„გამოსვლა“

[შანკარადევა]

ოფიციალური, ყოველ შემთხვევაში ქრისტიანულ ორთოდოქსიასა და კრეაციონისტულ ფსევდომეცნიერულ წრეებში გაბატონებული აზრის თანახმად, ებრაელები ეგვიპტეში, ეგვიპტის სამეფოში, ცხოვრობდნენ როგორც მონები, რამეთუ დამონებულნი იყვნენ ეგვიპტის ფარაონის მიერ და ცხოვრობდნენ გაუსაძლის პირობებში. ერთხელაც ეგვიპტის ფარაონს გრძნეულებმა აცნობეს, რომ ისრაელიანთა მოდგმაში დაიბადებოდა კაცი, რომელიც საშინელ საფრთხეს შეუქმნიდა მთელ ეგვიპტეს. ამიტომაც ფარაონმა ამოწყვიტა ისრაელიანთა ყველა პირმშო, მაგრამ მოსე, ის რჩეული პირმშო სასწაულებრივად გადარჩა, ის მდინარეში მცურავ კალათაში იპოვა, ეგვიპტელმა დედოფალმა და გაზარდა როგორც შვილი. როცა წამოიზარდა მოსე, მას გამოეცხადა იეღოვა და ამცნო ღვთაებრივი მისიის შესახებ, რომლის თანახმადაც მას (მოსეს) ებრაელები ფარაონის ტყვეობისაგან უნდა გაენთავისუფლებინა. მოსემ დაუჯერა იეღოვას და მისით გამხნევებულმა ეგვიპტელ ფარაონს მოსთხოვა ებრაელთა განთავისუფლება, მაგრამ ფარაონმა უარი უთხრა. ამიტომაც მოსეს მოუწია მთელი რიგი სასწაულების ჩატარება, რაც 10 წყევლის ეგვიპტელთა თავზე დატეხვაში გამოიხატა და ყველაფერ ამას მოსე აკეთებდა იეღოვას დახმარებით. ჩვენ შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ მოსემ ილდაბაოთ-სატანაილის ძალით, მოწამლა ეგვიპტის წყალი, წყალში მიკრობული წითელი წყალმცენარეების გამრავლება იწვევს; წყლის გაწითლებას და თევზების დახოცვას და გომბეშოთა კატასტროფულ გამრავლებას, შემდეგ ისინიც იხოცებიან და რადგან მწერებს არავინ ჭამს ისინი კატასტროფულად მრავლდებიან, მათ მოაქვთ სნეულება. ჭირმა მოკლა ეგვიპტელები, რადგან დაინფიცირებული ხორბალი ჭამეს, ხორბალი რაღა თქმა უნდა მოსემ მოაჯადოვა ე.ი. მოწამლა იეღოვას ძალის გამოყენებით. აგრეთვე უნდა აღინიშნოს რომ ეგვიპტელნი პირველშობილ ყრმებს უფრო მეტს აჭმევდნენ ვიდრე დანარჩენ ბავშვებს. ამიტომაც მოწამლული ხორბლით დაიხოცნენ პირველშობილნი. ბიბლიაში წერია:

„უთხრა უფალმა მოსეს: ახლა მიდიხარ და იცოდე, როცა დაბრუნდები ეგვიპტეში, ფარაონის წინაშე მოახდენ ყველა სასწაულს, რომელიც ხელში ჩაგიდევი. გულს გავუსასტიკებ ფარაონს და არ გაუშვებს ხალხს“ (გამოსვლა, თავი 4, სტროფი 21). „გულს გავუსასტიკებ ფარაონს, გავამრავლებ ნიშნებსა და სასწაულებს ეგვიპტის ქვეყნად“ (გამოსვლა, თავი 7, სტროფი 3). „გაუსასტიკა გული უფალმა ფარაონს და არ უსმინა მათ, როგორც ნათქვამი ქონდა უფალს“ (გამოსვლა, თავი 7, სტროფი 13). „უთხრეს გრძნეულებმა ფარაონს: ეს ღვთის ხელია! გაუსასტიკდა გული ფარაონს და არ შეისმინა მათი, როგორც ნათქვამი ქონდა უფალს“ (გამოსვლა, თავი 8, სტროფი 19). „გაუსასტიკა გული უფალმა ფარაონს და არ უსმინა მათ ფარაონმა, როგორც ნათქვამი ქონდა მოსესთვის უფალს“ (გამოსვლა, თავი 9, სტროფი 12). „გაუსასტიკდა გული ფარაონს“ (გამოსვლა, თავი 9, სტროფი 35). „უთხრა უფალმა მოსეს: მოუღერე ხელი ეგვიპტის ქვეყანას კალიის გამოსახმობად და შეესიოს კალია ეგვიპტის ქვეყანას; გადაჭამოს ქვეყნის მთელი ბალახი, რაც სეტყვას გადაურჩა“ (გამოსვლა, თავი 10, სტროფი 12). „გაუსასტიკა უფალმა გული ფარაონს“ (გამოსვლა, თავი 10, სტროფი 20). „გაუსასტიკა უფალმა გული ფარაონს“ (გამოსვლა, თავი 10, სტროფი 27).

