პოლიტიკა ისტორიის უნიფორმააო ამბობენ. ისტორია ქმნის სტილს, მოდას, ხოლო მოდა, თავის მხრივ, პოლიტიკური სარჩულების კერვითაა დაკავებული.

ეს, რა თქმა უნდა, ხუმრობით. სერიოზულად კი, ფერიცვალება დღეს, სულაც არ მეხალისება პოლიტიკაზე ფიქრი და მის ოღრო-ჩოღროებში კირკიმალობა, მაგრამ სხვა გზა რომ არაა?

რატომღაც, ამ ქვეყანაში ე.წ. პოლიტიკის გარდა სხვა არც არაფერი ხდება. ანდა, უბრალოდ საჭიროა ასე - ყველაფერი პოლიტიკის ნაწილად აღვიქვათ.

ვისთვისაა საჭირო და რა მიზნით, ეგ კითხვები სხვაგან გადაამისამართეთ. ანალიტიკოსები და მრჩევლები “გვერდითა ეზოში” ცხოვრობენ. მათ ცხოვრებასა ჩვენს არსებობას შორის კი მსუყე ხარისხობრივი მაჩვენებელია „მოკავშირე“.

იმ მეზობელ ეზოში კარგად მოეხსენებათ, რომ ნაცრისფერი დღევანდელობის გასაფერადებლად ნათელ მომავალზე ოცნება არაა მთლად კეთილსინდისიერი თამაშის წესი, მაგრამ „ფიარ-ფლეის“ მწვანე მინდორზე შეეშვნენ და ცხოვრებაში ვის რაში სჭირდება?

ერთი კია, საზოგადოებრივი აზრი ინკვიზიციის კოცონს გავს და მასზე ყოველთვის მოიძებნება თბილი ადგილი ერეტიკოსისთვის.

ინკვიზიციაზე და კოცონზე გამახსენდა - სამეფო კი არა და საპარლამენტო კარის ინტრიგები ახალ ძალებს იკრებს ჩვენში. უმრავლესობა უმცირესობის გამოცდილებას დახარბდა და საკუთარ ტყავზე, თავსა და ყბაზე სურს გამოსცადოს ყველა ის ნეტარება, რაც ამ „ხლართვომანიას“ ახლავს.

ასეა, სხვადასხვა მოწვევის პარლამენტებში, ზოგადად, შედეგზე ორიენტირებული საზოგადოება იყრის თავს და მერე, უსაქმურობისგან, ერთმანეთისთვის „ინტელექტუალური ნაკელის“ შეყრითაა დაკავებული. ნაკელს კი, ბიოლოგიური შემადგენლობის განურჩევლად, სასუქად და სათბობად იყენებენ... დაეტყოთ კიდეც კანის ფერზე, წონასა და მიხვრა-მოხვრაზე...

რას მოვაყოლე ეს „პრელუდია“ და, ამასწინათ, მარტვილშისაპარლამენტოუმრავლესობისლიდერის, პატივცემული საგანელიძისფიტული რომ დაწვეს, ბატონ ბიძინასთან წაუწუწუნია, არავინ არაა ჩემი დამცველი და გულშემატკივარიო... ბიძინას თავისებური საავტორო იუმორით ილიასთან ნულოვანი მსგავსების გამო გაუქილიკებია „ მისი უმრავლესობა“. მაგ ამბებში კი, არც მეტი და არც ნაკლები, ზაქარია ქუცნაშვილის ხელი ურევიაო, კულუარებში უბნობენ.

ისე, მაგ კაი კაცსაც, ანუ, „ერის ბიძას“, „ერის მამის“ შესაძლებლობებზე თუ ჰქონდა გათვლილი საკუთარი უმრავლესობის ლიდერის უნარ-ჩვევები, მინიმუმ, წვერ-ულვაშიანი და მრგვალ პირისახიანი ტიპაჟი უნდა მოენახა, ლიბერალური განწყობით. წვერი კი ვისაც ჰქონდა, იმასაც არ გაუჩერეს სახეზე. მტრები გყავთ კოალიციის შიგნით! მტრები!

უმრავლესობის შემადგენლობას თუ ასე ფიზიოლოგიურად ჩავუღრმავდებით, ცხელი კვალი აუცილებლად ხადურამდე მიგვიყვანს, მაგრამ ხადურს ასეთი „სისულელეებისთვის“ არ სცალია, ჯერ კადრები ჰყავს გადასამზადებელი, კოდექსები გადასახედი, ბიუჯეტი შესავსები და საარსებო მინიმუმი „გასაპრავებელი“. ამიტომ, მოუწევს მარგველაშვილს ფიტულდანაცრული საგანელიძის „დაშტაბული“ კამპანიის იმედად ყოფნა.

