delfina

ჰმ.... პირდაპირ ჩემი სიტყვებია დაკოპირებული :rolleyes: მართალია ერთი შეხედვით სულ ქოლგები, წვიმა, ლამპიონებია და აშ მაგრამ შინაარსობრივად განსხვავდებული ტილოებია :yes2: http://i044.radikal.ru/0908/bc/38ba03356df1.jpg http://s19.radikal.ru/i192/0908/3c/3064d9d258aa.jpg http://i020.radikal.ru/0908/b1/2e0eb4df5631.jpg

შემოვისეირნე :hello: tb_parazitka ჰმ აქაც???

კაკუ კაკუუუუ არის ვინმე? :hello: დიდი ხანი აქ არ შემოვსულვარ :buchti:

:hello: ხომ მშვიდობაა :chups:

აუუუ ჩემი კედლის მეზობელი მეზიზღება :hm: სულ დრელი აქვს ჩართული გახვრიტა კედლები და ყურებიც უF :husein:

:rolleyes: მეც მოვედიიი :hello:

http://i059.radikal.ru/0901/b0/3e255bcd392f.jpg

http://s45.radikal.ru/i107/0901/6c/5e29c0f9209e.jpg

http://s49.radikal.ru/i125/0901/92/91144c692f0b.jpg http://i058.radikal.ru/0901/a9/43317151857d.jpg

"რად ყვედრი კაცსა ბანოვანო, პირუმტკიცობას? თუ ემდური შენ ტრფიალობისა ცვალებადს გრძნობას, რომ არ გემჭვალვის საუკუნო ტრფიალობითა: ჰგავს არ პასუხს ჰცემ შენ სულით მშვენიერითა. სილამაზეა ნიჭი მხოლოდ ხორციელების, და ვით ყვავილი თავის დროზე სწრაფად დაჭკნების, ადრეთვე გულიც, მხოლოდ მისდა შენამჭვალები, ცვალებადია, წარმავალი და უმტკიცესი! მშვენიერება ნათელია, ზეცით მოსილი, რომლით ნათდება ყოვლი გრძნობა გული და სული, და კაცსა შორის, ვით კერძოსა ღვთაებობისა, რად გწამს არ იყოს საუკუნე მადლი ტრფობისა? თვით უკვდავება მშვენიერსა სულში მდგომარებს, მას ვერც შემთხვევა და ვერ ხანი ვერ დააბერებს. მხოლოდ კავშირი ესრეთ სულთა ჰშობს სიყვარულსა, ეგარდმო, ადლით დაუხსნულად დამტკიცებულსა! მხოლოდ მათ შორის არის გრძნობა, ესრეთ სანიკველი, რომ მის უტკბილეს არც თუ არის სასუფეველი! მას ცისა სხვით აცისკროვნებს მშვენიერება, და უკვდავებით აგვირგვინებს ჭეშმარიტება! სული ობოლი ნუ ვინ იტყვის ობლობისა ვაებას, ნუ ვინ იტყვის თავის უთვისტომობას, - საბრალოა მხოლოდ სულით ობოლი: ძნელღა ჰპოვოს, რა დაკარგოს მან ტოლი! მეგობართა, ნათესავთ მოკლებული, ისევ ჩქარად ჰპოვებს სანაცვლოს გული, მაგრამ ერთხელ დაობლებული სული მარად ითმენს უნუგეშობას კრული! არღარა აქვს მას ნდობა ამა სოფლის, ეშინიან, იკრძალვის, არღა იცის, ვის აუწყოს დაფარული მან ნდობა, ეფიქრება ხელმეორედ მას ნდობა! ძნელი არის მარტოობა სულისა: მას ელტვიან სიამენი სოფლისა, მარად ახსოვს მას დაკარგვა სწორისა, ოხვრა არის შვება უბედურისა!

სადღაც მინახავს ქალის სახე კარგი და წრფელი, არ მშორდება ის, დღეა ბადრი თუ ღამე ბნელი. ალერსის სიტყვებს ჩამჩურჩულებს ახლომდგომელი, მაგრამ მარადის დაფარული, მიუწვდომელი. ოჰ, დიდხანს, დიდხანს ვძებნე იგი და ვერსად ვპოვე. ვიცი შორს არის, მაშ, რად მტანჯავს ეგ სიახლოვე? ის მიდიოდა ქუჩაში ერთი ის მიდიოდა ქუჩაში ერთი მას მიჰყვებოდა წვიმა და ქარი მისთვის იმწამში არ იყო ღმერთი მისთვის არ იყო ქრისტე და ჯვარი იგრძნო რომ მაინც საოცრად ცხელა გადიძრო ქუდი. მხურვალე შუბლი. წვიმის წვეთები მარცვლების ხელა, სიამოვნება ამ გრილი ღრუბლით თითქმის არ გრძნობდა სახლებს და კედლებს ძილით დაბურულს არ გრძნობდა მხარეს ეტლები ცვლიდნენ მიმავალ ეტლებს როგორც სიზმარში მხარე ცვლის მხარეს როგორ საიდა... არ იცის თვითონ ის უცნობ ხიდზე დგას, სხვაა ხიდი. მძიმეა ტვირთი? მაშ სხვებმა ზიდონ ის ახლა გახდა წყნარი და მშვიდი.

ისევ დადგება სურნელი ნისლის სულს წაიღებენ თეთრი ფიქრები, ამ უყრუო ადგილას ვინმე გაივლის მაშინ როდესაც მე არ ვიქნები. ჩვეულებრივი მთვარე ამოვა და გაქრებიან თეთრი ფიქრები, ან უყრუო ადგილას ვინმე სხვა მოვა მაშინ, როდესაც მე არ ვიქნები. და სულის ლანდი ისევ გაჩნდება და ისევ მოვა დღე შერიგების, ვიცი, ამ კლდეზე ვინმე დაჯდება მაშინ, როდესაც მე არ ვიქნები. გავიდა კვირა, ორშაბათია. ჩემს ირგვლივ ხშირად სხვები დადიან. ცას აბარია სულის ობლობა. ხომ ზღაპარია დღეს მეგობრობა. გულია - ღერძი, რა ქნას ხელებმა?! და დღესაც ვებრძვი საშინელებას. მე, როგორც ვატყობ, წავიდა მთვარე. სადღაც ავადმყოფს ახველებს მწარედ. გავიდა კვირა, ორშაბათია. ჩემს ირგვლივ ხშირად სხვები დადიან.

:rolleyes: ჰმ თურმე რამდენი ყოფილან ;) აბა მე როცა არ უნდა შემოვიდე სულ მარტო რატო ვარ

მართალია იშვიათად შემოვდივარ, მარა მაინც http://i068.radikal.ru/0901/4e/d75ae6e13133.jpg

:rolleyes: კაკუ კაკუ არის აქ ვინმე?