გასული კვირის მთავარი და აქტუალური მოვლენა ივანიშვილის პოლიტიკიდან ოფიციალურად გასვლა და საზოგადოებრივ სექტორში შესვლის გადაწყვეტილება და ზვიად კირტავას ანონიმურობის მოკრძალებული ხიბლიდან გამოსვლა იყო.

მორჩა! აღსრულდა - მართლა წავიდა...

ამიერიდან ის ერთ-ერთი რიგითი მოქალაქეაო, თქვა მარგველამ.. უკაცრავად, მთლად ასე არ უთქვამს - „დღეს ბიძინა ხდება საზოგადოების ჩვეულებრივი წევრი“ - ასეთია ციტატა. თუმცა, ერთი მეორეს არ გამორიცხავს. პრეზიდენტი კაცია მარგველა, როგორ გინდა, მის სიტყვებში ეჭვი შეიტანო, ბოლო-ბოლო კონსტუტუციაზე დაიფიცა!

ისე, მაგ კაცს, წინა პრეზიდენტის ხელში, მოქალაქეობა საერთოდ არ ჰქონდა, თუ სწორად მახსოვს და ასე უცებ „რიგითი“-ს და „ჩვეულებრივის“ „ჩინი“ როგორ მოიპოვა?..–

„წასვლა“ შთამბეჭდავი და გულისამაჩუყებელი იყო. ეტიკეტიც დაცული და პროტოკოლიც, პარტიული ნომენკლატურაც კი იქნა ბოლომდე გათვალისწინებული.

დაგვპირდა - მშვიდად წავალო, გადაალაგ-გადმოალაგა საჭირო ფიგურები „საპატიო დაფაზე“, ზოგიერთს ქოჩორი შეუსწორა, ზოგზე დაგროვილი მტვერი გადაწმინდა და ასე „ხაზში გასწორებული“ მოგვართვა „ქართული ოცნების“ ყრილობაზე. დიახ! ჩვენში ოცნებებსაც შეიძლება ჰქონდეთ ყრილობა... მთავარია, ოცნებები არ აგვიჯანყდნენ და მართლა არ მიგვატოვონ...

არაა გასაკვირი „მადლობის“ ის ტალღა, რომელიც აგორდა ივანიშვილის მიმართ. ამაშიც ხადურია დამნაშავე... მეტი ორიგინალური ვერაფერი მოიფიქრა და ...

ეჰ, ხადური-ხადური! ბიძინა ის კაცია, რომელიც, შესაძლოა კომბლებსაც თლის, მაგრამ მადლობის გამო რომ არაფერს აკეთებს, მაგაზე სადაც გინდა ვიკამათოთ.

„დღე-პირველი, დღე - უკანასკნელი“ გამახსენდაო, საგანელიძემ, ფილმიო, ბიძინას წასვლის დღესო. რაც ეს ფრაზა მოვისმინე, იმის მერე რამდენჯერმე შვაწუხე „სილქნეტის“ „გადახვევის“ რეჟიმის კლავიში, იმიტომ, რომ სულ მეგონა, სცენაზე მაცივარი შემოაგორეს და მე გამომრჩა. რაც წყალგაუმტარი სიმართლე თქვა საგანელიძემ, არც ვეკამათები - „მთავარია, ივანიშვილი ოპოზიციაში არ წავიდეს, რადგან მას რა ძალა აქვს, ყველამ კარგად ნახა“-ო.

ნახა, აბა არ ნახა? მაგ ძალია იმედად არ იყო თვითონ ეს პატივცემული ფეხი-ფეხზე გადადებული არჩევნებიდან არჩევნებამდე?

ბიძინა წავიდა და გოგა ხაჩიძემაც თავისი სახელგანთქმული ბლანჟე მოიპარსა. არამგონია ეს ვინმეს სწყენოდა, ან გახარებოდა, ან საერთოდ რაიმე მნიშვნელობა მიენიჭებინა, უკვე გამოგონებული ველოსიპედის აქტიური მომხმარებლის, გოგა ხაჩიძის გარდა, მაგრამ, სიტყვა-სიტყვააო და ეგებ ასეთი რამ პირველად მოხდა მის ცხოვრებაში?

