"მეტაფორა-ეს ზმანებაა, ენის სიზმარი"

დ.დევიდსონი

ვინაიდან ტერმინი სოვოკი(ქართულად უფრო ხშირად სავოკს ხმარობენ) ხშირად გამოიყენება და ხანდახან

გაუგებეობას იწვევს არ იქნება ცუდი შევეცადოთ გავერკვეთ სინამდვილეში რა დგას ამ ტერმინის უკან.

სოვოკი ერთი პერიოდი ჩვეულებრივი საგანის აღმნიშვნელი სიტყვა იყო რუსულში

(предмет «совок» из класса игрушечных инструментов (детская лопатка для песка)

მაგრამ საბჭოთა კავშირში და პოსტსაბჭოთა პერიოდში სხვა დანიშნულება შეიძინა....

ტერმინი სოვოკი წარმომავლობით ძალან გავს მეცხრამეტე საუკუნის საფრანგეთში ტერმინი ფრონდერის

( frondeur ფრანგ) ფენომენს.

(ფრონდერი იყო ფრანგი მოქალაქე რომელიც ქალაქის ქუჩებსა და მოედნებზე ხალხში დავით თვითრეალიზაციას ეწეოდა,

დავის საგანს არასოდეს არ ქონდა მნიშვნელობა როგორც მოწინააღმდეგის არგუმენტებს, ფრონდერი ყოველთვის "მართალი იყო"

თავის გაუთავებელ დავაში. ერთი სიტყვით იყო გარკვეული რაოდენობა(ჯგუფებს ვერ დაარქმევ რადგან ფრონდერები იყვნენ

როგორც სოციალისტები, იაკობინელები ისე ბონაპარტისტები, მონარქისტები და ანარქისტები....) ადამიანებისა რომლებსაც

ძალიან უყვარდათ თავისი ხმა და დავობდნენ დავისათვის ნებისმიერ თემაზე სადაც მოწინააღმდეგის არგუმენტს

არავითარი მნიშვნელობა არ ქონდა....

Совок имеет два основных варианта значения и множество подвариантов:

Общественно-политическо-системное — СССР, система

социалистического хозяйствования, когда всем всё до лампы.

Фимозологическо-персональное — представитель советского быдла,

новой исторической общности — советского народа.

Оба этих значения, разумеется, неразрывно связаны происхождением.

Истинные совки (люди) были эксклюзивным порождением совка(системы),

и совок (система) на бо́льшую часть состоял из совков (граждан) и ими поддерживался.

Сейчас, в XXI веке, совок (система) мертв вместе с СССРом, а совки (люди) остались, потому что как и другие формы ФГМ в терминальных стадиях, совок неизлечим.

თვითონ რუსულად სოვოკის განმარტება მაგალითებით:

Совок (совкодрочер, совкофаг, совкострадалец, homo soveticus)

— живой организм, неистово фапающий на светлые времена си-си-си-пи.

Совок без возражений признает право Начальника класть на всякие законы и права,

а так же всячески срать сверху карьерной лестницы на тех, кто ниже его.

Потому что считает это естественным порядком вещей и сам расчитывает

поступать так же после подьема по карьерной лестнице.

Если расстрелять всех олигархов, депутатов и жыдов, то все беды России мигом прекратятся. Ну,

а если к власти придет кто-то наподобие Сталина, или хотя бы Зюганова, так вообще Золотой Век наступит,

не иначе. Совку всегда легче свалить свои проблемы на кого-то другого, ибо своих недостатков он, естественно,

в упор не замечает (как, впрочем, и все остальные).

Призрачная халява. Совок готов работать за гроши, если есть перспектива получения некоего бонуса в виде,

например, квартиры. Причём даже в глазах самого совка эта перспектива весьма сомнительна,

потому что он просто уверен, что «кругом воруют и обманывают» (см. пункт 1).

