება! ფიძიამის ქალებს, საჰარის ქალებს, განგის ქალებს, სტეპების ქალებს, ოკეანეებისა და ზღვების ქალებს, პრერიების ქალებს, კონტინენტების ქალებს და რა თქმა უნდა, ქართველ ქალებს! მათ ტაჯმაჰალებს გაუმარჯოს! მათ მელოდიებს! მათ ფერებს-მათ მწვანეს, მათ წითელს, მათ ყვითელს, მათ თეთრ, მათ შავს გაუმარჯოს! იმ ქალებს გაუმარჯოს, რომლებსაც პოეტები ჰყავთ და იმ ქალებს გაუმარჯოს, რომლებსაც არა ჰყავთ პოეტები, არც ჰყავდათ და არც ეყოლებათ! მათ სანაპიროებს, მათ ქუჩებს, მათ ოთახებს, მათ ტელეფონებს, მათ აბაზანებს, მათ მისამართებს, მათ საწოლებს, გაუმარჯოს!...მათ სუნამოებს, მათ სუნთქვას, სურნელს!... მათ ასწლეულებს, რომლებშიც ცხოვრობდნენ და მათ ასწლეულებს, რომლებშიც კვლავ დაიბადებიან! იმ ქალებს გაუმარჯოს, სიყვარულში რომელთაც გაუმართლათ და იმ ქალებს, რომელთაც არ გაუმართლათ!მათ სიზმრებს გაუმარჯოს! მათ სხეულებს, მათ კაბებს, მათ კოსმეტიკა და მაკიაჟს გაუმარჯოს! მათ თეძოებს, ფეხებს, ყელს, ტუჩებს, მკერდს, მათ სიცოცხლეს, მათ აზღუდებს, მათ კვნესას... რომ კვდები და კვდები და კვდები მათში და მაინც ცოცხალი ხარ და თავდები და თავდები და თავდები მათში და მაინც იწყები... რომ კვდები და თავდები და რომ ცოცხლდები და იწყები და და თავდები, კვდები, ცოცხლდები... Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted November 10, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted November 10, 2011 (edited) "მოულოდნელად ჩემს მხარს ჩინოვნიკური ხელი შეეხო და უცნობმა ხმამ მითხრა: "გამომყევით!” მხარზე ჩაჭიდებული ხელი ჩემს მობრუნებას შეეცადა. მე ხელი ადგილიდან გაუნძრევლად მოვიშორე და მშვიდად ვუთხარი: "თქვენ რა, გაგიჟდით?!” "ამხანაგო”, მომმართა ამ ჯერ კიდევ უჩინარმა კაცმა, "გაფრთხილებთ!“"მომისმინეთ, ბატონო” შევესიტყვე მე. "აქ ბატონები არ არსებობენ”, დაიყვირა გაცხარებით. "ჩვენ ყველა ამხანაგები ვართ!” ის გვერდით დამიდგა, ალმაცერად შემომხედა და მე იძულებული გავხდი ჩემი ბედნიერი მზერა სივრციდან მომეწყვიტა და მისი საქმიანი თვალებისათვის მიმეპყრო: იგი იმ ზაქს წააგავდა, ათწლეულები მხოლოდ თავისი მოვალეობების შესრულებით რომ საზრდოობს. "რის საფუძველზე...”, წამოვიწყე შეკითხვის დასმა. "მიზეზი საკმარისია”, თქვა მან, "თქვენი ნაღვლიანი სახე.” "და მაინც რის გამო?“ კიდევ ერთხელ დავსვი შეკითხვა. "არსებობს კანონი, რომელიც გავალდებულებთ, რომ იყოთ ბედნიერი.” ჰაინრიხ ბიოლი- "ჩემი ნაღვლიანი სახე" Edited November 10, 2011 by ლ ი ც ი Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted November 20, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted November 20, 2011 კარგად უნდა ახსოვდეს სქელშუბლას და ჭკუათხელსჯერ თავს იფხანს ქართველი, მერე ენას, მერე ხელს... კობა