არ ვიცი ვისი იდეა იყო და რა შეფასება მიეცა შესაბამისი პოლიტიკური სუბიექტის მიერ იმ ფაქტს, რომ ქუთაისში, ლადო მესხიშვილის თეატრში ჩატარებული "მის ქუთაისის" შესარჩევი კონკურსი ბიძინა ივანიშვილის სიტყვებით გაიხსნა, ხოლო კონკურსის მონაწილეები "ქართული ოცნების" დროშებითა და მაისურებით გამოვიდნენ. ამბობენ,

აღნიშნულმა ფაქტმა მაყურებლის და ჟიურის უკმაყოფილება გამოიწვიაო, რომელიც ჩხუბში გადაზრდილა. რას ვერ იყოფდნენ კონფლიქტის მონაწილენი - ლამაზმანებს თუ ოცნების მაისურებს, ამას ძიება აზუსტებს.

სოციალურ ქსელებში "საქართველოს თავად-აზნაურთა საკრებულოს" 2013 წლის 1 მარტით დათარიღებული ღია წერილი ვრცელდება, რომელშიც საქართველოს პატრიარქსა და ბიძინა ივანიშვილს (მაშინდელ პრემიერ-მინისტრს) "საქართველოს სამეფო კარის" შექმნას სთავაზობენ. თავად-აზნაურთა საკრებულოს განცხადებით, სამეფო კარს ბაგრატიონებთან ერთად ყველა გვარის ღირსეულმა წინამძღოლმა უნდა უხელმძღვანელოს, უწმინდესისა და პრემიერ-მინისტრის რეგენტობით.

ამაზე კომენტარისგან თავს შეგნებულად შევიკავებთ, პრინციპპში, აღარც არაფერია სათქმელი, - ისედაც ჩანს რა მძიმე ლინიკურ შემთხვევასთან გვაქვს საქმე და იმედს ვიტოვებთ, რომ ვიღაც ამ თემაზე უბრალოდ ხუმრობს.

თუმცა, ხუმრობის იმედი მაშინ გადაგვეწურა, რეჟისორმა და ნამინისტრალმა (სხვათა შორის, ნაომარმაც) გოგა ხაინდრავამ რომ იკითხა - „რაის პრიბორი“ კი არა და, რის საპარლამენტო რესპუბლიკა და ტრადიციები, თქვენ ხომ არ გაჟრიალებთო. გოგა რამდენიმე თაობა თბილისელია და „პრიბორს“ არ იტყოდა. ალბათ, ამიტომაც მოიყვანა „რესპუბლიკური“ ტრადიციების მაგალითად ბათუმელი ძმები ბერძენიშვილები და არა ღვიძლი ძმა ივლიანე.

„პრიბორი“ წმინდა ქუთაისური ტერმინია და ქუთაისლობა არც დაუმალავს ექიმს, ოჯახიშვილს, ბლოგერს - ზვიად კირტავას. სამწუხაროდ, ის არც თერაპევტი აღმოჩნდა, დიმიტრი გელოვანივით, არც რამდენიმე ინტელექტუალის კრებითი ფსევდონიმი და, რაც ყველაზე გულდასაწყვეტია - არც გურული...

დიახ, გასულ კვირას, როგორც იქნა „სოლომონ თერნალელის“ ვინაობა გაცხადდა. საზოგადოების ნაწილი მართალია, იმედგაცრუებულნი და მრავალკითხვისნიშნიანები დავრჩით, მაგრამ თუ ამ მედია-ბრენდის ავტორ(ებ)ს ამაზე მეტზე პრეტენზია არ აქვთ, კი ბატონო, იყოს ასე...

უკვე პრემიერ–მინისტრმა ღარიბაშვილმა ბრძანა - “მთავრობა უმცირესობის უფლებების დაცვაზე იქნება ორიენტირებულიო”. ამ ფრაზას ისეთ ინტერპრეტაციას მისცემს შესაბამისი საზოგადოება, შესაძლოა, უმართავი პროცესების მოწმენიც გავხდეთ.