აქედან გამომდინარე ცხადია ერთადერთი რამ, კერძოდ ის რომ ბიბლიური მამაღმერთი ესაა არაადეკვატური სადისტი არსება, იმის მაგივრად რომ ფარაონს გული მოულბოს და სიკეთე და სიყვარული გაუღვიძოს გულში, ის უსასტიკებს, გულს მას! და რისთვის? რისთვის და თუ ძველ აღთქმას დავუჯერებთ საკუთარი ძალის, ძლევამოსილების დემოსტრირებისათვის თავისი ხალხისა და ეგვიპტელთა წინაშე. აშკარაა რომ ლოგიკური და რაციონალური იქნებოდა სხვაგვარი პოლიტიკა, ჯერ ერთი იეღოვა (ბიბლიური უფალი ღმერთი) გულს უსასტიკებს ფარაონს და ამას საკუთარი პირით აღიარებს ე.ი. ის რომ ეგვიპტის ფარაონი არ ეპუება მოსეს და არ უშვებს ისრაელიანებს, არის არა ფარაონის, არამედ ბიბლიური უფალი ღმერთის ბრალი. მესამეც ის ისრაელიანებს აღუთქვამს იმ მიწას, რომელიც მათ არ ეკუთვნით და სადაც სულ სხვა ხალხები ცხოვრობენ, ისრაელიანებმა იეღოვას (ბიბლიური მამაღმერთის) და მისი ყურმოჭრილი მონის, მოსეს წაქეზებით 10 ერი მოსპეს(!). ელოჰიმი იეჰოვა და მოსე არიან არაადეკვატური სადისტი სოციოპათი, ფსიქოპათი, რასისტი, ქსენოფობები. ბიბლიურმა ღმერთმა ფარაონს გული იმიტომ გაუსასტიკა და თან არაერთხელ, რომ მას სურდა თავისი შემზარავი ძალისა და მრისხანების დემონსტრირება ეგვიპტელთა წინაშე, ეს იყო უბრალო „მარიაჟობა“ და მეტი არაფერი! ბიბლიურ უფალ ღმერთს სურდა დათრგუნულ და გვემულ ეგვიპტელთა წინაშე წარმოჩენილიყო როგორც შემზარავი, მრისხანე და ძლევამოსილი ტირანი, დესპოტი და დიქტატორი, მას სურდა ეგვიპტელთათვის ტკვილისა და ტანჯვის მიყენება და მათი ტანჯვა-წამებით დატკბობა და გართობა. ბიბლიურ „ღმერთს“ არ აინტერესებდა პრობლემის გადაჭრის მარტივი გზები, მას არ შეეძლო ფარაონისთვის შთაეგონებინა სიყვარული, ჰარმონია, მოწყალება და თანაგრძნობა, რადგანაც ყველაფერი ეს მას უბრალოდ არ გააჩნია! მას არ შეეძლო ფარაონისთვის გული მოელბო, რადგანაც თავად ის არის უგულო და შემზარავად სასტიკი. ბიბლიურ ღმერთს უნდოდა რაც შეიძლება დაეტანჯა ეგვიპტელები და გაეწვალებინა ებრაელებიც, იმ მიზეზის გამო, რომ ეს „პროცესი“ მას „ართობდა“ და „ახარებდა“. ბუნებრივია რომ ნარცისიზმით შეპყრობილ სადისტს არ შეეძლო მოქცეულიყო სხვაგვარად, რადგანაც იგი (ბიბლიური „ღმერთი“) მიიჩნევდა, რომ ეგვიტელთა დატანჯვა და გაწამება წარმოადგენდა მისი ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთად დეკლარილებისა და მანიფესტირების ყველაზე საუკეთესო და ერთადერთ გზას. ამ არსებამ საკუთარი თავის ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთად დეკლარაცია და მანიფესტაცია მოახდინა ეგვიპტელი ხალხის დაჯოჯოხეთებით და ფარაონის აზრებითა და ფსიქიკით სადისტურ-სოციოპათიური მანიპულირებით. ბიბლიურ „შემოქმედს“ უნდოდა რომ თავისი „ძლიერება და დიდებულება“ შემზარავი ქმედებებით წარმოეჩინა, ის მიიჩნევდა, რომ ეგვიტელთა დაშინება და გაწვალება იყო საუკეთესო გზა, რათა მათ იგი ჭეშმარიტ ღვთაებად ეღიარებინათ. ამ არსებისთვის უდანაშაულო ხალხის დატანჯვა იყო თვითდამკვიდრების მეთოდი. ბუდა არ უსასტიკებს ადამიანებს გულს, როგორც ამას ბიბლიური „უფალი“ აკეთებს, ბუდა თითოეულ ცოცხალ არსებას შთააგონებს სიყვარულსა და თანაგრძნობას, ერთხელ ბუდამ კაციჭამია ყაჩაღი თავისი სათნოებით ბუდისტ ბერად მოაქცია, ბუდამ მას სიკეთე შთააგონა და მისი ცნობიერება განკურნა, ბიბლიური „ღმერთი“ რას აკეთებს? ის „გულს უსასტიკებს“ და ეს არსება არის ღმერთი?