პრინციპში, იმედად რატომ? სხვა რა საქმე აქვს? ირბინოს აღმა-დაღმა და იფილოსოფოსოს. აზროვნებით და ამ ნააზრალის გადმოცემით ჭამდა აქამდე პურს და, წესით, არ გაუჭირდება. თან ისეთ კამპანიას უჩანს პირი, 9 წლის მანძილზე ნაცების ხელში რომ ამართლებდა და აქ რაღა ღმერთი გაუწყრება?

თუმცა, უნდა აღვნიშნოთ – ახალი დეტალი იყო კანდიდატის საზოგადოებაში გამოჩენა ძაღლით! ჩანაფიქრი – „ კულტურული შოკი“ თუ უბრალოდ, სახლში დამტოვებელი არავინ ჰყავდა? ასეა გენაცვალე, თავისუფალი კი არა და „უოჯახო „ კაცის საქმე...

ვხუმრობ, რა თქმა უნდა, თორემ, მასე ყველაზე კოლორიტული და ტრადიციული საპრეზიდენტო კანდიდატის ცნობილი ატრიბუტი - ჩიბუხი, თან დაყვება კი არა, სულ წინ უსწრებს თავის პატრონს. რა ქნას ამ ქართლოსმაც? ღარიბაშვილია - შერლოკ-ჰოლმსობა არ გამოუვიდა და პრეზიდენტობაც არ ცადოს, მამაძაღლი? თან ხომ იცით ეს პროცესი როგორ სიამოვნებას ანიჭებს. ადვილი კი არაა პრეზიდენტობის მარადიული კანდიდატობა.

ჰოდა, იმას ვამბობდი - რაში აწყობს ქუცნაშვილს საგანელიძის აურისა და იმიჯის ნგრევა, არაა ეგ „უბრალოთა“ გასარჩევი. შედეგი მაინც არ იქნება ჩვენისთანებზე გათვლილი და მიტომ. სამაგიეროდ, ყოვლისმცოდნე მრჩეველი ჩვენი პრემიერისა, ხუხაშვილი აკეთებს საზოგადოებაზე გათვლილ განცხადებებს და კვლავ გვაგდებს საოცნებო მომავლის მოლოდინის რეჟიმში, ანუ იმ დროში, როცა აღარც მიშა იქნება და აღარც გია ე.წ. „ქართულ პოლიტიკაში“.

თუ ხუხას დავუჯერებთ, პრემიერს გადავასწრებ პოლიტიკის ღობეზე გადახტომასო, მაგრამ “ეროვნულების” ლიდერსანდრობრეგვაძეს არ სჯერა მაგის არცერთი სიტყვის.

არაა ეგ პოლიტიკიდან წამსვლელიო, ფერზე მოვიდა, ფეხი აიდგა, უარის თქმა ისწავლა, ერთი ვერაფრით გასუქდაო...

კრიტიკულის ზღვარზე მყოფი წონა , მაგარი ალიბი აქვს ხუხაშვილს - არავის სჯერა, რომ მას შეიძლება ფული, თანაც დიდი ფული ჰქონდეს. შეიძლება, ფული არ აქვს, მაგრამ ჯანსაღად იკვებება - გავლენის სფეროები კი არ ასუქებს.

ბრეგაძეს რომ ჰკითხო, გალფიც მაგისია, რკინიგზის განძელებიც, ფოსტის მტრედებიც და უამრავი ხილული და უხილავი.

ასეთი რა კონტრაქტი და ვის მიერაა დადებული ამ ღვთის პირიდან გადავარდნილთან?

გასულ კვირას მუქარის პოსტი „აუფრინა“ ჟურნალისტმა ირმაინაშვილმა პრემიერმინისტრისმრჩეველკოკაყანდიაშვილს. სულ „ახალიხელისუფლების “პიარ-გენიოსი” უძახა.

„… 9 წელივიბრძოდიდაშენ 9 წელიბუჩქებშიიჯექი. ხანკუბაშიდახანუკრაინაში. მერაცმებადა, ყველაფერიგავყიდედაამბრძოლასშევწირე... რაცშემეძლო, რაცმებადა, ყველაფერიშევალიედასააკაშვილისდამხობაშიჩემიწვლილიშევიტანე... მტრობაროგორუნდა, გაჩვენებ. სხვებისთვისსამაგალითოდდაგსჯი. 12 აგვისტოდანყურადღებითუყურე ( შენიაზრით, არარეიტინგულ) “ობიექტივს” -ო.

ამ ტექსტის წაკითხვის შემდეგ ყველა ბედნიერად იგრძნობს თავს, ვისაც არაფერი აქვს წარსულიდან წამოსაძახებელი და ასეთებს (თუ არსებობთ) გულითადად გილოცავთ, ბატონებო...

