დავიწყოთ ბიზანტიით,კერძოდ იმეპრატორი კონსტანტინე დიდით:„წმინდა“ კონსტანტინე დიდმა, თავისი უფროსი ვაჟი მოკლა და ცოლი აბანოში ცხელი ორთქლით მოაშთო. მიუხედავად ამ და მსგავსი სისაძაგლეებისა, მართლმადიდებელი ეკლესია დღემდე წმინდანად და მოციქულის თანასწორადაც კი მიიჩნევს კონსტანტინეს. ცნობილი ისტორიკოსი ნორმან დევისი აღნიშნავს:სახელმწიფო და ეკლესია ერთ სხეულად იყო შენივთული. იმპერატორსა და პატრიარქს ღვთიური ხელისუფლების საერო და სასულიერო სვეტებად მიიჩნევდნენ. იმპერია იცავდა მართლმადიდებელ ეკლესიას, ხოლო ეკლესია განადიდებდა იმპერიას. ეკლესიასა და მთავრობას შორის ასეთ დამოკიდებულებას ანალოგი მთელ დასავლეთში არ მოიძებნებოდა. სწორედ ეკლესია ითხოვდა სახელმწიფოსგან წარმართებთან ბრძოლას, რითაც იგი ცალსახად უგულებელყოფდა შემწყნარებლობის პრინციპს. ეკლესიამ დაივიწყა ტერტულიანეს სიტყვები რომელიც მიმართული იყო ქრისტიანთა მდევნელებისადმი:საზოგადო სამართალიც და ბუნებრივი რჯულიც იმას ითხოვს, რომ თითოეული თაყვან სცემდეს ღმერთს იმგვარად, როგორადაც მას ეს სწამს. ერთმა რელიგიამ არ უნდა იძალადოს მეორეზე.იმისათვის, რომ არამართლადიდებელი ადამიანების მიმართ ძალადობა განეხორციელებინა, ეკლლესია მოხერხებულად სარგებლობდა სახელმწიფოსთან დამყარებული „კარგი“ ურთიერთობებით. მართლმადიდებელ ქრისტიანთა მიერ ახ.წ. 1054 წლამდე განხორციელებული ძალადობის ზოგიერთი ფაქტი:ეპისკოპოსმა თეოფილემ,მართლმადიდებელი ეკლესიის წმინდამა ახ.წ. 391 წელს ალექსანდრიის უძვირფასესი ბიბლიოთეკა გაანადგურა.ცნობილი ისტორიკოსი ედუარდ გიბონი მართლმადიდებელ პატრიარქს, თეოფილეს, აღწერს როგორც „მშვიდობისა და სიკეთს მტრად, შეუპოვარ და ცუდ ადამიანად, რომლის ხელებს ოქრო და სისხლი ენაცვლებოდა“ ისტოიკოსებისთვის აგრეთვე კარგადაა ცნობილი მეოთხე საუკუნეში მცხოვრები მეცნიერი და ფილოსოფოსი ქალის, ჰიპატიას მიმართ განხორციელებული ვანდალიზმის შესახებ. ისტორიკოსები ამ ქალის მკვლელობას მიაწერენ მართლმადიდებელი წმინდანის თეოლფილეს ძმისშვილს,„წმინდა კირილე ალექსანდრიელს“ .მან მხეცურად მოუსწრაფა სიცოცხლე ქრისტიანი მართლმადიდებელი ბერების დახმარებით ჰიპათიას სიცოცხლე.საეკლესიო ისტორიკოსი ჰანს ფონ კამპენჰაუზენი პატრიარქ კირილე ალექსანდრიელს „დოგმატურ, მძვინვარე და გაქნილ ადამიანად, რომელიც მოხიბლულია თავისი მოწოდებისა და სამსახურის დიდებულებით“. „წმინდა“ პატრიარქის კირილე ალექსანდრიელის მძვინვარე და მოძალადე ქმედებები, მხოლოდ ჰიპატიას სივკდილის დაკვეთით არ შემოფარგლულა. მან თავისი ეპისკოპოსობის პირველივე წლებიდან დაიწყო ბრძოლა ალექსანდრიაში მცხოვრები განსხვავებული მრწამსის მქონე ადმაიანების წინაღმდეგ, როგორებიც იყვნენ მაგალითად, ნოვატიანელები და ებრაელები.მართლმადიდებელი ეკლესიის წარმომადგენლების მიერ განხორციელებული მსგავსი და უფრო ძლიერი ძალადობა, მომდევნო საუკუნეებშიც გრძელდებოდა. თუ კიდევ გინდა შენ მარტო მითხარი