ბიბლიური ელოჰიმები: იეჰოვა, საბაოთი, ადონაი და ა.შ. სინამდვილეში არიან სივრცეთაშორის სივრცეში, სუბასტრალურ სამყაროში მცხოვრები რეფტილოიდი-მანიპულატორები, რომლებსაც გნოსტიკოსები კენომას არქონტებს (წყვდიადის მთავრებს) უწოდებდნენ, ამ ელოჰიმებს არ გააჩნიათ პოზიტიური აზრები და ემოციები, მათ არ გააჩნიათ თანაგრძნობა, მოწყალება, უანგარო სიყვარული, ჰარმონია, ემპათია, შემწყნარებლობა, მიმტევებლობა, თავმდაბლობა, სინაზე, სიმშვიდე და სხვა დადებითი ემოციური ენერგოვიბრაციები, ბიბლიაში პირდაპირ ჩანს, რომ ეს არსებები ფლობენ მხოლოდ ნეგატიურ ემოციურ ენერგოვიბრაციებს, უარყოფით აზრებსა და ემოციებს, მათ გააჩნიათ მხოლოდ დაბალი ფსიქომენტალური ენერგოვიბრაციული ველი, ეს არსებები არიან სუბასტრალური სივრციდან (განზომილებიდან) მოსული ენერგოვამპირები, ფსიქომენტალური, ფსიქოფიზიოლოგიური და ფსიქოემოციური ენერგეტიკული პარაზიტები და წურბელები! რატომ „გაუსასტიკა გული“ ელოჰიმმა იეჰოვამ ფარაონს? რატომ მოუვლინა მან თავისი ერთგული მონის მოსეს თანამონაწილეობით ეგვიპტელებს ათი წყევლა? რატომ გაწყვიტა და ამოხოცა ბიბლიურმა ელოჰიმმა ათასობით უდანაშაულო პირმშო ეგვიპტის ქვეყანაში? რა იყო ამისი მიზეზი? ნუთუ არ არსებობდა სხვა გზა? არ შეიძლებოდა, რომ სხვაგვარად მოქცეულიყო? პასუხი მარტივია! რაღა თქმა უნდა არ შეეძლო! რადგანაც ეს მისი ბუნების საწინააღმდეგო იქნებოდა! მან გააკეთა ის, რაც შეეძლო და არა ის რაც შესაძლებელი იყო და იქნებოდა პრობლემის გადაწყვეტის საუკეთესო ვარიანტი! ბიბლიაში წერია: „შუაღამისას მოაკვდინა უფალმა ყოველი პირმშო ეგვიპტის ქვეყანაში, ტახტზე მჯდომარე ფარაონის პირმშოდან დილეგში მჯდარი პატიმრის პირმშომდე და პირუტყვის ყოველი პირველმოგებული“ (გამოსვლა, თავი 12, სტროფი 29). რას ნიშნავს ეს? ეს ნიშნავს იმას რომ ის ელოჰიმი, ის „უფალი ღმერთი“ რომელიც მოსეს „ეხმარებოდა“, წარმოადგენს უმდაბლესი ფსიქომენტალური ენერგოვიბრაციის არსებას, მოსულს სუბასტრალური სივრცეთაშორისი სივრციდან! რატომ გააკეთა მან ეს? იმიტომ, რომ მას განზრახული ჰქონდა ეგვიპტელთათვის მიეყენებინა მაქსიმალური ტკივილი და ფიზიკური და ფსიქოემოციური ტანჯვა-წამებით ისინი ჩაემწყვდია ფიზიკური ცნობიერების ჭუპრში, უმდაბლესი ენერგოვიბრაციის ციხეში, მასობრივი ხოცვა-ჟლეტით ანუ გენოციდით მოეწყვიტა ეგვიპტელები თავდაპირველ სულიერ ცნობიერებას, ერთიან სულიერ ცნობიერებას! გადაეყვანა ეგვიპტელები მაღალი ენერგოვიბრაციული ფაზიდან უმდაბლესში! როგორ? როდესაც ადამიანი განიცდის დადებით ემოციებს, როდესაც ადამიანი ახდენს მხოლოდ პოზიტიური აზრების გენერაციას, აკუმულირებას და კულტივირებას, როდესაც ადამიანი