ჭუმბურიძე Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted November 28, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted November 28, 2011 ერთხელ ტიბეტელ ბერს მგზავრობის დროს შემოაღამდა. მან დაინახა ერთი ქოხი. მივიდა და დააკაკუნა. გამოიხედა ქალმა. ბერმა მას ერთი ღამის გათენების უფლება სთხოვა. ქალმა უთხრა, რომ თუ სამი დავალებიდან ერთ–ერთს შეასრულებდა, ღამეს გაათენებინებდა. ეს სამი დავალება იყო – ბერს ან თხა უნდა დაეკლა, ან ღვინო უნდა დაელია ან ამ ქალთან უნდა დაწოლილიყო. ბერმა ქალთან დაწოლაზე და თხის დაკვლაზე ცხადია უარი განაცხადა, ამიტომ, მან ღვინო დალია. ღვინის დალევის შემდეგ ბერმა თხაც დაკლა და ქალთანაც დაწვა! Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted December 12, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted December 12, 2011 რეალობა სიძულვილმა სათნოება წალეკა,მართალს შერცხვა აღიაროს სიმართლე.მლიქვნელობა კი ტყუილით გამეფდამოგვაშუქა ფარისევლის სინათლე.ხელს არ ვუშლით, მლიქვნელობით მოგვხიბლათითქოს ჩვენი დამცირებაც ვუმადლოთ…ის სიმართლის ნაპერწკალიც მოგვიკლა ,ჩვენ ტყუილით ტყუილს ვნიღბავთ უფალოდავივიწყეთ ყველა, შენი სიტყვებიც,ვისაც ახსოვს, ისიც განზრახ ივიწყებს.ბოროტების შავ ბუნაგად ვიქეცით,სატირალზე შემზარავად ვიცინეთ,არც სინანულს აღარ ვაძლევთ გასაქანსსხვ მშივრენში ჩვენი მუცლით ვამაყობთ,სიცრუეში ვეძებთ ისევ სამალავსსიცრუეში, სიმართლისგან სადღაც შორს….თუ აქედან ხსნის გზას ხედავ უფალოგთხოვ დაიხსნა კიდევ ერთხელ შვილები,კიდევ ერთხელ იმათ მაინც უშველო,ვისაც შერჩა დღემდე შენი იმედი. სტოპა ჩილინგარაშვილი Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
ლ ი ც ი Posted December 12, 2011 დარეპორტება გაზიარება Posted December 12, 2011 გამომიტანა ბუნებამ მსჯავრი:სულზე ბორკილად მადევს ასაკიდა მაინც შენი ეტლის ვარ მგზავრი,თუ გნებავს – შენი გზის ავაზაკი.მე შენსკენ დიდხანს მოვქონდი ტალღას,ვით უგრძნობელი ნივთი, საგანი…და შენი ყველა ცოდვა ვარ ახლადა არა ერთი იმათთაგანი.ვერ ჩამოვჯდები სიბერის ქოხთან,თუმცა, რას ვეძებ, თვითონ არ ვიცი.რაც დღემდე მოხდა, თავისით მოხდა,რაც დღემდე ითქვა, ითქვა თავისით.და ვიდრე შენსკენ მოვქონდი ტალღას,შემთხვევის მონა და ბედის ურჩი,წლები ზრიალით გაფრინდნენ მაღლა,ვით ნამსხვრევები ყამარის ჭურჭლის.მათ აღასრულეს ბუნების მსჯავრი,ხუნდად დამადეს სულზე ასაკი…და მაინც შენი ეტლის ვარ მგზავრიდა მაინც – შენი გზის ავაზაკი. ოთარ ჭილაძე Quote ლინკი სოციალურ ქსელებში გაზიარება More sharing options...
Recommended Posts
შეუერთდი განხილვას
თქვენ შეგიძლიათ შექმნათ პოსტი ახლა და დარეგისტრირდეთ მოგვიანებით. თუ თქვენ გაქვთ ანგარიში, გაიარეთ ავტორიზაცია რათა დაპოსტოთ თქვენი ანგარიშით.