Jump to content
Planeta.Ge

ann_waits

პლანეტელი
  • პოსტები

    22
  • შემოუერთდა

  • ბოლო ვიზიტი

ann_waits'ის მიღწევები

Newbie

Newbie (1/14)

  1. http://i008.radikal.ru/0806/28/cedee6c9d2bf.jpg
  2. http://i028.radikal.ru/0805/87/31fcc24e44ea.jpg http://i031.radikal.ru/0805/8d/1c1b8f099a1c.jpg
  3. მუქი ლურჯი მუქი იასამნისფერი მუქი მწვანე ნაცრისფერი
  4. :rolleyes: ისე, ვარდისფერი ავტობუსის წიგნი უკვე გაყიდვაშია...
  5. ხოო... ისე, არ ვიცოდი გალაკტიონი რომ ხატავდა
  6. ანი ჩემი მეგობარია და მეც მეჩვენება...
  7. ეგ ლექსი არ მაქვს თუ ვიპოვე აუცილებლად დავდებ...
  8. zeferino ბევრს არაფერს კარგავ რომ არ უყურებ...
  9. http://i028.radikal.ru/0804/c7/261ae92b9f2b.jpg
  10. არ მითქვამს რომ არ მიყურებია... ეხლა არ ვუყურებ.
  11. - საა... გძინავს? ჯერ არ დაიძინო რა, სა... შენთან ლაპარაკი მინდა... სა, იცი, მე ისევ მაწუხებს სუიციდი, დღეს გიყურებდი და ვერც... სა, იცი, ისე რთულია გაძვრე უდაბნოში, რომ მე ისევ უწყლოდ ვრჩები... სიცივემ ხელები დაისერა და სისხლი სულ მე მასვა, მერე კი შენზე მელაპარაკა, სა... ჩემი თვალები თაღებად ეფარებიან ტკივილს და მე სულ ვსველდები, როცა წვიმს, რადგან შენ მახსენდები და ვტირი... სა, ვიცი ისევ გაწუხებს სუიციდი... ვიცი, რწმენამდე გზებია, რომლებზეც შენ ჩაგქოლავენ, სულ 3 გზაა, სა, ტკივილი, სიცივე და სევდა, იცი, მე სულ მინდოდა შენთან ერთად მეფრინა ცაში, სა, მოდი რა, ნუ ვივლით გზებით, უბრალოდ ერთხელაც დავიკიდოთ ეს დედანატირები მიმართულებები: მარჯვნივ, მარცხნივ, წინ და უკან... მოდი რა, დავიკიდოთ და უბრალოდ ზემოთ წავიდეთ... შენ ხომ იცი ფრენა? ხომ შემპირდი გასწავლიო, ჰოდა... სა... იცი, გუშინ შენი დღიური წავიკითხე, ვიცი... ვიცი ისევ გაწუხებს წვივების ტკივილი, მე კი სულ მინდა დაგარწმუნო, რომ ჩემთვის არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს იმას, რომ შენ ფეხს მოგაჭრიან... მე მაშინაც მიყვარდი, როცა მანქანამ დაგარტყა და 3 დღის განმავლობაში, ექიმები მხოლოდ შენს სიკვდილს ვარაუდობდნენ... სა... ალბათ დღესაც არაფერი გიჭამია... იცი, გუშინ ქუდი მოგიქსოვე, მინდა, რომ სულ თავზე გეფაროს, თორემ გამიცივდები... შენ ხომ ისეთი სუსტი ხარ, რომ სულ ავადმყოფობ... სა... მოიხსენი რა ეგ სათვალე, მოიხსენი ეგ შავი სათვალე, არ გიხდება, შენს თავს ვფიცავარ, არ გიხდება.. შეხედე მზეს და იფიქრე... ჩემზე