ავითარებს საკუთარ თავში შემწყნარებლობას და მოთმინებას, როდესაც იგი ფიზიკურად და სიტყვიერად ეხმარება გასაჭირში მყოფ სხვა ცოცხალ არსებებს და შესტკივა მათ ტანჯვაზე გული, ასეთ დროს ადამიანი გადადის ამაღლებულ პოზიტიურ სულიერ ენერგოვიბრაციულ მდგომარეობაში და მისი ინდივიდუალური გონება, ინტელექტი და მენტალური ცნობიერება სცილდება მატერიის, ფიზიკური მატერიალური სხეულის დაბალ ენერგოვიბრაციულ ცნობიერებას, გონების ენერგოვიბრაციულ ციხეს, ამ დროს მისი სხეული და გონება გამოჰყოფენ დადებით ენერგიას, რომელიც ზეგავლენას ახდენს გარშემომყოფ ადამიანებზე და სხვა ცოცხალ არსებებზე, ასეთ შემთხვევაში იქმნება დადებითი ენერგიის ვიბრაციული მატრიცა, ვიბრაციული კოლექტიური ველი, მაგრამ როდესაც ადამიანი ახდენს უარყოფითი ემოციების და აზრების გენერაციას, აკუმულირებას და კულტივირებას, როდესაც ადამიანი იტანჯება და განიცდის ტკივილს, როდესაც ადამიანი ილანძღება, იგინება, წუწუნებს, კვნესის, ოხრავს განუწყვეტლივ, ცდილობს მიაყენოს ფიზიკური და სიტყვიერი ზიანი სხვა ცოცხალ არსებებს, როდესაც მისთვის სულერთია სხვისი ტკივილი და ტანჯვა და ავითარებს საკუთარ არსებაში ცრუ ეგოს ანუ პიროვნულ ეგოიზმს, ასეთ დროს ადამიანი ახშობს თავის სულიერ ცნობიერებას, ერთიან ღვთაებრივ ცნობიერებას, ის წყდება ღვთაებრივ ცნობიერებას, რომელიც იმანენტურია კოსმოსთან მიმართებაში და ჩაქსოვილია მის თითოეულ სუბატომსა და კვანტში, ადამიანი მაღალი სულიერი ღვთაებრივი ენერგოვიბრაციული მდგომარეობიდან ეშვება ძირს წუილ-წუილით, როგორც მეტეორიტი, ეშვება და იძირება, ემწყვდევა და იკეტება ფიზიკურ ცნობიერებაში, სხეულის ცნობიერებაში, უმდაბლეს ფსიქოფიზიკურ ენერგოვიბრაციულ მდგომარეობაში. როდესაც ადამიანი ხდება უმდაბლეს ენერგოვიბრაციულ რეჟიმში ჩამწყვდეული და ჩაკეტილი, როდესაც იგი იტანჯება და განიცდის ფიზიკურ და ფსიქიკურ ტკივილს, ის საკუთარი სხეულიდან და გონებიდან გამოჰყოფს და ასხივებს ტანჯვისა და ტკივილის ენერგიას – გავახს, ეს არის ის უმდაბლესი ენერგოვიბრაციული ენერგია, ის ფსიქოფიზიკური და ფსიქომენტალური ენერგია, ცხოველური, უმდაბლესი ნეგატიური ემოციების და აზრების ენერგია, რომელიც შეესაბამება და შეესატყვისება ბიბლიური ელოჰიმების ენერგოვიბრაციულ კვანტურ ველს და რომლითაც ეს არსებები იკვებებიან, როგორც ენერგეტიკული ფსიქომენტალური პარაზიტები! აი რაშია საქმე! სასიკვდილო აგონიაში მყოფი მომაკვდავი ადამიანი და ადამიანი რომელიც დასტირის სასიკვდილო აგონიაში ჩავარდნილ, მომაკვდავ, თავის ოჯახის წევრს და ახლობელს, გამოჰყოფს და ასხივებს გავახს (ტანჯვისა და ტკივილის ფსიქიკურ ენერგიას)! ხვდებით მაინც