პალიკო კუბლაშვილის ჭკუაზე დასარიგებელი არ უნდა იყოს ახალი პრემიერი, მაგრამ, მაინც გაბედა და დაარიგა – „საპარლემანტო უმრავლესობიდან დაკრულ ტაშს ხშირად უმცირესობიდან დასმული კითხვა სჯობსო“. კი, როგორ არა, თუ ის უმცირესობა თავისი ტყავის გადარჩენაზე არაა ორიენტირებული. ამიტომ, ბატონო და პატივცემულო ირაკლი! მაგათ მოსმენას ისევ ჩვეულებრივი, უბრალოდ და რიგითი საზოგადოების მიერ დასმული კითხვები გერჩიოთ და ტაშის დაკვრაზე თუ მიდგა საქმე, ტაშსაც ჩვენ დაგიკრავთ, თანაც ყოველგვარი ქვედა დინებებისა და ანგარების გარეშე.

გასულ კვირას ვარდების რევოლუციის 10 წლის თავი შესრულდა, კიდევ სანდრა რულოვსის „პირველი ლედობის“ 10წლის თავი. რას წარმოვიდგენდით, და, სანდრაც კი წავიდა...

მაგას, როგორც პრეზიდენტის მეუღლეს და ქვეყნის რძალს, ცალკე პენსიაც ეკუთვნის წესით, გარდა მისი თანამეცხედრის გაძლების პერსონალური პენსიისა, რაც უკვე განაღდებული აქვს ალბათ პირად ანგარიშებზე და არა საქართველოში.

პარტია „ქართული ოცნება“ ახალი მართვის წესზე გადადის. როგორც პარტიის ყრილობაზე უშიშროების საბჭოს მდივანმა და პარტიის წევრმა, ირინა იმერლიშვილმა განმარტა, პოლიტსაბჭო ახალი წესდების მიხედვით 21- ის ნაცვლად 12 წევრით განისაზღვრება.

„რესპუბლიკელები“ ამაყნი ვართ, რომ მოგვეცა საშუალება, „ქართული ოცნების“ პარტნიორი ვიყოთ“ო- განაცხადა უსუმ. ამაყი იქნებიან აბა რა!?

ლიტვის დედაქალაქ ვილნიუსში, აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამიტის ლანჩის მონაწილეებს ქართული ღვინით გაუმასპინძლდებიან. საგარეო საქმეთა სამინისტროს ინფორმაციით, აღნიშნულ ღონისძიებას, ევროკავშირის წევრი ქვეყნების უმაღლეს წარმომადგენლებთან ერთად, აღმოსავლეთ პარტნიორობის მონაწილე ქვეყნების ხელისუფლებათა უმაღლესი და მაღალი რანგის პირები დაესწრებიან.

ღონისძიებისთვის 100 ბოთლზე მეტი ღვინო, აგრეთვე ჭაჭა და ქართული ბრენდი უკვე გაიგზავნა ვილნიუსში. ამ ფაქტზე, უნებურად, 1943 და თეირანი გამახსენდა - 3 პოლიტიკური გიგანტის შეხვედრის ადგილი და სოსელოს ერთ-ერთი საინტერესო მარკეტინგული სვლა - კონფერენციაზე ჩატანილი მიტროფანე ლაღიძის ლიმონათი. ძველი ამბავია, მაგრამ როგორი საგულისხმო?!

აშშ-ის ყოფილმა ელჩმა საქართველოში რიჩარდ მაილსმა "ვარდების რევოლუციის" პერიოდი, 2008 წლის აგვისტოს ომის თავიდან აცილების შესაძლებლობები და 10-წლიანი მმართველობის შემდეგ, რევოლუციური მთავრობის მარცხი შეაფასა.დიდხანს ილაპარაკა, ქიციც თქვა, ქიცმაცურიც, მაგრამ ბოლოს ისიც დააყოლა, - სააკაშვილი გიჟი სულაც არააო! ანუ, თუ საქმე საქმეზე მიდგა, მაგის არდაჭერას ეგ მთავარი არგუმენტიც მოაკლდა.