«России нужна твердая рука». По мнению совков только Сталин и Андропов были хорошими, годными правителями,

а остальные виновны во всех бедах СССР. Происходит от вечного желания быдла иметь крутого грозного пастыря,

непререкаемого авторитета, который вёл бы стадо в каком-то направлении (Я овца, где мой пастух?).

Потому что если у тебя главный — сам Сталин, то ты сам немного Сталин, а это очень круто.

Паства с упоением читает совкофильные высеры своего гуру Пучкова.

А когда другой непререкаемый авторитет высказался в защиту невинно гонимого Джугашвили,

в интернетах был зарегистрирован случай самого массового коллективного оргазма.

Тот факт, что грозный Андропов был типичный старый бюрократ из ЦК,

откуда и был поставлен «на органы», а на момент избрания был тяжело больным старпёром и из достижений

отметился разве что снижением цен на водку, почему-то никого не интересует.

სოვოკი ბალტიაში მნიშვნელობით უფრო მეტს ნიშნავდა სოვოკ საბჭოთა ოკუპაციასაც ნიშნავდა,

როდესაც არ იყო საშუალება ოკუპანტი პირდაპირ ეწოდებინათ რუსებისათვის სოვოკს ეძახდნენ...

საბჭოთა რუსული სოვოკი განსაკუთრებით ხშირად გამოყენებად გახდა საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ:

Мы совковские ребята!

И в Совке мы все живём!

По-совковски мы играем!

По-совковски мы поём!

Сектор Газа «Мы совковские ребята»

სავოკის საყვარელი არგუმენტები პრინციპში ძალიან არ შეცვლილა ოდნავ მრავალფეროვანი გახდა

რუსული ორთოდოქსიის შავრაზმული ტერმინოლოგიით დაიმუხტა და გაიფურჩქნა, ხოლო "მძინარე ცხინვალის"

გადარჩენისა და "კრიმ ნაშ"-ის შემდეგ სახელმწიფო ატრიბუტიკა შეიძინა და საყოველთაო კომუნიკაციის საშუალება გახდა.

დღეს რუსეთში(და სამწუხაროდ საქართველოს მცირე მაგრამ აქტიურ ჯგუფებში) სოვოკის ენა და ტერმინოლოგია როგორც

არასოდეს რენესანსს განიცდის.

თანამედროვე სოვოკის მთავარი არგუმენტების მცირე სია:

1. აშშ და ევროპა ჩვენი

(ჩვენში სოვოკი რა თქმა უნდა მთელ რუსეთს გულისხმობს როგორც ქართველი სოვოკი მთელ საქართველოს)

მტერია.

2. აშშ-ი და ევროპა ჰომოსექსუალთა და ებრაელთა ხელით იმართება(აქ გეის ფოტო ან ებრაელის კარიკატურა "დამადასტურებლად")

3.მათ(დასავლეთს) არ ვუყვარვართ ამიტომ ერთდრულად ჩვენი ქვეყნის დამონება და განადგურება აქვთ დაგეგმილი.

4.ისინი თავის მოსახლეობას სიცრუეში ამყოფებენ სიმართლე კი მხოლოდ ჩვენ(სოვოკმა) ვიცით.

მათი მოსახლეობა ისეთი ზომბირებულია რომ შეუძლებელია გავაგებინოთ ჩვენი (ე.ი. სოვოკის) სიმართლე.

5. ისინი(დასავლეთი) კარგად ცხოვრობენ იმის გამო რომ ჩვენ გვძარცვავენ.

6. დასავლეთის მტერი(ტერორისტი, ბანდიტი, დიქტატორი ...) კეთილშობილი რაინდია და ჩვენი მეგობარი........

ვისაც უნდა დაამატოს...

ერთი ფენომენი ვინც სოვოკთან დააპირებს საუბარს ან ეპისტოლარულად ურთიერთობას ფორუმებზე:

სავოკი თითქმის ყოველთვის ისეთი ფორმით სვამს კითხვას სადაც პასუხი მხოლოდ ერთი მისთვის სასურველი

ფორმით უნდა გაიცეს(ყოველ შემთხვევაში დიდია მცდელობა) სხვა პასუხი უკვე მოპასუხესვე აყენებს შეურაწყოფას კითხვიდანვე

გამომდინარე.