რა ფსიქიკური და მენტალური ზეგავლენა მოახდინა ეგვიპტელებზე ათმა წყევლამ? ხვდებით მაინც თუ რა ფსიქიკურ და მენტალურ მდგომარეობაში იქნებოდნენ ეგვიპტელები? ჯერ იყო და წყალი იქცა სისხლად (გამოსვლა 7-17), შემდეგ ამოწყდნენ თევზები (გამოსვლა 7-18), შემდეგ მთელ ეგვიპტეს გომბეშოები შეესივნენ (გამოსვლა 8-2), შემდეგ მთელ ეგვიპტეს მუმლი შეესია (გამოსვლა 8-16), შემდეგ მთელ ქვეყანას ბუზანკალი შეესია (გამოსვლა 8-24), შემდეგ მთელ ეგვიპტეს დაემართა ჭირი (გამოსვლა 9-3), შემდეგ იყო სეტყვა (გამოსვლა 9-18), შემდეგ იყო კალიების შესევა (გამოსვლა 10-4), შემდეგ ეგვიპტეში რამოდენიმე დღიანი წყვდიადი ჩამოდგა, ისეთი, რომ ადამიანები ერთმანეთს ვერ ხედავდნენ (გამოსვლა 10-22), საბოლოოდ კი პირმშოების ამოხოცვა (გამოსვლა 12-29), და თქვენ გგონიათ, რომ ეს ეგვიპტელების ფსიქიკაზე, მათ აურაზე და მენტალურ მეზე არავითარ ზეგავლენას არ მოახდენდა? გამოფხილზდით! ამ ათმა წყევლამ, განსაკუთრებით კი მეათემ, მთელი ეგვიპტე ტანჯვითა და ტკივილით აავსო და დააჯოჯოხეთა! წარმოგიდგენიათ მაინც რამდენ, რამხელა მოცულობის, რა რაოდენობის უარყოფით (ნეგატიურ) ფსიქომენტალურ ენერგიას ანუ გავახს გამოჰყოფდნენ და გამოასხივებდნენ ისინი?! უზარმაზარი რაოდენობით გავახი გამოიყო მაშინ! და ეს უზარმაზარი ენერგია შთანთქეს ბიბლიურმა ელოჰიმებმა ანუ არქონტებმა! ელოჰიმმა იეჰოვამ სპეციალურად დაავალა მოსეს მოევლინებინა ეგვიპტელთათვის ათი წყევლა და ყოველმხრივ ეხმარებოდა კიდეც, ამის მიზეზი ის იყო, რომ მას და დანარჩენ ელოჰიმებს განზრახული ჰქონდათ „მოეწველათ“ ეგვიპტელები ანუ მიეყენებინათ მათთვის ტანჯვა და ტკივილი რათა მათ გამოეყოთ გავახი, რომელიც იყო მათი საკვები! ბიბლიური ელოჰიმებისთვის კაცობრიობა არის გავახის (ტანჯვის ენერგიის) მწარმოებელი ფერმა და სხვა არაფერი! გავახს, როგორც ცნობილია, აწარმოებენ რაჯასის და ტამასის მოდუსების ზეგავლენის ქვეშ მყოფი ადამიანები, მაგრამ რაჯასი და ტამასი არ არის ადამიანის ბუნებრივი მდგომარეობა, ადამიანის ბუნებრივი მდგომარეობა არის სატვა ანუ ჰარმონია, თანაგრძნობა, მოწყალება, სიყვარული, სიმშვიდე და ა.შ. ადამიანი და ბრაჰმანი (კოსმიური ღმერთი) არის ერთი და იგივე, ადამიანი და ბრაჰმანი განუყოფელნი არიან, ადამიანის ჭეშმარიტი მე არის ბრაჰმანი. საბოლოოდ ფარაონს მოუწია ებრაელთა განთავისუფლება, მაგრამ როდესაც ებრაელები წითელ ზღვაზე გადადიოდნენ, ფარაონმა კვლავ გადაიფიქრა და ჯარი დაადევნა ებრაელებს, მაგრამ მოსემ იეღოვას ძალით ზღვაში ჩაძირა და ჩანთქა ეგვიპტელთა ჯარი. შემდეგ კი უფაბნოში 40 წლიანი ხეტიალის შემდეგ მიაღწიეს აღთქმულ ქვეყანას და იქ დასახლდნენ. მაგრამ