ახალი მთავრობა ანაკლიის პორტის მიზანშეწონილობის გამოსაკვლევად 5 მილიონ დოლარს დახარჯავს. რამდენი დაიხარჯა სააკაშვილისეული ლაზიკის წინასწარ შესწავლაზე, ამას ჩვენ აწი ვერასოდეს გავიგებთ, მაგრამ თავად სააკაშვილმა ჩაიხედოს გულში და არ თქვას... ნუ გაგვიხეთქავს გულს პოსტ-ფაქტუმ! გვეყოფა!

გასულ კვირას თბილისის თავზე იმ სულგანათლებული ხოხბის აჩრდილი დაიარებოდა. რამ გააღიზიანა ეს პატივცემული ფრინველი ასე და მისმა ყველა ბრუნვაში მოხსენიებამ.

ყოფილ პრემიერ–მინისტრ ბიძინა ივანიშვილისთვის დედაქალაქის მერობის კანდიდატად დასახელებული დავით ნარმანია, თავისი დაბალანსებული ემოციებით, „ჩინოვნიკის“ ეტალონია. ეს გასაგებია, მაგრამ სხვებისთვის რომ არაა ზუგდიდელი ნარმანია მაგალითად თბილისელობის ეტალონი, ეგ არაფერს ნიშნავს?

თბილისს თბილისელი მერი უნდა ჰყავდესო!

კი ბატონო, იყოს თბილისელი, მაგრამ რატომ?

თბილისელი ხომ გვყავდა და გვყავს? მერე?

თან ის თბილისელი მერი აუცილებლად იმ ხოხბის გარე ნათესავი მაინც უნდა იყოსო. ნება მიბოძეთ, შგახსენოთ, ძვირფასო თბილისელებო, რომ, გონივრული ეჭვით, „ჩახოხბილი“ პირველად სწორედ თბილისში მომზადდა და ახლაც მშვენივრად მიირთმევდით, თვალების ხამხამის გარეშე, რამე რომ იყოს... ამდენი ხოხობი სადაა თორემ?

ჰო, კიდევ ის მაკვირვებს, თბილისელები მერობის კანდიდატს ზუგდიდელობას რომ უწუნებენ. ქართველებს ქართველებზე და ჩვენებურებზე გვაქვს დიდი გული, თორემ იმაზე არავის გასჩენია პროტესტი, ეს ჩვენი ჩასაბურჯგნი თბილისი ყველა ჯურის გამვლელ-გამომვლელ-დამრჩენს რომ გავუწვინეთ საჯიჯგნად. გაივსო ხოხბების შტოს შთამომავალთა ქალაქი ყველა ფერის, რასის, გემოს და სუნის „მოქალაქეებით“ და, თანაც, ქალაქის საუკეთესო ტერიტორიები რომ მიართვით ღიმილ-ღიმილით და მხარზე ხელის თათუნით. მაგათ რატომ არ დააკრეჭინეთ კბილები, ეგებ სადმე გაჩხერილი ხოხბის „ჩიჩია“ თუ არა, ბუმბული მაინც გენახათ?

ვაშლები რომ ვაშლის ხისგან მოშორებით ცვიოდეს, ასეც ვიცხოვრებდით - მიზიდულობის კანონის გარეშე...

ალბათ მაინც ის შემთხვევა სჯობს, როცა ფული არ გყოფნის ცხოვრებაზე, ვიდრე სიცოცხლე ვერ ამყოფინო ქონებას...

...

ინტელექტისგან განსხვავებით, ინსტინქტი უფრო ნაკლებად და იშვიათად ცდება.

ყველაზე რთული რისი პოვნაა იცით? რაც არასოდეს არავის დაუმალავს, იმიტომ, რომ იშვიათად თუ ვინმე ეძებს, მაგალითად - ჭეშმარიტების.

ამბობენ, მალე ჩვენში ტვინის პლასტიკური ოპერაციებიც იქნება შესაძლებელიო და ვნახოთ...

კატო ჩულაშვილი

„ქრონიკა+“ 27.11.2013