modern

როცა ,,მჭორავენ" - ვმაღლდები.

იგივეა რაც კაცი და სიგარეტი... ამას მხოლოდ საქარტველოში ანსხვავებენ

ბანანი:__ მარტივია, გემრიელი და ,,თანასწორი"

მე თუ ისე არ ვიცხოვრე როგორც მინდა, მაშინ ისე მაინც მოვკვდები როგორც ვოცნებობ

მძიმე თემაა.. ჩემი აზრი რომ გამოვთქვა ალბათ ერთი რვეული დამჭირდება... ამიტომ თავს შევიკავებ... რაც შეეხება იმას, რომ სამუდამოს ჯობია სიკვდილი, არ ვეთანხმები. გასაგებ არგუმენტს მოვიყვან: -- მაშინ ყველა ბერ-მონაზონს რას ვურჩევთ?? ამ ცხოვრებაში ერთი რაც ჩვენია და ვერ წაგვართმევს ვერავინ, ეს არჩევნის უფლებაა.. მე თუ სამუდამოს მომისჯიან, იქ ციხეში მე თვითონ გადავწყვეთ ვიცოცხლო თუ მოვკვდე..

XIX საუკუნის ინგლისში. ისე ეს საუკუნეც მომწონს

გოიმს კრიტერიუმები არ სწირდება... აქ იყო საუბარი ჩაცმულობაზე კომპლექსიანობაზე, რაც არაფერ შუაშია. მათხოვარი შეიძლება იყოს ტალანტი (რომელსაც არ აქვს ტანსაცმლის ფული) და მილიონერი გოიმი (რომელსაც ყველაფრის ყიდვა შეუძლია, ოღონდ უგემოვნოდ).. კომპლექსები კი ყველას გვაწუხებს. და დამიჯერეთ მე მინახავს გოიმი ბევრად უფრო უკომპლექსო ვიდრე სხვა ,,არაგოიმი" ადამიანი... ვიტყოდი ასე:- თუ გოიმი არ ხარ, მაშინ გაარჩევ ვინ არის...

ჯერ სიგარეტი მჯობნის, მერე მე ვაჯობებ

ექსტრემი, მუსიკა, რეჟისურა, ფანტაზია, ფული, ვისკი, ურთიერთობა, ბუნება (დედამიწა), სიყვარული და რათქმაუნდა სექსი (ქალები)..

იქამდე სანამ აზრს მივცემ..

თოვლის პაპის დღესაც ისე მჯერა, როგორც 20 წლის წინ, უბრალოდ ეხლა ცოტა დავჭკვიანდი

დედას და დედამ

ნეტავ როგორია ის, ვისაც ეს თემა მოუვიდა თავში

სიბერეს თავისი დროა აქ და თავისებურად ლამაზი და საჭიროა.. მაგრამ იქამდე რომ მიხვიდე ბევრი რამ უნდა გააკეთო, თორე სიბერე სიცოცხლეს დაგავიწყებს

,,არა მარტო საქართველოში" ეს არის საფიქრელი...