შანკარადევა

ძველი არაბეთი იყო პოლითეისტური ეგვიპტის მსგავსად.
არაბებს ყველაზე მეტად უყვარდათ მზის ქალღმერთი – "ილლაჰატ" და მთვარის ღმერთი ალ-ილაჰი, მზის დედოფლის ქმარი, რომელთაც ჰყავდათ სამი ქალიშვილი: ალ-ლათი – მზე, ალ-უზა – პლანეტა ვენერა და მანათი – ბედისწერის ქალბატონი.
არაბებს ჰყავდათ შემდეგი ღმერთები:
ალლათი – მზისა და ცის დედოფალი
ვადდი – მთვარის და მორწყვის უფალი
დუშარა – ნაბატეას მთავარი უფალი
ალ-კაუმი – ნაბატეური ომის და ღამის უფალი
ალ-კუტბაი – მეცნიერების ნაბატეური უფალი ღმერთი
მანათი – ბედის ქალღმერთი
მანაფი – ელვის უფალი
ნასრი – ღმერთი-წინაპარი, საბას და კატაბანის ოაზისთა მეუფე
ალ-უზზა – პლანეტა ვენუსის პრინცესა
ხუბალი – ცისა და მთვარის უფალი, რომლის მთავარი ტაძარი მდებარეობდა ქალაქ მექაში. კააბას ადგილას მისი ტაძარი იყო.
ნახი – სიბრძნის ღმერთი. აქლემების მფარველი და წინაპარი არაბთა.
ოროტალტი – მასზე საუბრობდა ჰეროდოტე
რუდა – უმაღლესი ქალღმერთი.
მისტიკური არსებები არაბულ მითოლოგიაში:
გულები – კანიბალი დემონი მაქციები.
ჯინები – წარმართულ არაბეთში ღვთაებები. ისლამში კი – ბოროტი სულები.
იფრიტები – ფრთოსანი ცეცხლოვანი დემონები, რომლებიც ცხოვრობენ მიწისქვეშ. არიან კაცი იფრიტები და ქალი იფრიტები.
მარიდები – კეთილი ან ბოროტი ეთერული უსქესო დემონები.
ზოგიერთი მეცნიერები ალ-ილაჰს მიიჩნევენ ფინიკიუური "ელის" ანალოგად და თვლიან არაბული ღმერთები მამად, ხოლო ილლაჰატს დედად. ზოგიერთები კი ალ-ილაჰს მიიჩნევენ ელის ძედ.

