ვერ ვიტან სტერეოტიპებს და სოციალურ შაბლონებს. ვერ ვიტან სტერეოტიპულ შოვინისტებს, რომლებიც ამბობენ: "ასე კარგია და ისე არა". სტერეოტიპი ესაა ნევროლოგიური დაავადება, ესაა იდიოტური სოციალური რიტუალები, დრომოჭმული რიტუალები, რომელთა საფუძველი არის ნეირონი, დაავადებული ნეირონი. ადამიანთა უმეტესობა არის რეპრესიული "მორალის" და სოციალური შაბლონების უტყვი მონა. განსაკუთრებით ეს ეხებათ ქალებს. ვგულისხმობ რომანტიკულ იდიოტკებს ან მერკანტილურ ვირეშმაკუნებს. რომანტიკული დედაკაციც და მერკანტილური ვირ-მდედრიც საბოლოოდ მიილტვის ერთი საერთო მიზნისკენ – "გახდეს ვიღაცის ცოლი და კლიტორიდან გააგდოს დასვრილი ჯუჯა ანუ "ბავშვი""... ეს შაბლონი დებილი დედაკაცების ტვინში ძლიერადაა გამჯდარი. ამაზე სულ მესაუბრება დედაჩემი და მაფრთხილებს რომ არ ვთქვა ხალხში ის რომ "ქორწინების ინსტიტუტის" და "ოჯახის ტრადიციული ინსტიტუტის" წინააღმდეგი ვარ თორემ "არცერთი გოგო არ გამომხედავს" და "ყველა გოგოს შეეშინდება ჩემი"...

მე ეს მესმის. მესმის რომ ჩემი ჭკუის ანუ მეამბოხე და განათლებული მოაზროვნე გოგოები ცოტანი არიან. ცოტანი არიან ისეთები, რომლებიც არ ემორჩილებიან სოც. შაბლონებს და დოგმატებს, მაგრამ მაინც ხომ არიან სადღაც? ისიც მესმის რომ ასეთებს უჭირთ რადგან მათ დარეხვილი ფაშისტური სოციუმი უტევს და აკნინებს. მოკლედ, ყველა დებილ "ქალს" სურს რომ გახდეს "ცოლი" და გააჩინოს "ბავშვი"... კი მაგრამ არ შეიძლება რომ ჭკვიანი და არადებილი გოგო შემხვდეს? რა მაინცდამაინც დებილი შაბლონისტი უნდა გადამეყაროს? ვერ ვიტან შაბლონისტებს. ქორწილი ესაა ჯერ ერთი რელიგიური რიტუალი და მეორეც იურიდიული ანუ საერო-სოციალური რიტუალი. ორივე ეს რიტუალი ჩემთვის გაუგებარია. რატომ? იმიტომ რომ ჩემი გონება უფრო მაღლა დგას ვიდრე ეს მარაზმი. ამ იდიოტური რიტუალების გარეშე რა არ შეგვიძლია? მხოლოდ იმიტომ რომ ასეთია "წესი და კანონი" მარტო მაგიტომ უნდა დავემონოთ? არა. მე უარს ვამბობ. მერე რა რომ ასეთია "წესი"? ვიყოთ ერთად და გვიყვარდეს ერთმანეთი და თუ გნებავს ბავშვებიც ვაკეთოთ, მაგრამ რიტუალი რა საჭიროა? იმიტომ რომ ასე უნდა ბრბოს? მასე უუფრო იოლია ჩემთვის შევაგროვო ფული, წავიდე ბორდელში სექსმუშაკთან, ის მომცემს პიზდას და მე მივცემ ფულს, მერე წამოვალ და მორჩა. ყოველგვარი ვალდებულებების გარეშე. აი ასეთი ცხოვრებაა კარგი ჩემთვის. ამიტომ სჯობს "პატიოსან ქალს" ე.წ. "ბოზი". "ბოზი" ტვინს არ გტკენს. "პატიოსანი დედაკაცი" კი მის მერეც კი განაგრძობს შენი ტვინის ბურღვას რაც "ცოლად შეირთავ". სხვათაშორის ოჯახური ძალადობა ქალზე ხშირ შემთხვევაში ქალის მიერაა გამოწვეული. როგორ? როგორ და კაცების უმეტესობას უკვე ყელში ამოუვიდა ეს "პატიოსანი ქალების" კრიახი. უფრო იოლი არაა ხეთქო ქათამს და გააჩუმო? ეგრეა. უბრალოდ ქალები უნდა შეიცვალონ და გახდნენ ჭკვიანები ანუ ბოლოსდაბოლოს უნდა გაშიფრონ კაცის ფსიქოლოგია და აღარ ატკინონ ტვინი მამაკაცებს. ამგვარად პრობლემა გადაწყდება. "პატიოსანი ქალები" არიან აგრესიული შოვინისტები და ეგოისტები, რომლებიც ყველაფერს საკუთარი ცხვირიდან ზომავენ. მე უარს ვამბობ მივიღო ისეთი პრიმიტიული და სულელური რიტუალი როგორიცაა "ქორწინება". მე მსურს პარტნიორი და არა "ცოლი". კაცს არ უნდა ცოლი, კაცს უნდა ვაგინა.