ნუ იფიქრებ, უბრალოდ, მიხვდი, რომ მარტო არ ხარ და ის ხმელი ჭადარიც, რომელზეც ბავშვობიდან ცდილობ აძვრე, მხოლოდ ილუზიაა, და არანაირი ნატვრის ხე არ არსებობს... სა... გამიგონე რა... მე ისევ ვთოვ და არასოდეს მოგცემ იმის საშუალებას, რომ შენი ახალი პალტო ჩაიცვა, არ გიხდება შავი, სა... არა... ვიცი, ყოველ დილით უყრი ბეღურებს შენი საუზმიდან გადარჩენილ ნამცეცებს, არადა ამ ბოლო დროს სულ აღარ ჭამ, ხომ ვიცი... ვიცი... ვიცი, სა, მეც გახსოვარ, ვიცი შენ უკვე ისე შეეჩვიე უდაბნოს, რომ აღარც კი გახსოვს ბოლოს როდის იყავი მყინვარზე, მე კი სულ გელოდები... ჩემი სახლის უკან რომ ქუჩაა, იქ გელოდები... ქაშუეთის წინ რომ მათხოვარია, იქ გელოდები... ცაში ნაწვიმარზე გელოდები და ხვალ, მთაწმინდას რომ პანთეონში დაასაფლავებენ, იქაც დაგელოდები... და ვიცი, მოხვალ, ისევ ისეთი სევდიანი და მკრთალი, ვიცი მოხვალ და თვალებში ჩამაწვეთებ შენს კაპრიზებს, ვიცი... მოხვალ და ძველებურად მეტყვი: - სანდრო, მოვედი, გახსოვარ? მე საქართველო ვარ... და მე გაკოცებ...
  12. და თქვენ მეკითხებით: "როდის გადარჩება მსოფლიო"? მე კი გპასუხობთ: მაშინ, როცა რუსეთი უკვე ათასმეტრიალალაჯერ დაგვემუქრება ანექსიით, ჩვენი პასუხი კი იქნება: "შეტევამდე თითი ტრაკში გაითხარე, ყვერო"! და ისინი ამაზე ბევრს იცინებენ... როცა ტომაჰავკებს დიდ ყვითელ ასოს დაახატავენ და მხოლოდ სამხედრო ბაზების გასანადგურებლად გამოიყენებენ... როცა საიდუმლო ვიდეოჩანაწერს აღმოაჩენენ, სადაც ჯორჯ ბუში და ფიდელ კასტრო ერთმანეთთან სექსუალური აქტისას იქნებიან დაფიქსირებულები... როცა მსოფლიოს ყველაზე ხელგაშლილი დონორის პრიზს იაღოველს გადასცემენ... როცა "ჯაცკ ასს"-ის კონტრატულიფობიით შეპყრობილი წამყვანები ამერიკული ენის საწყისებს გამოიკვლევენ და ნაციონალურ ლექსიკონს შეადგენენ... როცა ანზორას ჟიგული ბერიჩას მერსედესს შეასკდება, ეს უკანასკნელი კი გაუღიმებს და მანქანას გაუცვლის... როცა ნომერ 11 მარშრუტკის მძღოლები ნომერ 148-ელებთან იქეიფებენ... როცა ლადო აღმოაჩენს, რომ მისი ახალი ცოლი ყოფილი ბოზია და ყვავილებს აჩუქებს მას... როცა ფილიპინელი გოგონები უბრალო ბიჭებსაც მისცემენ... როცა ერთხელ და სამუდამოდ მიხვდებიან ქართველი ქალები, რომ ჯობს მეტად გააქტიურდნენ საწოლში და ამით დაზოგონ ქმრის რუსეთში მივლინებისთვის განკუთვნილი დოლარები... და თქვენ მეკითხებით: "როდის გადარჩება მსოფლიო"? და მე გპასუხობთ: მაშინ, როცა