სხვათა შორის მსგავსი ფორმით დასმული კითხვა არ წარმოადგენს კითხვას, თუმცა კონსტრუქციით შეიძლება გავდეს...

სავოკი როგორც ზემოთ ნახსენები ფრონდერი კითხვის დასმისასაც ახდენს თავისი პოზიციის

(ეს უფრო კრისტალიზირებული აკვიატებაა ვიდრე ფაქტი ან იდეა)

დეკლამირება-მტკიცებას(აქ პასუხისათვის აღარაა ადგილი) და თავისთავად

ამ "დისკუსიაში" მონაწილე მეორე მხარე უკეთს შემთხვევაში უკვე თავად "კითხვით" არი გალანძღული,

უარეს შემთხვევაში...

საინტერესოა რომ სოვოკმა რუსულ სინამდვილეში ისეთ სიმაღლეებს მიაღწია

რომ მათი ბევრი "იდეების"

(რაც შეეხება დასავლეთის მიმართ დამოკიდებულებას რუსული "განსაკუთრებული გზის" საკითხებს და ა.შ.)

აპოლოგეტები სხვადასხვა ფორმით ბევრი რუსეთის ბევრი "მოაზროვნე" და ცნობილი ფილოსოფოსი

გახდა: ნეტარი ანდრანიკ მიგრანიანით ლეონტევი-ნაროჩნინსკაიათი დაწყებული,

ევრაზიის კავშირით გაგრძელებული(დუგინი) და კონცეპტუალური კლუბ

«Флориан Гейер»-ით(სახელი იცოცხლე კარგი დაირქვეს) დასრულებული

აღარაფერს ვამბობ ვოვა პუტინზე და რუსეთის ყველაზე ნათელ გონებაზე აკადემიკოს კადიროვზე...

თუ ვრცლად გადავავლებთ თვალს მსოფლიო ისტორიას აუცილებლად წავაწყდების ფრონდერისა და მისი შვილიშვილი სოვოკის

მსგავს ფენომენებს აზროვნებაში მაგრამ ერთი რამ უდავოა სოვოკს არ გააჩნია გამოკვეთილი კასტა ან სოციალური ფენა:

როგორც რუსეთში ნიკიტუშკა მიხალკოვ პრახანოვ მარკოვიდან ,.... ზატულინ, დუგინამდე ,

ისე საქართველოში თოფაძე, ტყემალაძე, ჯაჭვლიან, ქუცუნაშვილ-ბოსელიიდან,

ხაინდრავა ღარიბაშვილ გაჩეჩილაძე ივანიშვილამდე(სხვადასხვა ფენები).

თუ რუსული სოვოკი ჯინგოისტურ-ველიკოძერჟავული გახდა,

ქართული სოვოკი რუსული სოვოკის უბადრუკი მიბაძვა-თუთიყურშული გადამღერებას ვერ გაცდა

(ჭყოიძე-ევრაზიული კავშირი) და მოყეენო ფლაგელანტ-მაზოხისტად(მაზოხისტად ოკუპანტთან, სადისტად ქართველებთან )

ჩამოყალიბდა, რომელიც კოლლაბორაციონისტურად ლოიალურია

(ლოიალურობა უსუსური სიტყვა და ვერ გამოხატავს იმ პირმოთნეობის 1% -საც კი რაც სახეზეა)

უფროსი სოვოკი "ძმის" მიმართ(მაზოხისტი),

ხოლო საკუთარი ქვეყნის მოქალაქეებისადმი დომინირებას(სადისტი) ცდილობს

(ღარიბაშვილ-ივანიშვილით დაწყებული და ქართული სოვოკის ლეგენდით

ამაშუკელით მისი თემურელი სადღობელაშვილის ცენტურიონებით დამთავრებული).