უკანასკნელი თანამედროვე მეცნიერული გამოკვლევების თანახმად (რომლებიც ჩაატარეს მეცნიერებმა - მარკ შვარცმა, რიჩარდ გებრიელმა, დევიდ ჯორჯმა, აარონ შუგარმა, სტივენ ვეინგარტნერმა, ბილ ბრაუნმა, დევიდ ერიქსონმა, ჰელენ ბონდმა და ა.შ.),

ებრაელნი არ ყოფილან მონები (!), არამედ დაქირავებული მუშაკები, ისინი იყვნენ სრულებით თავისუფალი ადამიანები რომლებიც იღებდნენ საკმაოდ დიდ ხელფასს ეგვიპტის ხელისუფლებისაგან. მრავალი ებრაელი მაღალ სახელმწიფო პოსტებსაც კი იკავებდა, ეს დამტკიცებულია მეცნიერულად. ბიბლიის თანამედროვე თარგმანში ებრაელები მოხსენიებული არიან როგორც მონები, მაგრამ ორიგინალში წერია სიტყვა

„ავადიმ“

, რაც ნიშნავს არა მონას, არამედ დაქირავებულ მუშას. ერთ დღესაც ებრაელები უბრალოდ აჯანყდნენ და კბილებამდე შეიარაღებულებმა ააოხრეს და გადაწვეს, სრულებით გაძარცვეს მთელი ჩრდილოეთი ეგვიპტე, ისე რომ მოსახლეობის უმეტესობა ამოწყვიტეს, რაღა თქმა უნდა განრისხებულმა ფარაონმა ჯარის გადარჩენილი ნაწილი დაადევნა. ბიბლიაში წერია:

„დარაზმულები ამოვიდნენ ისრაელიანები ეგვიპტიდან“ (გამოსვლა 13-18).

ბიბლიაში გარკვევით წერია თუ როგორ გაძარცვეს კბილებამდე შეიარაღებულმა ებრაელებმა ეგვიპტელები, გამოსვლის წიგნი მოგვითხრობს:

„მოსეს სიტყვისამებრ მოიქცნენ ისრაელიანები: ინათხოვრეს ეგვიპტელთაგან ვერცხლისა და ოქროს ჭურჭელი და სამოსელი.“ (გამოსვლა 12-35), „მადლი აპოვნინა უფალმა ხალხს ეგვიპტელთა თვალში და მათაც ათხოვეს. ასე გაძარცვეს მთელი ეგვიპტე.“ (გამოსვლა 12-36),

უკაცრავად, მაგრამ რას ნიშნავს „მადლი აპოვნინა უფალმა ხალხს ეგვიპტელთა თვალში“? ეს არის აშკარა რელიგიური დემაგოგია, თუ კარგად დავფიქრდებით და ლოგიკურად და რაციონალურად გავაანალიზებთ, მიხვდებით, რომ ეგვიპტელები, რომლებსაც ჭირის დღესავით ეზიზღებოდათ ებრაელები, მათ არაფერს არ „ათხოვებდნენ“, ჯერ ერთი რას ნიშნავს „ათხოვეს“? მეორეც როგორ „ათხოვეს“ ეგვიპტელებმა ებრაელებს ოქროსა და ვერცხლის ჭურჭელი და სამოსი? ხვდებით მაინც რა სისულელე წერია? მესამეც, ებრაელები სამუდამოდ მიდიოდნენ ეგვიპტიდან და რანაირ „თხოვებაზე“ იყო საუბარი საერთოდ? თხოვება არის როდესაც მეგობარს ან მეზობელს ათხოვებ მცირე ხნით რაღაც ნივთს ან ფულად თანხას ასესხებ, ხოლო როდესაც ადამიანთა მთელი ჯგუფი, რომელიც ქვეყნიდან მიდის, ქვეყნის მოსახლეებს თხოვს ოქროს და ვერცხლის ჭურჭელს და სამოსელს, ეს უკვე „თხოვება“ აღარაა, მეოთხეც, ორიგინალში წერია ებრაული სიტყვა