იაპონია ესაა ვედაჩარას ტიპის "ცივილიზაცია". იაპონელთა 80% არის შინტოისტი პაშუ. იაპონია იმყოფება პაშუ-ბჰავას უმდაბლეს დონეზე უკვე 12 000 წელია. ცხადია იაპონური "ტვინისთვის" უცხოა ტანტრისტული ჯნანა. ცხადია ისიც, რომ მათ ახასიათებთ; კლანური აზროვნება ანუ მაფიოზური მენტალობა, სიმორცხვე, მონური ფსიქოლოგია, ტირანებისადმი ლტოლვა და სიყვარული, უმეცრება, შიში და რასაკვირველია ეს ყბადაღებული ჩახლართული რიტუალიზმი. ანტისექსუალობა, ტაბუები და დევი ბჰაგავატის ბნელი და მრისხანე ფორმების უარყოფა მათთვის სავსებით ბუნებრივია. იაპონიას ახასიათებს მენტალური კონტრადიქტორულობა. შეიძლება ითქვას, რომ იაპონელთა რელიგია ზედმეტად "ნათელია". მათი "კამი-ნო-მიჩი" სრულ წინააღმდეგობაში მოდის შრი ბასავანეს ვირა-შაივასთან, მაჰარიში ნანდინატჰას შაივა-სიდჰანტასთან და მაჰასიდჰაიოგი მატსიენდრანატჰას კაულა-ტანტრიზმთან. ეს არცაა საკვირველი, რადგანაც ბასავანეს, ნანდინატჰას და მატსიენდრანატჰას რელიგიები ესაა ვირა-ბჰავას და დივია-ბჰავას დონის ტანტრიზმი. ესენია პარაადვაიტას რელიგიები. რაც შეეხება იაპონურ ეროვნულ "კამი-ნო-მიჩი"-ს ესაა უკიდურესი შუდჰა-დვაიტა ანუ სუფთა დუალიზმი + პოლითეისტური პლურალიზმი. მონისტური იდეალისტური პანთეიზმი უცხოა იაპონური შამანისტურ-ანიმისტური "ტვინისთვის". იაპონური "კამი-ნო-მიჩი" ყველაზე ძლიერია მსოფლიოს პრიმიტიულ შამანო-ანიმატისტურ "რელიგიებს" შორის. შინტოს მიმდევარ იაპონელს არ შეუძლია ესმოდეს რა არის კამა-რუპა და კალი-კუნდალინი-შაკტი. იაპონელებს მრავალი პრობლემა აქვთ; პირველი პრობლემაა პოლითეიზმი, მეორე შეცდომაა დუალიზმი ანუ დვაიტა, მესამე შეცდომაა იმპერსონალიზმის გაგების უნარის არქონა, მეოთხე შეცდომაა ის რომ ვერ იგებენ კუნდალინი-იოგას და ბოლოს – კლანური და ულტრა-ნაცისტური აზროვნება, რაც მათ ხელს უშლის ზეკოსმიური პარამაშივას და ნირგუნა შაკტის შეცნობაში. იაპონელ ნაციონალისტს და კლანის წევრ იაკუძას, არ ესმის პარაადვაიტას ტანტრისტული დოგმა, რომ ყველა და ყველაფერი სამყაროში არის შივა და შაკტი, შივას და შაკტის აქვთ უპიროვნო ასპექტი და გააჩნიათ მატერიალური ვირტუალური ფორმები. ფიზიკური კოსმოსი ნირგუნა შაკტის უმდაბლესი ფორმაა. ეს იაპონელებს არ ესმით. მათ არ ესმით რომ ყველა არსების ჭეშმარიტი მე, ესაა უპიროვნო შივა-შაკტი. ბევრი იაპონელი კი საერთოდაც ჩალა-დჰარმას, ასურა-დჰარმას ან მაჰა-პაშუს დონეზეც კი ეცემა....

ადიბუდას შემდეგ უმაღლესი იერარქია სულიერი არსებებისა ბუდიზმში [მაჰაიანასა და ვაჯრაიანაში] არიან დჰიანა-ბუდები: შაკიამუნი [თანამედროვე დროის ბუდა], ვაიროჩანა [სამყაროს ცენტრი], ამიტაბჰა [დასავლეთი] და ა.შ.

ბოდჰისატვა ტარა, რომელსაც აქვს 21 ფორმა, ავალოკიტეშვარას ცოლი, ბოდჰისატვა სარასვატი, მანჯუშრის შაკტი, მეცნიერების და ხელოვნების ქალღმერთი და ბოდჰისატვა პრაჯნია-პარამიტა; ყოველთა სიბრძნის, ბუდებისა და ბოდჰისატვების დედა, არიან მეორე რანგის სულიერი არსებები ანუ დჰიანა-ბოდჰისატვები.

მესამე რანგის სულიერი არსებებია არჰატები და პრატეკაბუდები.

მეოთხე რანგის არსებებია იიდამები, ღმერთები რომლებიც ვალდებულნი არიან დაიცვან ბუდას დჰარმა და მისი მიმდევარი ბერები და იოგინები.

მეხუთე რანგის არსებებია ქალღმერთები ანუ დაკინი, სულები, რომლებიც იკვებებიან სისხლით, თავისუფლად დაფრინავენ ზეცაში, ფლობენ ოკულტურ საიდუმლოებებს და მართავენ დემონთა ლეგიონებს, ეცხადებიან იმ ადამიანებს, რომლებიც შელოცვებით იძახებენ და ბრაზდებიან როცა ხედავენ მატერიალისტს.