როგორც იქნა, გადავაგორეთ თბილისის პირველი უნივერსიტეტის რექტორის არჩევნები. ახალი რექტორი ვლადიმერ პაპავა მშვიდობიანი პროგრესის მომხრეა და უნივერსიტეტის კედლების შიგნით დარჩენილებს შეუძლიათ, მოდუნდნენ. - რევოლუცია უმაღლესი განათლების სისტემაში დამანგრეველიაო, - ასე თქვა ახლად არჩეულმა რექტორმა. სავარაუდოდ, აკადემიური პერსონალი არსებული კონტრაქტების მიხედვით გააგრძელებს საქმიანობას. საკონკურსო კომისიები კი მაღალკვალიფიციური პროფესორებით დაკომპლექტდებაო. ანუ, მაინც მოუწევთ ვიღაც-ვიღაცეებს ერთი პირი ბარიკადები და მარსელიოზას ღიღინი თუნდაც ორ ხმაში.

გაიგებდით ალბათ, შუაგულ ევროპაში, ნიცას აეროპორტში „ორმა პოლიტიკოსმა“ რომ „გვასახელა“. მართალი გითხრათ, რა ნიშან-თვისებების მიხედვით დასახელდა ირაკლი ოქრუაშვილი და მერაბ სამადაშვილი პოლიტიკოსად, ეგ სააგენტოს არ დაუკონკრეტებია, თუმცა, არის ხალხი, რომლებიც მათაც და კიდევ ვიღაც-ვიღაცეებს, პოლიტიკოსად მიიჩნევს. მათი გათვლებით, მინიმუმ, ზურაბ ზვიადაურიც პოლიტიკოსია და გოგა ხაჩიძეც.

მოკლედ, ასე იყო თუ ისე, ყოფილი თავდაცვის მინისტრის ძალიან ნდობით აღჭურვილმა თეო ტლაშაძემ ინფორმაცია გაავრცელა, საპრეზიდენტო კანდიდატობაზე მოფიქრალს რომ ეკადრება. ოქრუაშვილმა სამადაშვილს პოლიტიკური ნიშნით სცემაო. არადა მეორე მხარე ამტკიცებს, არავის ვუცემივარო. საინტერესო კია, თუ ეს ცემა-ტყეპა მართლა გაიმართა, იქაურმა პოლიციამ რის საფუძველზე გამოუშვა „ხულიგანი“ ოქრუაშვილი 2 საათში? „კაცურად გაუგო?“

ვალიკო! არ გვინდა რა ბინოკლი... ბოლოს შეიძლება ის ჭაღიც არ გამოდგეს ვენეციური ბროლის და „ტეხავს“...

გასაგებია, რომ უფროსებს ზოგჯერ პატარებზე მეტად გვჭირდება ზღაპრები, ოღონდ, იმდენად მომაბეზრებელია უკვე ერთი და იგივე წრეზე ერთი და იგივე ხალხის ერთი და იგივე მოძრაობები, რომ გვეპატიება, თუ თვალი და ყური რაღაც სიახლისკენ გაგვექცა.

მაგალითად სიახლე?

ნათქვამია, ზღვის შესახებ ბევრს ვერაფერს მოყვები, თუ მის ფსკერზე ნამყოფი არ ხარო. ჰოდა, ა ბატონო - იმ ფსკერიდან ამოღებული სრულიად ახალი „მარგალიტი“ - იუნა შაფათავა. „როდესაც მე დეკოლტეს ჩავიცმევ, ლამაზ კაბაში გავიპრანჭები და ისე გავესაუბრები ამომრჩეველს, თქვენ ფიქრობთ, რომ მეყოლება კონკურენტი?“ მგონი, არც ისე შორსაა ეს კანდიდატი რეალობისგან...

ასეა რა - მოატყუებ ადამიანს და კარგავ ნდობას. სიმართლეს ეტყვი და თვითონ იმ ადამიანს კარგავ.

„ქრისტიან-დემოკრატიული მოძრაობის“ მეთაური და პრეზიდენტობის კანდიდატი მთლად ერთსქესიანი ქორწინების იმედად კი არაა დარჩენილი? ალბათ კიდევ რაღაც უფრო მნიშვნელოვანის და ცხოვრებისეულის იმედად, თორემ ქორწინება რომ მხოლოდ ქალისა და მამაკაცის ურთიერთობაზე დამყარებული ერთობაა, დანარჩენმა ქართველებმაც კარგად ვიცით.