„ნიცაელ“

, რაც ითარგმნება, როგორც „გაძარცვა“, ეს იმას ნიშნავს, რომ ებრაელებმა გაძარცვეს ეგვიპტელები და როგორ მოახერხებდნენ ისინი ამას? შიშველი ხელებით? რაღა თქმა უნდა არა! ისინი შეიარაღებულნი იყვნენ! აი როგორ შეძლეს ეს! ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, ბიბლიის გამყალბებელს აშკარად გამოეპარა სიტყვა „გაძარცვეს“, ჯერ წერია, რომ მათ ინათხოვრეს, მერე კი პირდაპირ წერია რომ:

„ასე გაძარცვეს მთელი ეგვიპტე.“

, კი მაგრამ ეს რას უნდა ნიშნავდეს? ხვდებით რამეს მაინც „პატივცემულო“ ფანატიკოსებო? ჭეშმარიტება მარტივია! ებრაელებმა გაძარცვეს ეგვიპტელები, როგორც ამას მეცნიერები ამბობენ! ბიბლიაში წერია, რომ ებრაელები ეგვიპტეში ოთხას ოცდაათი წელი ცხოვრობდნენ, ბიბლია ამბობს:

„ოთხას ოცდაათი წელი ცხოვრობდნენ ისრაელიანები ეგვიპტეში.“ (გამოსვლა 12-40),

მეცნიერთა კვლევების თანახმად, ებრაელები ანუ „ისრაელიანები“ ეგვიპტეში, კერძოდ ჩრდილო-აღმოსავლეთით მდებარე

გოშანის დაბლობში

მივიდნენ

ქანაანის

ჩრდილო-აღმოსავლეთით მდებარე პატარა ქალაქი სახელმწიფოდან, ჯერ კიდევ აბრაამის დროს, ხოლო თავად აბრაამი და მისი ხალხი ქანაანის ჩრდილო-აღმოსავლეთ რეგიონში მივიდნენ

ქალდეადან

, ქალდეველთა ქვეყნიდან

(ძვ. წ. – ით

500-400

წლებში)

, რომელიც მდებარეობდა თანამედროვე ერაყის სამხრეთ-აღმოსავლეთ რეგიონში, ქუვეითთან ახლოს. მეცნიერთა კვლევებით, ებრაელები ეგვიპტეში ცხოვრობდნენ როგორც ე.წ.

„ხაბირუები“

, ესენი იყვნენ

დაქირავებული ჯარისკაცები,

აგრეთვე ფერმერები და მშენებლები, უმეტეს წილად ჯარისკაცები, მაგრამ როდესაც ეგვიპტეში გამეფდა

რამზეს მეორე,

მან ებრაელებში დაინახა სამხედრო საფრთხე, მან იფიქრა, რომ ისინი არ იყვნენ საიმედო ხალხი, მან იფიქრა, რომ როდესაც მტერი ეგვიპტეში შემოიჭრებოდა, იყო იმის დიდი შანსი, რომ ებრაელები უღალატებდნენ ეგვიპტელებს, პირს შეკრავდნენ მტერთან და გაანადგურებდნენ ეგვიპტეს და ამის გამო „ხაბირუები“ ჩამოაქვეითა და რიგით მშენებელ მუშებად განაწესა, რაც რაღა თქმა უნდა ამაყ ებრაელებს არ მოეწონათ, თავიდან ისინი ბოღმას გულში იმარხავდნენ მაგრამ საბოლოოდ გადაწვეს და გაძარცვეს მთელი ჩრდილოეთი ეგვიპტე, ამოხოცეს მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი და ნაქურდალით სინაის უდაბნოში გაიქცნენ.