მეექვსე რანგის ღვთაებებია – დჰარმაპალები ანუ ბუდას კანონის დამცველები. ესენია: ვაჯრაბჰაირავა, მანჯუშრის მრისხანე ფორმა, ვაჯრაპანი, შრი-დევი ანუ მაჰაკალი, ჰევაჯრა, კალაჩაკრა, მაჰაკალა – ავალოკიტეშვარას მრისხანე ფორმა და ა.შ.

მეშვიდე რანგის ღვთაებებია ინდუისტური, ჩინური და იაპონური ღმერთები და ქალღმერთები. მაგალითად, ტრიმურტი ანუ ბრაჰმა-ვიშნუ-შივა ითვლებიან ბუდა შაკიამუნის ავატარები, ამატერასუ-ო-მიკამი ითვლება მაჰავაიროჩანას ავატარად, ხოლო ჩინურ-იაპონური კვან-ინი იგივე კანონი მიჩნეულია ბოდჰისატვა ავალოკიტეშვარას ავატარად.

მერვე რანგის ღვთაებებია – პრიმიტიული სტიქიური სულები. მთების და ოკეანეების სულები და ა.შ.

ცოტა უცნაურია ის, რომ ინდური,ტიბეტური, ჩინური და იაპონური ღმერთები ბუდა ვაიროჩანას, ბუდა შაკიამუნის და ბოდჰისატვა ავალოკიტეშვარას იგივე ლოკეშვარას ავატარებად ითვლებიან. სხვათაშორის ერთ-ერთი ვერსიით ვიშნუ და შივა ითვლებიან ავალოკიტეშვარას გამოვლინებებად და არა შაკიამუნის ავატარებად. შინგონის იაპონურ ტანტრიზმში ბუდა შაკიამუნი სხვა ბუდების და ბოდჰისატვების მსგავსად ითვლება ბუდა მაჰავაიროჩანას განსხეულებად. დავფიქრდეთ თუ ინდური ტრიმურტი არის ბუიდა შაკიამუნის გამოვლინება, ანუ თუ ბრაჰმა, ვიშნუ და შივა შაკიამუნის ავატარები არიან და შაკიამუნი კი ბუდა მაჰავაიროჩანას ავატარაა, რომლის გამოვლინებაცაა ასევე ამატერასუ, რა გამოდის? მაჰავაიროჩანა არის ადიბუდას ემანაცია, გამოდის რომ ყველა და ყველაფერი წარმოადგენს ადიბუდას გამოვლინებას.