აღარავინ მოკლავს ახალგაზრდა ბიჭს სასტიკი წამებით... როცა აღარ დაარბევენ ეკლესიებს... როცა აღარ შეამცირებენ მრავალშვილიან დედებს, ახალი შადრევნების გახსნის ხარჯზე... როცა აღარ ჩახოცავენ ეთნიკურ მოსახლეობას მოღალატეები და დამპყრობლები, ნავთობის გულისთვის... როცა ანარქიულ დროშაზე ანთებული წითელი ვარსკვლავი ღიმილაკის ფორმას მიიღებს... როცა მერსედესის ნიშანს კიდევ ერთი ფეხი დაემატება... როცა აღარავინ ჩახოცავს თოთო ბავშვებს, ტერორიზმის ბრალდებით... როცა აღარ იქნება მსოფლიო დიქტატურა! ამ ლექსს ავტობუსში ვწერ, ჩემს გვერდით მჯდომი კი მეკითხება: "ჟურნალისტი ხარ"? მე ვპასუხობ: "არა, პოეტი"... მაგრამ ასე არაფერი გამოვა... მსოფლიო მაშინ გადარჩება, როცა მე ვუპასუხებ: "არა, პოეტი, შეჩემა"... ის კი ამაზე ჯიბიდან დანის ნაცვლად ღიმილს ამოიღებს...
  13. იორიკი რა ლამაზი იყო ყვავილი სანამ მოწყვეტდი რა ლამაზი იყო მზე სანამ ამოვიდოდა რა ლამაზი იყო ტყვია სანამ ჩემში შემოვიდოდა რა ლამაზი იყავი სანამ ჩემი ცოლი გახდებოდი ღმერთო მიმყევი რა ჩემ თავთან მამა მიმყევი რა შვილთან დედა მიმყევი რა მიწასთან და ყველანი მიმყევით რა ერთმანეთთან ჩვენ შევხვდებით ერთმანეთს მიწის ქვეშ და ჩვენ გავუღიმებთ ერთმანეთს მიწისქვეშ და ჩვენ გვეყვარება ერთმანეთი მიწისქვეშ და ჩვენ გავეპრანჭებით ერთმანეთს მიწისქვეშ და ჩვენ არასდროს ავიხედავთ მაღლა და ჩვენ ვიტყვით და ჩვენ გავიმეორებთ და ჩვენ გაგვიმეორებენ და ჩვენ გავუმეორებთ და ჩვენ გვეცოდინება და ჩვენ ვისწავლით რომ ლამაზი იყო მზე სანამ ამოვიდოდა და რომ ლამაზი იყო ღმერთი სანამ მოკვდებოდა და რომ ლამაზი იყო ტყვია სანამ ჩვენში შემოვიდოდა და რომ ლამაზები იყვენენ ისინი სანამ ჩვენი ცოლები გახდებოდნენ და რომ ლამაზები ვიყავით ჩვენ სანამ გვეცვა და ჩვენი გახდა შეიძლებოდა და სანამ ხორცი გვქონდა და სანამ ჩვენი სიშიშვლე ვიღაცას აღაგზნებდა და სანამ ღმერთი იყო ჩვენთან და სანამ ჩვენ ვიყავით ღმერთთან და სანამ ჩვენ გვჯეროდა ღმერთის და სანამ ღმერთს სჯეროდა ჩვენი და სანამ ჩვენ ყვავილებს ვკრეფდით და სანამ ყვავილები ფესვებით ჩვენს მოკრეფას დაიწეყებდნენ. იყო და არა იყო რა იყო ღმერთი და იყო ღმერთი და უბრალოდ იყო ღმერთი და უბრალოდ ვიყავით ჩვენ. ჩვენ შევხვდებით ერთმანეთს მიწისქვეშ ღმერთო და მოვყვებით როგორი გვეგონა ერთმანეთი და ბევრს ვიცინებთ და ვიტყვით რომ იყო და არა იყო რა და რა ლამაზი იყო მზე სანამ ამოვიდოდა...
×
×
  • შექმენი...