„ტრადიციონალისტთა კავშირის “ თავმჯდომარე აკაკი ასათიანი საპრეზიდენტო არჩევნებში მიიღებს მონაწილეობას. პირველი პრეზიდენტის მიმართ გამოჩენილი არასათანადო ერთგულების გამოვლინებები არ ასვენებს მაგას პერიოდულად და თავს ვალდებულად თვლის, გაწიროს თავი ამ პოსტისთვის. თანაც, 25 წელი უფიქრია და ახლა ზუსტად იცის ახალი სახელმწიფოს მშენებლობის რეცეპტი.

კაკოსი რა გიკვირთ? ცესკო-ს ყოფილმა თავმჯდომარემ, თანამდებობის დატოვების შემდეგ, პირდაპირ პრეზიდენტობა გადაწყვიტა. „აქტიურ პოლიტიკაში ჩართვით, ჩემ წილ პასუხისმგებლობას ვიღებ ქვეყნის მომავალზე და გამოვდივარ ახალი პოლიტიკური ცენტრის შექმნის ინიციატივითო. სულ მისი დამსახურება ყოფილა 2012 წლის წარმატებული არჩევნები.. ისე, თუ მის მეტყველებას დაუკვირდებით, ცენტრალური საარჩევნო კომისიის შემოკლებულ ვარიანტს დარღვევით ამბობს და პროგრამას როგორ მოწესრიგებულად წარმოადგენს, ეგაა საინტერესო. პროცედურულად საჭირო 25 თუ 27 ათასი ამომრჩევლის ხმა ნამდვილად არ გაუჭირდება ხარატიშვილს - კომისიის ბაზები და მათი ჯანი... ჰო, კიდევ, მადლობას უნდა მოხდა, ხოლო გადახდა უნდა ვალს - ამხანაგო ხარატიშვილო! ხარატიშვილს იმისაც „სჯერავს“, რომ შეძლებს ახალი პოლიტიკური ცენტრის შექმნას... და იყვნენ ნეტარნი „მორწმუნენი“...

პრინციპში, რა მოხდა ისეთი? პრეზიდენტობის კიდევ ერთი ცნობადი კანდიდატი დიდი ხანია, აქტიურ პოლიტიკაშია და მაინც ვერ გადაეჩვია სიტყვა „თითეულზე“ თიტების აყოლებას და ისევ მწარედ ერევა ერთმანეთში ცივილური და ცივილიზებული.

კანდიდატებს, რჩევის სახით, შემიძლია გითხრათ, რომ ახალი ცოდვები ძველი სინდისის ქენჯნის გასანეიტრალებლად უებარი საშუალებაა...

ირაკლი ალასანიამ რჩევა პატრიარქს კითხაო. თავდაცვის მინისტრმა პრეზიდენტად კენჭისყრა თუ გადაწყვიტა, მაგ ამბავს 7 სექტემბრამდე გავიგებთ.

მაგასაც და კიდევ სხვასაც. ვინ იცის, კიდევ რამდენს აეხილება თვალი იქამდე საკუთარ შესაძლებლობებზე.

იმდენი ფოტო გამოიყარა საარქივო სკივრებიდან და მუთაქებიდან, ეგება და მიგვეღო კანონი, კორექტურაში შემჩნეული პოლიტიკოსების აქტიური პოლიტიკიდან წასვლის ვალდებულებაზე. ისეთ თბილ და ამაჩუყებელ კადრებსაც გადააწყდებით, კოაბიტაციის კი არა და რეალური თანაცხოვრების, ვერანაირი ფარული ჩანაწერების ძალა რომ ვერ გადაფარავს.

ჰო, მართლა, რახან გადაწყვეტილებებზე ჩამოვარდა საუბარი, შევუთვალოთ რუსებს ან აფხაზებს - ეგებ, სწრაფად გადაიბირონ ტელე წამყვანი სიჭინავა მიმზიდველი ჰონორარის დახმარებით. მხოლოდ გასულ კვირას გახდა ცნობილი, რომ მის პერსონაზე ყოფილა დამოკიდებული აფხაზეთში დაბრუნება...

საიმედო ის შემიძლია გითხრათ, რომ ზუგდიდის ადგილობრივი ბიუჯეტი წარმატებით ივსება კახა მიქაიას ხულიგნობის ხარჯზე.

მოუთმენლად ველით ბაჩო ახალაიას თავისუფლებას კანონის ფარგლებში.

რაღა დაგიმალოთ და, „დავითურგნე“, როგორც წინა და ამჯერად ცხონებული „პირველი ლედი“ იტყოდა...

ფერიცვალების პერსპექტივით მიეძალეთ ყველა ფერს. ჯერ-ჯერობით ისევ თვითმომსახურებაა გამფერადებლების „ფრონტზე“.

კატო ჩულაშვილი, „ქრონიკა+“ #18