ესენი არიან შაკტისტი ტანტრისტი ტრანსგენდერი ქურუმი ქალები კერალას შტატში მდებარე კოტტანკულანგარა-დევის ტაძრიდან. ეს ტრანსგენდერები არიან დედაღმერთი შაკტის ბჰაქტი-იოგები. ისინი ეთაყვანებიან დედა ბჰაგავატის. ისინი მისდევენ პარაადვაიტას ანუ უმაღლესი არადუალიზმის ტანტრისტულ ფილოსოფიას, რომლის მიხედვითაც უნდა დაძლეულ იქნას პაშუ-ბჰავასთვის დამახასიათებელი სტერეოტიპები და შეზღუდვები. საჭიროა ფორმისა და სახელის ცნებების მიღმა გასვლა და უზენაეს ნირვანაში გადასვლა. ეს ტრანსგენდერი ქურუმები ანუ მღვდლები არიან იმპერსონალისტური ტანტრას მოძღვრების სიმბოლო. სიმბოლო იმისა რომ უზენაეს რეალობაში არ არსებობს არც სქესი და არც გენდერი. დამსხვრევა მიწიერი ფასეულობებისა არის უმაღლეს მონიზმში გადასვლა. პაშუ-აჩარებისთვის დამახასიათებელი "დჰარმა" არ არის განკუთვნილი ვირას და დივიას დონეზე ასული სულისთვის. ვამაჩარას, სიდჰანტას და კაულას შაკტისტური რელიგიები არ განიხილავენ ტრანსგენდერობას როგორც "სიბინძურეს" და "ცოდვას" ან "გადახრას". ესეთი აზროვნება დამახასიათებელია დაბალი აჩარების რელიგიური ცნობიერებისთვის. მსოფლიო რელიგია იყოფა შვიდ დონედ ანუ აჩარად; სამი უზენაესი, ერთი საშუალო და სამი უმდაბლესი. უმდაბლეს დონეებში ტრანსგენდერობა მიჩნეულია ცოდვად და ისჯება, საშუალო დონეზე ანუ დაკშინაჩარას დონეზე იწყება რეპრესიული მორალური დოგმების შესუსტება, ხოლო სამ უმაღლეს დონეზე ტრანსგენდერების წინააღმდეგ მიმართული კანონები საერთოდ არ არსებობს. მეტიც, შაკტიზმში მრავლად არიან ტრანსგენდერი და ბისექსუალი მღვდლები და ეს ესეა უკვე ათასობით წელი. ეს არაა ახალი იდეა. ესე იყო საუკუნეები. ამიტომაცაა რომ ორთოდოქსი ბრაჰმანისტები და აბრაამიტები ვერ იტანენ შაკტისტ ტრანსგენდერებს, ბისექსუალებს და ა.შ. შაკტიზმში ანდროგინული და ინტერსექსუალი ქალღმერთების კულტიც კი არის.

მარადიული ჭეშმარიტების შვიდი დონე არის უფლის ხედვის და გააზრების შვიდი სხვადასხვა მეთოდი. ვედაჩარა ესაა პოლითეიზმი და ეწოდება ასევე კრიია-მარგა ანუ მოქმედებისა და რიტუალების გზა. ვედაჩარა ყველაზე დაბალი რელიგიური ცნობიერებაა. ვედაჩარა ყველაზე რეპრესიულია ადამიანთან მიმართებაში. ვედაჩარა ესაა აბსოლუტური დუალიზმი და პლურალიზმი. აქ არის მხოლოდ კრიია-იოგა. ვაიშნავაჩარა ესაა მონოთეისტური დუალიზმი და ეწოდება ასევე ბჰაქტი-მარგა. ვაიშნავაჩარაში არსებობს მხოლოდ ბჰაქტი-იოგა. ვაიშნავასთვის არსებობს მხოლოდ სიყვარული იშვარასადმი. შაივაჩარა ესაა ასევე დუალისტური მონოთეიზმი, მაგრამ აქ უკვე შემოდის ჯნანა-იოგა და პანთეიზმის მარცვლები. ესაა ჯნანა-მარგა. აქ კიდევ უფრო ნაკლებია აკრძალვები. დაკშინაჩარაში შემოდის შაკტის კულტი და სექსუალური იოგა, მას ეწოდება პრემანანდამარგა ანუ სიყვარულისა და ნეტარების გზა. აქ უკვე იწყება ტანტრა-იოგა. შემდეგ იწყება ვირა და დივია, სამი აჩარა; ვამაჩარა, სადაც მთავარია შაკტი და საკრალური სექსი და შემოდის უფლის ბნელი და საზარელი იპოსტასების თაყვანისცემა, სიდჰანტაჩარა – სადაც ძლიერდება უფლის ბნელი და მრისხანე ფორმების თაყვანისცემა და კაულაჩარა – სადაც არის შაკტის და შივას აბსოლუტური ერთობა. აქ უკვე თითქმის აღარაა რელიგიური რიტუალები და აკრძალვები. ცხადია კაულას აქვს თავისი წესები და "აკრძალვები" მაგრამ ისინი იმდენად მცირეა და განსხვავებულია ვედაჩარას, ვაიშნავაჩარას და შაივაჩარას დონეებზე არსებული სარიტუალო და ეთიკური დოგმებისგან, რომ შედარება არაა. როცა ადამიანი ადის კაულას დონეზე, მას უკვე აღარ სჭირდება სამი უმდაბლესი პაშუ-აჩარას დოგმები და წესები. სექსუალობასთან მიმართებაში კაულას და პაშუ-აჩარებს რადიკალურად განსხვავებული პოლიტიკა აქვთ. კაულას დონეზე ლიბერტინიზმი მაქსიმალურია, აქაა უკვე მინიმალური წესები და მაქსიმალური თავისუფლება, ოღონდაც მხოლოდ შაკტის და შივას შემეცნების წყალობით. კაულა ესაა ადვაიტას ანუ იმპერსონალიზმის უმაღლესი ფორმა. კაულიკს უკვე აღარ სჭირდება პაშუ-აჩარების წესების 1 პროცენტიც კი. კაულიკისთვის ჯგუფური სექსი, ინცესტი და ანალური სექსი ითვლება ნორმად, განსხვავებით პაშუ-აჩარებისგან სადაც ეს სექსუალური პრაქტიკები ითვლება ყველაზე საშინელ ცოდვად და სიბინძურედ. მაგალითად ეს ასეა შინტოიზმში, ვედიზმში, სლავურ პოლითეიზმში, ვიშნუიზმში, კრიშნაიზმში, ისლამში, ქრისტიანობაში და ა.შ. დაკშინაჩარას დონიდან უკვე იწყება ქალის გათანაბრება კაცთან, ხოლო ვამაჩარას დონიდან უკვე ქალი უფრო მაღლა დგება ვიდრე კაცი. კაულიკებისთვის ქალი უზენაესი სულია. ვედაჩარას, ვაიშნავაჩარას და შაივაჩარას დონეებში ქალი გაცილებით უფრო დაბლა დგას, ვიდრე კაცი და კაცი არის დომინანტი. ის რაც პაშუსთვის ცოდვაა, ვირასთვის და დივიასთვის არაა ცოდვა, რადგანაც ვირა და დივია უფრო მაღალი დონეებია. ტრანსგენდერობა, ბისექსუალობა, ფალიკური ფეტიში და ა.შ. ვამაჩარას, სიდჰანტაჩარას და კაულაჩარას დონეზე აბსოლუტური ნორმაა. ისიც კი არის აღიარებული, რომ ღმერთებში ბისექსუალები, ინტერსექსუალები და ანდროგინები მრავლად არიან. უბრალოდ პაშუ-აჩარები სრულად ვერ იმეცნებენ უფალს. ვამაჩარას ერთ შაკტისტურ სკოლაში საერთოდაც ტრანსგენდერი ქალები არიან შაკტის ტაძრის ქურუმები და აქვთ სულიერი ხელდასმა.ტრანსგენდერებს ვამაჩარას შაკტისტურ სკოლებში საერთოდ არ დევნიან და სულიერ ხელდასმასაც კი აძლევენ და მეტიც, ასეთ ტრანსგენდერ ქურუმ ქალებს სახლების და ბავშვების კურთხევის უფლებაც კი აქვთ. ვამაჩარას შაკტისტურ სკოლაში მიესალმებიან ბისექსუალობას და ჯგუფურ სექსს. ვამაჩარას დონეზე ხშირად ტარდება ბისექსუალური ჯგუფური სექსის პრაქტიკები. სიდჰანტას ადეპტებს აქვთ მეუფება სისხლზე და სულზე და ძალუძთ მიცვალებულთა აღდგენა და მომაკვდინებელი სნეულებების მოსპობა. კაულიკას მიმდევრები საერთოდ ცოცხალი ღმერთები არიან, რომლებმაც სიცოცხლეშივე შეძლეს სულიერი ცხონების მოპოვება.